Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010





ΑΓΑΝΤΑ. Μεσημερακι γυρναω απο την δουλεια, πεμπτη, με το που μπαινω σπιτι κατι ''πιανω'' στην ατμοσφαιρα , καλως τον μητσακο και πλουτς ενα πεταχτο φιλι, ο γιωργης μικρος κραταει ενα βιβλιο με κοκκορους και διαφορα πτηνα-μπαμπα στην αιγινα θα παμε στο κοτετσι του θειου σαραντη να δουμε τις κοτες και τα κουνελια?-Τι λεει ρε κατερινα ο γιωργης? Μητσακο πηρε τηλεφωνο ο αδελφος σου και η μαμα σου, ειπανε να τους παρεις, δεν θα φαμε? Μπαμπα θα παμε στο κοτετσι ε? Δημητρακο παρε τηλεφωνο. Γ.....απο μεσα μου, παιρνω τηλεφωνο, ελα ρε μανα, αυτο μονο προλαβα να πω, χειμαρος, ο μπαμπας συμφωνει,ο κοσμας εχει λυσαξει,ελα μωρε μια μερα αδεια θα παρεις, στις 4 εχει βαπορι,εχω φτιαξει μελιτζανες τηγανιτες με σκορδακι και ντοματα,ναι θα τις παρω μαζι μου, μην την τρελανεις την κατερινα παρε αυτο αφησε εκεινο, μανα την δουλεια σου, ακους τι σου λεω δημητρη? Ρε δεν πας απο εκει που ηρθες, νοερος αυτο,ωχ μη με πρηζεις,κλεινω το τηλεφωνο, κοιταω το κατινακι,γελαει,κοιταω τον γιωργη ,μπαμπα θα παμε στο κοτετσι? Το σακ-βουαγιαζ ειναι ετοιμο, σου εχω φτιαξει και τοστ για να σου κοψει την ορεξη , αντε δεν θα προλαβουμε το βαπορι, τηλεφωνο στην δουλεια,απο δευτερα τα λεμε αφεντικο, παω αιγινα.Συνομωσια γυναικων, μεχρι και τον ακουνητο πατερα μου βαλανε στο κολπο, ηθελε ο κοσμας- ο αδελφος μου- να δει το κοριτσι,μεγαλη δυναμη το ''κεχρι'', καραβι σερνει, οχι δυο οικογενειες, σιγα.Φτανουμε πειραια, καλα εισητηρια? Εχει κλεισει ο αδελφος σου, δυναμη το ''κεχρι''!Φερυ-μποουτ ανοικτο, ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ,η πιο αργη ''παντοφλα''στην ακτοπλοοια 2 ωρες παρα ενα δεκαλεπτο, μηχανες ρολς-ροις, ηχος εντελως αλλος απο τις υπολοιπες εσωτερικης καυσης μηχανες,καπετανιος αιγενιτης-που λεει ο πατερας μου- ο αποστολος μπητρος, τωρα συνταξιουχος.Η μανα μου ανεβαζε πιεση με το παραξενο τουτο βαπορακι,λογω του αργοσυρτου ταξιδιου του, ολοι χαρουμενοι, εκτακτες μινι διακοπες,''κοπανα'' απο τις δουλειες,παει χαλασε ο κοσμος, τι σου κανει το ''κεχρι''!Δυο ωρες με ''ταραξε'' ο γιωργης με τα κοτοπουλα και τα κουνελια , που θα βλεπαμε στο κοτετσι, και απο κοντα ο αδελφος μου σχεδια , θα παμε στον στρατηγο, στον μαραθωνα , θα παμε στον τακη στις αλωνες, καθε μερα αλλου για φαι, τρελος εισαι ρε,6 ατομα καθε μερα εξω θα τρωμε,εγω θα κερασω, α τοτε αλλαζει,δυναμη το ''κεχρι''.Παμε με τα ποδια στο λιμανι?Σαββατο πρωι, ο καιρος οτι πρεπει για ποδαροδρομο,αρχες μαη, κατηφορα ο δρομος απο το σπιτι προς το λιμανι,αλλα υψηλης επικινδυνοτητος, με ανοιχτα και κλειστα s οτι πρεπει για ραλλυ, ο γιωργος με τον παππου ειχανε ''ραντεβου'' στο κοτετσι για κανενα 3ωρο, με σκαμπω , ο παππους μην χαλασει το χατηρι στον ''μπουλερμαν'' ετσι ελεγε χαιδευτικα τον συνονοματο του εγγονο. Προσεξτε, κολημα με την πλατη στον τοιχο της φανερωμενης, παναγια μου , η μανα μου,ξυστα το λεωφορειο, πιο κατω σβιν δυο μηχανακια νοικιασμενα απο δυο ξενες-καυτα σορτς-μωρε ξετσιπωτες θα μας σκοτωσετε,φτου σας, η μανα μου, ασε τις κοπελες ησυχες ρε μανα,δεν ντρεπεσαι βρε ειναι και η κατερινα μπροστα , που κοιτας?Στον δρομο κοιταω ρε μανα μην μας πατησουν, με την ιδεα σας για βολτα στην πιστα του θανατου.Φτασαμε στο λιμανι ηπιαμε στου μπεση καφεδες, καναμε πνευμονια απο την ψαριλα στην ψαραγορα, και πηγαμε στο ελληνικον να παρουμε γλυκα.Να ανεβουμε απο μεσα απο την αφαιας , ο κοσμας, ηθελε να ειναι με το ''κεχρι''οσο πιο πολυ μπορουσε,μπηκαμε- βγηκαμε απο διαφορα μαγαζια, αγορασαμε σαν τουριστες διαφορες σαχλαμαρες και ξεκινησαμε να ανεβαινουμε,για το ραντεβου με τα συμπεθερια, τον ''μπουλερμαν''και τον παππου,φαι στις αλωνες ,στου τακη, ωραια πραγματα!Παμε απο τον παραδρομο,απο μικρος στην αιγινα , απο αυτον τον δρομο δεν ειχα περασει ποτε,ενα δρομακι καμμια 200αρια μετρα,στενο, δεν χωραει αυτοκινητα, παραλληλος της αφαιας, πολυ ωραια σπιτια, με βουκαμβιλιες σε ολα τα χρωματα, γαρυφαλιες,τριανταφυλιες, χρωματα βαμμενα τα σπιτια με ωχρες,κιτρινα,καφε,εκαι-χρωμα και αυτο-πανδαισια χρωματων και ειναι και μαης, πανδαισια μυρωδιων, το δρομακι ειναι και αυτο ''φιδοτο''κανει τα εσακια του, 4-5 μετρα να απομακρυνθεις δεν εχεις οπτικη επαφη απο τους συνοδοιπορους σου, αντε περπατατε πειναω,τιποτα αυτοι, το κατινακι με την ''μαμμα''χαζολογουν τα λελουδα, ο αδελφος μου ''σοροπιαζει'' με το ''κεχρι'', τρεχω και μπαινω σε μια πορτοσια απο πουρι, καινουργιο σπιτι,πριν το σπιτι ειναι ενα μικρο καθετο δρομακι που βγαινει σε αυτον τον δρομο που περπαταμε, σηκωνω το χερι μου ψηλα η παλαμι σαν πιστολι, τους ακουω, ερχονται,τωρα,τωρα,ΜΠΑΜ,το χερι-πιστολι ''σημαδευει''και μολις εχει ''ριξει''σε εναν κυριο αδυνατο, μυρωδατο-τοσο κοντα ειμαστε-ροζ πουκαμισακι,μπλε παντελονι, το ατυχο ''θυμα'' φερνει τα χερια του στο στηθος, κοιταει το ''πιστολι'' και λεει αχ, πανικος τετοια εκφραση ''πυροβολημενου''δεν υπαρχει,την σκηνη την ειδαν και οι υπολοιποι, κρεσεντο γελιου,το ''θυμα'' αρχιζει να τρεχει-55 χρονων περιπου-, κυριε , μεσα σε γελια και τρεξιμο προς το ατυχο ''θυμα'', αδικος ο κοπος, μολις διαπιστωσε οτι ειχε ''γλιτωσει'' απο την αποπειρα ''φονου''τον επιασε πανικος, φανηκε στο προσωπο του, ΤΡΕΛΛΟΙ! Ακομα τρεχει ο ανθρωπος και δεν προλαβα να του εξηγησω, ακομα γελαμε οπως τοτε οταν το θυμομαστε. Αντε τελειωνεται μας περιμενουν για φαι. ΜΠΑΜ. Αλλα κουραγιο.

5 σχόλια:

  1. χαχαχαχαχαχαχα
    Αφού δεν έμεινε το "θύμα" από συγκοπή τυχερός ήσουν.

    Καλά εκείνες τις ....μελιτζάνες με το σκορδάκι, από την ώρα που τις διάβασα, συνέχεια μπροστά μου τις έχω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. φοραδα στ'αλωνι, η μανα μου ητανε σ.....μαγειρισα, δυο φαγια εκανε καλα,τις μελιτζανες και το σπανακορυζο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα
    Ταξίδεψα στο κόσμο σου ,ένας όμορφος κόσμος.
    Είδα την οικογένεια σου το μωρό σου,τη γατούλα,την αγελάδα ,τη κατσίκα,το πουλάκι...
    Τα καράβια σου με σκλάβωσαν ,η φωτό με το δελφίνι στη πλώρη του καραβιού άπαιχτη.
    Οι αναρτήσεις σου πολλές, θέλουν χρόνο να της μελετήσω.Διαβασα τη τελευταία.
    Συνήθως για τη μαγειρική της μαμάς μας έχουμε να πούμε τα καλύτερα , εγώ πχ δεν τρώω τίποτα αν δεν μοιάζει με τη μαγειρική της μάνας μου ,και επειδή είμαι Πελοπονήσιος δεν τρώω μαγιονέζες και άλλες Αμερικάνικου τύπου σάλτσες.
    Μπορείς να μου εξηγήσεις τι σημαίνει ΑΓΑΝΤΑ ,είναι προφανώς νησιώτικη έκφραση,δίνω μια εξήγηση από τα συμφραζόμενα αλλά δεν με ικανοποιεί.
    Οι εικόνες που περιγράφεις μου θύμησαν ανάλογες ευτυχισμένες στιγμές του παρελθόντος που τα παιδιά μου ήταν μικρά οι γονείς μου ζούσαν.Ενιωσα ένα δάκρυ να κυλάει στα μάτια μου. Γιαυτό που δεν θα γυρίσει πίσω ποτέ.
    Φίλε μου νάσαι καλά με συγκίνησες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. αΚενταυρου καλησπερα, προσεχε τι γραφεις, το karfoma με ''δινει'' οπου μπορει, απο γιαγια αντιγονη, φοραδα στ' αλωνι,taspa, τωρα θα αρχισει να λεει για το τι τρωμε, δεν πιστευεις?Περιμενε και θα δεις, την λεξη αγαντα την πολυλενε στα νησια, απο επαγγελματικη ''διαστροφη''-αγαντα τον καβο[κρατα δυνατα, παση θυσια] και το βρηκα ακριβως ετσι στην βικιπαιδεια,,,,,,Η λέξη Αγάντα αποτελεί φραγκολεβαντίνικο κοινό ναυτικό κέλευσμα.

    Συνήθως το κέλευσμα «αγάντα!» δίδεται σε περιπτώσεις χειρισμών προς διατήρηση έστω και μετά κόπου της υφιστάμενης κατάστασης, είτε προς ναύτες κατά τη πρόσδεση των πλοίων, είτε προς χειριστές ανυψωτικών μέσων. Ιδιαίτερα όμως και ποιο συχνά ακούγεται από τους Πλοηγούς προς τους Κυβερνήτες των ρυμουλκών κατά τους χειρισμούς μεθόρμισης των πλοίων.

    Αποτελεί τη προστακτική του ρήματος «αγαντάρω» εκ παραφθοράς του ενετικού «αγκουαντάρε».Για τα υπολοιπα ειναι οπως τα λες, σκεψεις, δρασεις, που ομορφηναν-ομορφαινουν την ζωη, που πανω-κατω ειναι ολων μας ιδιες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή