Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012






ΑΓΑΝΤΑ...

Με διαβατήριο τον αντικομμουνισμό...

Η επιλογή του Γιόαχιμ Γκάουκ για τη γερμανική Προεδρία έρχεται σε μια περίοδο που η αντιλαϊκή επίθεση γενικεύεται, οι αντιθέσεις τμημάτων της γερμανικής αστικής τάξης οξύνονται και οι πολύμορφες προσπάθειες χειραγώγησης των λαϊκών στρωμάτων βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη.

Περήφανος για το ότι η οικογενειακή του ανατροφή ήταν ποτισμένη από αντικομμουνισμό, ο μελλοντικός Γερμανός πρόεδρος είχε δηλώσει με πικρία ότι «η φάση της απεγκλώβισης πολλών Ανατολικογερμανών από τα παλιά τους πλαίσια διαρκεί περισσότερο απ' ό,τι αναμενόταν».

Δικαιολογημένη η αντίδρασή του, γιατί μεγάλα τμήματα των εργαζομένων, ειδικά στην Ανατολική Γερμανία, θεωρούν ότι ο σοσιαλισμός ήταν δικαιότερο και καλύτερο σύστημα.

Μέχρι και το «Σπίγκελ» αναγκάζεται πού και πού να αναγνωρίζει ότι «για τους περισσότερους Γερμανούς μια ζωή στο σοσιαλισμό δεν αποτελεί κάποια φαντασία τρόμου.

Εφόσον θα υπήρχε φροντίδα για θέσεις εργασίας, αλληλεγγύη και κοινωνική σιγουριά, 80% των Ανατολικογερμανών και 72% των Δυτικογερμανών θα μπορούσαν να φανταστούν να ζουν σε ένα σοσιαλιστικό κράτος, σύμφωνα με δημοσκόπηση της εταιρείας Emnid».

Με το δίκιο του λοιπόν ο εκλεκτός των μονοπωλίων για το ύπατο αξίωμα της χώρας δεν κουράζεται να δηλώνει ότι «είμαι αγανακτισμένος για την πολιτική νοσταλγία, γιατί συνεχώς παραβλέπει τα σκληρά πραγματικά δεδομένα της δικτατορίας»...

Με μεγάλο θράσος είχε δηλώσει σε συνέντευξή του: «Οποιος θέλει να περνάνε όλοι καλά, να υπάρχει διάχυση της ιδιοκτησίας, να δημιουργείται πλούτος στα χέρια των εργαζομένων, και να υπάρχει ένα κοινωνικό δίχτυ που να αξίζει αυτόν τον χαρακτηρισμό, τότε πρέπει να εύχεται να υπάρχει ένας καπιταλισμός που να λειτουργεί πολύ καλά»...

... Πρόεδρος της Γερμανίας

Οντως, πολλοί που ζουν στην χώρα - ατμομηχανή του καπιταλισμού στην Ευρώπη μπορούν από δική τους πείρα να τον... επιβεβαιώσουν.

Ποιους να πρωτοαναφέρει κανείς;

Τους 1.300.000 ανθρώπους που σιτίζονται καθημερινά από 884 συσσίτια, το 15% του συνολικού πληθυσμού που ζουν γύρω ή κάτω από το όριο της φτώχειας ή τους 7.500.000 «απασχολούμενους» που δουλεύουν σε mini-jobs των 400 ευρώ το μήνα, ανασφάλιστοι και αναλώσιμοι;

Σε όλους αυτούς απαντάει ο Πρόεδρος του πολιτικού κατεστημένου της Γερμανίας με μια κυνικότατη δήλωσή του, χαρακτηριστική για το απάνθρωπο καπιταλιστικό σύστημα που υπηρετεί: «Οποιος αγαπάει την ελευθερία, πρέπει και να αποδέχεται την ελευθερία του οικονομικού γίγνεσθαι»... Αξιος!

Αλλα κουραγιο...



υσ Γιατί να είσαι άνθρωπος όταν μπορείς να είσαι πετυχημένος;
Μ.ΜΠΡΕΧΤ

2 σχόλια:

  1. Mερικοι μπερδευουν...Την ελευθερια με την ευζωια...!!!
    Και εννουν, οτι ειναι ικανοτητα και επιτυχια ενος συστηματος...Να πλουταινουν μερικοι...Σε βαρος ολων...!!
    Κυριως αυτοι "που ειναι καβαλα" το πιστευουν αυτο...!!!

    Και δεν θα τους παρεξηγησω...Γιατι ΜΟΝΟ ετσι δικαιολογουνε την καβαλα τους αυτη...!!

    Εγω δεν μπορω να δικαιολογησω...Αυτους που στεναζουν...Κατω απο την καβαλα των ισχυρων...
    Και των ικανων..!!
    Την καβαλα των αφεντικων, και των πλουσιων...!!

    Και τους αρεσει κι ολας...!!

    Αυτο δεν το καταλαβα ποτε...!!!

    Να στηριζεις την καβαλα του αλλουνου...Πανω σου...!!..Με την ελπιδα οτι..Καποτε...Θα γυρισει ο τροχος...Θα ΜΑΜΗΣΩ ΚΑΙ ΕΓΩ...
    Θα βρεθω απο πανω...!!

    Και θα παρω την...Εκδηκηση μου...!!!


    Αυτο μερικοι το θεωρουνε Δημοκρατια...

    Και ελευθερια...!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Mαστορα καλημερα, αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, όλα τα ψαράκια δε θα ήταν πια ίσα κι όμοια όπως συμβαίνει σήμερα.
    Μερικά από δαύτα θ' αποχτούσαν αξιώματα και θα τα τοποθετούσαν πάνω από τα άλλα ψαράκια.
    Όσα μάλιστα είναι λίγο πιο μεγάλα θα είχαν το λεύτερο να τρώνε τα πιο μικρά.
    Αυτό θα ήταν άλλωστε ευχάριστο για τους καρχαρίες, γιατί έτσι εκείνοι δε θα χρειάζονταν πια παρά να καταπίνουν συχνότερα πιο μεγάλες μπουκιές.
    Και τα πιο μεγάλα ψαράκια, αυτά που θα είχαν τις ψηλές θέσεις, θα φρόντιζαν για την τάξη ανάμεσα στα ψαράκια και θα γίνονταν δάσκαλοι, αξιωματικοί και μηχανικοί στα ψαροκλουβιά.
    Κοντολογίς, μόνο αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, θα είχαμε πολιτισμό στη θάλασσα...
    Μπέρτολτ Μπρέχτ

    ΑπάντησηΔιαγραφή