Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011



ΑΓΑΝΤΑ...


ΣΥΣΣΙΤΙΑ ΕΠΙ ΠΛΗΡΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥΣ

Εμπορεύονται την ένδεια που προκαλεί η αντιλαϊκή πολιτική

Πάνω από 14.000 στελέχη του Στρατού θα πληρώνουν για να τρώνε στις μονάδες που υπηρετούν.

Εμπορευματοποίηση της ένδειας στην οποία έχει οδηγήσει τα μόνιμα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων με τις συνεχείς περικοπές μισθών, στο πλαίσιο της γενικευμένης αντιλαϊκής λαίλαπας, επιχειρεί η κυβέρνηση, με την τιμολόγηση των συσσιτίων που ξεκίνησε η στρατιωτική ηγεσία, με πρωτοβουλία του αρχηγού ΓΕΕΘΑ.

Μετά την πιλοτική και δωρεάν εφαρμογή του μέτρου και τη μεγάλη προσέλευση που παρουσιάστηκε, το ΓΕΕΘΑ έστειλε τις προηγούμενες μέρες σήμα στις μονάδες, με το οποίο ορίζεται το κόστος ανά μερίδα στα 2,16 ευρώ.

Το ποσόν αυτό θα επιβαρύνει όσα στελέχη, επαγγελματίες οπλίτες, υπαξιωματικοί και αξιωματικοί μέχρι το βαθμό του ανθυπολοχαγού, δεν έχουν υπηρεσία και επιλέγουν να μείνουν το μεσημέρι εντός στρατοπέδου προκειμένου να σιτιστούν.

Οι αξιωματικοί από υπολοχαγό και πάνω, έτσι κι αλλιώς, καλύπτονται από τις κατά τόπους λέσχες αξιωματικών.

Σημειώνεται πως τις πρώτες μέρες του μέτρου, που ήταν χωρίς χρέωση, πάνω 14.000 στελέχη επέλεξαν την καθημερινή τους σίτιση εντός στρατοπέδου, με εκτιμώμενο μηνιαίο κόστος 500.000.

Μάλιστα το ΓΕΕΘΑ έκανε και παζάρια, αφού η αρχική του πρόταση ήταν για 1,90 ευρώ ανά γεύμα, αλλά το Ελεγκτικό Συνέδριο, όπου υποβλήθηκε προς έγκριση, έκρινε ότι η τιμή δεν θα μπορούσε να είναι κατώτερη του προβλεπόμενου κόστους των 2,16 ευρώ ανά γεύμα, όπως αυτό προβλέπεται από τον Κανονισμό Τροφοδοσίας των Ενόπλων Δυνάμεων.

(Στο πρόγραμμα μπορούν ακόμα να ενταχθούν και μέλη του πολιτικού προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων).

Υπενθυμίζεται πως ο Σύνδεσμος Υποστήριξης και Συνεργασίας Μελών Ενόπλων Δυνάμεων (ΣΥΣΜΕΔ), μέλη του οποίου είναι εν ενεργεία στελέχη και από τους τρεις κλάδους, έχει επισημάνει ότι οι Ελληνες στρατιωτικοί μέσα σε λιγότερο από μια διετία έχουν χάσει περισσότερο από το 30% του εισοδήματός τους» και «έχουν οδηγηθεί οικογενειακώς σε κατάσταση πενίας, όντες οι πιο χαμηλά αμειβόμενοι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα».


ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ


ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Τους λείπει και το ψωμί

«(...) θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι μετά από επικοινωνία που είχαμε με την Διευθύντρια (...) υπάρχουν οκτώ παιδιά του σχολείου των οποίων οι οικογένειες αντιμετωπίζουν σοβαρό οικονομικό πρόβλημα με συνέπεια τον υποσιτισμό των παιδιών.
Σας παρακαλούμε θερμά για τις δικές σας ενέργειες ώστε να εξασφαλιστεί βοήθεια του δήμου μας για τους μικρούς μαθητές που την έχουν ανάγκη».

Το αίτημα έφτασε με σήμανση «ΕΞ. ΕΠΕΙΓΟΝ» στο Δημοτικό Βρεφοκομείο του Δήμου Αθήνας από τη Δημοτική Επιτροπή Παιδείας της 1ης Δημοτικής Κοινότητας και αφορά πεινασμένα παιδιά σε δημοτικό σχολείο των Εξαρχείων.

Αλλο ένα σχολείο, άλλη μια περιοχή που απευθύνεται στο Βρεφοκομείο λόγω της υποδομής που έχει (εξειδικευμένο προσωπικό, μαγειρεία, διανομή) να του στείλει μερίδες φαγητό για να ταΐσει πεινασμένους μαθητές του.

Ηδη το ίδρυμα έχει δεχτεί ανάλογα αιτήματα και στέλνει φαγητό σε νηπιαγωγεία και δημοτικά σε Ανω και Κάτω Πατήσια, Γκράβα, Κολωνό, Μεταξουργείο, Ακαδημία Πλάτωνα, Βοτανικό, Λόφο Στρέφη και Θησείο, δείγμα κι αυτό ότι η πείνα που θερίζει τις λαϊκές οικογένειες απλώνεται με γοργούς ρυθμούς σε όλες τις λαϊκές γειτονιές της πόλης.

Ταυτόχρονα αυξάνονται τα αιτήματα ενίσχυσης και από οργανώσεις που ασχολούνται με την παροχή βοήθειας προς παιδάκια σε ανάγκη.

Μετά το Κέντρο Συμπαράστασης Παιδιών και Οικογένειας στον Κολωνό (καλύπτει ανάγκες παιδιών που κατοικούν σε Μεταξουργείο, Κολωνό, Βοτανικό) το οποίο ζήτησε επιπλέον δέκα μερίδες φαγητού από όσες έστελνε από πρωτύτερα εκεί το Βρεφοκομείο, και η «Κιβωτός του κόσμου» έστειλε αίτημα για «είκοσι τεμάχια ψωμί ακόμα μαζί με τις άλλες ποσότητες που παραμένουν ως έχουν», αποτυπώνοντας «μία επιπρόσθετη κατάσταση που αντιμετωπίζουμε στο συσσίτιό μας».

Αλλα κουραγιο...




υσ ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ

«- Πια δεν μπορώ! Θα φύγω φτερωτός
στον "ελεύθερον κόσμο του φωτός"!
(Οχι Αφρικα κι Ασία! Καθημερνά
φωτιά κι ατσάλι ο Αθάνατος κερνά.)

Θα γεννηθώ ξανά, όπως θέλω, κι όσο
μπορώ και θέλω εγώ να μεγαλώσω!
(Ιδού στάδιον δόξης σου λαμπρόν,
αθάνατη λεξούλα του Καμπρόν!)

- Αν απ' εδώ σ' αφήσουν κι αν εκεί
σε δεχτούνε, θ' αλλάξεις φυλακή.
Ανάσα πουθενά του δουλευτή
που προσκυνά, ο φτωχός, να βολευτεί.

Χιλιάδες μίλια πέρα, αιώνες πίσω,
φτηνά το κρέας πουλιέται τ' ανθρωπίσο.
Ξέν' οι λαοί στον τόπο τους και δούλοι,
δεν έχουνε πατρίδα, οχτροί και μούλοι!

Οπου να πας, ξένος και δούλος, κι όπου
σταθείς, θα χάνεις κάθε αξία τ' ανθρώπου.
Αλλού να γεννηθείς κι αλλού να πας,
παντού θα σε χτυπούν, αν δε χτυπάς!

Πουθενά δε θα μείνεις. Κάθε λίγο
θα παίρνεις το δισάκι σου: "Θα φύγω!"
Οι αλυσίδες σου στο 'να το σακί,
στ' άλλο ο τάφος σου - κι ώρα σου κακή!

Τι τα θέλεις φτερά και πλοία κι οδό;
Ο "ελεύθερός σου κόσμος" είν' εδώ.
Κόσμος θανάτου, απάτης και φαλλού!
Ολα τα 'χεις, γιατί να πας αλλού;
(ψιθυριστά)
Αν ζητάς ανθρωπιά και δίκιο νόμο,
δεν είν' εκεί που πας. Ν' αλλάξεις δρόμο!»

4 σχόλια:

  1. Το ποιμα ειναι...Για τους Σοβιετικους Πολιτες...Που "δωσανε" αβλεπι..!! τη χωρα τους...Για δυο ζευγαρια καλσον;;!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Mαστορα καλημερα, το ποιημα ειναι για οσους μπροστα στο προσκαιρο, ''σημερινο'' και προσωπικο τους οφελος, υποθηκευουν, το μελλον της χωρας τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πίσω στη δεκαετία του Σαράντα!
    Καλό βράδυ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή