ΑΓΑΝΤΑ...

ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ Ν01.

«Είναι φανερό διά γυμνού οφθαλμού ότι η Ελλάδα αλλάζει απ' άκρου εις άκρον δραματικά και ταχύτατα.

Aκόμη και η παραδοσιακή διάκριση μεταξύ της σκληρής Αθήνας και της πιο ανθρώπινης περιφέρειας, που προσφέρει μεγαλύτερες δυνατότητες σε όποιον την επιλέξει, κι αυτή έχει αλλάξει δραματικά.

Αλλάζουν όλα με τέτοιους ρυθμούς που είναι δύσκολο να το αντέξει κανείς. (...) σκηνές των νεόπτωχων να ψάχνουν τους κάδους των σκουπιδιών για τρόφιμα.

Πληθαίνουν καθημερινά οι άνθρωποι που μιλούν μόνοι τους, όσο τρέχουν κυνηγώντας να αναμετρηθούν με τις υποχρεώσεις τους (...)

Ο καθένας το παλεύει με όποιον τρόπο μπορεί.

Ολοι όμως συμφωνούν σε μια παραδοχή.

Πως ό,τι ήξεραν μέχρι σήμερα, θα πρέπει να το ξεχάσουν.

Οτι η εποχή που διαγράφεται στον ορίζοντα δεν έχει σταθερές ούτε κεκτημένα (...)
Οι μόνοι που δείχνουν να μην καταλαβαίνουν τι γίνεται γύρω τους είναι οι πολιτικοί.

Ολοι.

Η μπάλα έχει χαθεί και οι 300 έχουν πάρει θέση στα θεωρεία του γηπέδου, περιμένοντας να παρακολουθήσουν έναν ακόμη αγώνα» (από άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ Ν02.

«Το βάρος διάσωσης της οικονομίας θα πέσει σχεδόν καθ' ολοκληρίαν στις πλάτες της χώρας και του ελληνικού λαού (...) το ερώτημα που τίθεται στην κυβέρνηση και στις υπόλοιπες αστικές πολιτικές δυνάμεις είναι αν θα αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν και θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για τη διάσωση της χώρας (...)

Αυτό άλλωστε φαίνεται ότι θα είναι και το αντικείμενο των συζητήσεων που θα έχει ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου με τους πολιτικούς αρχηγούς την προσεχή Τρίτη (...)

Θα θελήσει να καταστήσει τους πολιτικούς αρχηγούς συνυπεύθυνους στην προσπάθεια που θα αναλάβει η κυβέρνηση (...) από τις μέχρι τώρα ενδείξεις δεν προκύπτει διάθεση συνδρομής (...)

Πράγμα που σημαίνει ότι πιθανότατα η κυβέρνηση Παπανδρέου θα χρειασθεί να αναλάβει όλο το βάρος της προσπάθειας (...)

Το πιθανότερο είναι ότι δεν θα αντέξει (...)

Το καλύτερο θα ήταν να συμφωνήσουν οι πολιτικές δυνάμεις (...) ίσως σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, ικανής να πείσει και να κινητοποιήσει τον ελληνικό λαό» (από άρθρο στο ΒΗΜΑ/ ηλεκτρονική έκδοση).


Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Και σ' αυτήν ακριβώς τη στιγμή η προπαγανδιστική μηχανή της αστικής τάξης - ή, τουλάχιστον ένα τμήμα της - οξύνει επικίνδυνα το παιχνίδι.

Περιγράφοντας στοιχεία της πραγματικότητας, υποβάλλει την ιδέα της συνευθύνης των «300», έτσι που να μένει σαν συμπέρασμα ανοιχτή η πόρτα ως και για «εθνοσωτήριες» λύσεις.

Ετσι, αφήνει στο απυρόβλητο την οικονομική βάση στην οποία αντιστοιχεί το πολιτικό σύστημα.

Ενα πολιτικό σύστημα στο οποίο εκφράζονται διαμετρικά αντίθετα ταξικά συμφέροντα. Οι καπιταλιστές έχουν τα κόμματά τους και η εργατική τάξη το δικό της.

Τη συνείδηση ότι η εργατική τάξη έχει διέξοδο μέσα από τη συσπείρωση στο Κόμμα της, το ΚΚΕ, θέλουν να χτυπήσουν στη γέννησή της.

