Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010
















ΑΓΑΝΤΑ.


Πρώτο ταξίδι έτυχε ναύλος για το Νότο,
δύσκολες βάρδιες, κακός ύπνος και μαλάρια.
Είναι παράξενα της Ίντιας τα φανάρια
και δεν τα βλέπεις, καθώς λένε με το πρώτο.

Πέρ' απ' τη γέφυρα του Αδάμ, στη Νότιο Κίνα,
χιλιάδες παραλάβαινες τσουβάλια σόγια.
Μα ούτε στιγμή δεν ελησμόνησες τα λόγια
που σου 'πανε μια κούφια ώρα στην Αθήνα

Στα νύχια μπαίνει το κατράμι και τ' ανάβει,
χρόνια στα ρούχα το ψαρόλαδο μυρίζει,
κι ο λόγος της μες' το μυαλό σου να σφυρίζει,
"ο μπούσουλας είναι που στρέφει ή το καράβι; "

Νωρίς μπατάρισε ο καιρός κ' έχει χαλάσει.
Σκατζάρισες, μα σε κρατά λύπη μεγάλη.
Απόψε ψόφησαν οι δυο μου παπαγάλοι
κι ο πίθηκος που 'χα με κούραση γυμνάσει.

Η λαμαρίνα! ...η λαμαρίνα όλα τα σβήνει.
Μας έσφιξε το kuro siwo σαν μια ζώνη
κ' συ κοιτάς ακόμη πάνω απ΄το τιμόνι,
πως παίζει ο μπούσουλας καρτίνι με καρτίνι.

Ποιηση ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ, μουσικη ΘΑΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ, τραγουδι ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΡΑΣ.


Αλλα κουραγιο...




υ.σ. Σας χαιρετω, πηρα το κατινακι και τον φοιβο και παμε να βρουμε την κορη μου και την φυσικενια, μελβακι, δημητρα. Δυο ωρες δρομο, ενας ελληνικος, 3 τσιγαρα [πουρακια] και ενα θεσσαλονικης [κουλουρι], τα λεμε...

Πέμπτη 5 Αυγούστου 2010

























ΑΓΑΝΤΑ.

Λιμανι Νοτιας Κορεας, Μπουσαν, ιχθυαγορα, το ''ΑΛΑΤΙ'' της γης, κραταει ενα μερος της οικονομιας της χωρας, στα χερια του!

Το βράδυ ετούτο κάρφωσε μ’ επιμονή το νου μου
κάποια γυναίκα που άλλοτες εγνώρισα, κοινή,
που ωστόσο αυτή ξεχώριζεν από τις αδελφές της,
γιατί ήταν πάντοτε σοβαρή, θλιμμένη και στυγνή.

Θυμάμαι που την πείραζαν συχνά τ’ άλλα κορίτσια,
γελώντας την για το ύφος της το σοβαρό,
και μεταξύ τους έλεγαν, αισχρό κάνοντας σχήμα,
πως θα συνήθιζε και αυτή με τον καιρό.

Κι αυτή, ψυχρή και σιωπηλή, καθόταν στη γωνιά της,
ενώ μια γάτα χάιδευε με αυτάκια μυτερά
κι ένα σκυλί που δίπλα της στεκόταν λυπημένο –
ένα σκυλί όπου ποτέ δεν κούναε την ουρά.

Κι έμοιαζ’ η γάτα, που αυστηρή την κοίταζε στα μάτια,
η πλήξη ως να ‘ταν, που με μάτια κοίταε ζοφερά,
και το σκυλί που εδάγκωνε το κάτασπρό της χέρι,
η τύψη ως να ‘ταν έμοιαζε, που δάγκωνε σκληρά.

Πολλές φορές περίεργες την εκύκλωναν σκέψεις
και προσπαθούσε – μου ‘λεγε- συχνά να θυμηθεί,
το νου της βασανίζοντας τις ώρες της ανίας,
όσους μαζί της είχανε μια νύχτα κοιμηθεί.

Ώρες πολλές εκοίταζε τα σκοτεινά της μάτια
κι ενόμιζα πως έβλεπα βαθιά μέσα σε αυτά
τρικυμισμένες θάλασσες, νησιά του αρχιπελάγους
και καραβάκια που έφευγαν με τα πανιά ανοιχτά.

Απόψε αναθυμήθηκα κάποια κοινή γυναίκα
κι ένα τραγούδι εσκάρωσα σε στύλ μπωντλαιρικό,
που ως το διαβάζεις, σιωπηλέ, παράξενε αναγνώστη,
γελάς γι’ αυτόν που το ‘γραψε, με γέλιο ειρωνικό.

Αλλα κουραγιο...

Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010












ΑΓΑΝΤΑ.

Ανακοινώσεις | 03/08/2010
Αποστολή με email Εκτύπωση
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Προς τους Δικαστές και Εισαγγελείς όλης της Χώρας



Κύριοι,

Με πολύ σαφήνεια και στόχευση τοποθετηθήκατε και τοποθετείστε (η συντριπτική πλειοψηφία σας) μπροστά στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων.

Τα αντανακλαστικά σας λειτουργούν αμέσως όταν πρόκειται για τα συμφέροντα των επιχειρηματιών για την υπεράσπιση της πολιτικής της κυβέρνησης. Γρήγορα και χωρίς καμιά καθυστέρηση, αποφασίζετε, εκδίδετε δικαστικές αποφάσεις που χτυπούν το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, βάζουν εμπόδια στην ανάπτυξη της δράσης του. Ουσιαστικά με τις αποφάσεις σας χτυπάτε κάθε φωνή διαμαρτυρίας, αντίστασης στην βαρβαρότητα των μέτρων κυβέρνησης, κεφαλαίου, ΔΝΤ, Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σας θυμίζουμε για να τα επαναφέρουμε στη μνήμη σας τη σπουδή με την οποία εκδίδετε δικαστικές αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων όταν πρόκειται για αιτήματα εργοδοτών. Την ιδιαίτερη ευελιξία που δείχνετε όταν πρόκειται για αποφάσεις για να κριθούν απεργίες νόμιμες ή παράνομες. Και βέβαια η μεγάλη πλειοψηφία των απεργιακών κινητοποιήσεων έχει κριθεί παράνομη από εσάς (ναυτεργάτες, απεργίες στον ιδιωτικό τομέα- εργοστάσια κλπ.)

Μάλιστα με τις αποφάσεις σας υιοθετείτε πλήρως και συμπορεύεστε με τα επιχειρήματα και τις θέσεις των επιχειρηματιών. (π.χ. Jumbo, και όχι μόνο).

Με τις αποφάσεις σας ακόμη καταδείχνετε και χτυπάτε το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο , τα στελέχη του.

Την συμπεριφορά σας και την στάση σας αυτή εμείς την κρίνουμε καθαρά πολιτική, που δείχνει την εξάρτησή σας από την εκάστοτε κυβέρνηση και τους εργοδότες και επιβεβαιώνει τον ταξικό χαρακτήρα της δικαιοσύνης.

Ενώ λοιπόν έτσι τοποθετείστε όταν πρόκειται για τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας όταν πρόκειται για εργατικά δικαιώματα ή τηρείται σιγήν ιχθύος, ή εκδίδετε αποφάσεις σε βάρος των εργαζομένων. Την ίδια περίοδο υπάρχουν εκατοντάδες εγκλήματα κατά της ζωής των εργαζομένων που θα χρειαζόμασταν τόμους ολόκληρους να γράψουμε.



Κύριοι δικαστές και εισαγγελείς,

Μήπως έχετε ακούσει για τους εργαζόμενους που κάθε μέρα δολοφονούνται στα εργοστάσια, στα γιαπιά, στους χώρους εργασίας από την εντατικοποίηση της δουλειάς, την έλλειψη μέτρων ασφαλείας

Μήπως έχετε ακούσει για τους χιλιάδες εργάτες και εργάτριες που είναι απλήρωτοι για μήνες ολόκληρους (ΟΤΑ, εργοστάσια κλπ.)

