ΑΓΑΝΤΑ... Συγκρίνουν ανόμοια πράγματα Βάλθηκαν οι αστοί να νουθετήσουν το ΚΚΕ στη σωστή πολιτική συμμαχιών, υποδεικνύοντάς του τα λάθη του σ' αυτήν την πολιτική που δε διευκολύνει τάχα την ανακούφιση του λαού από την αντιλαϊκή πολιτική εν αντιθέσει με τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι πρώτη φορά, αλλά τώρα, στις εκλογές και ιδιαίτερα μετεκλογικά, ενταγμένοι στο να σπέρνουν αυταπάτες στο λαό για φιλολαϊκές λύσεις μέσα στο σύστημα. Θέλουν το ΚΚΕ να κάνει συμμαχίες στα μέτρα τους. Ετσι, αυτή τη φορά σκυτάλη πήρε η εφημερίδα «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» που αναφέρει: «Ο εκλογικός μήνας Μάιος είναι... "γουρλής" για την Αριστερά! Στις εκλογές του Μαΐου 1958, η ΕΔΑ, χάρις στον νουνεχή πρόεδρό της Ιωάννη Πασαλίδη (είχαν συμπράξει με την ΕΔΑ και προσωπικότητες του κεντροαριστερού χώρου) ανεδείχθη σε αξιωματική αντιπολίτευση. Υστερα από 54 χρόνια, η Αριστερά επανέλαβε το "θαύμα" και προκάλεσε την ίδια έκπληξη. Το ΚΚΕ, αλλά και η Δημοκρατική Αριστερά, ακολούθησαν μοναχικό δρόμο.(...)Το ΚΚΕ δεν διδασκόταν ποτέ από τα πολλά λάθη του, (κόμμα λαθών) (...). Το 1951 το ΚΚΕ επίεζε φορτικά να συμμετάσχουν στη δημιουργία της ΕΔΑ πολλά κόμματα του προοδευτικού χώρου. Και τότε, αλλά περισσότερο στις εκλογές του 1952, το ΚΚΕ επεδίωξε όχι απλώς συμμαχία με σοσιαλιστικές και άλλες προοδευτικές δυνάμεις, αλλά να κάνει μέτωπο με τον αρχηγό της ΕΠΕΚ, τον στρατηγό Νικ. Πλαστήρα.(...) Η Αλέκα Παπαρήγα επέμεινε πεισματικά στην παλαιοκομματική ουτοπία, ότι πρώτα πρέπει να πέσει ο καπιταλισμός, "να πάρει ο λαός την εξουσία στα χέρια του" και μετά βλέπουμε!». Δε θα πούμε εδώ για τις χαώδεις αντιφάσεις του σχετικά με το ΚΚΕ και τη διαστρέβλωση της πολιτικής του, προκειμένου να στηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ, αναπαράγοντας τις αυταπάτες περί φιλολαϊκής λύσης με τους μεγαλοεπιχειρηματίες άθικτους και χωρίς σύγκρουση με την ΕΕ. Γιατί μιλά για ΚΚΕ κόμμα λαθών, αλλά εκτιμά ότι στο παρελθόν είχε σωστή πολιτική συμμαχιών! Λέει πως «η Αλέκα Παπαρήγα επέμεινε πεισματικά στην παλαιοκομματική ουτοπία, ότι πρώτα πρέπει να πέσει ο καπιταλισμός», αλλά παλαιοκομματικά το ΚΚΕ είχε σωστή πολιτική συμμαχιών! Και, βεβαίως, διαστρεβλώνει βάναυσα τη γραμμή του ΚΚΕ πρώτα λαϊκή εξουσία και μετά βλέπουμε, διαγράφοντας μονοκοντυλιά την πάλη του ΚΚΕ για την ανακούφιση του λαού κόντρα στα μονοπώλια και την πολιτική τους σε Ελλάδα και ΕΕ. Αλλά, η ουσία ως προς τις συμμαχίες είναι αλλού. Κάνει αναφορά σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες, δηλαδή την περίοδο που το ΚΚΕ η αστική τάξη το είχε στην παρανομία και που έπρεπε να αξιοποιεί και μορφές νόμιμης δράσης. Ετσι συμμετείχαν κομμουνιστές και δρούσαν μέσα στην ΕΔΑ. Αλλά και με την ΕΔΑ γίνεται λαθροχειρία σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί δεν είναι το ίδιο πράγμα. Η ΕΔΑ αντιτάχτηκε στην ένταξη της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική Ενωση, τότε ΕΟΚ και σημερινή ΕΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο συμφώνησε με την ένταξη σ' αυτήν την ιμπεριαλιστική Ενωση, αλλά στήριξε τη θεμελιακή της Συνθήκη του Μάαστριχτ, μαζί με τις αστικές πολιτικές δυνάμεις και επιμένει στην ακόμη πιο βαθιά ενσωμάτωση. Η ΕΔΑ, πράγματι, στις εκλογές του 1958 έγινε δεύτερο κόμμα, αξιωματική αντιπολίτευση με 24% κοινοβουλευτικό ποσοστό. Στις εκλογές του 1961, όμως, το ποσοστό της έπεσε λίγο κάτω από το μισό. Δεν την κατηγορούμε γι' αυτό. Απλά δείχνει πως σε ορισμένες στιγμές για διάφορους λόγους που δεν είναι της ώρας, μπορεί πράγματι ένα τρίτο, μεταξύ των δύο κομμάτων του δικομματισμού, κόμμα να αυξήσει την κοινοβουλευτική του δύναμη. Η εξουσία, όμως, συνεχίζει να παραμένει στους μεγαλοεπιχειρηματίες που θα κάνουν τα πάντα, προκειμένου να λειτουργεί χωρίς προβλήματα το αστικό πολιτικό σύστημα. Και στις σύγχρονες συνθήκες, να εντάξουν τα λεγόμενα αριστερά κόμματα στις υπηρεσίες τους. Η Ιταλία και η Γαλλία τρανά παραδείγματα. Οσο για το ΚΚΕ, ξέρουν την πολιτική συμμαχιών του, ξέρουν για τη γραμμή της κοινωνικής συμμαχίας εργατικής τάξης, φτωχής αγροτιάς, αυτοαπασχολουμένων ενάντια στα μονοπώλια. Που καμιά σχέση δεν μπορεί να έχει με συνεργασίες του με κόμματα που προσκυνούν τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, λυκοσυμμαχίες εκμεταλλευτών των λαών όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλα κουραγιο... υσ Ιδού οι τοποθετήσεις του κ. Δραγασάκη («Βήμα», Κυριακή, 13/5/2012): 1. (Στην ερώτηση αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα «καταγγείλει» τη δανειακή σύμβαση): «Πρέπει να διευκρινίσω ότι δεν έχουν κατανοηθεί πλήρως οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς δεν μιλάμε για μονομερείς ενέργειες. Αντιθέτως, αναγνωρίζουμε ότι έχουμε μια δομική αλληλεξάρτηση στην ΕΕ και γι' αυτό δεν μιλούμε για μονομερείς ενέργειες, αλλά για επαναδιαπραγμάτευση των πάντων, εκτός και αν υποχρεωθούμε σε μονομερείς ενέργειες». 2. (Στην ερώτηση για το «κούρεμα» των οφειλών δανειοληπτών στις τράπεζες): «Σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι επειδή είναι δημόσιες οι τράπεζες θα πρέπει να χαρίσουν δάνεια, αλλά θα πρέπει να βρεθούν κοινωνικά δίκαιες και οικονομικά βιώσιμες λύσεις». 3. (Στην ερώτηση τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών - εδώ είναι και το καλύτερο): «Τα 50 δισ. ευρώ που προβλέπεται να καταβληθούν για την ανακεφαλαιοποίηση και διάσωση του τραπεζικού συστήματος, με το έναν ή τον άλλον τρόπο, θα επιβαρύνουν το δημόσιο χρέος και εξ αντικειμένου τίθεται θέμα για δημόσιο έλεγχο των τραπεζών. Πρέπει να συζητήσουμε τον τρόπο που θα γίνει ο δημόσιος έλεγχος, ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα του παρελθόντος. Εμείς προκρίνουμε κάτι κοντά στο σουηδικό μοντέλο, όταν η χώρα κρατικοποίησε τις τράπεζες, τις τροφοδότησε με κεφάλαια, τις εξυγίανε, τις κατέστησε κερδοφόρες και τις πούλησε σε ιδιώτες». Κατόπιν αυτών των τόσο αποκαλυπτικών, πραγματικά δεν υπάρχει λόγος για κανένα μα κανένα σχόλιο. Αξίζει μόνο να το επαναλάβουμε: Ο ΣΥΡΙΖΑ, διά του κ. Δραγασάκη, τα είπε όλα!