ΑΓΑΝΤΑ...

Της εξορίας

Στίχοι: Κώστας Βάρναλης

Μας σιδεροδέσανε τα χέρια
και μας κλείσαν ολούθε μαλινχέρια.
Μας μετρήσανε, κάπου εξηνταριά,
και μας ζυγιάσαν την ψυχή – βαριά!

Μουδιάσανε σφιχτόδετα καιρό
χέρι δεξί με χέρι αριστερό.
Μουδιασμένο και τ’ άλλο μας, που εκράτη
βαλίτσα ή δέμα για τον Άη – Στράτη.

Κατάχαμ’ αρετή, μυαλό και νιάτα!
Τον κάλλιον ο χειρότερος επάτα.
Τυχερέ, κείνο τ’ άθλιο δειλινό
σε δέσαν με το δάσκαλο Γληνό.

Μεγάλα μάτια αστραφτερά, στητός
κι ατάραγος πάνου απ’ τη μοίρα αυτός,
κοιτούσε την ερχόμενην ευδία.
Συ νευρικός απ' την αηδία.

Μαζί μας, τελευταίοι, με το βαπόρι
πρεζάκηδες, αλάνια, λαθρεμπόροι.
Ξεπίτηδες, για να φανεί, πως ίσια
λογιούνται η λευτεριά και τα χασίσια.

Μα το καλογεράκι απ’ τ’ Αγιονόρος,
που πέταξε τα ράσα, ο θεοφόρος,
και το πιάσανε νύχτα στην Ομόνοια,
ξουρισμένα μουστάκια και σαγόνια,
μαζί μας δεν το δέσανε. Βλακεία
να πομπέψουν πατρίδα και θρησκεία!

Έτσι μας εφορτώσαν στο βαπόρι,
τους πατριώτες οι πατριδεμπόροι.
Εξορία στο λαό, χέρια δεμένα,
για να 'ρθει ο εξορισμένος απ’ τα ξένα,
να χωρίσει το Έθνος και να βάλει
τη μια μεριά να πολεμάει την άλλη.

Αλλα κουραγιο...




υσ «Μεταξύ Εθνους και τραπεζιτών, διαλέγουμε... »

Αμέσως μετά την ολοκλήρωση της συνεδρίασης του Γιούρογκρουπ της 26ης Οκτώβρη, στο πλαίσιο της προπαγάνδισης των αποφάσεων που λήφθηκαν,
ο Ε. Βενιζέλος παραχώρησε συνέντευξη Τύπου.

Σε εκείνη τη συνέντευξη Τύπου, όπου επιδιώχτηκε οι αποφάσεις των Βρυξελλών να πλασαριστούν ως «σωτήριες», ο κ. Βενιζέλος,
υποδυόμενος τον μαχόμενο «αντιεξουσιαστή», με τον αέρα του «πατριώτη» που έβαλε τα στήθη του απέναντι στα «συμφέροντα», παριστάνοντας το «σοσιαλιστή» που είναι έτοιμος να αναμετρηθεί με θεούς και δαίμονες για το καλό του λαού,
προέβη (δύο φορές μάλιστα!)
στην ακόλουθη... λεβέντικη δήλωση:

«Μεταξύ Εθνους και τραπεζιτών - αναφώνησε στεντορεία τη φωνή ο κ. Βενιζέλος - επιλέγουμε το Εθνος»!

Ε! Τώρα πια είναι εμφανέστατο τι εννοούσε ο άνθρωπος...