Μήπως έχετε ακούσει για χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων στις επιχειρήσεις

Μήπως έχετε ακούσει για ατέλειωτες ώρες δουλειάς 10 και 15 ώρες στα καράβια με κίνδυνο μάλιστα την ασφάλεια επιβατών και εργαζομένων

Μήπως έχετε ακούσει για τα σαπιοκάραβα που είναι φέρετρα στη θάλασσα.



Για να υπάρχει έστω και ένας Εισαγγελέας ή Δικαστής που θα βάλει πάνω από το εργοδοτικό συμφέρον, πάνω από το κέρδος των επιχειρηματιών το εργατικό συμφέρον, την ανθρώπινη ζωή πρέπει αποφασιστικά να ενισχυθεί το ταξικό εργατικό κίνημα, το ΠΑΜΕ να δυναμώσουν οι εργατικοί αγώνες.

Αύγουστος 2010


Μικρά κι ανήλιαγα στενά
και σπίτια χαμηλά μου
βρέχει στη φτωχογειτονιά
βρέχει και στην καρδιά μου

Αχ ψεύτη κι άδικε ντουνιά
άναψες τον καημό μου
είσαι μικρός και δε χωράς
τον αναστεναγμό μου

Οι συμφορές αμέτρητες
δεν έχει ο κόσμος άλλες
φεύγουν οι μέρες μου βαριά
σαν της βροχής τις στάλες

Αλλα κουραγιο...

Τρίτη 3 Αυγούστου 2010










ΑΓΑΝΤΑ.

Τους ΠΑΓΩΣΕ ο Μικης Θεοδωρακης, η εκδικηση ειναι ενα ''πιατο'' που τρωγεται κρυο.

Τον εκαναν αρχιστρατηγο των ενοπλων δυναμεων πριν μερικους μηνες, κοσμος πολυς στεναχωρηθηκε, τι γινεται με τον Μικη τον σερνουν οπως την δαμασμενη αρκουδα στο τσιρκο?

Τον πηρε απο το χερι ο Γ.Παπανδρεου και τον εβαλε στην μεση, σε μια φωτογραφια με τον Ερντογαν, τον πρωθυπουργο της Τουρκιας.

Τι ''γραμματια'' ξεπληρωνει ο Μικης, σκεφτηκαμε.

Στην συναυλια στον Λυκαβητο, για τα 85α γενεθλια του ο συνθετης της μουσικης των τραγουδιων, που σφραγισαν μια περιοδο ''μαυρη'' της πατριδας μας, εκανε αυτο που οφειλε να κανει καθε πνευματικος ανθρωπος, οταν η χωρα του ειναι σε θανασμο κινδυνο.

Μπροστα σε ολο το πολιτικο φασμα, δηλωσε στους δημοσιογραφους...Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗ.

Τωρα λοιπον ο Γ.Παπανδρεου πρεπει η να τον ''καθαιρεση'' απο τον βαθμο του αρχιστρατηγου τον Μικη Θεοδωρακη, η να του ζητηση να ''ηγηθει'', των ενοπλων δυναμεων για την απελευθερωση της Ελλαδας.

Βγηκε η ζωη μας στο σφυρι

Βγήκ' η ζωή μας στο σφυρί,
μας παίρνουν, μας πουλάνε,
στα ξένα χάνετ' η ζωή,
μας στίβουν, μας πετάνε.

Βγήκ' η ζωή μας στο σφυρί,
σ' Αμερική κι Ευρώπη,
άνθρωποι μας γεννήσανε
και μας πουλάν ανθρώποι.

Για μεροκάματο διπλό
τον ουρανό μας κρύψανε,
δεν έχει φως να ζήσουμε.
Η φτώχεια κει, η νύχτα εδώ,
μάνα, οι τόποι λείψανε
τη μοίρα μας να χτίσουμε.

Αλλα κουραγιο...