Τρίτη 31 Μαΐου 2011







ΑΓΑΝΤΑ...

ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Κολοσσιαίο αλισβερίσι με τα ακίνητα

Δεκάδες κτίρια άλλαξαν χέρια τα τελευταία χρόνια.

Με τις αναπλάσεις περιοχών που θα γίνουν από το χρήμα των φορολογούμενων, αναπαλαιωμένα από τους νέους, ισχυρούς ιδιοκτήτες τους, μεταπωλούνται - μισθώνονται με μεγάλο κέρδος.

Αλισβερίσι τεραστίων διαστάσεων με τα ακίνητα και μόνους ωφελημένους μεγαλοεπιχειρηματίες που θησαυρίζουν με τη γη, εξελίσσεται αυτή τη στιγμή στο κέντρο της Αθήνας.

Λόγω της πολιτικής των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΕΕ, κυβερνήσεων και δημοτικών αρχών, μεγάλα τμήματα της πόλης υποβαθμίστηκαν, με έλλειψη υποδομών, μεθοδευμένη προώθηση εκεί προσφύγων, αστέγων κλπ.

Μεγάλα συμφέροντα βρήκαν ευκαιρία να «τοποθετηθούν» αγοράζοντας γη από απογοητευμένους κατοίκους σε τιμές εξευτελιστικές.

Πλέον ξεκινά η δεύτερη φάση του σχεδίου τους, η αναβάθμιση αυτών των (δικών τους πλέον) περιοχών, και με δημόσιο χρήμα.

Στόχος, αργότερα, να βγάλουν στο πολλαπλάσιο την αρχική «επένδυσή» τους μεταπουλώντας ή μισθώνοντάς την.

Τέτοιο εργαλείο στα χέρια τους είναι, π.χ., το Πρόγραμμα «Αθήνα - Αττική 2014» που εξήγγειλε η κυβέρνηση και προβλέπει αναπλάσεις σε πλατεία Θεάτρου, οδό Μενάνδρου, Αγ. Παντελεήμονα, πλατεία Αττικής, Αγ. Νικόλαο Αχαρνών, Κολωνό, Ελαιώνα.

Αλλο ένα είναι το Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα (ΠΕΠ) Αττικής, με συνολική δημόσια δαπάνη 3.561.000.000 ευρώ, συν κοινοτική συμμετοχή 2.438.000.000.

Στους στόχους του συγκαταλέγονται «Η βελτίωση της ελκυστικότητας της Περιφέρειας σαν Διεθνές Επιχειρηματικό Κέντρο» και «Η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, μέσω της ενθάρρυνσης (...) της επιχειρηματικότητας».

Βάζουν και οι ιδιώτες κάτι, για να το πάρουν αργότερα πίσω στο πολλαπλάσιο.

Ηδη ο «Ρ» έχει γράψει για τη δραστηριότητα εταιρειών που είτε ανακατασκευάζουν ακίνητα, όπως παλιά εργοστάσια, είτε οικοδομούν σε οικόπεδα που αγόρασαν.

Π.χ. στο Μεταξουργείο ο όμιλος ΓΕΚ - ΤΕΡΝΑ ολοκλήρωσε συγκρότημα 40 πολυτελών κατοικιών.

Στο Βοτανικό ο όμιλος ΜΑΜΙΔΑΚΗ κατασκευάζει αντίστοιχο συγκρότημα.

Στα Κάτω Πετράλωνα η ΓΝΩΜΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ «αναδιαμορφώνει» σε πολυτελείς κατοικίες δύο διατηρητέα βιομηχανικά κτίρια.

Η ALPHA LAND DEVELOPMENT έχει τέσσερα τέτοια συγκροτήματα στο Γκάζι.


Μεγάλο παζάρι

Βέβαια, οι εξελίξεις τρέχουν και διαρκώς νέα στοιχεία έρχονται στο φως της δημοσιότητας.

Σε αυτό το πλαίσιο φαίνεται ότι πραγματικά μεγάλο παζάρι εξελίσσεται πέριξ της πλατείας Θεάτρου.

Από τις αρχές του 2010 ο τότε νομάρχης Αθήνας, νυν περιφερειάρχης Αττικής, Γ. Σγουρός, έλεγε ότι εντός του 2011 θα μετεγκατασταθούν στην πλατεία οι υπηρεσίες της Νομαρχίας, στο κτίριο της «Διπλαρείου Σχολής».

Από τότε ακόμα γίνονταν εκτιμήσεις ότι η επισκεψιμότητα της περιοχής θα ανέβει κατά 800.000 άτομα το χρόνο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται καταρχάς για τα επαγγελματικά ακίνητα της περιοχής.

Λίγο μετά, τον Ιούνη του 2010, από το ΥΠΕΧΩΔΕ και την εταιρεία «Ενοποίηση Αρχαιολογικών Χώρων και Αναπλάσεις» (ΕΑΧΑ) προκηρύχθηκε διαγωνισμός για την «αναβάθμιση» της περιοχής της πλατείας, με πεζοδρόμηση της οδού και της πλατείας Θεάτρου και της οδού Διπλάρη.

Επίσης, οι υποψήφιοι καλούνταν να προτείνουν αναπλάσεις των όψεων των γύρω κτιρίων και της οδού Μενάνδρου, που ενώνει την πλατεία Θεάτρου με τη νέα πλατεία που σχεδίαζε (τουλάχιστον η προηγούμενη διοίκηση του Δήμου Αθηναίων) στην οδό Ξούθου, μετά την κατεδάφιση του εκεί κτιρίου του ΝΑΤ.

Ο αρχιτεκτονικός διαγωνισμός ολοκληρώθηκε τον Οκτώβρη του 2010.

Αλλωστε, το υπουργείο Περιβάλλοντος φέρεται να μελετά συνολικά την ανάπλαση της περιοχής Γεράνι, που περικλείεται από τις οδούς Αθηνάς, Ευριπίδου, Επικούρου, Πειραιώς.

Εδώ ακριβώς έρχονται να «δέσουν» πληροφορίες ότι ο μεγαλοκατασκευαστής Βωβός αγόρασε έγκαιρα ακίνητα στην πλατεία Θεάτρου, υπολογίζοντας σε εκτόξευση της αξίας τους όταν η περιοχή αναπλαστεί, με δημόσιο μάλιστα χρήμα.

Ο ίδιος κατασκευαστής επιθυμεί να κατασκευάσει εμπορικό κέντρο - μεγαθήριο (επιφάνειας τουλάχιστον 51.700 τ.μ.) στο Βοτανικό, στο πλαίσιο της πολυδιαφημισμένης «διπλής ανάπλασης» λεωφ. Αλεξάνδρας - Βοτανικού.

Τόση φαίνεται η πρεμούρα τους να «αξιοποιήσουν» το Βοτανικό, τόσα τα κέρδη που αναμένουν, ώστε πηγές της τεχνικής εταιρείας διέρρεαν στον Τύπο ότι αυτή η διπλή ανάπλαση μπορεί να προχωρήσει και χωρίς την κατασκευή εκεί του γηπέδου της ΠΑΕ ΠΑΟ, αλλά μόνο με κατεδάφιση στην Αλεξάνδρας και μεταφορά τους στο Βοτανικό των εγκαταστάσεων του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού, που προσφέρθηκε να κατασκευάσει η εταιρεία «Μπάμπης Βωβός» δωρεάν...

Μεγάλα περιθώρια κέρδους

Μεγάλα κέρδη, φαίνεται, αναμένουν και λίγο παραδίπλα, σε Κεραμεικό και Μεταξουργείο.

Χαρακτηριστική περίπτωση η εταιρεία «Ανάπτυξη Ακινήτων Oliaros» που ιδρύθηκε το 2002.

Ελέγχεται ρυθμιστικά από την Κεντρική Τράπεζα Κύπρου (ΚΤΚ), καταχωρημένη ως διεθνές συμμετοχικό επενδυτικό σχήμα με την επωνυμία «KM Real Estate Investment Fund» (σ.σ. όπου KM βλ. Κεραμεικό - Μεταξουργείο).

Στο μετοχικό κεφάλαιό της συμμετέχουν θεσμικοί επενδυτές, ενώ, όπως επισημαίνεται στο σχετικό δελτίο της ΚΤΚ, στόχος της εταιρείας είναι «η αναβάθμιση τμημάτων του αθηναϊκού κέντρου (...) με τελικό σκοπό τη δημιουργία υψηλών αποδόσεων για τους επενδυτές του σχήματος».

Η εταιρεία φέρεται να έχει αποκτήσει ήδη δεκάδες ακίνητα (οι πρώτες αγορές πραγματοποιήθηκαν το 2006) στη συγκεκριμένη περιοχή (που περικλείεται από τις οδούς Πειραιώς, Ιερά Οδό, Κωνσταντινουπόλεως, Αχιλλέως και Δεληγιώργη, συνολικής επιφάνειας 500 στρεμμάτων).

Η ίδια η εταιρεία σε πρόσφατη σχετική ανακοίνωσή της ανέφερε: «Η OLIAROS με το (σ.σ. έργο της) ΚΜ PROPERTIES (σ.σ. δηλαδή ιδιοκτησίες σε Κεραμεικό - Μεταξουργείο) εισάγουν μια νέα οπτική στην ανάπτυξη ακινήτων, με όρους που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες απαιτήσεις κατοίκησης και επαγγελματικής στέγης (...)

Το έργο ΚΜ PROPERTIES (...) αφορά στην πρόθεση υλοποίησης επένδυσης στην περιοχή Κεραμεικού - Μεταξουργείου, ύψους 100 εκατ. ευρώ, σε 5 φάσεις, σε 5 χρόνια.

Η ολοκλήρωση του έργου αναμένεται να περιλαμβάνει την κατασκευή ή ανακατασκευή περίπου 40 κτιρίων, συμφερόντων της OLIAROS».

Ακόμα: «Η πρώτη φάση του έργου ΚΜ PROPERTIES, που αναμένεται να ολοκληρωθεί στους επόμενους 12 μήνες, εστιάζει στην ενεργειακή και αρχιτεκτονική αναβάθμιση 4 κτιρίων της δεκαετίας '70, προσφέροντας ποικιλία χώρων στην κατηγορία open space plan, ευέλικτους χώρους κατάλληλους για κατοικία, εμπορική ή επαγγελματική δραστηριότητα, συνδυασμός των δύο, σε πολύ ανταγωνιστικές τιμές».

Τα τέσσερα αυτά κτίρια βρίσκονται στις οδούς Κεραμεικού 51, Λεωνίδου 26 και Ιάσονος, Ιάσονος 47, Λεωνίδου 11.

Αρα αγόρασαν περίπου 40 παλαιά κτίρια, τα «αναβαθμίζουν» και τα μεταπωλούν κερδίζοντας, σε μια ούτως ή άλλως περιοχή που αναπλάθεται - αναβαθμίζεται με χρήματα του ελληνικού Δημοσίου.

Οπωσδήποτε σε συνεντεύξεις που έχουν δώσει τα στελέχη της εταιρείας αρνούνται ότι αγόρασαν τα εν λόγω ακίνητα φτηνά.

Ωστόσο, κι αν ακόμα είναι έτσι, όλοι καταλαβαίνουν ότι μετά τις αναπλάσεις θα πουλήσουν ακριβότερα.

Αλλωστε, ειδικά για τις κατοικίες, η εταιρεία έχει ανακοινώσει τιμές πώλησης που ξεκινούν από 2.000 ευρώ ανά τ.μ. και φτάνουν τα 3.000 ευρώ/τ.μ.

Υψηλότερη από ό,τι πωλούν μαζικά οι απηυδισμένοι κάτοικοι της περιοχής.

Η δεύτερη φάση του έργου ΚΜ PROPERTIES θα αφορά «αξιοποίηση» οκτώ - δέκα μεμονωμένων κτιρίων.

Συνολικά αυτό το ιδιωτικό πρόγραμμα αναπλάσεων αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2016.

Σημειωτέον ότι η ίδια εταιρεία προκήρυξε το καλοκαίρι του 2009 διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για το σχεδιασμό ιδιωτικής φοιτητικής εστίας σε οικόπεδο στην οδό Μαραθώνος 34.

Στόχος το 46%

Ενδεικτικά του πώς σκέφτονται οι μεγαλοκατασκευαστές για το κέντρο της Αθήνας είναι όσα έγραφαν οι της ΟLIAROS στο blog της εταιρείας στις 15/9/10: Οτι το 2009 χαρτογράφησαν Κεραμεικό - Μεταξουργείο.

Μέτρησαν 400.000 τ.μ. (83 τετράγωνα) «γειτονιάς», 100.000 τ.μ. οδικό δίκτυο, 296.000 τ.μ. ιδιωτικές περιουσίες (1.160 οικόπεδα), 6.500 τ.μ. δημόσιο χώρο.

Το 46% των ιδιωτικών περιουσιών αποτελείται από κενά οικόπεδα ή υποβαθμισμένα κτίρια.

600 κτίρια κατασκευάστηκαν την περίοδο 1950 έως 1970 και κατοικούνται.

200 ακίνητα είναι διατηρητέα ή αναμένεται να χαρακτηριστούν διατηρητέα.

«Η ύπαρξη αυτού του 46% των αχρησιμοποίητων χώρων μαζί με τα 100.000 τ.μ. που συνθέτουν το οδικό δίκτυο, μπορούν να επηρεάσουν την περιοχή και το ευρύτερο κέντρο της πόλης δραματικά προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.

Ο προσεκτικός σχεδιασμός και συντονισμός θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην αξιοποίηση αυτών των χώρων παρέχοντας συνθήκες καλύτερης ποιότητας τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο χώρο (...)

Η OLIAROS εστιάζει στην εξέλιξη αυτού του 46% (...)

Ο στόχος μας είναι να πείσουμε διάφορους ιδιοκτήτες και χρήστες αυτού του 46% να συμμεριστούν ένα κοινό ποιοτικό όραμα, που μπορεί να επηρεάσει τη συνολική εξέλιξη της περιοχής».

Αλλα κουραγιο...





υσ Το χρήμα αποτελεί για κάποιους ισχυρό μέσο πειθούς.

Δευτέρα 30 Μαΐου 2011





ΑΓΑΝΤΑ...

Η νέα καταιγίδα των αντιλαϊκών μέτρων

Από την πρώτη στιγμή που προέκυψε το «μνημόνιο» ήταν πασιφανές ότι η χιονοστιβάδα των αντιλαϊκών μέτρων που ανακοινώθηκαν πέρσι το Μάη αποτελούσε μόνο την αρχή μιας μετωπικής επίθεσης που ξεκινούσε η οικονομική ολιγαρχία - σε ΕΕ και στο εσωτερικό - για να δημιουργήσουν νέες ισορροπίες και δεδομένα, για την κερδοφορία του συσσωρευμένου κεφαλαίου στις σύγχρονες συνθήκες.

Πρόκειται για ένα στόχο στρατηγικής σημασίας, που έγκαιρα εντόπισε και αποκάλυψε το ΚΚΕ, και γι' αυτό ακριβώς το λόγο κάθε φορά που από τότε οι κυβερνώντες υποστηρίζουν ότι «δεν πρόκειται να παρθούν άλλα μέτρα», διαρρηγνύοντας, μάλιστα, τα ιμάτιά τους, τους απαντάμε ευθέως ότι ψεύδονται και εξαπατούν το λαό.

Και κάθε φορά, λίγο μετά, επιβεβαιωνόμαστε.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και σήμερα, με τα συμπληρωματικά μέτρα που υιοθέτησε το υπουργικό συμβούλιο για το 2011 και το «Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο και Πολιτικές Εξόδου από την Κρίση».

Τα μέτρα - κόλαφος που προβλέπουν οι αποφάσεις της κυβέρνησης δεν είναι το τέλος.

Αποτελούν την απαραίτητη, σε αυτή τη φάση, «δοσολογία» αντιδραστικών - αντιλαϊκών ρυθμίσεων, για να δοθεί η επόμενη «δόση» του δανείου, που έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση με την τρόικα.

Το λεγόμενο «Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο και Πολιτικές Εξόδου από την Κρίση» και οι αποφάσεις που πήρε η κυβέρνηση προβλέπουν:

Πρόσθετα μέτρα, για το 2011, ύψους 6,4 δισ. ευρώ.

Μέτρα ύψους 22 δισ. ευρώ για την περίοδο 2012-2015.

Ιδιωτικοποιήσεις επιχειρήσεων και περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου ύψους 50 δισ. ευρώ για την περίοδο 2011-2015.


Νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις

Οπως έχει ήδη ανακοινωθεί, η κυβέρνηση με το «πακέτο» για το 2011 σχεδιάζει να καρατομήσει μισθούς και συντάξεις, χρηματοδοτήσεις προς Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης, κοινωνικά επιδόματα, δαπάνες υγείας, ενώ παράλληλα το λαϊκό εισόδημα θα υποστεί νέα επίθεση από τη μετάταξη ειδών μαζικής κατανάλωσης από το μεσαίο στον υψηλό συντελεστή ΦΠΑ, από την κατάργηση του αφορολόγητου ορίου κλπ.

