ΑΓΑΝΤΑ...

Mega-ανθρωπισμός

Πραγματικά οργισμένοι οι συντελεστές του δελτίου ειδήσεων του MEGA τις προάλλες:
«Να βάλουμε τις φωνές;

Να αρχίσουμε να ουρλιάζουμε;» (!!!)
ρωτούσαν ο ένας τον άλλον εις επήκοον των τηλεθεατών τους.

Και τι ήταν αυτό που οδήγησε την κυρία Τρέμη, τον κ. Πρετεντέρη και τους υπολοίπους σε τέτοιο βρασμό και σύγχυση μέχρι του σημείου να απειλούν ότι θα αρχίσουν να ουρλιάζουν;

Μα το γεγονός της λεγόμενης «εφεδρείας».

Και πού το παράξενο, θα πείτε.

Σε αυτές τις περιπτώσεις κάθε άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του έχει το δικαίωμα να βάλει τις φωνές.

Μέχρι και υποχρέωση έχει να ουρλιάξει, όταν ακούει ότι πάνε να πετάξουν στο δρόμο 30.000 εργαζόμενους τώρα και 150.000 εντός τριετίας.

Πράγματι, έτσι θα έκανε κάθε άνθρωπος.

Μόνο που οι συντελεστές του MEGA, στο πλαίσιο - προφανώς - ενός άλλου τύπου ανθρωπιάς, δεν βγήκαν από τα ρούχα τους λόγω της εφαρμογής της «εφεδρείας».

Οχι.

Βγήκαν από τα ρούχα τους
επειδή - όπως είπαν - η κυβέρνηση δεν μπορεί να φέρει σε πέρας μια «πραγματική μεταρρύθμιση» (!),
επειδή - όπως είπαν - η «εφεδρεία» δεν προχωρά (!),
επειδή - όπως είπαν - η «εφεδρεία» ...μένει στα χαρτιά!

Ηθελαν δηλαδή να ουρλιάξουν όχι για την εφαρμογή της «εφεδρείας», αλλά από το φόβο τους, από την αγωνία τους, από τον «κίνδυνο» μήπως τελικά αποδειχτούν... ανίκανες οι κυβερνήσεις και δεν την εφαρμόσουν την «εφεδρεία»!


Αλλα κουραγιο...


υσ Κάπου εκεί - ομολογούμε - καταφύγαμε στο τηλεκοντρόλ.
Ακόμα και ο επαγγελματικός μας σαδομαζοχισμός έχει τα όριά του...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