Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011







ΑΓΑΝΤΑ...

ΚΟΙΤΑ ΠΟΙΟΙ ΜΙΛΑΝΕ.

ΤΟ ΣΚΟΝΑΚΙ: «Πληθαίνουν οι τσάμπα επαναστάτες σ' αυτή τη χώρα και κάποιος μπορεί να μπει σε πειρασμό (...) η ατιμώρητη βία γίνεται ενδημική.
Αν η πολιτεία δεν εγκαταλείψει την ψευτοδημοκρατική στάση της ανοχής στη βία και αν η κοινωνία δεν απαιτήσει την εφαρμογή των νόμων, η ζούγκλα είναι κοντά» (ο Π. Μανδραβέλης στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Η ΕΚΛΕΠΤΥΣΜΕΝΗ ΕΚΔΟΧΗ ΤΟΥ: «Πώς να μην συνδέσεις με την ατιμωρησία τα ξεσπάσματα κάθε λογής του κοινού;
Παραβιάσεις των διοδίων, των καπνιστικών απαγορεύσεων, χειροδικίες επι δικαίους και αδίκους, διαπομπεύσεις και λοιδορίες πολιτικών» (η Φ. Τσαλίκογλου, καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο / ΒΗΜΑ).

Η «ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ» ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ: «Διάχυτη είναι η αίσθηση ότι οι διαφόρων ειδών ασυλίες πρέπει να σταματήσουν.
Πρώτη απ' όλες, η επίσημη ασυλία υπουργών και βουλευτών (...)
Υπάρχουν όμως και ανεπίσημες ασυλίες (...) ασυλία διεκδικεί, για παράδειγμα, το κόμμα που αρνείται τον νόμιμο έλεγχο των οικονομικών του, ενώ τον ζητεί επίμονα για όλα τα άλλα (...) συχνό φαινόμενο (...) διάφορες ρυθμίσεις της εκάστοτε νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης (...) κρίνονται αυτοδίκαια επαχθείς (...) όσοι θεωρούν ότι θίγονται να εφορμούν ακάθεκτοι, με μπουλντόζες (...) παραβαίνοντας κραυγαλέα τον νόμο (...) βρίσκουν συχνά ηθικούς υποστηρικτές πρόσωπα της δημόσιας ζωής που (...) θεωρούν ότι διαθέτουν την ασυλία να προτρέπουν εκ του ασφαλούς τους πολίτες σε ανυπακοή (...)
Στη χώρα μας συνηθίζουμε να βλέπουμε την πολιτική εξουσία σαν κάτι ξένο από εμάς και τους νόμους μας σαν αποφάσεις κάποιων "εκεί πάνω"» (ο Παύλος Σούρλας, καθηγητής της Φιλοσοφίας του Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών / ΒΗΜΑ).


Στο ταξικό κίνημα η ελπίδα...

Τζούφιος ο καυγάςγι' αυτό ή εκείνο το σκάνδαλο, καυγάς που θέλει να κρύψει ότι σκάνδαλο είναι όλο το σύστημα.

Τζούφιες και οι προτάσεις επί προτάσεων για την εξυγίανση αυτής ή της άλλης πλευράς του συστήματος, όταν η σαπίλα όλου του συστήματος πια ξεχειλίζει.

Σάλοςμεγάλος χτες για τη «δανειακή διευκόλυνση», όπως σάλος μεγάλος προχτές για την «αναδιαπραγμάτευση του χρέους», όπως σάλος παραπροχτές για το μνημόνιο σωτηρίας της οικονομίας.

Η αστική τάξη, οι πολιτικοί της εκπρόσωποι και η δημοσιογραφία τους αποφεύγουν σαν ο διάολος το λιβάνι να κοιτάξουν το πρόβλημα. Γιατί ακριβώς οι ίδιοι είναι μέρος του προβλήματος.

Κάθε μέτροπου έχουν πάρει ως τώρα, κάθε λύση που προτείνουν για τη συνέχεια έχει έναν και μόνο παρονομαστή: Την τρομακτική συμπίεση της τιμής πώλησης της εργατικής δύναμης.

Το πώς, δηλαδή, η εργατική τάξη θα πληρώσει ακόμα πιο ακριβά μια αξεπέραστη βασική αντίθεση του συστήματος: Την αντίθεση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και της εργασίας και στην ατομική, καπιταλιστική ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της.

Κρύβουν συστηματικά το γεγονός ότι οι αντιφάσεις του συστήματος προκαλούν σοβαρές διαχειριστικές δυσκολίες.

Για παράδειγμα: Η διάθεση τεράστιων ποσών για τη στήριξη των επιχειρήσεων οδηγεί σε αύξηση του χρέους και των ελλειμμάτων.

Αποδίδοντας την κρίση σε διαχειριστικές πολιτικές αποσιωπούν τη δράση των νόμων του εκμεταλλευτικού συστήματος, κρύβουν ότι η ιστορία των κρίσεων αποδεικνύει ότι αυτές εκδηλώνονται στην πορεία του χρόνου ανεξάρτητα από τη σοσιαλδημοκρατική ή φιλελεύθερη διαχείριση, ως όξυνση των αντιθέσεων του συστήματος, της αναρχίας και της ανισομετρίας που χαρακτηρίζει την καπιταλιστική παραγωγή, της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων που συγκεντρώθηκαν στη φάση ανόδου της οικονομίας από την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης και δεν μπορούν να βρούνε διέξοδο με όρους εξασφάλισης υψηλού ποσοστού κέρδους, λόγω υπερπαραγωγής εμπορευμάτων, δηλαδή παραγωγής πάνω απ' αυτό που μπορεί να καταναλώσει η κοινωνία στη δοσμένη στιγμή και σε μέσα παραγωγής και σε αντικείμενα κατανάλωσης.

Επειδήέχουν γνώση ότι τόσο πριν, όσο και κατά τη διάρκεια της κρίσης, οργανώθηκε συστηματική επίθεση κατά των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, με σκοπό τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου και ότι αυτή η επίθεση έχει συσσωρεύσει εκρηκτικών διαστάσεων λαϊκή οργή, σπεύδουν να συκοφαντήσουν εκ των προτέρων τις λαϊκές αντιδράσεις, να τις εμφανίσουν ως εκτός νόμου.

Ούτε ένα, ούτε δύο, τρία τα σχετικά άρθρα στον κυριακάτικο αστικό Τύπο που ήρθαν να συμπληρώσουν τα ουκ ολίγα που είχαν προηγηθεί.

Με μια δήθεν «μη μου άπτου» συζήτηση μεταξύ ακαδημαϊκών και δημοσιογράφων περί νομιμότητας, επιχειρούν να εμφανίσουν το αστικό σύστημα ως θύμα της ανομίας.

Δε μιλάνεγια το αίσχος της εκμετάλλευσης χιλιάδων παιδιών που σκοτώνονται στο δρόμο για 300 και 400 ευρώ.

Δε μιλάνε για τους ξεζουμισμένους εργάτες που μετά από 30 και 35 χρόνια δουλειάς πετιούνται στο δρόμο για να ζήσουν με τα 300 ευρώ του ΟΑΕΔ.

Δε μιλάνε για τη ληστεία στις ασφαλιστικές εισφορές εκατομμυρίων εργατών που αφού πλήρωσαν όλη τη ζωή τους καλούνται στα γηρατειά να βγουν στη ζητιανιά.

Ολα αυτά είναι νόμιμα και ευλογημένα.

Για ποια ανομία μιλάνε;Δεν τη λένε με το όνομά της, την περιγράφουν, τη λασπώνουν βάζοντας δίπλα της στοιχεία από τη δική τους σαπίλα και τις ανάλογες προβοκάτσιες, ώστε να μένει ως διά ταύτα ο στόχος: Να χτυπιέται στη γέννησή της κάθε αντίσταση.

Γνωρίζουν ότι ως σύστημα έχουν πλέον και πρόβλημα νομιμοποίησης στις συνειδήσεις εκατομμυρίων ανθρώπων κι αυτό το γεγονός είναι που τους κινητοποιεί και μιλούν για ανομία.

Καταφεύγουν σε απαράδεκτες ταυτίσεις για να φορτώσουν τις εργατικές συνειδήσεις με ενοχές πριν ακόμα διεκδικήσουν.

Τα δεδομένα, όμως, είναι συγκεκριμένα: Την ώρα που δείχνουν με το δάχτυλο την ανομία, αποφασίζουν νέα επίθεση στα εργατικά δικαιώματα: Θέλουν και δεν το κρύβουν πλήρη κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων.

Θέλουν τον εργάτη ξεμοναχιασμένο.

Θέλουν να βγάζουν κέρδος και από την Υγεία και από την Πρόνοια και από την Παιδεία.

Θέλουν κι άλλη αύξηση στα όρια συνταξιοδότησης.

Θέλουν νέες μειώσεις στο ποσό της σύνταξης.

Θέλουν να πατήσουν στο κεφάλι την εργατική τάξη.

Αυτό που θέλει η αστική τάξη δεν είναι μονόδρομος για το λαό.

Ολα δείχνουν πως ο λαός δεν πρέπει να πληρώσει την καπιταλιστική κρίση.

Πολλά δείχνουν πως ο λαός έχει κι άλλο δρόμο.

Το βεβαιώνει ένα ογκούμενο ταξικό κίνημα που αναδεικνύεται σε πρωταγωνιστή των εξελίξεων, γίνεται με τη δράση του εφιάλτης για την αστική τάξη, αυτό ακριβώς είναι και η αισιόδοξη πλευρά των εξελίξεων.

Αλλα κουραγιο...




υσ Πρόκειται για τα αναξιοπρεπή μηρυκαστικά μιας δημοσιογραφίας που επί της παντοδυναμίας Τσουκάτου «μεγαλούργησε».
Σήμερα θα τα δείτε να υπηρετούν άλλους αφεντάδες.
Αλλά πάντα με τον ίδιο τρόπο και για τον ίδιο λόγο: Για να ξεσκονίζουν μια εξουσία, την εκάστοτε δικομματικής απόχρωσης εξουσία, που διαχειρίζεται το σύστημα της σήψης.

10 σχόλια:

  1. Και πως αλλιώς θα εξασφαλίσουν κονδύλια πάνω και κάτω από τα δρύινα τραπέζια τους;
    "Μωρέ τι πρόβλημα νομιμοποίησης στην συνείδηση εκατομμυρίων ανθρώπων" Λέει;
    Αντισυνταγματικοί είναι.Παράνομοι είναι.
    Δες τι λέει το Ελληνικό Σύνταγμα,στο άρθρο 22 και στην 1η παράγραφο:

    "Η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού. Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας"

    Έχουν καταλύσει το ίδιο τους το Σύνταγμα και έχουν μούτρα και....
    Άσε ρε Δημήτρη και τους κοιτάμε δίχως να μπορούμε να παρέμβουμε,σε μια συγκυρία που η εργατική τάξη θα μπορούσε να παίξει τον ιστορικό της ρόλο και να τους *&%#@ το Νταμ τιριρί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. .....για να τους@@@@@@@ το ταμ-τυριρί πρεπει ναχει προσοντα! Πούνα τάβρει!
    Βρε ο Ελληνας εχει ακομα λεφτα...και φοβάται μη τα χασει κι'αυτά! Αυτοι το ξέρουν και εκει πατάνε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Eμενα η γνωμη μου ειναι αλλη...
    Παρ οτι σεβομαι, αυτα που διαβαζω εδω...Και τα εχω διαβασει και στα ιστολογια των σχολιαστων...
    Λεει ΠΧ η ΒΒ πολυ σωστα...
    Οτι εφ οσων, εχουνε καταλυσει το Συνταγμα, εχουνε και μουτρα να...φωναζουνε για ανομιες...
    Χεσμενο, φιλη μου το εχουνε το Συνταγμα...
    Ακριβως εκει αποβλεπουν...Στην εκ των πραγματων καταλυση των θεμελιωδων συνταγματικων επιταγων...
    Αλλα γιατι οι θιγομενοι δεν αντιδρουν...;;;
    Γραφει, παραπανω...Η Καρυ...Για ..προσοντα...
    Εδω νομιζω ειναι το κλειδι...
    Πριν να μας...Βαρεσουν...
    Στην 20ετη "ευτυχισμενη διακυβερνηση της Σοσιαληστικης αναπτυξης"[με γιωτα γραφεται...
    αυτο το-λι- η με ητα...Δεν θυμαμαι καλα..]
    Εκαταφεραν να μας κανουν στην κλεψα τους....
    Συνενοχους..
    Δανεια αυτοι...
    Δανεια και εμεις...
    Καρτες αυτοι...
    Καρτες και εμεις...
    Βιλλες αυτοι...
    Ζακουζια και κινητα και εμεις...
    Μεχρι και για λαικο καπιταλισμο..Μιλαγε ο Κουλουρας...[χρηματιστηριο]
    Και μεις τα..χαψαμε...
    Και καναμε και το...χαζο, στην περικοπη της..
    ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ μας...[σημαια και αερας, που φυσαγε..]
    ΤΩΡΑ...
    Που ζητανε πισω τα δανεικα...
    Που οι καρτες και τα στεγαστικα τρεχουνε...
    Που μαθανε τα παιδια μας, στα φροντιστηρια και τις σχολες"καρατε" απο μικρα...
    Ποιους να βαρεσουμε...
    Αυτους που...θαυμαζαμε, και μιμουμαστε τοσον καιρο..;;
    Τους λεβεντες μας, που μας εκανανε "Ευρω-πεους"
    [πολλη ανορθογραφια πεφτει..]...;;;
    Οτα..γυριζαμε τη γειτωνια...Με το καινουριο τουτου...Καλα ητονε..;;
    Τωρα, δουλευε...Με οσα σου δινουνε...
    Να βγαινουνε οι δοσεις...Ισα ισα...Και σκασε...
    Και το κεφαλι...Κατω...
    {παρακατω}