Η αστική τάξη δείχνει καθημερινά ότι είναι εξαιρετικά επικίνδυνη.

Μια αναλύτριά της χτες το βράδυ στον «Σκάι» έφτασε να χαρακτηρίσει τους μετανάστες μέρος ενός «μετακινούμενου μουσουλμανικού πληθυσμού» και δημιουργώντας συνειρμό με την Αφρική άφησε την απειλή να αιωρείται.

Καταγγέλλοντας τους «αλλόθρησκους» προσπαθεί να κινητοποιήσει «εθνικά», θάβοντας την ταξική αντιπαράθεση.

Κινείται στην ίδια γραμμή με το άρθρο στην «Καθημερινή» του ίδιου ιδιοκτήτη, που μέσα από την περιγραφή της πραγματικότητας, αφού υποβάλει την ιδέα «ξεχάστε ό,τι έχετε», αφήνει ανοιχτό το χώρο για την εμφάνιση του εθνοσωτήρα που θα υποδείξει ο εφοπλιστής, η τάξη του.


Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ.

Η εκπαίδευση ως εμπόρευμα

«Ενα βήμα πριν την κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ βρίσκεται η κυβέρνηση (...) στην πράξη, αυτό που θα γίνει θα είναι να πέσει στις πλάτες των φοιτητών το κόστος αγοράς των - επιπλέον του ενός - απαιτούμενων βιβλίων.

Στις πλάτες των φοιτητών, που ήδη δεν μπορούν να τα βγάζουν πέρα με το κόστος των σπουδών τους, που το 45% του πληθυσμού τους αναγκάζεται να δουλέψει παράλληλα με τις σπουδές, που το 10% δουλεύει ήδη από το πρώτο έτος, που σε λίγο θα αρχίσουμε να μετράμε ποσοστά αυτών που εγκαταλείπουν τις σπουδές γιατί δε θα μπορούν λόγω ανέχειας των οικογενειών τους...

Οι φοιτητές ήδη πληρώνουν πολλά για τις σπουδές τους (σίτιση, στέγαση, μεταφορές, αναλώσιμα, σημειώσεις), τώρα τους βάζουν να πληρώνουν και για συγγράμματα, αύριο θα τους ζητήσουν να πληρώνουν και δίδακτρα (...)

Είναι παραπάνω από φανερό ότι αυτή η κυβερνητική απόφαση είναι βήμα προς την πλήρη κατάργηση του δωρεάν χαρακτήρα της ανώτατης εκπαίδευσης» (από άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).

Ανατροπή της σαπίλας τους

Είναι δύο τραγικά περιστατικά, που αποτυπώνουν τη σάπια πραγματικότητα που βιώνουν σήμερα οι εργατικές λαϊκές οικογένειες.

Ο 90χρονος στην Πάτρα που παραλίγο να πεθάνει επειδή του έκοψε το ρεύμα η ΔΕΗ ΑΕ με αποτέλεσμα να μη λειτουργεί η συσκευή οξυγόνου.

Ο παππούς, που τον πρόλαβε ο γιος του λίγο πριν το θάνατο, έπαιρνε 570 ευρώ σύνταξη και δεν μπορούσε να πληρώσει το λογαριασμό των 400 ευρώ.

Αλλωστε, πώς θα μπορούσε να ζήσει αν πλήρωνε;

Στην άλλη περίπτωση, στο Ηράκλειο, ο νεφροπαθής δεν έζησε.

Πέθανε και άφησε ...χρέη στο δημόσιο νοσοκομείο.

Μετά το θάνατό του, η διοίκηση έψαξε να βρει όποιον συγγενή είχε ο άτυχος 58χρονος, για να αξιώσει το ποσό των 400.000 ευρώ που αντιστοιχούν στη νοσηλεία στη Μονάδα Τεχνητού Νεφρού την 3ετία 2007 - 2010.

Είναι δύο περιπτώσεις, από τις χιλιάδες που δε βλέπουν ποτέ στο φως της δημοσιότητας, και που αποκαλύπτουν τι σημαίνει σύστημα Πρόνοιας και Υγείας για τα λαϊκά νοικοκυριά.

Ο νεφροπαθής, λέει, χρεωνόταν στο δημόσιο νοσοκομείο, γιατί δεν ήταν ασφαλισμένος.

Στον άρρωστο 90χρονο, λέει, κόπηκε το ρεύμα επειδή δεν πλήρωνε το λογαριασμό.

Από τη δική τους τη σκοπιά, από τη σκοπιά των καπιταλιστών και των πολιτικών τους εκπροσώπων, είναι οι νόμοι του αστικού κράτους που πρέπει να εφαρμοστούν.

Είναι τα χρέη των λαϊκών νοικοκυριών που πρέπει να πληρωθούν, ανεξάρτητα από το εάν μπορούν ή δεν μπορούν.

Αυτοί είναι οι νόμοι τους, αυτοί οι κανονισμοί τους, αυτή είναι η αγριότητα του καπιταλιστικού συστήματος, που μόνον έτσι μπορεί να λειτουργήσει για να συνεχίσει να υπάρχει.

Στο περιθώριο της συνάντησης που είχε χτες η Λ. Κατσέλη με τον αρμόδιο επίτροπο Λ. Αντορ δήλωσε προκλητικά πως «... βρισκόμαστε στη μέση μιας μεγάλης μελέτης για όλη την αξιολόγηση των επιδοματικών κοινωνικών πολιτικών μας.

Ενα πράγμα είναι σίγουρο, ότι δεν θα βρεθεί κάποιος άνεργος χωρίς επίδομα ανεργίας».

Η υπουργός προκαλεί τη νοημοσύνη των εργαζομένων καθώς:
Η μείωση κατά 500 εκατομμύρια ευρώ της δαπάνης για τα επιδόματα το 2012 αποτελεί ρητό όρο του επικαιροποιημένου Μνημονίου.

ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΕΙΣ

Δεν κάνουν θεραπείες επειδή δεν έχουν να πληρώσουν!

πικίνδυνες καταστάσεις ζουν οι ασθενείς απ' τα φτωχά λαϊκά στρώματα ως αποτέλεσμα της πολιτικής που μετατρέπει τα δημόσια νοσοκομεία σε επιχειρήσεις και τους ασθενείς σε πελάτες.

Με δραματικό τρόπο βιώνουν τις περικοπές οι καρκινοπαθείς.

Ενας καρκινοπαθής, ο οποίος χρειάζεται ακτινοθεραπεία, κατά μέσο όρο περιμένει από 2 έως 4 μήνες μέχρι να ξεκινήσει η θεραπεία του.

«Αυτό σημαίνει ότι κατά τη διάρκεια της αναμονής του - ιδιαίτερα σε ορισμένα πολύ κοινά είδη καρκίνου όπως ο καρκίνος του πνεύμονα, του τραχήλου της μήτρας, το λέμφωμα κλπ. - ο ασθενής θα έχει αλλάξει στάδιο.

Π.χ. αν κατά την έλευσή του στο εξωτερικό ιατρείο ο καρκίνος ήταν ιάσιμου σταδίου, όταν θα ξεκινήσει τη θεραπεία το στάδιό του θα έχει προχωρήσει σε μη ιάσιμος», λέει στον «Ρ» ο Νίκος Μπουντούρογλου, επιμελητής ογκολόγος - ακτινοθεραπευτής στο νοσοκομείο «Μεταξά».

Για να ξεκινήσει κάποιος καρκινοπαθής να κάνει ακτινοθεραπεία πρέπει να υποβληθεί σε μια διαδικασία που λέγεται εξομοίωση, εξέταση αναγκαία για το σχεδιασμό της θεραπείας που κοστίζει στο δημόσιο νοσοκομείο από 180 έως και 300 ευρώ.

Ο ασθενής πρέπει να προπληρώσει αυτά τα χρήματα στο νοσοκομείο, ενώ κάποια ταμεία δεν την καλύπτουν.

«Πρόσφατα είχαμε στο νοσοκομείο δυο περιπτώσεις ηλικιωμένων που χρειάζονταν θεραπεία για καρκίνο στον προστάτη και καρκίνο του πνεύμονα.

Οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να προπληρώσουν την εξέταση - γιατί έπαιρναν συντάξεις πείνας - και τελικά δεν έκαναν ακτινοθεραπεία στο "Μεταξά"», τόνισε.

Αντίστοιχα, όπως ανέφερε, το ΙΚΑ ενώ στο παρελθόν κάλυπτε τα συμπληρώματα διατροφής για τους καρκινοπαθείς, πρόσφατα θέσπισε πλαφόν στο ποσό που θα αποζημιώνει.

«Κάποιοι ασθενείς με καρκίνο του οισοφάγου δεν μπορούν να τραφούν πλήρως απ' το στόμα τους, οπότε γίνεται γαστροστομία και τρέφονται με συμπληρώματα διατροφής και αλεσμένες τροφές.

Το κόστος των συμπληρωμάτων κυμαίνεται σε 1.500-1.800 ευρώ το μήνα και πλέον δεν καλύπτονται στο σύνολό τους», υπογράμμισε.

Επικίνδυνες περικοπές σε εξετάσεις

Την ίδια ώρα εκατοντάδες εξετάσεις παύουν να καλύπτονται απ' τα ασφαλιστικά ταμεία ακόμα και στα δημόσια νοσοκομεία, ενώ υπάρχουν και εξετάσεις που δεν καλύπτονται γιατί δεν είναι κοστολογημένες.

Π.χ η εξέταση για πεψινογόνο 1 και 2, χωρίς την οποία δεν μπορεί να διαγνωστεί ο καρκίνος του στομάχου.

Επίσης, η καλπροτεκτίνη κοπράνων που χρησιμοποιείται για τη διάγνωση της ελκώδους κολίτιδας, της νόσου του Crohn και του καρκίνου του παχέος εντέρου.

«Παράλληλα, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, δεν υπάρχουν στα νοσοκομεία και αντιδραστήρια για απλές καθημερινές εξετάσεις επειδή οι προμηθευτές εκβιάζουν για να πληρωθούν, συνέπεια της εξάρτησης των προμηθειών των νοσοκομείων απ' τους μονοπωλιακούς ομίλους.

Π.χ. οι εξετάσεις Τ3 και Τ4 για το θυροειδή, που δείχνουν αν έχει ρυθμιστεί σωστά ένας πάσχοντας θυροειδής ή αν υπάρχει καρκίνος», τονίζει ο Ν. Μπουντούρογλου.

«Ενα μεγάλο κομμάτι των ασθενών δεν εξετάζεται σύμφωνα με τη σύγχρονη επιστημονική γνώση για να μπορέσει να διαγνωστεί με ακρίβεια η νόσος από την οποία πάσχει και άρα να του δοθεί η κατάλληλη θεραπεία.

Στην πράξη αυτό σημαίνει ελλιπή διάγνωση, άρα και ελλιπή θεραπευτικό χειρισμό.

Σε ό,τι αφορά δε την πρόληψη ούτε κουβέντα να γίνεται.

Γιατί η πρόληψη βασίζεται καθαρά σε εξετάσεις που πρέπει να είναι ακριβείς, να γίνονται στην ώρα τους και σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η εξέταση για καρκινικούς δείκτες (εξετάσεις που διαγιγνώσκουν τον καρκίνο ή πιθανές υποτροπές και καθοδηγούν τη θεραπεία και παρακολούθηση μετά τη θεραπεία).

Το ΙΚΑ καλύπτει για τους ασφαλισμένους του την εξέταση μόνο μια φορά το χρόνο και μόνο για ορισμένους καρκινικούς δείκτες, ενώ η παρακολούθηση των ασθενών απαιτεί να γίνεται τουλάχιστον ανά τρίμηνο και σε μερικές περιπτώσεις ανά μήνα (π.χ. καρκίνος των όρχεων ή των ωοθηκών)», υπογράμμισε.

Και κατέληξε: «Οσο η υγεία αποτελεί εμπορεύσιμο είδος και υπόκειται στους νόμους της αγοράς δεν μπορεί να εξασφαλίσει σε κανέναν ασθενή την έγκαιρη και ακριβή αντιμετώπιση της ασθένειάς του.

Για παράδειγμα, ο καρκινοπαθής χρειάζεται να υποβάλλεται σε τακτικό έλεγχο πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη θεραπεία, ο οποίος εξασφαλίζει, σύμφωνα με τις επιταγές της σύγχρονης επιστήμης, το καλύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα.

Οταν αυτά μπαίνουν στη λογική του κόστους, τότε οι ανάγκες του ασθενούς παραμερίζονται, με αποτέλεσμα την επιβάρυνση της συνολικής του κατάστασης».

Αλλα κουραγιο...



υσ η με τους καρχαριες και τους παπαγαλους-υπηρετες, η ολοι μαζι εναντιον τους..........................................στο χερι μας ειναι!