Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010











ΑΓΑΝΤΑ...
Αιγινα, 1936, Πασχα.
Θεια Παρασκευουλααααααα, φωνη με βαθυ λαμδα και ψιλο αλφα---λεμε για τους βορειοελλαδιτες---, αλλα ας τα ''δουμε'' απο την αρχη τα ''γεγονοτα''.
Εκει στην περιοχη πανω απο την πολη της Αιγινας, πολη τοτε, που λεει ο λογος, ειναι η περιοχη ''χαλικακι'', απεναντι απο το ''κοκκινο καστρο''---της οικογενειας Μελα, ειχε μεινει και ο Παυλος Μελας--- μενει η οικογενεια του μπαρμπα-Μητσου, ετσι και ειχες κανει παιδια, ο τιτλος μπαρμπας, ητανε ''δικαιωματικος'', πεντε παιδια, τρια αγορια, δυο κοριτσια.
Αργια για τα σχολεια, το παιδομανι γυριζει στην ''αυλη'' του νησιου απο το λιμανι, μεχρι πανω στον Ασωματο, απο τον φαρο, τα πευκακια, την Αυρα, τ'αρχαια, ''λυσσομανανε'' τα σχολαρουδια, που να τα προλαβουν οι μανες, κοπαδι, οι γειτονιες του νησιου εχουν ανασταση ολη την μεγαλη εβδομαδα, απο τις χαρουμενες φωνες τους και τα γελια, κοριτσια, αγορια ανακατα, τρεχουν παιζουν, μαλλωνουν, φιλιωνουν, δερνονται, αγαπιονται, διακοπες.
Ο Γιωργακης με τον φιλο του τον Θανασακη γυρωφερνουν απο εδω και απο εκει, εχουν ξεκοψει απο το κοπαδι, εκει που καθονται και πετουν πετρες στην απεναντι μαντρα, να σου ο μεγαλος ξαδελφος του Γιωργακη, ο Παντελης, μεγαλος που λεει ο λογος, 10 χρονων, τι κανετε εκει μωρε?
Θελετε να σας κερασω κρασι απο το δικο μας?
Πειρασμος για τα ''μικρα'', εχουν δοκιμασει στα κρυφα στα σπιτια τους, σαν καλο ''αναψυκτικο'' να ειναι σκεφτονται, παμε.
Εκει διπλα στο κτημα του Μελα, στην αλλη του πλευρα, προς τα κατω στο λιμανι, μεγαλο κτημα, αρχοντες τους ελεγαν οι παλιοι, διπλα στην μαντρα, ειναι το σπιτι που μενει ο Παντελης με την γιαγια του, στο ισογειο, στο πρωτο δωματιο, κατεβαινες 2 σκαλια, ειναι τα 1000αρια βαρελια, η γιαγια του Παντελη, το πουλαει το κρασι.
Ξεκρεμαει απο το καρφι που ειναι στον τοιχο, τα μισοκιλα που εχει η γιαγια για να βλεπει την ποσοτητα που πουλα, τα γεμιζει, στην υγεια μας, τσουκου-τσουκου, σε κανενα τεταρτο παει το αδειασανε το μισοκιλο, ευφορια, γελια μεχρι δακρυων, ετσι στον βροντο, μια ματια και γελια, ειναι και ο Γιωργακης ''λιανος'', ασυνηθιστος, ανοιγει την πορτα γελωντας και αρχιζει και τρεχει, τρεχει γρηγορα, κανει κατα κατω στο λιμανι, γελαει και τρεχει, συνερχονται τα αλλα δυο ''μπεκρουλακια'' και τον παιρνουν στο κατοπι, γρηγορα φωναζει ο ''μεγαλος'' ο Παντελης, παει στο λιμανι, τρεχουν αλλα δεν τον φτανουν, πολλα ''οκτανια'' το κρασι, φοβουνται, μη πεσει στο νερο και πνιγει, ετσι που ειναι μεθυσμενακι, τον κυνηγουν κοντα στο τεταρτο, δεν τον σταματαει κανεις, εχει πεσει συναγερμος σε ολη την ''μαριδα'', μπροστα το γελαστο ''μεθυσμενακι'' και απο πισω οι ''ξεμεθυστοι'', κανουν συμβουλιο, φευγει ενας και παει στο σπιτι του Γιωργακη.
Θεια Παρασκευουλααααααα, βγαινει στην πορτα η μανα του Γιωργου, σιγα βρε και επεσε να κοιμηθει ο Μητσος, απο τον φουρνο μολις ηρθε, θειααααα, ο Γιωργος, το και το, Μητσοοοοοο, το παιδι, σηκωνεται απο το κρεββατι, με τις σωβρακες και την φανελα την μαλλινη, χειμωνα-καλοκαιρι, φτιαχνει τα μαλλια με το χερι, στριβει τις μουστακες, που ειναι βρε τωρα ο Γιωργης?
Μπαρμπα Μητσο, κανει φοβισμενα ο ''μαντατοφορος'', κει και δειχνει το λιμανι, ντυνεται, παμε να μου δειξεις, ο Γιωργης ακαταπαυστος τρεχει πανω-κατω, χαρουμενος, ''ελευθερος'', καποιος το πλησιαζει, κοιτα πιο καλα και βλεπει τον πατερα του, 8 χρονων αλλα ξερει οτι τωρα ο μπαμπας του επρεπε να κοιμαται μετα απο την δουλεια στον φουρνο, βλεπει το βλεμμα του, αυστηρο, αλλα και με ενδιαφερον να τον κοιτα, παει κοντα του, δεν τον φοβαται τον πατερα του, δεν τον εχει χτυπησει ποτε, μια κουβεντα τους λεει παντα, ΑΡΚΕΤΑ, ελα δω, παει τρεχοντας, τον παιρνει αγκαλια και τον παει σπιτι, τι επαθες μωρε, η μανα του, σκασμενη τον ρωταει, γελαει ο μικρος, ελα δω, βαζει ενα φτερο γαλοπουλας στο λαδι, το βαζει στο στομα του μικρου ''μπεκρουλα'' και μετα την ρουκετα που ακολουθει, τα παντα επανερχονται στο ρυθμο τους, ο μπαρμπα-Μητσος στο κρεββατι, η θεια Παρασκευουλα στις δουλειες της και ο ''ξεμεθυστος'' Γιωργακης με τον συνομιλικο του τον Θαναση και τον ''μεγαλο'' τον Παντελη, ανταμα με την υπολοιπη ''μαριδα'', καταστρωνουν σχεδια για παιχνιδια.
Παντελη μην ξαναδωσεις κρασι στα μικρα, ακους?
Ναι θεια.
Αντε καλο παιχνιδι.

Αλλα κουραγιο...


υσ ''τοτε'' που οι γονεις δεν ''τρεμανε'' για τα βλασταρια τους.

14 σχόλια:

  1. ΑΧ μωρέ Δημήτρη τι όμορφες ζωγραφιές είναι αυτές που ζωγραφίζεις.
    Να είσαι καλά και κοίτα,μέρες που είναι,με μέτρο ε,με μέτρο.
    Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δημήτρη, υπέροχη η αφήγησή σου.
    Και ξέρεις! Το έχω ζήσει!!!
    Ουρλιαχτό, μάτια διασταλμένα, ο τρόμος προσωποποιημένος στη θέα του μεθυσμένου εφήβου:
    'Π., το παιδίιιιιιι"
    Κι εκείνος ψύχραιμος μέχρι αναισθησίας δε σηκώνεται από το κρεβάτι:
    "Καλά, βγάλτου μια φωτογραφία, να δει πως ήταν και να θυμάται τα χάλια του"...
    Αχ οι άντρες...
    Τελικά όμως είχε δίκιο. Μεθύσι ήταν, πέρασε. Και ο νεαρός δεν ξαναφάνηκε ποτέ πιωμενος.

    Καλό βράδυ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. καλησπερα Δημητρη........χρονια πολλα με υγεια και δυναμη σε ολους μας!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. χαχαχαχαχαχαχαχα...
    Την ευχη μου νε εχεις....
    Κακο χρονο να ΜΗΝ εχεις...
    Με πεθανες...
    Εθυμηθηκα και τα δικα μου τα χαλια...Χαλια ατελειωτα...
    Και τωρα τα βλεπω στα παιδια...Με τη σειρα...
    Και στριγκλιζει η Κυρα...Και φοβαμαι κι εγω...
    Οχι γιατι πινουνε...Αλλα γιατι δεν ξερουνε να διασκεδασουνε...
    Γιατι δεν αγαπανε τους φιλους τους...Αλλα τους
    ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ Δημητρη...Αυτο με φοβιζει...
    Δε ζητανε να ερθουνε στο κεφι...Να γελασουνε...
    Να ελευθερωουνε απο τα πρεπει...Να παρουνε κουραγιο, να πουνε στο κοριτσι/ το αγορι...
    Το νταλκα...
    Θελουνε ...τελειως να...ξεφυγουνε, απ αυτο που ζουνε...Να ζησουνε κατι αλλο...Φανταστικο...
    Να νοιωσουνε τα ονειρα τους...Σαν πραγματικοτητα...Να φερουνε την αληθεια στην "αληθεια"...
    Γι αυτο φοβαμαι...
    Γιατι το κρασακι, η ρακη...Δεν φτανει για τετεια...Θες ...αλλα πιωματα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Β.Β καλησπερα, τις ζωγραφιες μου τις ''εδωσε'' ο Γιωργακης απο το τηλεφωνο, σημερα το μεσημερι που μιλησαμε, αντιγραφη εκανα.
    Με μετρο, αλλα αυτο το κατινακι ειναι master sef, οποτε, εχουμε μπλεξει, κοιλιες με κορδονια, ασε να παει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Alla logia καλησπερα, εχεις εμπειρια στο............''αθλημα'', σαν να λεμε, μεχρι στιγμης δεν το εχουμε περασει, αλλα εχουμε ολο τον καιρο...........μπροστα μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. OSTRIA καλησπερα, χρονια πολλα, με υγεια και δυναμη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μαστορα καλησπερα, αλλες εποχες τοτε, ο πετροπολεμος, ναι ο πετροπολεμος ειχε την ''αξια'' του, τωρα τα ''καυμενα'' τα παιδια, τα εχουν βομβαρδισει, με τοση φθηνια, τοση φανταχτερη κενοτητα, που ψαχνονται, εχουν τα δικια τους, σαμπως βρηκαν, χωματοδρομο, αδεια οικοπεδα, αυλες, με βασιλικους, μαντζουρανες, δενδρολιβανο, γινονται γλεντια στα σπιτια μας οπως παλια, να χορεψει, ο Ανδρεας---θειος μου--- χασαπικο, ο Θοδωρης---θειος μου--- ζειμπεκικο, νησιωτικα, καλαματιανα, τους επιασαν απο τα ''μουτρα'' και δωστου Ρουβα με ''φετες'' σωμα και δωστου Χατζηγιαννη με το μπειμπι φεις και την φωνη καραμελα και να βαφτικα προσωπου απο τα 12 χρονια, τα αγουροκοριτσα και να οι μπε-εμ-βε, οι πορσε, τα μερτσεντες, στην εφημεριδα του μπαμπα και στο περιοδικο της μαμας, να τα ορθαδικα με την μουσικη διαπασων και τα παιδια μας, παστες σαρδελες Μυτιληνης, εμεις φταιμε που αφησαμε τα παιδια μας στα ''χερια'' των εμπορων ονειρων, σπασιμο θελει το κεφαλι μας, να δεις Μαχαιρη πως το λενε ''αυτο'', εκμοντερνισμος, προοδος, ναι ετσι βαφτιστηκε η δυστυχια του Σαββατοβραδου, το ''ενας επανω στον αλλο'', το ''παρσιμο'' και μετα απο δω πανε κι' αλλοι, οι ''μπομπες'' αλκοολ και τα ''περιεργα'' στριφτα, ετσι για την εμπειρια, ΕΜΕΙΣ ΦΤΑΙΜΕ, τα παιδια ειναι οι μεγαλοι ΑΘΩΟΙ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ετσι κατα πως τα λες εγινε..Δημητρη...
    Τα παιδακια που ...μεγαλωσαν στα μπαλκονια...
    Με το καγκελλο καταμουτρα...Παρατημενα απο γονιους που ..."ετρεχαν" στο ονειρο των πιστωτικων καρτων...
    Αυτα που θυμουνται με νοσταλγια τα οικογενειακα γλεντια που λες...
    Ειναι οι σημερινοι..αρχηγοι των "φαν κλαμπ" των πλαστικων ειδωλων των δισκογραφικων...
    Ομως...
    Το αδιεξοδο των επιλογων τους...
    Το ομολογημενο φωτομονταζ ονειρων...
    Δεν επρεπε να τα οδηγησει και στην αμφισβητηση
    των επιλογων της τηλεορασης...
    Του περιοδικου...Της εφημεριδας..Και της εξειδανικευσης..;;
    Ποτε "θολωσε" η δικη τους κριση...;;
    Γιατι τα ναρκωτικα, οι μπομπες και οι ρεηβ συναυλιες...Υπηρχαν σα "λυση" και για τη δικη μας γενια...Και την προηγουμενη...Και παραπισω, ακομη...
    Αλλα...
    Απορριφτηκαν απο μας τους ιδιους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μαστορα καλημερα, ο εχθρος στην εποχη μας ητανε ορατος, οι γονεις μας ητανε υποψιασμενοι, εμεις περναμε μια μυρωδια της ατμοσφαιρας, το παιχνιδι του καταναλωτισμου, το χαψαμε παρ'οτι ειχαμε δει καταμουτρα τον εχθρο, πρωτα εμεις και επειδη περασαμε χρονια σφιχτα, δηλαδη δεν ειχαμε παιχνιδομηχανες, χαρτζιλικια, μεγαλιστικα πραγματα, ειπαμε ας αφησουμε τα παιδια μας να κανουν κατι πιο πολυ απο εμας και ανοιξαμε την κερκοπορτα στον τροπο ζωης που τωρα τον βλεπουμε και τον ξορκιζουμε, ποιος φταιει οτι το σεξ ξεκινα απο ηλικιες προεφηβικες, η χρηση αλκοολ και ναρκωτικων απο πολυ μικρες ηλικιες?
    ΕΜΕΙΣ, που πολυ σωστα λες, εχουμε επιδοθει στο κυνηγι του ''θησαυρου'' και ενα πρωι ανακαλυπτουμε οτι εχουμε χασει τους δικους μας θησαυρους, τα παιδια μας, σιγουρα το ''κολπο'' ειναι μελετημενο και στημενο απο ''ανωτερους'' εγκεφαλους, ποδηγετεις εναν ολοκληρο κοσμο, κανοντας τον να τρεχει πισω απο τα επουσιωδη, ριχνοντας του στα ματια, ''χρυσοσκονη'', ανεβαζοντας του, την ατομικοτητα, τον εγωισμο και τον ανταγωνισμο, κανοντας τον να συγκρινεται μονιμα με τον περιγυρο του, για το σπιτι του, το αυτοκινητο του, τα ρουχα του, την δουλεια του, τον μισθο του, τις σχολες-σπουδες των παιδιων του, πραγματα που αλλες εποχες θα ητανε το εργαλειο για να περναμε καλυτερα και να κανει η ανθρωποτητα ενα βημα προς τα εμπρος, τωρα εχουν περασει μεσα μας και εμεις τα ''φυτεψαμε'' στα παιδια μας, σαν να ειναι, ο αερας που αναπνεουμε, τα εργαλεια, τα καναμε κομματι του εαυτου μας, η μαλλον αφησαμε ''αυτους'' που μας εστησαν το δοκανο, να μας οδηγησουν σε αυτο και να πιαστουμε.........οικογενειακως

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δημήτρη με τσάκισες!Λίγο πιο πάνω απ'το κόκκινο κτίριο στην πρώτη στροφή αριστερά στο χαλικάκι ήταν το σπίτι του παππού.
    Εκεί τα καλοκαίρια, δίπλα στο μαγκάνι που ανέβαζε η γιαγιά πίναμε νερό και ποτίζαμε τις φιστικιές.
    Ξέφυγα από την ουσία αλλά με γύρισες πίσω..

    Κατινάκι μου με έκανε κομμάτια..
    Σε φιλώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δεν έχω καλό σήμα Δημητράκη...καλή χρονιά νάχουμε, υγεία προπαντώς υγεία για να αγαντάρουμε..!
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Γιαγια Αντιγονη καλημερα, ο παππους σου και η γιαγια σου, ενα ειναι σιγουρο γνωριζαν τον μπαρμπα Μητσο και την κυρα Παρασκευουλα και ισως να ειχανε κατσει σε καποια αυλη καλοκαιρι με το κουσουνι στα ποδια και να εκαναν κοπανελι οι κυριες και οι κυριοι να εστριβαν κανενα τσιγαρο.
    Συγγενεις θα βγουμε σε λιγο.
    Φιλια απο το κατινακι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Kariatida62 καλημερα, δεν εχεις σημα?
    Σημα καμπανα?
    ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ, ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ.
    Ανταποδιδω τα ματς-μουτς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή