Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010










ΑΓΑΝΤΑ...

Παμε μια βολτα στο λιμανι, θα βγαλω και φωτογραφιες τα βαπορια.

Φτασαμε σ'εναν Πειραια ''εγκαταλειμενο'', που ειναι ο κοσμος, τ'αυτοκινητα, η ''φασαρια'', ενα σκοτεινο λιμανι--του Γκαμπεζ, που λεει και ο Καββαδιας--, τα speedrunner περιμεναν να φορτωσουν, αδεια, τα πληρωματα βαρδιας πηγαινοερχοντουσαν στην μπουκαπορτα, απεναντι ενα ''κρητικο'' ετοιμαζοταν να φυγει, στα ''Αιγινιτικα'', μαυριλα, διπλα που ''πεφτουν'' τα δελφινια, το ιδιο μαυρα και εκει που πλακωνοταν η ψυχη, ηταν στους ντοκους που ''ξεχειμωνιαζουν'' τα γρηγορα κοκκινα και ''διπλα'' τους τα ''κατασχεμενα'' του Αγουδημου, μπουκαπορτες κλεισμενες προχειρα, σκοτεινα και ερημα, ιπποτες του Αιγαιου που ''νικηθηκαν'' απο εναν κακο ''βασιλια''.
Ενα κρουαζιεροπλοιο, ''ξενο'' ισα με τρεις πολυκατοικιες, εφυγε στα ''μουλωχτα'', ουτε σφυριγματα, ουτε πολλα-πολλα, ο πιλοτος το εβγαλε εξω απο τα φαναρια και εκει ''ανοιξε'' στροφες και απομακρυνθηκε, σαν μια μικρη πλεουμενη φωταγωγημενη πολιτεια, το ιδιο ''ησυχα'', εφυγε και ο ''συντεκνος'', λιμανι νουμερο ενα ητανε εχθες το βραδυ ο Πειραιας--βραδυ Σαββατου--, η λιμανι μικρης επαρχιακης πολης?
Κανοντας το τξο του περιμετρικου δρομου του λιμανιου, ειδαμε πολλα ξενοικιαστα μαγαζια--διατιθενται, εγραφαν στις τζαμαριες τους--.
Να παρουμε στο ''χερι'' πατατες και χαμπουργκερ?
Ενταξει, απο που?
Απο τα mc donald's, μου αρεσουν οι πατατες!
Ποιος θα παει, δεν παω ειμαι ''παρκαρισμενος'' ''παρανομα'', ουτε εγω, τοτε ποιος?
Η μαμα, παντα η μαμα παει, τι το συζηταμε?
Ηρθανε τα σακκουλακια με τις πατατες τις ''πλαστικες'', αλλα με ''τελεια'' γευση, πανω που ανοιγαμε τα σαγονια, μας λεει η μαμα, τελευταια βραδυα δουλευουν οι υπαλληλοι, ενημερωναν τον κοσμο οτι η διευθυνση το κλεινει.
Στο κεντρο του Πειραια, στο λιμανι, απεναντι απο τα ''Αιγινιτικα'', κατω, στο ισογειο του κτηριου της νομαρχιας του Πειραια.
Πανω απο 15 ανθρωποι θα ψαχνουν για μεροκαμματο απο σημερα.
Καλυτερα να καθομουν να δω τον ''αγωνα'' του ΠΑΟ με τον ΟΣΦΠ, ασε που θα ''γελαγαν'' και τα μουστακια μου, μετα απο τοσες ''ομορφιες'' που εχουμε περασει.
ΑΝΕΡΓΟΙ, ΚΛΕΙΣΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ, ΑΔΕΙΑ ΒΑΠΟΡΙΑ.
Σκοτεινο το λιμανι που μας ''υποδεχθηκε''--ο Πειραιας ''μου''--κατι ''ξερει'' αυτο και τα λιμανια εχουν ΨΥΧΗ, πονανε, οταν πονανε οι ανθρωποι τους!!!

Αλλα κουραγιο...









ΑΓΑΝΤΑ...

ΑΠΟΨΕ ΜΙΛΑΝΕ ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ.

Κάτσαμε στον...
(γαλλογερμανικό) άξονα

Δεν πληρώνουν από τα δάνεια τους μισθούς, από τους μισθούς πληρώνουν τα δάνεια!
«Αν δεν εφαρμόσουμε το μνημόνιο δεν θα μας δανείζουν και δεν θα έχουμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις».

Το ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός στη διακαναλική. Η ίδια φράση επαναλαμβάνεται αυτούσια διακόσιες φορές τη μέρα από τους «παπαγάλους» του.

Κι όμως, η αλήθεια είναι η ακριβώς αντίθετη. Δεν είναι τα δάνεια που πληρώνουν τους μισθούς και τις συντάξεις. Είναι οι (κομμένοι) μισθοί και οι (κομμένες) συντάξεις που πληρώνουν για τα δάνεια!

Αντί άλλης απόδειξης, ας καταφύγουμε για μια ακόμα φορά στη γλώσσα των αριθμών. Των δικών τους αριθμών.

2010
Σε ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών στις 20/5/2010 διαβάζουμε:
«Για το εννεάμηνο Απριλίου - Δεκεμβρίου 2010 που διανύουμε, οι υποχρεώσεις του Ελληνικού Δημοσίου για τοκοχρεολύσια εκτιμώνται σε 39,7 δισ. ευρώ».
Το Ελληνικό Δημόσιο, λοιπόν, πρέπει μέχρι το τέλος του χρόνου να καταβάλει στις καπιταλιστικές αγορές, στους κάθε λογής ομολογιούχους και στους «τοκογλύφους» περί τα 40 δισ. ευρώ.
*

Ας δούμε τώρα τις εισπράξεις από δάνεια που έχει «πετύχει» η κυβέρνηση με το μνημόνιο:
-- Δάνειο 20 δισ. ευρώ το Μάη.
-- Δάνειο 9 δισ. ευρώ μέσα στο Σεπτέμβρη.
-- Δάνειο 9 δισ. ευρώ που θα εισπραχθεί μέχρι το Δεκέμβρη, εφόσον η τρόικα εγκρίνει το αποτέλεσμα των εκλογών και θεωρήσει ότι το ...«πετσόκομμα» του ελληνικού λαού συνεχίζεται με «ικανοποιητικούς ρυθμούς».
Αθροισμα: 38 δισ. ευρώ.
*

Συμπέρασμα:
Από τα «σωτήρια» δάνεια, με τους νέους δυσβάσταχτους όρους για τον ελληνικό λαό,
ούτε πεντάρα τσακιστή δεν πάει για (τους περικομμένους) μισθούς και συντάξεις!
Ολα τα νέα δάνεια (38 δισ.) της φετινής χρονιάς
πάνε για να καλυφθούν τα χρέη από τα προηγούμενα δάνεια (40 δισ.), όλα τα δάνεια γυρίζουν πίσω στους δανειστές. Το μόνο που μένει στον ελληνικό λαό είναι οι νέοι κι ακόμα μεγαλύτεροι τόκοι!

2011

Σύμφωνα με τα κυβερνητικά στοιχεία (σ.σ.: μάρτυς μας, εκτός από το Θεό, και το «Βήμα» της 10/10/2010)
για το έτος 2011 η Ελλάδα θα πρέπει να πληρώσει σε τόκους το ποσό των 12,5 δισ. ευρώ και για χρεολύσια το ποσό των 34,7 δισ. ευρώ.
Αθροισμα: 47,3 δισ. ευρώ!

Με άλλα λόγια: Από τα 40 δισ. ευρώ της «σωτηρίας» που βάσει του μνημονίου θα «εισρεύσουν» στην Ελλάδα το επόμενο έτος,
ούτε δεκάρα δε θα πάει για μισθούς και συντάξεις.
Ολα (μα όλα!) θα επιστρέψουν στους «καλούς» δανειστές μας, προς τους οποίους θα μείνουμε και με ένα επιπλέον χρέος ύψους 7,3 δισ. ευρώ!

2012

Οπως και πάλι τα κυβερνητικά στοιχεία ομολογούν, το έτος 2012, οπότε θα έχουμε την εκταμίευση των υπόλοιπων 40 δισ. ευρώ από το «μηχανισμό στήριξης», η Ελλάδα θα πρέπει να καταβάλει στους δανειστές της τόκους ύψους 11,1 δισ. ευρώ και χρεολύσια ύψους 31,7 δισ. ευρώ.
Αθροισμα: 42,8 δισ. ευρώ!
Φράγκο, δηλαδή, για μισθούς και συντάξεις. Οπως θα «έρθει» η... «βοήθεια» έτσι θα γυρίσει στους δανειστές. Μάλιστα, γι' αυτό το «πήγαινε - έλα», θα μας έχουν φεσώσει και με 2,8 δισ. ευρώ - επιπλέον - τόκους...
***

Τι αποδεικνύεται, λοιπόν, περίτρανα;

Από τα περιβόητα δάνεια που κυβέρνηση - ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ «εξασφάλισαν» για το λαό,
από τα δάνεια που αν στους «φίλους» μας δεν αρέσει (!) το αποτέλεσμα των εκλογών τότε δε θα τα εκταμιεύσουν, και τότε - σύμφωνα με τους «πατριώτες» - θα επέλθει χρεοκοπία και στάση πληρωμών σε μισθούς και συντάξεις,
ούτε ένα ευρώ (αριθμός: 1) δεν πάει σε μισθούς και συντάξεις!
*

Ολα τα δάνεια
- μα όλα! -
είτε ως τόκοι, είτε ως χρεολύσια, είτε ως επιδοτήσεις, είτε ως επιχορηγήσεις, είτε ως φορολογικές απαλλαγές, επιστρέφουν κατευθείαν (!) και με το αζημίωτο (!) στους εγχώριους και τους διεθνείς νταβατζήδες της χρηματιστικής ολιγαρχίας.

Στον ελληνικό λαό, το μόνο που απομένει είναι ο ασφαλιστικός Καιάδας, ο εργασιακός Μεσαίωνας, οι ακόμα μικρότεροι μισθοί και οι ακόμα μικρότερες συντάξεις, για να αποπληρώνει τους ακόμα μεγαλύτερους τόκους, τα ακόμα περισσότερα χρεολύσια!

Αλλα κουραγιο...

Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010







ΑΓΑΝΤΑ...

ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΟΝ ΕΤΣΙ ΠΟΥ ΧΑΡΑΞΕ Ο ΤΕΤΟΙΟΣ!

Ιδού ο κύριος Δημαράς

Ιδού ο κύριος Δημαράς: Το δηλώνει ο ίδιος ότι η στήριξη και η ψήφος στο συνδυασμό του θα κατατεθεί στο ταμείο της κυβέρνησης. Δηλώνει από τώρα τη δέσμευσή του στην πολιτική της κυβέρνησης, σπεύδει να πάρει θέση δίπλα της.
Χαρακτηριστικά όσα ανέφερε σε ομιλία του στις 22/10/2010: «Το ξεκαθαρίζω για μια ακόμη φορά. Δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε πρόβλημα στην κυβέρνηση, οι εκλογές αφορούν την Τοπική Αυτοδιοίκηση και σε περίπτωση εκλογής μας, περιμένουμε να σταθούμε δίπλα στην κυβέρνηση και όχι απέναντί της».

Ο λύκος την τρίχα αλλάζει, τη γνώμη δεν την αλλάζει.

Παλιός γάιδαρος καινούργια περπατησιά δεν αλλάζει.

Αγαπώ τους φίλους μου πολύ, αλλά τον εαυτό μου περισσότερο.

Αλλα κουραγιο...

Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010








ΑΓΑΝΤΑ...

Ο ανθρωπος δεν ''παιζεται'', βρισκεται μεσα σε εναν δικο του ''κοσμο'', δεν ''βλεπει'', δεν ''ακουει'', δεν εχει ''καταλαβει'', τις επιπτωσεις των μετρων που τον εβαλαν να παρει, εναντιον των Ελληνων, δεν εχει παρει ''μυρωδια'' το τι γινεται στα νοικοκυρια, δεν ''διαβαζει'' για τις απολυσεις και τα κλεισιματα, εκατονταδων μικρων και μεσαιων ''μαγαζιων'', ειναι, η ''εντελως'' στον ''κοσμο'' του, η ειναι τοσο ανθελληνας και πορωμενος που δεν ''βλεπει'' που ''οδηγει'' την χωρα, ζουμε ημερες ''65, τοτε το παλατι ητανε υποχειριο ''ξενων'' υπηρεσιων [ Αμερικανικη πρεσβεια ], τωρα η ''αυλη'' και ο πρωθυπουργος, ειναι υποχειρια ''ξενων'' δυναμεων [ Αμερικανικη πρεσβεια-ΔΝΤ, ΤΥΧΑΙΟ? ], ο Γιωργος Παπανδρεου εκανε δηλωσεις, βλεπει νεες θεσεις εργασιας, αφου απολυσει, συμβασιουχους, δημοτικους υπαλληλους, δημοσιους υπαλληλους, κοινης οφελειας υπαλληλους και μια ''κουστωδια'' παπαγαλων, λιβανιζουν την ''αυλη και τον ιδιο τον Παπανδρεου για το .......ρεγαλο.

Τοποθετηση-δηλωσεις, του Γιωργου Παπανδρεου απο τις Βρυξελλες.

«Το μήνυμα μας είναι ένα ξεκάθαρο μήνυμα της ελληνικής κυβέρνησης, του ελληνικού λαού, της πορείας οικονομικής και πολιτικής σταθερότητας της χώρας μας, αλλά και της βούλησης όλων μας να συνεχίσουμε τις μεγάλες θεσμικές αλλαγές, για να μπορεί η Ελλάδα να είναι μια ισχυρή χώρα μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και διεθνως.

«Μέσα στα πλαίσια αυτά, έχουμε καταθέσει τις προτάσεις μας για έναν ισχυρό μηχανισμό στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από την πρώτη στιγμή που υπήρξε η κρίση του χρέους της χώρας μας και οι επιθέσεις από τις αγορές», είπε ο πρωθυπουργός και προσέθεσε ότι «εμείς ζητήσαμε να δημιουργηθεί ένας ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης και σήμερα συζητιέται αυτό το πολύ μεγάλο θεσμικό πρόταγμα»

«Την ανάπτυξη που φέρνει δουλειές και που κάνει και την Ευρωπαϊκή Ένωση ανταγωνιστική μέσα από την πράσινη ανάπτυξη»

«Παράλληλα, σε ό,τι αφορά τις συζητήσεις που γίνονται για τις κυρώσεις, εμείς θεωρούμε ότι υπάρχουν ήδη κυρώσεις στη Συνθήκη της Λισσαβόνας, μπορούν να ενισχυθούν, αλλά η αφαίρεση του δικαιώματος ψήφου, είναι κάτι για το οποίο εμείς είμαστε αρνητικοί»

Ο ανθρωπος δεν ''ξερει'' ουτε τι ''λεει'' ουτε σε ''ποιον'' το λεει, μιλαει οτι καλως εχουμε ''δεχτει'' τις κυρωσεις και οτι καλως να παρουν και αλλες, βεβαια ''ξεχναει'' να πει οτι οι κυρωσεις αφορουν, κρατη-μελη της Ε.Ε που δεν θα εχουν ΠΕΡΙΟΡΙΣΕΙ τα δημοσιονομικα τους!!!!!!


ΑΥΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ


KYPΩΣEIΣ υπό τη μορφή επιβολής προστίμου με βάση τη Συνθήκη της Λισαβόνας πρότεινε χθες στους «27» η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις χώρες που έχουν υπερβολικό έλλειμμα ή χρέος είτε υπερβολικές μακροοικονομικές ανισορροπίες (ανταγωνιστικότητα, αγορά εργασίας κ.λπ.). Η Κομισιόν απέφυγε τη λήψη μέτρων που δεν είναι συμβατά με τη σημερινή Συνθήκη και συνεπώς η εφαρμογή τους απαιτεί την τροποποίησή της, κάτι που εμπίπτει στην αρμοδιότητα των ηγετών των «27».

Οι «ανυπάκουες» δημοσιονομικά χώρες θα τιμωρούνται με πρόστιμα

KYPΩΣEIΣ υπό τη μορφή επιβολής προστίμου με βάση τη Συνθήκη της Λισαβόνας πρότεινε χθες στους «27» η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις χώρες που έχουν υπερβολικό έλλειμμα ή χρέος είτε υπερβολικές μακροοικονομικές ανισορροπίες (ανταγωνιστικότητα, αγορά εργασίας κ.λπ.). Η Κομισιόν απέφυγε τη λήψη μέτρων που δεν είναι συμβατά με τη σημερινή Συνθήκη και συνεπώς η εφαρμογή τους απαιτεί την τροποποίησή της, κάτι που εμπίπτει στην αρμοδιότητα των ηγετών των «27».

Ο πρόεδρος Ζοζέ Μπαρόζο, που παρουσίασε τις προτάσεις από κοινού με τον επίτροπο Ολι Ρεν, βρήκε την ευκαιρία να αναφερθεί στην περίπτωση της Ελλάδας, δηλώνοντας: «Ο ελληνικός λαός πληρώνει σήμερα ακριβά το γεγονός ότι οι αρχές της χώρας δεν σεβάστηκαν το Σύμφωνο Σταθερότητας»...

Οι προτάσεις που υιοθέτησε η Επιτροπή βασίζονται στο άρθρο 136 της Συνθήκης της Λισαβόνας, το οποίο προβλέπει την ενίσχυση του οικονομικού συντονισμού και της πειθαρχίας των χωρών της ευρωζώνης. Ο Ολι Ρέν διευκρίνισε ότι η Κομισιόν θα υποβάλει σύντομα δέσμη μέτρων για τις χρηματοδοτικές δαπάνες, που θα αφορούν όλες τις χώρες της Ε.Ε. Eμμεσα προανήγγειλε πρόταση για πάγωμα των χρηματοδοτήσεων των κοινοτικών ταμείων στις «ανυπάκουες» χώρες της Ευρώπης των 27. Οι αποκαλούμενες "πολιτικές κυρώσεις", την προώθηση των οποίων απαιτεί με άσκηση ισχυρών πιέσεων η Γερμανία, απαιτούν τροποποίηση της Συνθήκης και συνεπώς η Επιτροπή νίπτει τας χείρας της. Πρόκειται για τη στέρηση ψήφου και την αποκαλούμενη "ελεγχόμενη χρεοκοπία", που επιτρέπει την αποβολή μιας χώρας από την ευρωζώνη.

Η σύνοδος κορυφής του Οκτωβρίου (28-29), λοιπόν, αναμένεται να περιοριστεί στην υιοθέτηση των μέτρων που είναι συμβατά με τη σημερινή Συνθήκη, με βάση τις προτάσεις της Επιτροπής, οι οποίες έχουν δύο σκέλη, το προληπτικό και το διορθωτικό. Συγκεκριμένα προβλέπονται τα εξής:

Σε περίπτωση υπερβολικού ελλείμματος ενός κράτους-μέλους της ευρωζώνης (πέραν του 3% του ΑΕΠ ή κοντά στο όριο αυτό) αμέσως μετά τη διαπίστωσή του από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβλέπεται τοκοφόρος κατάθεση από το εν λόγω κράτος ίση με 0,2% του ΑΕΠ. Εάν δεν υπάρξει διόρθωση, η κατάθεση γίνεται άτοκη. Εάν συνεχιστεί η μη διόρθωση, το ποσό παρακρατείται οριστικά και διανέμεται με τους τόκους στα κράτη-μέλη που δεν παρουσιάζουν υπερβολικό έλλειμμα.

Τα ίδια προβλέπονται και για την περίπτωση υπερβολικού χρέους (πέραν του 60% του ΑΕΠ), με τη διαφορά ότι η διαδικασία δεν είναι πλήρως αυτοματοποιημένη, όπως στο έλλειμμα. Τα κράτη-μέλη πρέπει να λάβουν μέτρα για να το μειώσουν "σε ικανοποιητικό βαθμό", δηλαδή κατά το 1/20 της διαφοράς με το όριο του 60% στα τρία τελευταία χρόνια.

Oπως και στον δημοσιονομικό τομέα, εάν ένα κράτος-μέλος που συμμετέχει στην ευρωζώνη αποτύχει επανειλημμένα να λάβει μέτρα σύμφωνα με τις συστάσεις του Συμβουλίου για τη διαδικασία υπερβολικής μακροοικονομικής ανισορροπίας, υποχρεούται να καταβάλει ετήσιο πρόστιμο ίσο με 0,1 % του ΑΕΠ του. Στις υπερβολικές μακροοικονομικές ανισορροπίες που θέτουν σε κίνδυνο τη λειτουργία της ΟΝΕ περιλαμβάνονται η ανταγωνιστικότητα, η αγορά εργασίας, το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, η παραγωγικότητα κ.ά.). Το πρόστιμο μπορεί να αρθεί μόνο μετά από ψηφοφορία των κρατών της ευρωζώνης με ειδική πλειοψηφία.

Για να εξασφαλιστεί η επιβολή προστίμου σε περίπτωση υπερβολικού ελλείμματος ή χρέους είτε υπερβολικών μακροοικονομικών ανισορροπιών, προβλέπεται ο "αντίστροφος μηχανισμός ψηφοφορίας". Αυτό σημαίνει ότι η πρόταση της Επιτροπής για την επιβολή των κυρώσεων θεωρείται ότι έχει εγκριθεί εκτός εάν το Συμβούλιο τάσσεται κατά των εν λόγω μέτρων με ειδική πλειοψηφία.

Αυτα τα ''μετρα'' για τις ''ανυπακοες'' χωρες θα ΦΕΡΟΥΝ ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ!!!

''ΑΝΥΠΑΚΟΕΣ'' ΧΩΡΕΣ ΠΟΥ ΦΡΟΝΤΙΣΑΝ ΟΙ ''ΥΠΑΚΟΕΣ'' ΝΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΝ ''ΕΠΑΙΤΕΣ'', ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΟΡΚΙΣΜΕΝΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ''ΑΝΥΠΑΚΟΟΥ'' ΛΑΟΥ...

Αλλα κουραγιο...

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010








ΑΓΑΝΤΑ...

