ΑΓΑΝΤΑ...,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ΣΥΡΙΑ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, Παρασκηνιακές διαβουλεύσεις και διάχυση της κρίσης εκτός συνόρων

Εντείνονται οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις μεταξύ ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και περιφερειακών τους συμμάχων, προκειμένου να αποφασιστούν τα επόμενα βήματα ως προς τη μεθόδευση και τον τρόπο παρέμβασής τους στις αιματηρές εξελίξεις στη Συρία, την ώρα που η διάχυση της κρίσης και οι συνέπειές της στις γειτονικές χώρες γίνονται ολοένα περισσότερο ορατές, μετατρέποντας σε πυριτιδαποθήκη ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή.

Σε «υψηλό» επίπεδο οι ενδο-ιμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις εκφράστηκαν με ένταση και αυτήν τη βδομάδα καθώς η, κάθε άλλο παρά «αθώα», δήλωση του Προέδρου Ομπάμα περί «του ενδεχόμενου χρήσης χημικών όπλων που θα αποτελέσει παραβίαση της κόκκινης γραμμής που θέτουν οι ΗΠΑ για να παρέμβουν άμεσα στην κατάσταση», πυροδότησε σειρά αντιδράσεων.

Ρώσοι και Κινέζοι αξιωματούχοι έσπευσαν να καταγγείλουν ότι η δήλωση Ομπάμα δεν αποτελεί παρά το θεμέλιο λίθο της οικοδόμησης ενός «προσχήματος» που θα επιτρέψει την εξαπόλυση ανοιχτής στρατιωτικής επέμβασης κατά της Συρίας, με βάση μια εξαιρετικά γνωστή επιχειρηματολογία που υιοθετήθηκε και στην περίπτωση της εισβολής στο Ιράκ, και κατέρρευσε ολοκληρωτικά, αφού κανένα από τα απαγορευμένα όπλα που υποτίθεται ότι την υπαγόρευσαν, δεν εντοπίστηκε. Η Μόσχα μάλιστα επιδόθηκε σε σειρά αλλεπάλληλων δηλώσεων με τις οποίες διαβεβαιώνει ότι βρίσκεται σε διαρκή συνεννόηση με τη συριακή ηγεσία, ότι αυτή δεν προτίθεται να προχωρήσει σε χρήση τέτοιων όπλων και ότι το εν λόγω οπλοστάσιο είναι πλήρως ασφαλισμένο.

Τα γνωστά «προσχήματα»,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, Παράλληλα, με τα περί «χημικών όπλων», στο «τραπέζι» των ιμπεριαλιστικών πιέσεων τίθεται και το έτερο γνωστό επιχείρημα περί «ανθρωπιστικής κρίσης». Το «χαρτί» αυτό ανέλαβε να «παίξει» ο γαλλικός ιμπεριαλισμός με τον Πρόεδρο Ολάντ να δηλώνει με στόμφο έχοντας στο πλευρό του τη Γερμανίδα Καγκελάριο ότι η Γαλλία θα αναλάβει πρωτοβουλίες στο Συμβούλιο Ασφαλείας, προκειμένου να υπάρξει κάποια συντονισμένη δράση για την αντιμετώπιση της «δραματικής ανθρωπιστικής κατάστασης». Η «ευαισθησία» αυτή είναι εξόφθαλμα υποκριτική και χρησιμοποιείται επίσης ως «πρόσχημα» περαιτέρω ιμπεριαλιστικής παρέμβασης.

Είναι πασιφανές ότι η συριακός λαός υποφέρει. Οι συγκρούσεις που μαίνονται στη χώρα έχουν μετατρέψει σε κόλαση τη ζωή των Σύρων πολιτών, οι οποίοι κατά εκατοντάδες χιλιάδες εγκαταλείπουν τις εστίες τους για να σωθούν αναζητώντας καταφύγιο είτε σε γειτονικές χώρες είτε μετακινούμενοι εντός χώρας. Σε πολλές περιπτώσεις στερούνται ακόμη και των στοιχειωδών μέσων διαβίωσης, χωρίς να εξαιρεί κανείς τις περιπτώσεις σφαγών αθώων που χρησιμοποιούνται ως προπαγανδιστικό μέσο πίεσης.

Ομως, και μόνο η πρόσφατη ιστορία - επεμβάσεις στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Λιβύη - έχει αποδείξει ότι το «ανθρωπιστικό» ενδιαφέρον των ιμπεριαλιστών εξαντλείται στην παροχή υποστήριξης σε όσους αξιοποιούν ως αιχμή του δόρατος στην προώθηση των συμφερόντων τους. Επιπλέον, σε όλες τις προαναφερθείσες περιπτώσεις, οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, αντίθετα με τις σχετικές διακηρύξεις, όξυναν στο μη περαιτέρω τη δραματική ανθρωπιστική κατάσταση και έχουν οδηγήσει σε ακόμη περισσότερους θανάτους και ταλαιπωρία εκατομμύρια αμάχων.

Πίσω από την «ανάκληση» των γνωστών προσχημάτων, ανιχνεύει κανείς την κλιμάκωση των ενδο-ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων για δρομολόγηση κάποιου είδους λύσης στην πολύμηνη αιματηρή κρίση που σπαράζει τη Συρία. Παρά το γεγονός ότι τους 17 αυτούς μήνες, οι συγκρούσεις εντός της αραβικής χώρας έχουν λάβει πολύ σκληρότερο χαρακτήρα και παρά το ότι είναι πια ολοφάνερο ότι οι ένοπλες ομάδες της αντιπολίτευσης ενισχύονται και με έμπειρους «μαχητές» από άλλες μουσουλμανικές χώρες, και με εξοπλισμό από συγκεκριμένες πετρελαιομοναρχίες - Σ. Αραβία, Κατάρ κ.λπ. - και με κάθε άλλη τεχνική υποστήριξη από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που τις έχουν «υιοθετήσει», δεν φαίνεται η πλάστιγγα να γέρνει αποτελεσματικά προς το μέρος τους, τουλάχιστον άμεσα.

Αν μη τι άλλο έχει ενδιαφέρον ότι μετά από τόσους μήνες, κυρίαρχα ειδησεογραφικά δίκτυα, όπως το «Ρόιτερς» και το «αλ Τζαζίρα», και επιβεβαιώνουν ότι δρουν ξένοι μαχητές στη χώρα - το γιατί επιλέχθηκε να επιβεβαιωθεί αυτό το στοιχείο τώρα, σίγουρα θα φανεί το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα - και ότι σε αρκετές περιπτώσεις, όπως στο Χαλέπι, οι ένοπλοι της αντιπολίτευσης εκφράζουν απογοήτευση από το χαμηλό ποσοστό υποστήριξης του απλού πληθυσμού της πόλης...

Επικίνδυνη διάχυση των συγκρούσεων σε Τουρκία...,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, Η κατάσταση, λοιπόν, εντός Συρίας τείνει προς τέλμα με κλιμακούμενες συγκρούσεις χωρίς, όμως, διαρκές και σαφές αποτέλεσμα για την αντιπολίτευση, με αυξανόμενη ροή προσφύγων, με εντεινόμενα ανθρωπιστικά προβλήματα. Η κρίση, όμως, έχει αρχίσει να διαχέεται με εθνοτικούς και θρησκευτικούς όρους σε όλη την γύρω περιοχή, διαμορφώνοντας μια εξαιρετικά επικίνδυνη ισορροπία και προκαλώντας προβλήματα ακόμη και σε δυνάμεις φίλα προσκείμενες στην αντιπολίτευση που συμμετέχουν στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τέτοιας εξέλιξης είναι η Τουρκία, της οποίας η ηγεσία, επιδιώκοντας να διευρύνει το ρόλο και την επιρροή της αξιοποιώντας το όχημα της θρησκείας και των ισλαμιστών «Αδελφών Μουσουλμάνων», εγκατέλειψε γρήγορα το σύμμαχό της Ασαντ και «αγκάλιασε» την αντιπολίτευση, κυρίως την φίλα προσκείμενη στις απόψεις, προσπαθώντας σκληρά για να «στήσει» το Εθνικό Συριακό Συμβούλιο και παραχωρώντας το έδαφός της ως ορμητήριο για το λεγόμενο «Ελεύθερο Συριακό Στρατό». Σήμερα, όμως, η Αγκυρα έχει, ήδη, γίνει τόπος προορισμού του μεγαλύτερου αριθμού Σύρων προσφύγων - ήδη περισσότεροι από 70.000 -, και δηλώνει ανίκανη να δεχτεί περισσότερους από 100.000. Κύκλοι της τουρκικής κυβέρνησης δεν κρύβουν και την ανησυχία τους ότι ανάμεσα στους πρόσφυγες βρίσκονται και ακραίοι ισλαμιστές μαχητές, οι οποίοι θα μπορούσαν κάλλιστα να στραφούν εναντίον της Αγκυρας κάποια στιγμή.

Ο μεγάλος «πονοκέφαλος», όμως, για την ηγεσία του Ερντογάν λέγεται Κουρδικό. Οι Κούρδοι της Συρίας πήραν αποστάσεις από την αντιπολίτευση που «προώθησε» η Αγκυρα, έφτιαξαν τις δικές τους οργανώσεις και ανοιχτά άρχισαν επαφές με τους ομοεθνείς τους στο αυτόνομο βόρειο Ιράκ. Είναι μάλλον προφανές ότι η αναζωπύρωση της βίας στην νοτιοανατολική Τουρκία με βομβιστικές επιθέσεις και συγκρούσεις που αποδίδονται συλλήβδην στο ΡΚΚ, δεν είναι παρά μια παράμετρος των συνεπειών σε πρώτο επίπεδο της άμεσης εμπλοκής της Τουρκίας στη συριακή κρίση και σε γενικότερο των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών περί «νέας Μέσης Ανατολής» στους οποίους όλα τα ενδεχόμενα, ακόμη και της αλλαγής συνόρων, δεν θα πρέπει να αποκλείονται.

Η προοπτική δεν ενθουσιάζει την τουρκική ηγεσία, η οποία με τις αντιδράσεις της - καταγγέλλοντας τη συριακή ηγεσία για υποστήριξη του ΡΚΚ και υπονοώντας ότι ανάλογη στάση θα μπορούσε να τηρεί η Τεχεράνη - αντί να «περιορίζει» το πεδίο ανάφλεξης, το «διευρύνει », θέτοντας και αυτή το λιθαράκι της στην καλλιέργεια πρόσφορου εδάφους για πιο απροκάλυπτες και πιο γενικευμένες ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις. Προφανώς, δεν είναι τυχαίο ότι κατά την πρόσφατη συνάντηση ειδικών μυστικών υπηρεσιών και ασφαλείας καθώς και διπλωματών από ΗΠΑ και Τουρκία στην Αγκυρα, εξετάστηκαν, τουλάχιστον σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, «σενάρια αντίδρασης σε κάθε ενδεχόμενη εξέλιξη στη συριακή κρίση», μεταξύ των οποίων συζητήθηκαν και τρόποι αντιμετώπισης της δράσης του ΡΚΚ - προφανώς και όσων θεωρούνται υποστηρικτές του.

...και Λίβανο,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, Διαφορετικού χαρακτήρα, αλλά εξίσου επικίνδυνη είναι η διάχυση της συριακής κρίσης στην Τρίπολη του βορείου Λιβάνου, όπου εδώ και μια εβδομάδα συνεχίζονται οι αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ υποστηρικτών της συριακής ηγεσίας και της συριακής αντιπολίτευσης, παρά τις προσπάθειες του λιβανικού στρατού να επιβάλει την τάξη. Με δεδομένη την διαιώνιση της λογικής του θρησκευτικού διχασμού του λιβανικού λαού, λογική που πληρώθηκε πολύ ακριβά σε ζωές, αγριότητες και καταστροφή, κατά τη διάρκεια του 15ετούς εμφυλίου, και την οποία αντιπαλεύει με συνέπεια το Λιβανικό ΚΚ, είναι εξαιρετικά εύκολη η πυροδότηση όλου αυτού του εύφλεκτου υλικού στο πλαίσιο της λιβανικής κοινωνίας, η οποία θα έχει συνέπειες τόσο για το λιβανικό λαό αλλά και ευρύτερα γιατί λόγω του «θρησκευτικού δογματικού» μανδύα που λαμβάνει, μπορεί να «τινάξει» την ευρύτερη περιοχή στον αέρα αιματοκυλίζοντας τους λαούς και διευκολύνοντας τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Σε αυτό το πλαίσιο, με τον αμερικανικό στόλο να αυξάνει και άλλο τις δυνάμεις του αποστέλλοντας εκτάκτως και το αεροπλανοφόρο «Stennis» στην περιοχή, μπορεί ν' απορεί κανείς για το τι ακριβώς συζητά ο Αλγερινός νέος ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ για τη Συρία, Λακχντάρ Μπραχίμι, με το Συμβούλιο Ασφαλείας. Το γεγονός, όμως, ότι από τη Μόσχα, ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Συρίας δήλωνε ότι «μπορεί να συζητηθεί ακόμη και η αποχώρηση Ασαντ από την εξουσία, αρκεί να μην τίθεται ως προϋπόθεση διαλόγου αυτό», δημιουργεί την εντύπωση ότι οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις επαναπροσδιορίζουν την τακτική τους και ότι βρισκόμαστε ενώπιον ενός νέου «διπλωματικού» γύρου σκληρού παζαριού που θα καθορίσει, τελικά, και το ρόλο του Μπραχίμι.

Αλλα κουραγιο...,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, υσ Μάρτιν Ντέμπσεϊ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, Οι πολεμικές μηχανές των ΗΠΑ είναι αναμμένες και αφορούν πια όλο τον πλανήτη, ενώ ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων, πραγματοποίησε μέσα στην εβδομάδα επισκέψεις, στο Αφγανιστάν και το Ιράκ για τις τελικές λεπτομέρειες, ενώ συναντήθηκε κατά την επιστροφή του με τον Ιάπωνα ομόλογό του, στρατηγό Σιγκέρου Ιβασάκι, στην Ουάσιγκτον.,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, Το «βαρύ πρόγραμμα» του Ντέμπσεϊ έχει άμεση σχέση με τις προεδρικές εκλογές του Νοέμβρη. Κυρίως όμως με τα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ. Υπό αυτό το πρίσμα, Αφγανιστάν και Ιράκ διόλου τυχαίοι προορισμοί ήταν. Στο Αφγανιστάν, όπου ο πρόεδρος Ομπάμα για προεκλογικούς κυρίως λόγους έχει ανακοινώσει την σταδιακή απόσυρση μέσα στο 2013, οι εξελίξεις είναι αρνητικές για τα κατοχικά αμερικανικά και ΝΑΤΟικά στρατεύματα. Οι επιθέσεις εναντίον των κατοχικών «εκ των έσω», δηλαδή από Αφγανούς αστυνομικούς ή στρατιώτες, προκαλούν αιμορραγία στις κατοχικές δυνάμεις και προβληματισμό όσον αφορά τους σχεδιασμούς τους συνολικά για την Ασία, καθώς εκεί έχει στραφεί το επίκεντρο των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων.,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, Ανάλογο και το περιεχόμενο της ατζέντας των συνομιλιών του με το στρατηγό Ιβασάκι με στόχο την «επέκταση της αντιβαλλιστικής ασπίδας» στην Ασία, όπου χώρα - κλειδί είναι η Ιαπωνία. Οσο για το Ιράκ, προσπάθησε να πείσει τους Ιρακινούς αξιωματούχους ότι οι ΗΠΑ εξακολουθούν να έχουν «σημαντικό ρόλο στα τεκταινόμενα στο Ιράκ». Προφανώς, καθώς η τύχη του Ιράκ συνδέεται άμεσα με το μέτωπο του πολέμου στη Συρία, αλλά και το μέτωπο που ετοιμάζεται να ανοίξει στο Ιράν.