Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011







ΑΓΑΝΤΑ...

Με το σάπιο δε χτίζεις νέο κόσμο

«Λύση μέσα στα πλαίσια αυτού του συστήματος δεν μπορεί να δοθεί (...) ο λαός πρέπει να δημιουργήσει τη στρατιά της ανατροπής. Και σ' αυτό το δρόμο μπορεί κάτι να περισώσει (...) τα υλικά που σήμερα προσφέρονται απ' όλα τα κόμματα κι αυτά που λέγονται ανανεωτικά, είναι οι πιο παλιές συνταγές ενός συστήματος που κυριολεκτικά σαπίζει.

Το «λίφτινγκ» είναι φτιασίδωμα του σάπιου

(...) Αυτή είναι η θέση μας, επιμένουμε σ' αυτό (...) πριν 20-30 χρόνια όταν λέγαμε ορισμένα πράγματα και μάλιστα μετά τις ανατροπές, ένας κόσμος δε μας πίστευε (...) σήμερα, όμως, πρέπει να δώσει βάση σ' αυτά που λέμε, να τα ταιριάξει με την πείρα του και κυρίως αυτό που λέμε η οργάνωση των εργατών, των λαϊκών μαζών πριν απ' όλα στους τόπους δουλειάς.
Εκεί κρίνεται, εκεί είναι το μονοπώλιο, εκεί είναι η κύρια επίθεση, αλλά και στη γειτονιά.
Διαφορετικά, περιμένοντας από τα πάνω αν θα αλλάξει ο ένας αρχηγός, αν θα έρθει ο ένας ή άλλος, η αυτοκριτική που κάνουν, αν θα γίνουν νέα σχήματα, αυτά δεν είναι παρά ένα λίφτινγκ του συστήματος (...) άμα έχεις ρυτίδες ό,τι και να κάνεις, έτσι είναι το σύστημα, τα οστά σου σε πονάνε, οι αρθρώσεις σε πονάνε.

Ο δρόμος μπροστά

(...) Κι απ' αυτή την άποψη, αυτή τη στιγμή αξίζει να δοκιμάσουν αν θέλετε το δρόμο που υποδεικνύει το ΚΚΕ.
Σ' αυτήν την κατεύθυνση θα παλέψουμε και πρέπει να δείξουμε απειθαρχία, ανυπακοή, αντρειοσύνη και αλληλεγγύη.
Η αλληλεγγύη που αναπτύσσεται στη "Χαλυβουργία" έχει σημασία, αλλά πρέπει η εργατική λαϊκή αλληλεγγύη να πάει παντού (...)
Οχι φιλανθρωπία, όπως κάνουν οι φιλάνθρωποι, όχι τέτοια.
Αυτό που λέμε η οργάνωση της εργατικής αλληλεγγύης, της λαϊκής αλληλεγγύης.

Ωρα για έναν πρωτόγνωρο αγώνα

Θα χρειαστούν και τέτοιες μορφές (...) που αγωνιστικοποιούν και που αν θέλετε δίνουν περηφάνια στο λαό, να μην τους κάνουν να φιλάνε το ένα χέρι και το άλλο.

Σ' αυτά πρέπει να μπει τέρμα.

Ενας αγώνας δηλαδή πρωτόγνωρος.

Εχει συσσωρευτεί πείρα στο λαό και θεωρούμε ότι το ΚΚΕ σήμερα μπορεί να εκφράσει ευρύτερα λαϊκά κοινωνικά στρώματα και με διαφορετικές αντιλήψεις.

Εχει την πείρα, ξέρει να παλεύει, δεν αιφνιδιάστηκε και ακριβώς μπορεί κανείς να ακουμπήσει πάνω μας, όχι να κάτσει ουδέτερος.

Να ακουμπήσει και την ίδια ώρα να έχει τη γνώμη του, να αναπτύσσει πρωτοβουλία, αλλά μπορεί να στηριχτεί σε μας και στις πολιτικές μας θέσεις»

Αλλα κουραγιο...




υσ από την ομιλία της Αλ. Παπαρήγα στη Λιβαδειά

1 σχόλιο:

  1. Σαφώς το σύστημα είναι σάπιο και χρειάζεται ολοκληρωτικό γκρέμισμα, επανασχεδίαση και ξαναχτίσμο.
    Αλλά αυτό το συμπλήρωμα στα ως άνω : "αυτή τη στιγμή αξίζει να δοκιμάσουν αν θέλετε το δρόμο που υποδεικνύει το ΚΚΕ", ασφαλώς μπορεί να προκαλέσει μειδίασμα, αν όχι γέλιο.

    Η μόνη βιώσιμη λύση βρίσκεται πέρα από την πολιτική, πέρα από τόσο τον καπιταλισμό όσο και τον κομμουνισμό. Το διατυπώνω ως αξίωμα αυτό γιατί απλούστατα και τα δυο δοκιμάστηκαν και απέτυχαν. Και ναι, γνωρίζω τα επιχειρήματα και τις μακροσκελείς θεωρίες που αναλύουν και εξηγούν με κάθε λεπτομέρεια γιατί "τα προηγούμενα κομουνιστικά μοντέλα απέτυχαν και γιατί αν το κάνουμε έτσι αυτή την φορά δεν θα αποτύχει".

    Ξανά μισή αλήθεια : πολλές αναλύουν ορθά τους λόγους των παρελθοντικών αποτυχιών αλλά αυτό δεν σημαίνει πως οι προβλέψεις τους για.."γνήσιο κομμουνισμό" δεν θα παραμείνουν απλώς μία ονείρωξη. Είναι πολύ απλό : όσο υπάρχουν ηγέτες και ακόλουθοι σε ένα σύστημα, σύντροφοι που είναι πιο...ίσοι από τους άλλους, αυτό το σύστημα είναι εκ των πραγμάτων καταδικασμένο σε αποτυχία. Γιατί με όποια "ευγενή πρόθεση" και αν ξεκινήσει πάντα θα καταλήξει σε κοινωνικές ανισότητες και αδικίες.

    Σε ένα σύστημα που δίνεται η δυνατότητα για διαφθορά πάντα κάποιοι θα την αξιοποιήσουν. Δεν υπάρχουν αδιάφθοροι άνθρωποι. Για να χτυπηθεί η διαφθορά χρειάζεται ένα σύστημα που να μην δίνεται καν η δυνατότητα για διαφθορά.

    Και το μόνο τέτοιο σύστημα που ξέρω είναι οι "οικονομίες πόρων", που βγάζουν εντελώς το χρέος/χρήμα από την μέση. Το έχω περιγράψει λίγο εκτενέστερα εδώ και εδώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή