ΑΓΑΝΤΑ. Ακουω ραδιο , μουντος καιρος, οπως και η ψυχολογια μου,με τοσα ''ωραια'' που μας συμβαινουν, βρεχει συνεχεια, ψυχη στον δρομο,και βρισκομε σε μια κουζινα, εκει στα '68-'70, καθομαι σε μια καρεκλα και κοιταω την μαμα μου, εχει τραβηξει το τραπεζι της κουζινας στη μεση το προχειρο, το καθημερινο, εχει βαλει επανω δυο κουβερτες και επανω στις κουβερτες ενα σεντονι, το σιδερο στην πριζα, το δοκιμαζει, με αυτην την γρηγορη-ταχυδακτυλουργικη κινηση- να δει αν εκαψε, φερνει τα ασιδερωτα, εξω βρεχει,ακουω-ακουγα την βροχη που επεφτε στα κεραμιδια της γιαγιας-ευφημιας, κρυο και τοτε, η σομπα αναμενη, μια φιλιπς, σχεδον παντα της ξεβουλωνε ο πατερας μου το καρμπυρατερ,πετρελαιο αγορασμενο με το μπετονακι, αργοτερα βαλαμε το βαρελι,γλυτωσα το δημητρακη πηγαινε να αγορασεις πετρελαιο.Με κοιταει η μανα μου, εκανες τα μαθηματα?Ο τονος οχι επιτακτικος,αντε κατσε να σιδερωσουμε, ειμαι η παρεα της, ο πατερας μου με τον ''μικρο'' κοιμουνται στο διπλο, εχουμε φαει για μεσημερι πατατες στο φουρνο με μπουτι απο αρνακι νεας ζηλανδιας, με πολυ σκορδο ''χωμενο''στο ψαχνο, σιδερωνει με τον ρυθμο που παιζει το ραδιο, ενα καφε φιλιπς και αυτο, με κουμπι που ψαχναμε τους σταθμους, τα τρενα που φυγαν,κοβει τον ρυθμο σιδερωματος, σκουπιζει τα ματια της, θυμαται τον αδελφο της τον θειο-δημητρη,αγωνιστης, στην ζωη,στην κοινωνια, τον νικησε η αρρωστια, μην τα φιλας τα ματια μου,ανεβαινει ο ρυθμος στο πηγαινε-ελα του σιδερου,μασχολιου, τι να φταιει,σταλια-σταλια,μαρινελλα,το παλιο ρολοι,ασπρα θα φορεσω,καλατζης,οταν φτανει στα πουκαμισα-εκει ηθελε την ''τεχνη''-πως το ηξερε το ραδιο αλλαζε ρεπερτοριο-το ρεπερτοριο των πουκαμισων-μια αγαπη για το καλοκαιρι,χωματα,σκληρο μου αγορι,αστεριαδη,μη μιλας αλλο για αγαπη, μια φορα θυμαμαι σε αγαπουσα, αρλετα.Η καλυτερη θεατρικη παρασταση,μια αγαπημενη διασκεδαση, προλαβα να της το πω μερικα χρονια προτου πεθανει, το ηξερα μου ειπε, σ'εβλεπα που με παρακολουθουσες και τα ματια σου γελαγανε, ητανε οι φορες που δεν μ'ενοιαζε αν ειχες διαβασει η οχι.Και μεχρι που της το ειπα , ειχα την αισθηση οτι μονο εγω χαιρομονουν αυτην την ''επαφη'' με την μαμα μου. Εξω βρεχει, το κατινακι εβαλε να σιδερωσει,ανοιξε την σιδερωστρα,κοιταξε το λαμπακι,ρυθμισε το κουμπι στην θερμοκρασια που θελει,ανοιξε την τηλεοραση, αυριο 8 μαρτη ειναι η γιορτη της γυναικας, θυμηθηκα τα τραγουδια ''μας'' και την μαμα μου.Αλλα κουραγιο.