ΑΓΑΝΤΑ...

Ξεπέρασε τα όρια της αθλιότητας

«Λάθος χώρα διάλεξε ο Αντερς Μπρέρινγκ Μπρέιβικ για να ξεσπάσει το δολοφονικό μένος του (...)
Στην Ελλάδα (...) εφημερίδες, δημοσιογράφοι και δικηγόροι (...) θα έλεγαν ότι κακώς διώκεται διότι ο άνθρωπος είναι "αντιεξουσιαστής" - και ως γνωστόν ο "αντιεξουσιαστής" είναι στη χώρα μας κάτι σαν προστατευόμενο είδος... (...) Θα αναρωτιόντουσαν πονηρά γιατί να καταδικαστεί ο φονιάς από τη στιγμή που οι υπαίτιοι της Siemens ή του Χρηματιστηρίου δεν έχουν καταδικαστεί ακόμη (...)
Στην Ελλάδα (...) όποια ποινή (...) θα ήταν έξω στα εννέα χρόνια - όπως ο Β. Ξηρός (...)
Δεν ήξερε.
Δεν ρώταγε;
Εκτός και αν δεν μπορούσε να φανταστεί ότι είναι δυνατόν να υπάρχει ευρωπαϊκή δημοκρατία στην οποία η βία, η αυτοδικία και η τρομοκρατία θεωρούνται (από ορισμένους αλλά όχι από λίγους...) κάτι σαν θεμιτή, δημόσια δραστηριότητα, η οποία οφείλει να τυγχάνει στοργής και προστασίας (...)
Είναι όμως η χώρα μας ευρωπαϊκή δημοκρατία; (...)
Αρχίζω να πιστεύω πως στην ΟΝΕ μάς έβαλαν όχι με ψεύτικα στοιχεία αλλά με ψεύτικες εντυπώσεις.
Μας πήραν για άλλους (...)
Νόμιζαν ότι έχουν να κάνουν με μια ευρωπαϊκή δημοκρατία.
Και βρέθηκαν να έχουν φορτωθεί την τελευταία κομμουνιστική χώρα της Ευρώπης».

(ο Γ. Πρετεντέρης στα ΝΕΑ)


ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ: «Ηταν τουλάχιστον ατυχής και υπερβολική η χθεσινή δήλωση του Γερμανού υπουργού Oικονομίας Φ. Pέσλερ πως η κατάσταση στην Ελλάδα μοιάζει με εκείνη των ανατολικών χωρών μετά την κατάρρευση των καθεστώτων στη δεκαετία του '90.
H χώρα μας μπορεί σε δομές να θυμίζει ακόμη την τελευταία χώρα του άλλοτε "υπαρκτού σοσιαλισμού", αλλά οι κοινωνικές και πολιτικές ελευθερίες, το βιοτικό επίπεδο και πολλά άλλα δεν αντέχουν σε σύγκριση με τα καθεστώτα της ανατολικής Eυρώπης» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).


Τι λέει ...το στόμα τους;
Ο ένας χαρακτηρίζει την Ελλάδα ως «την τελευταία κομμουνιστική χώρα» και ο άλλος διαμαρτύρεται γιατί κάποιος Ευρωπαίος πολιτικός είπε πως η χώρα μας θυμίζει χώρα του υπαρκτού μετά τις ανατροπές.
Ο πρώτος, ο Πρετεντέρης, ξεπερνά κάθε όριο αθλιότητας.
Μ' ένα «χιούμορ» - που παραπέμπει σε «αμερικανιά» - επιχειρεί να βγάλει από το πετσί της τάξης του το αίμα 90 ανθρώπων που μακέλεψε ο Σουηδός φασίστας, γέννημα-θρέμμα της τάξης και της ιδεολογίας του Πρετεντέρη.
Δεν το κάνει από βλακεία, ούτε για να προβοκάρει.
Κλίμα στρώνει.
Η τάξη που εκπροσωπεί έχει ανάγκη ένα ακόμα πιο αυταρχικό κράτος.

Και για να το φέρει σαν ώριμο φρούτο, εντέλλονται οι κάθε λογής πρετεντέρηδες να καταφύγουν σε λαθροχειρίες για να δείξουν πως η χώρα είναι ξέφραγο αμπέλι και άρα πρέπει να μαντρωθεί.

Ο δεύτερος, ο αρθρογράφος στην «Ημερησία», αφού διαμαρτύρεται, δήθεν, γιατί ένας Γερμανός πολιτικός παρομοίωσε την Ελλάδα με χώρα του υπαρκτού σοσιαλισμού, επιχειρεί να πείσει τους αναγνώστες του ότι η Ελλάδα είναι ένας δημοκρατικός παράδεισος, σ' αντίθεση με την κόλαση του σοσιαλισμού.

Το κακό γι' αυτόν είναι η ίδια η εμπειρία των λαών: Κάθε δημοκρατική κατάκτηση, κάθε κοινωνική κατάκτηση, κάθε εργατική κατάκτηση έχει τη σφραγίδα των κατακτήσεων των εργατών που οικοδόμησαν το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε.
Και κάθε ανατροπή αυτών των κατακτήσεων είναι άμεσο συνεπαγόμενο της ανατροπής του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε.

Αλλα κουραγιο...




υσ Η εποχη των παπαγαλων.