ΑΓΑΝΤΑ... ΚΙΝΑ - ΙΑΠΩΝΙΑ

Κλιμάκωση ανταγωνισμών με φόντο την ενέργεια

Σε οριακό σημείο οδηγούνται οι σχέσεις Κίνας - Ιαπωνίας, με φόντο τις εδαφικές διαφορές των δύο χωρών. Ο νέος γύρος έντασης πυροδοτήθηκε με αφορμή δήλωση της Ιαπωνίας ότι προτίθεται να αγοράσει και να εθνικοποιήσει περιοχή της Ανατολικής Κινεζικής Θάλασσας.

Τα νησιά Ντιαόγου (στα κινέζικα) ή Σενκάκου (στα ιαπωνικά) έφεραν ξανά στο φως τη διαμάχη των δύο χωρών για τη συγκεκριμένη περιοχή, η οποία στην πραγματικότητα αφορά τους στρατηγικής σημασίας ναυτιλιακούς δρόμους αλλά και τα - σύμφωνα με εκτιμήσεις - μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου, που βρίσκονται εκεί.

Στο παιχνίδι των διεκδικήσεων συμμετέχουν ενεργά και οι ΗΠΑ, που στρέφουν πλέον το βλέμμα τους στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ασίας και του Ειρηνικού, με έντονο ενδιαφέρον για νέες ενεργειακές πηγές και φυσικά για τους δρόμους του εμπορίου, που διασταυρώνονται στην Κινεζική Θάλασσα.

Σε τεντωμένο σκοινί οι σχέσεις Πεκίνου - Τόκιο

Οι εδαφικές διαφορές Πεκίνου και Τόκιο πυροδότησαν βίαιες διαδηλώσεις στην Κίνα εναντίον της Ιαπωνίας, με αποκορύφωμα τη 18η Σεπτέμβρη, μέρα εισβολής της Ιαπωνίας στην Κίνα, το 1931 και σειρά επιθέσεων τόσο σε Ιάπωνες πολίτες όσο και σε κτίρια πρεσβειών και προξενεία.

Το «πολεμικό» κλίμα ενισχύεται και από την αποστολή δεκάδων αλιευτικών και περιπολικών σκαφών εκ μέρους της Κίνας και σκαφών ακτοφυλακής εκ μέρους της Ιαπωνίας στην περιοχή, με τις δύο πλευρές να επιχειρούν να δηλώσουν την παρουσία και την κυριαρχία τους.

Ο νέος γύρος έντασης στις σχέσεις Κίνας - Ιαπωνίας δείχνει να έχει σοβαρές επιπτώσεις και στην οικονομία. Είναι χαρακτηριστικό ότι με το ξέσπασμα των αντιιαπωνικών διαδηλώσεων στην Κίνα, ιαπωνικές εταιρείες που διατηρούν εργοστάσια στην Κίνα, όπως η Canon Inc, η Panasonic, η Honda και άλλες, επικαλούμενες την ασφάλειά τους, λόγω των επεισοδίων, αναστέλλουν τη λειτουργία τους ενώ στην πραγματικότητα έγινε προσπάθεια να σταλεί και ένα μήνυμα πίεσης στο Πεκίνο το οποίο ωστόσο δεν έμεινε αναπάντητο.

Η Κίνα που υπεραμύνεται της κυριαρχίας της με βάση ιστορικά και νομικά όπως αναφέρει στοιχεία επί των διαφιλονικούμενων νησιών, κατηγορεί την Ιαπωνία για προκλητική συμπεριφορά και ζητά να προχωρήσει σε αποτελεσματικά μέτρα για την παύση των δράσεων που οδηγούν σε κλιμάκωση της έντασης.

Το Πεκίνο κατηγορεί το Τόκιο για προσπάθεια παράνομης εθνικοποίησης του επίμαχου Αρχιπελάγους και υπογραμμίζει διά στόματος του Κινέζου αντιπροέδρου Ζι Τζίνπινγκ ότι η Ιαπωνία οφείλει να σταματήσει τις δηλώσεις και τις πράξεις οι οποίες υπονομεύουν την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Κίνας, που όπως τονίστηκε επανειλημμένα δεν είναι ούτε προς συζήτηση ούτε προς διαπραγμάτευση.

Οι δήθεν «ουδέτερες» ΗΠΑ

Οι ΗΠΑ από την πλευρά τους σε αυτή τη φάση της διαμάχης διαλέγουν το ρόλο του «παρατηρητή», δρώντας ουσιαστικά από το παρασκήνιο. Η αναζωπύρωση της κρίσης μεταξύ Κίνας και Ιαπωνίας συνέπεσε με την επίσκεψη του Αμερικανού υπουργού Αμυνας, Λίον Πανέτα στην Ιαπωνία και την Κίνα την περασμένη βδομάδα, με το ζήτημα των νησιών να είναι σε υψηλή θέση στην ατζέντα των συνομιλιών, που είχε με υψηλόβαθμους αξιωματούχους και των δύο χωρών.

Παρά το ότι τόσο από το Πεκίνο όσο και από το Τόκιο ο Λ. Πανέτα ισχυρίστηκε ότι οι ΗΠΑ δεν επιθυμούν να πάρουν θέση και να επέμβουν στις σινο - ιαπωνικές σχέσεις, ωστόσο υπογράμμισε ως «εξαιρετικά σημαντική τη χρήση διπλωματικών μέτρων» από τις δύο πλευρές για την αποφυγή περαιτέρω κλιμάκωσης της έντασης, ζητώντας ειρηνική επίλυση της κρίσης, υπογραμμίζοντας τη σημασία της συγκεκριμένης περιοχής για τα διεθνή ιμπεριαλιστικά συμφέροντα.

Παρά την «ουδέτερη» στάση των ΗΠΑ, ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας κατά την παραμονή του στην Ιαπωνία δήλωσε ότι η Ουάσιγκτον θα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από την αμερικανο-ιαπωνική συμφωνία ασφαλείας, η οποία αναφέρεται στην «υποχρέωση» των ΗΠΑ να υπερασπιστούν το Τόκιο σε περίπτωση επίθεσης.

Το ενδιαφέρον των ΗΠΑ για τη συγκεκριμένη περιοχή καθώς και ο ρόλος τους στην κλιμάκωση της έντασης κατά καιρούς είναι άμεσα συνδεδεμένος με τη δεδηλωμένη στροφή του ενδιαφέροντός τους προς τη Νοτιανατολική Ασία και την περιοχή του Ειρηνικού.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στη συνάντηση των υπουργών Αμυνας ΗΠΑ - Ιαπωνίας συμφωνήθηκε η ανάπτυξη και δεύτερης αντιπυραυλικής ομπρέλας ραντάρ, ενώ ο Λ. Πανέτα ενημέρωσε σχετικά και το Πεκίνο, δηλώνοντας ότι η συγκεκριμένη κίνηση δεν έχει στόχο να απειλήσει την Κίνα.

Παράλληλα οι ΗΠΑ αναζητούν ενίσχυση της στρατιωτικής συνεργασίας τους με το Πεκίνο, με τις δύο πλευρές να επικαλούνται τη διεθνή ειρήνη και τη σταθερότητα της περιοχής με στόχο την «ανάπτυξη» πάντα προς όφελος των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων και απώτερο στόχο την ενέργεια και τους δρόμους μεταφοράς.

Στο επίκεντρο των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών η ΝΑ Ασία και ο Ειρηνικός

Ωστόσο ο προσανατολισμός των ΗΠΑ στην περιοχή της ΝΑ Ασίας και του Ειρηνικού δεν περιορίζεται στην αντιπυραυλική ασπίδα που σχεδιάζεται στην Ιαπωνία. Σύμφωνα και με τα όσα έχουν ήδη ανακοινωθεί σχεδιάζεται κλιμακωτή ανάπτυξη αμερικανικών χερσαίων, ναυτικών και αεροπορικών δυνάμεων στην Αυστραλία από τις αρχές του 2012 ως το 2017.

Η Ασία συνιστά «πρόκληση για την ασφάλεια και ευκαιρία για την οικονομία», σύμφωνα με δηλώσεις του Αμερικανού προέδρου Μπάρακ Ομπάμα, ο οποίος έχει τονίσει ότι οι εξελίξεις στην Ασία θα καθορίσουν εν πολλοίς «εάν ο 21ος αιώνας θα σημαδευτεί από συρράξεις ή συνεργασίες, από αχρείαστα βάσανα ή ανθρώπινη πρόοδο».

Το ενδιαφέρον του αμερικανικού ιμπεριαλισμού βάζει την περιοχή σε μία περίοδο έντονης στρατιωτικής κινητικότητας, οι οποίες χρησιμοποιούν ως δικαιολογία και τους εξοπλισμούς της Κίνας, η οποία με τη σειρά της προχωρά σε εκσυγχρονισμό των χερσαίων, ναυτικών και αεροπορικών δυνάμεών της, δηλώνοντας παράλληλα την πρόθεσή της να διεκδικήσει παρθένα ενεργειακά κοιτάσματα σε διαφιλονικούμενες από άλλες χώρες, περιοχές τόσο της Ανατολικής όσο και της Νότιας Κινεζικής Θάλασσας.

Ο στόχος είναι σαφής, εκ μέρους της Ουάσιγκτον και αφορά στη δημιουργία ασφυκτικού κλοιού απέναντι στην Κίνα, με τη δημιουργία βάσεων στην Ιαπωνία, στη Νότια Κορέα, στην Ταϊβάν και το Γκουάμ, ενώ στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται η αναθέρμανση των σχέσεων με τη Μιανμάρ, το Βιετνάμ και οι συμφωνίες με τις Φιλιππίνες.

Οι μεθοδεύσεις που προωθούνται για την ίδρυση ενός «ΝΑΤΟ του Ειρηνικού», σε συνδυασμό με τις προσπάθειες να ανοίξει ο δρόμος για την ανάπτυξη σημαντικών επενδύσεων σε διπλωματικό και στρατηγικό επίπεδο στην περιοχή Ασίας - Ειρηνικού, στοχεύουν στον έλεγχο των εμπορικών και ενεργειακών δρόμων και συγκεντρώνουν τεράστια συμφέροντα.

Το Πεκίνο, παρά τις δηλώσεις περί αμοιβαίων συμφερόντων, με την Ουάσιγκτον και ανάγκης ενίσχυσης της στρατιωτικής συνεργασίας, έχει διαμηνύσει και στο παρελθόν στις ΗΠΑ ότι οφείλουν να μην λαμβάνουν μέρος στις διμερείς διαφορές της Κίνας με άλλες χώρες, όσον αφορά εδαφικές διεκδικήσεις στην περιοχή, καθώς δεν τους αφορά, ενώ το Πεκίνο θεωρεί ότι οι κινήσεις της Ουάσιγκτον στην περιοχή αποτελούν απειλή για την Κίνα, σημειώνοντας μάλιστα ότι διακυβεύουν την ασφάλεια και την ειρήνη της ευρύτερης περιοχής.

Ο κύκλος έντασης στην περιοχή της Ανατολικής Κινεζικής Θάλασσας, σε συνδυασμό με τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην ευρύτερη περιοχή, οι οποίοι είχαν προκαλέσει, πριν μερικούς μήνες όξυνση των σχέσεων Κίνας - Φιλιππίνων, αλλά και με το Βιετνάμ με αφορμή τη Νότια Κινεζική Θάλασσα, είναι μέρος του ευρύτερου ενεργειακού ανταγωνισμού των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Με δεδομένο ότι βασικός στόχος της κάθε ιμπεριαλιστικής δύναμης είναι ο έλεγχος και η εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, του πετρελαίου, του φυσικού αερίου, του νερού, των ενεργειακών αγωγών και μεταφορικών «αρτηριών», για να αποκτήσουν περισσότερα κέρδη τα μονοπώλια, κατακτώντας μεγαλύτερα μερίδια των αγορών, η Νοτιοανατολική Ασία και ο Ειρηνικός δεν μπορούν να μείνουν εκτός ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών καθώς συνδέονται άμεσα και με τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο ως ο επόμενος στόχος στο ενεργειακό παιχνίδι.

Αλλα κουραγιο...,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,υσ Σε όλους τους πολέμους, από τον Τρωικό μέχρι σήμερα, το κυριότερο κίνητρο υπήρξε η κλοπή, η αρπαγή, η λεηλασία. ~Σενέκας - [ 4 μ.Χ-65 μ.Χ. ] - Ρωμαίος φιλόσοφος