ΑΓΑΝΤΑ... ΚΚΕ στην κάλπη για να μην αισθάνεται ο λαός προδομένος την επόμενη μέρα «Καταλήξαμε να σας δώσουμε όσο γίνεται περισσότερο χρόνο, ώστε να υποβάλετε τις ερωτήσεις που θέλετε, για όλα τα θέματα, όπως νομίζετε. Στην προεκλογική περίοδο, σαν συνέχεια βεβαίως των προηγούμενων χρόνων, στην επικοινωνία μας με τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα στις περιοδείες, αναδείξαμε όλες μας τις θέσεις για τα άμεσα, επείγοντα προβλήματα του λαού, χωρίς καμία εξαίρεση. Επείγοντα, που υπήρχαν και προ μνημονίου και βεβαίως το μνημόνιο τα όξυνε πάρα πολύ. Ταυτόχρονα, αναδείξαμε την πολιτική πρόταση διακυβέρνησης και εξουσίας του ΚΚΕ. Κάποιοι εγκέφαλοι του συστήματος αποφάσισαν να μας παίξουν τη γάτα με το ποντίκι. Οταν αναδεικνύαμε τα άμεσα προβλήματα, μας έλεγαν ότι δεν έχουμε πρόταση εξουσίας. Οταν αναδεικνύαμε την πρόταση εξουσίας, μας έλεγαν ότι δεν έχουμε θέση για τα άμεσα προβλήματα. Κοιτάξτε να δείτε, όταν διαφωνείς με κάποιον, θα του πεις διαφωνώ, δε μ' αρέσει αυτό που λέτε. Ολα τα κόμματα έχουν προτάσεις και για τα άμεσα και για τα γενικότερα. Εμείς αυτή τη στιγμή δίνουμε έμφαση στην επόμενη μέρα, έτσι κι αλλιώς λίγες μέρες μας χωρίζουν απ' την κάλπη. Δίνουμε έμφαση σε τι: Καλούμε τον ελληνικό λαό, οποιαδήποτε κυβέρνηση κι αν έχει απέναντί του, οποιασδήποτε σύνθεσης, να είναι ετοιμοπόλεμος και να πεταχτεί μπροστά, να ανοίξει τους αγώνες, πριν ακόμα η κυβέρνηση κάνει τις προγραμματικές της δηλώσεις. Γιατί; Γιατί ξέρουμε τι πρόκειται να συμβεί, όχι τους επόμενους μήνες, τις επόμενες μέρες, αφού θα σχηματιστεί η κυβέρνηση. Θα επαναλάβουμε το σύνθημα που είχαμε αναδείξει μετά τις εκλογές του 2009, ότι απέναντι στον πόλεμο που θα εξαπολυθεί, στο νέο γύρο πολέμου, πρέπει ο λαός να διεξαγάγει το δικό του πόλεμο. Αλλιώς δε θα τα βγάλει πέρα. Εμείς δεν είμαστε Μελανσόν Εμείς το ξεκαθαρίζουμε, σε διάκριση απ' τα άλλα κόμματα: Δεν είμαστε Μελανσόν. Δε θέλουμε η Ελλάδα να γίνει Γαλλία, σε όλες τις εκφράσεις, όσον αφορά στο πολιτικό επίπεδο. Δεν το λέμε για τα προβλήματα του λαού και τους όποιους αγώνες μπορεί ένας λαός να κάνει στη χώρα του. Σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να μιμηθούμε όλους εκείνους, αυτό που λέμε Μελανσόν -και τέτοιοι Μελανσόν υπάρχουν κι άλλοι στην Ευρώπη- όπου κάποτε καλούσαν το γαλλικό λαό να ψηφίσει τον Σιράκ για να μην έρθει ο Λεπέν, και τώρα καλούν το γαλλικό λαό να ψηφίσει Ολάντ για να μην ξανάρθει ο Σαρκοζί, ο οποίος Σαρκοζί διαδέχτηκε τον κ. Ζοσπέν. Μια κυβέρνηση, μάλιστα, η οποία ήταν ευρύτατης συμμαχίας. Μέσα εκεί ήταν και κομμουνιστές και οικολόγοι κ.λπ. Και έχει πολύ μεγάλη σημασία αυτή η τοποθέτησή μας. Εμείς δεν πρόκειται να πάρουμε μέρος -επειδή γίνεται μια τέτοια συζήτηση- σε καμία κυβέρνηση, ούτε να δώσουμε ψήφο ανοχής σε καμία κυβέρνηση που θα προκύψει απ' τις επόμενες εκλογές. Γιατί το έχουμε σίγουρο ότι αυτή η κυβέρνηση θα επιδεινώσει τη θέση του λαού, θα πάρει ακόμα χειρότερα μέτρα. Χειρότερα απ' αυτά που έχουμε γνωρίσει, δυστυχώς υπάρχουν ακόμα περιθώρια. Και υπάρχουν περιθώρια γιατί απέναντί της η κυβέρνηση θα έχει το σκληρό πυρήνα του κεφαλαίου, που αυτή η κυβέρνηση θα σκύψει το κεφάλι. Και απέναντί της θα έχει βεβαίως την Ευρωπαϊκή Ενωση, το ΔΝΤ, την ΕΚΤ. Και όχι μόνο και αυτή η κυβέρνηση θα συμφωνήσει, θα συνυπογράψει, το πολύ πολύ να παρακαλέσει και να φιλήσει χέρια, αντί να παρθούν τα μέτρα σε δύο μήνες, να παρθούν σε τέσσερις. Αντί οι δόσεις να είναι, ας πούμε, σε ένα χρόνο, να είναι σε δύο. Κάτι τέτοια θα τα κάνουν. Ο λαός ρυθμιστής των εξελίξεων Καλούμε ιδιαίτερα τα εργατικά, φτωχά λαϊκά στρώματα που μέχρι τώρα ακολουθούσαν τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, και τους λέμε, αυτοί είναι οι ρυθμιστές των εξελίξεων στις 7 του Μάη. Αν ο λαός δηλαδή θα είναι ετοιμοπόλεμος να αντεπιτεθεί, ή αν θα είναι ξεγελασμένος από αυταπάτες και ύστερα από λίγο θα αισθάνεται για άλλη μια φορά ηττημένος και προδομένος. Αυτοί έχουν την υπόθεση στα χέρια τους. Γιατί έζησαν και τις υποσχέσεις της ΝΔ και τις υποσχέσεις του ΠΑΣΟΚ και τα τρομοκρατικά τους διλήμματα, δοκίμασαν πολύ και τους δύο. Εναλλάξ ψήφισαν και τους δύο. Αυτοί ρυθμίζουν σήμερα τις εξελίξεις. Και πρέπει να τους πούμε ότι αν θέλουν να ξανανιώσουν την ελπίδα να αναπτερώνεται, αν θέλουν να μην αισθάνονται προδομένοι, αν θέλουν να μην αισθάνονται ότι τους χρησιμοποίησαν την ψήφο, τότε με ασφάλεια μπορούν να ρίξουν στην κάλπη τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ. Μας ξέρουν. Ξέρουν ότι εμείς δε λέμε άλλα τη Δευτέρα, άλλα την Τρίτη. Αλλα πριν την κάλπη κι άλλα μετά την κάλπη. Ξέρουν πάρα πολύ καλά ότι ένα πράγμα μπορούμε να το εγγυηθούμε 100%: Μαζί τους και μαζί με αυτούς που αγωνιστήκαμε όλα αυτά τα χρόνια θα είμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα και όλοι μαζί να βοηθήσουμε στην αναγέννηση ενός κινήματος, το οποίο δε θα περιορίζεται σε έναν αγώνα χαρακωμάτων, αλλά και θα αποκρούσει τα νέα μέτρα -και μακάρι να αποσπάσει και ορισμένες κατακτήσεις- ένα κίνημα όμως που θα τραβάει μπροστά, πετώντας όλα τα εμπόδια και διεκδικώντας αυτό που ανήκει στο λαό, που πρέπει να ανήκει, τη δική του εξουσία». υσ ΞΕΚΑΘΑΡΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ

ΑΓΑΝΤΑ...

Κοροϊδεύουν τον κόσμο όσοι υπόσχονται εύκολες λύσεις -- Γ. ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ (Πριν): Κάνατε στη χτεσινή σας συνέντευξη μια ενδιαφέρουσα πολιτική μεταφορά. Είπατε ότι σας αρέσει ο τρόπος που η «Μπάγερν» παίζει ποδόσφαιρο, με τις συνεχείς επιθέσεις. Ομως, επανειλημμένα μας έχετε τονίσει, ότι .... -- Με καλή άμυνα. Γιατί κοίταξε, αν κάνεις επιθέσεις και έχεις τρύπια άμυνα, τέλειωσες. -- Σωστό, εκεί θέλω να εστιάσω. Γιατί επανειλημμένα μας έχετε τονίζει ότι στο έδαφος αυτούς του συστήματος περιθώρια για να αποσπάσουν οι εργαζόμενοι κατακτήσεις δεν υπάρχουν. Επομένως, μήπως μιλάμε τελικά για άμυνα και όχι για αντεπίθεση όπως γράφει το πανό πίσω σας; -- Δεν έχουμε πει ακριβώς αυτό. Λέμε, ο καπιταλισμός και το κράτος το καπιταλιστικό και το πολιτικό του προσωπικό, δεν κάνουν τις παραχωρήσεις και τις υποχωρήσεις που έκαναν σε προηγούμενες δεκαετίες. Γιατί ήτανε πιο ευέλικτοι. Για ποιο λόγο: Γιατί ακριβώς τότε το σύστημα είχε τη δυνατότητα, χωρίς να μειώσει τα κέρδη των μονοπωλίων, να κάνει ορισμένες ονομαστικές παροχές, αλλά ακόμα είχε και ανάγκη να κάνει και ορισμένες παραχωρήσεις, για να εκμεταλλευτεί με καλύτερους όρους την εργατική τάξη για να την ενσωματώσει. Να σας πω ένα παράδειγμα: Ολα αυτά τα επιδόματα που δίνονταν σε ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων, που ήταν στο Δημόσιο, στις ΔΕΚΟ, επίδομα Α, Β, Γ αυξήσεις με τη μορφή επιδόματος, αντί να δίνονται στο βασικό μισθό που έτσι έπρεπε να είναι, δίνονταν με τη μορφή επιδόματος. Και έμαθαν τον εργαζόμενο να λέει ότι «τι με νοιάζει εμένα, ό,τι βάλω στην τσέπη μου είναι το θέμα, τι με νοιάζει εμένα η μορφή, επίδομα ή όχι». Γιατί τα έβαζαν αυτά; Γιατί ήθελαν ένα μέρος της εργατικής τάξης να το ενσωματώσουν, να το εξαγοράσουν. Σήμερα, ο καπιταλισμός, και ιδιαίτερα ο γηρασμένος καπιταλισμός της Ευρώπης, που έχει φάει τα ψωμιά του, δεν μπορεί να κάνει ούτε παραχωρήσεις για να συγκρατήσει ακόμα και το εκλογικό του ακροατήριο. Δε βλέπετε ότι μπροστά στις εκλογές, όλο τι δε θα κάνουν λένε και κοροϊδεύουν, τα πολλά «θα» έχουν κοπεί. Αυτό δε σημαίνει, όμως, ότι η ταξική πάλη και η οξυμένη κοινωνική και πολιτική αντιπαράθεση δεν μπορεί να φέρει κάποιες κατακτήσεις. Κάποιες. Δε θα επιστρέψουν στους λαούς ό,τι τους είχαν δώσει και αυτές τις κατακτήσεις που μπορεί να τις έχει ένας λαός στην Ελλάδα και η άλλη Ευρώπη, θα είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες, γιατί τώρα μας έχουν πάει πίσω. Δεν είναι, είχα μισθό 100 θα πάρω 110, ήθελα 130. Τώρα το 100 το έχουν κάνει 40 και άμα σου δώσουνε και άλλα 5 δε γίνεται τίποτα. Και ποτέ εμείς δε βάλαμε προκαταβολικά φραγμό στο αν ένα κίνημα μπορεί κάτι να κατακτήσει. Ξεκαθαρίζουμε όμως το εξής πράγμα: Δεν μπορεί να περιμένεις σήμερα θα κατακτήσω εκείνο, αύριο θα κατακτήσω ένα άλλο. Η εξουσία είναι στους επιχειρηματικούς ομίλους, είναι στο κεφάλαιο, είναι στα μονοπώλια και αυτοί δεν πρόκειται να κάνουν σήμερα ούτε απλή αναδιανομή, που την έκαναν όταν είχαν τα περιθώρια να την κάνουν, διότι έχουν τεράστιο ανταγωνισμό μεταξύ τους. Πάρτε στην Ελλάδα. Να σας πω κάτι; Εχουμε συγκεκριμένα παραδείγματα όπου υπήρχε επιχειρηματίας που λέει «έχω τη δυνατότητα να κάνω μια υποχώρηση στους εργαζόμενους». Και πήγαιναν οι άλλοι συνάδελφοί του, του ίδιου κλάδου και λέγανε, «όχι, όλοι μαζί κάτω οι μισθοί». Υπήρχαν και τα προηγούμενα χρόνια εργοδότες, μιλάμε τώρα για την εργοδοσία στον κλάδο συνολικά, που πήγαιναν να διαπραγματευτούν και κάτω από το φόβο απεργιών λέγανε ας δώσω και κάτι το μήνα. Και πηγαίνανε από τον διπλανό κλάδο και λέγανε, «όχι, γιατί θα ζητάνε κι από 'μας». Είναι πιο συνασπισμένοι σήμερα, σε αυτά τα θέματα. Αρα, λοιπόν, δεν μπορείς να βάλεις φραγμό, να πεις δε θα κατακτήσω τίποτα, γιατί απ' την άλλη μεριά πρέπει να βάλεις και όρια. Γιατί, αν περιορίσεις να διεκδικείς, αν περιορίσεις να είσαι αντιπολίτευση σε μια κυβέρνηση, τότε κάποια στιγμή θα γίνεις αντιπολίτευση χωρίς σκάγια, και ο λαός κάποια στιγμή πρέπει απ' την αντιπολίτευση να περάσει στην εξουσία. Τότε να ξέρετε ότι και το ΚΚΕ θα είναι μαζί. Ο λαός είναι στην αντιπολίτευση, τι να κάνουμε αυτός είναι ο συσχετισμός δυνάμεων σήμερα. Τώρα, αν κάποιος μπορεί να τον ανατρέψει επειδή παραμυθιάζει το κόσμο, ότι θα του λύσει τα προβλήματα... Κοροϊδεύουν τον κόσμο, πάντως, αυτοί που λένε ότι μπορεί η αριστερά σήμερα και μάλιστα με αυτό το πρόγραμμα και μέσα από την κάλπη με μια κυβέρνηση και με αποφάσεις του κοινοβουλίου και διαπραγματεύσεις, θα του λύσουν τα προβλήματα. Τον κοροϊδεύουν. Αλλα κουραγιο... υσ ΕΠΙΘΕΣΗ

ΑΓΑΝΤΑ...

Με Καμμένο ο ΣΥΡΙΖΑ Κυβέρνηση με τον Καμμένο θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το είπε ο Αλέξης Τσίπρας σε συνέντευξή του αναφέροντας: «Εάν, όμως, παρ' όλα αυτά, εμείς, ως Αριστερά, καταθέσουμε την πρότασή μας και χρειαζόμαστε πέντε ψήφους του Καμμένου και έρθει να μας τις δώσει ως ανοχή ή ως στήριξη δε θα τον πετάξουμε, δε θα του πούμε δεν τις θέλουμε...». Να κυβερνήσουν θέλουν οι άνθρωποι και όπως να 'ναι. Αλλά προχώρησε ακόμη παραπέρα, αφού έκανε κυβέρνηση. Εδωσε την πρωθυπουργία στην Αλέκα Παπαρήγα! Τώρα ο λαός μπορεί να κοιμάται ήσυχος με τις φαντασιώσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Αφού έκαναν ήδη «αντιμνημονιακή» κυβέρνηση με πυρήνα την αριστερά, όπως κατ' επανάληψη έχει πει ο Αλ. Τσίπρας. Μόνο το ξύπνημα από τη φαντασίωση θα είναι οδυνηρό. Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με Καμμένο. Τόσο προοδευτική, τόσο αριστερή. Συμμαχία με ένα κόμμα από τα σπλάχνα της ΝΔ. Κόμμα του κεφαλαίου, της ΕΕ, των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών με Ρωσία, Κίνα, κ.λπ. Ο Ν. Βούτσης, άλλο ηγετικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, μοίρασε ακόμη πιο μεγάλες αυταπάτες, μιλώντας για στήριξη από τον Καμμένο σε περίπτωση που πάρουν αυτοδυναμία! Τώρα σώθηκε ο λαός... Οσο για την πρόταση πρωθυπουργίας προς το ΚΚΕ φαίνεται πως στον ύπνο τους καρβέλια ονειρεύονται, πιστεύοντας πως είναι ικανοί «να βάλουν στο χέρι» το ΚΚΕ. Και επειδή το έχουν ξαναπεί ότι θέλουν εντολή για κυβέρνηση, άρα το ΚΚΕ όσο γίνεται με λιγότερη δύναμη, για να το εξαναγκάσουν να συμπράξει κυβερνητικά μαζί τους. Αλλά το ΚΚΕ δεν το έβαλαν στο χέρι οι αστοί, θα το βάλουν οι Συριζαίοι; Μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους έχουν οι καιροσκόποι. Είναι αναξιόπιστοι, αφερέγγυοι για το λαό. υσ Οι εργάτες, τα φτωχά λαϊκά στρώματα με πείσμα στις εκλογές να βγάλουν ένα πανίσχυρο ΚΚΕ. Αλλα κουραγιο...

ΑΓΑΝΤΑ... Θέλουν τους εργάτες υποταγμένους Την απόλυτη αφοσίωσή τους στην υπεράσπιση των συμφερόντων της πλουτοκρατίας έτρεξαν να επιβεβαιώσουν τα αστικά κόμματα και ΜΜΕ, με αφορμή αυτήν τη φορά την πρωτομαγιάτικη απεργία, στην οποία συμμετέχουν και οι ναυτεργάτες, με αποφάσεις σωματείων τους. Ετσι, δήλωσαν ... έκπληκτοι, επειδή ανήμερα της Πρωτομαγιάς οι ναυτεργάτες θα κάνουν αυτό που κάνει η τάξη τους εδώ και 126 χρόνια τιμώντας τους νεκρούς και τους αγώνες της: Δηλαδή θα απεργήσουν. Αρχισαν ξανά να αφιερώνουν ώρες ολόκληρες, σελίδες, δηλώσεις, ρεπορτάζ «κλαίγοντας» επειδή - δήθεν - με την απεργία θα καταστραφεί ο τουρισμός, θα αποκλειστούν τα νησιά κ.τ.λ. Θα μπορούσε κάποιος να πει απλά «τα ίδια Παντελάκη μου - τα ίδια Παντελή μου». Να καταγράψει μια μονότονη, εξοργιστική επανάληψη των ίδιων συκοφαντιών και ψεμάτων για τους λόγους που απεργούν οι ναυτεργάτες (πολλοί, όπως το «Εθνος» και η υπουργός Ανάπτυξης, έφτασαν να αποδίδουν τη συμμετοχή στην πρωτομαγιάτικη απεργία σε ... προεκλογικές σκοπιμότητες του ΚΚΕ) αλλά και τις αιτίες των προβλημάτων που υπάρχουν με την ακτοπλοϊκή σύνδεση των νησιών. Να εντοπίσει το ζήλο με τον οποίο πολλοί, με πρώτο και καλύτερο τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, έτρεξαν να διεκδικήσουν ρόλο συντονιστή της επίθεσης στο ίδιο το δικαίωμα της απεργίας. Ομως δεν αρκεί αυτό. Γιατί, η νέα αυτή επίθεση χειραγώγησης και τρομοκράτησης των λαϊκών συνειδήσεων έρχεται να βεβαιώσει πόσο αποφασισμένη είναι η πλουτοκρατία να πείσει τους εργάτες να σκύψουν το κεφάλι. Με κάθε τρόπο. Κάνοντας το μαύρο - άσπρο. Πασχίζοντας