Πιο συγκεκριμένα:

1. Με τον εξοργιστικό τίτλο Εξορθολογισμός μισθολογικής δαπάνης, σχεδιάζεται: α) το πάγωμα της ανά διετία μισθολογικής εξέλιξης (κλιμάκια) των αποδοχών των εργαζομένων στο Δημόσιο.

β) Η αύξηση των ωρών εβδομαδιαίας απασχόλησης από 37,5 σε 40 ώρες.

γ) Απολύσεις συμβασιούχων.

δ) Εισαγωγή της μερικής απασχόλησης και άρα μερικής αποζημίωσης στο Δημόσιο.

2. Με τη γενική σημείωση Αύξηση των φορολογικών εσόδων, μεθοδεύεται: α) Κατάργηση του αφορολόγητου ορίου των 12.000 ευρώ που ισχύει για όλους τους φορολογούμενους, με αύξηση της παρακράτησης φόρου από τους επόμενους μήνες.

β) Κουτσούρεμα ή και κατάργηση των φορολογικών εκπτώσεων των λαϊκών νοικοκυριών για δαπάνες όπως τόκοι στεγαστικών δανείων, φροντιστήρια παιδιών, έξοδα υγείας κλπ.

γ) Μαζική μετάταξη χιλιάδων ειδών πρώτης ανάγκης, όπως για τρόφιμα, στο συντελεστή ΦΠΑ 23%, από 13% που είναι σήμερα.

Το μέτρο αυτό θα προκαλέσει ανατιμήσεις, οι οποίες τυπικά φτάνουν στο 8,84%, κάτι που για δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά μπορεί να τινάξει στον αέρα τον οικογενειακό προϋπολογισμό τους.

Να σημειώσουμε ότι, πέρσι, τα είδη πρώτης ανάγκης επιβαρύνονταν με συντελεστή ΦΠΑ 9%!

δ) Επιβάλλονται από την 1η του Ιούλη ειδικοί φόροι κατανάλωσης και για τα μη αλκοολούχα ποτά.

ε) Καταργείται για την επόμενη χειμερινή σεζόν ο μειωμένος φόρος για το πετρέλαιο θέρμανσης.

3. Μεγάλο «τσεκούρι» αναμένεται να πέσει με το στόχο Μείωση δαπανών Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης και κοινωνικής δαπάνης.

Οι κυβερνώντες έχουν αποφασίσει: α) Αύξηση στις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, με πρόσχημα την εισφορά για την ανεργία, την αύξηση, δηλαδή, της χρηματοδότησης των εργοδοτών.

β) Περικοπή των επιδομάτων και των παροχών σε ΟΑΕΔ, Οργανισμό Εργατικής Εστίας και Κατοικίας, καθώς και στο ΕΚΑΣ.

γ) Περικοπή των συντάξεων όσων συνταξιούχων είναι κάτω των 60 ετών.

δ) Πρόσθετο χαράτσι στις συντάξεις, άνω των 1.400, ευρώ από ένα όριο και πάνω, πέραν αυτού που επιβλήθηκε τον περασμένο Αύγουστο για τις συντάξεις άνω των 1.400 ευρώ.

δ) Μείωση του εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι, έτσι και αλλιώς, το λαμβάνουν με καθυστέρηση σχεδόν τριών ετών και άρα με μειωμένη την αγοραστική του αξία.

ε) Αμεση μείωση των επικουρικών συντάξεων με την επιβολή «ειδικής εισφοράς», όπως και στην περίπτωση της κύριας σύνταξης, ενώ από την 1/1/2012 θα επέλθει νέα περικοπή στις επικουρικές, που δεν πρέπει να ξεπερνούν το 20% της κύριας.

4. Με τις λεγόμενες καταργήσεις - συγχωνεύσεις φορέων, η κυβέρνηση σπρώχνει σε καθεστώς υποχρεωτικής πτώχευσης φορείς, αλλά και τους εργαζόμενους που απασχολούνται σε αυτούς, οι οποίοι δεν είναι απαραίτητοι στη σύγχρονη δημοσιονομική πολιτική.

Για την κυβέρνηση είναι αδιάφορο αν ικανοποιούν ή όχι συγκεκριμένες ανάγκες του πληθυσμού.

Το κύριο είναι να εμφανιστεί οικονομία, παραβλέποντας τις όποιες επιπτώσεις στο κοινωνικό σύνολο.

5. Με τον Εξορθολογισμό ιατροφαρμακευτικής δαπάνης και δαπανών Υγείας, η κυβέρνηση περιορίζει ακόμα περισσότερο τη δυνατότητα των ασφαλισμένων να μπορούν να κάνουν χρήση των ενδεδειγμένων φαρμάκων για την αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας.

Παράλληλα, είναι ολοφάνερο ότι επιδιώκεται η διεύρυνση της εμπλοκής των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών στον κλάδο της Υγείας και της νοσοκομειακής περίθαλψης.

6. Εισφοροδιαφυγή και άλλα έσοδα Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης.
Πρόκειται για απογείωση της υποκρισίας.

Η κυβέρνηση, που με κάθε τρόπο επί ενάμιση χρόνο διευκολύνει την εισφοροαποφυγή των εργοδοτών, η κυβέρνηση που έχει εισαγάγει δεκάδες μέτρα και «παράθυρα» ώστε οι εργοδότες να μην πληρώνουν εισφορές, υποστηρίζει ότι θα αντιμετωπίσει την εισφοροδιαφυγή...

Σε παρόμοια κατεύθυνση, στην κατεύθυνση του χτυπήματος των εισοδημάτων και απολαβών των εργαζομένων, κινείται και το σύνολο των μέτρων του «Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου» για την περίοδο 2012-2015, με τα οποία προσδοκούν να συγκεντρώσουν ακόμα 22 δισ. ευρώ.


Οι ιδιωτικοποιήσεις

Τη Δευτέρα που μας πέρασε η κυβέρνηση κατέληξε και για την οριστική παράδοση των φιλέτων της δημόσιας περιουσίας στο ιδιωτικό κεφάλαιο, με τη μέθοδο των πωλήσεων, των μεταβιβάσεων περιουσιακών στοιχείων, των παραχωρήσεων σε στρατηγικούς επενδυτές.

Με την υλοποίηση του προγράμματος των τελευταίων ιδιωτικοποιήσεων, το ΠΑΣΟΚ προωθεί ένα πρόγραμμα που είναι μέσα στις πρώτες γραμμές των αξιώσεων του μεγάλου κεφαλαίου, αφού μέσω του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας βρίσκουν διέξοδο για την κερδοφόρα τοποθέτηση των κεφαλαίων τους.

Η κυβέρνηση, όπως ανακοινώθηκε χτες από το υπουργείο Οικονομικών, ξεπουλά επιχειρήσεις και οργανισμούς όπως οι παρακάτω:

Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών της Ελλάδος (OTE): Παράδοση επιπλέον 16% στην «Ντόιτσε Τέλεκομ».

Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ): Πώληση νέου πακέτου μετοχών και ξεπούλημα περιουσιακών στοιχείων σε στρατηγικό επενδυτή.

Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο (TT): Πώληση του 34% των μετοχών.

Εταιρεία Υδρευσης - Αποχέτευσης Πρωτευούσης (ΕΥΔΑΠ): Πώληση μέρους του μετοχικού κεφαλαίου και είσοδος στρατηγικού επενδυτή.

Εταιρεία Υδρευσης - Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ): Πώληση μέρους του μετοχικού κεφαλαίου και είσοδος στρατηγικού επενδυτή.

Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ) και λιμένες Αττικής: Πώληση μέρους του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΛΠ μέσω του Χρηματιστηρίου Αθηνών, συγχώνευση περιφερειακών λιμένων Αττικής και είσοδος στρατηγικών επενδυτών.

Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης (ΟΛΘ) και κύριοι περιφερειακοί λιμένες: Πώληση μέρους του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΛΘ μέσω του Χρηματιστηρίου Αθηνών, συγχώνευση περιφερειακών λιμένων και είσοδος στρατηγικών επενδυτών.

Για άμεση ιδιωτικοποίηση προορίζονται ακόμα οι: ΔΕΠΑ, Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, Αεροδρόμιο Σπάτων, ΟΠΑΠ, «Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα», «Κρατικά Λαχεία», ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΛΑΡΚΟ, «Οργανισμός Διεξαγωγής Ιπποδρομιών», Καζίνο Πάρνηθας, άδειες Κινητής Τηλεφωνίας, Ελληνικό.


Αρπαξαν 850 δισ. ευρώ

Η κυβέρνηση δεν κρύβει τα λόγια της.

Τα παραπάνω μέτρα, που αντιστοιχούν σε 78,4 δισ. ευρώ, θα τα πληρώσουν αποκλειστικά οι εργαζόμενοι και θα τα καρπωθούν κατ' αποκλειστικότητα οι διάφορες ομάδες του κεφαλαίου, σε αυτή τη φάση περισσότερο οι διαχειριστές του κρατικού χρέους.

Να 'ταν όμως μόνο αυτά που έχει κερδίσει - αρπάξει το κεφάλαιο...

Μόνο μέσα σε μια πενταετία, το διάστημα 2005-2009, οι άρπαγες της πλουτοκρατίας έχουν καταβροχθίσει στην κυριολεξία τον πλούτο που παρήγαγαν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Μέσα σε αυτό το διάστημα, το ίδιο που το κεφάλαιο άρχισε να δείχνει πιο απειλητικά τα δόντια του στους εργαζόμενους, τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι1:

Η περιουσία των εκπροσώπων του κεφαλαίου αυξήθηκε κατά 466 δισ. ευρώ

Τα κέρδη που καρπώθηκαν οι επιχειρηματίες, έφτασαν τα 52,8 δισ. ευρώ

Τα κεφάλαια που πήγαν για επενδύσεις στο εξωτερικό ήταν 22 δισ. ευρώ

Τα ποσά που δόθηκαν σε ντόπιους και ξένους τραπεζίτες για τοκοχρεολυτικές δόσεις διαμορφώθηκαν σε 210,4 δισ. ευρώ

Επιπλέον ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, μαζί με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, έδωσαν για τη στήριξη των ελληνικών τραπεζών περίπου 100 δισ. ευρώ.

Κάντε την πρόσθεση.

Μιλάμε για ιλιγγιώδη ποσά, που φτάνουν τα 850 δισ. ευρώ κι αυτά χωρίς να μετράμε τα 600 δισ. που φέρονται να φυγάδευσαν σε τράπεζες του εξωτερικού Ελληνες πλουτοκράτες.

Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, σημειώνεται ότι το ΑΕΠ της χώρας εκτιμάται πως φέτος θα φτάσει τα 229 δισ. ευρώ.

Το χρέος είναι περί τα 350 δισ. ευρώ.

Οι συνολικές δαπάνες για αμοιβές προσωπικού και συντάξεις ολόκληρη την τελευταία 20ετία ήταν 252 δισ. ευρώ.

Αν το σκεφτούμε κάπως διαφορετικά, διαπιστώνουμε ότι αυτά τα 850 δισ. ευρώ αποτελούν ένα σημαντικό - σημαντικότατο κομμάτι του υπάρχοντος και του συνεχώς παραγόμενου πλούτου της κοινωνίας, που ελέω συστήματος ενθυλακώθηκαν από μια δράκα αστών και μεγαλοκαπιταλιστών.

Κι όμως.

Κάτω από διαφορετικές συνθήκες, με διαφορετικούς πολιτικούς συσχετισμούς, με μια ριζικά διαφορετική πολική, με μια διαφορετική εξουσία, μια εξουσία λαϊκή, τα κεφάλαια αυτά, αυτός ο πλούτος θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση, τη μαγιά, για μια εντελώς διαφορετική πορεία της κοινωνίας.

Μια πορεία προς μια κοινωνία που, απαλλαγμένη από τα παράσιτα που κατασπαράζουν το δημόσιο πλούτο, θα ενεργοποιούσε όλες τις δυνάμεις και εφεδρείες της, για μια σχεδιοποιημένη κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη, με κριτήριο την ανάγκη ικανοποίησης των συνεχώς διευρυνόμενων αναγκών του λαού.

Αλλα κουραγιο...




υσ Τα στοιχεία προέρχονται από τις εκδόσεις της ΙCAP «Η Ελλάδα σε αριθμούς» και από τις ετήσιες «Εισηγητικές Εκθέσεις» για τον κρατικό προϋπολογισμό.

Κυριακή 29 Μαΐου 2011












ΑΓΑΝΤΑ...

Για το «κίνημα της πλατείας»

Η αυθόρμητη κινητοποίηση των τελευταίων ημερών στις πλατείες αποκαλύπτει την οξύτητα των συνεπειών στη ζωή της λαϊκής οικογένειας από την πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου.


Και καλώς κινητοποιούνται.


Αλλωστε, η τεράστια αύξηση της ανεργίας, η μείωση μισθών και συντάξεων, το τσάκισμα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και των παροχών υπηρεσιών Υγείας κλπ., ουσιαστικά το τσάκισμα όλων των λαϊκών αναγκών, μπορεί εν δυνάμει να αποτελέσουν παράγοντα λαϊκής δράσης.

Βεβαίως, το οργανωμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα, που δείχνει τη διέξοδο στην ανάπτυξη παλλαϊκής πάλης κόντρα σ' αυτή την πολιτική ως την ανατροπή της, που επίσης συνδέεται με την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, επιδρά και σε τέτοιες κινητοποιήσεις.

Για παράδειγμα, όλη η προηγούμενη δράση του ΠΑΜΕ για την οργάνωση απεργιών, η οργάνωση ανάλογων κινητοποιήσεων του μετωπικού σχήματος ΠΑΜΕ - ΠΑΣΕΒΕ - ΠΑΣΥ - ΜΑΣ - ΟΓΕ για την απόκρουση των άγριων αντεργατικών - αντιλαϊκών μέτρων, που κάνουν τη ζωή των εργατικών, των λαϊκών οικογενειών κόλαση προκειμένου να βγει το κεφάλαιο από την κρίση έχουν τη δική τους επίδραση σ' αυτές τις κινητοποιήσεις.

Το αυθόρμητο πάντα υπάρχει και κυρίως αναπτύσσεται όταν ταυτόχρονα υπάρχει και μια συνειδητή πολιτική δραστηριότητα.

Ποτέ το αυθόρμητο δεν έρχεται στο κενό.

Οι συγκεκριμένες δράσεις δείχνουν ότι άνθρωποι που ως τώρα δε συμμετείχαν σε κινητοποιήσεις αναζητούν έναν τρόπο έκφρασης.

Αλλά ορισμένοι, που είναι ορκισμένοι εχθροί του λαϊκού κινήματος, δε θέλουν σήμερα να υπάρχει λαϊκό κίνημα, προβάλλουν τις συγκεκριμένες δράσεις σε αντιπαράθεση με τις εργατικές κινητοποιήσεις, με την απεργία, τα πανεργατικά συλλαλητήρια, κλπ.

Την ίδια ώρα εκθειάζουν τον τρόπο οργάνωσης αυτών των κινητοποιήσεων.

Δεν υπάρχει, λένε,καμιά οργανωμένη δύναμη πίσω απ' αυτές τις κινητοποιήσεις, γίνονται από τα μπλογκς.

Και ποιοι βρίσκονται πίσω από την ανωνυμία των μπλογκς;

Γιατί κάποιοι καλούν σε τέτοια δράση.

Γιατί δεν εμφανίζονται;

Οταν ξέρεις ποιοι καλούν μπορείς να αντιμετωπίσεις και τις όποιες τρικλοποδιές προκύψουν στη συνέχεια, που μπορεί να οδηγούν και σε απογοήτευση όλη αυτή την έκφραση αντίθεσης στην κατάσταση που διαμορφώνεται από την αντιλαϊκή πολιτική, ανεξάρτητα από τη μη συνειδητοποίηση ποιος τη διαμορφώνει, γιατί, σε όφελος ποιου.

Είναι, π.χ., ερώτημα το γεγονός ότι τα ΜΜΕ εκείνα που πρωτοστατούν ώστε να περάσουν τα νέα βάρβαρα μέτρα, τα ίδια ΜΜΕ στηρίζουν αυτές τις συγκεντρώσεις και προβάλλουν ιδιαίτερα ότι «κανείς δεν προέβαλε οποιαδήποτε ιδεολογία ούτε κάποια διχαστική επιδίωξη»(«Νέα»).

Σ' αυτή την κοινωνία, όμως υπάρχουν οι επιχειρηματίες που κερδίζουν και οι εργαζόμενοι που χάνουν.

Πώς να ερμηνεύσει κανείς το γεγονός ότι ορκισμένοι εχθροί του λαού και των αγώνων του προβάλουν «το κίνημα στις πλατείες» και αναδεικνύουν, όπως λένε, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, δηλαδή τον αυθορμητισμό και κυρίως ότι είναι σε αντιπαράθεση με το οργανωμένο λαϊκό - ταξικό κίνημα;

Η αξία του κινήματος αυτού, σύμφωνα με τον Ι. Πρετεντέρη, είναι «κυρίως ότι απέδειξαν ότι η κοινωνική δράση στην Ελλάδα, ακόμη και η διαμαρτυρία ή η αμφισβήτηση, μπορεί να εκδηλωθεί χωρίς τους λόχους του ΠΑΜΕ...».

Δεν περνάει απαρατήρητη επίσης η επισήμανση της «Καθημερινής», του εφοπλιστή Αλαφούζου, ότι τις επόμενες μέρες «δεν φάνηκε να υπήρχε ο προχθεσινός αυθορμητισμός»...

Οπως και ζωντανή η προβολή τους από τον ΣΚΑΪ, που λοιδορούσε τους αγώνες των ναυτεργατών.

Παγίδες

Ολα τα παραπάνω είναι ερωτήματα που πρέπει να απασχολήσουν όλους όσοι τώρα κάνουν το βήμα, μπαίνουν στους αγώνες και, με γνήσια διάθεση να διαδηλώσουν, συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις στο Σύνταγμα και αλλού.

Να προβληματιστούν, δηλαδή, για το γεγονός ότι το περιεχόμενο του αγώνα τους εκθειάζεται από τις δυνάμεις εκείνες ενάντια στις οποίες υποτίθεται ότι στρέφονται.

Κυρίως, όμως, να προβληματιστούν για το γεγονός ότι το ίδιο το αστικό πολιτικό σύστημα προσπαθεί να αξιοποιήσει αυτές τις κινητοποιήσεις για να τις αντιπαραβάλει στο οργανωμένο εργατικό και ιδιαίτερα στο ταξικό κίνημα.


Βάζουν λοιπόν παγίδες στο λαό, τη νεολαία.


Τα αστικά επιτελεία προβάλλουν αυτή τη δράση ως «γνήσιο κίνημα»,γιατί σε αυτές τις κινητοποιήσεις δεν υπάρχει σαφής πολιτικός στόχος εναντίωσης στους υπαίτιους των βασάνων του λαού.

Ξέρουν ότι η μεγάλη πλειοψηφία όσων συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις με αυτό το περιεχόμενο δεν έχουν εμπειρία από εργατικούς - κοινωνικούς αγώνες.

Είναι, όμως, λαϊκά στρώματα που δείχνουν τάσεις χειραφέτησης από το δικομματισμό και την πολιτική του, αποφασίζουν να κινητοποιηθούν, ενώ μέχρι τώρα αντιμετώπιζαν με ανοχή την επιδείνωση του βιοτικού τους επιπέδου απο την κυρίαρχη πολιτική και τα κόμματά της.

Μπορεί σήμερα η πλειοψηφία αυτών να συμμετέχει σε μια διαδήλωση μ' αυτό το περιεχόμενο, ξέρουν ωστόσο καλά ότι μια κρίσιμη μάζα μπορεί κάτω από προϋποθέσεις να αποκτήσει πιο μόνιμους δεσμούς με το υπόλοιπο λαϊκό κίνημα με το οποίο θέλουν να τους φέρουν σε αντιπαράθεση.

Και σε μια πορεία να συναντηθεί με το ταξικό κίνημα και το ΚΚΕ.

Ξέρουν ακόμα καλά τα αστικά επιτελεία ότι το αυθόρμητο αναπτύσσεται στο έδαφος που καλλιεργεί το συνειδητό και το οργανωμένο κίνημα.

Οτι οι αγώνες στους οποίους πρωτοστάτησαν οι ταξικές δυνάμεις το προηγούμενο διάστημα, τα συνθήματα της απειθαρχίας και της ανυπακοής, δημιούργησαν προϋποθέσεις για λαϊκή αυτενέργεια και κινητοποίηση.


Γι' αυτό η αστική τάξη και τα επιτελεία της παρεμβαίνουν προληπτικά, προσπαθώντας να υπερτονίσουν στις λαϊκές συνειδήσεις τις δεδομένες διαφορές ανάμεσα στην οργανωμένη ταξική πάλη, από τη μια, και τα «ακομμάτιστα» και «αυθόρμητα» ξεσπάσματα, από την άλλη.

Για να σπρώξουν τη λαϊκή αγανάκτηση σε κανάλια βολικά και εύκολα χειραγωγήσιμα από το σύστημα.

Ενας αγώνας με τέτοιο περιεχόμενο εύκολα ενσωματώνεται και ξεφουσκώνει, γεγονός που συντελεί στο να απογοητεύεται η πλειοψηφία όσων τώρα κάνουν τα πρώτα τους βήματα στους δρόμους και να γυρίσουν στο σπίτι τους.

Για παράδειγμα, στην Ισπανία όπου έγιναν τοπικές εκλογές, οι ηγέτες του αντίστοιχου κινήματος έλεγαν στον κόσμο «μην ψηφίσετε».

Δεν είχαν πολιτική στόχευση τέτοια που να χτυπούν τον αντίπαλό τους.

Το γεγονός ότι υπάρχουν επιτελεία που επιδιώκουν να φέρουν σε αντιπαράθεση αυτό το κίνημα με το οργανωμένο μαζικό λαϊκό κίνημα πρέπει να προβληματίσει.

Πρέπει να προβληματίσουν όλα τα παραπάνω.

Το πώς δε θα τους εγκλωβίσουν στο αστικό πολιτικό σύστημα αυτοί που έγιναν δήθεν φίλοι τους.

Με τους λαϊκούς ανθρώπους που κινητοποιούνται μ' αυτές τις μορφές μπορούμε και πρέπει να συναντηθούμε ώστε να κατανοήσουν ότι η διέξοδος στα προβλήματά τους βρίσκεται στην κοινή λαϊκή πάλη ενάντια στην πολιτική των μεγαλοεπιχειρηματιών και των κομμάτων τους.

Το ΚΚΕ και το ταξικό κίνημα προσεγγίζουν τις κινητοποιήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη με διάθεση ενιαίας συσπείρωσης και πάλης, με στόχευση τον πραγματικό αντίπαλο των εργαζομένων και του λαού, ο οποίος είναι ταξικός και πολιτικός: Είναι η εξουσία των μονοπωλίων, τα κόμματα και οι μηχανισμοί της πλουτοκρατίας, που κλιμακώνουν σήμερα την αντιλαϊκή επίθεση.

Αλλα κουραγιο...




υσ εργατες[λαος] ενωμενοι ποτε νικημενοι.

Δευτέρα 23 Μαΐου 2011








ΑΓΑΝΤΑ...

21-5-'63

18-5-'67

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ!

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑΣ!

Ο Γρηγόρης Λαμπράκης, πολιτικός και υφηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, γεννήθηκε τo 1912 στην Κερασίτσα της Τεγέας όπου έβγαλε το Γυμνάσιο. Στη συνέχεια σπούδασε στην Ιατρική του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από τα νεανικά του χρόνια είχε ιδιαίτερη κλίση στον κλασικό αθλητισμό και ανακηρύχτηκε πολλές φορές βαλκανιονίκης στο άλμα εις μήκος. Μάλιστα κατείχε το πανελλήνιο ρεκόρ του αθλήματος αυτού για είκοσι τρία χρόνια (1936-1959).

Kατά την περίοδο της Γερμανοϊταλικής κατοχής έλαβε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Το 1943 ίδρυσε την "Ένωση των Ελλήνων Αθλητών" και διοργάνωσε αγώνες, από τα έσοδα των οποίων ενίσχυσε τα λαϊκά συσσίτια.Μετά τις σπουδές του έκανε το διδακτορικό στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και αργότερα έγινε υφηγητής της Ιατρικής Σχολής στην έδρα της Γυναικολογίας. Δραστήριος, παράλληλα διατηρούσε κλινική στην οποία δέχεται δωρεάν τους φτωχούς.

Με προοδευτικό προσανατολισμό και αριστερή ιδεολογία, ο Γ. Λαμπράκης δραστηριοποιήθηκε έντονα στο φιλειρηνικό κίνημα της εποχής, το κίνημα ειρήνης, που μεταξύ άλλων έβαλε κατά του πολέμου στο Βιετνάμ, και συνεργάστηκε με την ΕΔΑ. Στις εκλογές του 1961 εξελέγη βουλευτής Πειραιά με το Πανδημοκρατικό Αγροτικό Μέτωπο Ελλάδος (Π.Α.Μ.Ε.)

Τον ίδιο χρόνο με πρωτοβουλία του ιδρύθηκε η "Επιτροπή για την Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη". Με την ιδιότητα του ως αντιπροέδρου της έλαβε μέρος σε διεθνείς ειρηνικές εκδηλώσεις. Δέχεται πολλές φορές απειλές για τη ζωή του, αλλά συνεχίζει απτόητος τη δράση του.

Στις 21-4-63 το κίνημα ειρήνης οργανώνει την πρώτη ειρηνιστική πορεία από το Μαραθώνα. Πρωτοστατεί ο Γ. Λαμπράκης. Η αστυνομία επεμβαίνει ανακόπτοντας την πορεία και κάνει πολλές συλλήψεις. Μεταξύ άλλων συλλαμβάνεται και ο Μ. Θεοδωράκης. Ο Λαμπράκης όμως, προστατευόμενος από τη βουλευτική του ασυλία, προχωρά θαρραλέα και φθάνει μόνος του στο τέρμα της πορείας κρατώντας ένα πλακάτ με το σύνθημα της ειρήνης. Οι αστυνομικοί στο τέλος, πέφτοντας επάνω του, τον συλλαμβάνουν.

Στις 22 Μαϊου του 1963 αμέσως μετά τη λήξη μιας συγκέντρωσης φιλειρηνιστών στη Θεσσαλονίκη, στην οποία ο Λαμπράκης ανέπτυξε τις θέσεις του για την ειρήνη, ένα τρίκυκλο με επιβαίνοντες τους παρακρατικούς Ε. Εμμανουηλίδη και Σ. Γκοτζαμάνηπέφτει επάνω του. Ο Λαμπράκης τραυματίζεται θανάσιμα και αργότερα, στις 27 Μαϊου, πεθαίνει.

Την επομένη γίνεται πάνδημη κηδεία του στην Αθήνα όπου 500.000 κόσμου τον συνοδεύει με συνθήματα κατά της κυβέρνησης και του παρακράτους ¨("Δημοκρατία", "ο Λαμπράκης Ζεί!"). Η δολοφονία του προκαλεί σφοδρή λαϊκή αντίδραση και αποκαλύπτει τη δράση του παρακράτους με την ανοχή της κυβέρνησης της ΕΡΕ και τη κάλυψη των αρχών.



Ο Νικηφόρος Μανδήλαράς γεννήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1928 στο σμυριδοχώρι Κόρωνος της Ορεινής Νάξου. Ήταν το πρώτο απο τα δύο παιδιά του Γεώργιου Ι. Μανδηλαρά (Σωράκη) και της Αριέττας Νικηφ. Σιδερή (του Σιδεράκη).
Πρώτος μαθητής στο δημοτικό Κορώνου και τα γυμνάσια χώρας Νάξου και Ερμούπολης Σύρου κοντά στον θείο του γιατρό Αντώνη Σιδερή. Απο μικρός ζυμώθηκε με τα προβλήματα της φτωχολογιάς.

Το 1942-43 ογανώθηκε στην ΕΠΟΝ.
Το 1948-49 μπήκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Το 1953 φοιτητής γίνεται πρόεδρος του Συλλόγου Κορωνιδιατών Νάξου.
Το 1954 παίρνει μέρος στις Δημοτικές εκλογές και εκλέγεται μέλος του αδελφάτου του Κέντρου Νεότητας.
Το 1956 παίρνει άδεια ασκήσεως επαγκέλματος Δικηγόρου και γίνεται μέλος του Δ.Σ.Α (Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών). Την ίδια χρονιά καταιβαίνει στη Νάξο και παίρνει μέρος στις εκλογές χωρίς να είναι υποψήφιος , καθιερώνεται όμως σαν πολιτευτής στη Δημοκρατική Παράταξη.

Το 1959 είναι δικηγορος στην δίκη Γλέζου για τον οποίο απο νεαρός κυκλοφόρησε σε όλη τη Νάξο υπόμνημα για την απελευθέρωση του. Δεύτερη ιδικανική του παρουσία ήταν στη δίκη των κατασκόπων στις 26 Απριλίου 1960 στο στρατοδικείο της Αθήνας.

Το 1959 παντρεύεται την Άσπα Καλοδίκη και αποκτούν ένα παιδί, την Αριέττα.
Το 1961 κατέβηκε στις εκλογές με το ΠΑΜΕ ως συνεργαζόμενος.

Την ίδια εποχή εκδίδει τα περίφημα <<Ναξιακά Χρονικά>> ενώ παράλληλα αρθρογραφεί στον ημερίσιο Αθηναικό τύπο. Η πύρινη αρθρογραφία, το καυστικό του χιούμορ ήταν η αιτία που ο Νικηφ.Μανδηλαράς κυνηγήθηκε, διώχτηκε καί σύρθηκε στο κακουργιοδικείο Σάμου για τη δημοσιογραφική του τόλμη και το αδιάλακτο του πνεύμα.

Το 1964 κυκλοφορεί το βιβλίο <<Προστασία της επαγκελματικής στέγης>>.
Το 1965 στους δύο ανένδοτους αγώνες, τάσσεται με το πλευρό του Γεώργιου Παπανδρέου και οργανώνει την Ελλάδα, προσκαλεσμένος να μιλήσει σε λαικές συγκεντρώσεις.
Συνήγορος υπερασπίσεως αξιωματικών στην υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ απο 14/11/1966 μέχρι 10/3/1967 ο Νικηφόρος Μανδηλαράς γίνεται πασίγνωστος στο πανελλήνιο για την απαράμιλλη μαχητικότητα, το θάρρος του, την επιστημονική του επάρκεια. Έχει είδη ενταχθεί στο Δημοκρατικό και Φιλειρινικό κίνημα μέσα απο τις γραμμές της Ένωσης Δημοκρατικών Δικηγόρων.

Δεν άργησε όμως να έλθει η 21η Απριλίου. Ο Νικηφόρος γλιτώνει τη σύλληψη και κρύβεται. Στην προσπάθεια του να δραπευτεύσει για να οργανώσει αντίσταση εναντίον της δικτακτορίας βρίσκεται νεκρός στο Γεννάδι της Ρόδου στις 22 Μαίου του 1967.

ΔΙΆΛΟΓΟΣ ΝΙΚΗΦΌΡΟΥ ΜΑΝΔΗΛΑΡΆ ΚΑΙ ΑΡΕΙΣΤΊΔΗ ΠΡΩΤΟΠΑΠΠΑΔΆΚΗ
Α.Π.:(λέει) Νικηφόρε, έλα μαζί μου, σταμάτα να με πολεμάς, και εγώ θα σου δώσω ότι θες, όποια θέση θές στο υπουργείο...

Ν.Μ.(λέει)Όχι Αριστείδη, δεν θα σταματήσω να σε πολεμώ....θα συνεχίσω να σε πολεμώ μέχρι τέλους γιατί εσύ πολεμάς τον φτωχό λαό...

Η Γεν. γραμματέας του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα σε χαιρετισμό της στην εκδήλωση του Συλλόγου Κυκλαδιτών Ηλιούπολης και του ναξιώτικου περιοδικού Αρχατός στις 15 Μαίου 2006, γράφει για τον Νικηφόρο Μανδηλαρά. <<...ένας αγωνιστής της δημοκρατίας με ριζοσπαστικές απόψεις δολοφονήθηκε τις πρώτα ακόμη μέρες της δικτακτορίας.

Τον θυμάμαι πολύ καλά, καθώς τον γνώρισα, ώς θερμό συμπαραστάτη των διωκόμενων φοιτητών και φοιτήτριων για τη δημοκρατική τους δράση στα δύσκολα επίσης προδικτακτορικά χρόνια.

Ο Νικηφόρος Μανδηλαράς δεν στάθηκε στο πλεύρο μας ως ένας δικηγόρος που επιστράτευσε νομικά επιχειρήματα προκειμένου να μας απαλλάξει από κάποια ποινή.

Οι αγορεύσεις του ήταν ένας δριμύς πολιτικός λόγος κατά του αυταρχισμού και τησ κρατικής καταστολής.

Η έννοια της δημοκρατίας γιαυτόν ήταν απαλαγμένη απο νομικές τυπικότητες ή από επιφανειακά επιχειρήματα.

Ήταν φλογερός, συναισθηματικός, αλλά και πεπεισμένος αγωνιστής.

Ήταν αυθόρμητος με ένα όμως αυθορμητισμόπου καλλιεργείται πάνω σε σταθερές πεποιθήσεις.

Αλλα κουραγιο...



υσ ηρωες απαρτα βουνα!

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

















ΑΓΑΝΤΑ...



ΒΑΡΕΑ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ

Εργατική κατάκτηση που ενοχλεί την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Το ιστορικό της θέσπισης των ΒΑΕ αναδεικνύει ότι κάθε κατάκτηση της εργατικής τάξης είναι αποτέλεσμα του συσχετισμού δύναμης μεταξύ εργατών και κεφαλαιοκρατών.

Η επίθεση στα ΒΑΕ σημαίνει και επίθεση ενάντια στην ίδια τη ζωή των εργαζομένων.

Το «ξήλωμα» της λίστας των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων που επιταχύνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εντάσσεται στη συνολική προσπάθεια του μεγάλου κεφαλαίου να προστατεύσει την κερδοφορία του, μειώνοντας όσο περισσότερο μπορεί τα (ούτως ή άλλως) ανεπαρκή μέτρα προστασίας της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων.

Η ίδια η ιστορία του θεσμού των ΒΑΕ αναδεικνύει πως στον καπιταλισμό η αυξημένη φθορά της υγείας των εργαζομένων μέσα στους τόπους δουλειάς δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί.

Αλλά και ότι ακόμα και η ίδια της η αναγνώριση κατακτήθηκε από την εργατική τάξη μετά από σκληρούς αγώνες, ως αποτέλεσμα του συσχετισμού δύναμης της εποχής.

Η επίθεση, με στόχο την κατάργηση του θεσμού των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, δεν είναι καινούρια.

Πλουτοκρατία και πολιτικοί εκπρόσωποι της αστικής τάξης, μαζί με τους συμμάχους τους, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, ξεκίνησαν την αμφισβήτηση του θεσμού των ΒΑΕ.

Τότε, το 1990, με κυβέρνηση ΝΔ, συστάθηκε η πρώτη γνωμοδοτική επιτροπή κρίσης των ΒΑΕ (νόμος 1902/90), η οποία όμως δεν ολοκλήρωσε το έργο της, παραδεχόμενη πως δε διαθέτει τα απαραίτητα επιστημονικά δεδομένα.

Στη συνέχεια, το 1997, επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, ο καθηγητής Σπράος ζήτησε με έκθεσή του την κατάργηση των ΒΑΕ.

Το 2002, και πάλι με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, στην εισηγητική έκθεση του νόμου 3029/02, αναφέρεται ότι «η εξέλιξη της τεχνολογίας, η βελτίωση των συνθηκών εργασίας, επιβάλλει τον επανακαθορισμό των ΒΑΕ».

Το 2008, τον Αύγουστο, επί κυβέρνησης ΝΔ, κατατίθεται το γνωστό «πόρισμα Μπεχράκη», με βάση το οποίο εξοστρακίζονται από τη λίστα των ΒΑΕ 300.000 εργαζόμενοι, ενώ αυξάνονται τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης.

Η καθιέρωση των ΒΑΕ

Τα ΒΑΕ θεσμοθετήθηκαν για πρώτη φορά το 1951 με τον Αναγκαστικό Νόμο (ΑΝ) 1846/51. Εκεί στο άρθρο 28 (παρ. 5), αναφέρεται: «Από της συμπληρώσεως των αυτών ορίων ηλικίας, ήτοι 60ού προκειμένου περί αρρένων και του 55ου προκειμένου περί θηλέων, δικαιούνται συντάξεως (...) οι ησφαλισμένοι οι επί μακρόν απασχολούμενοι εις ιδιαζόντως βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα καθοριζόμενα διά Κανονισμού».

Καθιερώνεται η πρόωρη, κατά πέντε χρόνια, συνταξιοδότηση όσων απασχολούνται σε ΒΑΕ.

Στην εισηγητική έκθεση του ίδιου νόμου (Αθήνα 21 Ιούνη 1951, ΦΕΚ 179), αναφέρεται: «Διά τας επαγγελματικά ασθενείας, αίτινες την γένεσίν των οφείλουν εις τας συνθήκας του επαγγέλματος, δεν δίδεται ούτε ορισμός, ούτε γίνεται απαρίθμησις τούτων.

Αφήνεται εις κανονισμόν, να καθορίζη ταύτας, επί τη βάσει και των εκάστοτε ισχυουσών περί αυτών διεθνών συμβάσεων εργασίας».

Ωστόσο αν κάτι έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι η απόφαση στον ίδιο νόμο να ενταχθούν τα ΒΑΕ στο πλαίσιο του ΙΚΑ.

Αναφέρεται, στην εισηγητική έκθεση: «Το εργατικόν ατύχημα και η επαγγελματική ασθένεια δεν αποτελούν (...) ιδίαν ασφαλιστική περίπτωση, αλλ' αναλύονται αναλόγως των συνεπειών τα οποίας έχουν.

Εάν δηλαδή προκαλούν νοσηράν κατάστασιν χρήζουσαν ιατρικής περιθάλψεως ή ανικανότητα πρόσκαιρον προς εργασίαν καλύπτονται από τον οικείον κλάδον παροχών ασθενείας εις είδος ή εις χρήμα, ενώ αν προκαλούν αναπηρίαν ή θάνατον καλύπτονται από τον κλάδον συντάξεων ως προς την συνταξιοδότησιν του αναπήρου ή των μελών οικογενείας του ησφαλισμένου και ως προς τα έξοδα κηδείας από τον κλάδον παροχών ασθενείας εις χρήμα».

Δηλαδή, σε όλες τις περιπτώσεις, τα έξοδα καλύπτονται από τον ασφαλιστικό φορέα, ο οποίος χρηματοδοτείται και από τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων.

Τίποτα δε χαρίστηκε.

Η παραπάνω απόφαση είχε το εξής χαρακτηριστικό στοιχείο: Αντί να δημιουργηθεί ένας ξεχωριστός κλάδος ασφάλισης επαγγελματικού κινδύνου, όπου θα βαραίνονταν αποκλειστικά ο εργοδότης, δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για τη μετακύλιση του ασφαλιστικού κόστους επαγγελματικού κινδύνου και στους εργαζόμενους, λόγω της ένταξης των ΒΑΕ στο ΙΚΑ.

Επιπλέον, η θέσπιση των ΒΑΕ απάλλασσε τους εργοδότες από την υποχρέωση που είχαν να αποζημιώνουν το θύμα σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος, να καλύπτουν τα έξοδα, νοσηλείας, κηδείας κ.λπ. όπως προβλεπόταν από το Ν. 551/1914: «Ατύχημα εκ βιαίου συμβάντος, επερχομένου εις εργάτη ή εις υπάλληλον (...) εν τη εκτελέσει της εργασίας ή εξ αφορμής αυτής, παρέχει (σ.σ.: στον εργάτη) (...) δικαίωμα αποζημιώσεως απέναντι του κυρίου της επιχείρησης (σ.σ.: από τον εργοδότη)».

Οπως είδαμε, με το νόμο του 1951, προβλέπεται ότι οι εργαζόμενοι στα ΒΑΕ θα έχουν τη δυνατότητα πρόωρης συνταξιοδότησης, κατά πέντε έτη.

Μόνο που, για να γίνει αυτό, θα πρέπει ο εργαζόμενος να καταβάλει επιπλέον ασφαλιστική εισφορά (επασφάλιστρο) που για τον εργαζόμενο είναι 2,2% πάνω από την αρχική ασφαλιστική εισφορά και για τον εργοδότη 1,4% επί της αρχικής ασφαλιστικής εισφοράς.

Δηλαδή, ακόμη και αυτή την πρόωρη συνταξιοδότηση - ένδειξη της αναγνώρισης από το αστικό κράτος για την τεράστια φθορά της εργατικής δύναμης - οι εργαζόμενοι την πλήρωναν σχεδόν διπλάσια από τους εργοδότες.

Στην πράξη, λοιπόν, η καθιέρωση των ΒΑΕ αντιμετωπίστηκε σαν θεσμός πρόωρης συνταξιοδότησης, την οποία όμως, αναλογικά, πλήρωναν πολλαπλάσια οι εργαζόμενοι από τους εργοδότες, ενώ ταυτόχρονα η εργοδοτική ευθύνη αναπροσαρμόζονταν και ήταν εμφανώς μειωμένη.

Η εφαρμογή άργησε ...12 χρόνια.

Στο νόμο του 1951, προβλεπόταν η ρύθμιση των ΒΑΕ με ειδικό Κανονισμό.

Ο Κανονισμός αυτός άργησε να έρθει ...12 χρόνια.

Μόλις το Δεκέμβρη του 1963 (ΦΕΚ 567), εγκρίθηκε ο Κανονισμός «περί βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων».

Η εφαρμογή του, ξεκίνησε από 1/1/1964.

Σε αυτόν τον πρώτο κανονισμό, περιλαμβάνονταν 27 εργασίες και 102 ειδικότητες.

Σήμερα στα ΒΑΕ είναι ενταγμένα 537 επαγγέλματα (156 εργασίες και 381 ειδικότητες).

Ωστόσο, και αυτή ακόμη η πρώτη εφαρμογή, δε θα γινόταν αν δεν υπήρχαν σκληροί ταξικοί αγώνες, προκειμένου να αναγνωριστεί στους εργαζόμενους αυτούς ότι εκτίθενται σε βαριές, ανθυγιεινές και επικίνδυνες συνθήκες εργασίας.

Ξεχωριστή στιγμή - και σημείο καμπής - των εργατικών αγώνων εκείνης της περιόδου, αποτέλεσε η μεγάλη πανοικοδομική απεργία της 1ης Δεκεμβρίου του 1960.

Τότε, μεταξύ των αιτημάτων της απεργίας ξεχωρίζουμε και το αίτημα για αναγνώριση του οικοδομικού επαγγέλματος ως βαριού και ανθυγιεινού, καθώς και την ανάγκη για λήψη μέτρων προστασίας των εργαζομένων στην οικοδομή.

Γιατί επιδιώκουν την κατάργηση
Από όλα τα παραπάνω γίνεται φανερό πως τα ΒΑΕ, σε καμιά περίπτωση δε δόθηκαν ως χάρη στους εργάτες και τις εργάτριες.

Νομοθετικά, η ένταξη στα ΒΑΕ, ουσιαστικά σήμαινε δυνατότητα πρόωρης συνταξιοδότησης, ως ένδειξη αναγνώρισης της ιδιαίτερης φθοράς της εργατικής δύναμης σε συγκεκριμένα επαγγέλματα.

Ωστόσο, αυτή η φθορά, σε καμιά περίπτωση δεν αντιμετωπιζόταν, απλά αναγνωριζόταν.

Αλλωστε, στην οικονομία όπου η παραγωγή σχεδιάζεται με στόχο το κέρδος, η υγεία και ασφάλεια του εργαζόμενου ποτέ δε θα αποτελεί προτεραιότητα.

Καθόλου τυχαίο ότι οι επαγγελματικές ασθένειες δεν άρχισαν να καταγράφονται παρά μόνο το 1967, ενώ ο πρώτος γενικός νόμος για την υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων δεν πάρθηκε παρά μόνο το ...1985.

Αυτή η επίθεση, όμως, εδώ και μια εικοσαετία απέναντι στα ΒΑΕ, δεν είναι καθόλου τυχαία.

Οι εργοδότες θα κερδίσουν άμεσα, πρώτον, από την κατάργηση του πρόσθετου ασφαλίστρου του 2,15% μειώνοντας το μη μισθολογικό κόστος.

Δεύτερον, από την επίθεση στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, αφού ουσιαστικά δε θα αναγνωρίζεται πλέον κίνδυνος στην εργασία για μια σειρά κλάδους και χώρους δουλειάς κίνδυνος στην εργασία.

Στο στόχαστρο θα μπουν μια σειρά από άλλες κατακτήσεις που σήμερα κατοχυρώνονται για τέτοιους κλάδους μέσα από τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας, όπως η χορήγηση ανθυγιεινού επιδόματος, η πρόβλεψη μειωμένου αριθμού ωρών εργασίας κ.λπ.

Στο Μέταλλο, για παράδειγμα, στις ελαφρές μεταλλικές δουλειές υπάρχει ανθυγιεινό επίδομα 12%, στους ηλεκτροσυγκολλητές 20% και σε Χαλυβουργία - Χυτήρια 25%.

Αντίστοιχα, σε Κλωστοϋφαντουργία - Ιματισμό - Δέρμα, υπάρχει ανθυγιεινό επίδομα 5% σε σχοινοποιία - τεντοποιία, 10% σε πρεσαδόρους - σιδερωτές, 15% σε βυρσοδεψία, αποθήκες ακατέργαστων δερμάτων και 20% σε μηχανικά πλυντήρια, εργάτες βαφείων - τυποβαφείων.

Μια επίθεση στα ΒΑΕ θα σημάνει και ταυτόχρονη καθίζηση των μισθών των εργατών.

Οι συνέπειες θα αφορούν συνολικά τους εργαζόμενους και όχι μόνο τους νεότερους, αφού θα πυροδοτηθεί η απόλυση «παλιότερων», επειδή θα έχουν περισσότερα δικαιώματα.

Η επίθεση στα ΒΑΕ θα σημάνει συνολική επίθεση στη ζωή της εργατικής τάξης.

Γι' αυτό και επείγει η οργάνωση της πάλης για την υπεράσπιση, αλλά και διεύρυνσή τους, συνολικά για μέτρα προστασίας της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων.

Αλλα κουραγιο...



υσ ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ.














ΑΓΑΝΤΑ...


ΝΑΥΤΙΚΟ ΑΠΟΜΑΧΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ

Σκάβουν νέα «τρύπα» 40 εκατομμυρίων ετησίως!

Κατατέθηκε στη Βουλή η τροπολογία που δίνει νέα περιθώρια στην κερδοφορία των ακτοπλόων.

Οι ίδιοι οι εφοπλιστές ομολογούν ότι δεν πρόκειται να μειωθούν οι τιμές στα εισιτήρια της ακτοπλοΐας και τρίβουν τα χέρια τους για τη νέα στήριξη που τους δίνει η κυβέρνηση.

Στη Βουλή βρίσκεται από προχτές το βράδυ η τροπολογία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που συντάχθηκε κατ' εντολή των εφοπλιστών και καταργεί τα τέλη υπέρ τρίτων από τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια.

Πρόκειται για ένα ακόμα νομοθετικό έκτρωμα της κυβέρνησης που θωρακίζει και ενισχύει την κερδοφορία του εφοπλιστικού κεφαλαίου, ενώ ταυτόχρονα δίνει ισχυρό χτύπημα στο ΝΑΤ και κατ' επέκταση στα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα των ναυτεργατών.

Την τροπολογία κατέθεσε ο υπουργός Θαλασσίων Υποθέσεων Νήσων και Αλιείας Γ. Διαμαντίδης σε νομοσχέδιο του υπουργείου Εθνικής Αμυνας.

Προβλέπει, ανάμεσα στα άλλα, ότι καταργεί τα τέλη που αποδίδονταν στο Κεφάλαιο Ασφάλισης Επιβατών και Οχημάτων (ΚΑΕΟ).

Οπως ομολογείται στην Εκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, αλλά και σε Ειδική Εκθεση που παρατίθεται, «προκαλείται επί του προϋπολογισμού του ΝΑΤ, (...) απώλεια εσόδων από τη μη περιέλευση στο Ταμείο, των πόρων του καταργούμενου Κεφαλαίου (75% των πόρων του ΚΑΕΟ και δυνατότητα χρήσης του υπόλοιπου 25% των εν λόγω πόρων για την πληρωμή των συντάξεων).

Η εν λόγω απώλεια, η οποία εξαρτάται από πραγματικά γεγονότα (αριθμός μετακινούμενων επιβατών, οχημάτων κλπ.) εκτιμάται στο ποσό των 40.000.000 ευρώ ετησίως»!

Οπως αναφέρεται σχετικά στην Εκθεση Αξιολόγησης Συνεπειών Ρυθμίσεων, το ποσό θα καλύπτεται από τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή από τις τσέπες του ελληνικού λαού.

Την ίδια στιγμή βέβαια: Ακόμα και με τα μαγειρεμένα στοιχεία του ΝΑΤ - έχει να κλείσει ισολογισμό το Ταμείο από το 2003, προκειμένου να καλύπτονται τα φέσια των εφοπλιστών - εμφανίζουν το οργανικό του έλλειμμα για το 2011 στα 1.314.771.141 ευρώ.

Από αυτά, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΝΑΤ, θα μείνουν ακάλυπτα από τον κρατικό προϋπολογισμό, όπως γίνεται κάθε χρόνο, πάνω από 100 εκατ. ευρώ.

Κοροϊδία τα περί μείωσης εισιτηρίων.

Οσον αφορά τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι με την κατάργηση των τελών, θα μειωθεί η τιμή των εισιτηρίων, αυτές έχουν φροντίσει να τις καταρρίψουν οι ίδιοι οι πρόεδροι των εφοπλιστικών Ενώσεων.

Ο πρόεδρος της Ενωσης Επιχειρήσεων Ναυτιλίας (πρώην Ακτοπλοΐας) Απ. Βεντούρης σε δελτίο Τύπου στις 18 του Ιούνη έκανε σαφές ότι δεν πρόκειται να γίνει μείωση των εισιτηρίων επειδή ο υπουργός επικύρωσε τη ΣΣΕ που υπέγραψε η πλειοψηφία της ΠΝΟ με την Ενωση Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας.

Την κατάπτυστη, δηλαδή, συμφωνία με αυξήσεις ...1,5% και 1% για το 2010 και το 2011 αντίστοιχα η οποία αφορά και την ακτοπλοΐα.

«Είμαστε αναγκασμένοι»... «να μην υλοποιήσουμε την εξαγγελία του κ. πρωθυπουργού για μείωση της τιμής των εισιτηρίων κατά 10%» αναφέρεται ξεκάθαρα.

Ο δε πρόεδρος του ΣΕΕΝ (Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας), Μ. Σακέλης, δήλωσε την ημέρα που έκλεισε η «συμφωνία κυρίων», ότι η μείωση στα εισιτήρια θα γίνει «με την προϋπόθεση ότι τα πετρέλαια θα είναι στα σημερινά επίπεδα»!

Αλλα κουραγιο...




υσ εφοπλι[η]στες!