ΑΓΑΝΤΑ...

Ερχεται η «ανάπτυξη»...,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, Ωράριο εργασίας; Εξι ώρες το πρωί και τέσσερις το απόγευμα. Μηνιάτικο; 350 ευρώ το μήνα, μόνο όμως αν είσαι πάνω από 25 ετών. Αν δεν είσαι, το μηνιάτικο πάει στα 270... Αυτοί είναι οι όροι εργασίας σε ένα από τα νέα καταστήματα που άνοιξε πρόσφατα μεγάλη αλυσίδα με παιχνίδια και βρεφικά είδη.

Ετσι, η εταιρεία επεκτείνεται στο λιανικό εμπόριο προσδοκώντας ότι θα μπορέσει να μεγαλώσει το μερίδιο που έχει από την πίτα του κλάδου. Πώς γίνεται αυτό; Στις πλάτες των εργαζομένων που και 8ωρο δεν έχουν, και σπαστό ωράριο έχουν, και ούτε καν τα 430 ευρώ του βασικού μισθού δεν παίρνουν (όπως έχει διαμορφωθεί με τη γνωστή Υπουργική Απόφαση του περασμένου Φλεβάρη...). Τι έχουν ασφαλώς οι εργαζόμενοι; Την ευκαιρία να «παίρνουν μυρωδιά» από τις συνθήκες της πολυπόθητης «ανάπτυξης» που δήθεν θα σώσει το λαό. Της ανάπτυξης, στης οποίας μάλιστα το όνομα τα κόμματα της συγκυβέρνησης αλλά και γενικά του ευρωμονόδρομου ζητούν όλοι από το λαό να κάνει αιματηρές θυσίες.

Ετσι, θα ... αναπτυχθεί αληθινά η κερδοφορία μιας χούφτας πολυεθνικών, πάνω όμως στα πτώματα και του σταθερού ημερήσιου εργάσιμου χρόνου και του ίδιου του κατώτατου μισθού. Για το κεφάλαιο, δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Για να ξεκολλήσει ο τροχός της ανάπτυξης απ' τη λάσπη της κρίσης, πρέπει να κατρακυλήσει ακόμα περισσότερο η τιμή της εργατικής δύναμης.

Γι' αυτό και η αντεργατική επίθεση θα είναι συνεχής και ανελέητη. Τα σχέδια (που επιβεβαιώθηκαν τη βδομάδα που πέρασε) τρόικας - κυβέρνησης, να επιβάλλουν μέχρι και 78 ώρες εργασίας μαρτυρούν ότι, για τους εργαζόμενους, η ανάπτυξη που έρχεται θα είναι μια βαρβαρότητα όλο και πιο εφιαλτική...

Βάναυση πρόκληση της νοημοσύνης του λαού,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, Βάναυση πρόκληση στη νοημοσύνη του λαού αποτελεί αναντίρρητα η επιστολή που έστειλε χτες ο πρωθυπουργός στον πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου, ζητώντας ...«να "καλύψει" νομικά τις αποκρατικοποιήσεις και συγχωνεύσεις δημοσίων φορέων και οργανισμών, στις οποίες προτίθεται να προβεί η κυβέρνηση, έτσι ώστε να μειωθεί η σχετική δαπάνη του Δημοσίου για παροχή νομικών υπηρεσιών από τρίτους».

Χρειάζεται πράγματι μεγάλο θράσος να εμφανίζεται ο πρωθυπουργός ότι τάχα πασχίζει να μειώσει «το κόστος των νομικών υπηρεσιών» για τις ιδιωτικοποιήσεις, ενώ την ίδια στιγμή η κυβέρνηση πρωταγωνιστεί στο μεγάλο πλιάτσικο της δημόσιας περιουσίας.

Υποκρίνεται, με άλλα λόγια, ο Α. Σαμαράς ότι θέλει να περιορίσει το «πάρτι» που έχει στηθεί με τις τεράστιες αμοιβές που παίρνουν διάφορα δικηγορικά γραφεία και εταιρείες για να παρέχουν... συμβουλές για τις ιδιωτικοποιήσεις στο πλάι του γνωστού Ταμείου Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), ενώ την ίδια στιγμή αδιαφορεί για την ανυπολόγιστη ζημιά που γίνεται σε βάρος της δημόσιας περιουσίας και της ζωής του λαού από την εγκληματική πολιτική της εκχώρησης των πάντων στους μονοπωλιακούς ομίλους.

Ο,τι και αν λένε τα κυβερνητικά φερέφωνα, οι ιδιωτικοποιήσεις ούτε επενδύσεις ούτε θέσεις εργασίας θα φέρουν, όπως αποδεικνύει άλλωστε η ίδια η πείρα του παρελθόντος. Στη μόνη ανάπτυξη που συμβάλλουν είναι η ανάπτυξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Ο λαός πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι υπάρχουν σήμερα οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για να ζήσει πολύ καλύτερα.

Αυτό που χρειάζεται είναι να κοινωνικοποιηθούν τα μονοπώλια που κυριαρχούν σήμερα σε όλες τις πτυχές της οικονομικής και κοινωνικής ζωής από μια κυβέρνηση λαϊκής εξουσίας που θα κάνει λαϊκή περιουσία τη σημερινή ιδιοκτησία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Αλλα κουραγιο...,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, υσ

Εξεταστικές από Ουράλια μέχρι Ατλαντικό! Και μόλις κάνουν μια Εξεταστική για το Μνημόνιο στην Ελλάδα, ας κάνουν και μια Εξεταστική για το Μνημόνιο στην Ιρλανδία, μια Εξεταστική για το Μνημόνιο στην Πορτογαλία, κι ας έχουν και έτοιμες δυο - τρεις ακόμα Εξεταστικές για τα (επερχόμενα) Μνημόνια στην Ισπανία, στην Κύπρο, στην Ιταλία κ.ο.κ. Δεν αποκλείουμε αυτές κι άλλες τόσες Εξεταστικές να εξάγουν πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα, με τα οποία οι ...Εξεταστές θα επιχειρήσουν (δεν υπάρχει καμία αμφιβολία) να συσκοτίσουν το βασικό, το αδιαμφισβήτητο και φυσικά το ανομολόγητο (για τα κόμματα - θεραπαινίδες του αστικού καθεστώτος) συμπέρασμα: Οτι η κρίση - που παρεπόμενά της είναι τα Μνημόνια και οι πολιτικές λιτότητας χωρίς Μνημόνια - η κρίση που επενεργεί καταστροφικά στην οικονομία και στην κοινωνία, είναι κρίση συστημική, είναι κρίση καπιταλιστική. Και λειτουργεί έτσι, καταστροφικά, ανεξάρτητα, σε τελική ανάλυση, από το αν είναι πράσινο, αν είναι γαλάζιο, αν είναι γαλαζοπράσινο ή αν είναι ροζ το πολιτικό και κομματικό εκείνο μοντέλο που έχει ως στόχο τη διαχείριση της κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου και με στόχο τη διατήρηση της αιτίας της κρίσης, δηλαδή του καπιταλισμού.