Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

ΑΓΑΝΤΑ... "Υπάρχουν", είπε, "σε κάθε φάση της ιστορίας προσωπικότητες που η μοίρα θέλει να διαδραματίσουν αποφασιστικό ρόλο". ΚΑΛΠΙΚΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ: «Γιατί η Εθνική Τράπεζα επέλεξε χθες (...) να ανασύρει (...)"επιστημονική μελέτη", με την οποία υιοθετείται ως πραγματικό το εκβιαστικό δίλημμα "ευρώ ή δραχμή";» (το ερώτημα στο κύριο άρθρο στην ΑΥΓΗ). ΔΕΔΟΜΕΝΗ Η ΚΟΙΝΗ ΘΕΣΗ: «Ισχυρή πεποίθηση της Εθνικής είναι ότι προϋπόθεση για την επιτυχία της εθνικής προσπάθειας (...) είναι η παραμονή της χώρας εντός της Ευρωζώνης, όπως άλλωστε είναι η διακηρυγμένη επιδίωξη και του ΣΥΡΙΖΑ» (η απάντηση της Τράπεζας / στο ΒΗΜΑ). ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗ: «Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πρέπει να εκφωνούν από τα μέσα ενημέρωσης προσωπικές προτάσεις φορολόγησης (...) τα θέματα της φορολογίας είναι πολύ σύνθετα και χρειάζονται ειδικές γνώσεις» (οδηγίες από την Επιτροπή Πολιτικού Συντονισμού του ΣΥΡΙΖΑ / ΒΗΜΑ). Αλλα κουραγιο... υσ γραμμα του ΤΣΕ. «Ο πατέρας σας - έγραφε στο τελευταίο γράμμα του στα παιδιά του - υπήρξε άνθρωπος που δρούσε όπως σκεφτόταν και, σίγουρα, υπήρξε συνεπής στις πεποιθήσεις του». Τα συμβούλευε δε «πάνω απ΄ όλα να είστε πάντα ικανοί να νοιώθετε βαθιά μέσα σας οποιαδήποτε αδικία διαπράττεται ενάντια σε οποιονδήποτε, σε οποιαδήποτε γωνιά του κόσμου».

ΑΓΑΝΤΑ... ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ «PHONE MARKETING» Κλείνουν 71 μέρες απεργίας Ενα σπουδαίο αγώνα για τη διασφάλιση των μισθών και των δικαιωμάτων τους δίνουν οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση «Phone marketing» (τηλεφωνικό κέντρο) στη Νέα Ιωνία, που σήμερα διανύουν την 71η μέρα των απεργιακών τους κινητοποιήσεων. Με αποφασιστικότητα, οργανωτή του αγώνα τους το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής Ν. Αττικής, το Συνδικάτο Εργαζομένων στο Χρηματοπιστωτικό, αλλά και την ολόπλευρη στήριξη και αλληλεγγύη της Λαϊκής Επιτροπής Νέας Ιωνίας, των κατοίκων της περιοχής και πλήθους ακόμα φορέων και σωματείων, παλεύουν ενάντια στην εκ περιτροπής εργασία του ενός 8ωρου τη βδομάδα, δηλαδή των 140 ευρώ μισθό το μήνα. Λίγο πριν από το γλέντι της προηγούμενης Παρασκευής που οργάνωσε το ΣΕΤΗΠ και η Λαϊκή Επιτροπή Νέας Ιωνίας για την οικονομική ενίσχυση του αγώνα στην επιχείρηση, ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» συζήτησε με τρεις εργαζόμενες, την Εβίτα, την Αντωνία και την Λίζα, πρωτοπόρες στη μάχη που δίνεται στη «Phone Marketing». Στην ερώτηση τι έχουν αποκομίσει μέχρι σήμερα από αυτόν τον αγώνα η Εβίτα απαντά: «Οι δεσμοί μεταξύ μας είναι πλέον πολύ πιο δυνατοί από ό,τι πριν που δεν είχαμε ιδιαίτερες επαφές. Αλλωστε, ο χώρος είναι δύσκολος, δεν επιτρέπει την ανάπτυξη δεσμών. Ολη την ώρα είμαστε αφοσιωμένοι παίρνοντας κλήσεις, δεν είχαμε χρόνο, διαφορετικά τα ωράρια, πολλές φορές δε συναντιόμασταν γιατί είχαμε διαφορετικές βάρδιες. Οι περισσότεροι γνωριζόμασταν μόνο φυσιογνωμικά. Πλέον, όμως, έχουμε γίνει μια οικογένεια, αφού είμαστε μαζί από τις 6 το πρωί μέχρι τις 10 - 12 το βράδυ στην απεργία. Είμαστε ενωμένοι πια, αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον πολύ περισσότερο. Μάθαμε ότι μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες, όπως τις συνελεύσεις, τα σωματεία, τη γειτονιά, όλη αυτή τη συμπαράσταση που εκφράζεται καθημερινά, μπορεί να γίνει αποτελεσματικός ο αγώνας. Μάθαμε να συζητάμε, να ψηφίζουμε, μάθαμε τι ρόλο παίζουν τα σωματεία, για τα οποία είχαμε ένα φόβο και δυσπιστία». «Εμαθα να μη με φοβίζει πια το αφεντικό» Η Αντωνία διακόπτει, για να προσθέσει «εγώ όμως και άλλοι συνάδελφοί μου έμαθα τα εργασιακά μου δικαιώματα που δεν τα γνώριζα. Εμαθα να μη με φοβίζει πια το αφεντικό, ο εργοδότης, γιατί με τρόμαζε παλιότερα. Μπορώ τώρα να τον αντιμετωπίσω και αυτό προκύπτει από τον αγώνα που δίνουμε, από τη συλλογικότητα. Από τη συμπαράσταση που δεχόμαστε». Στην ίδια γραμμή και η Λίζα σημειώνει ότι «εγώ νιώθω δυνατή, γιατί καταλαβαίνω ότι όλοι μαζί μπορούμε να πετύχουμε αυτό που θέλουμε. Η ενότητα μας κάνει πιο δυνατούς. Μας δίνει τη δύναμη να προχωράμε». Οι τρεις εργαζόμενες λένε ότι η κατάσταση και πριν από αυτήν την επίθεση της εργοδοσίας δεν ήταν η καλύτερη. «Η δουλειά είναι απαιτητική. Τα χρήματα που παίρνουμε δεν ανταποκρίνονται στη δουλειά που κάνουμε», σημειώνει η Λίζα και η Αντωνία και η Εβίτα προσθέτουν ότι υπήρχε πολλή πίεση και άγχος, οι χρόνοι είναι ασφυκτικοί για να κάνεις πωλήσεις που ειδικά στις σημερινές συνθήκες είναι ακόμα πιο δύσκολο. «Υπήρχε στιγμή που σου έλεγαν ότι αν δεν κάνεις αίτηση (πώληση) δεν θα κάνεις διάλειμμα», σημειώνει η Αντωνία. Η Εβίτα προσθέτει ότι τα προβλήματα που αποκτάς πολλά: «Αγχος, νεύρα, ημικρανίες, πρόβλημα με τα μάτια, αυχενικά προβλήματα, κ.λπ.». Εδώ, προσθέτει η Κατερίνα Τζίμα μέλος της διοίκησης του ΣΕΤΗΠ, στο συγκεκριμένο κλάδο οι γυναίκες επιβαρύνονται ακόμα περισσότερο, «για παράδειγμα οι βάρδιες επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο τις γυναίκες που έχουν οικογένειες, τις μητέρες. Τα προβλήματα στην υγεία τους πολλά, έχουμε περιπτώσεις γυναικών με αποβολές σοβαρά μυοσκελετικά προβλήματα, τενοντίτιδες. Ακριβώς γι' αυτό οι εργαζόμενοι πρέπει να ανεβάσουν ακόμα περισσότερο τις απαιτήσεις που έχουν και οι ίδιοι από τον εαυτό τους. Η τεχνολογία και η επιστήμη κάνουν άλματα, αλλά οι εργαζόμενοι δεν απολαμβάνουν τίποτα από αυτά». Μονόδρομος ο αγώνας Η Εβίτα τονίζει ότι ο μισθός δεν ανταποκρίνεται στη δουλειά και όπως λέει η Λίζα «έπαιρνα 940 ευρώ και με τις έκτακτες εισφορές και τις άλλες επιβαρύνσεις, έφτασα να παίρνω 860 ευρώ. Οταν νοικιάζεις σπίτι, έχεις παιδιά στο σχολείο, τα αγγλικά τους, οι καθημερινές τους υποχρεώσεις, δεν φτάνουν αυτά τα χρήματα». Η Αντωνία λέει χαρακτηριστικά «έπαιρνα 714 ευρώ μισθό και το ενοίκιο το λιγότερο που μπορούσα να βρω γιατί μένω μόνη ήταν 350 ευρώ, δε συζητάω για λογαριασμούς, σούπερ μάρκετ. Παίρνω και δανεικά. Δούλευα δηλαδή και δανειζόμουν. Οταν, λοιπόν, αυτά τα λεφτά δεν σου φτάνουν για να ζήσεις, την προσωπική και κοινωνική σου ζωή την βάζεις στην άκρη. Οταν δεν έχεις να φας, θα κοιτάξεις την προσωπική σου ζωή;», και η Εβίτα προσθέτει: «Πώς να γνωρίσεις κάποιον όταν δεν μπορείς να πας για έναν καφέ, ένα σινεμά ή ένα θέατρο;». Φτάνοντας η συζήτηση στο τέλος, η Εβίτα τονίζει: «Για μας είναι μονόδρομος ο αγώνας». «Θα πάμε μέχρι τέλος», είπαν και οι τρεις εργαζόμενες με μια φωνή. Αλλα κουραγιο... υσ Κινητοποιήσεις στη «Speedex» Σε στάση εργασίας προχώρησαν προχθές οι εργαζόμενοι στην εταιρεία ταχυμεταφορών «Speedex» ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία και απαιτώντας την άμεση απομάκρυνση του υπεύθυνου ασφαλείας της εταιρείας, όπως και έγινε μία μέρα μετά. Οπως καταγγέλλει το Σωματείο Εργαζομένων Ταχυδρομικών και Ταχυμεταφορικών Επιχειρήσεων Αττικής, αιτία της κινητοποίησης στάθηκε η πίεση που άσκησε η εργοδοσία μέσω του υπευθύνου ασφαλείας της στον συνάδελφό των εργαζομένων Γεράσιμο Σταμίρη και ο οποίος πέθανε από ανακοπή καρδιάς, δύο μέρες μετά, την περασμένη Κυριακή. Συγκεκριμένα, το Σωματείο καταγγέλλει ότι την περασμένη Παρασκευή ο υπεύθυνος ασφαλείας τον είχε ενημερώσει ότι η εταιρεία θα ασκήσει ποινική δίωξη εναντίον του γιατί είχε χάσει τρεις φακέλους. Μια απειλή που επαναλήφθηκε την ίδια μέρα και από τον οικονομικό διευθυντή παρουσία εκπροσώπου του Σωματείου.

Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

ΑΓΑΝΤΑ... ΜΑΓΕΙΡΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ: «Τίποτα δεν θα πρέπει να σταθεί ικανό να εκτρέψει την προσοχή του υπεύθυνου πολίτη από το μεγάλο διακύβευμα της συγκεκριμένης εκλογικής διαδικασίας, που δεν είναι άλλο από την ανάδειξη κυβέρνησης ικανής να διαχειριστεί την κρίση και να διατηρήσει τη χώρα στην Ευρωζώνη» (από το κύριο άρθρο στο ΕΘΝΟΣ). ΕΓΓΥΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ: «Ο φορέας της Δημοκρατικής Παρατάξεως είναι το ΠαΣοΚ, ως Κιβωτός έστω όπου φυλάσσονται οι πολιτικές παρακαταθήκες του Κέντρου - από τον Ελευθέριο Βενιζέλο ως την εποχή μας. Η ψήφος στο ΠαΣοΚ δεν είναι ψήφος ντροπής, αλλά ψήφος ελπίδας. Σε αυτούς που μπορούν να ξαναρχίσουν από την αρχή στηρίζεται η χώρα» (o Στ. Ψυχάρης στο ΒΗΜΑ). ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ: «Καμένη γη» άφησε πίσω της η συγκυβέρνηση του πρώην κεντρικού τραπεζίτη Λ. Παπαδήμου (...) Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει συνείδηση των μεγάλων δυσκολιών, που επισημειώνονται από τα άδεια δημόσια ταμεία και την αυξανόμενη ύφεση. Αποβλέπει, όμως, στην ειλικρινή σχέση με την κοινωνία» (από την ΑΥΓΗ). ΣΥΝΕΤΑΙΡΟΙ ΚΙ ΑΥΡΙΟ: «Το προφανές είναι πως στις 18 Ιουνίου χρειάζεται να σχηματισθεί μια ισχυρή κυβέρνηση (...) Οποια κυβέρνηση όμως και αν προκύψει μετά τις εκλογές, δεν πρόκειται να πετύχει τίποτα αν η ελληνική κοινωνία έχει βυθισθεί ήδη σε ένα νέο μεγάλο εθνικό διχασμό. Ολοι ανεξαιρέτως οι πολιτικοί ηγέτες πρέπει να αντιληφθούν ότι την επαύριο των εκλογών πάλι στο ίδιο τραπέζι θα καθίσουν» (από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ). Κριτήριο ψήφου Μόνο ένα οργανωμένο εργατικό, λαϊκό κίνημα με το ΚΚΕ μπροστά, ισχυρό, μπορεί να εγγυηθεί ότι η θέση των εργαζομένων δε θα γίνει χειρότερη, ότι θα δυναμώνει το ρεύμα ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής, η προοπτική για άλλη πολιτική και δρόμο ανάπτυξης. Η εργατική τάξη έχει ανάγκη από μόνιμη και σταθερή δουλειά, μισθό που να καλύπτει όλες τις σύγχρονες ανάγκες της οικογένειας, φροντίδα για την υγεία της εργατικής οικογένειας, μόρφωση και δουλειά για τα παιδιά της, φροντίδα για τους ηλικιωμένους, παιδικούς σταθμούς κλπ. Αυτές τις ανάγκες πρέπει να έχει κριτήριο για την ψήφο σε συνδυασμό με το να βγάλει η κάλπη ακόμη πιο ισχυρό το ΚΚΕ, για να γίνει πανίσχυρο το αντίπαλο δέος, το εργατικό λαϊκό κίνημα που θα σηκώσει ασπίδα στον πόλεμο του κεφαλαίου, που θα αντεπιτεθεί διεκδικώντας ικανοποίηση των αναγκών της εργατικής, της λαϊκής οικογένειας, που θα συγκρουστεί για να ανατρέψει στην πορεία το σάπιο σύστημα. Αλλά αυτός ο δρόμος απαιτεί ολόπλευρο δυνάμωμα του ΚΚΕ και εκλογικό. Είναι ευθύνη και καθήκον για το σήμερα και το αύριο των εργαζομένων» (από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ). Αλλα κουραγιο... υσ Ο πνευματικός μέντορας των απανταχού οπαδών του «καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο», το περιοδικό «Le Monde Diplomatique», αναφερόμενο στις 8 Μάη 2012 στο στόχο σημείωνε: «Ανομολόγητος σκοπός και ευχή όλων των αριστερών Ελλήνων: να διαλύσουν το ΚΚ και να το αναμορφώσουν σε νέες βάσεις και να δώσουν στην ελληνική Αριστερά τη σωστή της θέση στην κοινωνία».

ΑΓΑΝΤΑ... ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Εχθροί της «ανάπτυξης» τα εργατικά δικαιώματα και οι αγώνες Θρασύτατη και αποκαλυπτική η επίθεση στο ΚΚΕ και στο ταξικό κίνημα Οι δεσμεύσεις στους μεγαλοεπιχειρηματίες για κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων που έχουν απομείνει, η επίδειξη πυγμής κατά του εργατικού λαϊκού κινήματος και η χυδαία, συκοφαντική επίθεση κατά του ΚΚΕ αποτελούν τους τρεις πυλώνες της προεκλογικής στρατηγικής της ηγεσίας της ΝΔ, η οποία διεκδικεί ρόλο «δύναμης κρούσης» για λογαριασμό της πλουτοκρατίας, για να περάσει διά πυρός και σιδήρου τα προαποφασισμένα αντιλαϊκά μέτρα. Σ' αυτή την κατεύθυνση, ομολογεί πλέον ανοιχτά ότι η «ανάπτυξη» θα στηριχθεί στη φτηνή εργατική δύναμη, στο τσάκισμα των μισθών και στη διάλυση των Συλλογικών Συμβάσεων, στην κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης και των συντάξεων, στις ιδιωτικοποιήσεις και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Αντ. Σαμαράς προβάλλει σταθερά τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας ως πρότυπο για την «ανάπτυξη» που επαγγέλλεται, ενώ διακηρύσσει ότι θέλει να μετατρέψει τη χώρα σε μια απέραντη «Cosco», εκφράζοντας το θαυμασμό του για το εργασιακό κάτεργο που έχει στηθεί από το κινεζικό μονοπώλιο στον Πειραιά. Ο Αντ. Σαμαράς, με την ομιλία του στην Εθνική Εκλογική Συνδιάσκεψη του κόμματός του το περασμένο Σάββατο στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, κατέστησε σαφές ότι πραγματικός εχθρός είναι το εργατικό, λαϊκό κίνημα και το ΚΚΕ, που κηρύσσει την ανυπακοή στην εξουσία των μονοπωλίων και στηρίζει τους εργατικούς λαϊκούς αγώνες. Συγκεκριμένα, ο πρόεδρος της ΝΔ: 1. Κήρυξε πόλεμο κατά των εργασιακών δικαιωμάτων και αξίωσε την αναστολή τους μέχρι την έξοδο από την κρίση. «Τι θα πει εργασιακά δικαιώματα;», αναρωτήθηκε προκλητικά και συμπλήρωσε: «Για να υπάρχουν εργασιακά δικαιώματα πρέπει να υπάρχουν θέσεις εργασίας. Οταν φεύγουν οι επιχειρήσεις, κλείνουν τα μαγαζιά και πολλαπλασιάζεται η ανεργία, τι θα πει "εργασιακά δικαιώματα";». Επί της ουσίας, η ΝΔ ζητά να συντριβεί ό,τι έχει απομείνει όρθιο μέχρι σήμερα, στο όνομα της αντιμετώπισης δήθεν της ανεργίας και της εξόδου από την κρίση για λογαριασμό της πλουτοκρατίας. 2. Πρόβαλε ως πρότυπο επενδύσεων και ανάπτυξης την εγκατάσταση της κινεζικής εταιρείας «Cosco» στον Πειραιά, εξωραΐζοντας την κατάσταση που επικρατεί στο εργασιακό γκέτο. «Μακάρι να είχαν έλθει και άλλες δέκα, άλλες εκατό "Cosco". Δεν την άφησαν τότε, αλλά μπορούμε να τις φέρουμε εμείς», δήλωσε χαρακτηριστικά, ενώ διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα ισχυρίστηκε ότι χάρη στη λειτουργία της «Cosco» στον Πειραιά «σήμερα 1.500 οικογένειες ζουν με πολύ ικανοποιητικές αποδοχές, ενώ δίπλα θερίζει τα πάντα η ανεργία». Ουσιαστικά έθεσε το δίλημμα «μισθοί πείνας ή ανεργία». Αλλωστε, η πρόταση για δημιουργία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών (ΕΟΖ) δείχνει πολύ παραστατικά το μοντέλο της ανάπτυξης που σχεδιάζει να υλοποιήσει. Η δημιουργία των ΕΟΖ περιλαμβάνεται και στο γερμανικό σχέδιο για ανάπτυξη, που είδε το φως της δημοσιότητας την περασμένη βδομάδα, ακριβώς γιατί αποτελεί κοινό στόχο των ντόπιων και ξένων μονοπωλίων. 3. Εξέφρασε για ακόμα μια φορά το θαυμασμό για την «ανάπτυξη» στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, δείχνοντας πολύ καθαρά πού βάζει τον πήχη σε ό,τι αφορά στη συντριβή του λαού. «Εμείς θέλουμε να φέρουμε επενδύσεις για να υπάρξει ανάπτυξη και θέσεις εργασίας (...) Η Κίνα προχωρεί σε ιδιωτικοποιήσεις και προσκαλεί επενδύσεις. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που τις διώχνει!», αποφάνθηκε, ζητώντας ουσιαστικά να σφαγιαστούν οι μισθοί και τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα προκειμένου να προσελκυστούν επενδύσεις. 4. Κήρυξε ανοιχτό πόλεμο στο εργατικό λαϊκό κίνημα, ενώ εξαπέλυσε θρασύτατη και συκοφαντική επίθεση κατά του ΚΚΕ: «Μπορεί το ΚΚΕ, για παράδειγμα, να μη χάιδευε τους κουκουλοφόρους. Αλλά παρέλυε τη χώρα, παρέλυε τα λιμάνια, παρέλυε τον τουρισμό, παρέλυε την οικονομική ζωή. Εδιωχνε επιχειρήσεις. Εδιωχνε επενδύσεις. Δέστε τι κάνει σήμερα με τη "Χαλυβουργική"(!). Οπου έχει παραλύσει μια μεγάλη σύγχρονη βιομηχανία. Κι έχει φέρει σε απόγνωση εκατοντάδες εργαζόμενους. Αυτό είναι το παλιό που πρέπει να τελειώσει», ισχυρίστηκε με περίσσιο θράσος και ψευδόμενος συνειδητά, αλλά δείχνοντας ταυτόχρονα ότι το ταξικό κίνημα και το ΚΚΕ είναι ο πραγματικός εχθρός, επειδή αντιπαλεύουν στη ρίζα της την πολιτική της εξαθλίωσης. 5. Δεσμεύτηκε για νέα προνόμια, φοροαπαλλαγές και μείωση των εργοδοτικών εισφορών. «Δεν μπορεί να υπάρξουν επενδύσεις όταν οι φόροι στην Ελλάδα είναι διπλάσιοι ή τριπλάσιοι απ' ό,τι στις γειτονικές χώρες! Κι η πρότασή μας για τη μείωση των φόρων είναι η πιο ριζοσπαστική που έχει υπάρξει ποτέ στην Ελλάδα. Αληθινή φιλελεύθερη επανάσταση», τόνισε, εννοώντας την πρόταση για μείωση των φορολογικών συντελεστών στα κέρδη και τα μερίσματα των επιχειρήσεων τουλάχιστον στο 15%. Παράλληλα, επανέλαβε ότι «θα προωθήσουμε τις αποκρατικοποιήσεις και την αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου». Σάπιο το δήθεν καινούριο Από την άλλη, βέβαια, κοροϊδεύει απροκάλυπτα το λαό και δε διστάζει να επιστρατεύει για το σκοπό αυτό ψέματα και ψεύτικες υποσχέσεις. Ισχυρίστηκε ξεδιάντροπα, για παράδειγμα, ότι «το πρόγραμμά μας είναι "όχι άλλες μειώσεις μισθών και συντάξεων, όχι άλλοι φόροι"», ψευδόμενος συνειδητά, αφού τα ακριβώς αντίθετα περιλαμβάνει το νέο μνημόνιο που έχει προσυπογράψει. Επιπλέον, ακόμα και αυτές τις δημαγωγικές υποσχέσεις για «αποκατάσταση των αδικιών» σε χαμηλοσυνταξιούχους, πολύτεκνους και κτηνοτρόφους των ορεινών περιοχών, τις παρέπεμψε σε επαναδιαπραγμάτευση με την τρόικα. Αναφερόμενος στο κεντροδεξιό πόλο, υπογράμμισε ότι βασική προτεραιότητά του είναι η ταχεία υλοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών που τσακίζουν το λαό για χάρη του κεφαλαίου. «Το πατριωτικό μέτωπο για την Ευρώπη διασώζει την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και αναδεικνύει την ανάπτυξη ως μοναδική προοπτική διεξόδου από την κρίση, πράγμα που σημαίνει μεταξύ άλλων και σαρωτικές μεταρρυθμίσεις», τόνισε. Στο πλαίσιο αυτό εμφάνισε το κόμμα του ως εκφραστή του δήθεν καινούριου, το οποίο είναι «η ανάπτυξη, η επιχειρηματικότητα, η ανταγωνιστικότητα, αυτά που εκπροσωπούμε εμείς». Αλλα κουραγιο... υσ Π. ΚΑΜΜΕΝΟΣ - «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ» Πρόθυμη «τσόντα» σε μετεκλογική κυβέρνηση Συνεργάζεται με ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, υπό την προϋπόθεση να μην συμμετέχουν στην κυβέρνηση Σαμαράς και Βενιζέλος! Διαθέσιμος να πάρει μέρος μετά τις εκλογές σε μια κυβέρνηση του ευρωμονόδρομου με την συμμετοχή της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, δηλώνει ο πρόεδρος των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» Π. Καμμένος, επιβεβαιώνοντας το ρόλο του σαν εφεδρεία του συστήματος για «τσόντα» στην αντιλαϊκή διαχείριση. Σε δηλώσεις του επανέλαβε την θέση για μια κυβέρνηση «εθνικής ενότητας» βάζοντας ως μόνη προϋπόθεση να μην μετέχουν σε αυτήν οι Α. Σαμαράς και Ε. Βενιζέλος, γιατί όπως είπε είναι εκτεθειμένοι ως πρόσωπα επειδή έστειλαν προσωπικές επιστολές στην τρόικα, με τις οποίες δεσμεύονται ότι θα τηρήσουν τα μέτρα που προβλέπονται στο δεύτερο Μνημόνιο. Κατά τον Π. Καμμένο, είναι δυνατός ο σχηματισμός κυβέρνησης «εθνικής ενότητας» γιατί όπως ανέφερε «η ΝΔ όπως και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι βλέπω ότι αρχίζουν να μιλάνε για την δυνατότητα επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου. Οπως δήλωσε χθες το μνημόνιο πρέπει άμεσα να καταγγελθεί αλλά για τις δανειακές συμβάσεις που έχουν υπογραφεί πρέπει να γίνει επιτροπή λογιστικού ελέγχου». «Δεν υπάρχει μονομερής διαγραφή του δημόσιου χρέους, εμείς μιλάμε για μονομερή διαγραφή του επαχθούς χρέους» διευκρίνισε προς την πλευρά της ΕΕ και της πλουτοκρατίας ο Π. Καμμένος.