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ενομιζαμε, φιλοι μου...
    Οτι εγυρισε ο τροχος...
    Και θα γα...σει και ο φτωχος...επιτελους...
    Με λιγα λεφτουλακια "επενδυση"...
    Οτι εγιναμε...Πλουσιοι...
    Αφησαμε τις...Κυρα Φωτεινουλες μας...Και αγκαλιασαμε τις...Σβετλανες...
    Την ΗΘΙΚΗ και το ΔΙΚΑΙΟ...Τα εβαλαμε στο.."χρονοντουλαπο της Ιστοριας.."
    Τωρα..Φωναζουμε...Ο καθ ενας μονος του...
    Και κανεις δεν ακουει...
    Γιατι ΟΛΟΙ...ΟΛΟΙ μας...Εχουμε "βολεμενο" καποιο
    παιδακι μας...
    Ολοι,εμαθαμε στα κινητα τελευταια μοντελλα...
    Ολοι,Πληρωνουμε δοσεις...

    Ποναω, που το λεω...
    Αλλα, φιλοι, την "επανασταση"...
    Την εβαλαμε...Ιταλικα πλακακια στο μπανιο...
    Επωνυμα ρουχα...
    Και ταξιδια στη Φλωρεντια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Β.Β χαιρεται, οπως το γραφεις ειναι, εχουν καταλυσει το συνταγμα και δρουν σαν μαφια, πατανε ακομα, ναι ακομα, στα γαλαζοπρασινα ''καφενεια'' και οτι ''εμαθαν'' τον κορμο των ψηφοφορων τους να μην σκεπτεται, θυμισου τον ταξιτζη στην Αιθιοπια, πριν τοσα χρονια, εδω δεν ειναι τοσο ''χαλια'' η ''πνευματικη'' μας κατασταση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Kariatida62 χαιρεται, τα ''προσοντα'' για αλλαγη πρεπει να ειναι στο ''ρετιρε'' του σωματος και οχι στον ''ημιοροφο'', αυτο που εχει παγωσει τον κοσμο δεν ειναι οι ''πεντε'' δεκαρες που εχει στην παντα για μια ωρα ''αναγκης'', ειναι οτι 50 χρονια εχει ''ειρηνη'' και το ''καθεστως'' με το να εχει το μαχαιρι και το καρπουζι, τον εμαθε καθε τοσο να του μικραινει την φετα που του ''αναλογει'', ετσι φτασαμε----απλοικο, το ξερω----στο σημερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μαστορα χαιρεται, δεν σημαινει οτι επειδη δεν εχουμε ''για την αναγκη μας κοινο'' στην αυλη και δεν κουβαλαμε οποτε παμε μαζι μας, το νερο και τον ασβεστη---μην παθουμε καμμια αρρωστια---οτι διαβρωθηκε η συνειδηση μας, οτι αφου ο καθε ''αντιστασιακος'' Ε. Γιαννοπουλος και ο καθε ''μαγκας'' Μ. Κουτσογιωργας, μαζι με τον ''ωραιο'' Α. Τσοχατζοπουλο και τον ''λαικο'' Γ. Γεννηματα και επικουρικο το ''θειο βρεφος'' Κ. Λαλιωτη και αρχηγο τους τον ''σοσιαλιστη'' Α. Παπανδρεου, εδεσαν σε στυλ μαφιας τον κοσμο,----γιατι πρεπει να θυμομαστε, τα πως και τα γιατι, φτασαμε στο σημερα--- με τις ''τοπικες'', με τις χορηγησεις δανειων, με τους διορισμους και λοιπες μικροεξυπηρετησεις,---πατωντας στο, τερμα ο χωροφυλακας, ο λαος στην εξουσια--- αλωσαν το αυριο αυτου του τοπου ΣΥΝΗΔΕΙΤΑ, ο κοσμος ειχε-εχει αναγκη το μεροκαμματο, το μικρο δανειο για το μαγαζακι, την μικρο βιοτεχνια, χρησιμοποιησε την καρτα για να παρει, το ''περιττο'',---χρονια στην ανεχεια, αλλωστε δουλευε και πληρωνε--- θυμαμαι την μανα μου στις βιτρινες μπροστα να κατεβαζει το κεφαλι και να φευγουμε......