ΑΓΑΝΤΑ...

Γιώργος Νταλάρας: Αντιλαϊκή στοίχιση και αντικομμουνισμός

Τη συντονισμένη επιχείρηση αποπροσανατολισμού των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, ώστε η λαϊκή οργή από τα βάρβαρα μέτρα που ξεθεμελιώνουν κάθε δικαίωμα να στραφεί σε λογικές τύπου «σφάξε με αγά μ' ν' αγιάσω», προσπαθεί να σιγοντάρει ο Γιώργος Νταλάρας, με περατζάδες από τα αστικά ΜΜΕ όπου, από τη μια, υπερασπίζει την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και, από την άλλη, προπαγανδίζει τη «φιλάνθρωπη» κίνησή του να διοργανώσει συναυλίες δωρεάν για να χαρεί ο «καημένος» ο λαός αυτές τις μέρες της κρίσης...

Οποιος πράγματι ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα του λαού, αφ' ενός, καταδικάζει απερίφραστα την πολιτική που ξεθεμελιώνει κάθε εργατικό και λαϊκό δικαίωμα και, αφ' ετέρου, οφείλει πλάι στην όποια πρωτοβουλία παίρνει να καλεί το λαό να ξεσηκωθεί και να διεκδικήσει τα δίκια του και όχι να προσφέρει «παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του».

Αλλά, βέβαια, για να το κάνει κάποιος αυτό, πρέπει να θεωρεί ότι ο λαός έχει δίκιο, δηλαδή να υπερασπίζεται τα λαϊκά συμφέροντα.

Γιατί ο Γ. Νταλάρας στην εκπομπή της τηλεόρασης της ΝΕΤ το περασμένο Σάββατο, απαντώντας στην ερώτηση αν έχει «θυμώσει με τα μέτρα που έχουν παρθεί αυτά τα δυο χρόνια» δε βρήκε κουβέντα να πει για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τα βάρβαρα μέτρα.

Το μόνο που έκανε ήταν να καταφερθεί εναντίον των δυνάμεων που καταψήφισαν το μνημόνιο, ουσιαστικά στο ΚΚΕ, σημειώνοντας: «νομίζετε ότι δε θα πληρώσουν όσοι έμειναν ανέπαφοι και από τα μνημόνια και καθίσαν στην άκρη;
'Η νομίζετε ότι επειδή θα ανέβουν τα ποσοστά περιστασιακά ο κόσμος θέλει αυτό;
Γιατί τότε ο κόσμος δεν ψήφιζε το "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο;".
Πού πήγαν τα κόμματα της αριστεράς που συρρικνώθηκαν και απέφυγαν την παρουσία τους με την ελληνική πραγματικότητα για να βοηθήσουν τον κόσμο να πάει μπροστά;
Τέτοια αριστερά κόμματα θέλουμε;».

Και για να μην αφήσει καμία αμφιβολία για το τι «αριστερά» κόμματα θέλει ο ίδιος, τονίζει: «Γιατί δεν κατεβαίνει η αριστερά σε ένα κόμμα;
Γιατί δεν κατεβαίνουν σε ένα κόμμα να πάρουμε το 30%, να διεκδικήσουν μια εξουσία για να μπορέσουν να φέρουν τον κόσμο κοντά στο μέλλον αλλά με αριστερές πεποιθήσεις;
Λένε οι παλιοί σύντροφοι που είναι τώρα στα άλλα κόμματα: Δεν αντέχουμε.
Δεν αντέχουμε το σταλινισμό του κόμματος, του ΚΚΕ και φύγαμε.
Οι άλλοι δεν αντέχουν τα παιδιά τους που φύγανε.
Δεν τα ρωτήσανε ποτέ γιατί φύγανε.
Ασε, δε, που είχαμε και κάτι λίστες με κάτι διαγραφές καθημερινές.
Ε, πού θα πάει αυτός ο κόσμος;
Κάπου πρέπει να πάει.
Δε στεναχωριέται το ΚΚΕ που χάνει όλο αυτόν τον κόσμο και είναι στο ΠΑΣΟΚ;
Γι' αυτό μισεί πάρα πολύ το ΠΑΣΟΚ.
Γιατί ένα μεγάλο μέρος του ΠΑΣΟΚ είναι αριστεροί».

Ο Γ. Νταλάρας σερβίρει τη στοίχισή του με την αντιλαϊκή πολιτική, πασπαλισμένη με μπόλικο στυγνό αντικομμουνισμό.

Πάγια τακτική: Η υπεράσπιση των μέτρων υπέρ της πλουτοκρατίας, που στέλνουν στο απόσπασμα τα λαϊκά δικαιώματα, συνοδεύεται με την επίθεση στη μόνη φιλολαϊκή διέξοδο, δηλαδή τη λαϊκή οργάνωση και πάλη ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους, την πολιτική πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ.

Οσες υποκριτικές φιέστες στο όνομα του λαού κι αν διοργανώσει θα είναι στάχτη στα μάτια, αφού ο ίδιος είναι ταγμένος με την πολιτική που καταδικάζει τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα στη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Αλλα κουραγιο...



υσ μια ζωη νταλαρας

ΑΓΑΝΤΑ...

ΜΙΣΘΟΙ - ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ

Εγκληματικό και ξεδιάντροπο το νέο πετσόκομμα

Εγκρίθηκε χτες στο Υπουργικό Συμβούλιο η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που μειώνει κατακόρυφα την τιμή της εργατικής δύναμης

Με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, που εγκρίθηκε χτες από το Υπουργικό Συμβούλιο, η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ επιταχύνει την εφαρμογή των αντεργατικών ανατροπών, αφοπλίζει τους εργαζόμενους και από την ελάχιστη νομική προστασία και λύνει τα χέρια της εργοδοσίας να επιβάλει εδώ και τώρα τις περικοπές στους μισθούς, να διαλύσει πλήρως τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

Το έγκλημα αυτό σε βάρος της εργατικής τάξης γίνεται στο όνομα της «αύξησης της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας» και με την επίκληση «λόγων γενικότερου ενδιαφέροντος», που συνδέονται «με τη λειτουργία της εθνικής οικονομίας και την ανάγκη λήψης έκτακτων μέτρων για την προστασία της» (!)

Η προστασία των μονοπωλίων και της καπιταλιστικής κερδοφορίας αναγορεύονται ξεδιάντροπα σε γενικό συμφέρον.

Με την πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου επιβάλλονται:
1. Η κατάργηση διά νόμου της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Η μείωση όλων των μισθών που περιλαμβάνονται και κατοχυρώνονται με αυτή είναι 22% και για τους νέους μέχρι 25 ετών κατά 32%.
Από τις 14 Φλεβάρη ο κατώτερος μισθός πέφτει στα 586 ευρώ μεικτά, από 751 ευρώ μέχρι τον προηγούμενο μήνα και στους νέους στα 511 ευρώ μεικτά.
Μάλιστα, για τους νέους της μαθητείας, για 8ωρη εργασία η αμοιβή τους καθορίζεται στο εξευτελιστικό επίπεδο των 357,50 ευρώ μεικτά.
Εννοείται ότι για την ισχύουσα Εθνική Σύμβαση δεν αποδίδεται ούτε η προβλεπόμενη αύξηση του Ιούλη, αλλά ούτε και οι «ωριμάνσεις» οι οποίες παγώνουν.
Οι μειώσεις είναι υποχρεωτικές για τους εργαζόμενους και μάλιστα με αναδρομική ισχύ από τις 14 Φλεβάρη (βλέπε και πίνακα).

2. Καταργούνται οι ισχύουσες συλλογικές συμβάσεις και η κυβέρνηση ορίζει το περιεχόμενο των νέων κλαδικών συμβάσεων.
Ειδικότερα, οι όροι όλων των συμβάσεων που έχουν λήξει ή καταγγελθεί, παύουν να ισχύουν μέσα σε ένα τρίμηνο από την ψήφιση του νόμου, δηλαδή από τα μέσα του Μάη. Ομως και αυτές που βρίσκονται σε ισχύ, δεν έχουν καλύτερη τύχη και λήγουν έπειτα από ένα τρίμηνο, αφού μονομερώς οι εργοδότες μπορούν ανά πάσα στιγμή να τις καταγγείλουν. Ετσι καταντά κενό γράμμα και κοροϊδία η πρόβλεψη ότι τέτοιες συμβάσεις μπορούν να έχουν ισχύ ακόμα ένα χρόνο ή μια τριετία από την έναρξή τους!
Μετά την πάροδο των τριών μηνών αυτό που απομένει από τις κλαδικές ή ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις είναι: Ο βασικός μισθός ή βασικό ημερομίσθιο που προβλέπει η σύμβαση μαζί με τα επιδόματα ωρίμανσης, τέκνων, σπουδών και επικίνδυνης εργασίας, εφόσον όμως αυτά προβλέπονται από τη συγκεκριμένη ΣΣΕ.
Κάθε άλλο προβλεπόμενο σε αυτές επίδομα παύει αμέσως να ισχύει.
Μεταξύ αυτών και το επίδομα γάμου.
Ειδικά για τις ωριμάνσεις, με την ψήφιση του νόμου και μέχρι το ποσοστό ανεργίας να πέσει στο 10% - δηλαδή στο μισό απ' αυτό που είναι σήμερα - δεν δίνονται οι προβλεπόμενες αυξήσεις.
Συγκεκριμένα, επιδόματα όπως της πολυετίας, το επίδομα χρόνου εργασίας, της τριετίας ή πενταετίας «παγώνουν» στα σημερινά επίπεδα, ανεξάρτητα αν το επόμενο διάστημα ο εργαζόμενος μεταβαίνει σε κάποιο άλλο κλιμάκιο ή συμπληρώνει τριετία ή πενταετία και σύμφωνα με τη σύμβαση θα έπρεπε να αυξηθεί ο μισθός του.
Ετσι, η κυβέρνηση διά νόμου πετσοκόβει τους μισθούς που προβλέπονται από όλες τις συμβάσεις και αυτό είναι το πρώτο βήμα.
Γιατί, έχοντας κατοχυρώσει για λογαριασμό της εργοδοσίας ένα χαμηλότερο επίπεδο κλαδικών μισθών, της δίνει ταυτόχρονα τη δυνατότητα για την επιβολή επιχειρησιακών και ατομικών συμβάσεων με ακόμα χαμηλότερους μισθούς απ' αυτούς που θα έχουν απομείνει, μετά το διά νόμου πετσόκομμα.

3. Για να ενισχύσει ακόμα περισσότερο την αντεργατική επιθετικότητα, η κυβέρνηση στερεί ουσιαστικά τη δυνατότητα προσφυγής των συνδικάτων στη Διαιτησία (ΟΜΕΔ), αφού α) η προσφυγή μπορεί να γίνει μόνο μετά από σύμφωνη γνώμη των εργοδοτών, β) η προσφυγή περιορίζεται αποκλειστικά στον καθορισμό του βασικού μισθού ή του βασικού ημερομισθίου και όχι σε όλους τους όρους της Σύμβασης ή στη διατήρηση όρων από προηγούμενες συμβάσεις και γ) για όσες προσφυγές δεν έχουν βγει αποφάσεις από τον ΟΜΕΔ και εκκρεμούν τίθενται στο αρχείο!

4. Με το άρθρο 5 της νομοθετικής πράξης επιτρέπεται η απόλυση εργαζομένων από επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα (πρώην ΔΕΚΟ, τράπεζες) και όχι μόνο, αφού το δικαίωμα για απολύσεις επεκτείνεται και στους ιδιοκτήτες όλων των εταιρειών και οργανισμών που υπάγονται ή κατά το παρελθόν είχαν υπαχθεί στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Στην ίδια λογική και για τις ίδιες επιχειρήσεις, καταργούνται διατάξεις, κανονιστικές αποφάσεις, συλλογικές συμβάσεις, διαιτητικές αποφάσεις ή Κανονισμοί Εργασίας «που υποκρύπτουν μονιμότητα ή ρήτρες μονιμότητας», διευρύνοντας έτσι το πεδίο εφαρμογής της δυνατότητας απόλυσης εκ μέρους της εργοδοσίας.

Αλλα κουραγιο...



υσ Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία -Νοέμβρης 2011- η Τράπεζα της Ελλάδας, έχει εκχωρήσει στους τραπεζίτες, δανεικά -προς επιστροφή- κεφάλαια, ύψους 42,8 δισ. ευρώ, ποσό που εκτιμάται ότι θα απογειωθεί, τουλάχιστον μέχρις ότου ολοκληρωθεί η διαδικασία κουρέματος - ανταλλαγής των παλαιών ομολόγων. Τον ίδιο μήνα (Νοέμβρης) τα δανεικά των ντόπιων τραπεζών από την ΕΚΤ έφταναν σε ακόμη 73,4 δισ. ευρώ. Συνολικά, έχουν διοχετευτεί στους τραπεζίτες πάνω από 116 δισ. ευρώ, το 55% του παραγόμενου ΑΕΠ. Με την ολοκλήρωση του «κουρέματος» και για την κεφαλαιακή ενίσχυση των τραπεζών έχουν έτοιμα προς διανομή άλλα 50 δισ. ευρώ.

AΓΑΝΤΑ...


ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Κόλαση για το λαό η «ανάπτυξη» που ευαγγελίζεται

«Είμαστε η μόνη σταθερά του συστήματος που μπορεί να εγγυηθεί την εφαρμογή του νέου μνημονίου και να διασφαλίσει την παραμονή στο ευρώ».

Στη φράση αυτή συνοψίζεται ο ρόλος που διεκδικεί να διαδραματίσει η ηγεσία της ΝΔ στο πλαίσιο της αστικής διαχείρισης της κρίσης, όπως προκύπτει από τις πρόσφατες δηλώσεις του Α. Σαμαρά.

Οπως είναι αναμενόμενο, η ηγεσία της ΝΔ φιλοδοξεί να καταξιωθεί στα μάτια της πλουτοκρατίας και των ξένων δανειστών και συμμάχων της ως άξιος διαχειριστής των συνολικών συμφερόντων τους, αλλά και ως αναντικατάστατη δύναμη για να υλοποιηθούν τα μέτρα που κάνουν κόλαση τη ζωή του λαού.

Στην κατεύθυνση αυτή, έχει φροντίσει να δώσει σαφέστατα δείγματα γραφής, όχι μόνο υπερψηφίζοντας το νέο μνημόνιο, αλλά αναλαμβάνοντας και ενυπόγραφη δέσμευση ότι αυτό θα αποτελέσει το οικονομικό πρόγραμμα της ΝΔ όταν κυβερνήσει.

«Αν η Νέα Δημοκρατία κερδίσει τις επόμενες εκλογές στην Ελλάδα, θα παραμείνει στοχοπροσηλωμένη στους στόχους και τις βασικές πολιτικές του Προγράμματος, όπως περιγράφονται στο Μνημόνιο και στη Χρηματοπιστωτική Συμφωνία», υπογραμμίζεται στην επιστολή που έστειλε στις 15 Φλεβάρη προς την τρόικα ο πρόεδρος της ΝΔ.

Προκειμένου μάλιστα να πείσει για την στοχοπροσήλωση και την αποφασιστικότητά του στην υλοποίηση των βάρβαρων μέτρων του νέου μνημονίου, δεν δίστασε να θέσει θέμα κομματικής πειθαρχίας και να διαγράψει 21 βουλευτές, στέλνοντας γενικότερα μήνυμα πυγμής και επιβολής των μέτρων «διά πυρός και σιδήρου».

Γνωρίζει όμως καλά, ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο ρόλο που φιλοδοξεί να παίξει ως πυλώνας του αστικού πολιτικού συστήματος, αν δεν καταφέρει να υφαρπάξει την ψήφο ενός μέρους των λαϊκών στρωμάτων, που δείχνουν τάσεις χειραφέτησης από την αστική πολιτική.

Ακριβώς γι' αυτό επιχειρεί να μασκαρέψει την βάρβαρη πολιτική της, με νέες φιλολαϊκές μάσκες στη θέση των παλαιών που έχουν προ πολλού ξεφτίσει και καταπέσει (π.χ. αντιμνημονιακή δημαγωγία), ενώ κατασκευάζει νέα ιδεολογήματα για να αντικαταστήσει τα προηγούμενα που χρεοκόπησαν πλήρως στη λαϊκή συνείδηση, όπως αυτό της «επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου».

Το καινούριο παραμύθι

Το καινούριο παραμύθι που λανσάρει, είναι τα λεγόμενα «αντι-υφεσιακά» και «αναπτυξιακά» μέτρα, που θα πρέπει να εφαρμοστούν συμπληρωματικά με το νέο μνημόνιο, καλλιεργώντας αυταπάτες ότι έτσι θα γίνει «λιγότερο» κόλαση η ζωή του λαού, ενώ θα έρθει και πιο γρήγορα η ανάκαμψη.

Πρόκειται για οργανωμένη επιχείρηση παραπλάνησης και παγίδευσης των λαϊκών στρωμάτων, στα οποία η ηγεσία της ΝΔ μοιράζει αφειδώς ψεύτικες υποσχέσεις και πουλάει φρούδες ελπίδες.

Ιδού πως το περιέγραψε ο Α. Σαμαράς στην ομιλία που έκανε το βράδυ της περασμένης Πέμπτης στο ελληνογαλλικό επιμελητήριο: «Τα ελλείμματα πρέπει να εκμηδενισθούν.
Σε αυτό όλοι συμφωνούμε.
Το χρέος πρέπει να ελεγχθεί και να περιοριστεί δραστικά.
Και σε αυτό όλοι συμφωνούμε.
Οι διαρθρωτικές αλλαγές που διασφαλίζουν ανταγωνιστικότητα πρέπει να επιταχυνθούν και να ολοκληρωθούν το ταχύτερο.
Και σε αυτό δεν υπάρχει διαφωνία.
Οι αποκρατικοποιήσεις και η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας πρέπει κι αυτά να γίνουν.
Τα φωνάζαμε χρόνια.
Σε τίποτε απ' όλα αυτά δεν υπάρχει διαφωνία (...)
Εκείνο που λείπει όμως, εκείνο που δεν υπάρχει και η απουσία του ακυρώνει τα αποτελέσματα όλων των άλλων, είναι μέτρα ανάκαμψης και ανάπτυξης».

Ποια είναι όμως αυτά τα περιβόητα μέτρα «ανάκαμψης και ανάπτυξης», που η ηγεσία της ΝΔ τα προβάλει ως θεραπεία «δια πάσαν νόσο», ακόμα και για την καπιταλιστική κρίση;

Είναι μια δέσμη μέτρων που αποσκοπεί στην ταχεία και γενναιόδωρη ενίσχυση της ρευστότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, η οποία, σύμφωνα με την θεωρία της ηγεσίας της ΝΔ, θα οδηγήσει σε δημιουργία θέσεων εργασίας και βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του λαού.

Φυσικά, πρόκειται για θεωρία που έχει ιστορικά και στην πράξη χρεοκοπήσει.

Τα φιλομονοπωλιακά αυτά μέτρα εφαρμόστηκαν στο παρελθόν και το μόνο που κατάφεραν ήταν να οδηγήσουν και να βαθύνουν την καπιταλιστική κρίση.

Η εφαρμογή της δέσμης των μέτρων που προβάλλει ως «αναπτυξιακά» η ηγεσία της ΝΔ, παράλληλα βέβαια με τα μέτρα του μνημονίου, θα βοηθήσει τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους να βγουν πιο ενισχυμένοι από την κρίση, πατώντας πάνω στα αποκαΐδια των εργασιακών δικαιωμάτων, στην διάλυση του λεγόμενου κράτους πρόνοιας και στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

Τι προτείνει

Ποια είναι αυτά τα μέτρα;

Πρώτον, η (πλήρης) απαλλαγή των επιχειρήσεων από το μη μισθολογικό κόστος (εργοδοτικές εισφορές) και η δραστική μείωση της φορολογίας στα κέρδη του κεφαλαίου.

Ηδη στο πλαίσιο του «διαλόγου» με τη συμμετοχή των εκπροσώπων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑ.Ο.Σ. για τη σύνταξη του νέου Εθνικού Φορολογικού Συστήματος, έχει γίνει αποδεκτή η «κεντρική» πρόταση της ΝΔ για θέσπιση ενιαίου φορολογικού συντελεστή 15% για τα επιχειρηματικά κέρδη.

Εννοείται ότι το ισοδύναμο μέτρο προκειμένου να πιαστεί ο στόχος του μνημονίου για τα έσοδα, είναι η πιο άγρια φορολογία των λαϊκών εισοδημάτων.

Δεύτερο, η πλήρης απελευθέρωση όλων των αγορών, με την αιχμή του δόρατος να στρέφεται στην αγορά εργασίας.

Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι η επόμενη κυβέρνηση από τη ΝΔ θα προχωρήσει τα μέτρα για την πλήρη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και τη γενίκευση των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων.

Το υπαινίχθηκε άλλωστε τις προάλλες ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ όταν δήλωσε ότι «η μείωση του συνολικού κόστους εργασίας» θα περιλαμβάνεται, μαζί με το φορολογικό νομοσχέδιο και τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών, στα θέματα που θα προωθήσει η ΝΔ αν κερδίσει τις εκλογές.

Τα υπόλοιπα «αναπτυξιακά» μέτρα (αποκρατικοποιήσεις, αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας) αναφέρονται στο παραπάνω απόσπασμα από την προχθεσινή ομιλία του προέδρου της ΝΔ, που δικαιολογημένα υποστηρίζει ότι είναι μέτρα που θωρακίζουν την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα.

Είναι ολοφάνερο λοιπόν ότι η ανάπτυξη που επαγγέλλεται η ηγεσία της ΝΔ είναι κόλαση και όχι σωτηρία για το λαό.

Ακριβώς επειδή το γνωρίζει η ηγεσία της ΝΔ, αποφεύγει να πολυ-αναφέρεται σε αυτά τα μέτρα και κυρίως να γίνεται συγκεκριμένη.

Αντίθετα, προτιμά να καταφεύγει σε επικοινωνιακά πυροτεχνήματα και φούσκες για να ξεγελάσει το λαό.

Τέτοια είναι αυτά που ανέφερε ο Α. Σαμαράς μιλώντας στην Εκτελεστική Γραμματεία της ΝΔ, προβάλλοντάς τα ως μέτρα που θα στηρίξουν την «μελλοντική ανάκαμψη», δηλαδή, τα ευρω-ομόλογα, τα «αναπτυξιακά μέτρα» που προτείνουν με επιστολή τους 12 πρωθυπουργοί της ΕΕ (σ.σ. αφορούν την πλήρη απελευθέρωση των αγορών), καθώς και «η εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου της Ελλάδας με την αξιοποίηση της ΑΟΖ» (!), για την οποία η ΝΔ δεν έκανε τίποτα όσο ήταν στην κυβέρνηση, με υπουργό τον Α. Σαμαρά.

Να συντριβούν!

Το σίγουρο είναι, πάντως, ότι η ηγεσία της ΝΔ τα δίνει όλα προκειμένου να γίνει πράξη η ανάπτυξη, που είναι μαρτύριο δίχως τέλος για το λαό.

Τις προϋποθέσεις αυτής της ανάπτυξης, περιέγραψε με γλαφυρό τρόπο ο αρμόδιος τομεάρχης, Κ. Χατζηδάκης, δηλώνοντας (στον ΣΚΑΪ) ότι «για να πετύχεις τους στόχους για την ανάπτυξη χρειάζονται δύο πράγματα, το πρώτο είναι κατάλληλο πολιτικό και κοινωνικό κλίμα και το δεύτερο είναι ανταγωνιστικότητα».

Και δε δίστασε να γίνει πιο συγκεκριμένος: «Οπως κανένας δεν πάει να κόψει ξύλα μέσα σε ένα φλεγόμενο δάσος, έτσι και κανένας δεν θα κάνει επένδυση σε μια χώρα στην οποία υπάρχει πολιτική αστάθεια και κοινωνική ένταση».

Αλίμονο αν ο λαός, τους επιτρέψει να πετύχουν τις «προϋποθέσεις» της ανάπτυξης.

Θα έχει υπογράψει την καταδίκη του.

Αλλα κουραγιο...



υσ αντωνακη, μην πας παιδι μου στα βαθεια

ΑΓΑΝΤΑ...


ΣΑΡΩΤΙΚΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΗ

Στρατηγικές και αποφασισμένες από χρόνια οι ανατροπές

Αποκαλυπτικά δημοσιεύματα του «Ριζοσπάστη» για τις αποφάσεις των Συνόδων Κορυφής της ΕΕ, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 και έπειτα

Λύση για το λαό δεν μπορεί να υπάρξει μέσα στην ΕΕ.

Αποδέσμευση από τη λυκοσυμμαχία του κεφαλαίου, με λαϊκή εξουσία και μονομερή διαγραφή του χρέους

Το μακελειό που συντελείται σε βάρος των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, δεν είναι κεραυνός «εν αιθρία».

Τα μέτρα για το παραπέρα φτήνεμα της εργατικής δύναμης, με τη μείωση του - λογιζόμενου από τους καπιταλιστές - σαν «μισθολογικού» και «μη μισθολογικού κόστους», είναι προαποφασισμένα εδώ και χρόνια από τα όργανα της ΕΕ, με την υπογραφή όλων των ελληνικών κυβερνήσεων και των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου.

Η μείωση των μισθών, η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και η κατάργηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, με τη μετατροπή της σε ανταποδοτική, είναι σταθερή επιδίωξη του ευρωενωσιακού κεφαλαίου και του πολιτικού του προσωπικού, με στόχο τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς του σε παγκόσμιο επίπεδο.

Σε συνθήκες κρίσης, όλες οι παραπάνω ανατροπές επιταχύνονται και διευρύνονται, επειδή τα μονοπώλια γίνονται πιο επιθετικά και πασχίζουν να απαλλαγούν από κάθε εργατική κατάκτηση, προκειμένου αφ' ενός να ορθοποδήσουν από την κρίση, αφ' ετέρου να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για μεγαλύτερη κερδοφορία την περίοδο της αναιμικής ανάκαμψης που θα ακολουθήσει.

Ο «Ριζοσπάστης» σταχυολογεί παρακάτω ορισμένες από τις στρατηγικές αποφάσεις της ΕΕ τη δεκαετία του '90 και του 2000, που επαληθεύουν ότι τα μέτρα που σήμερα προωθούνται, περιγράφονταν είτε σαν στρατηγικές κατευθύνσεις, είτε σαν συγκεκριμένες ανατροπές στα ευρωενωσιακά κιτάπια. Τρία είναι τα βασικά συμπεράσματα που προκύπτουν:
Ορισμένα από τα αποκαλυπτικά δημοσιεύματα του «Ρ» για τις στρατηγικές αντιλαϊκές κατευθύνσεις της ΕΕ

Πρώτον, φιλολαϊκή ΕΕ δεν μπορεί να υπάρξει.

Οπως δεν υπάρχει λύση για το λαό μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος και της Ευρωένωσης, που εναντιώνεται από θέση στρατηγικής στα λαϊκά συμφέροντα.

Δεύτερο, τα αναμασήματα των οπορτουνιστών για μια «άλλη» δήθεν ΕΕ «των λαών», είναι φούμαρα και αυταπάτες.

Οπως είναι επικίνδυνη η προπαγάνδα τους ότι τα σημερινά μέτρα απειλούν το «κοινωνικό κεκτημένο» στην Ευρώπη.

Τέτοιο δεν υπήρξε ποτέ.

Ο,τι κατακτήθηκε από τους εργαζόμενους, κατακτήθηκε με αγώνες και αίμα, στο πλαίσιο της ανειρήνευτης πάλης με το κεφάλαιο, την οποία οι οπορτουνιστές εχθρεύονται και αποκηρύσσουν.

Τρίτο, τα πράγματα για τους λαούς της Ευρώπης θα μπορούσαν σήμερα να είναι πολύ καλύτερα και από καλύτερες θέσεις να αντιπαλεύουν τα μέτρα και την αντιλαϊκή στρατηγική τους, αν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, κύρια στις ισχυρότερες οικονομικά καπιταλιστικές χώρες, δεν είχαν προδώσει τους εργαζόμενους και δεν είχαν περάσει ανοιχτά στο στρατόπεδο της εργοδοσίας και των αστικών κυβερνήσεων.

Είναι και αυτός ένας βασικός λόγος για τον οποίο οι προαποφασισμένες ανατροπές πέρασαν πιο γρήγορα και πιο εύκολα σε χώρες όπως η Γερμανία και η Γαλλία, όπου εδώ και δεκαετίες, οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες έχουν αλώσει στην κυριολεξία το εργατικό κίνημα.

Κλιμάκωση της επίθεσης μετά το '90

Χαρακτηριστικότερη όλων είναι η «Στρατηγική της Λισαβόνας», που αποφασίστηκε στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ τον Μάρτη του 2000 και είχε στόχο να γίνει το ευρωπαϊκό κεφάλαιο ανταγωνιστικότερο του αμερικάνικου μέσα σε μια δεκαετία, μέχρι το 2010.

Βέβαια, από το 2000 μέχρι σήμερα έχουν μεσολαβήσει πολλά, μεταξύ άλλων και οι ανακατατάξεις στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα που έχουν ανεβάσει την Κίνα και την Ινδία, οι οποίες διατηρούν την ανταγωνιστικότητα των δικών τους πλουτοκρατών με μισθούς πείνας για τα εκατομμύρια των πάμφτωχων εργαζομένων τους.

Γι' αυτό και αναπροσαρμόζονταν κατά καιρούς και οι στόχοι του ευρωενωσιακού κεφαλαίου με βάση και τις εξελίξεις στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

Πάντως, η στρατηγική της Λισαβόνας έβαζε επιτακτικά το ζήτημα της λήψης διαρθρωτικών μέτρων που εντείνουν την εκμετάλλευση, όπως: Κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, μείωση μισθών, αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μειώσεις συντάξεων, μείωση χρόνου και ύψους επιδόματος ανεργίας, κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, προώθηση μερικής και ελαστικής απασχόλησης, καθώς και γοργή εφαρμογή ιδιωτικοποιήσεων κρατικών επιχειρήσεων καθώς και εμπορευματοποίηση Υγείας, Παιδείας κ.λπ.

«Απ' τη Λισαβόνα αρχίζει ο δρόμος για το ...Μεσαίωνα» σχολίαζε το ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» στις 23/3/2000, μέρα έναρξης της Συνόδου Κορυφής.

Βέβαια, τα θεμέλια είχαν μπει ακόμα νωρίτερα: Από τη Λευκή Βίβλο με βασικούς άξονες την Ανάπτυξη-Ανταγωνιστικότητα-Απασχόληση που εγκρίθηκε στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις 10-11/12/1993 και η οποία «συνέδεσε το πρόβλημα της ανεργίας με την ενίσχυση της θέσης και την αύξηση των κερδών του κεφαλαίου μέσα από τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, με την καθήλωση των μισθών, την ανατροπή βασικών εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων» («Ρ», 19/1/2003).

Παράλληλα, όπως σημειώνεται στο ρεπορτάζ του «Ρ» στις 26/1/1995, στη Λευκή Βίβλο «γίνεται σαφέστατη αναφορά στο θέμα των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης των νέων εργαζομένων.
Οπως χαρακτηριστικά επισημαίνεται στο σημείο 9.4: "Η μείωση των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης, θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί εν μέρει από εισφορές των προσώπων που αρχίζουν να εργάζονται".

Η εν λόγω φράση είναι, όπως αναφέρεται στο ίδιο κεφάλαιο, μια από τις "κατευθυντήριες γραμμές" για τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους (...)

Σύμφωνα με τη Λευκή Βίβλο το ζητούμενο είναι τα κράτη μέλη της ΕΕ "να θέσουν ως στόχο τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους της εργασίας που να αντιστοιχεί σε μια ή δυο μονάδες του ΑΕΠ"».

Από εκεί και πέρα, οι Σύνοδοι Κορυφής των ηγετών των κρατών μελών της ΕΕ αλλά και οι σύνοδοι των υπουργών Απασχόλησης των κρατών μελών εξειδίκευαν τους στόχους για την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Είναι, επίσης, χαρακτηριστικό, ότι από τη σύνοδο των υπουργών Κοινωνικών Υποθέσεων στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας στις 13-14/3/1997, επαναλαμβάνεται το θέμα της μείωσης του λεγόμενου μη μισθολογικού κόστους, το οποίο πρωτοδιατυπώθηκε στη Λευκή Βίβλο με όχημα την εφαρμογή σε νέους εργαζόμενους.

Οπως έγραφε ο «Ρ» στις 20/4/1997, σε εκείνη τη σύνοδο «εξετάστηκαν ειδικότερα προτάσεις και συμπεράσματα από την εφαρμογή των μέτρων:
- Μείωσης των εργοδοτικών εισφορών σε περιπτώσεις πρόσληψης νέων ανειδίκευτων εργαζομένων ή μακροχρόνια ανέργων.
- Μείωσης των φόρων επί της εργασίας για περιπτώσεις ανάλογων προσλήψεων».

Εξειδικεύσεις και αναπροσαρμογές

Ακολούθως, στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στην Κολωνία στις 3-4/6/1999, υιοθετήθηκε το λεγόμενο «Σύμφωνο Απασχόλησης», το οποίο, αποτέλεσε τον εκσυγχρονισμό της Λευκής Βίβλου, με την προσθήκη νέων μέτρων καθώς και την απόφαση ότι η διαδικασία εφαρμογής των μέτρων ξεθεμελιώματος των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων θα παρακολουθείται από την ΕΕ.

Ο «Ρ» έγκαιρα είχε αποκαλύψει το περιεχόμενό του σημειώνοντας σε ρεπορτάζ στις 3/6/1999 ότι το Σύμφωνο δίνει κατευθύνσεις για μέτρα όπως:
«1. Μείωση του λεγόμενου μη μισθολογικού κόστους, δηλαδή, την απαλλαγή των εργδοτοτών από τις ασφαλιστικές εισφορές που πληρώνουν για τους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις τους.
2. Αναδιάρθρωση του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, δηλαδή κατεδάφιση των ασφαλιστικών ταμείων και αντικατάσταση της κοινωνικής με ιδιωτική ασφάλιση.
3. Προώθηση της απασχολησιμότητας, δηλαδή κατάργηση όλων των υφιστάμενων σταθερών εργασιακών σχέσεων και την αντικατάστασή τους με «ελαστικές», με στόχο τη διαμόρφωση του "απασχολήσιμου", ο οποίος θα είναι μονίμως στη διάθεση των εργοδοτών του, για να εργαστεί όπου, όσο και όπως του ζητηθεί.
Ο ίδιος θα πρέπει, επίσης, να φροντίζει για την ασφαλιστική του κάλυψη.
4. Ενεργητικές πολιτικές αντιμετώπισης της ανεργίας, δηλαδή την επιδότηση των επιχειρηματιών αντί των ανέργων για τη δημιουργία θέσεων εργασίας».
Οπως καταγράφεται στο ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» στις 20/3/2002, που παρουσιάζει το κείμενο των συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής που προηγήθηκε στη Βαρκελώνη στις 15-16/3/2002, «οι σαφέστατες κατευθύνσεις της Συνόδου της Βαρκελώνης εντάσσονται στο πλαίσιο που χαράχτηκε στη Σύνοδο της Λισαβόνας (Μάρτης 2000) και αφορούσε στην πολυμέτωπη επίθεση του κεφαλαίου κατά των εργαζομένων στους τομείς των εργασιακών σχέσεων και της Κοινωνικής Ασφάλισης, στο όνομα της "ανταγωνιστικότητας" και της "Νέας Οικονομίας". Δύο χρόνια μετά, οι "δεκαπέντε" όχι μόνο διακηρύσσουν την προσήλωσή τους στις αποφάσεις της Λισαβόνας, αλλά προχωρούν ακόμη ένα βήμα.

Στο κείμενο συμπερασμάτων της Συνόδου της Βαρκελώνης γίνεται λόγος για "μερική συνταξιοδότηση"!

Συγκεκριμένα στο κείμενο αναφέρεται: "να αυξηθούν οι πιθανότητες εξεύρεσης εργασίας για τους μεγαλύτερης ηλικίας εργαζόμενους, λόγου χάριν, με τη θεσμοθέτηση συστημάτων μερικής συνταξιοδότησης". (...)

Στο κείμενο συμπερασμάτων της Συνόδου της Βαρκελώνης αναφέρεται - στο τμήμα που αφορά στην εργατική νομοθεσία: "Ο υπολογισμός του κόστους σύναψης και λύσης των συμβάσεων εργασίας με σκοπό το συγκερασμό ευελιξίας και κοινωνικής προστασίας".

Αν έχουμε υπόψη τι ακριβώς ζητούν οι εργοδότες στον τομέα αυτό, δεν είναι δύσκολο να αποκρυπτογραφήσουμε το παραπάνω απόσπασμα από τις αποφάσεις της Βαρκελώνης.

Συνιστάται, λοιπόν, στις κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ να προχωρήσουν σε νομοθετικές ρυθμίσεις με τις οποίες θα καταργούνται οι παράγοντες που επηρεάζουν το κόστος των προσλήψεων και το κόστος των απολύσεων.

Δηλαδή, κατάργηση των ορίων στις απολύσεις, μείωση έως και κατάργηση των αποζημιώσεων για τους απολυμένους, αλλά και προσλήψεις νέων με αποδοχές κατώτερες από αυτές που προβλέπουν οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών για τους νεοπροσλαμβανόμενους κλπ.».

Εντείνεται η επίθεση στην κρίση

Τα θεμέλια, λοιπόν, για την προώθηση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που εντείνουν κατακόρυφα την εκμετάλλευση των εργαζομένων από το κεφάλαιο, έχουν μπει από πολύ παλιά, έχουν διατυπωθεί και επαναδιατυπωθεί πολλές φορές, καθώς ακριβώς υπηρετούν τους στρατηγικούς στόχους του κεφαλαίου.

Η εφαρμογή αυτών των μέτρων επανέρχεται με επιτακτικό τρόπο από τη στιγμή της εκδήλωσης της καπιταλιστικής κρίσης, όταν, δηλαδή το κεφάλαιο και οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί πασχίζουν να βρουν τρόπους να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών μονοπωλιακών ομίλων, ώστε να επανέλθουν από καλύτερους όρους στην κούρσα του ξεζουμίσματος της εργατικής δύναμης και της αύξησης της κερδοφορίας.

Ετσι, οι αποφάσεις που πάρθηκαν στην εαρινή Σύνοδο Κορυφής του 2009, επανέφεραν τις απαιτήσεις του κεφαλαίου για ακόμα πιο φθηνή εργατική δύναμη με ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης.

Οπως καταγράφεται στον «Ρ» στις 21/6/2009, σε μια κωδικοποίηση των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής, για την απασχόληση, τους μισθούς και το Ασφαλιστικό, μεταξύ άλλων αποφασίστηκε:
«Επέκταση των ευέλικτων μορφών εργασίας, ημιαπασχόληση, "εύκαμπτα μοντέλα εργασίας και προσωρινή ρύθμιση του χρόνου απασχόλησης, ενδεχομένως και άλλες μορφές ευελιξίας μέσα στις επιχειρήσεις", "προσαρμογή" του εργάσιμου χρόνου και του μισθού σαν εναλλακτικά μέτρα αντί της απόλυσης. Μείωση του "μη μισθολογικού" κόστους, ιδιαίτερα για τους ανειδίκευτους εργάτες (μείωση ασφαλιστικών εισφορών της εργοδοσίας κλπ.), μείωση της διαφοράς αμοιβής των δύο φύλων (συμπίεση των μισθών των ανδρών προς τα κάτω).

Σχεδιάζεται καίριο χτύπημα στον κοινωνικό χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Διευκόλυνση της ελεύθερης κίνησης των εργαζομένων και της ευέλικτης μετάβασης από τη μια θέση εργασίας σε άλλη θέση.

Αύξηση των επενδύσεων στην επανακατάρτιση και πλήρης προσαρμογή της εκπαίδευσης στις μελλοντικές απαιτήσεις της καπιταλιστικής αγοράς.

Εμφαση στη διατήρηση των δεξιοτήτων των εργαζομένων που περνούν στην ανεργία στη φάση της κρίσης και στο ρόλο των δημόσιων υπηρεσιών για έγκαιρο προσδιορισμό των δεξιοτήτων που ζητά κάθε φορά το κεφάλαιο, καθώς και γρήγορη επανεκπαίδευση των εργαζομένων.

Χορήγηση 19 δισ. ευρώ από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο προς το κεφάλαιο για διατήρηση θέσεων εργασίας στη διάρκεια της κρίσης.

Κάλυψη των σχετικών δαπανών των κρατών - μελών την περίοδο 2009 - 2010 κατά 100% από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Δημιουργία 5 εκατομμυρίων θέσεων μαθητείας σε όλη την ΕΕ, με μειωμένες αμοιβές και δικαιώματα.

Νέες ανατροπές στα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα των γυναικών και επέκταση του εργάσιμου βίου.

Καταβολή ασφαλιστικών εισφορών κατά τη διάρκεια της συνταξιοδότησης και όχι μόνο στη διάρκεια του εργάσιμου βίου, όπως ισχύει μέχρι σήμερα».

Το «Σύμφωνο για το ευρώ»

Το κερασάκι στην τούρτα βάζει το Σύμφωνο για το ευρώ, το οποίο, μεταξύ άλλων, («Ρ», 12/3/2011) ξεκαθαρίζει ότι:
-- «"Το κόστος εργασίας θα βρίσκεται υπό στενή παρακολούθηση και θα συγκρίνεται με τα άλλα κράτη της ευρωζώνης και των κύριων εμπορικών εταίρων της ΕΕ (...) Οι μισθοί θα πρέπει να βρίσκονται σε συνάρτηση με την ανταγωνιστικότητα".

Ουσιαστικά, οι πολιτικοί εκπρόσωποι του ευρωπαϊκού κεφαλαίου επιδιώκουν οι μισθοί να καθορίζονται στο εξής σε συνάρτηση με το κόστος εργασίας που καταγράφεται στους κύριους εμπορικούς εταίρους της ΕΕ, δηλαδή στις αναδυόμενες οικονομίες της Ασίας και άλλων χωρών του πλανήτη.

Με άλλα λόγια, η ενίσχυση της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας περνάει μέσα από τη συνεχή μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης.

Πρόσφατα η καγκελάριος της Γερμανίας, Α. Μέρκελ, τόνισε ότι η ανταγωνιστικότητα της γερμανικής οικονομίας πλήττεται από την Κίνα, τη Βραζιλία και την Ινδία, όπου στην πλειοψηφία τους οι εργαζόμενοι αμείβονται με μισθούς πείνας.

-- "Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στην ενίσχυση της αποκέντρωσης των μισθολογικών διαπραγματεύσεων και στη "βελτίωση" των μηχανισμών τιμαριθμικής προσαρμογής".

Επί της ουσίας, προτείνεται η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και η αντικατάστασή τους με επιχειρησιακές και ατομικές συμβάσεις, που θα οδηγήσουν σε νέες μειώσεις μισθών και απώλεια δικαιωμάτων.

Παράλληλα, για τις χώρες που εφαρμόζουν το σύστημα της Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής (ΑΤΑ) των μισθών, προτείνεται η "βελτίωσή" του.

Δηλαδή, η αποσύνδεση των αυξήσεων στους μισθούς από τις αυξήσεις που γίνονται σε βασικά αγαθά ή πρώτες ύλες, όπως το πετρέλαιο, που οδηγούν σε τεράστιες αυξήσεις των προϊόντων.

-- Οι κυβερνήσεις της ΕΕ "δεσμεύονται να συγκρατήσουν τους μισθούς στο δημόσιο τομέα", ώστε να "μην επηρεάζουν τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα".

Δεσμεύτηκαν ουσιαστικά για νέο πάγωμα και μείωση των μισθών στο δημόσιο τομέα με πρόσχημα την "επίδραση" που έχουν στους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα».

Αλλα κουραγιο...


υσ το καλο κεφαλαιο, που σκεφτεται για εμας, χωρις εμας

ΑΓΑΝΤΑ...

Με διαβατήριο τον αντικομμουνισμό...

Η επιλογή του Γιόαχιμ Γκάουκ για τη γερμανική Προεδρία έρχεται σε μια περίοδο που η αντιλαϊκή επίθεση γενικεύεται, οι αντιθέσεις τμημάτων της γερμανικής αστικής τάξης οξύνονται και οι πολύμορφες προσπάθειες χειραγώγησης των λαϊκών στρωμάτων βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη.

Περήφανος για το ότι η οικογενειακή του ανατροφή ήταν ποτισμένη από αντικομμουνισμό, ο μελλοντικός Γερμανός πρόεδρος είχε δηλώσει με πικρία ότι «η φάση της απεγκλώβισης πολλών Ανατολικογερμανών από τα παλιά τους πλαίσια διαρκεί περισσότερο απ' ό,τι αναμενόταν».

Δικαιολογημένη η αντίδρασή του, γιατί μεγάλα τμήματα των εργαζομένων, ειδικά στην Ανατολική Γερμανία, θεωρούν ότι ο σοσιαλισμός ήταν δικαιότερο και καλύτερο σύστημα.

Μέχρι και το «Σπίγκελ» αναγκάζεται πού και πού να αναγνωρίζει ότι «για τους περισσότερους Γερμανούς μια ζωή στο σοσιαλισμό δεν αποτελεί κάποια φαντασία τρόμου.

Εφόσον θα υπήρχε φροντίδα για θέσεις εργασίας, αλληλεγγύη και κοινωνική σιγουριά, 80% των Ανατολικογερμανών και 72% των Δυτικογερμανών θα μπορούσαν να φανταστούν να ζουν σε ένα σοσιαλιστικό κράτος, σύμφωνα με δημοσκόπηση της εταιρείας Emnid».

Με το δίκιο του λοιπόν ο εκλεκτός των μονοπωλίων για το ύπατο αξίωμα της χώρας δεν κουράζεται να δηλώνει ότι «είμαι αγανακτισμένος για την πολιτική νοσταλγία, γιατί συνεχώς παραβλέπει τα σκληρά πραγματικά δεδομένα της δικτατορίας»...

Με μεγάλο θράσος είχε δηλώσει σε συνέντευξή του: «Οποιος θέλει να περνάνε όλοι καλά, να υπάρχει διάχυση της ιδιοκτησίας, να δημιουργείται πλούτος στα χέρια των εργαζομένων, και να υπάρχει ένα κοινωνικό δίχτυ που να αξίζει αυτόν τον χαρακτηρισμό, τότε πρέπει να εύχεται να υπάρχει ένας καπιταλισμός που να λειτουργεί πολύ καλά»...

... Πρόεδρος της Γερμανίας

Οντως, πολλοί που ζουν στην χώρα - ατμομηχανή του καπιταλισμού στην Ευρώπη μπορούν από δική τους πείρα να τον... επιβεβαιώσουν.

Ποιους να πρωτοαναφέρει κανείς;

Τους 1.300.000 ανθρώπους που σιτίζονται καθημερινά από 884 συσσίτια, το 15% του συνολικού πληθυσμού που ζουν γύρω ή κάτω από το όριο της φτώχειας ή τους 7.500.000 «απασχολούμενους» που δουλεύουν σε mini-jobs των 400 ευρώ το μήνα, ανασφάλιστοι και αναλώσιμοι;

Σε όλους αυτούς απαντάει ο Πρόεδρος του πολιτικού κατεστημένου της Γερμανίας με μια κυνικότατη δήλωσή του, χαρακτηριστική για το απάνθρωπο καπιταλιστικό σύστημα που υπηρετεί: «Οποιος αγαπάει την ελευθερία, πρέπει και να αποδέχεται την ελευθερία του οικονομικού γίγνεσθαι»... Αξιος!

Αλλα κουραγιο...



υσ Γιατί να είσαι άνθρωπος όταν μπορείς να είσαι πετυχημένος;
Μ.ΜΠΡΕΧΤ

ΑΓΑΝΤΑ...



ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΕΕ - ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ
Λένε ψέματα για τη συμφωνία στο Γιούρογκρουπ

Ο ενδοκαπιταλιστικός συμβιβασμός σημαίνει επιτάχυνση της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας για το λαό

Από τις αρχές της βδομάδας και μετά την απόφαση του Γιούρογκρουπ, η κυβέρνηση, η πλουτοκρατία και τα κόμματά της εξαπολύουν μια χωρίς προηγούμενο επίθεση στις λαϊκές συνειδήσεις, προσπαθώντας να πείσουν ότι το κούρεμα του χρέους που συμφωνήθηκε, δημιουργεί προϋποθέσεις για διέξοδο από την κρίση και συνιστά σωτηρία του λαού.

Τι ισχυρίζονται;

1. Αποφύγαμε τη χρεοκοπία.

Λένε ψέματα.

Αυτό που πήρε παράταση, είναι η άτακτη χρεοκοπία της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας και όχι της εργατικής λαϊκής οικογένειας, για την οποία, οι αποφάσεις του Γιούρογκρουπ σημαίνουν βάθεμα της ανεξέλεγκτης πτώχευσης, που θα συνδεθεί με νέα φάση αδυναμίας στην εξυπηρέτηση του εξωτερικού δημόσιου χρέους.

Η παραμονή της χώρας στη ζώνη του ευρώ δεν εξαρτάται από τις αιματηρές θυσίες του ελληνικού λαού.

Σχετίζεται με το βάθεμα της ανισομετρίας στην Ευρωζώνη, την απειλή εκδήλωσης νέας κρίσης στην ΕΕ, την προοπτική απώλειας μεριδίου στη διεθνή καπιταλιστική αγορά, την όξυνση του ανταγωνισμού με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Τα μέτρα που συνοδεύουν το νέο δάνειο θα οδηγήσουν σε νέες αλλεπάλληλες μειώσεις μισθών και συντάξεων, νέα αύξηση της ανεργίας, παραπέρα μονοπώληση στρατηγικών τομέων της παραγωγής, με ακριβότερες και χαμηλότερης ποιότητας υπηρεσίες προς το λαό, μεγαλύτερη ακόμα καταστροφή αυτοαπασχολούμενων και μικρών βιοτεχνών και εμπόρων, που θα προστεθούν στις λίστες των ανέργων.

Τα μέτρα θα σημάνουν ακόμα βάθεμα της ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης σε Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, χιλιάδες νέες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων σ' αυτούς τους τομείς, κατάργηση ή μείωση σε εξευτελιστικά επίπεδα των όποιων προνοιακών επιδομάτων έχουν απομείνει, γεγονός που θα οδηγήσει στη ραγδαία φτωχοποίηση εκατομμυρίων λαϊκών νοικοκυριών, που σήμερα φυτοζωούν στην κυριολεξία.

Ηδη, με βάση τα δικά τους στοιχεία και μετά την εφαρμογή της περικοπής του 22% στους κατώτερους μισθούς και την επί της ουσίας κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων, οι εργαζόμενοι, στο τέλος του 2012, θα έχουν χάσει, με βάση το 2009, πέντε τουλάχιστον μισθούς!

Αυτό σημαίνει ότι αν σε ένα σπίτι δούλευαν δυο μέλη της οικογένειας, στο τέλος του 2012 ο ένας θα λογίζεται σαν άνεργος για το οικογενειακό εισόδημα, ακόμα και αν συνεχίζει να δουλεύει!

Ο στόχος για πλεονασματικό προϋπολογισμό το 2014, σημαίνει νέες περικοπές και μέτρα κάθε τρεις μήνες, αφού είναι δεδομένο ότι εξαιτίας της βαθιάς κρίσης, οι δημοσιονομικοί τους στόχοι θα συνεχίσουν να είναι στον αέρα.

Για να αντιληφθεί κανείς ότι το βαρέλι της χρεοκοπίας του λαού δεν έχει πάτο, αρκεί να σκεφτεί ότι: Το πρωτογενές πλεόνασμα του 4%, που προβλέπεται σαν στόχος για το 2014, βάσει της συμφωνίας με την τρόικα, αντιστοιχεί σε περίπου 9 δισ. ευρώ, με βάση το σημερινό ΑΕΠ.

Για το 2012, ύστερα απ' όλα τα βάρβαρα μέτρα και τις άγριες περικοπές που έχουν γίνει ή έχουν δρομολογηθεί, ο προϋπολογισμός αναμένεται να καταγράψει πρωτογενές έλλειμμα 2,063 δισ. ευρώ.

Εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι για τα πολλαπλάσια ποσά που απαιτούνται για το πρωτογενές πλεόνασμα, προβλέπονται μέτρα πολύ μεγαλύτερης έκτασης και αγριότητας σε σχέση με όλα όσα έχουμε δει μέχρι σήμερα, αν ο λαός δεν γκρεμίσει την πολιτική τους.

2. Απαλλάξαμε το λαό από ένα μεγάλο μέρος του χρέους.

Είναι ψεύτες και προκλητικοί.

Το δάνειο των 130 δισ. ευρώ, όπως και το προηγούμενο δάνειο από την τρόικα, δε δόθηκαν χαριστικά.

Είναι χρήματα που τα αστικά κόμματα θα ζητήσουν από το λαό να τα αποπληρώσει μέχρι τελευταίας δεκάρας.

Τα παραπάνω ποσά προστίθενται στο χρέος που έχει ήδη σωρεύσει το αστικό κράτος για λογαριασμό της πλουτοκρατίας και το οποίο, με βάση τους δικούς τους υπολογισμούς, στα τέλη του 2020 θα βρίσκεται στα επίπεδα του 2009, όταν δηλαδή δρομολογήθηκε η υπογραφή της πρώτης δανειακής σύμβασης.

Αυτό βέβαια είναι το αισιόδοξο για τους υπολογισμούς τους σενάριο, αφού οι μελέτες της ίδιας της τρόικας ανεβάζουν το έλλειμμα του 2020 στο 129%, ακόμα και στο 160% (!), χωρίς μάλιστα να προσδιορίζεται το ύψος του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, το οποίο συνεχίζει για πέμπτη χρονιά φέτος να συρρικνώνεται ραγδαία εξαιτίας της κρίσης.

Αρα, τίποτα δε γλίτωσε ο λαός.

Πολύ περισσότερο που το κούρεμα κατά 53,5% του χρέους, δε σημαίνει και αντίστοιχη μείωση των αντιλαϊκών μέτρων που παίρνονται στο όνομα της αποπληρωμής του.

Αντίθετα, η σύμβαση για το κούρεμα, για την οποία θριαμβολογεί η πλουτοκρατία και τα κόμματά της, φέρνει μαζί της λιτότητα χωρίς τέλος και αντιλαϊκά μέτρα που βυθίζουν βαθύτερα τους εργαζόμενους και το λαό στη φτώχεια.

Το κούρεμα σημαίνει ακόμα μείωση στο μισό των αποθεματικών όλων των ασφαλιστικών ταμείων, για ποσά που αντιστοιχούν σε ομόλογα, με απώλειες πάνω από 12 δισ. ευρώ, οι οποίες προστίθενται στα δεκάδες δισ. που κράτος και επιχειρήσεις λήστεψαν από τους ασφαλιστικούς οργανισμούς με διάφορους τρόπους τα τελευταία 60 χρόνια.

Με βεβαιότητα, το βούλιαγμα των Ταμείων με ευθύνη κυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας, θα αποτελέσει όχημα για νέα αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση, όπως έχει ήδη δρομολογηθεί με τις ρυθμίσεις για τα επικουρικά ταμεία, οι οποίες, αργά ή γρήγορα θα επεκταθούν και στις κύριες συντάξεις.

Οσο για τους μεγαλοδανειστές, αυτοί είναι οι μόνοι που δικαιούνται να πανηγυρίζουν για το κούρεμα.

Οι μεν ντόπιοι τραπεζικοί όμιλοι θα μπουκώσουν τις τσέπες με άλλα 50 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίησή τους, τα οποία περιέχονται στο νέο δάνειο και φορτώνονται στην πλάτη του λαού.

Οι δε ξένοι τραπεζικοί όμιλοι, θα κληθούν να καταβάλουν σαν ζημιά από το κούρεμα, ένα ελάχιστο μέρος των κερδών που είχαν οι ίδιοι και τα μονοπώλια που εκπροσωπούν από την ανατροφοδότηση του ελληνικού χρέους και τις μπίζνες με το ελληνικό κράτος όλες τις προηγούμενες δεκαετίες.

3. Η πιστή εφαρμογή του προγράμματος θα οδηγήσει σε ανάπτυξη το 2013.

Κοροϊδεύουν το λαό ότι η ανάπτυξη, όποτε και αν έρθει, θα τον απαλλάξει απ' τα δεινά που του φόρτωσε η κρίση.

Στην πραγματικότητα, η όποια ανάκαμψη της οικονομίας προκύψει, αυτή θα είναι αναιμική και θα εκκολάψει τις προϋποθέσεις για την επόμενη βαθιά καπιταλιστική κρίση.

Στη διάρκεια του κύκλου της ανάπτυξης, καμιά από τις συνέπειες της κρίσης δεν πρόκειται να εξαλειφθεί.

Οι αναιμικοί ρυθμοί μεγέθυνσης του ΑΕΠ, θα συνοδευτούν από παρατεταμένη ανεργία, με το λαό πτωχευμένο από τα μέτρα που τώρα προωθούν το κεφάλαιο και τα κόμματά του στην Ελλάδα και την ΕΕ.

Το λένε τα στοιχεία των δικών τους οργανισμών, που βλέπουν αναιμική ανάπτυξη στην Ελλάδα μετά το 2014 και αναγγέλλουν ότι, εκείνη τη χρονιά, η επίσημη ανεργία θα διαμορφωθεί κοντά στο 17% και στο 15% το 2015.

Πρόκειται για δυσθεώρητα νούμερα, που οι ίδιες οι εξελίξεις θα τα αναθεωρήσουν προς τα πάνω, όπως γίνεται με όλους τους στατιστικούς δείκτες που αφορούν στην αστική διαχείριση της βαθιάς κρίσης.

Τι ανάπτυξη, όμως, είναι αυτή που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση, μαζί και τα άλλα αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα;

Είναι καπιταλιστική ανάπτυξη.

Βασίζεται δηλαδή στις επενδύσεις συσσωρευμένων κεφαλαίων από ιδιώτες, οι οποίοι προσδοκούν να βγάλουν κέρδος.

Για να γίνει αυτό, θα πρέπει η κυβέρνηση να τους εξασφαλίσει τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις, που σχετίζονται πρωτίστως με τη ραγδαία υποτίμηση της εργατικής δύναμης, αλλά και τη διαμόρφωση όρων για παραπέρα μονοπώληση κλάδων της παραγωγής, την παροχή φορολογικών και άλλων κινήτρων, την εξάλειψη περιβαλλοντικών όρων για επενδύσεις και πάει λέγοντας.

Δηλαδή, οι όποιες επενδύσεις θα γίνουν πάνω στα αποκαΐδια των εργατικών λαϊκών κατακτήσεων, όπως είναι άλλωστε και ο στόχος των μέτρων που τώρα προωθεί η κυβέρνηση.

Ακόμα πιο πέρα, οι ιδιώτες επενδυτές που θα στραφούν στην Ελλάδα, θα πρέπει να έχουν εξασφαλίσει πρώτα ότι οι εργαζόμενοι και ο λαός δεν πρόκειται να ταράξουν την ησυχία τους, γεγονός που σημαίνει τσακισμένο κίνημα και διά ροπάλου «πολιτική σταθερότητα».

Δηλαδή, ο λαός στα μπρούμυτα.

Ακόμα όμως κι αν καταφέρουν όλα τα παραπάνω - που δε θα τα καταφέρουν, γιατί ο λαός δεν πρόκειται να αυτοκτονήσει - οι επενδύσεις που θα γίνουν, θα δημιουργήσουν πολύ λιγότερες θέσεις εργασίας από αυτές που χάνονται.

Η ανάπτυξη που περιγράφουν, δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει την ανεργία, τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τα μεροκάματα πείνας.

Αντίθετα, θα βαθύνει την εκμετάλλευση και θα την αξιοποιήσουν για να θωρακίσουν το αστικό σύστημα.

Αυτή η ανάπτυξη προϋποθέτει παραπέρα υποθήκευση του φυσικού και ενεργειακού πλούτου στα μονοπώλια, γεγονός που στερεί από το λαό αναπτυξιακά εργαλεία, που κάτω από μια λαϊκή εξουσία, μπορούν να αξιοποιηθούν προς όφελος της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, για ανάπτυξη προς όφελος των δικών τους συμφερόντων και σύγχρονων αναγκών.

Τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω;

Οτι για το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, είναι μονόδρομος η ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης, για χάρη της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων.

Οτι ακόμα και οι ελάχιστοι ελιγμοί για το ξεγέλασμα της λαϊκής δυσαρέσκειας, είναι απαγορευμένοι σε συνθήκες βαθιάς κρίσης και ισχυρών ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Οτι η αστική διαχείριση, σε κρίση και ανάπτυξη, σημαίνει φαύλος κύκλος μέτρων - εκβιασμών - μέτρων.

Οτι ανάπτυξη για το λαό δεν μπορεί να υπάρξει όσο τα κλειδιά της παραγωγής βρίσκονται στα χέρια των μονοπωλίων.

Ο δρόμος πάλης στην προοπτική ανατροπής της οικονομικής κυριαρχίας και πολιτικής εξουσίας του κεφαλαίου, είναι ο μόνος δρόμος για να αναχαιτίσει ο λαός τη νέα επίθεση φτώχειας που του επιφυλάσσουν, πρωτοφανή φτώχεια σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα παραγωγικότητας της εργασίας.

Αλλα κουραγιο...




υσ «Σαν αντικρίζω τα πρόσωπά τους που σαπίζουν
μου περνάει η πείνα».
Μ.Μπρεχτ

ΑΓΑΝΤΑ...

ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ «ΙΔΙΩΤΙΚΟΙ ΣΤΡΑΤΟΙ»

Στήνεται διεθνής μηχανισμός καταστολής των λαών

Ασκήσεις του Ελληνικού Στρατού για αντιμετώπιση «απειλών» σε αστικό περιβάλλον και στρατολόγηση μέσω «σεμιναρίου» παραστρατιωτικών για βρώμικες αποστολές εκτός, αλλά και εντός των χωρών του ΝΑΤΟ

Επιτείνεται και στην Ελλάδα η οικοδόμηση ενός κατασταλτικού πλαισίου από στρατιωτικές και παραστρατιωτικές δυνάμεις, στη βάση των κατευθύνσεων του ΝΑΤΟικού δόγματος περί αντιμετώπισης των «ασύμμετρων απειλών» και με αντικειμενικό σκοπό τη στοχοποίηση των λαών και των κινημάτων τους, εντός και εκτός των χωρών μελών του, για θωράκιση του αστικού συστήματος και της δικτατορίας των μονοπωλίων.

Το πλαίσιο αυτό, είναι απόρροια της νέας στρατηγικής αντίληψης του ΝΑΤΟ και των «απειλών» που ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει, εν μέσω μάλιστα βαθιάς και συγχρονισμένης καπιταλιστικής κρίσης.

Ενδεικτικό των όσων σχεδιάζονται είναι ότι πλέον, οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, στο πλαίσιο των ασκήσεων που διεξάγουν, δίνουν καθαρά διάσταση και τέτοιας προετοιμασίας.

Κατά καιρούς διεξάγονται και ασκήσεις που έχουν καθαρά χαρακτήρα εσωτερικής καταστολής, όπως πέρσι, στις αρχές Φλεβάρη στην Αργυρούπολη του Κιλκίς.

Την Πέμπτη δημοσιοποιήθηκε στο διαδίκτυο και δεν αμφισβητήθηκε από τις αρμόδιες στρατιωτικές αρχές, έγγραφο του ΓΕΣ προς τις μονάδες, περί διεξαγωγής άσκησης στο πλαίσιο «Σχολείο Προχωρημένης εκπαίδευσης Αμυνας - Φρούρησης», η οποία θα ξεκινήσει στις 12 Νοέμβρη 2012.

Παράλληλα, προετοιμάζεται να γίνει στη Θεσσαλονίκη, στις 12-18 Μάρτη, σεμινάριο για εκπαίδευση ιδιωτών - παραστρατιωτικών σε «επιχειρήσεις υψηλής έντασης σε περιοχές υψηλού κινδύνου».

Η παραπάνω άσκηση του ΓΕΣ αποτελεί μέρος του γενικότερου σχεδιασμού, για εκπαίδευση του Ελληνικού Στρατού, ιδιαίτερα των Ειδικών Δυνάμεων, σε επιχειρήσεις σε αστικό περιβάλλον και εντός κατοικημένων περιοχών - πόλεων.

Για των εξοικείωση των ασκουμένων, η συγκεκριμένη άσκηση θα διεξαχθεί σε κτίριο της πρώην 140 ΣΗΠ (Σμηναρχία Ηλεκτρονικού Πολέμου) στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας (112 Πτέρυγα Μάχης), όπου θα υλοποιηθεί σενάριο «ατομικής τακτικής μάχης σε κλειστούς χώρους»!

«Τεχνογνωσία» από τις ΗΠΑ

Υπενθυμίζεται πως στις αρχές Φλεβάρη είχε αφιχθεί στον ίδιο χώρο με μεταγωγικό αεροσκάφος «C-9» μια μονάδα των Ειδικών Δυνάμεων των ΗΠΑ.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ήταν μέλη των γνωστών «Seals», δύναμη η οποία αναλαμβάνει μυστικές επιχειρήσεις σε ξένα εδάφη, όπως αυτή της εξόντωσης του Οσάμα μπιν Λάντεν στο Πακιστάν.

Η δύναμη αυτή πήρε μέρος σε άσκηση συνεκπαίδευσης ελληνικών και αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων το διάστημα 6-16 Φλεβάρη στον κόλπο των Μεγάρων.

Οι δραστηριότητες αυτές συνδέονται με τη συμμετοχή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στο «Συντονιστικό Κέντρο Ειδικών Επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ» (NSCC).

Το σχετικό νομοσχέδιο για την ελληνική συμμετοχή εγκρίθηκε τον Αύγουστο, με τη στήριξη ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ. από την αρμόδια επιτροπή Εξωτερικών και Αμυνας της Βουλής, σαν «Μνημόνιο κατανόησης» της κυβέρνησης με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.

Πυρήνα και κορμό των NSCC, αποτελούν οι αμερικανικές Δυνάμεις Ειδικών Επιχειρήσεων.

Με τη συγκρότηση του Συντονιστικού Κέντρου Ειδικών Επιχειρήσεων (NSCC), επιχειρείται η καθιέρωση ενός ενιαίου επιχειρησιακού χώρου και αντίστοιχου επιχειρησιακού κέντρου, που θα εδρεύει στις Βρυξέλλες, υπό Αμερικανό διοικητή, το οποίο τίθεται υπεράνω των χωρών - μελών και με ανοιχτό το ενδεχόμενο να αναλαμβάνει αποστολές «ανορθόδοξου πολέμου» και εντός των χωρών - μελών, σε συνεργασία ακόμα και με τις αποκαλούμενες «μη κυβερνητικές οργανώσεις», όταν τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα το απαιτήσουν και χωρίς κάτι τέτοιο να γίνεται δημόσια γνωστό.

Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην αιτιολογική έκθεση του σχεδίου νόμου για την κύρωση του μνημονίου αυτού (Memorandum of Understanding /MOU), ως «έθνος - πλαίσιο» του NSCC ορίζονται οι ΗΠΑ.

Σκοπός είναι η άμεση σύνδεσή του με τις δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ, η παροχή συμβουλών στον SACEUR (ανώτατος ΝΑΤΟικός διοικητής στην Ευρώπη) όσον αφορά «στη χρησιμοποίηση των Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων για την υποστήριξη του σχεδιασμού και την εκτέλεση επιχειρήσεων», η ανάπτυξη και έκδοση δογμάτων ειδικών επιχειρήσεων και ο συντονισμός, συγχρονισμός και υποστήριξη της εκπαίδευσης και των ασκήσεων των ειδικών επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ.

«Ειδικές επιχειρήσεις» εντός χωρών του ΝΑΤΟ

«Αποστολή του NSCC είναι κυρίως η υποστήριξη των ειδικών επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ σε ολόκληρη τη Συμμαχία (σ.σ. και στο εσωτερικό των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ), η παροχή στον Ανώτατο Διοικητή Συμμαχικών Δυνάμεων Ευρώπης (SACEUR) και τους υπόλοιπους Διοικητές των Συμμαχικών Διοικήσεων Επιχειρήσεων έγκαιρων και αποτελεσματικών συμβουλών για τις Special Operations Force (Δυνάμεις Ειδικών Επιχειρήσεων) προς υποστήριξη του σχεδιασμού και εκτέλεσης των επιχειρήσεων σε καιρό ειρήνης και κρίσεων», σημειώνεται στο Μνημόνιο.

Δηλαδή, «ειδικές επιχειρήσεις» και εντός των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εμπέδωση της ιμπεριαλιστικής «τάξης και ασφάλειας», με καταστολή των λαϊκών κινημάτων.

Μάλιστα, ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στη δυνατότητα συμμετοχής και μη ΝΑΤΟικών χωρών, καθώς και διεθνών οργανισμών, αλλά και μη κυβερνητικών οργανώσεων (ΜΚΟ), «οι οποίες συμμετέχουν σε δραστηριότητες του ΝΑΤΟ ή σε ΝΑΤΟικές επιχειρήσεις της NSCC».

Αυτό σημαίνει συνεργασία με πράκτορες, παρακρατικές δυνάμεις, αλλά και εταιρείες ιδιωτικών μισθοφορικών στρατών «παροχής πολεμικών υπηρεσιών», όπως ήδη γίνεται στον πόλεμο του Ιράκ, όπου ιδιωτικές εταιρείες πολέμου σφάζουν, χωρίς να αναγνωρίζουν κανένα όριο και περιορισμό στη δράση τους.

Το μέγεθος της ελληνικής εμπλοκής αποκαλύπτεται από το γεγονός ότι υπάρχουν και στις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις τμήματα με αποστολή τη συμμετοχή και τη διεξαγωγή «ειδικών επιχειρήσεων», όπως αυτές που διεξάγει ο αμερικανικός στρατός.

Επαληθεύεται έτσι πως, εντός των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και κυρίως στις Ειδικές Δυνάμεις, έχουν συγκροτηθεί ομάδες «ειδικών επιχειρήσεων» που εκπαιδεύονται και προετοιμάζονται για αποστολές μη συμβατές με την αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων.

Μάλιστα, οι δυνάμεις αυτές, με τη δημιουργία του ΝΑΤΟικού «συντονιστικού κέντρου», θα έχουν κοινό αντικείμενο εκπαίδευσης και θα πραγματοποιούν κοινές αποστολές με τις άλλες «συμμαχικές» δυνάμεις.

Σεμινάριο για παραστρατιωτικούς

Το παραπάνω πλαίσιο έρχεται να «κουμπώσει» με την ενεργοποίηση διαφόρων παραστρατιωτικών ομάδων που φέρουν τη σφραγίδα των «Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων», η συνδρομή των οποίων άλλωστε θεσμοθετείται μέσω του παραπάνω μνημονίου περί συμμετοχής της Ελλάδας στο «Συντονιστικό Κέντρο Ειδικών Επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ (NSCC)».

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το σεμινάριο με αντικείμενο την «άμυνα εκ του σύνεγγυς» που διοργανώνεται από την «NNK Group» στη Θεσσαλονίκη μεταξύ 12 και 18 Μάρτη 2012.

Πρόκειται για μια εταιρεία ιδιωτικού στρατού που εκτός των άλλων αναλαμβάνει και αποστολές προστασίας των θαλασσίων μεταφορών, πράγμα που εκ των πραγμάτων συνδέεται και με τους «ράμπο» που ετοιμάζονται να βάλουν στα εμπορικά πλοία, στο όνομα της αντιμετώπισης της «πειρατείας».

Το σεμινάριο, στο οποίο θα συμμετάσχουν πρώην στελέχη των βρετανικών ειδικών δυνάμεων SAS, «αποσκοπεί στην προετοιμασία των συμμετεχόντων για επιχειρήσεις υψηλής έντασης σε περιοχές υψηλού κινδύνου σε ολόκληρο τον κόσμο».

Βέβαια, οι ασκούμενοι δεν θα είναι στρατιωτικοί αλλά ιδιώτες, πράγμα που παραπέμπει κατευθείαν σε διαδικασίες στρατολόγησης «εθελοντών» για ιδιωτικούς στρατούς.

Είναι ενδεικτικό πως το εν λόγω σεμινάριο περιλαμβάνει «αξιολόγηση απειλών, επισκέψεις σε τοποθεσίες, σχεδιασμός διαφορετικών φάσεων επιχειρήσεων, ασκήσεις προστασίας στατικών και κινούμενων στόχων, προστασία αυτοκινητοπομπών, τηλεπικοινωνίες ναυτιλίας, ενημέρωση για αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς (IED), τεχνικές αντιμετώπισης ενεδρών».

Περιλαμβάνει ακόμα «εκπαίδευση πάνω στη διαχείριση προσωπικού, σύνταξη αναφορών ασφαλείας για χώρες, εκμάθηση των τοπικών θρησκευτικών και εθιμικών κανόνων και νόμων, αντίληψη τακτικής κατάστασης και τέλος ασφάλεια χρήσης και μεταφοράς όπλων».

Η επόμενη μέρα δεν θα 'ναι δικιά τους

Με το βλέμμα στραμμένο σε ένα λαό που «κοχλάζει» από οργή, στους ανθρώπους του μόχθου που στην αναζήτηση διεξόδου ξεμπερδεύουν με αυταπάτες, απορρίπτουν κίβδηλα διλήμματα και προσεγγίζουν όλο και περισσότερο την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, οι αστοί, το πολιτικό τους - και κάθε άλλης φύσεως - προσωπικό, παίζουν ένα απ' τα δοκιμασμένα τους χαρτιά, αυτό της κατατρομοκράτησης των λαϊκών συνειδήσεων που ριζοσπαστικοποιούνται.

Ιδιαίτερα μπροστά στις εκλογές και αντιλαμβανόμενοι τον κίνδυνο ο λαός να ανταποκριθεί στο κάλεσμα του ΚΚΕ και να τις αξιοποιήσει για να τσακίσει τα κόμματα της πλουτοκρατίας, για να διευρύνει τα ρήγματα που έχουν εμφανιστεί στο αστικό σύστημα και να το ενισχύσει αποφασιστικά.

Σ' αυτή την προσπάθεια δεν θα μπορούσε παρά «σημαιοφόρος» να είναι ο ΛΑ.Ο.Σ..

Δηλώνει ο Γ. Καρατζαφέρης (ρ/σ ΦΛΑΣ): «Το αύριο είναι η επόμενη μέρα των εκλογών η οποία πρέπει να βρει τον αστικό κόσμο της χώρας μας δυνατό.
Ο κίνδυνος είναι να τιναχτούν όλα στον αέρα, εάν ο ελληνικός λαός παρασυρόμενος από όλα αυτά που γίνονται, δώσει πλειοψηφία στα κομμουνιστικά κόμματα.
Ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί τι θα συμβεί την επόμενη μέρα σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Αυτή είναι η όλη ιστορία»...

Αλλα κουραγιο...




υσ Για το λαό υπάρχει ο δρόμος της πάλης στη προοπτική συνολικής ρήξης, για την ανατροπή της δικτατορίας των μονοπωλίων. Με καθαρή την ταξική κατεύθυνση μπορούμε να τους κόψουμε το βήχα, να αναχαιτίσουμε την επίθεση που κλιμακώνει το μαύρο μέτωπο συγκυβέρνησης - τρόικας - κεφαλαίου.

ΑΓΑΝΤΑ...

ΝΤΑΛΑΡΑΣ ΤΑΡΛΣ Η ΤΖΩΡΤΖ, ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ

Ρε τα λεφτα που εδινα τεταρτη και σαββατο οταν τραγουδουσες στην πλακα, τα θελω πισω, ρε μας κοροιδευες, μας μπουχτισες στο ψεμμα, τα λεφτα μου πισω.

Αληθεια ρε, στην συνεντευξη σου στην τσαπανιδου ζητησες να γυρισει και ο οποιος εργατης εκλεψε λεφτα απο το κρατος, πως ρε ξεφτερι, εκλεψε ενας εργατης το κρατος, πως?

Αληθεια αυτα που σου εχουν γραψει, δυο φυλλαδες, ευσταθουν?

1ο δημοσίευμα - Στα 300 εκατ. το χρέος Νταλάρα, μετέωρος ο συμβιβασμός
Υπό τη δαμόκλειο σπάθη της καταβολής 300 εκατ. δρχ. στην Εφορία βρίσκεται σύμφωνα με νεότερες πληροφορίες ο Γιώργος Νταλάρας, αφού απλώς τρέχει η προθεσμία συμβιβασμού και ο καλλιτέχνης δεν έχει αποδεχθεί την πρόταση των φορολογικών αρχών.
Με χθεσινές πληροφορίες, το ποσό της φοροδιαφυγής 100 εκατ. δρχ., που εντόπισε το ΣΔΟΕ, αυξήθηκε σε 300 εκατ. δρχ., με τις προσαυξήσεις (από το 1993) που επέβαλε η Εφορία Ψυχικού.
Κατά τις ίδιες πληροφορίες, η απόφαση κοινοποιήθηκε στον καλλιτέχνη στις αρχές του περασμένου Δεκεμβρίου και δεν έχει παρέλθει η (δίμηνη) προθεσμία αποδοχής της.
Το γεγονός αγνοούσαν προχθές παράγοντες του υπουργείου, λόγω πρόσφατης αλλαγής του εφόρου, και έλεγαν πως έγινε συμβιβασμός που οδηγεί στο ένα τρίτο (100 εκατ. δρχ.), με άμεση καταβολή του 10% και του υπολοίπου σε δόσεις.
Πηγή:
Ελευθεροτυπία 07/02/2003

2ο δημοσίευμα - O σύμβουλος ήταν πολυπράγμων
Ως διάττων αστήρ κατέπεσε ο κ. Πανταγιάς μετά τις παρεμβάσεις υπέρ Nταλάρα στο ΣΔOE. Τα καμώματα και οι παρεμβάσεις του Γιώργου Πανταγιά, όπως αυτή στο ΣΔOE υπέρ των φίλων του Γιώργου και Άννας Nταλάρα, τον οδήγησαν εκτός πρωθυπουργικού μεγάρου.
Πηγή:
Καθημερινή 07/02/2003

Τον παγκαλο τι ειπαμε οτι τον εχεις? Τιποτα? Μπα δεν νομιζω. Παντως στον ιδιο σταβλο εισαστε, χωμενοι μεχρι την μυτη στα σ....

Ρωτήθηκε η γνώμη του για το μνημόνιο αλλά και για τις δηλώσεις του Θεόδωρου Πάγκαλου περί απώλειας εθνικής κυριαρχίας.

Ο τραγουδιστής είπε ότι συμφωνεί με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης χωρίς όμως υπερβολές.

"Συμφωνώ με την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας αλλά δεν υπερβάλλω" είπε χαρακτηριστικά.

Πως θυμηθηκα ''τωρα'' αυτο, ειναι ν'απορεις μαζι μου, κανω κατι συνειρμους, μα κατι συνειρμους, ''ακου'' τωρα τι θυμηθηκα, κατι δηλωσεις σε τουρκικο μεσον, «Οι χάρτες τυπώνονται και τα σύνορα τα καθορίζουν οι μαθηματικοί και οι τοπογράφοι.
Ο Θεός δεν έχει τυπογραφείο.
Για το Αιγαίο άλλοι λένε πως 'ανήκει στους Τούρκους', άλλοι 'στους Έλληνες', στην πραγματικότητα όμως το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια» δήλωσε στην τουρκική εφημερίδα Hurriyet, η την αλλη του δηλωση, στην τουρκική εφημερίδα Ραντικάλ, ο καταξιωμένος καλλιτέχνης έρχεται με μία νέα δήλωση: «Δεν διαδήλωσα ποτέ υπέρ του Αμντουλάχ Οτζαλάν, από πού συμπεράνατε αυτό;»

Ρε κατι φωτο που εχεις ''κλεψει'', με τον Φ. Καστρο, τον Γ. Ριτσο, τον Μ. Λοιζο, να μας τις γυρισεις πισω, αυτες οι αναμνησεις δεν σου ανηκουν, τις προδοσες με την δηλωση σου υπερ της ψηφισεις του μνημονιου.

ΡΕ ΦΤΟΥ ΣΟΥ, ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΤΩΝ ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ...



υσ «Δεν συμφωνώ με τα Μνημόνια αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε πίσω. Είναι: Ή Μνημόνιο ή καταστροφή», σημείωσε ο κ. Νταλάρας επιβεβαιώνοντας τη γνωστή τακτική διλημμάτων που έθεσε επανειλημμένως κατά την προηγούμενη διετία ο κ. Παπανδρέου.

ΑΓΑΝΤΑ...

ΚΚΕ: Για την κρίση φταίει ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, που υπηρετεί και η ΕΕ, λύση υπέρ του λαού δεν υπάρχει χωρίς αποδέσμευση από την ΕΕ και κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων

Πριν ακόμα να ολοκληρωθεί η ψήφιση στη Βουλή των εφαρμοστικών νόμων, η κυβέρνηση ετοιμάζεται για νέα επώδυνα αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα τον Ιούνη που θα πλήξουν μισθούς, συντάξεις, «κοινωνικές» παροχές.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προανήγγειλε ότι «τα επόμενα χρόνια έχουμε μπροστά μας να κάνουμε μια μεγάλη δημοσιονομική προσαρμογή!

Θα ληφθούν νέα μέτρα, γιατί εξακολουθούμε να έχουμε ελλείμματα».

Την ίδια ώρα, «ανέφικτους στόχους» λόγω κρίσης βλέπει το ΔΝΤ στην απόφαση του Γιούρογκρουπ για ελεγχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας, ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβλέπει βάθεμα της κρίσης στην Ευρωζώνη.

Επιβεβαιώνεται πόσο δίκιο έχει το ΚΚΕ, που εκτιμά ότι η συμφωνία δεν αποτρέπει τη βίαιη και ανεξέλεγκτη χρεοκοπία σε βάρος του λαού, η οποία θα συνδεθεί με νέα φάση αδυναμίας στην εξυπηρέτηση του εξωτερικού δημόσιου χρέους.

Θράσος και υποκρισία

Υποκρισία και θράσος χωρίς όρια από τους αστούς.

Εδώ και δυο μέρες, αστικά ΜΜΕ, βουλευτές των αστικών κομμάτων, ο πρόεδρος της Βουλής, υπουργοί εξανίστανται γιατί «ανακάλυψε» ο εισαγγελέας ένα βουλευτή που το 2011 έβγαλε «νόμιμα» ένα εκατομμύριο ευρώ στην Ελβετία.

Εχουν βγει κυριολεκτικά στα κεραμίδια επειδή ο μεν εισαγγελέας δεν αποκαλύπτει το όνομά του γιατί αν το κάνει διαπράττει λέει «παρανομία», ο δε βουλευτής, παρά τα παρακάλια των υπολοίπων, δεν αυτοαποκαλύπτεται.

Η απόκρυψη του ονόματος, λένε, «δυσφημεί» το πολιτικό τους σύστημα, είναι όλοι εκτεθειμένοι.

Αλλά το πολιτικό τους σύστημα είναι σάπιο και εχθρικό για το λαό.

Στους καπιταλιστές δεν είναι εκτεθειμένοι.

Ολοι μαζί, καπιταλιστές, ηγεσίες αστικών κομμάτων, βουλευτές τους κ.λπ., είναι του ιδίου φυράματος ανήκοντας στην αστική τάξη.

Κλέβουν «νόμιμα» τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι και με τα μέτρα του νέου μνημονίου η κλοπή πολλαπλασιάζεται.

Κοροϊδεύουν αισχρά το λαό όταν μιλούν για «ανήθικη» ενέργεια την ώρα που περικόπτονται μισθοί και συντάξεις του λαού, γιατί οι ίδιοι διαπράττουν αυτό το έγκλημα.

Ετσι προσπαθούν να κρύψουν αυτή την τεράστια, δισεκατομμυρίων ευρώ, κλοπή και την εξαγωγή τους είτε στις τράπεζες της Ελβετίας, είτε επενδύοντας σε άλλες χώρες για να κερδοφορήσουν από την υπερεκμετάλλευση των λαών τους.

Η εικόνα τους ξεπερνά τα όρια του γελοίου, όταν κάποιοι αστοί βουλευτές λένε ότι δεν είναι αυτοί και ιδιαίτερα όταν επιχειρηματολογούν για τον ανήθικο όμοιό τους που έβγαλε το εκατομμύριο στην Ελβετία τώρα, που η Ελλάδα χρειάζεται χρήμα για επενδύσεις, ανάπτυξη.

Ολοι προάγουν τον πλουτισμό, την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων, τη μεταφορά κερδών των μονοπωλίων στο εξωτερικό.

Αυτά υπηρετούν με την πολιτική τους οι υποκριτές.

Ο λαός με την ψήφο και την πάλη του να τους σαρώσει.

Αλλα κουραγιο...




υσ καπιταΛΗΣΤΕΣ

ΑΓΑΝΤΑ...

Υποκριτική «άγνοια»

Ακούγεται απίστευτο, αλλά όμως είναι αληθινό.

Η λαλίστατη Ντ. Μπακογιάννη που δεν της ξεφεύγει τίποτα όταν πρόκειται για τις διεκδικήσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων, ποιεί την νήσσαν όταν πρόκειται να μιλήσει για τα «επιτεύγματα» του συστήματος και των μονοπωλιακών ομίλων που υπερασπίζεται.

Δήλωσε λοιπόν άγνοια για το γεγονός ότι οι τιμές των προϊόντων δεν πέφτουν ενώ σφαγιάζονται οι μισθοί και το λεγόμενο «μη μισθολογικό κόστος» (εργοδοτικές εισφορές): «Σε μια εποχή που φόροι, χαράτσια και μειώσεις μισθών και συντάξεων είναι η καθημερινή πραγματικότητα για τους Ελληνες πολίτες, κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί ταυτόχρονα δεν μειώνονται οι τιμές στα ράφια, οι τιμές που αγοράζει ο μέσος καταναλωτής», δήλωσε υποκριτικά μετά από συνάντηση που είχε χθες με καταναλωτικές ενώσεις η πρώην υπουργός, ενώ κορυφώνοντας τον εμπαιγμό υποσχέθηκε ότι το κόμμα της θα πάρει πρωτοβουλία να αναδείξει το θέμα αυτό.

Φυσικά πρόκειται για καραμπινάτη κοροϊδία.

Η υπουργός γνωρίζει πολύ καλά ότι οι τιμές στα προϊόντα διαμορφώνονται ελεύθερα, δηλαδή με βάση τους κανόνες της αγοράς, δηλαδή με γνώμονα τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων και των καρτέλ, που από τη μια συμπιέζουν και συνθλίβουν τους «παραγωγούς» και από την άλλη γονατίζουν τους «καταναλωτές», τα λαϊκά νοικοκυριά.

Αλλά φυσικά τέτοιες αλήθειες η πρώην υπουργός δεν μπορεί να τις πει, όσο και αν καυχιέται ότι δεν υπολογίζει το πολιτικό κόστος και μιλάει τη γλώσσα της αλήθειας.

Παραλείπει να διευκρινίσει ότι πρόκειται για την αλήθεια της τάξης της.

Στην υπηρεσία του καπιταλισμού

Λένε «μια εικόνα, χίλιες λέξεις».

Οι τετρακόσιες λέξεις των δηλώσεων στο ρ/σ «Βήμα» του βουλευτή της ΔΗΜ.ΑΡ. Γρ. Ψαριανού φτάνουν και περισσεύουν για να συνθέσουν την εικόνα μιας κατ' ευφημισμόν «αριστεράς», δοσμένης στο σύστημα μέχρι το τελευταίο της «κύτταρο».

Παραθέτουμε ορισμένες χωρίς περαιτέρω σχολιασμούς:
«Δεν δυναμιτίζουν, καθόλου, την παραμονή μας στο ευρώ οι δηλώσεις και θέσεις μας (...) Η κυβέρνηση που διαπραγματεύεται σκληρά στις Βρυξέλλες, διαπραγματεύεται και με τις ΔΕΚΟ ή χτυπάει προσοχές στις συντεχνίες».

«Εχουμε βγάλει αλλεπάλληλες ανακοινώσεις, όπου καταγγέλλουμε την προσπάθεια ορισμένων να ακυρώσουν την εφαρμογή του νόμου για τα ΑΕΙ και να ακυρώσουν τις εκλογές στα Πανεπιστήμια.
Τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι σε τραγική κατάσταση, έπρεπε να εξάγουν παιδεία (...)
Και είμαστε το κωλοχανείο της Ευρώπης».
«Από τη μια μεριά έχουμε ακραίες εκφράσεις ξένων περιοδικών που αναφέρονται απαξιωτικά για την Ελλάδα και τους Ελληνες (...)
Αλλά δεν έχουμε κάνει ποτέ την αυτοκριτική μας, γιατί πάντα μας φταίνε οι ξένοι. Εμείς δεν φταίμε ποτέ και για τίποτα.
Δεν δολοφονήσαμε εμείς ούτε τον Καποδίστρια, ούτε πήγαμε τον Κολοκοτρώνη φυλακή, δεν φταίμε για τον εμφύλιο, για τη Μικρασιατική καταστροφή, για τη χούντα, για τίποτα. Ολα τα έκαναν οι ξένοι».

«Εχουμε μια ανόητη κι αναποτελεσματική αριστερά η οποία βασίζεται σε εμμονές και ιδεοληψίες και δεν βγάζει αυτός ο δρόμος παρά μόνο στο γκρεμό και αδιέξοδο».

Αλλα κουραγιο...



υσ οι ''δυο'' οψεις του ιδιου νομισματος.

ΑΓΑΝΤΑ...


ΝΕΑ ΚΡΟΥΣΜΑΤΑ ΥΠΟΣΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

«Στείλτε περισσότερο φαγητό, πεινάνε κι άλλες οικογένειες!»

Ανάγκη να εξασφαλιστεί άμεσα σίτιση για όλα τα παιδιά

«Παρακαλούμε, εφόσον μπορείτε, να αυξήσετε τις χορηγούμενες μερίδες φαγητού κατά πέντε (σύνολο 15) στο 79ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών καθόσον, λόγω των γνωστών δυσμενών εργασιακών και οικονομικών συνθηκών, εμφανίστηκαν πέντε ακόμη οικογένειες που δεν καταφέρνουν να ανταποκριθούν επαρκώς στη σίτιση των παιδιών τους''.

Αλλο ένα αίτημα που στάλθηκε από τη διεύθυνση δημοτικού σχολείου στο Δημοτικό Βρεφοκομείο Αθηνών (ΔΒΑ) για του στείλει φαγητό καθώς γενικά τα κρούσματα υποσιτισμού στα σχολεία της Αθήνας αυξάνονται δραματικά.

Δεκάδες παιδιά από τις λαϊκές γειτονιές της πρωτεύουσας πηγαίνουν στα Δημοτικά και τα Νηπιαγωγεία ατάιστα, με μόνη τους ελπίδα να βρουν εκεί ένα πιάτο φαγητό, δείγμα της πείνας που άρχισε να θερίζει τις λαϊκές οικογένειες.

Η απραξία της κυβέρνησης απέναντι στη διαρκή ένταση του φαινομένου είναι εγκληματική. Θυμίζουμε ότι το υπουργείο Παιδείας είχε εξαγγείλει ένα πρόγραμμα σίτισης για 18 σχολεία της Αττικής, το οποίο όμως ποτέ δεν ξεκίνησε και τώρα φαίνεται ότι εγκαταλείπεται.

Το ΔΒΑ έχει την ευθύνη για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς του Δήμου Αθήνας, έχει μαγειρεία απ' όπου στέλνει φαγητό στα νήπια.

Τους τελευταίους μήνες του ζητούν φαγητό και για παιδιά Δημοτικών και Νηπιαγωγείων.

Υπολογίζεται ότι αυτή τη στιγμή το ΔΒΑ ήδη διανέμει καθημερινά περίπου 220 μερίδες φαγητού σε σχολεία σε Γκύζη, Κυψέλη, πλ. Αττικής, Ανω και Κάτω Πατήσια, Πολύγωνο, Ερυθρό Σταυρό, Αμπελόκηπους, Λόφο Στρέφη, Θησείο, Ακαδημία Πλάτωνα, Κολωνό, Τρεις Γέφυρες, πλατεία Κολιάτσου, Εξάρχεια.

Σχολεία που απέστειλαν ανατριχιαστικά υπομνήματα, αναζητώντας έστω μια πρόσκαιρη ανακούφιση όπως «(...) να δοθεί βοήθεια σε ένα παιδί του σχολείου μας που φοιτά στην πρώτη τάξη και υποστίζεται.

Ο μπαμπάς είναι άνεργος και παίρνει φαρμακευτική αγωγή για το λόγο ότι έχει επιληπτικές κρίσεις.

Η οικογένεια έχει άλλα δυο παιδιά προσχολικής ηλικίας και μένει σε διαμέρισμα το οποίο δεν έχει ηλεκτρικό ρεύμα, ούτε νερό».

Τώρα εκτός από το 79ο Δημοτικό που ζητά άλλες πέντε μερίδες, αίτημα για δέκα μερίδες υπέβαλε και το 57ο Δημοτικό, άλλες δεκα μερίδες ζητά το 61ο Δημοτικό, συν οκτώ μερίδες το 48ο Δημοτικό.

Σύμφωνα, δε, με πληροφορίες υπάρχουν αιτήματα για άλλες 65 μερίδες.

Ετσι όμως φτάνει και το ΔΒΑ στα όριά του.

Υπολογίζεται ότι οι μερίδες που μπορεί να στείλει στα σχολεία δεν μπορεί να ξεπεράσουν τις 250-300 με το λίγο προσωπικό και τις λειψές υποδομές του.

Ούτε μπορεί να γίνεται διαλογή ποια παιδιά είναι πιο φτωχά και θα φάνε, ποια όχι τόσο και θα μείνουν δίχως σίτιση.

Σε αυτό το πλαίσιο προβάλλει επίκαιρο όσο ποτέ πρόσφατο αίτημα της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας που, τονίζοντας ότι ο υποσιτισμός των παιδιών είναι βαρβαρότητα, ζητά να δοθεί έκτακτο κονδύλι από το κράτος στους δήμους έτσι που να παρέχεται ένα μικρό γεύμα (σάντουιτς, γάλα, χυμός κλπ.) σε όλα τα παιδιά, αξιοποιώντας τις υποδομές και το προσωπικό των δήμων, χωρίς την εμπλοκή ΜΚΟ και χορηγών.

Ιεραρχώντας τις λαϊκές γειτονιές και όπου διαπιστώνονται κρούσματα υποσιτισμού παιδιών, δίνοντας έμφαση στα Δημοτικά Σχολεία ολοήμερης λειτουργίας και τα ΕΠΑΛ - ΕΠΑΣ.

Στην Πάτρα

Στην Πάτρα, σε συνάντηση με τους διευθυντές των Δημοτικών Σχολείων 6ο και 19ο της Αγ. Βαρβάρας προχώρησε η Λαϊκή Επιτροπή Προσφυγικών και η Επιτροπή Αγώνα Αγ. Βαρβάρας και ενημερώθηκε για την έλλειψη διατροφής που παρατηρείται στα μικρά παιδιά και έχει πάρει έκταση.

Οι εκπρόσωποι των λαϊκών επιτροπών πραγματοποίησαν άμεσα παράσταση διαμαρτυρίας για την αντιμετώπιση του προβλήματος στη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αχαΐας, όπου επίσης επιβεβαιώθηκε ότι σχεδόν σε όλα τα σχολεία υπάρχει έντονο πρόβλημα διατροφής των παιδιών και παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις.

Η Λαϊκή Επιτροπή Προσφυγικών καταγγέλλει τη στάση της υπουργού Παιδείας και συνολικά της κυβέρνησης, που απροκάλυπτα αρνείται την οργανωμένη διατροφή των παιδιών από τον κρατικό προϋπολογισμό, «στο όνομα της οικονομίας» προκειμένου να πληρωθούν οι πολυεθνικοί όμιλοι και οι ξένοι μεγαλοτοκογλύφοι.

Αφού καταγγέλλει ότι «πρόκειται για προδιαγεγραμμένο έγκλημα που συντελείται εις βάρος των παιδιών των φτωχών εργατικών οικογενειών», η Λαϊκή Επιτροπή δηλώνει πως «θα πάρει άμεσα όλα τα αναγκαία μέτρα για την οργάνωση της λαϊκής πάλης ώστε με πόρους και φροντίδα από τους υπεύθυνους κρατικούς και τοπικούς φορείς να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα».

Αλλα κουραγιο...
Το μεγάλο μας τσίρκο
Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης

Μεγάλα νέα φέρνω από κει πάνω
περίμενε μια στάλα ν' ανασάνω
και να σκεφτώ αν πρέπει να γελάσω,
να κλάψω, να φωνάξω, ή να σωπάσω.
Οι βασιλιάδες φύγανε και πάνε
και στο λιμάνι τώρα, κάτω στο γιαλό,
οι σύμμαχοι τους στέλνουν στο καλό.
Καθώς τα μαγειρέψαν και τα φτιάξαν
από ξαρχής το λάκκο τους εσκάψαν
κι από κοντά οι μεγάλοι μας προστάτες,
αγάλι-αγάλι εγίναν νεκροθάφτες
και ποιος πληρώνει πάλι τα σπασμένα
και πώς να ξαναρχίσω πάλι απ' την αρχή
κι ας ήξερα τουλάχιστον γιατί.

Το ριζικό μου ακόμα τι μου γράφει
το μελετάνε τρεις μηχανορράφοι.
Θα μας το πουν γραφιάδες και παπάδες
με τούμπανα, παράτες και γιορτάδες.
Το σύνταγμα βαστούν χωροφυλάκοι
και στο παλάτι μέσα οι παλατιανοί
προσμένουν κάτι νέο να φανεί.
Στολίστηκαν οι ξένοι τραπεζίτες,
ξυρίστηκαν οι Έλληνες μεσίτες.
Εφτά ο τόκος πέντε το φτιασίδι,
σαράντα με το λάδι και το ξύδι
κι αυτός που πίστευε και καρτερούσε,
βουβός φαρμακωμένος στέκει και θωρεί
τη λευτεριά που βγαίνει στο σφυρί.

Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι,
μην έχεις πια την πείνα για καμάρι.
Οι αγώνες πούχεις κάνει δεν φελάνε
το αίμα το χυμένο αν δεν ξοφλάνε.
Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι,
η πείνα το καμάρι είναι του κιοτή,
του σκλάβου που του μέλλει να θαφτεί.