AΓΑΝΤΑ... Δε θέλουν συνεργασία, να ξεμπερδεύουν με το ΚΚΕ θέλουν -- Να πάμε στην πρόταση που έρχεται απ' την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, την έχει κάνει προς το ΚΚΕ για συμμετοχή σε μία κυβέρνηση αριστεράς. Και το θέτει έτσι, ή μνημόνιο ή κυβέρνηση αριστεράς. Εάν θέλετε ένα σχόλιο για την πρόταση αυτή καθαυτή του ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν ξέρω εάν το έχετε υπόψη σας, αρκετός κόσμος το θέτει και ενδεχομένως κάποιοι και καλοπροαίρετα, εκφράζοντας έτσι την εμπιστοσύνη τους προς το ΚΚΕ, ότι αν μπει το ΚΚΕ σε μία κυβέρνηση δε θα πάρει άσχημα μέτρα για το λαό, θα βάλει φρένο, με καλή διάθεση. Τι έχετε να πείτε και σε αυτούς; -- Εγώ δέχομαι ότι είναι καλοπροαίρετο. Αλλά θα πρόσθετα χωρίς να θέλω να προσβάλω κανένα ότι ο πνιγμένος πιάνεται απ' τα μαλλιά του. Εάν μπορούσαμε να προσφέρουμε και εάν μπορούσαμε να εγγυηθούμε γιατί να λέγαμε όχι; Εμείς λέμε μόνοι μας στην κυβέρνηση, χωρίς να επιδιώξεις να μετατρέψεις αυτή την κυβέρνηση σε ένα όργανο λαϊκής αντεπίθεσης, αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Να πω ένα πάρα πολύ συγκεκριμένο πράγμα, πριν σχολιάσω και την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να καταργήσουμε το μνημόνιο, το λιγότερο. Και τη δανειακή συνθήκη. Δεύτερον, το χρέος. Διότι άμα πληρώνεις πώς θα γίνει; Πρέπει να λύσει αυτή η κυβέρνηση θέματα θέσεων εργασίας, ο άνεργος δε θέλει ενδεχομένως να ακούσει τίποτα άλλο παρά να του βρεις δουλειά. Αυτοί που παίρνουν 400 ευρώ το μήνα δεν αντέχουν. Οι συνταξιούχοι θέλουν αύξηση συντάξεων, τουλάχιστον να γυρίσουν εκεί που ήταν πριν. Αυτό όμως μπορεί να το κάνει μια κυβέρνηση με μια απόφαση του Κοινοβουλίου, κατά πλειοψηφία; Γιατί θα υπάρχουν κι άλλες δυνάμεις. Θα το αποφασίσει και την άλλη μέρα οι επιχειρηματίες θα λένε στοπ οι επενδύσεις, για να εκβιάσουν. Θα προχωρήσουν σε μαζικές απολύσεις. Ξέρουμε τι κάνει το μεγάλο κεφάλαιο όταν βρεθεί κάτω από μία κυβέρνηση είτε όπως λέμε εμείς εργατικής - λαϊκής εξουσίας είτε, αν θέλετε, από μία κυβέρνηση που εν πάση περιπτώσει αισθάνεται ότι το απειλεί. Πάρτε την περίπτωση της Βενεζουέλας. Επειδή είναι πρόσφατο το παράδειγμα. Ο Τσάβες Πρόεδρος με δικαιοδοσίες, υπερασπίζεται το σοσιαλισμό, εμείς δε λέμε ότι δεν το πιστεύει, διαβάζει και τον Μαρξ και τον Ενγκελς και το Κεφάλαιο και δε θέλουμε να τον αμφισβητήσουμε σαν πρόσωπο, δεν έχει καμία σημασία. Δεν ελέγχει ούτε την κυβέρνηση ούτε το Κοινοβούλιο. Ανέλαβε το κράτος τη διαχείριση ορισμένων επιχειρήσεων του πετρελαίου αλλά σε όλους τους τομείς το μεγάλο κεφάλαιο. -- Δεν αρκούν οι προθέσεις δηλαδή. -- Ακριβώς. Επομένως, το ίδιο το ΚΚΕ δεν είναι ένα καλό κόμμα γιατί έχει καλές προθέσεις. Αρα λοιπόν αυτή η κυβέρνηση... Πολύ περισσότερο με αυτές τις δυνάμεις, για να σχολιάσω τώρα την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ και μόνο που λέει, δε θα κάνω τώρα αναφορά πώς προέκυψε ο ΣΥΡΙΖΑ, τι δυνάμεις έχει κ.λπ. και ότι είναι δυνάμεις που έχουν στόχο το ΚΚΕ, θέλουν να ξεμπερδεύουν εν πάση περιπτώσει για να μπορούν να έχουν ελεύθερα τα χέρια, λέει εγώ δεν αμφισβητώ τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ. Δεύτερον, δεν αμφισβητώ ότι πρωταγωνιστής της ανάπτυξης θα είναι ο ιδιωτικός τομέας και δε λένε τους μικρούς επιχειρηματίες, λένε τους πολύ μεγάλους... -- «Η υγιής επιχειρηματικότητα». -- Ναι, ναι. Εδώ που τα λέμε με τα μέτρα του καπιταλισμού και της ανταγωνιστικότητας υγιείς είναι οι πιο μεγάλες επιχειρήσεις. Αυτές γιατί αυτές μπορούν να εκσυγχρονίζονται γρήγορα, μπορούν να οργανώσουν πιο σύγχρονη παραγωγική διαδικασία κ.λπ. κ.λπ. Με αυτές τις θέσεις που έχει πώς σκέφτεται, τολμάει, να συνεργαστεί με ένα κόμμα, δε λέω πώς μας έχει χαρακτηρίσει, αλλά που έχει εντελώς διαφορετικές θέσεις απ' τον ίδιο. Εμείς δεν του ζητάμε συνεργασία. Του ασκούμε μεν κριτική αλλά δεν του ζητάμε ούτε να αλλάξει το πρόγραμμά του, καταλαβαίνουμε ότι δεν μπορούμε να συνεργαστούμε, δεν τον εγκαλούμε γιατί δεν αλλάζει τις θέσεις του να έρθει με εμάς. Γι' αυτό λέμε ότι είναι μπλόφα. Είναι καθαρά προεκλογικό. Δε νομίζω ότι θα μας ήθελε σε μια κυβέρνηση, μεταλλαγμένους ναι, αλλά δε θα μας ήθελε, γιατί θα είχε δεσμεύσεις, δε μας θέλει. Είναι μπλόφα. Μπλόφα για να πάρει ψήφους, πατώντας σ' αυτόν τον πόνο των ανθρώπων που θέλουν το ΚΚΕ εγγυητή σε μια τέτοια κυβέρνηση. Π.χ., αφού κάνεις πρόταση συνεργασίας μπορείς να πεις, ξέρεις εγώ σου ζητάω να παραιτηθείς προσωρινά απ' αυτές τις θέσεις και εγώ θα παραιτηθώ από εκείνες. Αυτός που κάνει πρόταση συνεργασίας αυτός βάζει και το πλαίσιο. Ξέροντας ότι έχει διαφωνίες με τον άλλο. Δε βάζει κάτι τέτοιο. Και, τέλος, να σας πω κάτι; Καταντάει και αστείο. Εγώ τουλάχιστον γελάω πάρα πολύ και δεν το λέω με αναίδεια και υπεροψία, ακούω τον ΣΥΡΙΖΑ ότι μπορεί να υπάρξει έδαφος συνεργασίας και μετά αρχίζει διαφωνώ με εκείνον, διαφωνώ με αυτόν, με τη ΔΗΜΑΡ, διαφωνώ με τον άλλον. Λέει η ΔΗΜΑΡ εγώ είμαι κόμμα που κατεξοχήν θέλω συνεργασία αλλά δεν μπορώ να συνεργαστώ με τον ΣΥΡΙΖΑ, με το ΚΚΕ κ.λπ. κ.λπ. Τα ίδια λέει και το ΠΑΣΟΚ και μετά ακούω, όταν θα πάρω την εντολή, θα απευθυνθώ σε όλα τα κόμματα. Ο λαός δεν καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχει έδαφος συνεργασίας; Ανεξαρτήτως αν είναι πιο κοντά σε μας ή στον ΣΥΡΙΖΑ ή στο ΠΑΣΟΚ ή στη ΔΗΜΑΡ. Θέλει μια κυβέρνηση μαριονέτα; Εδώ συνεργάστηκαν δύο μεγάλα κόμματα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ,και ο μεταξύ τους ανταγωνισμός για το εκλογικό σώμα τους εμφανίζει ας πούμε ο ένας να βάζει τρικλοποδιά στον άλλο. Σκεφτείτε μία κυβέρνηση της αριστεράς η οποία, ας πούμε, φορτσάτη κατεβαίνει να δώσει μάχη με ένα σκληρό αντίπαλο. Δηλαδή κοροϊδεύουν. Δεν υπάρχει έδαφος για συνεργασία. Γιατί πρέπει να φταίμε εμείς ή να φταίνε αυτοί στο κάτω κάτω; Αλλα κουραγιο...