Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011












ΑΓΑΝΤΑ...

ΗΜΕΡΕΣ ''ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ''



Ημερίδες ... μετανάστευσης

Η είδηση τα λέει όλα:
Λόγω του όγκου των αιτήσεων Ελλήνων για μετανάστευση στην Αυστραλία, το αυστραλιανό υπουργείο Mετανάστευσης προετοιμάζει τη διοργάνωση ενημερωτικών ημερίδων στην Αθήνα για το μεταναστευτικό πρόγραμμα της Aυστραλίας...

Σύμφωνα δε με δηλώσεις του προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης, που έγιναν προ διμήνου, «η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης κατακλύζεται από αιτήματα Ελλήνων που θέλουν να μεταναστεύσουν στην Αυστραλία...».

Εκεί έχουν οδηγήσει την Ελλάδα:
Στη δεκαετία του '50 και ακόμα πιο πίσω, στις αρχές του 20ού αιώνα.

Αυτή είναι η «σωτηρία» τους: Εχουν επιβάλει στο λαό συνθήκες ανάλογες με εκείνες που τον έσπρωχναν πριν 50 και 100 χρόνια στη φυγή και τη μαζική μετανάστευση...




«Πήρα το μεγαλύτερο δάνειο που υπήρξε στην ιστορία του πλανήτη», πανηγύριζε (!) στη συνέντευξη της Θεσσαλονίκης ο Γ. Παπανδρέου.

Φαίνεται, στον κύκλο του, δεν υπάρχει κάποιος είτε πρόθυμος είτε ικανός να του εξηγήσει με ποια πράγματα πρέπει να χαίρεται και να περηφανεύεται κανείς και με ποια πρέπει να λυπάται και να ντρέπεται...



Τελικώς, πολύ ορθά το έκανε η κυβέρνηση να μην υπάρχουν βιβλία στα σχολεία.
Η κυρία Διαμαντοπούλου κάπως έτσι θα πρέπει να το σκέφτηκε:
Τι να τα κάνουν τα βιβλία τα παιδάκια όταν στο ερώτημα «τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;»,
η απάντηση που διδάσκονται πλέον εξ απαλών ονύχων είναι «εργαζόμενος σε εφεδρεία»;...



Πριν διαμαρτυρηθείτε, πριν εξοργισθείτε, πριν εξεγερθείτε, συναισθανθείτε και αναλογιστείτε το βάρος της δήλωσης, στην οποία προέβη ο αξιότιμος υπουργός κ. Χρυσοχοΐδης.

Είπε ο μεγιστο - τιτανο - τεράστιος:
Την «επιτυχία» των Μνημονίων, των εφαρμοστικών, των μεσοπρόθεσμων, την «ελεγχόμενη» πτώχευση κ.ο.κ.,
εξίσου με εμάς (σ.σ.: με την κυβέρνηση, δηλαδή) τη θέλουν και τα στελέχη της τρόικας, με τα οποία συνεργάζεται το ΠΑΣΟΚ, διότι, όπως εξήγησε,
από αυτό «κρίνεται η καριέρα τους»!

5η, 6η, 7η, σκοινι κορδονι, οι ''σοσιαλιστικες'' μας ημερες.

Αλλα κουραγιο...





υσ Ας φερθούμε όπως αρμόζει σε γνήσιους απογόνους του «Ξένιου Διός»!

Τουτέστιν: Ας είμεθα ψύχραιμοι.

Νουνεχείς.

Συναινετικοί.

Συγκαταβατικοί.

Πειθαρχημένοι εις τας υποδείξεις.

Απαθείς.

Ανεκτικοί.

Αμίλητοι και ακούνητοι.


Κι αφού, τελικά, τίποτα άλλο δε σώζεται, τότε με αίσθημα μεγαθυμίας και «ρεαλισμού», δίνοντας τόπο στην οργή, ας ακολουθήσουμε αδέρφια το πνεύμα των δηλώσεων Χρυσοχοΐδη:
Ας υποδεχτούμε με ανοιχτές αγκάλες την «Ομάδα Κρούσης»!

Ας καθίσουμε φρόνιμοι, όταν από κοινού με τους δικούς μας θα παίρνουν κεφάλια!

Ας τους διευκολύνουμε στην «επιτυχία» της εφαρμοζόμενης πολιτικής!

Δηλαδή, ας τους διευκολύνουμε να «επιτύχουν» τον αφανισμό ημών και των τέκνων μας!

Να το μέγα έπαθλο που μας επιφυλάσσει η ιστορία:
Εμείς, οι γέροντες πατεράδες μας, τα παιδιά μας, μπορεί να μην έχουμε σωθεί, αλλά, τίποτα δεν πάει χαμένο: Διά του εξανδραποδισμού μας,
θα έχει - τουλάχιστον - διασωθεί
η «καριέρα» του Χρυσοχοΐδη, του Βενιζέλου, του Λοβέρδου, του Παπανδρέου.
Θα έχει - τουλάχιστον - διασωθεί
η «καριέρα» των πολιτικών υπαλλήλων των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, των βιομηχάνων!
Θα έχει - τουλάχιστον - διασωθεί
η «καριέρα» των απεσταλμένων της τρόικας!

(Εκ της Διευθύνσεως της κυβερνήσεως
των «σωτήρων»
των «πατριωτών»
- και των «αντιεξουσιαστών»)

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011



ΑΓΑΝΤΑ...

Η ΖΩΗ ΕΤΣΙ

Χωρίς λόγια...

Ο παρακάτω διάλογος είναι από τη χτεσινή συνέντευξη Τύπου του Γ. Καρατζαφέρη στη Θεσσαλονίκη. Τον παραθέτουμε χωρίς σχόλια, άλλωστε «μιλάει» μόνος του:

-- Ερώτηση: «Αρα εσείς θεωρείτε ότι οι μισθοί δεν πρέπει να παγώσουν, θεωρείτε ότι πρέπει να διατηρήσουμε τουλάχιστον τους μισθούς μας, να διατηρηθούν οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας και να αυξηθούν για να δυναμώσει και η οικονομία»...

-- Γ. Καρατζαφέρης: «Οχι πιστεύω ακριβώς το αντίθετο».

-- Ερώτηση: «Εάν φύγουν όλοι οι λαθρομετανάστες, ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι η αγροτική μας παραγωγή εξαρτάται από αυτούς»...

-- Γ. Καρατζαφέρης: «Εχουμε πολλούς δημόσιους υπαλλήλους που κάθονται, θα τους στείλω εκεί (...)
Η μόνη λέξη μας είναι πειθαρχία και δουλειά».

Ο Γ. Καρατζαφέρης επιτέθηκε στο εργατικό λαϊκό κίνημα επειδή απεργούν πολύ οι εργαζόμενοι, όπως είπε, ενώ περιέγραψε το όραμά του για τη χώρα και τους δημόσιους υπαλλήλους ως εξής: «Οποιος επενδυτής έρχεται στην Ελλάδα θα έχει όσους εργαζόμενους χρειάζεται εάν κάνει μία εξαγωγική μονάδα που θα πληρώνει το Δημόσιο απ' αυτούς που έχει τώρα και πληρώνει και κάθονται (...) και ο επενδυτής θα έχει μόνο την ευθύνη καλύψεως των ασφαλίστρων.

Δεν μιλάω για δημοσίους υπαλλήλους, μιλάω για κρατικούς υπαλλήλους όπου το κράτος θα έχει το απόλυτο δικαίωμα για το πού θα πας να δουλέψεις».

Η ΖΩΗ ΑΛΛΙΩΣ

Να πλημμυρίσει το «πάρκο Τρίτση»!

Από σήμερα όλοι στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ

Το Σάββατο θα μιλήσει η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα

«Ο δικός σου δρόμος. Για τις δικές σου ανάγκες. Με το ΚΚΕ για το σοσιαλισμό». Είναι η διέξοδος που ξεκάθαρα απευθύνει προς τη νεολαία η ΚΝΕ μέσα από το 37ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή».

Από σήμερα, το Φεστιβάλ ανοίγει τις πύλες του στο «πάρκο Τρίτση» στο Ιλιον.

Το Σάββατο κορυφώνονται οι εκδηλώσεις με την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα στις 8.30 μ.μ. και το χαιρετισμό του Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, Θοδωρή Χιώνη.

Τα μέλη της ΚΝΕ έχουν στήσει ένα χώρο που περιμένει τη νεολαία κύρια των λαϊκών στρωμάτων, εκείνη που θέλουν αποκομμένη από κάθε προβληματισμό, αντίσταση, διεκδίκηση, που της κρύβουν την πολύτιμη ιστορία των αγώνων της τάξης της, που θέλουν να την πείσουν ότι πραγματικός πολιτισμός, αθλητισμός, δημιουργία είναι προϊόντα και όχι καθολικά δικαιώματα, που της προτείνουν την ναρκωκουλτούρα.

Το Φεστιβάλ την καλεί να γνωρίσει και να διεκδικήσει όσα της στερούν, να ενταχθεί στην πάλη για αλλαγές προς όφελος του λαού.

Πλούτος εκδηλώσεων συνθέτουν και φέτος το πρόγραμμα του Φεστιβάλ στις τέσσερις σκηνές του και στους δεκάδες επιμέρους χώρους και περίπτερα.

Κάθε επισκέπτης, οποιασδήποτε ηλικίας, όποια και να 'ναι τα ενδιαφέροντά του και οι αγωνίες του, είναι σίγουρο ότι θα βρει στο Φεστιβάλ πολλές γωνιές και εκδηλώσεις που θα τον εκφράζουν, θα τον ψυχαγωγήσουν, θα του γεννήσουν προβληματισμούς.

Οι νέοι της ΚΝΕ έχουν φροντίσει γι' αυτό, στήνοντας μόνοι τους, εθελοντικά, με μοναδικό εφόδιο τη συντροφικότητά τους, μια μεγάλη γιορτή, μια μεγάλη φεστιβαλική πολιτεία, με σεβασμό στον όμορφο χώρο του πάρκου.

Στέλνουν έτσι και το μήνυμα του πώς πρέπει να λειτουργούν και να αξιοποιούνται αυτοί οι χώροι, από το λαό και για το λαό.

Δεν είναι τυχαίο ότι από πέρσι, που για πρώτη φορά έγινε το Φεστιβάλ στο «πάρκο Τρίτση», ο κόσμος στις δυτικές συνοικίες έδινε συγχαρητήρια στην ΚΝΕ όχι μόνο για το μοναδικό τριήμερο όμορφων εκδηλώσεων, αλλά και γιατί άφησε το πάρκο... σε καλύτερη κατάσταση απ' ό,τι το «παρέλαβε».

Αλλα κουραγιο...




υσ Το χαράτσι στα σπίτια, σύμφωνα με δήλωση κ. Μπόλαρη, ήταν μια «κίνηση ματ»!
Τώρα τι εστί Μπόλαρης στην κυβερνητική σκακιέρα του θράσους, της αναλγησίας, του κυνισμού και της ευήθειας, να σας θυμίσουμε:
Είναι υφυπουργός Υγείας, δηλαδή υφιστάμενος και εκ των στενότερων συνεργατών του Λοβέρδου (όλα έχουν, τελικά, την εξήγησή τους σε αυτή τη ζωή)...













ΑΓΑΝΤΑ...

«Με ήπια κριτική και χειροκροτήματα απάντησαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ» («Ελευθεροτυπία»), όταν άκουσαν την ομιλία του πρωθυπουργού στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματός του, μια μέρα μετά τα μέτρα που ανακοίνωσε στη Θεσσαλονίκη.

Πόσο δίκιο είχε, επομένως, ο κ. Παπανδρέου όταν δήλωσε στη συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ:
«Είμαι περήφανος για την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ»...


Αλλα κουραγιο...




υσ «Να σου δώσω μια να σπάσεις,
αχ βρε κόσμε γυάλινε
και να φτιάξω μια καινούργια,
κοινωνία άλληνε...»

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011




ΑΓΑΝΤΑ...

«Μαύρο» στη μαυρίλα του ΛΑ.Ο.Σ.

«Το περίμενα αυτό, γιατί σε μία χώρα που επιμένει να κυβερνιέται με "πολιτική Σοβιέτ", τέτοια πράγματα θα συμβαίνουν (...) ενώ συναναστρέφονται με τους νεοφιλελεύθερους των Βρυξελλών, επιμένουν να κυβερνιέται η χώρα "αλά Σοβιέτ", στη Σοβιετική Ενωση ήταν που έβαζαν φορολογίες συνεχώς στα ακίνητα, μέχρι τελικά που τους τα πήραν».

Με τέτοια γλοιώδη κουτοπονηριά προσπάθησε χτες ο Γ. Καρατζαφέρης να αρθρώσει ένα σχόλιο για το νέο χαράτσι στα ακίνητα.

Πασχίζει ο ΛΑ.Ο.Σ. να καταγραφεί σαν δύναμη που αντιπολιτεύεται δήθεν την κυβέρνηση, με την οποία συμπολιτεύεται επί της ουσίας, έχοντας συναινέσει στα βασικά σημεία της πολιτικής που αυτή εφαρμόζει.

Συγχρόνως, πασχίζει να σπιλώσει στις λαϊκές συνειδήσεις ένα σύστημα του οποίου η ανωτερότητα ακτινοβολεί ακόμα.

Οι λαοί της Σοβιετικής Ενωσης απολάμβαναν Δουλειά, Στέγη, Υγεία, Παιδεία, όλα τα αγαθά που το επίπεδο της τεχνολογίας και της επιστήμης μπορούσε να παρέχει.

Ζούσαν απαλλαγμένοι απ' την ανασφάλεια για το παρόν και το μέλλον τους, ο πλούτος της χώρας τους τους ανήκε και δεν τον λυμαίνονταν μια χούφτα κηφήνες.

Ζούσαν εν ολίγοις, σε μια κοινωνία που απέχει απ' την ελληνική εν έτει 2011 όσο η μέρα απ' τη νύχτα.

Οι κατακτήσεις τους φεγγοβολούσαν σε ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Αποτελούν ακόμα και σήμερα φόβητρο για τους αστούς και τα παπαγαλάκια τους, τύπου ΛΑ.Ο.Σ., που με κάθε ευκαιρία ξερνούν αντικομμουνισμό για να συκοφαντήσουν το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε, να θαμπώσουν τη μόνη πραγματική διέξοδο για το λαό.

Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα, βρίσκονται αντιμέτωποι με μια πολιτική που τους παίρνει τα πάντα, για να δώσει τα πάντα στα μονοπώλια.

Ο Καρατζαφέρης και ο ΛΑ.Ο.Σ. στήριξαν και στηρίζουν αυτή την πολιτική, έχοντας διακηρύξει σε όλους τους τόνους την επιθυμία του να συγκυβερνήσουν με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ για την ταχύτερη και αποτελεσματικότερη εφαρμογή της σε βάρος του λαού.

Ο Καρατζαφέρης άλλωστε, διεκδικεί υπερηφάνως την πατρότητα μέτρων που πήρε το ΠΑΣΟΚ, δηλώνοντας στην ίδια συνέντευξη: «Οσα πράγματα δικά μου εφάρμοσαν κάτι απέδωσαν, σας θυμίζω μερικά όπως τα αυθαίρετα, την παλιννόστηση των κεφαλαίων, τη νομιμοποίηση του "μαύρου χρήματος"».

Ταυτόχρονα, διαβεβαιώνει τα αφεντικά του: «Με τους εφοπλιστές θα συνεργαστώ. Δεν μπορώ να το επιβάλλω γιατί το εφοπλιστικό κεφάλαιο έχει μια ιδιαιτερότητα: "Εχει προπέλα και φεύγει"».

Κόμμα της πλουτοκρατίας και των εφοπλιστών είναι ο ΛΑ.Ο.Σ. και σαν τέτοιον πρέπει να τον «μαυρίσει» ο λαός.


Πιστό στην αποστολή του...

Το κόμμα του ΛΑ.Ο.Σ., με αφορμή το νέο χαράτσι που ανακοίνωσε ο Ε. Βενιζέλος, κατήγγειλε πως το ΠΑΣΟΚ «όσο και να συναναστρέφεται τις νεοφιλελεύθερες απόψεις της τρόικας, παραμένει βαθιά στο DNA του η κομμουνιστική αντίληψη και θεωρία.

Είμαστε η μόνη χώρα της Ευρώπης που στην ουσία ακόμη κομμουνιστικοκρατείται μέσω των συντεχνιών.

Καιρός να απελευθερώσουμε τη χώρα από τις δουλείες που την έφεραν σε αυτή την κατάσταση»!

Εντάξει, αντιλαμβανόμαστε ότι ο ΛΑ.Ο.Σ. «κακιώνει» που το ΠΑΣΟΚ δεν τον «παίζει» με τους όρους που θα ήθελε, αλλά είναι τουλάχιστον φαιδρό να του προσάπτει «κομμουνιστική αντίληψη και θεωρία».

Αλλά άλλη είναι η ουσία.

Οτι ο ΛΑ.Ο.Σ. είναι μόνιμα «λαγός» του ΠΑΣΟΚ για την ολοένα και μεγαλύτερη αντίδραση.

Αλλωστε, ο ΛΑ.Ο.Σ. ουκ ολίγες φορές έχει διεκδικήσει την πατρότητα μέτρων που υιοθετεί το ΠΑΣΟΚ, μαζί ψήφισαν το μνημόνιο, μαζί το νόμο κατεδάφισης της Παιδείας, μαζί του θέλει να συγκυβερνήσει και πάει λέγοντας...

Αν τώρα, ο ΛΑ.Ο.Σ. φοβάται μην τυχόν και θιχτεί η ατομική ιδιοκτησία, ας τον καθησυχάσει κάποιος.

Τα μέτρα που παίρνει το ΠΑΣΟΚ, ένα προς ένα, στοχεύουν στην ενίσχυση του κεφαλαίου.

Με το ένα χέρι τα παίρνει απ' το λαό και με το άλλο τα ακουμπάει κατευθείαν στην πλουτοκρατία.

Ας μην ανησυχεί ο ΛΑ.Ο.Σ.

Οταν η κομμουνιστική αντίληψη και θεωρία εφαρμοστούν στην Ελλάδα, θα το καταλάβει σίγουρα, γιατί θα συμβεί ακριβώς το αντίστροφο.

Ολα θα ανήκουν στο λαό.

Και ούτε σπιθαμή γης για να σταθούν δε θα ανήκει στους άρπαγες του πλούτου του και τους πολιτικούς του εκπροσώπους.

Αλλα κουραγιο...





υσ «Ολα τα επιτελεία και οι μηχανισμοί του κεφαλαίου, με βαρύ πυροβολικό τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, η ΝΔ, ο ΛΑ.Ο.Σ, η κυβέρνηση και τα επιτελεία της ΕΕ επιδιώκουν να πείσουν κάθε εργατική και λαϊκή οικογένεια ότι είναι εθνική προδοσία να αντιστέκεται σε αυτά τα μέτρα. Προδότης γίνεται ο εργάτης που αποδέχεται αυτά τα μέτρα, που υποκύπτει στους εκβιασμούς.








ΑΓΑΝΤΑ...


11η ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2001

Το βολικό πρόσχημα για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις

Ο τρόπος που κατέρρευσαν οι Δίδυμοι Πύργοι έχει δημιουργήσει πολλές αμφιβολίες, καθώς θεωρείται από τους ειδικούς ότι τα θεμέλια ήταν παγιδευμένα με εκρηκτικά

Μόλις 102 λεπτά κράτησε η επίθεση στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου στη Νέα Υόρκη, την καρδιά και το σύμβολο του αμερικανικού και διεθνούς κεφαλαίου, όπου σκοτώθηκαν 3.000 άνθρωποι.

Μόλις 102 λεπτά, για να σημαδέψουν τη σύγχρονη ιστορία με πυρωμένο σίδερο.

Ακριβώς δέκα χρόνια μετά τα αιματηρά γεγονότα και οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις συνεχίζονται αδιάκοπα, ενώ μία ολόκληρη δεκαετία η εφιαλτική «εικονοποίησή» της, που έχει εγγραφεί στο συλλογικό μνημονικό μέσω των αναρίθμητων επαναλήψεών της, παραμένει το κύριο εργαλείο χειραγώγησης των συνειδήσεων των Αμερικανών πολιτών, αλλά και της οικουμένης.

Χειραγώγηση βάσει ενός αιματηρού γεγονότος, που όπως είχε δηλώσει ο τότε υφυπουργός Αμυνας, Πολ Γούλφοβιτς, «εάν δεν είχε συμβεί θα έπρεπε να την εφεύρουμε».
Παρά το γεγονός ότι τα ερωτηματικά όσον αφορά τι πραγματικά συνέβη, σε ποιο βαθμό έφτασε η εμπλοκή της αμερικανικής εξουσίας κλπ. συνεχώς πληθαίνουν και ότι ο «λαομίσητος Μπους» έχει πλέον απομακρυνθεί από την εικόνα και στο Λευκό Οίκο κατοικοεδρεύει ο Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος φυσικά όχι μόνο συνεχίζει το έργο του προκατόχου του, αλλά, αν και διαφοροποιημένο ως προς την τακτική που ακολουθεί, το διευρύνει.

Βοηθούμενης και της εικόνας, που φέτος, λόγω της επετείου και κυρίως της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, γίνεται κατάχρησή της, συνοδευόμενη πάντα και με τις «απειλές», πολύ ορατές από «αξιόπιστες» πλην όμως «ανεπιβεβαίωτες» πληροφορίες, ώστε να συνεχιστεί αενάως το «καθεστώς τρόμου».

Τα όσα έχουν ακολουθήσει αυτά τα 102 λεπτά του πρωινού της Τρίτης 11 Σεπτέμβρη του 2001, πολύ δύσκολα μπορούν να χωρέσουν σε μερικές εκατοντάδες λέξεις.

Μία μόνο καταγραφή, με πρώτη τη δήλωση του πρώην πρόεδρου Τζορτζ Μπους, ακριβώς την επομένη, ότι «βρισκόμαστε σε πόλεμο».

Αέναος πόλεμος

Η δήθεν απελευθέρωση του αφγανικού λαού έχει σημάνει θάνατο, φτώχεια και ανέχεια

Μέχρι και την επίσημη κήρυξη πολέμου στο Αφγανιστάν, την έναρξη της επιχείρησης «Διαρκούς Ελευθερίας», στις 7 Οκτώβρη 2001, η πλειοψηφία δεν είχε κατανοήσει τι ουσιαστικά εννοούσε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ με το βρισκόμαστε σε πόλεμο.

Τότε, η παρουσία των πολέμαρχων του Αφγανιστάν, οι μπούργκες, οι Ταλιμπάν και το καθεστώς τους και γενικά όλες αυτές οι μικρές αναγκαίες λεπτομέρειες που συμπλήρωναν την, κατασκευασμένη ουσιαστικά από τη μηχανή προπαγάνδας, εικόνα του Αφγανιστάν - σε συνδυασμό με μία ψυχολογική αντίδραση ικανοποίησης του αισθήματος αδικίας και πόνου που προκαλούσε η εικόνα της κατεστραμμένης Νέας Υόρκης - έριχναν ένα βαρύ πέπλο που σκέπαζε τους πραγματικούς λόγους για την «κήρυξη πολέμου κατά της τρομοκρατίας».

Δεν αποτελεί πλέον μυστικό ότι τα σχέδια πολέμου εναντίον του Αφγανιστάν βρίσκονταν πολύ καιρό πριν την 11η του Σεπτέμβρη στο συρτάρι των Αμερικανών ιμπεριαλιστών, ενώ ο στόχος δεν ήταν άλλος από τη δημιουργία πρόσβασης και κυρίως βάσεων τόσο στο Αφγανιστάν, όσο και στην ευρύτερη περιοχή, δηλαδή τις γειτονικές πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, αλλά και το Πακιστάν για την «κτήση της καρδιάς της Ασίας».

Ο πόλεμος στο Αφγανιστάν ήταν «σύντομος» και ο στόχος επετεύχθη τάχιστα, ανέκραξαν οι Αμερικανοί αξιωματούχοι.

Ωστόσο, δέκα χρόνια μετά ο πόλεμος συνεχίζεται, μετρά αρκετές χιλιάδες νεκρών και τραυματιών, το τέλος του είναι άδηλο, ενώ πλέον έχει προαχθεί ως «πόλεμος του προέδρου Ομπάμα», αφού έχει διευρυνθεί περιλαμβάνοντας και το Πακιστάν.

Οσο για την «Επιχείρηση Διαρκούς Ελευθερίας» δεν περιορίστηκε στα σύνορα του Αφγανιστάν, αλλά είχε επεκταθεί και στις Φιλιππίνες στις αρχές του 2002, με στόχο τις «ισλαμιστικές εξτρεμιστικές οργανώσεις» Αμπου Σαγιάφ και Τζαμάα αλ Ισλαμίγια, ενώ το Οκτώβρη του 2002 κρίθηκε «αναγκαίο» να επεκταθεί και στο Κέρας της Αφρικής.

Ετσι οι αμερικανικές δυνάμεις εγκαταστάθηκαν στο Τζιμπουτί, δημιουργώντας τη μεγαλύτερη στρατιωτική βάση και ορμητήριο των ΗΠΑ για τις επιχειρήσεις στην αφρικανική ήπειρο, για επιχειρήσεις ανεύρεσης και εξόντωσης «θυλάκων» εξτρεμιστών και οργανώσεων που συνδέονται με την «Αλ Κάιντα» στην Αιθιοπία, τη Σομαλία, το Τσαντ και το Νίγηρα.

Επιχειρήσεις που επίσης συνεχίζονται και διευρύνονται ολοένα.

Με βάση τον άξονα του κακού και το δόγμα προληπτικής δράσης ο πόλεμος σύντομα κηρύσσεται στο Ιράκ.

Στις 20 Μάρτη του 2003 ξεκινά η επιχείρηση «Ελευθερία του Ιράκ».

Το πρόσχημα της τρομοκρατίας δεν ήταν ικανοποιητικό στην περίπτωση του Ιράκ και εφευρέθηκε το δόγμα προληπτικού πολέμου με φόντο τα «πυρηνικά του Ιράκ».

Ο τότε υπουργός Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ παρουσίαζε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ αναλυτικούς χάρτες με τις τοποθεσίες του απαγορευμένου ιρακινού οπλοστασίου.

Ομως, όπως και στην περίπτωση του Αφγανιστάν, η εισβολή και η κατοχή του Ιράκ ήταν προαποφασισμένη και μάλιστα από την πρώτη στιγμή που η προεδρία Μπους ανέλαβε τα καθήκοντά της το Γενάρη του 2001.

Υπόθεση που επιβεβαιώθηκε και από έγγραφα που δημοσιοποιήθηκαν τον Οκτώβρη του 2010 από το ανεξάρτητο ινστιτούτο National Security Archive και αφορούν κυρίως λίγο περισσότερο από τον πρώτο χρόνο της θητείας Μπους και αποδεικνύουν ότι ο Τζορτζ Μπους και οι συνεργάτες του, κυρίως στο υπουργείο Αμυνας, δηλαδή ο υπουργός Αμυνας, Ντόναλντ Ράμσφελντ και οι υφυπουργοί Πολ Γούλφοβιτς και Ντάγκλας Φέιθ, απεργάζονταν έναν πόλεμο στο Ιράκ από την πρώτη στιγμή της θητείας τους.

Μεσολάβησαν ωστόσο πάνω από 900.000 νεκροί, Ιρακινοί και κατοχικοί.

Το δε συνολικό κόστος των πολέμων των ΗΠΑ στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, συν το κόστος των σχετικών στρατιωτικών επιχειρήσεων στο Πακιστάν, θα ξεπεράσει τα 4 τρισ. δολάρια (2,7 τρισ. ευρώ) - ποσό υπερτριπλάσιο από αυτό που έχει εγκρίνει το Κογκρέσο στη δεκαετία μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη του 2001.

Σε αυτό το ιλιγγιώδες ποσό κατέληξε πρόσφατη μελέτη ερευνητών στο πανεπιστήμιο Μπράουν που αποκάλυψε ότι τα 1,3 τρισ. δολάρια που έχουν εγκριθεί επισήμως στο Καπιτώλιο είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου... ένα παγόβουνο που το πληρώνουν με το αίμα τους οι λαοί συμπεριλαμβανομένου και του αμερικανικού.

Τρομονόμοι, βασανιστήρια, μυστικές φυλακές

Η 11η Σεπτέμβρη 2001 σήμανε και το σάλπισμα της επίθεσης στα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα και ελευθερίες.

Ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» έχει μετατραπεί σε ευθύ πόλεμο κατά των πιο θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων, με περιστολή πολιτικών ελευθεριών και δικαιωμάτων σε ΗΠΑ, Ευρώπη και Ασία και την προώθηση, σχεδόν αναντίρρητα, μιας κοινωνίας διαρκούς «παρακολούθησης» των πολιτών ως υπόπτων (νόμοι PATRIOT I, II στην Αμερική, ανάλογοι στην Ευρώπη).

Η όξυνση της κρατικής καταστολής σε διεθνές επίπεδο έχει προ πολλού ξεπεράσει τα όρια και έχει κατορθώσει εν μέρει να μετατρέψει τον πλανήτη σε αχανές στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» και οι τρομονόμοι «επιτρέπουν» τα βασανιστήρια, την παρατεταμένη προφυλάκιση ακόμα και χωρίς απαγγελία κατηγοριών, το ηλεκτρονικό φακέλωμα, τις κάμερες, τις μυστικές φυλακές, τις παρακολουθήσεις, την αστυνομική αυθαιρεσία, το σιωπηλά θεσμοθετημένο παρακράτος των μυστικών υπηρεσιών και τη συνειδητή προσπάθεια επιβολής της πειθούς διά της καλλιέργειας του φόβου.

Ακόμη και στην αυτοαποκαλούμενη «δημοκρατική» Ευρώπη είναι το κυρίαρχο μοντέλο άσκησης πολιτικής και διατήρησης της εξουσίας, προκειμένου να προωθηθούν μέτρα και πρωτοβουλίες όπως απολύσεις, νέες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, εκτροπή προϋπολογισμών σε στρατιωτικές - αστυνομικές δαπάνες.

Αποκορύφωμα αυτής της πολιτικής υπήρξε η επανεισαγωγή της χρήσης των βασανιστηρίων (Γκουαντάναμο, Αμπού Γκράιμπ, Αφγανιστάν).

Παράλληλα, βοήθησε στη συγκάλυψη των πραγματικών στόχων των δυνάμεων του συστήματος, στην αναδιανομή των πλουτοπαραγωγικών πόρων και στην επαναχάραξη των γεωπολιτικών συνθηκών.

Η σταδιακή αποκάλυψη της αποκρουστικής εικόνας του ιμπεριαλισμού, σε συνδυασμό με την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, οδήγησε την εξουσία στις ΗΠΑ σε αναγκαστική αναδίπλωση.

Η εκλογή του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα ήταν η χρυσή ευκαιρία.

Αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του εγκαταλείπεται ο όρος «πόλεμος της τρομοκρατίας», αλλά υιοθετείται ο «ιδεολογικός εξτρεμισμός», ένας εχθρός πιο δύσκολα να προσδιοριστεί και τελικά πιο χρήσιμος στη νέα τακτική που υιοθετείται σταδιακά.

Η συνεχώς φθίνουσα εικόνα των ΗΠΑ και κυρίως η εκλογή του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα έδωσε τη δυνατότητα για έναν ακόμη ελιγμό εκ μέρους της αμερικανικής κυβέρνησης.

Ετσι ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» διατηρείται παραλλαγμενος και υιοθετείται ένα πιο ευέλικτο σχήμα με επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, στοχευμένες δολοφονίες και μυστικές επιχειρήσεις παντού στην υφήλιο και φυσικά «φυλακές της CIA».

Δόγμα που έσπευσε να υιοθετήσει και ο πρώην Βρετανός πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ, δηλώνοντας ότι «η μάχη δεν έχει τελειώσει».

Κατά τον Τόνι Μπλερ και στη συνέντευξη που παραχώρησε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο «Ασοσιέιτεντ Πρες», πρόκειται για μία μάχη ενάντια σε μία «εξτρεμιστική ιδεολογία που είναι πολύ ευρύτερη από τις μεθόδους της Αλ Κάιντα» και προσέφερε σειρά παραδειγμάτων για να τεκμηριώσει τη θέση του: «Δείτε στο Λίβανο που η Χεζμπολά έχει αναλάβει τον έλεγχο, δείτε τις δραστηριότητες της Χαμάς», την Υεμένη, ακόμη και το Πακιστάν, ενώ εξέφρασε και τη βαθιά του ανησυχία για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, όπου η «Δύση πρέπει να δράσει ως παίκτης και όχι παρατηρητής», ώστε να «βοηθήσει στην προώθηση της δημοκρατίας που μπορεί να ανθίσει μέσα από την αραβική άνοιξη»...



ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Επιβεβαιώθηκαν οι εκτιμήσεις του

Από την πρώτη μέρα της επίθεσης, το ΚΚΕ έθεσε το ερώτημα «Ποιος ωφελείται από το χτύπημα των δίδυμων πύργων;».

Ξέροντας τι σημαίνει ιμπεριαλισμός και τα μέσα που αυτός χρησιμοποιεί, έλεγε: «Σημασία έχει να απαντήσουμε στο ερώτημα ποιος είχε το συμφέρον, το κίνητρο να πράξει κάτι τέτοιο. Αν απαντήσουμε σ' αυτό, θα μπορέσουμε να δούμε την προέλευση της ενέργειας».
Και πρόσθετε: «Τέτοιες ενέργειες, με βάση τη διεθνή πείρα, συνιστούν "βούτυρο στο ψωμί" στους επιτελικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Χρησιμοποιούνται και αξιοποιούνται για να ανοίξει μια νέα σελίδα εγκληματικής επίθεσης κατά λαών, χωρών, λαϊκών κινημάτων, που αντιστέκονται στη "νέα τάξη πραγμάτων" σε εθνικό και διεθνές επίπεδο».

Ηδη, από την 15η Σεπτέμβρη 2001, η ΚΕ του ΚΚΕ σημείωνε: «Η συμπάθεια απέναντι στα θύματα και το δοκιμαζόμενο αμερικανικό λαό δεν μπορεί και δεν πρέπει να μετατραπεί σε ανοχή στην κρατική πολιτική των ΗΠΑ και των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που οργανώνουν την κρατική και παρακρατική τρομοκρατία, δημιουργούν και εκπαιδεύουν τρομοκρατικές ομάδες. Η ηγεσία των ΗΠΑ δεν έχει συμφέρον να λάμψει η αλήθεια, αλλά να κυριαρχήσει η υποψία εναντίον αντιπάλων κρατών και λαών, ώστε να δικαιολογηθούν νέες επιθέσεις και ανομίες τους», και προειδοποιούσε ότι «οι ΗΠΑ θέτουν στο στόχαστρό τους χώρες και περιοχές στρατηγικής σημασίας, όπως είναι το Αφγανιστάν, το Ιράκ και άλλες αραβικές χώρες (ώστε) να κατακτηθούν όλοι οι πετρελαϊκοί δρόμοι» και να συνεχίσει να ελέγχεται «η περιοχή της Μέσης Ανατολής».

Αυτά έλεγε το ΚΚΕ, την ίδια στιγμή που το ΠΑΣΟΚ (που ήταν και τότε κυβέρνηση), η ΝΔ και διάφοροι δήθεν αριστεροί έσπευδαν να πάρουν θέση στον «αντιτρομοκρατικό πόλεμο».

«Είμαστε όλοι Αμερικανοί», ήταν το «πνεύμα» που έγινε ακόμη και βιβλίο από τον πρώην διευθυντή της εφημερίδας «Le Monde», Ζαν Μαρί Κολομπανί, και «δικαίωσε» όλους τους «εστέτ αριστερούς».

Λιγότερο από ένα χρόνο μετά, το αίμα έρεε άφθονο και δικαιωνόταν - δυστυχώς για τους λαούς - η θέση που είχε διατυπώσει το ΚΚΕ και για την οποία είχε δεχθεί ανηλεή χτυπήματα και συκοφαντία.

Το ίδιο ισχύει σήμερα μια δεκαετία μετά που οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις έχουν πολλαπλασιαστεί.

Αλλα κουραγιο...


υσ Στα δέκα χρόνια που πέρασαν από την 11η Σεπτέμβρη οι λαοί σε όλο τον κόσμο μπορούν να βγάλουν συμπεράσματα. Είναι φανερό ότι οι επεμβάσεις σε όλο τον κόσμο με το πρόσχημα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας και της απαλλαγής από τυραννικά καθεστώτα», έχουν την οσμή του πετρελαίου. Δεν είναι τίποτε άλλο παρά η προσπάθεια ξαναμοιράσματος του κόσμου, του φυσικού πλούτου των λαών για τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Οι αρχές της «ελευθερίας και της δημοκρατίας» που δήθεν υπερασπίζονται οι ιμπεριαλιστές είναι ελευθερία στην κίνηση του κεφαλαίου, υποδούλωσης των λαών. Γι' αυτό και μονόδρομος για τους λαούς είναι η αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή πάλη, η ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, για τη νέα έφοδο της ανθρωπότητας προς τα εμπρός. Η ανασυγκρότηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, ισχυρά κομμουνιστικά κόμματα σε κάθε χώρα με στέρεες κοινωνικές συμμαχίες, θα είναι βασικό στοιχείο για να ανοίξει ο δρόμος για τη μοναδική διέξοδο από τη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα, την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2011
















ΑΓΑΝΤΑ...

ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΣΕ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Ολοι αύριο σε Σύνταγμα - Αριστοτέλους

Επί ποδός βρίσκονται τα ταξικά συνδικάτα, ένα 24ωρο πριν την πραγματοποίηση του συλλαλητηρίου που διοργανώνουν αύριο Σάββατο, στις 11 το πρωί στο Σύνταγμα το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΕΒΕ, η ΠΑΣΥ, το ΜΑΣ και η ΟΓΕ.


Κόλαση

Κήρυξαν πόλεμο στους εργαζόμενους στο Δημόσιο τα αστικά επιτελεία για να επιβάλουν την «εργασιακή εφεδρεία», δηλαδή την παραπομπή των εργαζομένων στο Δημόσιο στην ανεργία με ένα επίδομα, τέτοιο είναι το 60% του μισθού, και στη συνέχεια απόλυση.

Το συγκεκριμένο μέτρο είναι όπλο πολέμου ενάντια σε όλη την εργατική τάξη.

Γιατί αυξάνει πολλαπλάσια την ανεργία, σύμφυτη με τον καπιταλισμό που δεν αντιμετωπίζεται στα πλαίσιά του, ενώ η κρίση την αύξησε απότομα.

Οι απολύσεις στο Δημόσιο την επαυξάνουν.

Αυτό είναι όπλο στα χέρια καπιταλιστών, κράτους, κυβερνήσεων για να συνθλίβουν τους εργάτες.

Να δίνουν μισθούς - ψίχουλα, να επιβάλλουν εργασιακές σχέσεις - λάστιχο, να εντατικοποιούν τη δουλειά, να απολύουν και να προσλαμβάνουν με όποιους όρους θέλουν, να τσακίζουν τις συλλογικές συμβάσεις και κάθε εργασιακό δικαίωμα, να εξαθλιώνουν τη ζωή της εργατικής οικογένειας, επιδεινώνοντας στο έπακρο τους όρους πώλησης της εργατικής δύναμης.

Τα βάσανα συνολικά της εργατικής τάξης γίνονται αβάσταχτα, τη στέλνουν στην κόλαση σκοτώνοντας τη ζωή της.

Να, γιατί πρέπει να είναι ενιαίος ο αγώνας όλων των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα ενάντια στην «εργασιακή εφεδρεία», δηλαδή στις απολύσεις στο Δημόσιο.

Σε ρότα απεγκλωβισμού από τα αστικά κόμματα, οργάνωση και συμμετοχή στην ταξική πάλη, στη λαϊκή συμμαχία για την ανατροπή της πολιτικής και της εξουσίας του κεφαλαίου.

ΠΑΣΟΚ - ΝΔ

Αλληλοσυμπληρώνουν την εφεδρεία

Είναι άθλιο το παιχνίδι που παίζουν κυβέρνηση και ΝΔ σε βάρος όλων των εργαζομένων.

Ο ένας προτείνει, ο άλλος συμπληρώνει τη λεγόμενη εφεδρεία, δηλαδή τις απολύσεις στο Δημόσιο και οι δυο μαζί στηρίζουν την απελευθέρωση των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, την προσωρινή, ελαστική και ανασφάλιστη εργασία, με μισθούς εξαθλίωσης.

Ο γραμματέας της ΝΔ Α. Λυκουρέντζος δήλωσε (ΕΡΑ) ότι «οι θέσεις μας είναι σαφείς: Εχουν ειπωθεί προ καιρού και όχι τώρα, με αφορμή τις δηλώσεις του κ. Βενιζέλου, και η ΝΔ θα παραμένει σταθερή στις επιλογές της διότι πιστεύουμε ότι πράγματι έχει ανάγκη τη φιλελευθεροποίηση της οικονομίας».

Ο ίδιος επισημαίνει ότι «η ΝΔ έχει βάλει πλάτη στην πατρίδα με τρόπο πρωτοφανή για κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης».

Μιλώντας στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής και αργότερα στο «Μέγκα», ο Α. Λοβέρδος ισχυρίστηκε με θράσος: «Το ένα εκατομμύριο υπάλληλοι που ταλαιπωρούν τα 10 εκατομμύρια - με τη βεβαιότητα ότι ο δημόσιος τομέας είναι ισόβιος - μας έφθασαν εδώ που μας έφθασαν.

Τα 10 εκατομμύρια πληρώνουν το ένα εκατομμύριο, αυτό πρέπει να έχει εχθρούς».

Ο ίδιος προανήγγειλε αλλαγές στο Σύνταγμα σε ό,τι αφορά στη μονιμότητα στο Δημόσιο, λέγοντας πως «το ισχύον Σύνταγμα αποτελεί την πρώτη γραμμή Μαζινό για τη γραφειοκρατία».


Συνταγές διαιώνισης της ταξικής εκμετάλλευσης

Υπέρ της πολιτικής της κυβέρνησης για τη συμμετοχή των Ταμείων στην ανταλλαγή ομολόγων τάχθηκε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ

Ετσι ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος, στη συνέντευξη που δόθηκε στη Θεσσαλονίκη αναφέρθηκε στα πολλαπλά ελλείμματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα δηλώνοντας ότι γι' αυτό ευθύνεται η σύγχρονη μεταπολιτευτική δημοκρατία και η πολιτική τάξη της χώρας, αποκρύπτοντας όμως ότι σε αυτή τη χώρα υπάρχουν τάξεις, συγκρούονται ταξικά συμφέροντα, τα οποία η ΓΣΕΕ συγκαλύπτει με εύκολες φράσεις περί «ελλειμμάτων» και «μεταπολιτευτικής δημοκρατίας».

Το ότι η πολιτική της ΓΣΕΕ αποτελεί μια παραλλαγή της ίδιας αντιλαϊκής στρατηγικής που εφαρμόζεται, αποδεικνύεται ότι το «φάρμακο» για την καπιταλιστική κρίση σύμφωνα με τη Συνομοσπονδία είναι η ομοσπονδιοποίηση του χρέους με το ευρωομόλογο, άλλο μείγμα πολιτικής για την παραγωγική ανάπτυξη, για να επιτευχτεί έτσι η «διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα» κλπ.

Συνταγές δηλαδή βγαλμένες μέσα από το οπλοστάσιο μερίδων της πλουτοκρατίας.

Παράλληλα, υπερασπίστηκε την κατάπτυστη συλλογική σύμβαση φτώχειας που υπέγραψε η ΓΣΕΕ, κατήγγειλε στα λόγια την ελαστικοποίηση των συμβάσεων, όταν όμως η ίδια η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με όλη τη στρατηγική της υπονόμευσε τις συμβάσεις και στήριξε επί της ουσίας τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, όπως και τις ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις.

Σε ό,τι αφορά το νέο έγκλημα σε βάρος των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, με τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων, δηλαδή τη συμμετοχή τους στην προσπάθεια μετακύλισης του κόστους της καπιταλιστικής κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων, ο Γ. Παναγόπουλος είπε ότι «θα είναι ασφάλεια για τα Ταμεία αρκεί να εξασφαλίσουμε το 100% της αξίας τους».

Και πρόσθεσε πως δεν γίνεται να αγοράζουν ξένοι και όχι εμείς.

Και η υπόθεση των ομολόγων επιβεβαιώνει ότι η ΓΣΕΕ όχι μόνο στηρίζει τη νέα λεηλασία των αποθεματικών αλλά και αναπαράγει ατόφια τα επιχειρήματα της κυβέρνησης.

Αλλα κουραγιο...


υσ Χυδαία επίθεση με πολλαπλές στοχεύσεις



ΑΓΑΝΤΑ...

Επαγρύπνηση!

«Σας θυμίζω τον τραγικό θάνατο των τριών προσώπων στη "Μαρφίν".
Σας θυμίζω ότι με το που πέθαναν αυτοί οι άνθρωποι, σαν να μην ήταν άνθρωποι, επειδή δεν ανήκαν στην Αριστερά, το θέμα ξεπετάχτηκε σε δέκα λεπτά ή άντε σε ένα βραδινό δελτίο ή στις κηδείες τους.
Διότι στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, η αξία της ζωής είναι μόνο εάν είσαι αριστερός. Εάν δεν είσαι αριστερός σε πεθαίνουν σε δύο μέρες.
Ο,τι γινόταν μετά τον εμφύλιο, αντεστράφη μετά τη μεταπολίτευση».

Αυτά είπε χτες στη Βουλή ο Α. Λοβέρδος και με θράσος τα επανέλαβε σε τηλεοπτική του εμφάνιση στο «Μέγκα».

Είναι φανερή η προσπάθεια του υπουργού Υγείας να «φτιάξει κλίμα» και να καλλιεργήσει φοβικά και αντιδραστικά αντανακλαστικά ενόψει των λαϊκών αντιδράσεων που περιμένει η κυβέρνηση μετά την ανακοίνωση των μέτρων.

Είναι μελετημένο κομμάτι της κυβερνητικής προπαγάνδας οι δηλώσεις Λοβέρδου και σ' αυτήν χρεώνονται.

Ξέρουν ότι αυτοί που έδρασαν τη μέρα της δολοφονίας, ξεπήδησαν από τους δικούς τους μηχανισμούς και τα δικά τους συμφέροντα υπηρετούν.

Η υπόμνηση του γεγονότος δείχνει ότι η κυβέρνηση δε θα διστάσει να επαναλάβει ή να αγκαλιάσει ίδιες και χειρότερες προβοκάτσιες για να χτυπήσει το κίνημα.

Ο λαός να επαγρυπνεί.


Ο λαός θα πει την τελευταία λέξη

Οι εξαγγελίες του κ. Βενιζέλου λένε το εξής: Στο όνομα της άρσης των ανισοτήτων των μισθολογικών, ή των ανισοτήτων στη σύνταξη, η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων θα πρέπει να πάμε σε ένα μισθό 700 ευρώ και σε μία σύνταξη 500.

Αυτό είπε και θεωρώ απαράδεκτο όταν έβαλε το δίλημμα ότι τα μέτρα αυτά εξασφαλίζουν τα παιδιά μας.

Τα μέτρα αυτά ρίχνουν κυριολεκτικά σε ένα σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα τα τρισέγγονά μας.

Αλλά τα πράγματα δεν πρόκειται να προχωρήσουν όπως προγραμματίζει η κυβέρνηση.

Υπάρχει και ο λαός που αργά ή γρήγορα θα πει την τελευταία του λέξη.

Αλλα κουραγιο...



υσ σοσιαΛ[ι]ΗΣΤΕΣ ''πολιτικοι''.

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011










ΑΓΑΝΤΑ...


Να μην εφαρμοστεί - Πλήρης ανατροπή!

Ο νόμος - πλαίσιο, που ψήφισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για ΑΕΙ και ΤΕΙ, γκρεμίζει ό,τι έχει απομείνει απ' το δημόσιο πανεπιστήμιο:
Φτιάχνει πανεπιστήμια - επιχειρήσεις που η χρηματοδότησή τους θα εξαρτάται από το αν «τα φέρνουν».

Δηλαδή από το κατά πόσο θα είναι «ανταγωνιστικά».

Δηλαδή από το αν θα κάνουν «μπίζνες» με τις επιχειρήσεις και από το αν θα βολεύουν, αν θα εξυπηρετούν τις επιχειρήσεις (σ.σ.: τους «χορηγούς» και «αξιολογητές» των πανεπιστημίων) στις «μπίζνες» τους.

Διαλύει τα επιστημονικά αντικείμενα σπουδών και την επιστημονική συνοχή τους, αντικαθιστώντας τα με προγράμματα σπουδών «μενού»!

«Στόχος είναι οι φοιτητές να μπορούν να κάνουν ένα δικό τους μενού», έχει δηλώσει (περήφανα) η υπουργός Παιδείας!

Κατασκευάζει πτυχία πολλών ταχυτήτων, αφού το πανεπιστήμιο θα δίνει ένα πτυχίο για τους φοιτητές και τους σπουδαστές που εισάγονται απ' τις πανελλήνιες εξετάσεις, ένα άλλο «πτυχίο» (απονομή τίτλου το λένε αυτό) για μονοετείς ή διετείς σπουδές κι ένα τρίτο «πτυχίο» κατάρτισης από τις λεγόμενες σχολές Διά Βίου Μάθησης των πανεπιστημίων, στις οποίες θα έχουν δικαίωμα να επιβάλλουν δίδακτρα.

Ολες οι παραπάνω αντιδραστικές «αλλαγές» πάτησαν σε προηγούμενες αναδιαρθρώσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ώστε το αστικό πανεπιστήμιο να προσαρμόζεται - κάθε φορά - στις ανάγκες του κεφαλαίου για το εργατικό δυναμικό που εκείνο απαιτεί.

Γι' αυτό και οι φοιτητές και οι σπουδαστές ξεσηκώνονται.

Οχι γιατί έχουν λόγο να υπερασπίσουν τη σημερινή κατάσταση, το σημερινό αστικό πανεπιστήμιο.

Γι' αυτό και οι κινητοποιήσεις για να μην εφαρμοστεί ο νόμος - πλαίσιο είναι υπόθεση όλης της κοινωνίας, αφού τελικά είναι υπόθεση όλης της κοινωνίας μια Ανώτατη Εκπαίδευση που δε θα έχει καμία σχέση με την προ ή με την μετά το «νόμο Διαμαντοπούλου» κατάσταση.

Μια Ανώτατη Εκπαίδευση που θα τίθεται όχι υπό την εξουσία των «αγορών», αλλά στην υπηρεσία του λαού και της δικής του εξουσίας.


Ασχήμιες

Γιατί, θα ήταν άσχημο στο συμβούλιο του Πανεπιστημίου του Πειραιά να είναι ένας ...εφοπλιστής;

Το ερώτημα δεν είναι δικό μας.

Είναι της υπουργού της (σ.σ.: Δημόσιας και Δωρεάν - εδώ γελάνε) Παιδείας, της κυρίας Διαμαντοπούλου.

Διατυπώθηκε κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή (23/8/2011) για το «νόμο - πλαίσιο».

Αντιθέτως, δικά μας είναι τα παρακάτω ερωτήματα. Τα οποία και θέτουμε στην κρίση σας. Με τη διευκρίνιση ότι δεν θα τολμούσαμε να τα θέσουμε υπόψη του αναγνωστικού κοινού αν δεν μας είχε σαγηνεύσει το βάθος της σκέψης της κυρίας υπουργού άμα τε και το βαθύτερο νόημα της πολιτικής της κυρίας υπουργού:

Ερώτημα πρώτον: Γιατί, θα ήταν άσχημο στο συμβούλιο του Πολυτεχνείου να είναι ένας ...μεγαλοεργολάβος (ή ακόμα καλύτερα: όλο το συμβούλιο να είναι μεγαλοεργολάβοι; Ε;)...

Ερώτημα δεύτερον: Γιατί, θα ήταν άσχημα στα συμβούλια των Οικονομικών Πανεπιστημίων να είναι κι από ένας ...τραπεζίτης (ή ακόμα καλύτερα: όλα τα συμβούλια να απαρτίζονται αποκλειστικά από τραπεζίτες; Ε;)...

Ερώτημα τρίτον: Γιατί, θα ήταν άσχημα στο συμβούλιο της Νομικής να είναι ένα από εκείνα τα πολυεθνικά μεγαλοδικηγορικά γραφεία (ή ακόμα καλύτερα: όλο το συμβούλιο να αποτελείται από γραφεία σαν αυτά που συνέταξαν τη δανειακή σύμβαση με το ΔΝΤ; Ε;)...

Αυτή είναι η «αναμόρφωση» της Ανώτατης Εκπαίδευσης που ψήφισαν «συναινετικά» το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ο ΛΑ.Ο.Σ., η Μπακογιάννη.

Παιδεία για λίγους και Εκλεκτούς.

Που θα ελέγχεται από τους λίγους και Δυνατούς.

Και θα υπηρετεί τους λίγους και Ισχυρούς.

«Ασχημη» είναι;


«Σοβιετικό μοντέλο»!

Ξέρετε γιατί το ΠΑΣΟΚ ψήφισε το νόμο για τα Πανεπιστήμια;

Για να ξεφύγουμε - όπως είπε ο κ. Παπανδρέου - από το «σοβιετικό μοντέλο» (!) που επικρατεί στην Ελλάδα...

Να ...επιτίθεσαι στο «σοβιετικό μοντέλο» στην Παιδεία, που δεν υπάρχει άνθρωπος με ελάχιστο νου, οποιασδήποτε κομματικής τοποθέτησης ή ιδεολογικής απόχρωσης που να μην αναγνωρίζει την ανωτερότητά του,
που να μη γνωρίζει ότι αυτό ακριβώς το μοντέλο έβγαλε μέσα σε ελάχιστο διάστημα μια αχανή χώρα από τον αναλφαβητισμό και έδωσε τη δυνατότητα στο λαό της να αποτελούν κτήμα του τα κορυφαία επιτεύγματα των Επιστημών, των Τεχνών και των Γραμμάτων,
που να μην παραδέχεται ότι αυτό ακριβώς το μοντέλο, το σοβιετικό, υπηρέτησε όσο κανένα άλλο την αρχή που θέλει τη μόρφωση και τη γνώση αναφαίρετο δικαίωμα και εφόδιο ζωής για τον κάθε άνθρωπο και όλη την κοινωνία,
και επιπλέον να λες ότι τέτοιο - «σοβιετικό»! - είναι το μοντέλο που επικρατεί στην Ελλάδα και επειδή είναι τάχα «σοβιετικό» (!) γι' αυτό θες να το αλλάξεις,
ε, τότε
εδώ πια είναι αδύνατον να ξεχωρίσει κανείς την αστειότητα από τη μωρία.

Αλλα κουραγιο...



υσ Να εμποδιστεί η παρέμβαση των επιχειρήσεων στις σχολές. Καμία επώνυμη έδρα από "χορηγούς". Να μη νομιμοποιηθούν τα τρίχρονα κουρελόχαρτα, η αποσύνδεση πτυχίου - επαγγέλματος. Για δωρεάν σίτιση και στέγαση, μετακίνηση, δωρεάν βιβλία. Κανείς φοιτητής να μην ξεσπιτωθεί. Κανείς εργαζόμενος φοιτητής να μην αναγκαστεί να παρατήσει τις σπουδές του. Κανείς σύλλογος να μην γίνει όργανο του αστικού κράτους. Μαχητικά να υπερασπιστούμε το άσυλο από καταστολή και προβοκάτσιες.