Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011
ΑΓΑΝΤΑ...
ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΕΡΔΗ - ΣΙΔΗΡΟΔΕΣΜΙΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ
Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ: «Το προπέτασμα απαισιοδοξίας (...) μας αποτρέπει να δούμε και τις κυοφορούμενες ευκαιρίες.
Μία απ' αυτές την προσφέρει η Γερμανία (...) στην Ελλάδα ελπίζουν ότι θα μπορέσουν να δραστηριοποιηθούν σε τομείς όπως οι τηλεπικοινωνίες, οι υποδομές, η διαχείριση απορριμμάτων και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Η εκτεταμένη ηλιοφάνεια είναι πλούτος που δεν πρέπει να παραμείνει ανεκμετάλλευτος. Προφανώς, η πρωτοβουλία αυτή, ένα γερμανικό "σχέδιο Μάρσαλ" για την Ελλάδα, δεν είναι εκδήλωση φιλανθρωπίας (...) οι επενδυτές προσδοκούν κέρδος (...)
Το κλίμα αισιοδοξίας που γεννά η διακηρυγμένη πρόθεση των Γερμανών να επενδύσουν στην Ελλάδα, προφανώς χρειάζεται να συνοδευτεί από βελτίωση των κρατικών δομών στην κατεύθυνση της διευκόλυνσης της επιχειρηματικότητας (...) με τη μείωση της γραφειοκρατίας και τη θεσμοθέτηση σταθερών κανόνων (φορολογία, εργατικό και διοικητικό δίκαιο)» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).
ΚΑΙ Ο ΞΕΡΟΚΕΦΑΛΟΣ ΛΑΟΣ: «Η ανευθυνότητα σ' αυτόν τον τόπο φαίνεται ότι είναι ανεξάντλητη (...) στο πλαίσιο αυτής της απαράδεκτης συμπεριφοράς εντάσσεται και η χθεσινή αθλιότητα έξω από τα τρία μεγάλα ξενοδοχεία της πλατείας Συντάγματος (...) διαδηλωτές, εφοδιασμένοι με τα σχετικά πανό και το αναγκαίο θράσος, έκριναν ότι είχαν το δικαίωμα να καταφέρουν ένα ακόμη πλήγμα σε βάρος του πολύπαθου τουρισμού μας, επιτρέποντας στην παγκόσμια κοινή γνώμη να θυμηθεί ότι στη χώρα μας ο ξένος επισκέπτης είναι υποχρεωμένος να υποτάσσεται στις διαθέσεις και στις ορέξεις του κάθε συνδικαλιστή και στην πολιτική σκοπιμότητα που του έχει ανατεθεί να υπηρετήσει.
Αλλά το ζητούμενο, εν προκειμένω, δεν είναι τι κάνει ο κάθε ανεύθυνος συνδικαλιστής ή όποιοι τον υποκινούν και τον στηρίζουν.
Το ζητούμενο είναι τι κάνει η Πολιτεία και με ποιον τρόπο προστατεύει τις θιγόμενες κάθε φορά από τη συνδικαλιστική αδιαλλαξία επαγγελματικές ομάδες, αλλά και το εθνικό συμφέρον γενικότερα (...)
Το δικαίωμα της απεργίας και της διαμαρτυρίας είναι ιερό.
Αυτό κανένας δεν το αρνείται.
Αλλά στις δημοκρατίες τα δικαιώματα όλων μας σταματάνε εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα των άλλων.
Αυτό κάποτε πρέπει να γίνει σεβαστό» (από το κύριο άρθρο στο ΕΘΝΟΣ).
...και οι ανησυχίες
«Είναι κοινό μυστικό ότι η απασχόληση οδεύει προς τα τάρταρα και η ανεργία στα ύψη. Τα επίσημα στοιχεία που υπάρχουν είναι εφιαλτικά και η επανάληψή τους δεν γίνεται για να ικανοποιηθούν αντιπολιτευτικά "σαδιστικά" ένστικτα.
Γίνεται για να επισημανθεί το οξύτατο πρόβλημα, ώστε η κυβέρνηση να σκύψει πολύ σοβαρά επάνω του, αν δεν θέλει να δει - ανεξέλεγκτες ίσως - αντιδράσεις τους επόμενους μήνες, που δεν θα χρειαστούν "εχθρούς του συστήματος" για να τις υποδαυλίσουν, αφού η οργή, η απόγνωση και η αδιέξοδη προοπτική θα περισσεύουν (...) η κυβέρνηση δείχνει να κινείται με δύο ταχύτητες στο κεφάλαιο της εργασίας, που όλοι απεύχονται να καταλήξουν σε σύγκρουση.
Στον ιδιωτικό τομέα, οι ταχύτητες στις απολύσεις και στην ανεργία αυξάνουν ιλιγγιωδώς (...) στο δημόσιο τομέα (...) αδυνατεί να νοικοκυρέψει το μεγάλο ασθενή, ενώ εκ του πονηρού αφήνει παράθυρα ρουσφετιού» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).
«Το δικαίωμα του εργάτη σταματά εκεί που αρχίζει το δικαίωμα του αφεντικού του», διακήρυξε χτες το ΕΘΝΟΣ μέσα από το κύριο άρθρο του.
Να ανακαλέσει τη δήλωση ότι ο νόμος για τα ΑΕΙ θα ανατραπεί στην πράξη είχε καλέσει προχτές το ΚΚΕ η αρμόδια υπουργός.
Και στη μια και στην άλλη περίπτωση οι αστοί διαπιστώνουν με θλίψη πως ενώ έχουν κηρύξει άπειρες φορές το τέλος της ταξικής πάλης, αυτή συνεχίζει να είναι παρούσα.
Για μια ακόμα φορά, με αφορμή την καπιταλιστική κρίση, οι αστοί ζητάνε να επικρατήσει άκρα του τάφου σιωπή.
Και για μια ακόμα φορά οι εργάτες τραβάνε το δρόμο τους, αδιαφορώντας πλήρως για το ποιος καπιταλιστής θα χαθεί, γιατί συμφέρον των εργατών είναι να χαθούν όλοι μαζί και οι καπιταλιστές και η εξουσία τους.
Η αστική νομιμότητα αναγνωρίζει διάφορα δικαιώματα μέχρι τη στιγμή που θα θιχτεί η ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και κατά συνέπεια το νομικό οπλοστάσιο που τη στηρίζει σε διάφορες πλευρές της ζωής.
Οταν συγκρούονται δίκιο με δίκιο θα επικρατήσει αυτό που έχει με το μέρος του τους συσχετισμούς.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ελπίζει ότι ο νόμος της θα εφαρμοστεί επειδή τον ψήφισαν η ΝΔ και το ΛΑ.Ο.Σ.
Στο χέρι των λαϊκών ανθρώπων, που έχουν εμπιστευτεί την ψήφο τους σε τέτοια κόμματα, είναι να αποδείξουν πως ανάμεσα σ' αυτά που ψηφίζει η Βουλή κι αυτά που ζητάνε τα λαϊκά στρώματα υπάρχει άβυσσος.
Που δε θα καλυφθεί με υποταγή της λαϊκής βάσης στο συμφέρον της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, το αντίθετο.
Λεπτομέρεια: Απειρες οι εξουσίες που πανηγύρισαν τη νίκη τους. Απειρες και οι φορές που γκρεμίστηκαν από τη λαϊκή πάλη.
Αλλα κουραγιο...
υσ Η επανεκκίνηση δεν αφορά μόνο τον καπιταλισμό που αναζητά διέξοδο από την κρίση, αλλά και το εργατικό κίνημα που πρέπει να εντείνει την προσπάθεια για ανατροπή των συσχετισμών.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου