ΑΓΑΝΤΑ...

ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ;

ΜΠΡΟΣ ΓΚΡΕΜΟΣ: «Το μήκος και το βάθος της κρίσης είναι πλέον ορατά στους δρόμους (...) η κοινωνική πίεση είναι πολύ υψηλή και υπάρχει ορατός κίνδυνος διάλυσης της κοινωνικής συνοχής, υπογράμμισε ο γενικός γραμματέας του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) (...) κλειδί για την ανάπτυξη είναι η ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων που προωθούνται στις διάφορες χώρες - μέλη του Οργανισμού για την ενθάρρυνση της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας, την ενίσχυση του ανταγωνισμού στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών και τις παρεμβάσεις στις αγορές εργασίας» (στο ΕΘΝΟΣ, ηλεκτρονική έκδοση).

ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΡΕΜΑ: «Δυσοίωνες είναι όμως και οι προβλέψεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ΔΝΤ, καθώς ο επικεφαλής οικονομολόγος του, Ολιβιέ Μπλανσάρ, εκτίμησε ότι θα περάσουν τουλάχιστον 10 χρόνια έως ότου η παγκόσμια οικονομία ξεπεράσει τη χρηματοοικονομική κρίση που ξέσπασε το 2008 (...) ο ίδιος τόνισε πως και οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν δημοσιονομικό πρόβλημα (...) αναφέρθηκε και στην Ιαπωνία, λέγοντας πως η χώρα είναι και αυτή αντιμέτωπη με μια "πολύ δύσκολη δημοσιονομική προσαρμογή"» (στη ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, πηγές: REUTERS, ΑΠΕ-ΜΠΕ).

Στο διά ταύτα ΚΚΕ

Η αξονική τομογραφία παρουσιάζει το μυαλό ενός ανθρώπου με αλκοολική άνοια σαν μια σούπα. Ενα απέραντο χάος βασιλεύει.

Με βεβαιότητα μπορούμε να προβλέψουμε μετά και τις χτεσινοβραδινές εμφανίσεις διαφόρων αστών πολιτικών στις TV, ότι η «τηλεοπτική άνοια» - αυτό δηλαδή που παθαίνει ο άνθρωπος που βλέπει σε μεγάλες δόσεις αστικά κανάλια, έχει χειρότερα αποτελέσματα και από την αλκοολική άνοια.

Αλλοτε ήταν η λοβοτομή το εργαλείο τους για τον έλεγχο των απείθαρχων. Τώρα εργαλείο τους είναι η TV.

Δυστυχώς, ο χτεσινός αγώνας Αρσεναλ - Ολυμπιακού ήταν στις 10 το βράδυ. Κι έτσι μεγάλες μάζες πληθυσμού στο διάστημα 7 με 10 το βράδυ που περίμεναν να δουν τον αγώνα εκτέθηκαν σε τεράστιες ποσότητες απόλυτης σύγχυσης μέσα από τις ειδησεογραφικές εκπομπές.

Συνταγματολόγοι και αρχηγοί κομμάτων, απ' αυτούς που τσακίζουν με τις αποφάσεις τους τα λαϊκά στρώματα, άφριζαν στις οθόνες ότι έχουν χάσει τον ύπνο τους από την αγωνία τους να σώσουν τη χώρα.

Εφτασε ο άνθρωπος που έχει κάνει επιστήμη την αρένα στις εκπομπές του, ο Πρετεντέρης, να λέει στον Βενιζέλο: «Μη με αναγκάζετε να φωνάζω περισσότερο για να ακουστώ». Ακάθεκτος, όμως, ο Βενιζέλος ούρλιαζε «δεν ανέχομαι να διασύρεται η πολιτεία» και ζητούσε να πάει το CD με τα ονόματα όσων έβγαλαν χρήμα στην Ελβετία, στην επιτροπή θεσμών και διαφάνειας. Εδώ κολλάει αυτό που λέει ο λαός μας για τη φοράδα στο αλώνι.

Το ερώτημα «τι φταίει» στη βάση της σελίδας είναι ρητορικό. Τα στοιχεία που παρουσιάζουν οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί δείχνουν και τον ένοχο και την αιτία.

Μιλάνε για μια γενικευμένη σε παγκόσμιο επίπεδο καπιταλιστική κρίση, για την οποία δεν υπάρχουν σημάδια ανάκαμψης, και ταυτόχρονα ομολογούν ότι η αγωνία τους εστιάζεται στο επίσης γεγονός ότι το σύστημα απονομιμοποιείται όλο και περισσότερο στις λαϊκές συνειδήσεις.

Και οι δύο διαπιστώσεις πρέπει να αντιμετωπιστούν θετικά από τη σκοπιά του εργατικού κινήματος. Και γιατί συνιστούν ομολογία για τα όρια του συστήματος και γιατί αποκαλύπτουν το φόβο των καπιταλιστών.

Αυτό που έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον είναι η τονωτική ένεση που επιχειρεί ένα τμήμα της αστικής προπαγάνδας, που μέσα από την «Καθημερινή» κλείνει το μάτι στην αστική τάξη λέγοντάς της να μην ανησυχεί, καθώς οι Ελληνες είναι «προσαρμοστικά όντα», άρα αργά ή γρήγορα θα καταπιούν κι αυτό το πικρό ποτήρι, αρκεί να βρεθεί μια νέα γενιά πολιτικού προσωπικού που θα καλύψει το κενό το οποίο προκύπτει από την πλήρη απαξίωση των σημερινών πολιτικών εκπροσώπων της αστικής τάξης.

Δε γνωρίζουμε ακόμα αν στα νέα πρόσωπα περιλαμβάνουν και τον Κουτρουμάνη που έσπευσε χτες να επιβεβαιώσει ότι διεκδικεί επάξια έναν τίτλο αντεργάτη πλάι σε ονόματα όπως Ρέππας και Βρούτσης. Σίγουρα, όμως, βλέπουν τύπους σαν τον Λοβέρδο. Απόδειξη ότι η όποια αναπαλαίωση θα στηριχτεί στα ίδια παλιά φθαρμένα υλικά.

Το σίγουρο, επίσης, είναι ότι αυτή η αλλαγή βάρδιας στο πολιτικό προσωπικό δε θα είναι αναίμακτη.

Εξίσου σίγουρο είναι ότι πλέον εκτός από ανυπάκουοι πρέπει να αποδείξουμε ότι είμαστε και απροσάρμοστοι...

Ορισμένοι πρέπει να εξεταστούν πάραυτα για τη διχασμένη προσωπικότητα με την οποία εμφανίζονται. Ως κυβέρνηση αποδέχονται ως και υπερθεματίζουν στα μέτρα που συζητάνε με την τρόικα, ως φυσικά πρόσωπα βγαίνουν στα κανάλια και καταγγέλλουν την τρόικα.

Ολοι μαζί υπογράφουν το ένα μετά το άλλο τα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα: χτες παρουσίασαν σχέδιο για νέες περικοπές στις συντάξεις του ΟΓΑ, είπαν, δηλαδή, σ' αυτόν που έχει οργωμένο το κορμί του ότι πρέπει να ζήσει με 300 ευρώ.

Ολοι μαζί εκτίμησαν ότι ένα παιδί κοστίζει στην οικογένεια το ευτελές ποσό των 40 ευρώ το μήνα και ως εκ τούτου αποφάσισαν να ξεμπερδεύουν με το σχετικό επίδομα.

Ολοι μαζί εκτίμησαν ότι ο καπιταλιστής, ο ψιλικατζής και ο μισθωτός έχουν την ίδια φοροδοτική ικανότητα και ως εκ τούτου επιβάλλουν σε όλους 35% φόρο.

Δηλαδή, μειώνουν το φόρο των καπιταλιστών και αυξάνουν το φόρο στους υπόλοιπους.

Διά ταύτα; ΚΚΕ.

Το κάλεσμα στις σημερινές διαδηλώσεις ανταποκρίνεται στην ανάγκη έκφρασης μιας πηγαίας λαϊκής αγανάκτησης, αλλά και συνειδητής αντίδρασης σ' όσους νομίζουν ότι η κοινωνία είναι ήδη λοβοτομημένη.

Αλλα κουραγιο...,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, υσ Ο λαός έχει τη δύναμη

(...) Μόνο το ΚΚΕ μιλάει σήμερα για κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, μαζί και των νόμων που τα συνοδεύουν. Λέει ακόμα ότι μια τέτοια πρόταση, δεμένη με την πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους και κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, δημιουργεί προϋποθέσεις ανάτασης και ριζοσπαστικοποίησης του κινήματος, που είναι όρος αναγκαίος για να αναχαιτιστεί σήμερα η επίθεση και να κερδίσει ο λαός ακόμα και την ελάχιστη ανακούφιση.

Οσο περισσότεροι εργαζόμενοι και φορείς του εργατικού - λαϊκού κινήματος υιοθετούν και κάνουν δική τους υπόθεση την πρόταση νόμου του ΚΚΕ, τόσο θα δυναμώνουν τα ζόρια των αστών να χειραγωγήσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια, να την εκτονώσουν ανώδυνα. Ο λαός έχει τη δύναμη να τους ανατρέψει. Σ' αυτό τον αναγκαίο αγώνα, μόνη δοκιμασμένη δική του δύναμη και μπροστάρης είναι το ΚΚΕ, που έχει στρατηγική ρήξης με τα μονοπώλια και την ΕΕ, δεν έχει δεσμεύσεις από το κεφάλαιο, παλεύει για να πάρει ο λαός την εξουσία και την οικονομία στα χέρια του» (από το κύριο άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).