ΑΓΑΝΤΑ...

«Κερδοφόρο να εξαπατάς τους αδύναμους».

Ο κύριος Λυριτζής και ο κύριος Οικονόμου και ο παρατρεχάμενός τους κ. Ζήρας, ως γνήσια αργυρώνητα μισθόργανα της πλουτοκρατίας, ανέλαβαν για άλλη μια φορά δράση από την πρωινή εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΪ στις 05/01/11.

Αφού χλεύασαν και ειρωνεύτηκαν τους συμβολικούς αποκλεισμούς του ΠΑΜΕ σε τράπεζες, εν συνεχεία με θέρμη υπερασπίστηκαν τις μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα, με αφορμή την επιχειρησιακή σύμβαση που υπογράφηκε στην κερδοφόρα γαλακτοβιομηχανία ΝΕΟΓΑΛ στη Δράμα, με πρωτοστατούντα τα στελέχη της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ.

Η ακολουθία των δύο αυτών «τοποθετήσεων» συνδέεται με το γεγονός ότι η διεξαγωγή βρώμικου πολέμου σε βάρος της ταξικής συσπείρωσης των εργαζομένων είναι το απαραίτητο όχημα για να αφαιμαχθούν παραπέρα οι εργαζόμενες λαϊκές μάζες προς όφελος των μονοπωλίων.

Για εμάς τους κομμουνιστές, αλλά και για το ταξικό εργατικό κίνημα, το να διατυπώνει κανείς άποψη για τη μορφή και το περιεχόμενο κινητοποιήσεων είναι απολύτως αποδεκτό. Εδώ, όμως (και φυσικά δεν είναι πρώτη φορά), μιλάμε για πικρόχολους και αναίσχυντους σχολιασμούς χωρίς πολιτικά επιχειρήματα, με ατάκες όπως «παραλογισμός», «έξω οι βάσεις του θανάτου» (ειρωνευόμενοι), «ανακάλυψαν τον ένοχο της κρίσης», «τι ζητάνε; - τις καταθέσεις;».

Να ασχοληθούν με τις διεκδικήσεις του ΠΑΜΕ στα πλαίσια των κινητοποιήσεων ούτε λόγος.

Μάλιστα, μέσα στο αντι-ΠΑΜΕ παραλήρημά τους, είπαν ότι «αντί να ασχολούνται με τους μισθούς και τις συντάξεις αποκλείουν τράπεζες».

Για τα ληστρικά δάνεια, που έχουν καθημάξει τα λαϊκά εισοδήματα, οι εν λόγω κύριοι «δεν είδαν και δεν άκουσαν».

Για τα βάρβαρα εργασιακά καθεστώτα που επικρατούν στις τράπεζες, το ίδιο.

Και πώς, άλλωστε, αφού οι άνθρωποι εκτελούν εντολές των μονοπωλίων.

Φροντίζουν, βέβαια, πάντα, να απολαμβάνουν μονολόγους, απουσία εκπροσώπων του ΠΑΜΕ, αφού έχουν κηρύξει εμπάργκο, κάνοντας κουρελόχαρτο τις «αρχές» της αστικής δημοκρατίας που κάθε τόσο δοξολογούν προασπιζόμενοι τη δικτατορία των μονοπωλίων και της τάχα αντικειμενικής ή πλουραλιστικής ή όπως αλλιώς τη λένε, υποκριτικά, δημοσιογραφίας.

Ασφαλώς αντιλαμβανόμαστε ότι όταν βρίσκεται κανείς (όπως οι συγκεκριμένοι κύριοι) σε διατεταγμένη υπηρεσία, εφαρμόζει τη μακιαβελική διδαχή «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» και ο σκοπός είναι προφανώς τα ιερά και τα όσια της ολιγαρχίας του πλούτου.

Αξίζει, όμως, να υπογραμμίσουμε ότι στη συγκεκριμένη εκπομπή (και δεν είναι η μόνη) ξεσκεπάστηκε το υποκριτικό ενδιαφέρον για τους μισθούς των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα.

Συγκεκριμένα, στη συζήτηση μεταξύ του κ. Οικονόμου και κ. Χάλαρη, προέδρου του ΣΕΠΕ, ο πρώτος, αφού κουράστηκε ο σβέρκος του από το κούνημα του κεφαλιού του πάνω - κάτω, εκφράζοντας έτσι την αμέριστη συμφωνία του με ένα από τα μεγαλοστελέχη της ΝΕΟΓΑΛ για τις μειώσεις των μισθών, στη συνέχεια, απευθυνόμενος και διακόπτοντας τον πρόεδρο του ΣΕΠΕ, του είπε εν ολίγοις ότι οι μειώσεις μισθών πρέπει να γίνονται και ακόμη και όταν η επιχείρηση έχει τεράστια κέρδη, για να μη φτάσει στο «χείλος της καταστροφής».

Ο κ. Χάλαρης δε χρειάστηκε να συνεχίσει την τοποθέτησή του, αφού διαπίστωσε ότι ο κ. Οικονόμου εκτελεί άριστα τα χρέη κυβερνητικού εκπροσώπου υπερασπιζόμενος το πρόσφατο αντεργατικό τερατούργημα της κυβέρνησης.

Ολοι αυτοί οι κονδυλοφόροι των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, που δήθεν «κόπτονται» κατά καιρούς για τους χαμηλούς μισθούς των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, για να δικαιολογήσουν το πετσόκομμα των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων, πριν από μερικούς μήνες έλεγαν ότι η νέα μείωση των μισθών γίνεται για να μην κλείσουν οι επιχειρήσεις και χαθούν οι θέσεις εργασίας.

Οτι οι εργαζόμενοι «πρέπει να βάλουν νερό στο κρασί τους» σε αυτή τη δύσκολη στιγμή.

Η αλήθεια είναι ότι όταν είσαι φερέφωνο της πλουτοκρατίας, είσαι αναγκασμένος να ανασκευάζεις τα ψέματα που εκστόμιζες πριν από λίγο καιρό ανάλογα με την περίπτωση.

Εν προκειμένω (νέα επιχειρησιακή σύμβαση στη ΝΕΟΓΑΛ) είναι αναγκαίο για το προπαγανδιστικό οπλοστάσιο της αστικής τάξης, που το συγκρότημα Αλαφούζου υπηρετεί, επειδή η επιχείρηση είχε κερδοφορία 2 εκατομμύρια ευρώ το 2009 και πολύ μεγαλύτερη όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Αλλα κουραγιο...


υσ Προς Λυριτζή, Οικονόμου και Ζήρα απευθύνουμε τη φράση του Μπρεχτ:
«Είναι φυσικά πολύ δύσκολο να μη σκύβεις στους ισχυρούς, και είναι πολύ κερδοφόρο να εξαπατάς τους αδύναμους».