να τους επιβάλει τα δικά της κριτήρια, να τους κάνει να αξιολογούν κάθε επιλογή και εξέλιξη, με βάση την «ανταγωνιστικότητα» και τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Εχουμε πει πολλές φορές, αφού η ίδια η πραγματικότητα το έχει αποδείξει ότι οι εφοπλιστές βάζουν καράβια όταν και όποτε θέλουν, δηλαδή όταν βγάζουν κέρδη και όχι επειδή υπάρχουν λαϊκές ανάγκες και αυτό σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις τους. Δεν είναι τυχαίος, λοιπόν, ο πολυήμερος αποκλεισμός του Αϊ-Στράτη. Μήπως φταίνε οι ναυτεργάτες που το νησί είχε να δει πλοίο σχεδόν δύο βδομάδες; Που θεωρήθηκε φυσικό ένα ολόκληρο νησί να μείνει αποκλεισμένο, αφού το πλοίο που εκτελεί το δρομολόγιο Λήμνος - Αϊ-Στράτης αποσύρθηκε για να περάσει νηογνώμονα και αυτό που προσεγγίζει το νησί κάποιες φορές τη βδομάδα έπαθε βλάβη; Μήπως φταίνε οι ναυτεργάτες που μέχρι και τα σχολεία δεν είχαν ανοίξει στο νησί μετά το Πάσχα, λόγω της έλλειψης ακτοπλοϊκής σύνδεσης; Που το νησί έφτασε να έχει πρόβλημα μέχρι και με τον ανεφοδιασμό στα τρόφιμα; Και γιατί κανείς από όσους, κατά τα άλλα, «καίγονται» για τα νησιά δε βγήκαν να καταγγείλουν ότι ο Αϊ-Στράτης, όπως και όλα τα νησιά συνδέονται με την υπόλοιπη χώρα, με βάση το αν και πότε οι εφοπλιστές εξασφαλίζουν το μέγιστο δυνατό κέρδος; Μήπως γιατί κάθε φορά που πρέπει να προστατευτεί η κερδοφορία των μεγαλοεπιχειρηματιών «καταπίνουν» τη γλώσσα τους; Μήπως γιατί όχι μόνο εμπαίζουν το λαό, αλλά και γιατί είναι αποφασισμένοι να «μαντρώσουν» τις λαϊκές συνειδήσεις στο συμβιβασμό και την ηττοπάθεια; Η αλήθεια είναι ότι θέλουν τους εργάτες υποταγμένους. Οπως αλήθεια είναι και ότι η καθημερινή πείρα βεβαιώνει πως, για τους εργάτες, η υπεράσπιση των δικών τους συμφερόντων περνά μέσα από την αποδυνάμωση, την καταδίκη, την ανατροπή όλων όσοι στηρίζουν την πλουτοκρατία. Αλλα κουραγιο...

AΓΑΝΤΑ... Είναι απεργία η Πρωτομαγιά Ο πόνος για την κίνηση των πλοίων τη μέρα της Πρωτομαγιάς έπιασε το «ΜΕΓΚΑ», τη «ΝΕΤ» και άλλα αστικά κανάλια. Ο πραγματικός στόχος τους είναι άλλος. Είναι το δικαίωμα της απεργίας. Αυτό χτυπάνε και κρύβονται πίσω από τη δήθεν ανησυχία τους για την κίνηση των πλοίων. Ο δε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έσπευσε να διεκδικήσει ρόλο συντονιστή ενάντια στο δικαίωμα στην απεργία της Πρωτομαγιάς, δηλώνοντας ότι καταστρέφεται η καμπάνια για τον τουρισμό, όταν «ο κόσμος διαβάζει στα διεθνή μέσα ενημέρωσης, βλέπει, ακούει στο διαδίκτυο, στην τηλεόραση ότι στην Ελλάδα υπάρχει μια αναστάτωση, υπάρχει βαθιά κρίση, υπάρχει αντίδραση, υπάρχουν απεργίες», προσθέτοντας ότι «κινδυνεύσαμε να τινάξουμε στον αέρα όλον τον πασχαλινό τουρισμό τον εσωτερικό αλλά και τον εξωτερικό», συγκαλύπτοντας ότι η τουριστική κίνηση και οι κρατήσεις έμειναν εμφανώς μειωμένες όχι λόγω της 48ωρης απεργίας των ναυτεργατών, αλλά γιατί οι λαϊκές οικογένειες αδυνατούν να κάνουν μια ολιγοήμερη εκδρομή, αφού αδυνατούν να καλύψουν βασικές ανάγκες τους, λόγω της βάρβαρης πολιτικής τους. Για τους εργάτες, η ημέρα της Πρωτομαγιάς δεν είναι αργία, όπως θα ήθελαν οι αστοί, αλλά απεργία και σαν τέτοια επιβλήθηκε μέσα από σκληρούς αγώνες της εργατικής τάξης. Αυτό δεν πρόκειται να το χαρίσουν οι ναυτεργάτες, όπως και όλοι οι εργαζόμενοι, στους αστούς. Αλλα κουραγιο... υσ Η εργατική τάξη διαδηλώνει την Πρωτομαγιά έξω από τη «Χαλυβουργία», εκεί όπου πάνω από έξι μήνες η τάξη του Σαμαρά και του Βενιζέλου εισπράττει καθημερινά την απόφαση των εργατών να μη σκύψουν το κεφάλι, να βγουν νικητές.

AΓΑΝΤΑ... Πρωτοπόροι αγωνιστές στα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ Πάνω από το 50% συμμετέχει για πρώτη φορά σε συνδυασμούς του Κόμματος. Υπερβαίνει την προβλεπόμενη ποσόστωση ο αριθμός των γυναικών Εργάτες, υπάλληλοι, αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι, άνεργοι, επιστήμονες, καλλιτέχνες, αθλητές, δημοσιογράφοι, φοιτητές, σπουδαστές και συνταξιούχοι στελεχώνουν τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ σε όλη την επικράτεια. Πρόκειται για στελέχη του εργατικού, νεολαιίστικου, γυναικείου και λαϊκού κινήματος, δοκιμασμένα και πρωτοπόρα στους χώρους και τους κλάδους τους, με πλατιά αναγνωρισμένη τη συνέπεια με την οποία υπερασπίζονται τα εργατικά λαϊκά δικαιώματα. Είναι συνδικαλιστικά στελέχη που δραστηριοποιούνται στο ΠΑΜΕ και άλλα εργατικά σωματεία. Στελέχη του αγροτικού κινήματος (ΠΑΣΥ) και άλλων συλλόγων της αγροτιάς, συνδικαλιστές των ΕΒΕ (ΠΑΣΕΒΕ) και άλλων ενώσεων. Νεολαίοι αγωνιστές του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ), γυναίκες μέλη της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ). Στελέχη του κινήματος των εκπαιδευτικών, του κινήματος κατά του πολέμου, του πολιτισμού, για την προστασία του περιβάλλοντος και εκλεγμένοι στην Τοπική Διοίκηση. Ακόμα, των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων και των λαϊκών επιτροπών αγώνα. Από τους συνολικά 424 υποψήφιους συμμετέχουν για πρώτη φορά σε συνδυασμούς του ΚΚΕ οι 212, δηλαδή το 50%. Οι γυναίκες υποψήφιοι είναι 150, αριθμός που υπερβαίνει την προβλεπόμενη από τον εκλογικό νόμο ποσόστωση του 1/3 (140). Από 424 υποψηφίους, 148 είναι εργατοϋπάλληλοι (35%), 128 είναι επιστήμονες - δικηγόροι - γιατροί (30,1%), 45 είναι αυτοαπασχολούμενοι (10,61%), 28 είναι συνταξιούχοι (6,6%), 22 είναι αγρότες (5,1%), 8 είναι άνεργοι (1,88%), 8 είναι δημοσιογράφοι (1,88%), 7 είναι φοιτητές - σπουδαστές (1,65%), 5 είναι καλλιτέχνες - αθλητές (1,17%). Η ηλικιακή σύνθεση των ψηφοδελτίων είναι η εξής: 25-39 χρόνων 35,3%, 40-49 χρόνων 26,3%, 50-59 χρόνων 31,6%, 60-69 χρόνων 6,3%, 70 και άνω 0,5%. Με αισιοδοξία και αυταπάρνηση, με πίστη στο κριτήριο και την πείρα του λαού, οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, οι φίλοι και οπαδοί του Κόμματος και της ΚΝΕ καλούμαστε να κάνουμε τη νύχτα - μέρα, για να φτάσει παντού η φωνή και η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ. Να οργώσουμε όλη την Ελλάδα, πρωταρχικά τους τόπους δουλειάς, για να φτάσει το ψηφοδέλτιο σε κάθε εργαζόμενο, φτωχό αγρότη και αυτοαπασχολούμενο, κάθε νέο και νέα, κάθε γυναίκα της λαϊκής οικογένειας. Η μάχη των εκλογών πρέπει να δοθεί με πείσμα και μαχητικότητα, για ένα αποφασιστικά ενισχυμένο ΚΚΕ. Η πολιτική του ΚΚΕ έχει δικαιωθεί και είναι το μόνο κόμμα στο οποίο η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα μπορούν να στηριχθούν και μετά τις εκλογές. υσ Προπαγάνδα για την «ενεργό γήρανση» Πρόσκληση στα σχολεία να διοργανώσουν τέλη Απρίλη εκδηλώσεις «διαγενειακής αλληλεγγύης», μαζί με άτομα τρίτης ηλικίας, απευθύνει το υπουργείο Παιδείας, βάζοντας και τους μαθητές στο πνεύμα της «ενεργού γήρανσης». Το 2012 είναι για την ΕΕ έτος «ενεργού γήρανσης» και μάλιστα στα υλικά που συνοδεύουν τις σχολικές δραστηριότητες αναφέρεται ότι «στόχος του Ετους αυτού είναι να μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε πόσο σημαντική είναι η συμβολή των ηλικιωμένων ατόμων στην κοινωνία και να τους δώσει τη δυνατότητα να συνεχίσουν να παίζουν ενεργό ρόλο, προκειμένου να διατηρήσουν την υγεία τους». Για τους καπιταλιστές, «ενεργός γήρανση» σημαίνει απλά εργάτες που θα δουλεύουν για την κερδοφορία των επιχειρήσεων μέχρι να πεθάνουν. Και, με αφορμή την κρίση, έχουν ήδη παρθεί και θα παρθούν και άλλα μέτρα προς αυτήν την κατεύθυνση, με την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, περικοπές στις συντάξεις κ.λπ. Είναι μια ακόμα ξεδιάντροπη προσπάθεια να εξωραΐσουν την πολιτική τους με αποδέκτες τους μαθητές, να πουλήσουν ενδιαφέρον και ευαισθησία, να χρησιμοποιήσουν τη διάθεση για αλληλεγγύη στα μέτρα τους.

ΑΓΑΝΤΑ... ΓΑΛΛΙΑ - ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ Εγκλωβισμένος ο λαός στη διαχείριση του συστήματος Ανοιχτό το αποτέλεσμα του β' γύρου μετά την επικράτηση του «σοσιαλιστή» Ολάντ έναντι του Σαρκοζί Για άλλη μια φορά οι «αριστεροί» ετοιμάζονται να στηρίξουν τους σοσιαλδημοκράτες σφαγείς για να μην έρθουν οι ...δεξιοί Ο Ολάντ ετοιμάζεται να γίνει «χαλίφης στη θέση του χαλίφη» στη διαχείριση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας στη Γαλλία ΠΑΡΙΣΙ.-- Πριν καν κλείσουν οι κάλπες του πρώτου γύρου, άρχισε η μάχη για το δεύτερο γύρο μεταξύ των δύο κύριων διεκδικητών του προεδρικού θώκου στη Γαλλία σε μια αναμέτρηση που, τελικά, φαίνεται ότι θα είναι πιο αμφίρροπη από ό,τι οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων εβδομάδων έδειχναν. Καθοριστικό ρόλο αναμένεται να διαδραματίσει το τι θα κάνουν τελικά οι ψηφοφόροι του ακροδεξιού «Εθνικού Μετώπου», του οποίου η επικεφαλής Μαρίν Λεπέν αναδεικνύεται σε μεγάλη «νικήτρια» του α' γύρου. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών, ο υποψήφιος του νεογκωλικού UMP Νικολά Σαρκοζί συγκεντρώνει 27,1% των ψήφων και γίνεται ο πρώτος απερχόμενος Πρόεδρος που αναδεικνύεται στη δεύτερη θέση ενόψει του β' γύρου. Ο υποψήφιος του Σοσιαλιστικού κόμματος Φρανσουά Ολάντ συγκεντρώνει το 28,6%, η Μαρίν Λεπέν, από το «Εθνικό Μέτωπο», 17,9%, ο Ζαν Λικ Μελανσόν από το «Αριστερό Μέτωπο» (συμμαχία του μεταλλαγμένου Γαλλικού ΚΚ με το λεγόμενο «Αριστερό Κόμμα») 11,1% και ο Φρανσουά Μπαϊρού, υποψήφιος του κεντροδεξιού «Δημοκρατικού Κινήματος», περιορίζεται στο 9,1%, ενώ η «πράσινη» Ζολί 2,3%, το Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα με τον Ποτού 1,2% και οι τροτσκιστές του Εργατικού Αγώνα με την Αρτό 0,6%. Η συμμετοχή έφτασε το 80%, ποσοστό που, για τα γαλλικά δεδομένα των τελευταίων χρόνων, θεωρείται αρκετά υψηλό, κάτι που, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, δεν αναμένεται να επαναληφθεί και στο δεύτερο γύρο της 6ης Μάη. Ολοι οι σοσιαλδημοκράτες - διαχειριστές μαζί Αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση των πρώτων αποτελεσμάτων, ο Ζαν Λικ Μελανσόν έσπευσε να καλέσει τους ψηφοφόρους του «Αριστερού Μετώπου» να «διώξουν τον Σαρκοζί» στο δεύτερο γύρο, καλώντας μάλιστα να διαδηλώσουν την 1η Μάη «με τα συνδικάτα, με την εργατική τάξη στον αγώνα» και την 6η Μάη να «κινητοποιηθείτε για να νικήσουμε τον Σαρκοζί». Στην ίδια ρότα κινήθηκε και ο ΓΓ του Γαλλικού ΚΚ και πρόεδρος του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, Πιερ Λοράν, που δήλωσε: «Στο όνομα του ΓΚΚ καλώ στην πιο δυναμική και πιο πλατιά συγκέντρωση των δυνάμεων όλης της Αριστεράς πίσω από το σοσιαλιστή υποψήφιο Ολάντ για να νικήσουμε το Σαρκοζί. Η ήττα του απερχόμενου προέδρου θα πρέπει να είναι μεγάλη και ξεκάθαρη και γι' αυτό θα διαθέσουμε όλες μας τις δυνάμεις». Ετσι διαιωνίζουν την αυταπάτη ότι αλλαγή προσώπου στο προεδρικό μέγαρο χωρίς αμφισβήτηση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και της εξουσίας των μονοπωλίων μπορεί να φέρει κάποια αλλαγή για τους Γάλλους εργαζόμενους και την καθημερινότητά τους που γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη λόγω της καπιταλιστικής κρίσης. Πρόκειται για την ίδια αυταπάτη που καλλιεργείται και από οπορτουνιστικές δυνάμεις στη χώρα μας, όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Για έναρξη διαδικασίας «αλλαγής σελίδας» στη Γαλλία κάνουν λόγο και στην Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ, η Δημοκρατική Αριστερά, χαιρετίζοντας την επικράτηση στον α' γύρο του Φρανσουά Ολάντ ο οποίος προωθεί εαυτόν και παρουσιάζεται από σοσιαλδημοκρατικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις ως «εναλλακτική» λύση στις βάρβαρες αντιλαϊκές πολιτικές του ευρωπαϊκού κεφαλαίου επειδή διατείνεται ότι θα αναδιαπραγματευτεί το Δημοσιονομικό Σύμφωνο προκειμένου να συμπεριλάβει και μέτρα (καπιταλιστικής εννοείται) ανάπτυξης. Από την άλλη, ο Νικολά Σαρκοζί δεν έχασε στιγμή και έστρεψε κατευθείαν το βλέμμα του προς τους ψηφοφόρους της Λεπέν με στόχο να τους προσεταιριστεί για το β' γύρο. Ο απερχόμενος Πρόεδρος δήλωσε με νόημα ότι «τους άκουσε καλά» και ότι «σέβεται την επιλογή τους», σπεύδοντας να την ερμηνεύσει ως «την αγωνία των Γάλλων που θέλουν να προφυλάξουν τον τρόπο ζωής τους». Η εμφανής προσπάθεια του Σαρκοζί να προσελκύσει τις ακροδεξιούς ψήφους προκάλεσε την υποκριτική αντίδραση των Βρυξελλών και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που έσπευσε να μιλήσει για τον «κίνδυνο που περικλείει το να βρίσκεται κανείς πολύ κοντά στους ακραίους». Η Γερμανίδα Καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ επανέλαβε την υποστήριξή της προς τον Σαρκοζί, αλλά εκπρόσωπός της κατέστησε σαφές ότι δεν προτίθεται «να κάνει προεκλογική εκστρατεία για λογαριασμό του» και ότι η Γερμανία «θα συνεργαστεί πολύ καλά όποιος και αν είναι ο νέος Γάλλος Πρόεδρος». Με βάση δημοσκοπήσεις που έγιναν αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων του α' γύρου, φαίνεται ότι ο Ολάντ θα καταφέρει να διασφαλίσει 53%-56% στις κάλπες της 6ης Μάη και θα γίνει ο νέος ένοικος των Ηλυσίων Πεδίων, ο πρώτος υποψήφιος του Σοσιαλιστικού Κόμματος που επανέρχεται σε αυτή τη θέση μετά από τις δύο θητείες του Φρανσουά Μιτεράν, που έληξαν το 1995.

υσ Τα αποτελέσματα των γαλλικών εκλογών επιβεβαιώνουν το ΚΚΕ Δηλώσεις, με αφορμή τις γαλλικές εκλογές, έκανε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, όπου τόνισε: « Οι γαλλικές εκλογές, τα αποτελέσματά τους στον πρώτο γύρο και αυτά που ετοιμάζονται στο δεύτερο γύρο, διδάσκουν, επιβεβαιώνουν γιατί το ΚΚΕ αρνείται τη συμμετοχή στο μέτωπο των λεγόμενων αντιμνημονιακών δυνάμεων, των λεγόμενων αριστερών δυνάμεων. Οταν ένα Κομμουνιστικό Κόμμα, όταν ένα εργατικό κίνημα ενσωματώνει τη διαμαρτυρία των λαϊκών μαζών σε μια αριστερή συμμαχία, η οποία αποδέχεται τη διαπραγμάτευση αποκλειστικά και μόνο εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τον κοινωνικό διάλογο με τα μονοπώλια, τότε μία είναι η κατάληξη, αυτή που βλέπουμε τώρα και μπροστά στο δεύτερο γύρο στη Γαλλία: Να οδηγείται ο λαός πότε να ψηφίζει το φιλελεύθερο κόμμα, πότε τη σοσιαλδημοκρατία και ο ριζοσπαστισμός να νοθεύεται, να αμβλύνεται και να επεκτείνεται ο συντηρητισμός. Θυμίζω τον δεύτερο γύρο των γαλλικών εκλογών, όταν οι πάντες ψήφιζαν Σιράκ για να μη δυναμώσει ο Λεπέν. Σήμερα, καλούνται από την αριστερά, όπως λέγεται, της Γαλλίας, να ψηφίζουν Ολάντ για να μην έρθει ο Σαρκοζί. Με αυτή τη λογική, το κίνημα θα είναι πάντα ηττημένο και ιδιαίτερα σε μια περίοδο κρίσης όπου απαιτείται η εκτίναξη του εργατικού λαϊκού κινήματος προς τα μπρος».

ΑΓΑΝΤΑ... ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΙΝ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ ΑΝΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ, Ο ΓΑΠ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΣΚΥΛΟΛΟΙ, ΑΝΟΙΓΕ ΤΙΣ ΠΥΛΕΣ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ, ΠΑΡΕΔΙΔΕ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΣΤΙΣ ΟΡΕΞΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΝ ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ, Δ.Ν.Τ-ΤΡΑΠΕΖΕΣ. Αλλα κουραγιο... υσ τα παιδια για ολες τις βρωμοδουλειες