Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011
















ΑΓΑΝΤΑ...

ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΩΝ ΣΕ ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΜΕ


Νεκρός ο Δημήτρης Κοτζαρίδης, συνδικαλιστής του ΠΑΜΕ.


Συλλυπητήρια του ΚΚΕ στην οικογένειά του.


Πάνω από 80 οι τραυματίες.


Οι προβοκάτορες των κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών απέτυχαν να διαλύσουν τη διαδήλωση.


ΚΚΕ: Τεράστια η ευθύνη της κυβέρνησης για τη δολοφονική επίθεση.


ΠΑΜΕ: Το εργατικό - λαϊκό κίνημα έχει τη δύναμη και την πείρα, για να τους κόψει το χέρι.

Αθλιος πρωταγωνιστής ο «ΣΚΑΪ»

Η προπαγάνδα των αστικών ΜΜΕ έδειξε για άλλη μια φορά την αθλιότητά της παρουσιάζοντας την οργανωμένη, προσχεδιασμένη από κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς δολοφονική επίθεση στη διαδήλωση του ΠΑΜΕ, με νεκρό συνδικαλιστή του.

Επιδίωξη, να στοχοποιήσουν το ΠΑΜΕ, τα ταξικά συνδικάτα.

Πρωταγωνιστής ο «ΣΚΑΪ», που μιλούσε όλη μέρα χτες για «κόκκινη δύναμη καταστολής», σπρώχνοντας στο χτύπημα της διαδήλωσης, και ότι το ΠΑΜΕ «δεν είναι αθώο» για τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε.

Το ίδιο έκαναν και διάφορα σάιτ όπως η «Ζούγκλα».

Αλλα αστικά κανάλια αμφισβητούσαν τη σχέση κρατικών μηχανισμών με τους προβοκάτορες, αλλά και την αιτία του θανάτου στη δολοφονική επίθεση, ενώ απέδιδαν στο ΠΑΜΕ ρόλο «προστασίας της Βουλής», όταν περιφρουρούσε τη διαδήλωση, προβοκάροντας ότι το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ προστατεύουν τους αστούς («ΜΕΓΚΑ»).

Οι λαλίστατοι δημοσιολόγοι τους δεν απαντούν πού βρέθηκαν αστυνομικά κλομπ, κροτίδες κρότου - λάμψης και καπνογόνα - χημικά, δολοφονικά όπλα που μόνο οι κρατικοί μηχανισμοί έχουν, στα χέρια των προβοκατόρων.

Μίλησαν για παθολογικά αίτια θανάτου όταν οι προβοκάτορες επιτέθηκαν με τέτοια όπλα, όπως τα χημικά.

Αλλοι προβοκάροντας μίλησαν για υποκατάσταση της Αστυνομίας από το ΠΑΜΕ («ΑΛΤΕΡ»).

Αλλοι εντάσσουν τους κουκουλοφόρους προβοκάτορες στο κίνημα, μιλώντας για «εμφύλιο» («ΚΟΝΤΡΑ»).

Είναι επικίνδυνοι.

Και μέσα σ' όλα το ράδιο «Κόκκινο» του ΣΥΝ, που επιτέθηκε στο ΠΑΜΕ γιατί διαδήλωνε στο Σύνταγμα, ενώ την προηγούμενη μέρα ο δημοσιογράφος τους Δαράτος έγραφε στην «Ελευθεροτυπία» να ξεμπερδεύουμε με το ΚΚΕ.

Συγχρονισμένη αντεργατική - αντιλαϊκή, αντιΠΑΜΕ ύπουλη επίθεση.

Στόχος, να βγει λάδι το κράτος και η κυβέρνηση από την πολιτική ευθύνη της δολοφονικής επίθεσης.

Ο λαός έχει το λόγο.

Βάσει σχεδίου...

Λίγα λεπτά μετά τη μία και μισή χτες το μεσημέρι βγήκαν από το σταθμό του ηλεκτρικού στο Μοναστηράκι.

Ενας μικρός «μαύρος» στρατός, με κουκούλες, κράνη, κραδαίνοντας ξύλα και ρόπαλα, τρέχοντας συντεταγμένα με παραγγέλματα και αρχηγό, σκορπίζοντας στο πέρασμά τους τον τρόμο και τον πανικό.

Αυτός ήταν και ο στόχος που με ευκολία πέτυχαν, αφού ο κόσμος που βρισκόταν μπροστά στην πλατεία παραμέριζε έντρομος και έτρεχε για να προφυλαχθεί όπου μπορούσε.

Κινούμενοι ολοφάνερα βάσει σχεδίου κατευθύνθηκαν στην είσοδο του μετρό επί της οδού Αθηνάς για να επιτεθούν στις ομάδες των μοτοσικλετιστών της ΔΙΑΣ.

Η αψιμαχία κράτησε ελάχιστα δευτερόλεπτα και έληξε με τη ρίψη μιας χειροβομβίδας κρότου λάμψης.

Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι αμέσως έσπευσαν επί τόπου δεκάδες ακόμα μοτοσικλέτες της Αστυνομίας, οι περίπου 30-40 κουκουλοφόροι προχώρησαν ανενόχλητοι, λες και τους «κατεύθυναν» προς το Σύνταγμα που «ξεχείλιζε» από μυριάδες λαού.

Μετά από μία περίπου ώρα οι κουκουλοφόροι είχαν αναλάβει δράση κατά του ΠΑΜΕ, που από την πρώτη στιγμή φαινόταν ότι ήταν ο πραγματικός στόχος.


Βρωμιά χωρίς προηγούμενο

Σε ένα ραδιοφωνικό πηγαδάκι που έστησαν χτες ο Πορτοσάλτε του ΣΚΑΪ και οι αισχροί σαλτιμπάγκοι που αυτοαποκαλούνται «θεατρική ομάδα» και παρουσιάζουν στον ίδιο σταθμό την εκπομπή «Το Ιδρυμα», έριχναν χτες το μεσημέρι νερό στο μύλο της προβοκάτσιας που ακολούθησε, λέγοντας ότι «τα χημικά της αστυνομίας είναι καλύτερα από τα κοντάρια του ΠΑΜΕ» και ότι το ΠΑΜΕ αποτελεί «κόκκινη δύναμη καταστολής».

Η βρωμιά και το μίσος τους για το ταξικό κίνημα είναι τέτοιο, που δε διστάζουν με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο να δικαιολογήσουν την επίθεση στο λαϊκό κίνημα από τους μηχανισμούς του κράτους, ταυτίζοντας το ΠΑΜΕ με τις δυνάμεις καταστολής.

Είναι κομμάτι της προπαγάνδας που θέλει το λαό στη γωνία, τσακισμένο και τρομαγμένο, για να γλεντάνε τα αφεντικά.

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι ίδιοι συντελεστές και ο ίδιος σταθμός ακολουθούν την ίδια προβοκατόρικη τακτική.

Ο λαός είναι αυτός που φοβούνται και από το λαό τελικά θα βρουν το δάσκαλό τους η πολιτική και η βρωμιά που υπερασπίζονται.


«Εθνο»-προβοκάτσιες

Συστηματικά εδώ και καιρό τα αστικά ΜΜΕ δηλητηριάζουν τη λαϊκή συνείδηση με την ιδέα του «συστημικού» ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ που περιφρουρεί το αστικό Κοινοβούλιο και σώζει το αστικό σύστημα.

Από την προβοκάτσια ολκής δε θα μπορούσε βέβαια να λείπει το «Εθνος», που με δύο χτεσινά σχόλιά του προχωρά ένα ακόμα βήμα παραπέρα αφήνοντας άθλια υπονοούμενα για συνεννόηση με την αστυνομία και άλλα παρόμοια.

Στο πρώτο σχόλιο με τον τίτλο «Περιφρούρηση» σημειώνονται τα εξής: «Μια άκρως εντυπωσιακή... ηρεμία, παρά τον τεράστιο όγκο του κόσμου, επικρατούσε στη συγκέντρωση των απεργών στην πλατεία Συντάγματος μέχρι νωρίς το μεσημέρι.
Αιτία η οργανωμένη περιφρούρηση των μελών του ΠΑΜΕ, οι οποίοι σχηματίζοντας ανθρώπινη αλυσίδα δεν άφηναν τους διαδηλωτές να πλησιάσουν στη Βουλή.
Γύρω στις 2 μετά το μεσημέρι, όταν τελείωσε η συνάντηση της Αλ. Παπαρήγα με τον πρωθυπουργό, η γ.γ. του ΚΚΕ έκανε δηλώσεις στις κάμερες για τη συνάντηση και έπειτα, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, κατέβηκε στην πλατεία.
Σε χρόνο-μηδέν τα μέλη του ΠΑΜΕ απομακρύνθηκαν από τη συγκέντρωση και εν συνεχεία ξεκίνησαν τα επεισόδια. Τυχαίο;».

Και αμέσως μετά ακολουθεί δεύτερο, εξίσου βρώμικο και άθλιο με τίτλο «Εύσημα στο ...ΠΑΜΕ»: «Νωρίτερα, πάντως, χθες το πρωί, στο περιστύλιο της Βουλής, αρμόδιο κυβερνητικό στέλεχος ρωτήθηκε αν η αστυνομία έχει έρθει σε κάποια είδους συνεννόηση με το ΠΑΜΕ.
Εκείνος απάντησε ότι όσο λειτουργεί με αυτό τον τρόπο το ΠΑΜΕ, η αστυνομία... δεν χρειάζεται!».

Ο λαός όμως δεν πέφτει στη λούμπα.

Γνωρίζει πολύ καλά ποιοι είναι οι φίλοι και ποιοι οι - ταξικοί - εχθροί του.

«Το ΠΑΜΕ είναι υπεράνω των νόμων».

Η δήλωση αυτή έγινε αφού πια ήταν γνωστό και εξόφθαλμο το παιχνίδι που το κράτος παρέα με το παρακράτος των αναρχοφασιστοειδών είχαν παίξει χτες στην Αθήνα.

Η δήλωση ανήκει στο γνωστό καρατζαφυρεροειδές, τον Αδωνη Γεωργιάδη (στον ρ/σ «Real»).
Και το σχόλιο αυτό νομίζουμε είναι υπεραρκετό: «Καρατζαφυρεροειδές»...

Αλλα κουραγιο...





υσ Δεν σας θέλει ο λαός,
τις «κουκούλες» σας και μπρος!

2 σχόλια:

  1. Δημήτρη καλησπέρα.
    όλοι αυτοί που αναφέρεις, κόμματα, ομάδες, μπαχαλάκηδες, μμε, δημοσιογράφοι γλείφτες του συστήματος, "προοδευτικοί" διανοούμενοι και φασιστοειδή, αποδεικνύουν διαρκώς το μίσος τους απέναντι στους κομμουνιστές και ό,τι αυτοί και οι ιδέες τους πρεσβεύουν. Αποκαλύπτουν όμως και το φόβο τους γι' αυτούς. Τρέμουν τη διαφαινόμενη άνοδο της επιρροής του κκε στο λαό. Φοβούνται τις μεγάλες διαδηλώσεις του παμε, που δεν μπορούν να τις ελέγξουν. Οι δήθεν "απολιτίκ" και "λάιτ" διαμαρτυρόμενοι της μούτζας και του "ουστ". Αυτοί που καλούν το λαό να βάλουμε πλάτη "ολοι μαζί" για να σωθεί η "πατρίδα". Τίνος η πατρίδα όμως;
    Αυτά τα ξέρουν και τα καταλαβαίνουν πολύ καλά και όλοι αυτοί οι ..."αναρχικοί επαναστάτες" (χα-χα) του γλυκού νερού. Καταστροφείς και πλιατσικολόγοι κουκουλοφόροι. Ξέρουν επίσης πως στην κοινωνία που οραματίζονται και παλεύουν για να χτίσουν οι κομμουνιστές, δεν έχουν καμία απολύτως θέση. Και το μίσος τους γίνεται τρόμος...
    Καλή δύναμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οικοδομε καλησπερα, κατα βαθος δεν φταινε αυτοι, δεν ξερουν, δεν εχουν μαθει, δεν εχουν ακουσει, τι ειναι προσφορα και με τιμημα και την ζωη σου σε ιδανικα, που θα επηρεασουν την ζωη προς το καλυτερο, ολων των συνανθρωπων μας, πιστευεις οτι εχουν διαβασει αυτο,
    Μες στην υπόγεια την ταβέρνα,
    μες σε καπνούς και σε βρισιές,
    (απάνου εστρίγγλιζε η λατέρνα)
    όλη η παραία πίναμε εψές,
    εψές, σαν όλα τα βραδάκια,
    να πάνε κάτου τα φαρμάκια.

    Σφιγγόταν ο ένας πλάι στον άλλο
    και κάπου εφτυούσε καταγής,
    ω! πόσο βάσανο μεγάλο
    το βάσανο είναι της ζωής!
    Οσο κι ο νους αν τυραννιέται
    άσπρην ημέρα δε θυμιέται!

    (Ηλιε και θάλασσα γαλάζα
    και βάθος του άσωτου ουρανού,
    ω! της αυγής κροκάτη γάζα
    γαρούφαλλα του δειλινού,
    λάμπετε-σβήνετε μακριά μας,
    χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!)

    Του ενού ο πατέρας χρόνια δέκα
    παράλυτος - ίδιο στοιχιό
    του άλλου κοντόμερη η γυναίκα
    στο σπίτι λιώνει από χτικιό,
    στο Παλαμίδι ο γυιός του Μάζη
    κ' η κόρη του γιαβή στο Γκάζι.

    -Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
    -Φταίει ο θεός που μας μισεί!
    -Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
    -Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!
    "ποιος φταίει; Ποιος φταίει;... κανένα στόμα
    δεν τόβρε και δεν τόπε ακόμα.

    Ετσι, στην σκοτεινή ταβέρνα
    πίνουμε πάντα μας σκυφτοί,
    σαν τα σκουλήκια κάθε φτέρνα
    όπου μας εύρει, μας πατεί:
    δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα!
    προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα! Βαρναλης, η αυτο,
    «Γλυκέ μου εσύ δε χάθηκες, μέσα στις φλέβες μου είσαι.

    Γιε μου στις φλέβες ολουνών, έμπα βαθιά και ζήσε.

    Δες, πλάγι μας περνούν πολλοί, περνούν καβαλαραίοι,

    όλοι στητοί και δυνατοί και σαν κ' εσένα ωραίοι.

    Ανάμεσά τους, γιόκα μου, θωρώ σε αναστημένο,

    στο θώρι τους το θώρι σου μυριοζωγραφισμένο.

    Κι ακολουθάς και συ νεκρός κι ο κόμπος του λυγμού μας

    δένεται κόμπος του σκοινιού για το λαιμό του οχτρού μας». Ριτσος, η τουτο,
    Ἡ ζωὴ δὲν εἶναι παῖξε-γέλασε
    Πρέπει νὰ τήνε πάρεις σοβαρά,
    Ὅπως, νὰ ποῦμε, κάνει ὁ σκίουρος,
    Δίχως ἀπ᾿ ὄξω ἢ ἀπὸ πέρα νὰ προσμένεις τίποτα.
    Δὲ θά ῾χεις ἄλλο πάρεξ μονάχα νὰ ζεῖς.

    Ἡ ζωὴ δὲν εἶναι παῖξε-γέλασε
    Πρέπει νὰ τήνε πάρεις σοβαρὰ
    Τόσο μὰ τόσο σοβαρὰ
    Ποὺ ἔτσι, νὰ ποῦμε, ἀκουμπισμένος σ᾿ ἕναν τοῖχο
    μὲ τὰ χέρια σου δεμένα
    Ἢ μέσα στ᾿ ἀργαστήρι
    Μὲ λευκὴ μπλούζα καὶ μεγάλα ματογυάλια
    Θὲ νὰ πεθάνεις, γιὰ νὰ ζήσουνε οἱ ἄνθρωποι,
    Οἱ ἄνθρωποι ποὺ ποτὲ δὲ θά ῾χεις δεῖ τὸ πρόσωπό τους
    καὶ θὰ πεθάνεις ξέροντας καλὰ
    Πὼς τίποτα πιὸ ὡραῖο, πὼς τίποτα πιὸ ἀληθινὸ
    ἀπ᾿ τὴ ζωὴ δὲν εἶναι.

    Πρέπει νὰ τηνε πάρεις σοβαρὰ
    Τόσο μὰ τόσο σοβαρὰ
    Ποὺ θὰ φυτέυεις, σὰ νὰ ποῦμε,
    ἐλιὲς ἀκόμα στὰ ἑβδομῆντα σου
    Ὄχι καθόλου γιὰ νὰ μείνουν στὰ παιδιά σου
    Μὰ ἔτσι γιατὶ τὸ θάνατο δὲ θὰ τόνε πιστεύεις
    Ὅσο κι ἂν τὸν φοβᾶσαι
    Μὰ ἔτσι γιατί ἡ ζωὴ θὲ νὰ βαραίνει
    πιότερο στὴ ζυγαριά. Ναζιμ Χικμετ και ποσοι ποιητες και ποσοι πεζογραφοι και ποσα λογια ομορφα τυπωμενα στο χαρτι, εχασαν που δεν τα διαβασαν και εγιναν, ορνια και λυκοι και τσακαλια, που κατασπαραζουν τα ονειρα τους, το αυριο τους.

    Οσους απ'αυτους θελουν να ΖΗΣΟΥΝ και να ΠΑΛΕΨΟΥΝ για μια καλυτερη ζωη, πρεπει να τους βοηθησουμε, πρεπει να ''κυλιστουμε'' στον βουρκο τους και να τους τραβηξουμε εξω στην ΖΩΗ, τους αλλους που μαθανε στην βρωμα και εγινε η πεμπτουσια της ζωης τους, που χαθηκαν στην λασπη, αυτους η ιδια η ΖΩΗ, θα τους τιμωρησει, μολις ερθει η ωρα τους.

    Καλη δυναμη και σ'εσενα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή