Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010
ΑΓΑΝΤΑ. Τεταρτη σημερα, αυριο πεμπτη και ημερα απεργιας. Το μυαλο μου ''παει'' πισω πολλα χρονια στις τεταρτες της εφηβειας μου. Στο ''αλλο'' σχολειο, στο σχολειο της ζωης, πως και πως περιμενα τις τεταρτες και τα σαββατα,μαζωξη, στου παππου-κοσμα και στης γιαγιας-ευφημιας, θειοι,θειες,αδελφια,νυμφες και γαμπροι και ανηψια,12-15 ατομα στην ''ιεροτελεστια'',στο ''πατρικο'' των παιδιων, ενα μακριναρι, που ειχε μεινει για χρηση ενα υπνοδωματιο με σιδερενιο κρεβατι-καριολα, μεγαλωνοντας καταλαβα τον συσχετισμο-4 αστραφτερα μπρουτζα στις κολωνες του,ντουλαπα,προικα απο την ανδρο -διφυλλη-της γιαγιας,φωταγραφιες στους τοιχους,ολοι πεθαμενοι,4 παιδια της,2 κοριτσια στην κατοχη,2 αγορια μεσηλικες,η πεθερα της,-ρε γιαγια, ολο πεθαμενους εχεις στον τοιχο,δημητρακη μου, ειναι οι πυξιδες μου,τους βλεπω και ξερω που ειμαι, τους μιλαω,σιγα μην σε ακουνε , ο δημητρακη της, και ομως οταν τους μιλαω γαληνευω και δωστου με το θυμιατηρι.20 τετραγωνικα, τραπεζαρια-σαλονι-καθηστικο,στην μεση το μεγαλο τραπεζι σ'αυτο ετρωγαν σε δυο δοσεις ''παλια''14 ατομα,δυο συρταρια,στο ενα κουταλομαχαιροπειρουνα,χαρτοπετσετες, στο αλλο οι πετσετες και τα τραπεζομαντηλα, το ''καλο''-απο την ιαπωνια, της το ειχε φερει του αδελφου της ο γιος ο καπετανιος,3 γιοι,3 καπεταναιοι-και 3 ''προχειρα'', ολα στην ''κολλα'',καναπεδακι διθεσιο,και στον τοιχο μια ''μπαντα''δυο μαυρα πιτσιρικια, με φεσια στο κεφαλι παιζουν μουσικη και τραγουδανε, ο πασσας ξαπλωμενος ραχατιλιδικα ''πινει'' τον ναργιλε του και κοιταει 3 χανουμισες που του χορευουν,-η πρωτη μου σοφτ τσοντα- βαθυ ντεκολτε,πολυ βαθυ,κοιλια εξω και στο τσαλιμι του χορου, μπουτι, γαμπα, πασουμακι,-σου αρεσει? Ναι. Ο παππους με ρωταει, δεν ντρεπεσαι, γερος ανθρωπος τι ρωτας το παιδι? Ξερω εγω, ο παππους-.Καρεκλες και σομπα πετρελαιου,στα κοκκινα πλακακια στο δαπεδο τον χειμωνα κουρελουδες.Μπερντες,χωριζε το καθηστικο-τραπεζαρια-σαλονι, απο το κουζινακι, στον τοιχο ξυλινη πιατοθηκη στο καπακι της τα τενζτερεδια,νεροχυτης μωσαικος,κιτρινος,βρυση μονη μπρουτζινη, γκαζιερες δυο,μια με υραεριο,η αλλη η παλια,με βελονα που καθαριζες τις τρυπες εκει που εβγαινε η φλογα,απο κατω απο τον νεροχυτη, μπερντεδακι,απο πισω, η μπουκαλα για το λαδι, η μεγαλη και διπλα της η μικρη,οι πατατες,τα κρεμμυδια,το κουτι με το ταιντ,το συρμα το ψιλο, για τα τενζτερεδια,- ντινα μη μαλωνεις το παιδι,ο κυρ-μανωλης φταιει που του εδωσε χοντρο συρμα-.Πανω στον νεροχυτη ειχε δεξια και αριστερα ''ποδιες''το κουτι της ζαχαρης,του καφε, το αλατι και το πιπερι,δυο μπρικια απο τα παλια-μ'αυτα ψηνω τον καφε καλυτερα ελεγε η γιαγια-ευφημια- τα σορδα κρεμασμενα στον τοιχο. Ο πρωτος που κατεβαινα μαζι με τον θειο μου τακη, παμε να παρουμε ρετσινα δημητρη? Γιαγκουλας, το παρατσουκλι του μπακαλη-ετσι τον ηξερε ολη η γειτονια,''πειραζε''το ζυγι,του εδωσαν το αιωνιο ''παρασημο'',ο σοφος λαος- ετσι τον ειχα πει οταν πρωτοπηγα να ψωνισω,-πες στην μαμα σου να σου πει το ονομα μου,παντζαρι η μανα μου,ξερεις κυρ-αλεκο, το παιδι δεν καταλαβε-.Κατεβαιναμε στο υπογειο που ειχε τα βαρελια μαζι του, ''εκλεβε''στο μετρημα οταν εριχνε με τις μισες το κρασι-ποσες εχουμε βαλει? 5, οχι βρε παιδια 6, πεντε κυρ-αλεκο, ο θειος μου, αντε ας βαλω αλλη μια, αφου εισαστε πελατες,πουλαγε χαρη βαζοντας το σωστο βαρος, ονομα και πραγμα, γιαγκουλας. Αντε, παμε θα εχουνε παει στον παππου και οι αλλοι, δημητρη κλεισε την σιδερενια, η εξωπορτα, παντα αλαδωτη,τριζανε οι μεντεσεδες-αναστενε νεκρους-ο σκυλος-φυλακας του σπιτιου,οποιος εμπαινε τον επαιρναν χαμπαρι,''εκοβαν''τις ''συζητησεις'',πατημασιες στον διαδρομο,χτυπημα στην πορτα, εμπρος ολοι μαζι,ανοιγμα η πορτα, γεια σου ρε μπιμπινο, μπραβο ρε αντρεο που ηρθες αποψε,ο προτελευταιος αδελφος, των ''παιδιων'', το τραπεζι γεματο με οτι εχουν για καθημερινο στο σπιτι,ρεβυθια,κεφτεδες,μακαρονια,ψαρι,15 ατομα,πινουν και τρωνε ο θειος τακης λεει ιστοριες της κατοχης, αλλα και πριν απο την κατοχη, πως μεγαλωσαν, τους φιλους τους,τα παιχνιδια τους,μετα τις παρεες τους, τους ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥΣ, τα κυνηγια που τους εκαναν,θυμασαι χρηστο που ησουν στο βουνο, μαρικα θυμασαι που φυλαγες τσιλιες για να γραψουμε συνθηματα στην πλατεια [του γκυζη], καιτη στην εξορια ητανε μαζι σου και η παναγιωτα? Θυμασαι ντινα που με τα ποδια απο το χαιδαρι με την γιαγια, μεσα σ'εκεινη την μεγαλη τσαντα στο πατο ειχε βαλει προκηρυξεις και απο πανω λαχανιδες? Δεν θυμοτανε ητανε 7 χρονων,ρε σας σταματησε ο γερμανος και ελεγε-τους τα διηγηθηκε κατοπιν η γιαγια μου κατουρημενη απο την τρομαρα της-παπιερ,παπιερ και εβαλες τα κλαμματα, σταματησε ο γερμανος τις φωνες και σου εδωσε μια σοκολατιτσα και μετα παλι ραους, ραους, οπου φυγει-φυγει.Ιστοριες με χαφιεδες, η μανωλια, ειχε βαλει στο ματι τον θειο-δημητρη-τον γουσταριζε- αλλα ο θειος κομμουνιστης, εστειλε ο πουστης τους χιτες σε ενεδρα και τον πλακωσανε με τα στυλιαρια, ευτυχως τους πηραμε χαμπαρι και τους προλαβαμε στο τσακ, ο δημητρης 2 ημερες την εβγαζε δεν την εβγαζε, την τριτη ημερα σηκωθηκε, εφαγε- λαχανιδες, τσαι-,πλυθηκε,ντυθηκε και εφυγε απο το σπιτι, δεν μας ειχανε ενοχλησει γιατι πιστευαν πως πεθαινε,με τους συνδεσμους περασε στον λυκαβητο-εκει εμενε η μανωλια, μπηκε στο σπιτι του-της τον-την εκανε μαυρη στο ξυλο και εφυγε στην παρανομια.Τακη, θυμασαι ρε που ηρθαμε στην φυλακη να σε δουμε και δεν σε αναγνωρισαμε-ο θειος-χρηστος, σου ειχανε κανει το κεφαλι σαν καζανι απο τα βασανιστηρια- του ειχανε ενα στεφανι στο κεφαλι και το σφιγγανε σιγα-σιγα,τρελος πονος,τον αφησαν ετσι πολλες ωρες και κατοπιν του το εβγαλαν, το κεφαλι τριπλασιαστηκε, αγνωριστος, στο μεσοδιαστημα βουρδουλα.Εβιβα, κρεμομουνα απο τα χειλια τους, αλλοι κοσμοι, μια ελλαδα ΗΡΩΕΣ, ολες οι γειτονιες ειχανε τους, τακηδες, τους δημητρηδες, τις καιτες, τις μαρικες, οπως και ολη η ελλαδα ειχε τις μανωλιες και τους χιτες και ταγματασφαλιτες, κανενας απο τους θειους-θειες δεν πηρε συνταξη τιμητικη, ενοιωθαν οτι εκαναν το χρεος τους απεναντι στην ΖΩΗ. Αλλα κουραγιο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Kαμβάς ολόκληρος το κείμενό σου και πάνω ζωγράφισες τα πάντα απο το χθές!
ΑπάντησηΔιαγραφή'Εχεις δίκιο νομίζω πως αυτές οι ημέρες και οι συνήθειες των ανθρώπων να μαζεύονται όλοι μαζί για να διασκεδάσουν ξανάρχονται!
Κέντησες πάλι πρωί-πρωί..!
Τι εγινε σημερα ολοι πρωινοι, ερχονται μερες δυσκολες,μπορει στο ανω-κατω να βρουμε την ροτα μας, τουλαχιστον να βγει και ενα ''κερδος'' απο την κοσμοχαλασια.
ΑπάντησηΔιαγραφήEνας ολοκληρος πινακας ηταν αυτο με φοντο την Ελλαδα που χανεται, αραγε θα μεινει τιποτα καλο να λεμε εμεις στα παιδια μας οταν γερασουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπιζω να μην χρειαζεται να λεω μονο για τα χρονια που θα πρεπει να δουλευουμε για να ξεπληρωσουμε τα ΧΡΕΗ που μας πνιγουν ολους κατα τον ιδιο τροπο ενω ξεφευγουν οι πραγματικοι ενοχοι!
Να σαι καλα!
«είναι οι πυξίδες μου, τους βλέπω και ξέρω που είμαι» και που πάω, θα πρόσθετα! Σε μια σελίδα με την περιγραφή σου Δημήτρη κάλυψες μια ολόκληρη εποχή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιήγηση της μάνας μου
ΑπάντησηΔιαγραφή1943 οι αντάρτες κάνουν επίθεση σε Γερμανική περίπολο νύχτα σκοτώνουν δυό Γερμανούς.
Το πρωί 15 έλληνες πολίτες βρέθηκαν κρεμασμένοι στα μπαλκόνια των σπιτιών. Οδός Ταξιαρχών- Τρίπολη.
Αγρια χρόνια,αγρίμι ο άνθρωπος είναι ίσως το μόνο ζώο στο ζωικό βασίλειο που σκοτώνει το είδος του.
elva καλησπερα, κρυο 10 βαθμοι, μπορει να τους λεμε για τις παρεες μας, τις πιστωτικες μας καρτες και τι επιτοκιο ειχε απο τραπεζα σε τραπεζα.
ΑπάντησηΔιαγραφήkarfoma γεια σου, ετσι ητανε οι παππουδες τοτε.
ΑπάντησηΔιαγραφήα-Κενταυρου, δασκαλε καλησπερα,πανω-κατω την ιδια ηλικια πρεπει να εχουμε εφ'οσον η μαμα σου σου ελεγε ιστοριες της γερμανικης κατοχης, αρα εχουμε ''εικονες'', εστω και απο διηγησεις, απο πρωτο χερι. Τα μικρα περιστερια, σπρωχνουν εξω απο την φωλια τα πιο αδυναμα ''αδελφια''τους και ψοφανε απο την ασιτια, το ιδιο και τα ''ακακα'' αρνακια και εδω ο νομος του ισχυρου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγάντα.. η πρώτη λέξη του κειμένου.. και συμβολικά λέει πάρα πολλά..
roadartist καλησπερα, αγαντα λοιπον.
ΑπάντησηΔιαγραφήkαλησπερα Δημητρη,ευχαριστω για την επισκεψη!μου θυμισες πολλα...εχω και εγω τα ιδια βιωματα και οταν σε διαβαζω παω χρονια πισω στα παιδικα....ισως και πιο καλα...πατερας ,θειοι ανταρτες,εξοριες,μεταναστευση...με τετοιες ιστοριες μεγαλωσα σε τετοιο σπιτι ....χωρις παππου ομως....να σαι καλα φιλε
ΑπάντησηΔιαγραφή