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΖΗΤΗΣΕ ΤΟ ΥΠ.ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΒΡΑΧΟ…ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΛΗΡΩΤΟΥΣ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΥΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ;;;

Μετά από παρέμβαση του εισαγγελέα αποχώρησαν από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης οι έκτακτοι συμβασιούχοι του Υπουργείου Πολιτισμού που είχαν αναρτήσει πανό με τίτλο «Όχι στις απολύσεις», πραγματοποιώντας συμβολική κατάληψη του μνημείου.
«Το ‘ΟΧΙ’ αποκτά και μια ουσιαστική σημασία πλέον. Δεν μπορεί άνθρωποι που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες να απολύονται εν μία νυκτί», δήλωσε ο πρόεδρος του Πανελληνίου Σωματείου Εκτάκτων Εργαζομένων του Υπουργείου Πολιτισμού, Νίκος Χασομέρης, ο οποίος κατήγγειλε την ηγεσία του υπουργείου για αδιαφορία.
Σε ερώτηση για τις συνέπειες τέτοιου είδους κινητοποιήσεων στη δημόσια εικόνα της χώρας, ο κ. Χασομέρης, απάντησε ότι «τα μάρμαρα από μόνα τους δεν λένε τίποτα. Κάποιοι άνθρωποι τα αναδεικνύουν. Χωρίς αυτούς δεν μπορεί να δουλέψει αυτό το μνημείο».
Η ομάδα των συμβασιούχων που ανάρτησε το πανό, εισήλθε στον Ιερό Βράχο από την παράπλευρη είσοδο, περίπου στις 10 το πρωί, χωρίς να γίνει αντιληπτή από τις αστυνομικές δυνάμεις που φρουρούν τον χώρο.
Η είσοδος του μνημείου παρέμεινε ανοικτή, χωρίς να σημειωθεί ένταση.


ΠΑΤΡΑ: ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΧΤΥΠΗΣΑΝ 25ΧΡΟΝΟ ΜΕ ΝΟΗΤΙΚΗ ΣΤΕΡΗΣΗ…ΑΚΟΜΗ ΕΝΑ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΧΡΗΣΤΟ ΠΑΠΟΥΤΣΗ;;;;
Μια πολύ σοβαρή καταγγελία για την κακοποίηση ενός 25χρονου με σοβαρά διανοητικά προβλήματα βρίσκεται στα χέρια της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αχαΐας.

ΣΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΚΑΤΕΛΗΞΕ Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΠΛΟΙΑΡΧΟΥ ΠΟΥ ΚΡΑΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΣΟΜΑΛΟΥΣ ΠΕΙΡΑΤΕΣ!!!ΑΘΑΝΑΤΗ ΕΛΛΑΔΑΡΑΑΑΑ!!!

«Την παράνομη και αυθαίρετη διπλή προσαγωγή από περιπολικά της αστυνομίας, της συζύγου του πλοιάρχου Γιώργου Σκαλίμη, ομήρου επί οκτάμηνο στα χέρια Σομαλών πειρατών, πριν και κατά τη διάρκεια της μαθητικής παρέλασης για το ΟΧΙ στο Σύνταγμα».

Aλλα κουραγιο...







AΓΑΝΤΑ...

Τι περιμενουμε?

Τι προκύπτει: Για τη χρονιά που υποτίθεται ότι «δεν θα παρθούν νέα μέτρα» (!), για το 2011, τα νέα μέτρα που περιλαμβάνει το μνημόνιο ανέρχονται σε 9,65 δισεκατομμύρια ευρώ!

Από τα νέα μέτρα ύψους 9,65 δισ. ευρώ που έχουν αποφασιστεί (με νόμο) για το 2011, με εξαίρεση τα 600 εκατομμύρια που αφορούν σε έκτακτη εισφορά στις κερδοφόρες επιχειρήσεις (και που θα τους επιστραφούν πολλαπλά μέσω της μείωσης των φορολογικών συντελεστών, των επιχορηγήσεων, των επιδοτήσεων κ.λπ.),
όλα τα υπόλοιπα
(μειώσεις μισθών, συντάξεων, δώρων, ΦΠΑ, τέλη, τεκμήρια, αντικειμενικές αξίες, «Καλλικράτης» κ.λπ.)
πέφτουν πάνω στις λαϊκές πλάτες!

Αλλά το ψεύδος - με στόχο την εξαπάτηση των ψηφοφόρων - δεν σταματά εδώ. Πέρα από όσα νέα βάρη περιλαμβάνονται στο μνημόνιο για το 2011, έχει ήδη καθοριστεί ότι για το 2012, 2013, 2014
(ναι, και το 2014, δηλαδή ένα χρόνο μετά τη «λήξη» του μνημονίου!),
τα επιπλέον μέτρα που έχουν προαποφασιστεί ανέρχονται, αθροιστικά, στα 16,1 δισεκατομμύρια ευρώ!

Και αυτα ειναι τα ''οικονομικα'' μετρα που θελουν να μας ''παρουν'', τ'αλλα δεν τα ''λενε'' ανοικτα και αυτα τα ''μετρα'' που θελουν να παρουν, με ''κοινη'' συμφωνια Ε.Ε και Τουρκιας, ειναι το ''μαζεμα'' των ΣΥΝΟΡΩΝ!

Το υπουργικό συμβούλιο της Τουρκίας συνεδρίασε με θέμα τα ελληνικά χωρικά ύδατα!
Χάρτης που δημοσιεύτηκε στον τουρκικό Τύπο, με πιθανό σενάριο διευθέτησης των χωρικών υδάτων στη λογική των «δακτύλων», με αυξομειώσεις στην περιοχή που ορίζεται από τα ελληνικά νησιά γειτονικά της Τουρκίας

Ανοίγει - όπως όλα δείχνουν - η «βεντάλια» των διευθετήσεων που έχουν συμφωνηθεί στο πλαίσιο των «διερευνητικών επαφών» Ελλάδας - Τουρκίας, σε όλο το πλέγμα των ελληνοτουρκικών ζητημάτων, με στόχο τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου από την αστική τάξη των δυο χωρών.
Σύμφωνα με το τηλεοπτικό δίκτυο «Kanal D» της Τουρκίας, συνεδρίασε χθες το τουρκικό υπουργικό συμβούλιο και συζήτησε θέματα που αφορούν την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου, το διεθνή εναέριο χώρο και την επέκταση των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο!
Οπως σημειώνεται, το τουρκικό υπουργικό συμβούλιο συζήτησε σενάρια για την «επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων σε μερικές περιοχές στα 7 μίλια και σε μερικές 8 μίλια». Είναι χαρακτηριστικό ότι η συζήτηση διήρκεσε 4,5 ώρες και έγινε στο πλαίσιο της «ανασκόπησης της επίσκεψης του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν στην Αθήνα».

Η συμφωνία περιλαμβάνει «χάρτες για τα θαλάσσια σύνορα των δύο χωρών, λαμβάνοντας κατά περίπτωση ως εύρος των ελληνικών χωρικών υδάτων άλλοτε τα 6 μίλια και άλλοτε τα 8». Για το θέμα υπάρχει δημοσίευμα και στον ελληνικό Τύπο («Καθημερινή»), στο οποίο αναφέρεται ότι «οι διερευνητικές για την υφαλοκρηπίδα φαίνεται ότι έχουν φθάσει πολύ κοντά σε μια κωδικοποίηση με διαβαθμισμένη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων που θα φθάνουν στα 12 ν. μίλια σε ορισμένες περιοχές, αλλά θα περιορίζονται στα νησιά»

Και ενα κουιζ για ''επιδορπιο'',

Ποιος πολιτικός (με την προσωνυμία «παπατζής») απουσίαζε από την Ελλάδα κατά τη διάρκεια της Εθνικής Αντίστασης και έφτασε στην Αθήνα μια ολόκληρη βδομάδα μετά την απελευθέρωσή της από τον ΕΛΑΣ, συνοδεύοντας τον Σκόμπι;
Ποιος πολιτικός «έδιωξε τις αμερικάνικες βάσεις» που... έμειναν, αναφώνησε «πάμε χέρι χέρι με τον Κλίντον» και έθεσε την Ελλάδα «υπό την μπότα του Γερμανού τραπεζίτη», όπως ο ίδιος αποκάλεσε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, την οποία και υπερψήφισε;
*
Δε θα σας υποβάλλαμε στο ανωτέρω κουίζ,
αν δεν ήταν ο κ. Παπανδρέου αυτός που ισχυρίστηκε στη διακαναλική ότι λόγω του παππού και του πατέρα του, ο αγώνας για εθνική ανεξαρτησία είναι κάτι καταγεγραμμένο στο οικογενειακό του DNA..

Ανημερα της επετειου του ΟΧΙ στους κατακτητες της πατριδας μας.

Αδικα τοσο αιμα εχει χυθει?

Αδικα τοσες χιλιαδες ανθρωποι υποφεραν και βασανιστηκαν και ποσοι εκτελεστηκαν, για κατακτησεις των εργαζομενων, αδειες, δωρα, ενσημα, επιδοματα, οκταωρο,κ.λ.π?

Μπροστα στην λογικη της ''οικονομιας'', βρηκαν τους ''πρωθυπουργους'' που εφεραν αργα και σταθερα την χωρα, κατω απο την ''μποτα'' του κατακτητη.

ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ?

Αλλα κουραγιο...

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010





ΑΓΑΝΤΑ...


.Στις αρχές του Μάη του 1940, ο Μεταξάς, μιλώντας με τον Βρετανό δημοσιογράφο Αρθουρ Μάρτον έλεγε: «Είμεθα ουδέτεροι εφ’ όσον χρόνον η Αγγλία θέλει να είμεθα ουδέτεροι. Τίποτε δεν κάνομε χωρίς συνεννόησιν με την Αγγλία και, τις περισσότερες φορές, ό,τι κάνομε γίνεται κατά σύστασιν ή παράκλησιν της Αγγλίας. Η Ελλάς είναι ζωτικό τμήμα της αγγλικής αυτοκρατορικής αμύνης»


Αλλά το «ΟΧΙ» του Μεταξά αποδεικνύει, για άλλη μια φορά, ότι σε τέτοιες ιστορικές στιγμές τις αποφάσεις δεν τις επιβάλλουν οι ιδεολογικές και πολιτικές προτιμήσεις των ηγετών, αλλά τα γενικότερα συμφέροντα του κεφαλαίου. Ο Μεταξάς το γνώριζε αυτό πολύ καλά. Στις 3 Μάρτη του 1934, για παράδειγμα, μιλώντας στο Συμβούλιο των Πολιτικών αρχηγών, έλεγε κατά λέξη: «Αν και είναι βεβαίως παράτολμον εις την πολιτική να δημιουργή κανείς δόγματα, η Ελλάς δύναται να θέση ως δόγμα πολιτικόν ότι εν ουδεμία περιπτώσει δύναται να ευρεθή εις στρατόπεδον αντίθετον εκείνου εις το οποίον θα ευρίσκετο η Αγγλία. Δυνάμεθα τούτο να το θεωρήσωμεν ως δόγμα. Εγώ τουλάχιστον το ασπάζομαι»


Ετσι δεν είναι καθόλου παράξενο που η μεταξική δικτατορία δεν κλόνισε, αλλά αντίθετα ενίσχυσε τις σχέσεις της χώρας με την Αγγλία. Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα ότι ο υφυπουργός της Αγγλίας, Ρ. Βάνσιταρτ, έγραφε σε υπόμνημά του το Μάη του 1937 για τις ελληνοαγγλικές σχέσεις: «Βρήκαμε ότι το καθεστώς Μεταξά είναι πολύ πιο συνεννοήσιμο από πολλά από τα προϋπάρχοντα καθεστώτα»


Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε ως ιμπεριαλιστικός, ανάμεσα σε δύο συνασπισμούς καπιταλιστικών κρατών, (Αγγλία, Γαλλία, ΗΠΑ, από τη μια πλευρά και Γερμανία, Ιταλία, Ιαπωνία από την άλλη), για το εδαφικό ξαναμοίρασμα σφαιρών επιρροής, αλλά και με έναν κοινό σκοπό. Την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ.


Το Σεπτέμβρη του 1938 έγινε συνάντηση Μεγάλης Βρετανίας, Γαλλίας, Γερμανίας και Ιταλίας, στο Μόναχο, όπου η Τσεχοσλοβακία συμφωνήθηκε να δοθεί στον Χίτλερ.


Ηταν χαρακτηριστικά τότε τα λόγια του Χάρι Τρούμαν:
«Αν δούμε ότι η Γερμανία κερδίζει τον πόλεμο, οφεί­λουμε να βοηθήσουμε τη Ρωσία. Κι αν τον κερδίζει η Ρωσία, οφείλουμε να βοηθήσουμε τη Γερμανία και με τον τρόπο αυτόν ας τους αφήσουμε να σκοτώσουν όσο μπορούν περισσότερους».


ο Ιταλός πρέσβης επέδωσε στον Ελληνα δικτάτορα το κείμενο της διακοίνωσης. «Ο Μεταξάς - γράφει ο Γκράτσι - άρχισε να το διαβάζει. Τα χέρια που κρατούσαν το χαρτί έτρεμαν ελαφρά και μέσα από τα γυαλιά έβλεπα τα μάτια να βουρκώνουν, όπως συνήθιζε όταν ήταν συγκινημένος. Οταν τελείωσε την ανάγνωση, με κοίταξε κατά πρόσωπο και μου είπε με φωνή λυπημένη αλλά σταθερή: "Alors, c' est la querre" (σ.σ. ώστε έχουμε πόλεμο)».

Αλλα κουραγιο...

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010











ΑΓΑΝΤΑ...

Καιρος μουντος, η μπαλκονοπορτα τριζει ανοιγοκλεινοντας απο το αερακι, βλεπω τα ''νεα'' στα διαφορα in gr, ασχημα τα πραγματα, ερχονται πιο ασχημα μετα τις εκλογες, τωρα μας ξαναβαζουν - αληθεια πρεπει να γραφτει στο βιβλιο Γκινες, αυτο να μας βαζουν το τυρι και τσουπ, μεσα στην φακα κλεισμενοι - πανω απο το κεφαλι τους - κορωνα - για να μας αρπαξουν την ψηφο μας και να την κανουν....δικη τους εξουσια, που θα γινει σιγα-σιγα.....καταθεσεις για την δικη τους καλοπεραση, παντου ακουμε ιστοριες για ''καλοντυμενους'' συναθρωπους μας που ''ψαχνουν'' τα σκουπιδια, που αγοραζουν 3 παξιμαδια, που κοιμουνται συνεχωμενα βραδια νηστικοι, ερχονται οι λογαριασμοι στα σπιτια , των δεκο, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ και καλειται οικογενειακο ''συμβουλιο'', εσυ αφηνεις το φως αναμενο, τι κανεις μπανιο καθε ημερα, μη αφηνεις την βρυση ανοικτη οταν βουρτσιζεις τα δοντια σου.
''Πολεμο'' οικονομιας και σφυξιματος σε καθε σπιτι και αρχισε η ανεχεια να ''βγαζει'' το ασχημο προσωπο της στην ''γυρα'', οταν ''σχολανε'' οι λαικες, σμαρι ανθρωπων - συνανθρωπων, πεφτει στα ''πεταμενα'', μικρα παιδια, μαναδες και παππουδες, ''γεμιζουν'' τις σακκουλες.
Ζουμε στην εποχη του σαρανταενα, δυστυχια και πεινα το 2010.
Αλλαξε μερσεντες ο πρωθυπουργος, πηρε καινουργια πιο ασφαλη - και η ''παλια'' θωρακισμενη ητανε - η καινουργια εχει ''εξτρα'' πιο γρηγορους καθαριστηρες τζαμιων, για τις ντοματες που θα ''εκτοξευονται'', απ'οπου περναει - νομιζει - η ντοματα σημερα ειναι ειδος πολυτελειας, πεταμενα τα ευρω για το νεο μοντελο και πληθαινουν οι συνανθρωποι που τα φερνουν-ουμε δυσκολα ''βολτα''.
Αυτοι θελουν την ψηφο μας και εμεις πρεπει να.......????????

Διαβαζω σε φιλικα ιστολογια τον προβληματισμο για την αριστερα, για τον ''τροπο'' που δεν εχει το Κ.Κ.Ε να ''πλασαρει'' το εαυτο του, για την ''αναγκη'' συνδεσης ολων των αριστερων σε εναν φορεα και.......

Ακου Μανο Χατζιδακι - ετσι το ηθελε το ακι - και το μυαλο μου ''φευγει απο το σημερα των επιτακτικων θελω και των επιτακτικων πρεπει και παω...

Οκτωμβρης εκει γυρω στα τελη του '60, αρχες '70, η διευθυντρια του σχολειου μπαινει στην ταξη, η κυρια Μαιρη, ξυνη, ψυχρη και μ'ενα χαρακα σχεδον παντα στο χερι, σηκωνομαστε ορθιοι, τσιμουδια στην ταξη, τα βλεμματα μας εστιαζουν στο ασπρο προσωπο της, δεν εχει φρυδια, τα χειλη της δυο στενες γραμμες, περασμενα με ενα κατακοκκινο κραγιον, ματια γαλανα, μικρα, ταγιερ, παπουτσια με τακουνι φαρδυ, τακα-τακα στα πλακακια, στους προθαλαμους των ταξεων, συναγερμος απο το παιδομανι, ''μαθαιναμε'' ασυνειδητα τον χωροφυλακα με το χαρακα, συμβολο και φοβητρο, της εξουσιας του, μαθημα για τους ''ανυπακοους'' του αυριο.

Ανοιξτε τα παραθυρα, βρωμαει εδω μεσα, εξω βρεχει και τοτε τον Οκτωμβρη, εκανε το κρυο του, δεν ειχαν λιωσει ακομα οι παγοι και οι εποχες ητανε τεσσερις, ανοιξαν τα παραθυρα, οι ''παραθυρωμενοι'' το νοιωσαμε, ακινητοι ορθιοι με τα κοντα παντελονια και ιδρωμενοι απο το διαλειμμα, τσιμουδια.

Λοιπον, κουνωντας το συμβολο - χαρακα, τετραγωνος - μας ηρθε ειδοποιηση απο το υπουργειο, το σχολειο μας θα παρει μερος στην παρελαση των μαθητων για την επετειο του 1940, απο αυριο η ταξη σας και μερικα παιδια απο την πεμπτη - ειμαστε στην εκτη, οι ''μεγαλοι''- τα πιο ψηλα, θα κανετε ασκησεις βηματος για να παρελασετε στην οδο Πανεπιστημιου, ενα αδυναμο μουρμουριτο, κοβεται με ενα τραχυ, ΣΚΑΣΤΕ, φευγει, ακομα ορθιοι, ακουμε το τακα-τακα στα πλακακια να απομακρυνεται, ανοιγει η πορτα του γραφειου - ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ -, την ακουμε να κλεινει, χαμος, ομιλιες ανακατεμενες, η δασκαλα στην εδρα μας αφηνει να ζησουμε την εξαψη της ειδησης, της στιγμης, γελια και ξαφνικα ανοιγει η πορτα, ενα, δυο, τρια, στοπ, ανθρωπακια, ακουνητα, αμιλητα, αγελαστα, το παιδικο παιχνιδι στην ''καλυτερη'' του εφαρμογη, τι το περασατε εδω, δεν σας ειπα ΣΚΑΣΜΟΣ, εσυ,εσυ,εσυ και εσυ τα τετραδια των παραπονων στην εδρα -ειχαμε γραπτο μεγαλο αδελφο τοτε, μας ''εγραφαν'' το πηγαιναμε στο σπιτι υπογραφαν οι γονεις και αναλογα το ''παραστρατημα''ειχαμε διπλο ''μπινελικι'', απο σχολειο, σπιτι, η διπλο, ''καρπαζωτο'', Ωραιες εποχες, ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ, οτι περεπει για ν'αγαπησει το παιδι το σχολειο - και εδω με τα χερια τεντωμενα και τις παλαμες ανοικτες, ''τυχαιοι'' οι επιλεγομενοι για τον παραδειγματισμο των υπολοιπων, πεντε χαρακιες σε καθε χερι, πονος, βαραγε η κ........με ολη της την δυναμη, δεν κλαις εσυ ε, αλλες δυο σε καθε χερι - δεν ειχε παιδια -, ο αντρας της διευθυντης σε μεγαλο εργοστασιο, με ''κουρσα'', σχεδον καθε βραδυ ειχε ''συσκεψεις''- αυτα τα εμαθα αργοτερα ''μεγαλος'' πια στο γυμνασιο που τα ελεγαν σπιτι οι φιλεναδες και μια χαμηλωναν την φωνη μια ξεχνιοντουσαν -, χαμηλωσε τα ματια σου γιατι θα σε χτυπαω μεχρι το σχολασμα, εκει εκανε ''παρεμβαση'' η δασκαλα και μαζευτηκαν παλαμες κοκκινες φουσκωμενες, ματακια ''θολα'' και τα τακουνια, μετα απο το βροντοκλεισιμο της πορτας, απομακρυνθηκαν.

Πριν το σχολασμα μας εδωσαν σε ενα χαρτι τι επρεπε να φοραμε, μπλε παντελονι, ασπρο πουκαμισι, μπλε η μαυρα παππουτσια και καλτσες, μπλε η μαυρες, τ'αγορια, τα κοριτσια, ασπρο πουκαμισο, μπλε φουστα ''πλισε'', μαυρα η μπλε παπουτσια, ασπρες καλτσες, οσες ειχαν μακρια μαλλια, ασπρη κορδελα.

Πως τα περασες αγορι μου η μανα μου, αυτο μας το εδωσαν απο το σχολειο, τι ειναι αυτο, να γραφει τι πρεπει να φορεσουμε για την παρελαση που θα παρουμε μερος κατω στην Αθηνα, ''εμεις'' ειμαστε Γκυζιωτες τοτε, οχι Αθηναιοι.

Διαβαζει, μονολογει, βρε δεν πανε καλα, αυτα θα στοιχιζουν πανω απο πεντακοσαρικο, μανα μας ειπε οτι ειναι υποχρεωτικο, να παρε και τον ''μπιγκ μπραδερ'' το τετραδιο, αλλα να ξερεις ολοι η ταξη γελαγε και φωναζε.

Διαβαζει, υπογραφει, παλι εσενα σε χτυπησε?

Ασε ρε μαμα, τι θα φαμε, πες μου, ΑΣΕ ΜΕ, πες μου, ψαρια εκανες, αφου δεν μου αρεσουν, πες μου, παλι σε χτυπησε?

Ναι, μαζι με τον Θαναση, τον Κωστα και την Ειρηνη, παλι εμας, ολοι φωναζαμε ομως.

Βγαζει την ποδια της, κατσε εδω να φυλας τον μικρο, μη βγειτε στον δρομο αλοιμονο σου, πειναω που πας, φαε φετα και ψωμι αφου δεν θες ψαρια, ΤΑΚΗ, φωναζει τον αδελφο της ητανε πιο νωρις στο σπιτι, εκεινη την ημερα, κατι του λεει, με κοιταγανε και λεγανε, η τελευταια λεξη του μπαρμπα μου του ΤΑΚΗ, παμε τωρα στο σπιτι της κ.......

Την αλλη ημερα, καναμε βημα στο προαυλιο, λαθη, λαθη, παιδακια ημαστε οχι στρατιωτακια, η κυρια διευθυντρια, εδινε παραγγελματα, με υπομονη και χωρις να κραταει τον τετραγωνο χαρακα, την παραμονη της παρελασης, γελαγαμε, μιλαγαμε, κατα την διαρκεια των προβων, η κυρια, ''κυρια''.

Καναμε παρελαση, κατω απο ψιλοβροχο, το πουκαμισο δανεικο απο τον θειο ΤΑΚΗ, το παντελονι ενα χειμωνιατικο του παππου που τσιμπαγε, σαν μυγα-αλογομυγα, τα παπουτσια ενα βαψιμο και βημα οτι ηθελε ο καθε ενας μας, αλλου τα χερια αλλου τα ποδια, μας ''πεταξαν'' και πενηνταρακια, μας σχολιασαν, ρε εσεις οι τελευταιοι, αν κανετε μεταβολη θα ησαστε οι πρωτοι.

Μια παρελαση που ομως ητανε μια ''απελευθερωση'' ενος ολοκληρου σχολειου απο εναν......τετραγωνο χαρακα.

Μετα απο πολλα χρονια, οταν δουλευαμε μαζι με τον ΘΕΙΟ ΤΑΚΗ, στο κολατσιο, ηρθε το θεμα της ''κυριας'', τετοιες ημερες ητανε και βλεπαμε απο την οικοδομη τις προβες παρελασης, στο προαυλειο ενος ''σικ'' ιδιωτικου σχολειου, τι στολες και τι προσπαθεια για το ''τελειο'' βημα, ρε θειο τι εγινε ''τοτε''?

Πηγαμε στο σπιτι της, για να την βαλουμε στην θεση της, εκει βρηκαμε τον αντρα της, ητανε παιδικος μου φιλος, ειχαμε χαθει, εγω με τα κομματικα, αυτος ''αλλο'' δρομο, αγκαλιες, φιλια και το και το, αντε γεια σας μας ειπε ο αντρας της και να βρεθουμε κανενα βραδυ για να πιουμε κανενα ποτηρι, τι εγινε ποιος ξερει, παντως ''ησυχασατε''.

Αντε και καλη παρελαση μεθαυριο.

Αλλα κουραγιο...





ΑΓΑΝΤΑ...

Μια συμβουλη μου ελεγε η γιαγια μου, γιοκαμ, να φυλαγεσε απο το κακο, πιο κακο βρε γιαγια, ξερω που σου λεω, μου ελεγε, υπαρχουν ανθρωποι που δεν χρωστανε καλο.

Λογια της γιαγιας, προς τον εγγονο της, κακο μεχρι σημερα με την εννοια του προσωπικου δεν ειδα, [[απο τα αλλα τα κακα που εχουμε δει ολος ο κοσμος και ο ντουνιας, ειδα, ανεργια, ανασφαλεια για το αυριο, κατεβατα ολακερα, αλλα δεν ειναι αυτο το θεμα της αναρτησης]], διαβαζοντας αυτη την ιστοριουλα απο τα διηγηματα που εχει ο κυριακατικος ριζοσπαστης, θυμηθηκα την γιαγια μου την Ανδρειωτισσα, να φυλαγεσε απο το κακο γιοκαμ.


«Οι τελευταίοι πελαργοί»

Δέσποζε πάνω από την αγορά, αντίκρυ από τη ρωμέικη γειτονιά, το αρχοντικό του Κιαμήλ Μπέη. Ενα χτίσμα με χαρακτηριστικά μεσαιωνικού ρυθμού και αναγέννησης, μα και με έντονη επίδραση της Αιολικής αρχιτεκτονικής.
Σωστό παλάτι, γι' αυτό το μικρό χωριό της Μικράς Ασίας, ξεχώριζε με τον όγκο του και την επιβλητικότητά του. Πλούσιες αυλές και παρτέρια με λουλούδια και δέντρα της Ανατολής. Μαγιάτικα τριαντάφυλλα, λεβάντες, βασιλικά, χρυσάνθεμα και κατιφέδες, με υποστατικά για τους ανθρώπους και τα ζώα, που δούλευαν στα χτήματα του αφεντικού.
Ξέχωρη θέση είχε ο φούρνος, που άναβε κάθε Παρασκευή και μοσχομύριζε όλο το χωριό, με τα ζυμωτά ψωμιά από κεχριμπαρένιο στάρι, δικής του παραγωγής, τα κριθαρένια παξιμάδια και τα γεμιστά αρνιά, γαλοπούλες και κατσίκια, κατά προτίμηση σερνικά, μια και ο Κιαμήλ Μπέης βρισκόταν πια, πέρα από τη μέση ηλικία.
Οι κότες, οι πάπιες, οι φασιανοί και οι χήνες γύριζαν ανέμελα μέσα στα δικά τους παρτέρια. Πιο λαίμαργα απ' όλα τα πετούμενα, οι χήνες, έτρωγαν με βουλιμία ό,τι άχρηστο πετούσε από τα σφάγια ο μπάρμπα - Περικλής, ο Ρωμιός κολίγας τους.
Πάνω σ' αυτό το σπίτι, είχαν χτίσει πολλά χρόνια τώρα, με φορτία ολόκληρα από ξερόκλαδα, φρύγανα, χαρτιά, πανιά και πούπουλα, τη φωλιά τους, δυο πελαργοί. Κάθε χρόνο αυτά τα πουλιά έφερναν, κατά το τέλος του Απρίλη, την Ανοιξη σ' αυτό το χωριό κι ας είχε ακόμα πολλά χιόνια, ψηλά στις κορφές και το Καζ-νταγκ.
Πόσο, στ' αλήθεια, χαίρονταν Ρωμιοί και Τούρκοι τους πελαργούς, έτσι καθώς στέκονταν περήφανοι πάνω σα κεραμίδια του Κιαμήλ Μπέη, στο σπίτι του μαστρο-Αλκιβιάδη, στου Γιαβάζ Κωνσταντή, στο τούρκικο τελωνείο, στο καμπαναριό της εκκλησίας, στου μαστρο - Αντώνη του Πάγου.
Μα πιο πολύ από όλους αγαπούσαν τους πελαργούς του Κιαμήλ Μπέη. Η πελαργίνα χιμούσε στην αυλή του να προφτάσει κι αυτή κανένα έντερο από τα σφάγια, στρίγκλιζε ο χήνος και την κυνηγούσε, αγρίευε από πάνω ο πελαργός και κροτάλιζε το ράμφος του, μαλώνοντας την πελαργίνα του για τα πάρε - δώσε που είχε με το χήνο.
Αναγάλλιαζε η ψυχή των ανθρώπων του χωριού σαν έβλεπαν το πρωί, μαζί τους να φεύγουν για τον κάμπο σε μακρούς σχηματισμούς οι πελαργοί, την εποχή που ξεπετούσαν τα μικρά τους και τα μάθαιναν να κυνηγούν ποντίκια και φίδια και ακρίδες, καθαρίζοντας από όλα τα βλαβερά ζουλούμια, τα σπαρτά τους.
Στο λιμάνι του χωριού, ήταν ένας ατζέντης ο Ζαν Φρανσέ. Πρακτόρευε τα βαπόρια που φόρτωναν μεταλλεύματα από τα πλούσια μεταλλεία της Μπάλια. Ανθρωποι του σχοινιού και του παλουκιού. Πολλοί ναυτικοί τον γνώριζαν από τη Μασσαλία. Είχε ένα ύποπτο κέντρο με γυναίκες. Από τις πολλές φασαρίες που δημιουργούσε το μαγαζί του, το έκλεισε η αστυνομία. Αλλά από τις γνωριμίες που είχε με τους ανθρώπους της ρεμούλας, κατόρθωσε να τον στείλουν ατζέντη, εδώ στην Ανατολή.
Μα και εδώ δεν άφηνε άνθρωπο απείραχτο. Το είχε στο αίμα του να διασκεδάζει με τη δυστυχία των άλλων. Επινε καθημερινά και γελούσε με ένα αποκρουστικό γέλιο, που στο άκουσμά του έχανες κάθε διάθεση. Την αγάπη που είχαν οι άνθρωποι στους πελαργούς, χριστιανοί και μουσουλμάνοι σ' αυτό το χωριό, ο Ζαν Φρανσέ την έβλεπε με μίσος. Μέσα στο διαστραμμένο μυαλό του κατάστρωσε ένα τρομερό, ένα απαίσιο παιχνίδι σε βάρος των πελαργών του Κιαμήλ Μπέη.
***
Είχε δυο μέρες που η πελαργίνα είχε καθίσει στη φωλιά της και κλωσούσε τ' αυγά της. Τριάντα ολάκερες μέρες ο πελαργός θα της έφερνε τροφή, ώσπου να γεννηθούν τα μικρά τους. Ενα ασπρογάλανο φως άρχισε να ξεχύνεται κατά την Ανατολή, το σκοτάδι να σκορπίζει, μια καινούρια μέρα γεννιόταν. Ο Ζαν Φρανσέ με μια ανεμόσκαλα στο χέρι, κρυμμένος στο πίσω μέρος του σπιτιού του Κιαμήλ Μπέη, περίμενε να φύγει ο πελαργός.
Η Θανασώ, μια κοπελούδα από το αντικρινό σπίτι, τον είδε και πάγωσε από το φόβο της. Τι γύρευε, αναρωτιόταν, αυτός ο σατανάς πρωί - πρωί στη γειτονιά της.
Καθώς πέταξε ο πελαργός κατά τον κάμπο, ο Ζαν Φρανσέ ανέβηκε στη στέγη. Η πελαργίνα πετάχτηκε αλαφιασμένη κι έκανε γύρους πάνω από το σπίτι. Τρία μεγάλα αυγά με κίτρινες και πράσινες ανταύγιες ήταν μέσα στη φωλιά. Με γρηγοράδα πήρε το ένα αυγό και στη θέση του έβαλε ένα χηνίσιο, που ήταν σχεδόν ίδιο στο χρώμα και το μέγεθος.
Πέρασαν είκοσι - οχτώ μέρες. Ο Μάης βρισκόταν στο τέλος του και ο Ζαν Φρανσέ καθισμένος πρωί - πρωί στο καφενείο του Μπαρμπουνά, παρέα με ένα μπουκάλι κονιάκ, μπεκρούλιαζε, χαμογελούσε και η ματιά του καρφωμένη στη φωλιά των πελαργών του Κιαμήλ Μπέη.
Ξαφνικά μεγάλη αναταραχή στη φωλιά. Οι δυο πελαργοί μάλωναν. Ο αρσενικός χτυπούσε με το ράμφος του την πελαργίνα. Απορούσαν όλοι στον καφενέ γι' αυτή τη φασαρία. Εφυγε ο αρσενικός και σε λίγο άρχισαν να φθάνουν από τα γύρω χωριά πολλοί πελαργοί. Τι ήταν εκείνη η σύναξη; Ηταν δικαστήριο: Ο πελαργός κατηγόρησε την πελαργίνα για μοιχεία. Η απόδειξη ήταν ολοφάνερη. Ενα μπάσταρδο γεννήθηκε στη φωλιά τους. Από τα τρία μικρά που ξεπετάχτηκαν το ίδιο πρωί, το ένα ήταν χηνάκι. Ο άθλιος Γάλλος είχε καλά μελετήσει το έγκλημά του, γιατί οι χήνες κλωσούν είκοσι οχτώ μέρες.
Πάνω από εκατό πελαργοί είχαν συναχθεί στη στέγη του Κιαμήλ Μπέη. Πολλές ώρες κροτάλιζαν τα ράμφη τους. Πότε μιλούσε ο ένας, πότε όλοι μαζί επιδοκίμαζαν. Η απόφαση πάρθηκε ομόφωνη: Η πελαργίνα είχε πέσει στο αμάρτημα της μοιχείας! Επρεπε να πληρώσει. Μάνα και μπάσταρδο καταδικάστηκαν από τη σύναξη σε θάνατο. Πήραν το μπάσταρδο με το ράμφος τους, το πέταξαν στην αυλή του Κιαμήλ Μπέη και όλοι μαζί άρχισαν να χτυπούν την πελαργίνα. Σε λίγο ήταν νεκρή κοντά στη φωλιά της.
Εκαναν δυο - τρεις αργούς γύρους στο χωριό οι δικαστές και σίγουροι πως απέδωσαν το «δίκαιο» ξεμάκρυναν για τις δικές τους φωλιές. Κανείς δεν ήξερε πώς συνέβησαν όλα τούτα. Μονάχα ο διαστραμμένος κείνος Γάλλος άδειαζε το δεύτερο μπουκάλι, ικανοποιημένος για το μακάβριο έργο του.
Ξαφνικά αριβάρισε η Θανασώ μπροστά στον καφενέ και με φωνές και κατάρες είπε ποιος ήταν ο ηθικός αυτουργός αυτής της τραγωδίας. Ισα που πρόλαβε, τρέχοντας, ο Γάλλος να σωθεί, πάνω σ' ένα βελγικό βαπόρι που φόρτωνε μετάλλευμα.
Ο πελαργός πάσχιζε να αναθρέψει μονάχος του τα δυο μικρά του. Ο Αύγουστος δεν είχε ακόμα τελειώσει και μια τρομερή καταιγίδα ξέσπασε στο Καζ-ντακ. Τα πουλιά αλαφιασμένα ξεκίνησαν νωρίτερα για το ετήσιο ταξίδι τους στο Νότο. Στο ταξίδι αυτό ήταν μοιραίο να χαθούν μέσα στην καταιγίδα οι πελαργοί αυτού του χωριού. Ερημιά στις στέγες των σπιτιών, οι φωλιές χάλασαν, εκτός από τη φωλιά του Κιαμήλ Μπέη, που έστεκε έρημη και άδεια, μαρτυρώντας την αδικία αυτού του κόσμου.
Η Θανασώ μεγάλωσε, παντρεύτηκε, έφτιαξε το σπιτικό της, βλέπει από το παραθύρι του σπιτιού της τα ξερόκλαδα της φωλιάς του Κιαμήλ Μπέη και θυμάται με συμπόνια τους όμορφους κάτασπρους πελαργούς, με τα τριανταφυλλένια λαιμά και τα όμορφα πετάγματά τους, που έδιναν στο χωριό τους.
***
Μια άλλη μεγάλη καταιγίδα του Εθνους μας, η Μικρασιατική καταστροφή, πέταξε τη Θανασώ με την οικογένειά της, απέναντι, στο Μόλυβο της Λέσβου. Είναι τώρα πάνω από ογδόντα χρόνων, με παιδιά και εγγόνια. Διηγείται σε κείνα την ιστορία των τελευταίων πελαργών, την αδικία των πελαργών του Κιαμήλ Μπέη, για τις μαγικές ομορφιές της Ανατολής, για το περήφανο Καζ-ντακ με τα άγρια θηρία και τους αντρίκιους νόμους των ανθρώπων του, για τα πλούσια χώματα και τα μυρωδάτα λουλούδια της χαμένης πατρίδας της. Και όταν εκείνα απορημένα τη ρωτούν: γιατί γιαγιά Θανασώ φύγατε από τα χώματά σας; Ποιος ήταν η αιτία; Τότε εκείνη απαντά με σιγουριά. Οι Γάλλοι, παιδιά μου, οι «σύμμαχοί» μας. Λέτε μαθές να έχει δίκιο η Θανασώ;

Του
Γιώργου ΤΣΑΛΙΚΗ

Ειχε η δεν ειχε δικιο η γιαγια μου?

Αλλα κουραγιο...