Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010








ΑΓΑΝΤΑ. Γελασε λιγο το ''χειλακι'' μας σημερα-εχθες στην απεργια, ''αλλος'' κοσμος, μαχητικος,δυναμικος, αποφασισμενος, σιγουρος. Ειχε χρωμα και παλμο η συγκεντρωση, προσπαθουν να μας γυρισουν στην εποχη του ασπρομαυρου- λατερνα, φτωχεια και φιλοτιμο[λεξη αγνωστη για τους πολιτικους που διαχειριστηκαν την πορεια και τα λεφτα της χωρας μας- αλλα ξεχνουν οτι την ιδια εποχη την ασπρομαυρη γυριστηκε και ο μαυρογιαλουρος- απο που να τους τα ριξουμε ρε παιδια? Απο εκει? Να ρε, ΟΡΣΕ! Εμεις θα παλεψουμε για το χρωμα οσο και αν θελουν να μας ριξουν στο ασπρομαυρο. Αλλα κουραγιο.

8 σχόλια:

  1. Kαταπληκτικές ταινίες! Ο Μαυρογιαλούρος πάντα επίκαιρη!
    Καλά η πρώτη φωτογραφία με τον καυμένο τον γάιδαρο! Απο πότε χρονολογούνται αυτές; Ασπρόμαυρες οι περισσότερες!
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τουλάχιστον ο Μαυρογιαλούρος είχε φιλότιμο!
    Το ΟΡΣΕ με χρώμα και παλμό αλλιώς δεν καταλαβαίνουν.
    Κατινάκι πολλά φιλιά, μη και ξεχνά ο Δημήτρης να στα δώσει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. kariatida62 ο γαιδαρος ειναι ''φορτωτικη'' στο λιμανι του γαυριου στην ανδρο, στα 1960. Στην ταινια δεν ειχε κλεψει ο υπουργος μαυρογιαλουρος αλλα το περιβαλον του, εδω και παρα πολλες δεκαετιες ερχοντουσαν απο τα χωρια η το εξωτερικο ''ξυπολιτοι'' και πεθαινοντας αφηναν, περιουσιες οι πρωταγωνιστες και το περιβαλον τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιαγια Αντιγονη, πολυ χαιρομαστε ,το κατινακι με ξυπνησε να του τα δωσω τα φιλια, με παλμο και χρωμα παντα απο την συγκεντρωση εως την εκδρομη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σε χαίρομαι. Πολύ σε χαίρομαι που βρίσκεις ακόμα χρώμα στις πορείες. Ειλικρινά.
    Εγώ ομολογώ ότι κι αυτές ασπρόμαυρες τις βλέπω. Μια θλίψη μου δημιουργούν και τη σκέψη ότι τόσες και τόσες στο παρελθόν, που φάνταζαν τόσο μα τόσο χρωματιστές, δεν κατέληξαν παρά στο πουθενά.

    Φιλιά στο επίσης χρωματιστό κατινάκι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. φοραδα στ' αλωνι, τιποτα δεν παει χαμενο, το κατινακι σου ανταποδιδει και για εσενα, αυτοΗ μέρα κείνη δε θ' αργήσει
    που μπρος μου θα σε ξαναδώ
    το φως του ήλιου θα ραγίσει
    και συ θα τρέχεις προς τα δω

    θε να σκορπά το μέτωπό σου
    χρυσή βροχή στον ουρανό
    και θα 'ν' τ' ωραίο πρόσωπό σου
    κι απ' το φεγγάρι πιο χλωμό

    Κι όταν θα σμίξουν οι καρδιές μας
    όλα θα λάμψουνε αλλιώς
    και θα χαθεί μες τις σκιές μας
    όλος ο κόσμος ο παλιός

    Η μέρα κείνη δε θ' αργήσει
    κυνηγημένο μου πουλί
    σε πήρε κάποτε η δύση
    σε ξαναφέρνει η ανατολή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Άντε Dimitris εσύ φορτώνεις γαϊδούρια στο λιμάνι και εγώ με την kariadida62 διαφωνούμε τόσο στα αίτια όσο και στο τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης,όλοι οι οπλαρχηγοί πρέπει να τοποθετηθούν!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @a-Kentavrou: Έχεις θολώσει τώρα απο τον πράσινο θρίαμβο, μη καλείς μάζωξη!!!!!xaxaxaxaxaxa:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή