ΑΓΑΝΤΑ...

ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ: «Από τον "σοσιαλισμό ή βαρβαρότητα" περάσαμε στο "αλλάζουμε ή βουλιάζουμε". Σχεδόν ένα χρόνο μετά τις εκλογές ο υπουργός Οικονομικών έθεσε στο τραπέζι ένα νέο "δίλημμα": "μείωση μισθών ή απολύσεις". Σε αυτό το ερώτημα είπε ο κ. Παπακωνσταντίνου θα κληθούν να απαντήσουν οι εργαζόμενοι και οι επιχειρήσεις, προειδοποιώντας ότι "έρχονται κλυδωνισμοί από τις διαρθρωτικές αλλαγές"» (το σχόλιο στο ΕΘΝΟΣ).

ΠΡΟΤΑΣΗ ΦΥΓΗΣ: «Νέα παιδιά σκέφτονται ήδη "να φύγουν από εδώ", αφού "ζούμε σε μια χώρα που δεν νοιάζεται για τους νέους της" (...) Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για μια χώρα από το να βλέπει τα παιδιά της να δηλώνουν απογοητευμένα και έτοιμα να την εγκαταλείψουν. Οσα μπορούν...» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ: «Ο γενικός διευθυντής του ΔΝΤ νομίζει ότι έρχεται σε μια χώρα όπου ο λαός σε πρόσφατες εκλογές εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του για το μνημόνιο και την κυβερνητική πολιτική (...) Ο Στρος-Καν διεκδικεί το χρίσμα του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος για την προεδρική εκλογή του 2012 και επειδή η ιδιότητα του σοσιαλιστή είναι μάλλον ασυμβίβαστη με αυτήν του ΔΝΤ θέλει να δείξει στους Γάλλους ότι τον έχουν παρεξηγήσει και ότι υπάρχουν λαοί που στην αγκαλιά αυτού του αγαθοεργού οργανισμού βρήκαν την ευτυχία (...) η παρέμβαση του ΔΝΤ στην Αργεντινή το 2001-2002 οδήγησε το 50% του πληθυσμού κάτω από το όριο της φτώχειας (...) ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας φυγαδεύτηκε από το Προεδρικό Μέγαρο με ελικόπτερο (...) Η ελληνική κοινωνία σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπη (...) με μια συνταγή βίαιης οπισθοδρόμησης που έχει χαρακτηριστικά μονιμότητας (...) Το ερώτημα, λοιπόν, είναι αν η ελληνική κοινωνία θα μπορέσει να αντέξει αυτήν την παρέμβαση. Και αν το πολιτικό σύστημα θα αποδειχθεί ικανό να την απορροφήσει. Ειλικρινά, δεν μου αρέσουν οι προβλέψεις. Αλλά, καλού - κακού, ας έχουμε έτοιμο κανένα ελικόπτερο...» (ο Γ. Πρετεντέρης στο κυριακάτικο ΒΗΜΑ).

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ «ευχαριστώ» στις τράπεζες, γιατί εξαιτίας τους δεν έχουμε περιέλθει σε οικονομική καταστροφή...
Κάπως έτσι μας τα είπε χτες στη Βουλή, ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Ι. Προβόπουλος, υπονοώντας - ούτε λίγο ούτε πολύ - ότι μάλλον πρέπει να τις πριμοδοτήσουμε ακόμη περισσότερο.
Οι τράπεζες - λέει - ήταν μια χαρά. Εδιναν δάνεια και εμείς καταναλώναμε. Μέχρι που συσσωρεύθηκαν τα χρέη του κράτους με τις ανόητες κοινωνικές πολιτικές και οι εργαζόμενοι με τους μισθούς και την ασφάλισή τους και ...τις πήρε η κατηφόρα.
Αν ακολουθήσουμε την άποψη αυτή, μάλλον πρέπει να αρχίσουμε να περνάμε από τα υποκαταστήματα της γειτονιάς μας και να ζητάμε συγγνώμη γιατί ...υπάρχουμε.
Επίσης, αν δίνουμε και από κάτι τις για τη διατήρηση της κεφαλαιακής τους επάρκειας και την ενίσχυση της ρευστότητας ...ακόμη καλύτερα. Θα έχουμε κάνει το πατριωτικό μας χρέος!!!

Αλλα κουραγιο...


υσ απο την εφημεριδα ριζοσπαστης.