Τρίτη 29 Μαΐου 2012

ΑΓΑΝΤΑ... Διαβασα την αναρτηση για την εκδρομη-προσκυνημα στην Μακρονησο στο ιστολογιου του ΟΙΚΟΔΟΜΟΥ και μου ηρθαν στο νου καποια παλαιοτερα αρθρα του Ριζοσπαστη και το τι σκεφτεται το κρατος να κανει αυτον τον τοπο μνημειο. Ας τα θυμηθουμε τωρα που εχουμε αναγκη οσο τιποτα τις μνημες ''μας''. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 6 ΙΟΥΛΗ 2008. Η Μακρόνησος κινδυνεύει!!! Κεντρική και τοπική εξουσία στρώνουν το έδαφος για να παραδοθεί το νησί στα ιδιωτικά συμφέροντα με το επιχείρημα ότι έτσι θα βρεθούν χρήματα για τη συντήρηση του ιστορικού χώρου Εχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον από επενδυτές στην ενέργεια για εγκατάσταση ανεμογεννητριών Ο Δήμος Κέας οργανώνει το Σεπτέμβρη ημερίδα για την αλλαγή του νομικού καθεστώτος του νησιού Σκουπιδότοπος στον κεντρικό δρόμο με τον οποίο επικοινωνούν το Α΄ με το Β΄ στρατόπεδο Η Μακρόνησος βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο. Κινδυνεύει ως ιστορικός τόπος και ιστορική μνήμη, ως σύμβολο μαρτυρίου και αντίστασης του ανθρώπου σε κάθε εκμεταλλευτική εξουσία που θα επιχειρήσει τον εξανδραποδισμό του. Η Μακρόνησος κινδυνεύει από τα μεγάλα συμφέροντα που ανακάλυψαν ότι ο άνυδρος αυτός τόπος μπορεί να τους αποφέρει κέρδη. Η Μακρόνησος κινδυνεύει από την κεντρική και τοπική εξουσία, που κάνει πλάτες σε αυτά τα συμφέροντα και που αργά αλλά μεθοδικά προετοιμάζει το έδαφος για να τους την παραδώσει, με το επιχείρημα ότι έτσι θα βρεθούν χρήματα για την προστασία των ιστορικών μνημείων. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 7 ΟΧΤΩΜΒΡΗ 2010. Η Μακρόνησος, το ΚΚΕ και ο κ. Παμπούκης Το ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν έχει ούτε ιερό ούτε όσιο είναι γνωστό και δε χρειάζεται να ψάξει πολύ κανείς για να βρει αποδείξεις. Φροντίζουν, άλλωστε, γι' αυτό πρωτοκλασάτα στελέχη της. Χτες, για παράδειγμα, μιλώντας στην πρωινή ζώνη του MEGA, ο υπουργός Επικρατείας - και στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού - Χ. Παμπούκης υποστήριξε πως ακόμη και το ΚΚΕ δεν έχει αντίρρηση να τοποθετηθούν ανεμογεννήτριες στη Μακρόνησο! Μέγα ψέμα. Που γίνεται μεγαλύτερο όταν το λέει ένας υπουργός.Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Το μέγεθος του ψεύδους; Το άθλιον της συκοφαντίας; `Η την αλαζονεία της εξουσίας που θεωρεί ότι μπορεί να λέει ό,τι θέλει, για όποιον θέλει, όπως το θέλει αρκεί να εξυπηρετεί τους σκοπούς και τους στόχους της; Η Μακρόνησος το Μάη του 1989 αναγνωρίστηκε ως ιστορικός τόπος και «ως ιστορικά διατηρητέα μνημεία όλα τα κτίρια των στρατοπέδων της Μακρονήσου». Η υπόθεση των σχεδιασμών, πολιτικών και επιχειρηματικών συμφερόντων, να τοποθετηθούν ανεμογεννήτριες στη Μακρόνησο δεν είναι θέμα τωρινό. Το αποκάλυψε, όμως, και το έφερε στη δημοσιότητα, για πρώτη φορά τον Ιούλη του 2008, ο «Ριζοσπάστης». Στο Κυριακάτικο φύλλο της εφημερίδας μας, στις 6/7/2008, στην πρώτη σελίδα, υπό τον τίτλο «ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ - Σχεδιάζουν μπίζνες σ' έναν τόπο μαρτυρίου», γράφαμε: «Η Μακρόνησος κινδυνεύει ως ιστορικός τόπος και ιστορική μνήμη, ως σύμβολο μαρτυρίου και αντίστασης. Κινδυνεύει από τα μεγάλα συμφέροντα που ανακάλυψαν ότι ο άνυδρος αυτός τόπος μπορεί να τους αποφέρει κέρδη. Κινδυνεύει από την κεντρική και τοπική εξουσία, που κάνει πλάτες σε αυτά τα συμφέροντα και που αργά, αλλά μεθοδικά προετοιμάζει το έδαφος για να τους την παραδώσει, με το επιχείρημα ότι έτσι θα βρεθούν χρήματα για την προστασία των ιστορικών μνημείων». Στο ρεπορτάζ, στο ίδιο φύλλο, δημοσιεύονταν αδιαμφισβήτητα στοιχεία για την εκδήλωση ενδιαφέροντος από επιχειρηματικά συμφέροντα, ώστε να τοποθετηθούν ανεμογεννήτριες στο νησί καθώς και στοιχεία για τις μεθοδεύσεις, της τοπικής - και όχι μόνο - εξουσίας ώστε να αλλάξει το νομικό πλαίσιο που διέπει τη Μακρόνησο και να ανοίξει ο δρόμος για τους επιχειρηματίες από τον κλάδο της αιολικής ενέργειας. Καμιά ανεμογεννήτρια, κανένας επιχειρηματίας, καμιά βεβήλωση του ιστορικού τόπου μαρτυρίου. Αυτή είναι πάγια η θέση του ΚΚΕ. Το ΚΚΕ δεν είναι σαν το ΠΑΣΟΚ, τον κ. Παμπούκη που πουλάνε τα πάντα στο κεφάλαιο, ακόμη και την ιστορία του λαού, γιατί αυτή είναι η υπέρτατη αξία τους. Αλλα κουραγιο... υσ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ-ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΟΙΚΟΔΟΜΟΥ!!!

ΑΓΑΝΤΑ... ΕΥΡΩΖΩΝΗ: Ενας νέος κύκλος «καταστροφής» έρχεται Τα σφιγμένα χαμόγελα των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην κλασική «οικογενειακή» φωτογραφία της Συνόδου Κορυφής την περασμένη Τετάρτη, δύσκολα έκρυβαν τη μεγάλη ανησυχία, αλλά και την ένταση στις μεταξύ τους σχέσεις. Ομως, μια ματιά στα τελευταία στοιχεία για την πορεία των οικονομικών δεικτών στις χώρες μέλη της Ε.Ε μπορεί να εξηγήσει τόσο το κλίμα όσο και τις διαιρέσεις που εμφανίζονται στο εσωτερικό της. ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΡΙΝ τη Σύνοδο η Γερμανία, η Ισπανία και η Ιταλία είχαν βγει στις διεθνείς αγορές για να ζητήσουν δανεικά με την πώληση κρατικών ομολόγων. Το αποτέλεσμα ήταν η Γερμανία να αντλήσει 4,56 δισ. ευρώ πουλώντας διετή ομόλογα με μηδενικό επιτόκιο! Αντιθέτως, τόσο η Ιταλία, όσο και η Ισπανία δανείστηκαν με ιστορικά υψηλά επιτόκια. Το «χάσμα» είναι πασιφανές. Την ώρα που η Γερμανία δε θα πληρώσει ούτε ένα ευρώ, η Ισπανία καλείται να καταβάλει ετήσιους τόκους 600 εκατ. ευρώ σε διετή ομόλογα 13,5 δισ. ευρώ, με κουπόνι 4,25% και ημερομηνία λήξης τον Ιανουάριο του 2014. ΤΗ ΜΕΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ της Συνόδου Κορυφής ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) έδωσε στη δημοσιότητα τις εκτιμήσεις του για την πορεία της Ευρωζώνης. Ο ΟΟΣΑ, λοιπόν, διαβλέπει τον κίνδυνο «βαθύτατης ύφεσης» στην Ευρωζώνη, ενώ εκτιμά πως η ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας θα επιβραδυνθεί στο 3,4% φέτος από 3,6% του περασμένου έτους. Συγκεκριμένα, στην εξαμηνιαία έκθεσή του, ο διεθνής οργανισμός προχωρά σε εκτιμήσεις χειρότερες από εκείνες του Νοεμβρίου και προβλέπει πως η Ευρωζώνη θα γνωρίσει φέτος συρρίκνωση του ΑΕΠ της κατά 0,1% προτού επιστρέψει σε θετικό πρόσημο και ανάπτυξη 0,9% το 2013. Θεωρεί πολύ πιθανόν η ανεργία στην Ευρωζώνη να υπερβεί το 11,1%, που αποτελεί νέο ρεκόρ, και τονίζει πως «υπάρχουν περιθώρια για να επιβραδυνθεί ο ρυθμός μείωσης του χρέους ορισμένων χωρών». ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ την εξέλιξη της καπιταλιστικής κρίσης σε συνδυασμό με την ανισόμετρη ανάπτυξη των χωρών μελών της Ευρωζώνης, ο ΟΟΣΑ τονίζει πως όταν η Γερμανία θα αναπτύσσεται με ρυθμούς 1,2% φέτος και 2% το επόμενο έτος, η Ισπανία αναμένεται να συρρικνώνεται κατά 1,6% και 0,8% αντιστοίχως. Ωστόσο, η αντοχή και η διάρκεια της γερμανικής ανάπτυξης δοκιμάζονται αφού στηρίζονται κυρίως στις εξαγωγές, ένα μέγεθος που συναρτάται από την πορεία της γενικής καπιταλιστικής κρίσης. Σύμφωνα με τα τελικά στοιχεία η γερμανική οικονομία επεκτάθηκε κατά 0,5% το πρώτο τρίμηνο του 2012, έπειτα από συρρίκνωση 0,2% στο τελευταίο τρίμηνο του 2011 και κατάφερε να αποφύγει την ύφεση χάρη κυρίως στην ανάκαμψη των εξαγωγών. Σε ετήσια βάση, οι ρυθμοί ανάπτυξης είναι 1,7% και 1,5% αντίστοιχα. Οι εξαγωγές προσέθεσαν 0,9% στο γερμανικό ΑΕΠ. ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΚΥΚΛΟΣ καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων και πλεονάζοντος κεφαλαίου ανοίγει, οι λαοί βρίσκονται αντιμέτωποι με νέες προκλήσεις. Σε κάθε βήμα αυτής της πορείας αποκαλύπτεται ο ένοχος, ο καπιταλισμός. Σε κάθε βήμα επιβεβαιώνεται ότι η λύση είναι η ανατροπή του. Αλλα κουραγιο... υσ 1 ΓΕΡΜΑΝΙΑ - ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ Οι ιδιωτικές καταθέσεις των Γερμανών έφτασαν την περσινή χρονιά το συνολικό ποσό των 4,715 τρισεκατομμυρίων ευρώ, καταγράφοντας ιστορικό ρεκόρ, παρά τις απώλειες στις χρηματοπιστωτικές αγορές, σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση της Μπούντεσμπανκ. Το συνολικό ποσό των 4,715 τρισεκατομμυρίων ευρώ δεν περιλαμβάνει άλλα περιουσιακά στοιχεία των Γερμανών, όπως για παράδειγμα την ακίνητη περιουσία. Η Μπούντεσμπανκ επισημαίνει ότι εξαιτίας της κρίσης χρέους οι Γερμανοί στην πλειοψηφία τους επένδυσαν πέρυσι τις οικονομίες τους σε βραχυπρόθεσμες καταθέσεις ή σε ασφάλειες. υσ 2 «Hewlett Packard» - ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ Η εταιρεία - κολοσσός της πληροφορικής «Hewlett Packard» ανακοίνωσε την Πέμπτη ότι σχεδιάζει να περικόψει 27.000 θέσεις εργασίας, ή περίπου το 8% του εργατικού της δυναμικού. Η πολυετής διαδικασία «αναδιοργάνωσης» της αμερικάνικης εταιρείας σχεδιάζεται να... «εξοικονομήσει» στην μεγαλύτερη κατασκευάστρια ηλεκτρονικών υπολογιστών του κόσμου από 3 ως 3,5 δισ. δολάρια ως τα τέλη του 2014, ανέφερε η διοίκησή της σε ανακοίνωση Τύπου.

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

ΑΓΑΝΤΑ... Η Μάχη της Κρήτης το Μάη του 1941 «Η λεβεντιά 'ναι μια πληγή που πάντα αίμα τρέχει θεέ μου και πώς τηνε βαστά εκείνος που την έχει» (Κρητική μαντινάδα) Τα ιστορικά γεγονότα ξυπνούν μνήμες λαϊκές και αξίες, που μπορούν να γίνονται υλική δύναμη των μαζών για το τράβηγμα της εξέλιξης της κοινωνίας προς τα μπρος. Οταν όμως πρόκειται για γεγονότα «ηρωικά κατορθώματα», τότε ορθώνονται φωτεινά αναλλοίωτα σύμβολα στους αιώνες. Και τέτοια κατορθώματα μόνο οι λαοί που πιστεύουν στο δίκιο και τη λευτεριά μπορούν να τα πετύχουν. Ο κρητικός λαός το 'δειξε πολλές φορές στην ιστορία του πως ακόμη και στις ήττες, ο ίδιος ήταν νικητής. «Τον αντρειωμένο μην τον κλαις», λέει το ριζίτικο τραγούδι και οι Κρητικοί το 'ξεραν καλά όταν έγραφαν το δικό τους έπος το Μάη του 1941, στην πρώτη μάχη ενάντια στους χιτλερικούς κατακτητές. Αυτήν που έμεινε στην ιστορία ως «Μάχη της Κρήτης». Με τη συμβολή της πρωτοπόρας δράσης των κομμουνιστών. Μαρτυρίες για μια «παράξενη μάχη» Για τη μάχη της Κρήτης έχει γραφτεί πως ήταν μια «παράξενη» μάχη. Τι ήταν αυτό που την έκανε να φαίνεται παράξενη; Η καθολική σχεδόν συμμετοχή και ο άφθαστος ηρωισμός του κρητικού λαού στη μάχη. Ο στρατηγός Καφάτος γράφει ότι: «Ητο απίστευτον να βλέπει κανείς τον ηρωικόν λαόν της πόλεως των Χανίων πάσης ηλικίας συγκεντρωμένον κατά μάζας εις τον περί το Ωδείον χώρον, ακάλυπτον υπό τη βροχή των βλημάτων των πολυβόλων, αψηφούντα τον θάνατον, τρίζοντα τους οδόντας, με τους γρόνθους συνεσφιγμένους, και ζητούντα όπλα από τους Αγγλους ίνα πολεμήσουν τον επιδρομέα». Ο διοικητής Χωροφυλακής Ηρακλείου Μ. Πιτικάκης, στο βιβλίο του «Θύελλα στην Κρήτη», γράφει: «Εκατοντάδες άοπλοι πολίτες, κάθε ηλικίας, στην είδηση πως έπεσαν αλεξιπτωτιστές κοντά στα τείχη, συγκεντρώνονται στην "Πόρτα των Χανιών", έξω απ' το μπεντένι. Ολοι τρέχουν σαν από σύνθημα στις "Πόρτες"... Τι πάνε να κάνουν άοπλοι όπως είναι, μέσα στη φωτιά και τη βροχή του πυρωμένου σίδηρου των όλμων, των πολυβόλων, των χειροβομβίδων και των αεροπλάνων;.. Πάνε να φράξουν το δρόμο στον εχθρό. Πώς; Τους είναι αδιάφορο. Με τα χέρια, με τα πόδια, θα τον απωθήσουν. Τα κορμιά τους θα βάζουν εμπόδιο... Ζητάνε όπλα». Η Κρήτη ήταν αφοπλισμένη από το φασιστικό καθεστώς του Μεταξά μετά την ένοπλη εξέγερση ενάντιά του το 1938, κατάσταση που διατήρησε και η κυβέρνηση Τσουδερού. Ο εξοπλισμένος λαός, μετά μάλιστα από μια τέτοια απόπειρα, γίνεται δυο φορές επικίνδυνος για το κατεστημένο κι ας ήταν ήδη οι χιτλεροφασίστες κατακτητές στην Ελλάδα. Οι Αγγλοι, από τη μεριά τους, είχαν υποσχεθεί την αποστολή στο νησί 10.000 τουφεκιών, από τα οποία έφτασαν μόνο τα 3.500! Η Κρήτη, λίγες μέρες πριν από την επίθεση, βρίσκεται «ξαρμάτωτη»... Η κυβέρνηση, βέβαια, δεν πίστευε ότι ο λαός μπορεί να υπερασπίσει την Κρήτη αντιμετωπίζοντας τη γερμανική εισβολή αποτελεσματικά. Ο συνταγματάρχης Παπαθανασόπουλος, διοικητής της ταξιαρχίας Ηρακλείου, αναφέρει στην έκθεσή του για τα γεγονότα τα εξής: «Ανάφερα στην κυβέρνηση την κατάσταση της ταξιαρχίας μου. Το ηθικό της ήταν άριστο, όπλα είχαμε ελάχιστα, αλλά η πεποίθησίς μας πως θα υπερνικήσουμε τις αντιξοότητες ήταν απόλυτος. Οι υπουργοί, όμως στο σύνολό τους δεν πίστευαν ούτε καν μια στιγμή πως ήτο δυνατόν να νικήσουμε. Ενόμιζαν πως η αντίστασίς μας ήταν ένα είδος συμβολικής μάχης για την τιμή των ελληνικών όπλων. Ποτέ δεν πίστεψαν πως επρόκειτο περί μάχης μεγίστης σπουδαιότητος, πως ήταν απολύτως δυνατόν να κερδηθεί! Την παραμονή τους στην Κρήτη τη θεωρούσαν χαμένο καιρό για μια χαμένη υπόθεση και φρόντιζαν να βρουν τρόπο να διαφύγουν στην Αίγυπτο». Κι όμως, η συμμετοχή του λαού στη μάχη ήρθε να ανατρέψει την κατάσταση που πήγε να δημιουργηθεί. Ανδρες, γυναίκες, γέροι, παιδιά, πολέμησαν τα τμήματα των αλεξιπτωτιστών, τους «ομπρελάδες», όπως τους έλεγαν, ακόμη και με μαχαίρια, τσεκούρια, αξίνες και πέτρες, χωρίς ούτε στιγμή να δειλιάσουν. Ο ίδιος ο Χίτλερ, κατά τη διάρκεια των μαχών, είχε πει: «Η λύσσα και η αγριότητα που πολέμησε ο πληθυσμός της Κρήτης τους στρατιώτες του Γ' Ράιχ μόνο στην Πολωνία παρατηρήθηκαν. Εδωσα διαταγές στα γερμανικά στρατεύματα να διεξάγουν "ιπποτικό" πόλεμο. Αλλά οι "ένοχοι" κάτοικοι θα τιμωρηθούν σκληρά και οι υπεύθυνοι στρατιωτικοί θα παραπεμφθούν ενώπιον των γερμανικών στρατοδικείων». Η στρατηγική σημασία της Κρήτης και το σχέδιο «Ερμής» «Η απόφαση για την κατάληψη της Κρήτης, σύμφωνα με τα γερμανικά αρχεία, πάρθηκε από τον Χίτλερ στις 21 Απρίλη 1941. Η στρατηγική σημασία της Κρήτης, είχε άμεση σχέση με την προώθηση των θέσεων του Αξονα, στην Εγγύς Ανατολή, την κατάληψη της διώρυγας του Σουέζ και τις επιχειρήσεις στη Β. Αφρική. Από τις 23 Απρίλη, η γερμανική αεροπορία σφυροκοπούσε καθημερινά σχεδόν την Κρήτη. Αλλά το γερμανικό σχέδιο "Ερμής" για την κατάληψη της Κρήτης μπήκε σ' εφαρμογή το πρωί της 20ής Μάη 1941. Σύμφωνα με αυτό, με την από αέρος επίθεση οι Γερμανοί ήλπιζαν ότι την πρώτη μέρα θα έπαιρναν τα αεροδρόμια και τα λιμάνια των Χανίων, Ρεθύμνου και Ηρακλείου. Τη δεύτερη μέρα, θα καταλάμβαναν τη "νευραλγική" θέση της Σούδας. Την ίδια μέρα, μονάδες της 5ης Ορεινής Μεραρχίας, που θα μεταφέρονταν με πλωτά μέσα, θα αποβιβάζονταν στην περιοχή Μάλεμε και σε άλλες "επίκαιρες" ακτές, για να ολοκληρώσουν τελικά την τρίτη μέρα την κατάληψη της Κρήτης. Οι δυνάμεις που θα χρησιμοποιούσαν έφταναν τους 22.750 άνδρες. Ο κύριος όγκος του στρατού ήταν οι αλεξιπτωτιστές, το καμάρι του Γ' Ράιχ και του ίδιου του Γκέρινγκ, που θα εφορμούσαν στο νησί από αεροπλάνα. Μετά τη συγκεκριμένη επιχείρηση, οι αλεξιπτωτιστές δε θα πάρουν πλέον μέρος σε καμία επιχείρηση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Την επιχείρηση υποστήριζαν στον αέρα 650 αεροπλάνα τους, κάθε τύπου και προορισμού, 550 μεταγωγικά αεροσκάφη και 100 ανεμοπλάνα και 70 σκάφη για τη μεταφορά των αποβατικών δυνάμεων. Οι μάχες συνεχίστηκαν ως τις 30 Μάη, που αποχώρησαν και τα τελευταία αγγλικά στρατεύματα από το νησί για την Αίγυπτο. Στις 23 Μάη ο βασιλιάς και η κυβέρνηση εγκαταλείπουν την Κρήτη για την Αίγυπτο»... Δείγμα και αυτό του «ενδιαφέροντός» τους για αντίσταση και συνέχιση του αγώνα, αλλά και απόδειξη ότι ο λαός δε χρειάζεται τέτοιες πολιτικές ηγεσίες για να γράψει ιστορία. Η ιδέα της εγκατάλειψης του απελευθερωτικού αγώνα ήταν κυρίαρχη στο κατεστημένο. Η οργάνωση αντίστασης στην Κρήτη ενάντια στην εισβολή έγινε έργο του λαού της, που προδόθηκε από την πολιτική ηγεσία και τους Αγγλους. Ηδη μια βδομάδα πριν την εισβολή, η πλειοψηφία των Ελλήνων αξιωματικών στάλθηκε στην Αίγυπτο. Στις 27 Μάη και ενώ η κατάληψη της Κρήτης δεν είχε κριθεί, η κυβέρνηση της Αγγλίας μέσω του στρατηγείου της Μέσης Ανατολής δίνει διαταγή για εκκένωση του νησιού. Ο ίδιος ο Γερμανός στρατηγός Στούντεντ αναφέρει: «Η αιφνίδια κατάρρευσις της αμύνης της νήσου την 27ην Μαΐου μάς κατέπληξε, διότι επεριμέναμεν μακρόν αγώνα». Καταγράφουμε εδώ μαρτυρία του Μήτσου Βλησίδη, που έζησε τα γεγονότα: «Οταν έγινε γνωστό ότι το Λονδίνο αποφάσισε να εγκαταλειφθεί η Κρήτη και άρχισε να συνειδητοποιήται το γεγονός της ήττας, ο κρητικός λαός και όσοι άλλοι (Αυστραλοί, Νεοζηλανδοί μαχητές) πολέμησαν, αισθάνθηκαν προδομένοι. Θυμούμαι τη σκηνή στο καφενείο του χωριού μου στις 2.00 το μεσημέρι της 27ης Μάη που συγκεντρωμένοι πολλοί χωριανοί κάτω από το απαίσιο μουγκρητό των "Στούκας" ακούσαμε από το ραδιόφωνο την είδηση ότι δόθηκε εντολή να εκκενωθεί η Κρήτη. Ολοι φώναξαν: Προδοσία! Και ξέσπασαν σε βρισιές εναντίον των Αγγλων. Μου 'ρχονται στο νου οι άγριες σκηνές που ζήσαμε στις σπηλιές στους κομητάδες στις 28 και 29 του Μάη, όταν μέσα απ' το φαράγγι της Νίμπρου κατέβαιναν τις βραδινές ώρες μπαρουτοκαπνισμένοι, με την αγριάδα της μάχης στα πρόσωπα και τις κινήσεις τους, πεινασμένοι και διψασμένοι οι Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί μαχητές, με την ελπίδα να επιβιβαστούν σε κάποιο πλοίο για την Αίγυπτο και να γλιτώσουν την αιχμαλωσία. Ολοι τους βρίζουν με τις χειρότερες βρισιές τον Τσόρτσιλ, την Αγγλία. Γρονθοκοπούσαν, κλοτσούσαν και κατακεφάλιαζαν με τον υποκόπανο κάθε Βρετανό στρατιώτη που συναντούσαν. Ολοι τους είχαν πολεμήσει με την πιο μεγάλη παλικαριά και αυταπάρνηση. Και διδάχτηκαν από τα γεγονότα ότι έχασαν τη μάχη από ανικανότητα της ηγεσίας τους. Υποψιάζονταν ότι προδόθηκαν. Αυτές τις ώρες και μέσα από την εμπειρία της μάχης, η γνωστή αγγλοφιλία των Κρητικών "πάτωσε" στη συνείδησή τους. Ολοι είχαν γίνει πολιτικά σοφότεροι». Η πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών «Στον αγώνα για την άμυνα της Κρήτης, που είναι ο αγώνας για την απελευθέρωση της Ελλάδας, οι κομμουνιστές πρέπει να 'ναι στις πρώτες γραμμές. Δεν υπάρχουν διαφωνίες ή επιφυλάξεις, που να μπορούν να τεθούν πάνω από το πρώτο, το κύριο, το μοναδικό για σήμερα αυτό καθήκον...». Με τα χαρακτηριστικά αυτά λόγια, ο Μιλτιάδης Πορφυρογένης, ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ, με άρθρο του στην εφημερίδα του Ηρακλείου «Κρητικά Νέα» στις 16 Μάη 1941, καλούσε τους κομμουνιστές και όλους τους πατριώτες να πολεμήσουν με όλες τους τις δυνάμεις τη χιτλεροφασιστική επιδρομή. Και, παράλληλα, αντικρούει τον ισχυρισμό των διαφόρων αντικομμουνιστών «διανοητών», που και σήμερα υποστηρίζουν ότι η προθυμία των κομμουνιστών να πολεμήσουν τους Γερμανούς αποτελούσε «ταχτικό ελιγμό»! Γράφει, ανάμεσα σ' άλλα, ο Πορφυρογένης: «...Στην καινούργια αυτή φάση του τιτάνιου αγώνα της Ελλάδας μας, όπου η Κρήτη γίνεται ο προμαχώνας της ελευθερίας, καθήκον του κάθε Ελληνα είναι να σταθεί άξιος στρατιώτης του μεγάλου και ιστορικού αυτού αγώνα, που οι συνέπειές του για το μέλλον του ελληνικού λαού θα είναι τεράστιες. Το ίδιο καθήκον πέφτει και πάνω στους κομμουνιστές. Στον αγώνα για την άμυνα της Κρήτης, που είναι αγώνας για την απελευθέρωση της Ελλάδας, οι κομμουνιστές πρέπει να 'ναι στις πρώτες γραμμές...» . Ο εξόριστος στην Κίμωλο κομμουνιστής ηγέτης είχε κατορθώσει να περάσει στην Κρήτη παράνομα, για να συνεχίσει τον αγώνα. Το κάλεσμα αυτό είχε τεράστια ανταπόκριση στον κρητικό λαό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, μια ομάδα Κρητών κομμουνιστών που δραπέτευσαν από τη Φολέγανδρο, με σκοπό να φτάσουν στην Κρήτη. Οταν έφτασαν στο νησί, οι ντόπιες αρχές τούς συνέλαβαν και τούς οδήγησαν στα κρατητήρια της Ασφάλειας Ηρακλείου. Απέδρασαν και βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της μάχης. Ας παρακολουθήσουμε πώς περιγράφει αυτά τα γεγονότα ο εξόριστος στη Φολέγανδρο Σωκράτης Καλλέργης, μέλος της ομάδας που δραπέτευσε και που φανερώνει όλο εκείνο το μεγαλείο της ψυχής και της αντρειοσύνης, αλλά και της αγάπης των κομμουνιστών απέναντι στην πατρίδα και το λαό μας. «Οι Κρητικοί, που είμαστε στην Ομάδα της Φολεγάνδρου, εξόριστοι, νιώσαμε την ανάγκη να φύγουμε όπως μπορέσουμε για την ιδιαίτερη πατρίδα μας, για να της προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας στις δύσκολες εκείνες μέρες. »Η Ομάδα μας ήρθε σε συνεννόηση μ' ένα καΐκι που επέστρεφε στην Κρήτη με φαντάρους από το μέτωπο και χωρίς καμιά προετοιμασία πήγαμε στο πίσω μέρος του νησιού, όπου έριξε βάρκα το καΐκι και μας παρέλαβε. Είμαστε οι παρακάτω: Βιτσαξάκης Μιχάλης, Καλαϊτζάκης Γιάννης, Καλλέργης Σωκράτης, Μαριακάκης Θύμιος, Μανουσάκης Νίκος, Πισσαδάκης Μανώλης, Σιμιτζής Γιάννης, Τριανταφύλλου Γιάννης και ο Αναστασιάδης Στέργιος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Από το λιμάνι του νησιού το καΐκι είχε παραλάβει και δυο χωροφύλακες, που μας γνώριζαν και μας έβλεπαν με εχθρότητα. Στο ταξίδι για την Κρήτη κινδυνέψαμε να πνιγούμε. Είχε φουρτούνα, έφυγε και ο έλικας του καϊκιού και άρχισε να γεμίζει νερά. Σωθήκαμε χάρη στην αυτοθυσία του εξόριστου Τριανταφύλλου, που βούτηξε με μια λινάτσα και βούλωσε την τρύπα και με κουβάδες άδειασε τα νερά. Υστερα από πολλές δυσχέρειες, φτάσαμε στο Ηράκλειο. Πόση απογοήτευση, όμως, μας κυρίευσε, όταν είδαμε τους χωροφύλακες να μας καταδίδουν για δραπέτες στις αγγλικές και ελληνικές αρχές, που ελέγχανε το Λιμάνι! Αμέσως μας συνέλαβαν, μας έβαλαν σε ένα καμιόνι και, με συνοδεία, μας μετέφεραν στην Ασφάλεια που είχε διοικητή τον Πολιουδάκη. Μας έκλεισαν σ' ένα μικρό αποπνιχτικό κελί σε τέλεια απομόνωση από τον κόσμο. Την επομένη, μας κάλεσε ο Πολιουδάκης στο γραφείο του και μας επρότεινε να υπογράψουμε δήλωση για να αφεθούμε ελεύθεροι!.. Του αναπτύξαμε για ποιους λόγους δραπετεύσαμε και ζητήσαμε να μας δοθούν όπλα, για να βρεθούμε κοντά στο λαό και να τον βοηθήσουμε στην προετοιμασία της μάχης για απόκρουση επιδρομής των Γερμανών, που όλοι την περίμεναν, ύστερα από την ολοκλήρωση της κατάληψης της ηπειρωτικής Ελλάδας. Δυστυχώς, ο Πολιουδάκης στάθηκε ανένδοτος. Οι εργαζόμενοι όμως του Ηρακλείου, που πληροφορήθηκαν την άφιξή μας, μας έστειλαν τρόφιμα και χρήματα, άρχισαν διαβήματα και διαμαρτυρίες για την άμεση απόλυσή μας. Και επειδή οι αρχές επέμεναν στην κράτησή μας, οι εργαζόμενοι εκδηλώσανε διαθέσεις να μας αποσπάσουν με τη βία. Τότε, οι αρχές προειδοποίησαν ότι θα μας εκτελέσουν σε παρόμοιο ενδεχόμενο... Οι άνδρες που μας φύλαγαν σιγά - σιγά εξαφανίζονται, αλλά εμείς είμαστε κλεισμένοι από μια μεγάλη εξώπορτα, ώσπου μας γλίτωσε μια βόμβα. Επεσε δίπλα στην πόρτα και δημιούργησε ρήγμα, έτσι βρεθήκαμε έξω. Στις 20.5.41 ξαμοληθήκαμε, ελεύθεροι πια, ύστερα από 4 χρόνια εξορία, στους δρόμους κι ανταμωθήκαμε με πολλούς πατριώτες. Μάθαμε τότε για κάτι αποθήκες πολεμικού υλικού, που είχαν οι Αγγλοι σύμμαχοι και πήγαμε σε μια απ' αυτές. Βρήκαμε διάφορα λιανοτούφεκα, αλλά δεν υπήρχαν σφαίρες. Τελικά, με διάφορους συνδυασμούς βρεθήκαμε όλοι με όπλα και άφθονες σφαίρες. Ο Στέργιος Αναστασιάδης πήρε μέρος σε όλες τις μάχες της Κρήτης, που περήφανα έστεκε ενωμένη στις φλόγες και τα ερείπια ως την τελευταία μάχη στο ύψωμα Αϊ - Λια έξω από το Ηράκλειο, στις 30 του Μάη 1941. Ο ταξίαρχος διοικητής της ταξιαρχίας Ηρακλείου Παπαθανασόπουλος και ο φρούραρχος του Ηρακλείου Τσαγκαράκης επανειλημμένα απένειμαν επαίνους και εύφημη μνεία στον Στέργιο Αναστασιάδη και τους άλλους 8 συντρόφους του για εξαιρετικές πράξεις επί του πεδίου της τιμής και για την προσφορά πολύτιμων υπηρεσιών στην πατρίδα. Επειτα από την κατάληψη της Κρήτης απ' τους Γερμανούς, ο Στέργιος Αναστασιάδης οργάνωσε μαζί με τους άλλους κομμουνιστές που βρίσκονταν στο νησί και άλλους πατριώτες που πολέμησαν τους Γερμανούς, τις πρώτες ομάδες αντίστασης στην Κρήτη. Ηταν ένας απ' τους καθοδηγητές της μεγάλης σύσκεψης πολιτικών και στρατιωτικών παραγόντων, που έγινε στις 26/6/1941 στο Τσαλικάκι - Μετόχι, συνοικισμός έξω από το Ηράκλειο, και συνεχίστηκε τις δύο επόμενες μέρες σε μια σπηλιά κοντά στο χωριό Μάραθο (δυτικά του Ηρακλείου). Η σύσκεψη αυτή διατύπωσε τα πρώτα συμπεράσματα της μάχης της Κρήτης και υπογράμμισε την ανάγκη της συνέχισης του αγώνα με κάθε μορφή, ενάντια στο βάρβαρο κατακτητή μέχρι την πλήρη συντριβή του και την απελευθέρωση της σκλαβωμένης πατρίδας μας. Ο Στέργιος Αναστασιάδης έμεινε περίπου ακόμα δύο χρόνια στην Κρήτη και βοήθησε στην άνδρωση του κινήματος της Εθνικής Αντίστασης, πολεμώντας με το όπλο στο χέρι. Το καλοκαίρι του 1943, με απόφαση της καθοδήγησης του ΚΚΕ, ήρθε στην Αθήνα και δούλεψε σαν μέλος του ΠΓ του ΚΚΕ. Η Οργάνωση του ΚΚΕ στην Κρήτη Η συμμετοχή των κομμουνιστών στους αγώνες αυτούς αποτελεί ξεχωριστή σελίδα της Ιστορίας του ΚΚΕ. Στο βιβλίο του Δημήτρη Ι. Βλησίδη και του Λευτέρη Ι. Ηλιάκη, με τίτλο: «Τα πρώτα βήματα του ΕΑΜ στην Κρήτη», καταγράφεται η πρωτοπόρα δράση του ΚΚΕ, πριν ακόμη τον πόλεμο που συνεχίστηκε και στη Μάχη της Κρήτης και σε όλη τη διάρκεια του πολέμου ενάντια στους Γερμανούς κατακτητές. Γράφουν, λοιπόν: «Ουσιαστικά οργανωμένη παρουσία στην πολιτική και κοινωνική ζωή του Νομού έχει το ΚΚΕ στη δεκαετία του 1930. Διαθέτει οργάνωση στην πόλη και σε κάμποσα χωριά και έναν πυρήνα στελεχών ικανών, με επικεφαλής τον διακεκριμένο οικονομικό, κοινωνικό και επιστημονικό παράγοντα Βαγγέλη Κτιστάκη. Δρούνε επίσης την ίδια περίοδο με τον Κτιστάκη οι: Παναγιώτης Κορνάρος, Νίκος Μαριακάκης, Γιώργης Τσιτίλος, Θρασύβουλος Καλαφάτης, Γιώργης Πετράκης, Μανώλης Πισσαδάκης κ.ά. Είναι όλοι τους διαλεχτοί αγωνιστές και έδωσαν, πλην του Γ. Πετράκη που πέθανε από φυσικό θάνατο, τη ζωή τους στην Κατοχή και οι Γ. Τσιτίλος και Μ. Πισσαδάκης μετά, για τη λευτεριά της πατρίδας και το σοσιαλισμό. Σημαντική παρουσία και δράση σημείωσε η Κομματική Οργάνωση του ΚΚΕ στη διάρκεια της αντιφασιστικής πάλης και ιδιαίτερα στη διάρκεια της 4ης Αυγούστου. Συμμετείχε, επίσης, στη διακομματική επιτροπή που οργάνωσε την ένοπλη εξέγερση του χανιώτικου λαού τον Ιούλη του 1938. Διέθετε αρκετή επιρροή, αλλά οι οργανωμένες δυνάμεις ήτανε περιορισμένες και χτυπήθηκαν άγρια από τη φασιστική δικτατορία της 4ης Αυγούστου. Οι σχέσεις της Κομμουνιστικής Οργάνωσης του Νομού, όπως και όλου του Κόμματος, με το Κόμμα των Φιλελευθέρων είναι αντιπαραθετικές, όχι μόνο για ταξικούς λόγους, αλλά και γιατί ο Βενιζέλος είχε ψηφίσει το 1929 το γνωστό Ιδιώνυμο Νόμο, που κήρυξε το διωγμό εναντίον των κομμουνιστών... Μετά την κατάληψη της Κρήτης, την αναχώρηση του βασιλιά και των υπολειμμάτων της μεταξικής κυβέρνησης και άλλων παραγόντων στην Αίγυπτο, ο λαός μένει μόνος του, χωρίς τους γνωστούς επίσημους κυβερνήτες και πρέπει να αποφασίσει ο ίδιος την αντιμετώπιση της συμφοράς του πολέμου και της σκλαβιάς που άρχιζε. Στη διάρκεια της Μάχης της Κρήτης, αποκαλύφθηκε όλη η βρετανική ανικανότητα και αδιαφορία για την οχύρωση και άμυνα του νησιού. Η εμπειρία αυτή προκάλεσε την οργή του χανιώτικου, αλλά και όλου του κρητικού λαού». Eτσι οι Γερμανοί κατέλαβαν την Κρήτη. Στη συνέχεια, σύμφωνα με μαρτυρία του Ε. Μαριακάκη, η ομάδα των κομμουνιστών που απέδρασε από τη Φολέγανδρο έκανε σύσκεψη για να συνεχίσουν τον αγώνα. Στη σύσκεψη που έγινε στο Ηράκλειο «κουβεντιάσαμε, λέει, πώς θα οργανώσουμε τον αγώνα. Πώς θα φτιάσουμε το ΠΑΜ (Παγκρήτιο Απελευθερωτικό Μέτωπο)». Βεβαίως, ο λαϊκοαπελευθερωτικός αγώνας και στην Κρήτη συνεχίστηκε με την πρωτοπόρα δράση του ΚΚΕ, που αποφάσισε σ' αυτές τις συνθήκες και μπήκε μπροστά για την ίδρυση του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ. Σημαντική συμβολή Η λαϊκή αυτοθυσία δε στάθηκε ικανή για να «γυρίσει» την πλάστιγγα σ' αυτόν τον άνισο αγώνα. Μετά από 10ήμερη μάχη, που στοίχισε ακριβά και στις δυο πλευρές (σκοτώθηκαν 2.000 Γερμανοί φαντάροι, ενώ άλλοι 1.900 ήταν αγνοούμενοι, ενώ οι ελληνοβρετανικές δυνάμεις έχασαν περίπου 2.300 άνδρες και πιάστηκαν αιχμάλωτοι περίπου 16.000), το νησί παραδόθηκε στους Γερμανούς. Το Γ` Ράιχ δεν ξέχασε αυτήν την αντίσταση. Ολόκληρα χωριά πυρπολήθηκαν, εκτελέστηκαν χιλιάδες αγωνιστές, επιδιώχτηκε η εξόντωση ολόκληρου του αρσενικού πληθυσμού που τόλμησε να αντισταθεί. Τουλάχιστον 7.000 Κρητικοί σφαγιάστηκαν από τους ναζί. Η Μάχη της Κρήτης καθυστέρησε το γερμανικό στρατό για ένα μήνα και οχτώ ολόκληρες μέρες, από την επίθεση κατά της Σοβιετικής Ενωσης. Ηταν εκτός των άλλων και η πιο σημαντική συμβολή στον πόλεμο κατά των Γερμανών ιμπεριαλιστών. Αλλα κουραγιο... υσ "Στο μετερίζι τσ' ανθρωπιάς και τσι τιμής το χρέος εκιά θα στέκω να πατώ κι ας είμ' ο τελευταίος..."