Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010






ΑΓΑΝΤΑ....Εκει στις ''βολτες'' μου σε σελιδες στο διαδικτυο στην σελιδα του ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗ, διαβασα αυτη την ιστορια, για ''καποιους'' κοντινους προγονους μας, οι λεξεις, ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΑΝΘΡΩΠΙΑ, ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΘΡΩΠΙΑ, μεσα απο αυτο το κειμενο ''βγαζουν'' ολη την ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥΣ. Ο επικεφαλής του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στην Ελλάδα, Σουηδός Στούρε Λιννέρ, στο βιβλίο του «Η Οδύσσειά μου» γράφει για το Δίστομο:

"Παντρευτήκαμε στις 14 Ιουνίου. Ο υπεύθυνος της ελληνικής επιτροπής, Έμιλ Σάντστρομ, παρέθεσε γαμήλιο γεύμα προς τιμήν μας. Αργά το βράδυ με πλησίασε και με απομάκρυνε από τα γέλια και τις φωνές, προς μια γωνιά όπου θα μπορούσαμε να μιλήσουμε οι δυο μας. Μου έδειξε ένα τηλεγράφημα που μόλις είχε λάβει: οι Γερμανοί έσφαζαν για τρεις ημέρες τον πληθυσμό του Διστόμου, στην περιοχή των Δελφών, και στη συνέχεια πυρπόλησαν το χωριό. Πιθανοί επιζώντες είχαν ανάγκη άμεσης βοήθειας. Το Δίστομο ήταν μέσα στα όρια της περιοχής την οποία, την εποχή εκείνη, ήμουν αρμόδιος να τροφοδοτώ με τρόφιμα και φάρμακα. Έδωσα με τη σειρά μου το τηλεγράφημα στην Κλειώ να το διαβάσει, εκείνη έγνεψε κι έτσι αποχωρήσαμε διακριτικά από τη χαρούμενη γιορτή.

Περίπου μα ώρα αργότερα ήμασταν καθ' οδόν μέσα στη νύχτα. Απαιτήθηκε ανυπόφορα μεγάλο χρονικό διάστημα έως ότου διασχίσουμε τους χαλασμένους δρόμους και τα πολλά μπλόκα για να φτάσουμε, χαράματα πια, στον κεντρικό δρόμο που οδηγούσε στο Δίστομο. Από τις άκρες του δρόμου ανασηκώνονταν γύπες από χαμηλό ύψος, αργά και απρόθυμα, όταν μας άκουγαν που πλησιάζαμε. Σε κάθε δέντρο, κατά μήκος του δρόμου και για εκατοντάδες μέτρα, κρεμόντουσαν ανθρώπινα σώματα, σταθεροποιημένα με ξιφολόγχες, κάποια εκ των οποίων ήταν ακόμη ζωντανά. Ήταν οι κάτοικοι του χωριού που τιμωρήθηκαν με αυτό τον τρόπο: θεωρήθηκαν ύποπτοι για παροχή βοήθειας στους αντάρτες της περιοχής, οι οποίοι επιτέθηκαν σε δύναμη των Ες-Ες.

Η μυρωδιά ήταν ανυπόφορη. Μέσα στο χωριό σιγόκαιγε ακόμη φωτιά στα αποκαΐδια των σπιτιών. Στο χώμα κείτονταν διασκορπισμένοι εκατοντάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας, από υπερήλικες έως νεογέννητα. Σε πολλές γυναίκες είχαν σχίσει τη μήτρα με την ξιφολόγχη και αφαιρέσει τα στήθη, άλλες κείτονταν στραγγαλισμένες, με τα εντόσθια τυλιγμένα γύρω από το λαιμό. Φαινόταν σαν να μην είχε επιζήσει κανείς.

Μα να! Ένας παππούς στην άκρη του χωριού! Από θαύμα είχε καταφέρει να γλιτώσει τη σφαγή. Ήταν σ ο κ α ρ ι σ μ έ ν ο ς από τον τρόμο, με άδειο βλέμμα, τα λόγια του πλέον μη κατανοητά. Κατεβήκαμε στη μέση της συμφοράς και φωνάζαμε στα ελληνικά: «Ερυθρός Σταυρός! Ερυθρός Σταυρός! Ήρθαμε να βοηθήσουμε».

Από μακριά μας πλησίασε διστακτικά μια γυναίκα. Μας αφηγήθηκε ότι ένας μικρός αριθμός χωρικών πρόλαβε να διαφύγει προτού ξεκινήσει η επίθεση. Μαζί με εκείνη αρχίσαμε να τους ψάχνουμε. Αφού ξεκινήσαμε οι τρεις μας, διαπιστώσαμε ότι [η γυναίκα] είχε πυροβοληθεί στο χέρι. Τη χειρουργήσαμε αμέσως με χειρουργό την Κλειώ. Ήταν το ταξίδι του μέλιτός μας.

Και ο Ελληνικός Πολιτισμός:

Λίγο καιρό αργότερα η επαφή μας με το Δίστομο θ' αποκτούσε και έναν αξιοσημείωτο επίλογο. Όταν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα, δεν πήγαν και τόσο καλά τα πράγματα, αφού μια γερμανική μονάδα κατάφερε να περικυκλωθεί από αντάρτες ακριβώς στην περιοχή του Διστόμου. Σκέφτηκα ότι αυτό ίσως θεωρηθεί από τους Έλληνες ως ευκαιρία για αιματηρή εκδίκηση, πόσο μάλλον που η περιοχή εδώ και καιρό είχε αποκοπεί από κάθε παροχή βοήθειας σε τρόφιμα. Ετοίμασα λοιπόν φορτηγά με τα αναγκαία τρόφιμα, έστειλα μήνυμα στο Δίστομο για την άφιξή μας και έτσι βρεθήκαμε στο δρόμο για εκεί, για άλλη μια φορά, η Κλειώ και εγώ.

Όταν φτάσαμε στα όρια του χωριού, μας συνάντησε μια επιτροπή, με τον παπά στη μέση. Έναν παλαιών αρχών πατριάρχη, με μακριά, κυματιστή, λευκή γενειάδα. Δίπλα του στεκόταν ο αρχηγός των ανταρτών, με πλήρη εξάρτυση. Ο παπάς πήρε το λόγο και μας ευχαρίστησε εκ μέρους όλων που ήρθαμε με τρόφιμα. Μετά πρόσθεσε: «Εδώ είμαστε όλοι πεινασμένοι, τόσο εμείς οι ίδιοι, όσο και οι Γερμανοί αιχμάλωτοι. Τώρα, εάν εμείς λιμοκτονούμε, είμαστε τουλάχιστον στον τόπο μας. Οι Γερμανοί δεν έχουν χάσει μόνο τον πόλεμο, είναι επιπλέον και μακριά από την πατρίδα τους. Δώστε τους το φαγητό που έχετε μαζί σας, έχουν μακρύ δρόμο μπροστά τους». Σ' αυτή του τη φράση γύρισε η Κλειώ το βλέμμα της και με κοίταξε. Υποψιαζόμουν τι ήθελε να μου πει με αυτό το βλέμμα, αλλά δεν έβλεπα πλέον καθαρά. Απλά στεκόμουν κι έκλαιγα....Αλλα κουραγιο.....

14 σχόλια:

  1. Ούτε εμείς βλέπουμε πια καθαρά, τα μάτια βούρκωσαν...
    Καλημέρα και κουράγιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπερα, φιλε Δημητρη, που σημερα διαβαζω οτι ασχολεισαι με εναν πολυ δικο μας ανθρωπο και για την Ελλαδα και για τη Σουηδια, τον Ελληνιστη καθηγητη του Πανεπ. της Ουψαλα,Sture Linnér,ενα απο τους πιο συμπαθεις μου Σουηδους που οπως και ο Bergman δυστυχως χασαμε σχετικα προσφατα. Ο Linnér ηταν πολυ αγαπητος στους Σουηδους για τις γνωσεις του πανω στον Ελληνικο πολιτισμο, τον ανθρωπισμο του και την αγαπη του για την Ελλαδα, κατι που φαινεται και απο το παραδειγμα που αναφερεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Α ΝΑ ΧΑΘΕΙΣ....
    ΜΕ ΠΗΡΑΝΕ ΚΙ ΕΜΕΝΑ ΤΑ ΖΟΥΜΙΑ.....
    ΣΤΕΙΛΤΟ ΑΥΤΟ ΣΤΟ ΦΟΚΟΥΣ ΡΕ...
    ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ....
    ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΓΑΜΤ...
    ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ...
    ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Και εμένα με πήρανε τα δάκρυα.. Θέλω να πιστεύω πως αυτή η ανθρωπιά δεν έχει χαθεί και σήμερα.. Δημήτρη σε ευχαριστώ πολύ για αυτό το κείμενο που διάβασα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Kariatida62 καλημερα, να ειναι καλα ο τρελο-Γιαννης, σπουδαια ιστορια σε μερες δυσκολες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Elva καλημερα, ξερεις ημουν λιγο προβληματισμενος, δεν το ειχα ακουσει το ονομα του καλου Σουηδου και οταν διαβασα το σχολιο σου.....ουφ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. μαχαιρη καλημερα,εισαι περηφανος και ρομαντικος, αρα εχθρος αυτου του κρατους, ακου και στα δικα μας, διασαλευτη της ταξης, δεν ειπαμε το κεφαλι κατω, οχι ''τσαμπουκαδες'' στην θεια Μερκελ και δηλαδη τι θα κανουμε αν παει στα σχολεια, δεν γινονται αυτα τα πραγματα, λεει μεσα για καπετανιο ανταρτων, θελεις να σκανδαλισεις τα παιδια και να αρχισουν την αννουλα στα ?????????????????...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. roadartist καλημερα, να εισαι καλα αλλα ολοι πρεπει να ευχαριστουμε οπως ειπα και στην καριατιδα τον τρελο-Γιαννη, παντως τις μερες που παιρναμε τετοια κειμενα ειναι, αγγιγμα ψυχης....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Frezia καλησπερα, ακριβως εδω μιλαει το κειμενο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ΡΕ ΣΤΕΙΛΤΟ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΟΥ ΛΕΝΕ....
    ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝΕ ΟΙ ΛΥΚΕΙΑΡΧΕΣ ΤΟ ΠΡΩΙ...
    ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΣΗ ΣΗΜΑΙΑΣ ΡΕ....
    ΝΑ ΜΑΘΟΥΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ...ΓΙΑΤΙ..ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝΕ ΤΗΝ ΕΠΑΡΣΗ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ....
    ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΝΟΥΛΑ...ΨΗΛΑ ΚΙ ΑΓΝΑΝΤΕΥΕ...
    ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΕΦΑΛΙ..ΜΟΝΟ ΝΑ ΤΟ ΚΟΨΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙΣ...ΝΑ ΤΟ ΧΑΜΗΛΩΣΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ...
    ΤΟ ΞΕΡΟΥΝΕ ΑΥΤΟ ΟΣΟΙ ΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝΕ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. μαχαιρη καλησπερα,η σημαια ''χαθηκε'' την πηρε ο αερας στα ιμια, το ειπε και κυρ-θοδωρας!!!!Τα σχολεια θα εχουν τωρα πια τον υμνο της συμμαχου χωρας γερμανιας, αυτη μας δινει τα πιο πολλα ευρω για να εχουμε να αγοραζουμε τανκς, υποβρυχια και καγιεν....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Γειά σου Δημήτρη.Κοίτα που πάει να μου γίνει χούϊ η περατζάδα από την αυλή σου,που πάντα έχει καλή
    παρέα και νοστιμιές ψυχής.
    Καλό σου βράδυ.
    Τους χαιρετισμούς μου στον Μαχαίρι.Ψυχάρα πρέπει να είναι ο άνθρωπος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Black Bedlam καλημερα, απο παρεα πολυ εκλεκτη. Ο μαχαιρης θα σε διαβασει, αντε στο ιστολογιο του να τα λετε, εξω καρδια ειναι και δεν μασαει τα λογια του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή