Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010
AΓΑΝΤΑ. Απο μικρο με τραβαει το ''γκαφατζιδικο'' ατυχημα, παιζουμε κρυφτο στην γειτονια [μην κλεβεις ρε μην κοιτας, μετρα σωστα οχι δεκα-δεκα]μπαινω σε νεοανεγειρομενη οικοδομη, κοιταω απο εδω, κοιταω απο εκει και παω να κρυφτω κατω απο την σκαλα του ισογειου , για να μπορω να βλεπω και να τρεξω γρηγορα για το φτου ξελευθερια.Ας περασω απο την αλλη μερια σκεφτομαι, βραδακι, ιουλης,- δεν εχουμε φυγει για τηνοαιγινα ακομα- απλωνω το ποδι, γιατι εκανε ενα γαμμα το μπετο και κατω κενο, παταω απο την αλλη πλευρα και....χανω την ισορροπια μου , 3.50μ πτωση, αθικτος, διπλα στο κεφαλι μου ενα μαυρο τετραγωνο ανοικτο, βρωμα, παω να σηκωθω και ακουω φωνες ο δημητρης σκοτωθηκε, ζαλισμενος λιγο αναρωτιεμαι ποιος δημητρης? Μη φωναζεις ρε τακη , θα σε ακουσει η μανα μου-γειτονια τοτε, ολοι για ολους και ο ρουφιανος μονος, οπου και να σε στειλει θα του πεις δεν με αφηνει η μαμα μου καταλαβες, ειναι κακος ανθρωπος- που βρεθηκαν τοσα κερια και τοσα ποδια να κατεβαινουν την σκαλα προς το υπογειο , ουτε στην περιφορα του επιταφιου, κλαμματα απο την μανα μου φωνες-δεν εχω τιποτα , οποτε θα με κανει ''μαυρο''στο ξυλο που μπηκα στην οικοδομη-ψοφιος κοριος το ενα ματι μισανοιχτο, προσοχη στον βοθρο, φωναζει ο πρωτος της εμακ -ο νονος μου- γι'αυτο βρωμαγε, τυχερος τουλαχιστον δεν σκατωθηκα,η μανα μου η πρωτη του χορου ,μακρια μαλλια αμολυτα, κλαματα, ενωμενα χερια προς τον ουρανο, παναγια μου σωσε το παιδι μου, σωπα κουμπαρα αναπνεει, ο νονος,ταπετσερης, να και τα ματια του ανοικτα, μωρε στο παιδικο που ειχε φερει ο δημος στην γειτονια-εκεινο που στηνανε την οθονη και η μηχανη προβολης ητανε μεσα σε ενα μερσεντες φορτηγο- ο συνομηλικος μου δεν ανοιγε τα ματια.Με παιρνει αγκαλια ο νονος μου και με τα ποδια απο του γκυζη , στο πρωτο βοηθειων , στο γηπεδο του παναθηναικου 1,5 χιλιομετρο , του εφυγε η ταπετσαρια, παραπαιοντας μπηκαμε στον σταθμο,σε ολο τον δρομο , η μανα μου εκανε συμφωνιες με ολο το πανθεον , χριστε μου μη μου το παρεις-τι να με κανει-παναγια μου βοηθεια,και μετα επεφτε κατηγορια σε αγιους , ολα ομως κιμπαρικα, εταζε κερια, εικονες, καντηλια, το κορυφαιο που παρ'ολιγο να προδοθω, μου ηρθαν γελια, παναγιτσα μου οταν ερθω στην τηνο μας και καλα ημαστε και οι δυο πατριωτισες , γονατιστη θα ανεβω.Φορειο ο γιατρος ερωτησεις , το κτυπησε αυτοκινητο? Ο νονος απο την κουραση και την υπερενταση για να παει οσο πιο γρηγορα μπορουσε το ετοιμοθανατο βαφτιστιρι στο πρωτον βοηθειων , εκανε κατι απο αυλωνιτη,σταυριδη παντομιμες δεν του εβγαινε η ανασα του ανθρωπου, ο γιατρος βλοσυρα κυριε πιωμενος εισαστε, αυτο ητανε σωριαστηκε το ανθρωπακι σε ενα παγκακι μεσα στον ιδρωτα και την ταραχη.Ειχα κανει ενα κοσμο μυλο.Η μανα μου γιατρε μου σωστο το παιδακι μου,η λιτανεια με τα κερια, αναμενα και σβηστα πυκνωνε,ζει,μπα,ειχε αιμματα, πολλα, τι εσπασε,χερια,ποδια,κεφαλια-πληθυντικος της ευγενειας-.Νεαρε ποσα δακτυλα ειναι αυτα- σιγα μη σου πω οτι ειναι 3- η μανα μου 3 ειναι δημητρακη μου ναι, ναι, γιατρε ειδατε συμφωνει, κυρια μου δεν κανουμε διαγωνισμα εδω μη μιλατε.Επιβιωση , τσιμουδια, καλα τα παω , την εχω σουζα την μανα μου, μαλλον το γλυτωσα το ''μαυρισμα''.Ακτινες, ζουμπηγματα,πονας εδω, τραβηγματα πονας εκει, κυρια δεν εχει σπασει τιποτα, μεχρι στιγμης ολα καλα, το χρωμα του καλο, ας περιμενουμε και την πλακα, γιατρε μου σας ευχαριστω το σωσατε το παιδι μου-ρε δεν εχω τιποτα , τι κορδωνεται, σ, σ, σ, σ, ψοφιος κοριος-νεος γυρος ταξιματων στα εικονησματα, κανα βδομαδιατικο του πατερα μου ειχε ταξει.Δεν βλεπω τιποτα στην πλακα, μην φαει για βραδυ- αυτο δεν το ειχαμε στα υποψιν- και αν κανει εμετο αμεσως νοσοκομειο,βγαινει εξω να πει τα νεα , στην περιφορα του επιταφιου,ολα καλα , θα παμε σπιτι,καλα ρε ντινα μας ειπανε πως πεθαινει, τσαμπα ηρθαμε τοσο δρομο, τι να σου πω τωρα πολυανθη ηθελες να πεθανει το παιδι μου,νεος γυρος ενωμενων χεριων αλλα λαζοπουλου που κανει την συμπεθερα!Με ταξι σπιτι, νονα,θειες,θειοι,παπουδια,ξαδελφια, υποδοχη ιουλιου καισαρα,φιλια-γ...τα σαλια-.Με ανεβασε ο πατερας μου αγκαλια δυο σκαλες λαλησε, φυλαγε τον αδελφο μου 1 ετους, ησυχασαμε, ξαπλα στο κρεβατι και ερχεται η μανα μου στο κρεβατι , κατι ειχε αρχισει να υποψιαζεται, δημητρη βρε μημπως τα κανεις ψεμματα? Τι ειναι αυτες οι μανες ψυλλο πεταλωνουν, μολις περασε η μπορα εβαλε το κομπιουτερ μπρος , με ολα τα δεδομενα και η επεξεργασια εβγαζε αλλο αποτελεσμα, αλλα δεν ειχε υπολογισει την θεληση του γραφοντα να γλιτωσει το ''μαυρισμα''. Μαμα ζαλιζομαι θελω να κανω εμετο!Οχι, φωνη ικετευτικη, μη δημητρακη μου δεν θελεις ετσι?Φωνη σβησμενη , ματι κατεψυγμενο , ψαρι ευρυδικης. Καλα μου περασε δεν θελω-σιγα που θα χασω το οσκαρ ερμηνειας-,ενα απο τα καλυτερα καλοκαιρια περασα, καμμια ''εντολη'' κανενα ''μαυρισμα'' ειδικα στο κεφαλι, προσοχη, ο γιατρος- η καλυτερη διαγνωση για ενα παιδι ατιθασο- Φοβου τα παιδια. Αλλα κουραγιο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Από μικρός επαναστάτης ο καπετάν Δημητρός, «φτου ξελευτερία» και παραλίγο στα σκα.. και μετά και το πρώτο παραμύθι, την έφαγε ο «ανακριτής», καθάρισε χωρίς δήλωση (συγνώμη εννοώ), μην παρεξηγηθώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλές και ήρεμες θάλασσες καπετάνιε.
Tράβηξε αρκετά η μανούλα απο τον ζόρικο Δημητράκη..!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πρώτη και η δεύτερη φωτο με το δελφίνι καταπληκτικές!
Καλημέρες πολλές
Ευτυχως που ο..αταχτος Δημητρακης παρα τη πτωση του ηταν μια χαρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος θα μας ελεγε τωρα τετοιες ομορφες ιστοριες με μαμαδες,γειτονες και ...σογια; :) Oλα αυτα που μας θυμιζουν τα παιδικα μας χρονια, τη μονη μας πατριδα, οπως καποιοι λενε...
Υπεροχη η πρωτη φωτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν διαβασεις τα δικα μου κατορθωματα θα διαπιστωσεις πως η μανα σου ηταν τυχερη γυναικα.
@@@@
Μονιμη Ατακα της μανας μου.
ΜΗ ΧΡΕΙΑΣΘΕΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙΣ ΠΑΙΔΙ ΣΑΝ ΚΑΙ ΣΕΝΑ.
karfoma διαβαζω για καπετανιο και ολο λεω για τον πεθερο μου λενε.
ΑπάντησηΔιαγραφήkariatida62 μπα οταν γνωρισε το κατινακι της ειπε οτι το ζορι της ητανε ο αδελφος μου. καλημερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήelva συμφωνω, η μονη μας πατριδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήtaspa ειμαι σιγουρος οτι θα ησουν αρχηγος εισαι γεννημενη την ιδιο μηνα με την μανα μου, ετρωγα καποια μπινελικια αλλα οχι βαρεων βαρων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα δικα μου τα κρατω γι αργωτερα!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαχουμε να λεμε..............
tasra o.k
ΑπάντησηΔιαγραφή