ΑΓΑΝΤΑ...

Οι γενικοί άξονες της Παιδείας πρέπει να είναι, επιγραμματικά:

Η Ανώτατη Εκπαίδευση είναι αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, σύγχρονη, υψηλού επιπέδου, με δημοκρατική λειτουργία, χωρίς σχολές και τμήματα πολλών κατηγοριών, ταχυτήτων, ακαδημαϊκών επιπέδων, επαγγελματικών προοπτικών, χωρίς οικονομικά εμπόδια πρόσβασης σε αυτήν.

Χρηματοδότηση του συνόλου των εκπαιδευτικών και ερευνητικών αναγκών αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Τμήματα συγκροτούνται ανά επιστημονικό αντικείμενο.

Το περιεχόμενο και η οργάνωση των προγραμμάτων σπουδών τους εισάγουν τους φοιτητές στις βασικές αρχές της έρευνας, παρέχουν επιστημονική ειδίκευση και πλήρη επαγγελματική επάρκεια με την απόκτηση του πτυχίου, σε ενιαίο κύκλο προπτυχιακών σπουδών.

Μεταπτυχιακές σπουδές, ενιαίες ανά επιστημονικό αντικείμενο, που οδηγούν στην παραγωγή νέας γνώσης και καταλήγουν αποκλειστικά σε διδακτορικό δίπλωμα.

Κατάργηση του αναχρονιστικού - αντιεπιστημονικού διαχωρισμού σε πανεπιστημιακή και μη πανεπιστημιακή - τεχνολογική ανώτατη εκπαίδευση.

Καθιέρωση ενιαίου βασικού δωδεκάχρονου υποχρεωτικού σχολείου για τη διεύρυνση της γενικής εκπαίδευσης, ώστε να πάψει η πρόωρη επαγγελματική επιλογή και εκπαίδευση, πριν τη συμπλήρωση του σύγχρονου μορφωτικού έργου του σχολείου και την ενηλικίωση του νέου ανθρώπου.

Σχολείο που θα βοηθά τους μαθητές να κατανοήσουν τους νόμους της φύσης και της κοινωνικής ζωής, τη θέση και το ρόλο τους μέσα σ' αυτή.

Μετά από τη δωδεκάχρονη υποχρεωτική γενική εκπαίδευση, ανάπτυξη ενός αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν συστήματος επαγγελματικών σχολών ενταγμένων στο εκπαιδευτικό σύστημα, για όσα επαγγέλματα δε χρειάζονται πανεπιστημιακές σπουδές.

Επαναπροσδιορισμός της έρευνας, ώστε η αποστολή της να υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες και να μην καθορίζεται από τα ιδεολογικά, πολιτικά, οικονομικά συμφέροντα των επιχειρηματιών.

Χρηματοδότησή της από τον κρατικό προϋπολογισμό για να καλύπτονται με επάρκεια όλοι οι τομείς της και να συμμετέχει σ' αυτήν το σύνολο των ιδρυμάτων και ερευνητών.

Θωράκιση του δημόσιου χαρακτήρα του πανεπιστημίου με επαρκείς αμοιβές των λειτουργών του, που ταυτόχρονα θα έχουν ως πλήρη και αποκλειστική απασχόληση την ενασχόληση με την επιστημονική έρευνα και διδασκαλία, χωρίς να υποβάλλονται σε εκβιασμούς για να γίνουν επιχειρηματίες ή υπεργολάβοι και υπάλληλοι επιχειρηματικών συμφερόντων.

Απάλειψη κάθε δυνατότητας επιχειρηματικής δραστηριότητας και δημιουργίας εταιρειών οποιοδήποτε τύπου (κερδοσκοπικές, εμπορικές, τεχνοβλαστοί, ΙΕΚ, ΚΕΚ κλπ) είτε από τα ίδια τα πανεπιστήμια, είτε από μέλη ΔΕΠ.

Κατάργηση κάθε είδους διδάκτρων, εξασφάλιση δωρεάν συγγραμμάτων, σίτισης, στέγασης όλων των φοιτητών.

Παροχή υποτροφιών για όλους τους υποψήφιους διδάκτορες.


Νέα πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο

Το τεράστιο ενδιαφέρον του κεφαλαίου για επενδύσεις στο χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης έχει εκδηλωθεί επίσημα τόσο με τις αποφάσεις της ΕΕ για τον ευρωπαϊκό χώρο της ανώτατης δημόσιας και ιδιωτικής εκπαίδευσης, όσο και με τις αποφάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) για την «απελευθέρωση της αγοράς της ανώτατης εκπαίδευσης».

Παράλληλα, καθώς το εκπαιδευτικό σύστημα ήταν πάντα συνδεδεμένο με την οικονομία, οι αναδιαρθρώσεις της καπιταλιστικής οικονομίας και οι ανάγκες αύξησης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του ευρωπαϊκού κεφαλαίου απαιτούν αναδιαρθρώσεις και στην Ανώτατη Εκπαίδευση.

Εκεί αποβλέπουν και όλες οι σχετικές ευρωπαϊκές αποφάσεις (της Μπολόνια και της Λισαβόνας, της Πράγας, του Βερολίνου κλπ).

Συνοπτικά:
Α) Η Ανώτατη Εκπαίδευση ανοίγει ένα νέο πεδίο επενδύσεων με αναμενόμενη υψηλή κερδοφορία (υψηλά δίδακτρα, κέρδη που θα προκύπτουν από τα ευρωπαϊκά και εθνικά προγράμματα κατάρτισης κλπ).

Β) Επιχειρείται επιτάχυνση του επιχειρηματικού μετασχηματισμού των δημόσιων πανεπιστημίων και υποταγής τους στους νόμους της αγοράς και τις επιχειρήσεις - χορηγούς.
Η συνεχιζόμενη υποβάθμιση των δημόσιων ΑΕΙ (αποτέλεσμα κυρίως του δραματικού περιορισμού των δημόσιων δαπανών για την εκπαίδευση και της πολιτικής ίδρυσης πλήθους νέων τμημάτων) χρησιμοποιείται ως άλλοθι για την υποστήριξη των ιδιωτικών ΑΕΙ και την επιχειρηματικοποίηση των δημόσιων.

Γ) Θα κυριαρχεί η ΠΩΛΗΣΗ φθηνής κατάρτισης στη μεγάλη μάζα των φοιτητών, ενώ επιστημονική εκπαίδευση υψηλού επιπέδου θα παρέχεται στους λίγους, που θα έχουν να πληρώσουν το αντίστοιχο αντίτιμο.
Οι νέοι θα μαθαίνουν ό,τι είναι απολύτως απαραίτητο για τη λειτουργία της καπιταλιστικής οικονομίας.

Δ) Από την Ανώτατη Εκπαίδευση αποφοιτούν τόσο τα στελέχη της καπιταλιστικής οικονομίας και πολιτικής όσο και η μεγάλη μάζα των μισθωτών επιστημόνων, το επιστημονικό προλεταριάτο.
Παρά τον επιχειρηματικό μετασχηματισμό των κρατικών πανεπιστημίων, το πανεπιστημιακό κίνημα κρατάει κάποιες κατακτήσεις, όπως η ακαδημαϊκή ελευθερία, το άσυλο, η ελεύθερη διακίνηση ιδεών, η συλλογικότητα και η συνδικαλιστική και πολιτική οργάνωση και δράση.
Στοιχεία που όμως είναι ασύμβατα με το ιδιωτικό πανεπιστήμιο.
Με τις νέες αλλαγές, ο αυριανός επιστήμονας θα εκπαιδεύεται σε ένα καθεστώς, όπου το διευθυντικό δικαίωμα και οι νόμοι προστασίας των επενδύσεων και της εξασφάλισης των κερδών του κεφαλαιοκράτη είναι πάνω από ανθρώπινα δικαιώματα, θα εκπαιδεύεται να σέβεται και να υποτάσσεται στην επιχείρηση που θα εργάζεται, χωρίς την εμπειρία της συλλογικής διεκδίκησης των δικαιωμάτων του.

Ε) Η ουσία των αναδιαρθρώσεων/αλλαγών στην Ανώτατη Εκπαίδευση είναι η προσπάθεια να προσαρμοστεί στις αντιδραστικές αλλαγές που προωθούνται στις εργασιακές σχέσεις (ελαστικές σχέσεις εργασίας, ανασφάλιστη εργασία, κατάργηση της πληρωμής υπερωριών, γενίκευση της απλήρωτης εργασίας των νέων επιστημόνων για την απόκτηση επαγγελματικής πείρας, αλλαγή επαγγέλματος 6-7 φορές στη διάρκεια της ενεργού οικονομικής ζωής κλπ) με στόχο τη δημιουργία μιας στρατιάς ευέλικτου και ευκίνητου εργατικού δυναμικού ανώτερου μορφωτικού επιπέδου, που θα είναι προσαρμόσιμο στις συνεχείς αλλαγές.

Σαν αποτέλεσμα, η απελευθέρωση της αγοράς της Ανώτατης Εκπαίδευσης θα διευρύνει το ταξικό χάσμα ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς, θα διευκολύνει την ιδεολογική και πολιτική κυριαρχία του κεφαλαίου στην κοινωνία και την επίθεση στα εργασιακά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα.


Κατεδαφίζουν ό,τι έχει απομείνει από το δημόσιο χαρακτήρα της Ανώτατης Εκπαίδευσης

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κινούμενη στις παραπάνω κατευθύνσεις, συνεχίζει το έργο της κυβέρνησης της ΝΔ αποφασισμένη να κατεδαφίσει ό,τι έχει απομείνει από το δημόσιο χαρακτήρα της Ανώτατης Εκπαίδευσης.

Ο νέος νόμος πλαίσιο επιχειρεί να εφαρμόσει το σύνολο των αντιδραστικών κατευθύνσεων που χρόνια τώρα επεξεργάζονται και δρομολογούν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ - ΝΔ μαζί με την ΕΕ προκειμένου να προσαρμόσουν την Ανώτατη Εκπαίδευση στις απαιτήσεις και τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων.

Εκπαίδευση και Ερευνα θα υπηρετούν αποκλειστικά την κερδοφορία και την ισχυροποίηση των μονοπωλίων, με καταστροφικές συνέπειες για το δικαίωμα των παιδιών των λαϊκών στρωμάτων στη μόρφωση, αλλά και για το λαό συνολικά.

Ο νέος νόμος πλαίσιο, που ετοιμάζει η κυβέρνηση, είναι ένας νόμος προσαρμοσμένος στη ζούγκλα της καπιταλιστικής αγοράς, σε συνθήκες κρίσης.

Σύμφωνα με το προσχέδιο νόμου για την οργάνωση της Ανώτατης Εκπαίδευσης:
Θεσμοθετούνται 3 κύκλοι σπουδών, μονοετή και διετή προγράμματα σπουδών, προγράμματα κατάρτισης - διά βίου εκμετάλλευσης.

Με τον τρόπο αυτό δημιουργούνται πτυχία πολλών ταχυτήτων, ενώ παράλληλα το πτυχίο αποσυνδέεται πλήρως από το επάγγελμα.

Για την πλειοψηφία των σπουδαστών προορίζονται μόνο ταχύρρυθμες καταρτίσεις, ακόμα και μονοετείς, που θα αξιολογούνται και θα πιστοποιούνται από τα μονοπώλια, με άξονα την κερδοφορία και ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, την παραγωγή εργατικού δυναμικού με μισθούς Κίνας και Αφρικής.

Προγράμματα σπουδών θα «στήνονται» και θα καταργούνται, θα χρηματοδοτούνται ανάλογα με τα συμφέροντα και τους σχεδιασμούς των μεγάλων επιχειρήσεων.

Η οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια των σχολών, οι εμπορικές συμφωνίες με τις επιχειρήσεις είναι το χαλί για να εισβάλουν πιο βίαια τα μονοπώλια στη δομή και στο περιεχόμενο, σε κάθε λειτουργία της Ανώτατης Εκπαίδευσης.

Γενικεύεται το καθεστώς των συμβασιούχων διδασκόντων, που θα υπογράφουν συμβάσεις χωρίς δυνατότητα ανανέωσης.

Η αξιολόγηση από τις επιχειρήσεις, με όρους ανταποδοτικότητας, θα είναι ο μοχλός για την κατάργηση της μονιμότητας, τη μείωση μισθών για το εκπαιδευτικό και λοιπό προσωπικό.

Η επιχειρηματική λειτουργία των ΑΕΙ βαθαίνει ακόμη περισσότερο με την ολοκληρωτική παράδοση των υποδομών, της φοιτητικής μέριμνας (εστίες, λέσχες κλπ) σε ιδιώτες που θα πουλούν υπηρεσίες στους φοιτητές, εξωθώντας τη φτωχή λαϊκή οικογένεια να χώσει ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, για να σπουδάσουν τα παιδιά της.

Η διοίκηση των ΑΕΙ ανατίθεται με πλήρεις αρμοδιότητες στο συμβούλιο του Ιδρύματος, με συμμετοχή καθηγητών, που θα εγκρίνει τις χρηματοδοτήσεις, τις επιχειρηματικές δράσεις των Ιδρυμάτων, θα επιλέγει ακόμα και τον πρύτανη.

Δρομολογείται ισχυρή αντιδραστική παρέμβαση και στο φοιτητικό κίνημα, στις δομές και στα συλλογικά του όργανα, καθιερώνοντας το ενιαίο ψηφοδέλτιο για την εκλογή φοιτητή στο συμβούλιο διοίκησης.

Καταργείται το άσυλο.

Εν κατακλείδι, με το νέο νόμο πλαίσιο πλήττονται το επίπεδο και την ποιότητα των παρεχόμενων γνώσεων, συρρικνώνεται και υποβαθμίζεται το επιστημονικό δυναμικό της χώρας, ναρκοθετούνται οι αναπτυξιακές δυνατότητές της.

Αλλα κουραγιο...







υσ Πάλη και αντεπίθεση για να βάλουμε στη θέση της Παιδείας των μονοπωλίων την Παιδεία των πραγματικών λαϊκών αναγκών. Δράση και οργάνωση της πάλης τώρα, για να μην περάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα και ο νόμος - πλαίσιο.
Κανένας διάλογος με την κυβέρνηση και την πλουτοκρατία. Οχι στους ψευτοδιαλόγους που στήνουν πρυτανικές αρχές, Σύγκλητοι και μεγαλοκαθηγητές.
Να μην περάσει ο νέος νόμος - πλαίσιο.
Ούτε ευρώ από την τσέπη των φοιτητών για σίτιση - στέγαση - μεταφορές - αναλώσιμα. Μηνιαίο επίδομα 600 ευρώ για όσους φοιτητές δεν τα βγάζουν πέρα.
Εξω οι επιχειρήσεις από τις Σχολές, την έρευνα, καμιάς μορφής ιδιωτικοποίηση.
Το πτυχίο μοναδική προϋπόθεση για το επάγγελμα. Μόνιμη - σταθερή δουλειά για όλους.
Σταθερή και μόνιμη, αποκλειστική απασχόληση του εκπαιδευτικού προσωπικού. Μονιμοποίηση τώρα όλων των συμβασιούχων.
Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν μετά το Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο. Δημόσιες Επαγγελματικές Σχολές μετά το 12χρονο σχολείο.