ΑΓΑΝΤΑ...

Το κλάμα του κροκόδειλου η μια πολιτικη πολλοι φερετζεδες.

«Η αποτυχία (...) να μειώσουν το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2010 (...) παρά την καταιγίδα σκληρών δημοσιονομικών και... διαρθρωτικών μέτρων που επέβαλαν στον ελληνικό λαό, δεν αναμένεται να συνετίσει (...) αναμένεται να σκληρύνουν ακόμη περισσότερο τη στάση τους απέναντι στον ελληνικό λαό για να τον... συνετίσουν! (...)

Η καταστροφή εκατοντάδων χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων και η περαιτέρω συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης των εισοδημάτων εκατομμυρίων μισθωτών και συνταξιούχων θα συνεχιστούν με ακόμη πιο... βίαιο τρόπο.

Η περαιτέρω επιδείνωση των οικονομικών του ελληνικού κράτους εξαιτίας της παταγώδους αποτυχίας των συνταγών του Μνημονίου θα... αξιοποιηθεί για την κατατρομοκράτηση του ελληνικού λαού, με την επικοινωνιακή διαχείριση του κινδύνου για χρεοκοπία, προκειμένου να γίνουν δεκτά χωρίς πολλές αντιδράσεις τα νέα, ακόμη πιο απάνθρωπα, μέτρα που έρχονται»
(το κύριο άρθρο στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

«Φτάνουμε, κατά τα φαινόμενα, στη δεύτερη φάση των περικοπών, που θα επέλθουν μέσω της εφαρμογής του ενιαίου μισθολογίου (...)

Ο,τι δεν έγινε τόσα χρόνια θα γίνει "βιαίως" μέσα σε λίγους μήνες, αφού η κυβέρνηση φιλοδοξεί να εφαρμόσει το νέο μισθολόγιο από την 1η Ιουλίου (...)

Οι αποδοχές στο Δημόσιο θα υποστούν γενναίο "κούρεμα" έως και 30% (...)

Διά της μεθόδου του επιμερισμού στους 12 μισθούς, χάνονται πλέον οριστικά τα αυτόνομα επιδόματα Χριστουγέννων, Πάσχα και θερινής αδείας, για την ακρίβεια ό,τι είχε απομείνει από αυτά (...)

Το "μαχαίρι" θα πέσει βαρύ σε πλήθος άλλων επιδομάτων όλων των κατηγοριών, με αποτέλεσμα οι αμοιβές της συντριπτικής πλειονότητας των εργαζομένων να υποστούν νέα συρρίκνωση (...)

Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι πιθανότατα θα περάσει και τις νέες περικοπές χωρίς ιδιαίτερες αντιδράσεις»
(από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

Τους φταίει η διαχείριση

«Το πρόβλημα δεν είναι το μείγμα μέτρων που θα επιλεγεί, ούτε και οι συνδυασμοί που ενδεχομένως θα γίνουν (...)

Το πραγματικό πρόβλημα είναι αν και πότε θα καταλάβουν οι μετέχοντες στην κυβέρνηση ότι υπάρχουν ορισμένα μέτρα που ήδη έχουν ληφθεί, αλλά δυστυχώς δεν εφαρμόζονται στην έκταση και την ένταση που επιβάλλεται να εφαρμοστούν (...)

Αν αυτές και άλλες ανάλογες και ειλημμένες από καιρό αποφάσεις δεν εφαρμοστούν, θα παραμείνουμε παγιδευμένοι σ' έναν φαύλο κύκλο αναζήτησης νέων και σκληρότερων κάθε φορά μέτρων, που όχι μόνο δεν θα μας βγάζουν από την κρίση, αλλά θα την επιδεινώνουν» (το κύριο άρθρο στο ΕΘΝΟΣ).

ΑΔΙΕΞΟΔΑ: «Μια ανασύνθεση της κυβερνήσεως είναι ευθύνη αποκλειστική του κ. Γ. Α. Παπανδρέου, ο οποίος με μια τέτοια κίνηση θα δώσει και το σήμα του για τις μελλοντικές εξελίξεις (...)

Χειρότερη εξέλιξη θα μπορούσε να λογίζεται η προσφυγή στις κάλπες, χωρίς να είναι βεβαία η ανάδειξη κυβερνητικής πλειοψηφίας»
(από το κύριο άρθρο στο ΒΗΜΑ).

«Μείωση της κινητής περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων (λογιστικές ζημιές) στα 26,8 δισ. ευρώ (αποτίμηση 31/12/2010), από 29 δισ. ευρώ που ήταν στις 31/12/2009.

Η κινητή περιουσία του Οργανισμού Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ) έχει μειωθεί κατά 47% ή 213 εκατ. ευρώ την τελευταία διετία.

Η αξία των μετοχών έχει υποχωρήσει 38% και των ομολόγων 44%. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2010, λόγω και της περικοπής της κρατικής επιχορήγησης, το Ταμείο αναγκάστηκε να ρευστοποιήσει δύο ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, συνολικής αξίας 40 εκατ. ευρώ, προκειμένου να καλύψει τρέχουσες οικονομικές υποχρεώσεις του.

Τα δύο αμοιβαία κεφάλαια της ΑΕΔΑΚ του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ έχουν υποχωρήσει 21%, το μεικτό εσωτερικού, και 24%, το ομολογιακό εσωτερικού, σε διάστημα μόλις ενός έτους.

Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό της ασφυξίας των Ταμείων ότι το τελευταίο διάστημα το ΙΚΑ πληρώνει μέρος των συντάξεων με ρέπος 42 ημερών συνολικού ποσού άνω του 1 δισ. ευρώ, τα οποία ανακυκλώνονται συνεχώς με επιτόκιο από 3,4% έως 3,7%»
(το θέμα στα ΝΕΑ).

ΟΜΟΛΟΓΙΕΣ: «Ενας από τους βασικούς λόγους που έχουμε φτάσει στο ναδίρ είναι το γεγονός ότι όλες οι κυβερνήσεις αρνούνται επίμονα να χρησιμοποιήσουν σε καίριες θέσεις μη πολιτικούς και ανθρώπους της αγοράς (...)

Το πολιτικό σύστημα έφτασε στα όριά του και δεν μπορεί να διαχειρισθεί την κρίση εκτός αν αποφασίσει να ξεπεράσει τις φοβίες και τις ανασφάλειές του και να αναθέσει δύσκολες αποστολές σε σοβαρούς, μη κομματικούς, ανθρώπους»
(το άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Αλλα κουραγιο...



υσ Οι καπιταλιστές προσπαθούν να ξεπεράσουν τον κάβο προβάλλοντας ως λύση και αλλαγές στο πολιτικό σύστημα με αλλαγές στα πρόσωπα. Για την εργατική τάξη αυτό πρέπει να ερμηνεύεται μόνο σαν ανάγκη αλλαγής στην ίδια την πολιτική με βάση τα δικά της συμφέροντα. Κάθε πρόταση από τη σκοπιά των εργατών οφείλει να συγκρούεται με τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Κάθε άλλη πρόταση δίνει παράταση στο σύστημα.