ΑΓΑΝΤΑ...

Εντελώς διαφορετική η φιλοσοφία του ΚΕΘΕΑ από τον ΟΚΑΝΑ

Συζήτηση με αφορμή το ενδεχόμενο συγχώνευσης των Οργανισμών που προωθεί η κυβέρνηση.

Η κυβέρνηση αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο συγχώνευσης του ΟΚΑΝΑ με το ΚΕΘΕΑ.

Ο ΟΚΑΝΑ λειτουργεί κατά κύριο λόγο προγράμματα χορήγησης υποκαταστάτων (τα οποία πολλαπλασιάζονται τώρα με τις νέες μονάδες τα νοσοκομεία), ενώ το ΚΕΘΕΑ έχει αποκλειστικά και μόνο «στεγνά» προγράμματα απεξάρτησης.

Η συζήτηση με τους εργαζόμενους στο ΚΕΘΕΑ επεκτάθηκε και σε αυτό το θέμα:
«Είναι δυο διαφορετικές φιλοσοφίες, ακόμη και στο τι σημαίνει θεραπεία. Στο ΚΕΘΕΑ, μέσα από την ενεργητική του συμμετοχή ο θεραπευόμενος πετυχαίνει αλλαγές, δεν είναι ένας παθητικός δέκτης μιας θεραπείας που κάθεται και περιμένει να γίνει καλά. Από την πρώτη μέρα μέχρι την τελευταία συμμετέχει ενεργά, δεν του χαρίζεται τίποτα στην κοινότητα, όλα τα κερδίζει. Για παράδειγμα, για να φάνε τριάντα άτομα, άλλοι μαγειρεύουν, άλλοι στρώνουν το τραπέζι, άλλοι πλένουν τα πιάτα. Δεν υπάρχουν μάγειρες, καθαρίστριες, όλα τα κάνουν οι θεραπευόμενοι. Είναι μια δυναμική διαδικασία όπου ο καθένας βρίσκει τον εαυτό του μέσα σε μια ομάδα», σημειώνει ο Παναγιώτης Σαϊβανίδης, υπεύθυνος του Street Work».

Και συμπληρώνει: «Στη μεθαδόνη, περιμένει στην ουρά, παίρνει ένα χαπάκι και φεύγει. Είναι ένας ισόβιος χρήστης κι έτσι τον έχει κάλμα, τον ελέγχει. Σκέψου να έχεις 6.000 σκεπτόμενους νέους που να διεκδικούν και 6.000 πρόβατα που μπορείς να τα πας σε όποια πλαγιά θες να βοσκήσουν κι αν δε θες τα βάζεις και στην... άκρη».

«Στον ΟΚΑΝΑ δεν είναι θεραπεία αλλά συντήρηση. Στους εφήβους έτσι κι αλλιώς απαγορεύεται η χορήγηση υποκαταστάτων, αν συγχωνευτούμε με ποιου είδους προσέγγιση θα δουλεύουμε με αυτά τα παιδιά; Για μας το ζητούμενο είναι ο άνθρωπος να ανακαλύψει τις δυνάμεις του. Δε δίνουμε καμιά ουσία, δε δίνουμε το χαπάκι της συνειδητοποίησης, της ωριμότητας, της ευθύνης. Στα προγράμματα του ΚΕΘΕΑ μιλάμε για την προσωπική αλλαγή, για τη στάση απέναντι στη ζωή», υπογραμμίζει η Κυρατσώ Σκορδογιάννη, υπεύθυνη του προγράμματος «ΣΤΡΟΦΗ» του ΚΕΘΕΑ.

Και συμπληρώνει: «Το Νοέμβριο αν δεν υπάρξει κάποια αλλαγή στη χρηματοδότηση οι συνέπειες θα είναι τραγικές. Στην Κοινότητα τίθεται θέμα διατροφής, πώς θα το λύσουμε αυτό; Δε θα μπορούμε να πληρώσουμε τα λειτουργικά μας. Υπάρχει κίνδυνος να κλείσουν μονάδες του ΚΕΘΕΑ. Είναι ένας οργανισμός που έχει πολλές δομές, ανθρώπους, θεραπευτικές κοινότητες, ξενώνες, προγράμματα διαμονής. Δε μπορεί να στηρίζεσαι σε χορηγίες και στους γονείς».

Στόχος είναι ο χρήστης να κινητοποιηθεί και να ζητήσει θεραπεία
Ο «Ρ» βρέθηκε μαζί με τους εργαζόμενους της Ομάδας «Street Work» (Δουλειά στο δρόμο) και της Μονάδας Αμεσης Πρόσβασης «OFF CLUB» του ΚΕΘΕΑ
«Για μας το ζητούμενο είναι ο άνθρωπος να ανακαλύψει τις δυνάμεις του. Δε δίνουμε καμιά ουσία, δε δίνουμε το χαπάκι της συνειδητοποίησης, της ωριμότητας, της ευθύνης»...

Μεσημέρι, οδός Τοσίτσα.

Μια από μεγαλύτερες πιάτσες της Αθήνας, δηλαδή ένας χώρος όπου γίνεται διακίνηση ναρκωτικών, με μόνιμους θαμώνες και με χρήστες που αγοράζουν και φεύγουν.

Απόγευμα, οδός Ξούθου, μια από τις πιάτσες εκδιδομένων νεαρών γυναικών που είναι στη χρήση.

O «Ρ» βρέθηκε εκεί μαζί με τον Δημήτρη, την Μυρτώ και τον Ιορδάνη, μέλη της Ομάδας του Street Work.

Οι περισσότεροι χρήστες έχουν εμφανή τα σημάδια της χρήσης και της εξαθλίωσης στο σώμα τους, ενώ υπάρχουν και νέα παιδιά που διανύουν τα πρώτα χρόνια στο «λούκι» της εξάρτησης.

Ενα μεγάλο ποσοστό τους αποτελείται από άτομα που βρίσκονται στα προγράμματα χορήγησης του ΟΚΑΝΑ, έχουν δηλαδή μια δωρεάν και νόμιμη ναρκωτική ουσία από το κράτος και ψάχνουν και άλλες συμπληρωματικές.

«Αν πάρεις βουπρενορφίνη μαζί με ηρωίνη παθαίνεις ανακοπή».

«Αν πιεις και αλκοόλ πεθαίνεις».

«Εκανα 13 υποτροπές (δηλαδή παράλληλη χρήση κι άλλων ουσιών) σ' ένα χρόνο στον ΟΚΑΝΑ και τελικά με έδιωξαν.

Τώρα μπήκα στη βουπρενορφίνη.

Πάω στο νοσοκομείο, παίρνω το χάπι και φεύγω».

«Παίρνω μεθαδόνη από το 2002».

«Περιμένω να με καλέσουν στο νοσοκομείο "Αγ. Ολγα" για να θεραπευτώ».

Είναι μόνο μερικά απ' όσα ειπώθηκαν εκείνο το μεσημέρι, με οποιαδήποτε αφορμή, «ένα τσιγάρο» ή της σχέσης που ήδη έχει δημιουργηθεί, καθώς οι περισσότεροι χρήστες γνωρίζουν την ομάδα.

Εικόνες και ιστορίες που αποκαλύπτουν την «πετυχημένη» εγκληματική προπαγάνδα των τελευταίων δεκαετιών, που βάζει στο στόχαστρο την ανθρώπινη ζωή.

«Ο κόσμος ακούει για τις λίστες του ΟΚΑΝΑ και πιστεύει ότι θα γίνει καλά αν μπει. Δεν είναι αλήθεια. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι 15 χρόνια στον ΟΚΑΝΑ και είναι κάθε μέρα στην πιάτσα και παίρνουν διάφορα. Στο ΚΕΘΕΑ όταν τελειώνει κάποιος το πρόγραμμα απεξάρτησης, αποτελεί λειτουργικό κομμάτι της κοινωνίας και κάθε χρόνο εκατοντάδες άνθρωποι βγαίνουν καθαροί στην κοινωνία. Δεν έχω υπόψη μου ανθρώπους που έχουν καθαρίσει στα προγράμματα του ΟΚΑΝΑ», λέει ο Δημήτρης.


«Προκαλεί ερωτηματικά γιατί η πιάτσα σπρώχτηκε στο συγκεκριμένο χώρο, δίπλα στο Πολυτεχνείο. Είναι φανερό ότι εξυπηρετεί σκοπιμότητες και συγκεκριμένα συμφέροντα», επισημαίνει ο Ιορδάνης, ενώ η Μυρτώ αναδεικνύει άλλη μια συνέπεια της συνολικής αντιλαϊκής πολιτικής. «Είναι ένας πληθυσμός με υψηλή θνησιμότητα και πολλά ιατρικά προβλήματα. Οι περισσότεροι δεν έχουν ούτε βιβλιάριο απορίας. Δεκάδες απ' αυτούς τους παίρνουν καθημερινά ασθενοφόρα. Χρειάζεται να κάνουν εξετάσεις, δωρεάν. Πλέον οι ιατρικές παραπομπές στα νοσοκομεία είναι πολύ δύσκολες. Κλείνουν μονάδες, δεν ξέρουν πού να κάνουν εξετάσεις. Πώς θα κάνουμε μείωση της βλάβης; Πώς θα ξέρουμε αν κάποιος έχει ηπατίτιδα; Θα ρίχνουμε τα χαρτιά;».


Την Ομάδα Street Work αποτελούν 8 άτομα που βλέπουν χιλιάδες χρήστες το χρόνο!

Οι προσλήψεις στο ΚΕΘΕΑ έχουν παγώσει εδώ και 6 χρόνια.

Εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι πρόκειται για εξειδικευμένη δουλειά, που δεν μπορεί να την κάνει οποιοσδήποτε.

«Αν με την εφεδρεία φύγουν 3 άτομα μειώνεται στο 50% η δουλειά που κάνουμε έξω, η οποία ήδη είναι πολύ περιορισμένη σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες που υπάρχουν», λένε και συνεχίζουν να μοιράζουν προφυλακτικά, να συζητούν με τους χρήστες, να τους παραπέμπουν στο «OFF CLUB».

Θύματα εγκληματικής προπαγάνδας

«Ηρθα να βρω μεθαδόνη για το παιδί μου. Να γίνει καλά»...

O συγκεκριμένος άνθρωπος είναι ένας από τους χιλιάδες γονείς που βιώνουν στο πετσί τους την οδύνη της τοξικοεξάρτησης και την αγωνία για το μέλλον του παιδιού τους.

Και δυστυχώς, δεν είναι η μοναδική περίπτωση.

Η απόγνωση, η έλλειψη έγκυρης ενημέρωσης και η ελπίδα σπρώχνουν πλέον και γονείς στις πιάτσες!

Να βρουν μεθαδόνη για το παιδί τους, γιατί η επίσημη κυβερνητική προπαγάνδα τους έχει πείσει ότι η μεθαδόνη (που κι αυτή ναρκωτικά είναι) αποτελεί... θεραπεία!

Ανιχνεύοντας το παραπάνω περιστατικό βλέπεις το αποτέλεσμα της εγκληματικής και ανήθικης προπαγάνδας που γίνεται τις τελευταίες δεκαετίες.

Είναι νύχι - κρέας με τη ραχοκοκκαλιά της χρόνιας εφαρμοζόμενης «αντιναρκωτικής» πολιτικής, που θέλει το χρήστη «άρρωστο», βαφτίζει «θεραπεία» τις νόμιμες και μόνιμες δόσεις, εκμεταλλεύεται στο έπακρο τον πόνο και την ελπίδα χιλιάδων χρηστών και των οικογενειών τους, υπονομεύει την αξία της ανθρώπινης ζωής.

Αλλα κουραγιο...






υσ Ο «Ρ» βρέθηκε κοντά στους εργαζόμενους στο πρόγραμμα «ΕΞΕΛΙΞΙΣ» στη δύσκολη, εξειδικευμένη και σύνθετη δουλειά που κάνουν.
Επίσης, μιλήσαμε με γονείς εφήβων που είναι στο «στεγνό» πρόγραμμα «ΣΤΡΟΦΗ» και με εργαζόμενους, για το δικαίωμα στην απεξάρτηση, για την ανάγκη να μη σπάσει κανένας κρίκος στην αλυσίδα πρόληψη - απεξάρτηση - κοινωνική επανένταξη.
Την ίδια ώρα η κυβερνητική πολιτική δημιουργεί συνθήκες ανάπτυξης του κοινωνικού κανιβαλισμού, απειλεί (μέσω μείωσης του προϋπολογισμού, εργασιακής εφεδρείας, συγχώνευσης ΚΕΘΕΑ με τον ΟΚΑΝΑ) να τινάξει στον αέρα το σημαντικό και αποτελεσματικό έργο του ΚΕΘΕΑ, επιβάλλει ανασφάλεια σε εργαζόμενους και γονείς, ενώ για χιλιάδες θεραπευόμενους τίθεται ζήτημα ζωής ή θανάτου.