ΑΓΑΝΤΑ...


ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Κίνημα για την κάλυψη όλων των λαϊκών αναγκών

Η χώρα έχει όλες τις αναγκαίες δυνατότητες για την σχεδιοποιημένη κάλυψη των αναγκών του πληθυσμού με αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα ποιότητας

Η συνολική επίλυση του προβλήματος, απαιτεί την ενεργοποίηση του λαϊκού κινήματος συνολικά στην κατεύθυνση της ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων


Οι πρωτοβουλίες για την απευθείας διάθεση φτηνής πατάτας από τους παραγωγούς, στους καταναλωτές, με τη δραστηριοποίηση κάποιων εθελοντικών φορέων, μπορεί να προσφέρει ένα όφελος στους συγκεκριμένους παραγωγούς και σε αυτούς που αγοράζουν, επειδή δεν υπάρχουν οι μεσάζοντες.

Κι άλλοι φορείς λένε ότι θα κάνουν παραγγελίες, περισσότεροι καταναλωτές λένε ότι θα αγοράσουν στα συγκεκριμένα σημεία πώλησης, ενώ λέγεται ότι γίνονται προσπάθειες να επεκταθούν αυτού του τύπου οι αγοραπωλησίες και σε άλλα προϊόντα όπως όσπρια, λάδι, καθώς και αρνιά ενόψει του Πάσχα.

Πράγματι, ο λαός πρέπει να αγοράζει καλά και φτηνά προϊόντα και ο παραγωγός να έχει καλό εισόδημα.

Αλλά το λεγόμενο «κίνημα της πατάτας» ακόμα και αν γίνει κίνημα των φασολιών ή των αρνιών δεν μπορεί να λύσει το συνολικό πρόβλημα που υπάρχει.

Αγγίζει ένα πάρα πολύ μικρό μέρος του προβλήματος και πρόσκαιρα.

Μπορεί πράγματι οι περιστασιακές αγοραπωλησίες να προσφέρουν κάποια ανακούφιση σε οικογένειες που πλήττονται από τη βάρβαρη πολιτική του μνημονίου - τρόικας - κυβέρνησης, αλλά αυτό δεν παύει να αποτελεί πρωτοβουλία αυστηρά περιορισμένη.

Λένε κάποιοι: Δεν μπορεί να γενικευτεί;

Μα αν μπορούσε γιατί ως τώρα δεν έγινε;

Μήπως γιατί δε μπορεί να γίνει;

Αλλά και τις πατάτες από το Νευροκόπι, αν την επόμενη χρονιά τη βάλουν στο χέρι η μεγαλέμποροι, δίνοντας δυο τρία λεπτά περισσότερα στο κιλό στον παραγωγό, πού θα τις βρουν οι κάτοικοι της Πιερίας στην τιμή που τις αγόρασαν τώρα;

Στη βάση των σημερινών κοινωνικών και πολιτικών δεδομένων, στη βάση, δηλαδή, του καπιταλισμού, είναι αδύνατον μέσω εθελοντικών οργανώσεων, να οργανωθεί διαφορετικά, η παραγωγή και η διανομή συνολικά όλων των απαραίτητων προϊόντων για τη διατροφή του λαού, σε όλη τη χώρα, σε τιμές παραγωγού.

Τα μεταφορικά, π.χ., ποιος θα τα πληρώσει;

Δε θα μπουν στην τιμή ως κόστος;

Από την άλλη, με τέτοιες πρωτοβουλίες δε θα φύγουν από τη μέση οι μεσάζοντες και τα σούπερ μάρκετ.

Δε θα λυθεί το πρόβλημα του αυξημένου κόστους παραγωγής για τους αγρότες και κτηνοτρόφους που αποτελεί και την πραγματική βάση της κακοδαιμονίας τους, αφού τα καλλιεργητικά μέσα τα έχουν τα μονοπώλια, άρα όλο και ακριβαίνουν.

Δε θα εμποδίζονται οι μαζικές εισαγωγές αγροτικών και ζωοκομικών προϊόντων.

Τέτοιες πρωτοβουλίες δεν πρόκειται να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που δημιουργούν οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς», ο ανταγωνισμός, οι νόμοι του κέρδους.

Αλλωστε οι εισαγωγές γίνονται σε τιμές πολύ πιο κάτω από το κόστος παραγωγού στην Ελλάδα, λόγω φτηνών εργατικών χεριών στις χώρες παραγωγής τους.

Είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, όσο υπάρχουν καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, η εκμετάλλευση θα υφίσταται σε όλα τα επίπεδα σε βάρος του λαού, είτε είναι εργαζόμενοι είτε άνεργοι, είτε μικροπαραγωγοί, είτε καταναλωτές.

Μόνο στη λαϊκή οικονομία

Οι καταναλωτές - εργαζόμενοι μπορούν, πράγματι, να αγοράσουν φτηνά και υγιεινά τρόφιμα και οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι να μπορούν να παράγουν χωρίς τους εκβιασμούς και την κερδοσκοπία.

Αλλά αυτό μπορεί να γίνει σε μια οργάνωση κοινωνίας που δε θα υπάρχει κέρδος και εκμετάλλευση.

Σε μια οργανωμένη κοινωνία, που θα έχει απαλλαγεί από την κυριαρχία των εμποροβιομηχάνων και των μονοπωλίων, θα έχει κοινωνικοποιήσει τα βασικά μέσα παραγωγής και θα αναπτύξει την παραγωγική δραστηριότητα στηριζόμενη στον κεντρικό σχεδιασμό.

Ενα σχεδιασμό που θα προστατεύει και θα αναπτύσσει την εγχώρια παραγωγή, θα εξασφαλίζει φτηνό κόστος παραγωγής σε όφελος των παραγωγών και σε όφελος των λαϊκών στρωμάτων, μέσω της κρατικής βιομηχανίας παραγωγής καλλιεργητικών εφοδίων, μηχανών, λιπασμάτων, αρδευτικών και άλλων υποδομών που θα προμηθεύει τους αγρότες με λιπάσματα, σπόρους και άλλα εφόδια που τώρα εισάγονται και τα πληρώνουν πανάκριβα.

Τώρα μπορεί να υπάρχουν απούλητες πατάτες, όμως του χρόνου οι αγρότες μπορεί να σταματήσουν να παράγουν λόγω των εξευτελιστικών τιμών.

Τι θα γίνει σε αυτή την περίπτωση;

Από την άλλη, αν οι ομάδες πρωτοβουλίας πάνε να μοιράσουν αγελαδινό γάλα από τους παραγωγούς στους καταναλωτές, το γάλα αυτό δε θα φτάνει να καλύψει ούτε τις μισές ανάγκες της χώρας.

Αν πάνε να μοιράσουν μοσχαρίσιο κρέας δε θα φτάνει, αφού η χώρα είναι ελλειμματική σε ποσοστό 70%.

Αν πάνε να μοιράσουν αλεύρι για ψωμί πάλι δε θα φτάσει, γιατί η ΚΑΠ συρρίκνωσε δραματικά την καλλιέργεια μαλακού σιταριού.

Το ίδιο συμβαίνει και με τη ζάχαρη και με τον καπνό και με τα λεμόνια κ.ο.κ.

Δε χωράει αμφιβολία ότι τα μονοπώλια, οι βιομήχανοι, οι μεσάζοντες, πρέπει να φύγουν από τη μέση.

Δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα απολύτως είτε στους παραγωγούς, είτε στα λαϊκά στρώματα - καταναλωτές.

Τους εκμεταλλεύονται αισχρά σαν εργαζόμενους, σαν παραγωγούς, σαν καταναλωτές.

Ο λαός δε χρειάζεται τα παράσιτα που του ρουφούν το αίμα.

Στην κατεύθυνση αυτή το ΚΚΕ έχει ξεκάθαρη πολιτική πρόταση: Αποδέσμευση από την ΕΕ και τα μονοπώλια, κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και γης, κεντρικό σχεδιασμό της παραγωγής, λαϊκός έλεγχος.

Η χώρα, πράγματι, μπορεί να αναπτύξει την παραγωγή της και να έχει αυτάρκεια.

Η αγροτική παραγωγή μπορεί να οργανωθεί μέσα από τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς, τις καθετοποιημένες κρατικές αγροτικές επιχειρήσεις, τον κεντρικό σχεδιασμό.

Και για να πετύχει το όλο σχέδιο, θα στηριχθεί στους φορείς των δημόσιων μεταφορών και τη διανομή των ειδών πρώτης ανάγκης από το δημόσιο δίκτυο εμπορίου.

Η οργάνωση αυτή, πράγματι, εγγυάται αξιοπρεπές εισόδημα για όλους τους παραγωγούς και φτηνά και υγιεινά τρόφιμα για ολόκληρο το λαό.

Αλλά κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει μόνο στο πλαίσιο της εργατικής, λαϊκής εξουσίας και λαϊκής οικονομίας.

Αλλα κουραγιο...



υσ ''πατατες''