σφεντονα, τοτε οι τραπεζες δεν ειχανε τετοια ''καλουδια'', αργησαν να τα φερουν, ας ειχαν και ''βλεπαμε'', δηλαδη τωρα λες, οτι επειδη καποιος, που του εχει ''πει'' το συνταγμα και η οποια κυβερνηση, θα εχεις δουλεια, αυτος πηρε δανειο για σπιτι, δανειο για αυτοκινητο, καρτες για το ''περιττο'', ειναι ενοχος---ποιος αυτος που δουλευει, η δουλευε και τους τα σκαει με τοκο---και τον εκαναν να νοιωθει ''κλεφτης'' σαν τα λαμογια ενος σαπιου πολιτικου μηχανισμου, δηλαδη και πληρωνει και τ'ακουει, ''εγκλωβισμενος'' ειναι ο κοσμος, με κατι τετοια ''τερτιπια'' ''συνενοχης'', που απο ''τοτε'' μεχρι τωρα τα χρησιμοποιουν για να κανουν.......................την ''δουλιτσα'' τους, απο τον Γαργαλακο μεχρι τον Παπαχελα, ενα ''τσιγαρο δρομος'' ειναι---στην συγχρονη ''πραγματικοτητα'' της Ελλαδας---, η προπαγανδα τους, απ'οτι φαινεται μαστορα, επιασε τοπο και την ''χρησιμοποιουμε'' μεταξυ μας, δεν γινεται ουτε στο δικο ''τους'' δικαστικο συστημα να ειναι στον ιδιο παρανομαστη, ΘΥΤΗΣ ΚΑΙ ΘΥΜΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γεια σας φίλοι μου.
    Ο εργάτης, ο κάθε εργαζόμενος κατά την διάρκεια της εργασίας του, παράγει δύο πράγματα το προϊόν της εργασίας του και την υπεραξία της εργασίας του.Αυτά που πληρώνεται είναι τα χρήματα που του χρειάζονται για να συντηρηθεί αυτός και οι οικογένειά του,για να αναπαράγει το είδος του,που θα εξακολουθήσει να παράγει υπεραξία για λογαριασμό του κεφαλαιοκράτη αφεντικού.
    Ο εργαζόμενος, ποτέ δεν μπορεί να αποκτήσει το παραγόμενο από αυτόν προϊόν.
    Αν για παράδειγμα ο εργάτης δούλευε μόνος του για να φτιάξει ένα πλυντήριο και έπρεπε γι΄αυτό να δουλεύει 10 μέρες,αυτό το ίδιο προϊόν για να το αποκτήσει πρέπει να καταθέσει τα μεροκάματα 30 ημερών εργασίας.Τα υπόλοιπα 20 πηγαίνουν στις τσέπες του αφεντικού.
    (να μην το αναλύσω περισσότερο αυτό το θέμα)
    Τα έξοδα για την συντήρηση του εργαζόμενου,αυξάνονται ανάλογα με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επιστήμης.Μέσα δηλαδή στις κοινωνικές συνθήκες που διαμορφώνονται. Δεν θα μπορούσα δηλαδή εγώ να συνεχίσω να πλένω στο χέρι, την στιγμή που υπάρχει το πλυντήριο.Δεν θα μπορούσα να κυκλοφορώ όπως η μητέρα μου με την ρομπίτσα της, δεν θα μπορούσα να μην έχω κινητό,(έστω και αν το απεχθάνομαι).Και 'επειτα, ποτέ κανένας κεφαλαιοκράτης δεν φαλίρισε,δεν έπεσε έξω, επειδή οι εργαζόμενοι του είχαν περισσότερες απαιτήσεις για την συντήρησή τους, απ΄ότι η προηγούμενη γενιά των εργαζομένων.
    Ίσα ίσα μάλιστα.Και όταν για να εξασφαλίσουν περισσότερα κέρδη, συμπίεζαν το εισόδημα του εργαζόμενου και δεν είχε πια καταναλωτική δύναμη αρκετή ώστε να συντηρηθεί και να καταναλώνει τα προϊόντα που ο ίδιος παρήγαγε, τότε μας πλασάρανε το πλαστικό χρήμα να μπορούμε να έχουμε αυτά που δικαιούμασταν. Σπίτι,εξοχικό,καλό αυτοκίνητο,καλύτερες συνθήκες διαβίωσης,ταξιδάκια στην Φλωρεντία,γιατί όχι Μαχαίρη; Με λίγα λόγια δεν μας πλήρωναν ούτε καν με αυτά που θα έπρεπε για να συντηρηθούμε.
    Θα μπορούσες να ζήσεις στις σημερινές συνθήκες δίχως κλιματιστικό;
    Εμείς παράγουμε τον πλούτο.Εμείς στρώσαμε τους δρόμους, εμείς φτιάξαμε τα αυτοκίνητα, τα κινητά, εμείς χτίζουμε τα σπίτια.
    Γιατί κάναμε κατάχρηση όταν τα θέλαμε δηλαδή;Δεν μας τα χάριζαν, εμείς πιστέψαμε με τα επικοινωνιακά τους τερτίπια ότι κάναμε κατάχρηση ότι τρώγαμε περισσότερα από ότι βγάζαμε.Ψέμα μεγάλο.Είναι αυτοί που πλούτισαν από τον ιδρώτα και τον μόχθο μας.
    Δεν είμαστε συνυπεύθυνοι, παρά μονάχα για ένα πράγμα.Γιατί δεν συνειδητοποιήσαμε ότι μας εκμεταλλεύονταν, ότι μας έβαζαν ακόμη περισσότερο στο χέρι,ότι μας έκλεβαν.Φταίμε που δεν αναπτύξαμε ταξική συνείδηση.Πάει να πει να γίνει η εργατική τάξη,από τάξη για τους άλλους, τάξη για τον εαυτό της.
    Αυτή η εξέλιξη της ταξικής συνείδησης γίνεται στο βαθμό που η Τάξη λειτουργεί και δρα σαν συλλογικό υποκείμενο και αυτό δεν θα το καταλάβει από μόνη της η εργατική τάξη.

    Εδώ σταματάω γιατί αν συνεχίσω Δημήτρη δεν θα πω καλά πράγματα.
    Μόνο να επαναλάβω αυτό που πολύ σωστά λέει ο Δημήτρης,και παραφράζοντάς να πώ ότι:
    "Δεν είναι δυνατόν να είσαι και θύτης και θύμα"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Β.Β ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ, ΠΑΝΩ ΣΤΟ ''ΚΑΛΟ'' ΤΟ ΕΚΟΨΕΣ, ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ.
    ΕΠΡΕΠΕ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Παρακαλω, θερμα...Επειδη η αναρτηση σκεπαστηκε...
    Να ερθετε στο σπιτι μου, οποιος θελει, για τη συνεχιση της κουβεντας...
    Εχω μερικες ερωτησεις...Και για τη ΒΒ και για σενα ΔΗΜΗΤΡΗ...
    Και οσα, πιο ασκημα, θελετε να πητε...
    Ελευθερα, να τα πητε...
    Ειναι τιμητικο για μενα το ενδιαφερον σας, ακομα και αν διαφωνουμε...
    ΙΔΙΩΣ ΤΟΤΕ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή