ΑΓΑΝΤΑ...



ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΑΘΗΝΑΣ

«Η Ιστορία έχει μια αλήθεια και αυτήν τη γράφουν οι λαοί!»

Αγωνιστικό μήνυμα για την 28η Οκτώβρη

«Η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου μας διδάσκει ότι: Ο λαός έχει το δίκιο και τη δύναμη να το επιβάλει. Την ώρα που για την πλουτοκρατία σήμερα πατριωτισμός είναι να πληρώσουν οι οικογένειές μας τα σπασμένα της κρίσης τους, να συνεχίσουν να αυγατίζουν τα κέρδη τους πάνω στις πλάτες των εργαζομένων, εμείς τους απαντάμε: Πατριωτισμός είναι να μην πτωχεύσει ο λαός».

Τα παραπάνω τονίζει το Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Αθήνας σε μήνυμά του μπροστά στην επέτειο της 28ης Οκτώβρη, καλώντας τους μαθητές να το διαβάσουν στις σχολικές γιορτές.

Στο μήνυμά του το ΣΑΣΑ μεταξύ άλλων επισημαίνει:
«Η 28η Οκτωβρίου είναι αφορμή να γνωρίσουμε την ιστορική αλήθεια, να απαντήσουμε σ' όσους επιχειρούν να ξαναγράψουν την Ιστορία στα μέτρα τους.
Ο λαός βροντοφώναξε το ΟΧΙ! Η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί! Οταν έγινε η επίθεση από τους Ιταλούς, οι εντολές που έδωσε η δικτατορία του Ι. Μεταξά ήταν να πέσουν "μερικές τουφεκιές" για την τιμή των όπλων, αρνήθηκε να ελευθερώσει τους έγκλειστους αγωνιστές που είχε φυλακίσει και που ζητούσαν να πολεμήσουν στο μέτωπο και ουσιαστικά τους παρέδωσε στους κατακτητές.
Τέτοιο ήταν το "Οχι" του Μεταξά... Το "ΟΧΙ" το είπε και το έκανε πράξη ο λαός.
Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι ο λαός οργανωμένος μπορεί να τους νικήσει όλους.
Το "ΟΧΙ" σε κάθε αυταρχισμό και καταπίεση είναι δικαίωμα όπως και σήμερα η απόκρουση της αντιλαϊκής πολιτικής είναι δικό μας καθήκον, δικιά μας υπόθεση!
Οταν στη συνέχεια επιτέθηκε ο γερμανικός φασιστικός στρατός στην Ελλάδα, οι ντόπιοι επιχειρηματίες, βιομήχανοι, τραπεζίτες έλεγαν ότι ο γερμανικός στρατός είναι ανίκητος, άτρωτος και την ίδια ώρα την "έκαναν" με τα χρυσάφια τους για το Κάιρο ή όσοι μείνανε στην Ελλάδα συνεργάστηκαν με τους κατακτητές.
Το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να μην τους αφαιρεθεί η εξουσία από την ένοπλη πάλη του λαού.
Ο ελληνικός λαός έκανε πράξη το κάλεσμα "κάθε ρεματιά, κάθε χωριό, κάθε καλύβα να γίνει ορμητήριο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα".
Ο ελληνικός λαός ήταν αυτός που οργανωμένος στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ), στην Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων (ΕΠΟΝ), στον Εθνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό (ΕΛΑΣ) έδιωξε τους φασίστες κατακτητές.
Σε αυτόν τον αγώνα ο ελληνικός λαός έδωσε τα καλύτερα παιδιά του.
Και έτσι έγραψε μια από τις ενδοξότερες σελίδες της ελληνικής ιστορίας.
Ο ελληνικός λαός αγωνίστηκε για να κάνει κουμάντο ο ίδιος στον τόπο του, στον πλούτο που παράγει, κόντρα σε ντόπιους και ξένους δυνάστες.
Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος δεν ξεκίνησε από τον ψυχοπαθή Χίτλερ.
Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος έγινε γιατί οι μεγάλες δυνάμεις, ΗΠΑ - Αγγλία - Γαλλία - Γερμανία, ανταγωνίζονταν σκληρά για το ξαναμοίρασμα των αγορών, λόγω της οικονομικής κρίσης '29-'33 που όξυνε ακόμα παραπάνω τις αντιθέσεις μεταξύ τους.
Κρύβουν ότι ο φασισμός ήταν "παιδί" του καπιταλισμού.
Κρύβουν ότι μεγάλες πολυεθνικές όπως η "Φορντ", η "Τέξας Οϊλ" στήριξαν τον Χίτλερ για να ανέβει στην εξουσία.
Είχαν συμφέρον από το να επιτεθεί στη Σοβιετική Ενωση», σημειώνει το ΣΑΣΑ και καταλήγει:
«Αυτό είναι το μάθημα που παίρνουμε! Πιάνουμε το νήμα των αγώνων του λαού μας και συνεχίζουμε πεισμωμένοι ξέροντας ότι όταν ένας λαός θέλει, μπορεί»!


Για την "τιμήν των όπλων"

Μάλιστα ο αρχηγός ΓΕΣ, Αλ. Παπάγος, στις 24 Αυγούστου 1940 έστειλε αεροπορικώς στα Ιωάννινα ως προσωπικό του απεσταλμένο, τον μετέπειτα γνωστό από τα γεγονότα της Κύπρου τότε ταγματάρχη Πεζικού Γ. Γρίβα,προκειμένου να δώσει προφορικές οδηγίες περί του Σχεδίου Ενεργείας.

Ομως ο διοικητής της 8ης Μεραρχίας Χαρ. Κατσιμήτρος "αφ' ήκουσεν ταύτας και έχων υπ' όψιν του ότι οδηγίαι τοιαύτης φύσεως και σημασίας αφορώσαι την αποστολήν της Μεραρχίας, δεν πρέπει να δίδωνται προφορικώς, αλλ' εγγράφως, καθορίζουσαι σαφώς την ευθύνην του προς ον απευθύνονται αύται, προσεκάλεσε τον εν λόγω Ταγματάρχην όπως διατυπώση εγγράφως τας οδηγίας ταύτας, συνταχθέντος εις τριπλούν πρακτικού τινός, όπερ υπεγράφη παρ' αυτού και του Διοικητού της Μεραρχίας".

Με τις οδηγίες αυτές υπεδεικνυόταν στη Μεραρχία η λήψις ωρισμένων μέτρων αφορώντων την προώθηση μονάδων στη μεθόριο και την αποφυγήν επεισοδίων με τα απέναντι ιταλικά φυλάκια.

Στο τέλος των οδηγιών αυτών διετυπωνόταν η εξής ειδοποίηση του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου που... έβαζε τα πράγματα στη θέση τους: "Αναγνωρίζεται η δυσχερής θέσις εις ην ευρίσκεται η Μεραρχία. Η κυβέρνησις δεν αναμένει βεβαίως παρά της Μεραρχίας νίκας, δεδομένης της αριθμητικής υπεροχής του αντιπάλου, αναμένει όμως εκ ταύτης να σώση την τιμήν των Ελληνικών όπλων.Και προς τούτο Δύναται ο Διοικητής της Μεραρχίας να θέση τας δυνάμεις αυτής, όπως αυτός νομίζει καλύτερον".

Μάταιος... ο αγώνας

Σε απάντηση όλων των παραπάνω η 8η Μεραρχία υπέβαλε διά του Γρίβα προς το ΓΕΣ αναφορά, επί της οποίας υπήρχε στις 3 Σεπτέμβρη 1940 απάντηση του ΓΕΣ διά της υπ' αριθ. 101154 διαταγής του, με την οποία προσπαθούσε να πείσει τη Μεραρχία ότι ο αγώνας είναι... μάταιος.

Στη διαταγή αυτή επαναλαμβάνονται οι αρχικές κατευθύνσεις περί συμπτύξεως και εγκατάλειψης της Ηπείρου: "Τονίζω υμίν και τούτο παρακαλώ όπως έχητε σταθερώς εν τω νω, ίνα μη δημιουργηθώσι πεπλανημέναι εντυπώσεις, ότι ούτε η ανάληψις των επιθετικών τούτων ενεργειών είναι βεβαία, η δε εκδήλωσις του αποτελέσματος αυτών δε δύναται να είναι ει μη βραδεία. Ο κίνδυνος εχθρικής απειλής από της περιοχής Πρεβέζης υφίσταται πάντοτε και δέον να εξασφαλίσητε επί τόπου πρώτας τινας δυνατότητας, ως και την έγκαιρον ενίσχυσιν αυτών, ίνα μη απειληθώσιν επικινδύνως τα νώτα σας προώρως.
Εις περίπτωσιν εχθρικής ενεργείας από Πρεβέζης και καταλήψεως του κόμβου Λούρος - Φιλιππιάς, οπότε η Μεραρχία θα συμπτυχθή προς την κατεύθυνσιν Μετσόβου, δέον να έχη εξασφαλίση αύτη δύναμιν 4-5 ταγμάτων μετά 3-4 πυρ/χιών εν τη Νοτιοανατολική Ηπείρω, ήτις μετά του 39 Συν/τος Ευζώνων θα αναλάβωσι την κάλυψιν της Αιτωλοακαρνανίας από ξηράς και θαλάσσης".

Υποχωρήστε... πριν πολεμήσετε

Το ΓΕΣ βεβαίως επιμένει και με την οδηγία υπ' αριθ. 101422/422, που εκδόθηκε στις 5 Οκτώβρη 1940,η οποία είναι και η τελευταία πριν από την κήρυξη του πολέμου στις 28 Οκτώβρη, αναφέρει ότι η αποστολή της 8ης Μεραρχίας θα εκπληρωθεί:
"α) Δι' περιορισμένου αγώνος των δυνάμεων προκαλύψεως άνευ φθοράς των.

β) Δι' αγώνος επί της τοποθεσίας ΕΛΑΙΑΣ (σ. σ. ελληνοαλβανικά σύνορα) άνευ όμως σημαντικής φθοράς των μέσων της Μεραρχίας και χωρίς να διακυβευθή η εκπλήρωσις της κυρίας αποστολής της (Κάλυψις Δυτ. Μακεδονίας και απόφραξις προς Αιτωλοακαρνανίαν).

γ) Δι' αγώνος Νοτίως ΕΛΑΙΑΣ υπό τους αυτούς όρους της μη φθοράς των δυνάμεών της.Κατά τον αγώνα τούτον η Μεραρχία δεν πρέπει να υπολογίζει επί μεγάλων δυνατοτήτων ταχέων μεταφορών διά ταχυκίνητων μέσων".

Αλλα κουραγιο...








υσ «Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ» έλεγε ο Ν. Ζαχαριάδης στο ιστορικό ανοιχτό γράμμα του προς τον ελληνικό λαό. Αυτό και έγινε. Ετσι ήρθε η νίκη και η παγκόσμια καταξίωση της χώρας και του λαού της στα μάτια όλων των λαών του κόσμου.

ΑΓΑΝΤΑ...

Οι κουκούλες και τα μάρμαρα δεν είναι ιδεολογία

Εξαίροντας, τάχα, την περιφρούρηση της διαδήλωσης, στη μεγάλη απεργιακή διαδήλωση της περασμένης Πέμπτης, η εφημερίδα το «Βήμα» παρουσιάζει με ύπουλο τρόπο τη δολοφονική επίθεση των προβοκατόρων κατά των απεργών ως ...βεντέτα που κρατάει από τη δεκαετία του '80: «Εχοντας εμπειρία οργάνωσης και περιφρούρησης, αλλά και την εμπειρία των συγκρούσεων με αριστερίστικες και αναρχοαυτόνομες ομάδες από τη δεκαετία του '80, όταν οι δυνάμεις της ΚΝΕ τους πετούσαν έξω από το Πολυτεχνείο ή όταν τα αμφιθέατρα των σχολών μετατρέπονταν σε "αρένες", το ΚΚΕ αποφάσισε να δώσει δυναμικό "παρών" στη διήμερη απεργία και συγκέντρωση, ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν θα διαλυθεί», λέει το ρεπορτάζ του «Βήματος» επικαλούμενο και σε άλλα σημεία τη δεκαετία του '80.

Αφού θυμούνται όμως τη δεκαετία του '80, θα έπρεπε να θυμούνται ότι και τότε το κίνημα είχε την εμπειρία από ασφαλίτες που ενδύονταν «αναρχικοί» για να καταφέρουν χτυπήματα στο εργατικό και φοιτητικό κίνημα.

Δεν υπάρχει, επομένως, καμιά «βεντέτα».

Υπάρχει, και τότε και τώρα, η δράση μηχανισμών σε συνεργασία, κρατικών και παρακρατικών, ενάντια στο εργατικό, λαϊκό κίνημα.

Το «Βήμα», μιλώντας για «βεντέτα», πάει να συγκαλύψει ότι, και τότε και τώρα, προβοκάτορες δρουν σε τέτοιους χώρους, στους οποίους έμμεσα το «Βήμα» θέλει να προσδώσει και «πολιτική ταυτότητα» για να δημιουργήσει συνειρμούς, ότι τάχα η δολοφονική επίθεση που δέχτηκαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ είχε ...υπόβαθρο ιδεολογικής διαπάλης, ότι και αυτοί αποτελούν μέρος του κινήματος!

Οι κουκούλες, τα μάρμαρα και τα αέρια κατά των απεργών διαδηλωτών δεν είναι ιδεολογία, είναι προβοκατόρικη δολοφονική δράση.

Πόσο μάλλον που η επίθεση ήταν προσχεδιασμένη και φαίνεται ότι έδρασαν γι' αυτήν διάφοροι μηχανισμοί.

ΖΗΤΑΝΕ ΚΑΙ ΤΑ ΡΕΣΤΑ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΚΑΛΥΨΗ ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ: «Η εύκολη λύση είναι να αναζητούμε (...) τους προβοκάτορες ή τους παρακρατικούς (...)

Το ΚΚΕ (...) είναι αυτό που σε κάθε περίπτωση απεργιών ή κοινωνικών συγκρούσεων νομιμοποιεί την άσκηση βίας.

Είναι τα μέλη του που μπλοκάρουν με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο υπουργεία, πανεπιστήμια, λιμάνια, αεροδρόμια, επιχειρήσεις, διόδια, χωρίς να ενδιαφέρονται για τις συνέπειες (...)

Η αντισυστημική λογική που κυριαρχεί στην Αριστερά (...) εκτρέφει και υποθάλπει εκ των πραγμάτων τη βία» (ο Σ. Πολυμήλης στο ΒΗΜΑ).


ΚΑΙ ΕΜΜΕΣΕΣ ΑΠΕΙΛΕΣ: «Σχεδόν όλοι επαίνεσαν την ψύχραιμη στάση της Αλέκας Παπαρήγα (...)
Oμως υπάρχουν πλευρές της πολιτικής του που δεν καλύπτονται επειδή έδειξε υπευθυνότητα στη συγκεκριμένη περίπτωση (...)
Οι κουκουλοφόροι και οι μπαχαλάκηδες δεν αποτελούν περιθωριακό φαινόμενο, ούτε είναι προβοκάτορες και κινούμενα της αστυνομίας "για να συκοφαντήσουν το λαϊκό κίνημα και το ΚΚΕ" (...)
Εκμεταλλεύονται μια διάχυτη ατμόσφαιρα ανομίας, ζουν και αναπνέουν κάτω από την ομπρέλα του συνθήματος της ανυπακοής (...) τι νόμιζε το ΚΚΕ, ότι θα προπαγανδίζει αφορολόγητα την ανυπακοή (...) πρέπει να κατάλαβαν (;) ότι όταν ανοίξεις τον ασκό του Αιόλου της ανομίας δεν μένει τίποτα όρθιο (...)
Δεν είναι δουλειά της περιφρούρησης του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ η αντιμετώπιση των κουκουλοφόρων στις πορείες (...) αυτοί που τους θαυμάζουν για την οργάνωσή τους πρέπει να αντιληφθούν ότι μια τέτοια υποκατάσταση της πολιτείας θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε πολλά ανθρώπινα θύματα» (από άρθρο του Ν. Μπίστη στο ΕΘΝΟΣ).

Αλλα κουραγιο...




υσ Ο χαφιές και ο προβοκάτορας, όπως ορίζεται στο εν λόγω εγκόλπιο, είναι ένα
«άτομο το οποίο αποτελεί αντικείμενο εμπιστευτικού χειρισμού και το οποίο παρέχει πληροφορίες και/ή παρέχει συνδρομή στις αρμόδιες Αρχές»,
το οποίο μάλιστα
«με την έγκριση μιας καθορισμένης εξουσιοδοτούσας Αρχής, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία ή τις κατευθυντήριες γραμμές, επιτρέπεται να συμμετάσχει σε ένα έγκλημα, το οποίο άλλοι ήδη προτίθενται να διαπράξουν»!

ΑΓΑΝΤΑ...


ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Μεγαλώνουν τα ζόρια στην αστική διαχείριση
νέα Σύνοδος την Τετάρτη

Δύο είναι τα βασικά δεδομένα που αυτήν την περίοδο καθορίζουν τις πολιτικές εξελίξεις στην ΕΕ και στην Ελλάδα: Πρώτο, η καπιταλιστική κρίση που βαθαίνει πέρα από κάθε εκτίμηση και πρόβλεψη των παγκόσμιων ιμπεριαλιστικών Οργανισμών.

Για παράδειγμα, μόλις στις αρχές της βδομάδας, ανακοινώθηκε από το αρμόδιο γερμανικό υπουργείο ότι αναμένεται μεγάλη μείωση στους ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας της χώρας, η οποία υπολογίζεται στο 1% το 2012 (από 1,8% που ήταν η αρχική εκτίμηση) και 2,9% το 2011 (από 3%).

Δεύτερο, οι οξύτατοι ανταγωνισμοί στο φόντο της κρίσης, για το ποιος θα χάσει λιγότερα από τον επιμερισμό της ζημιάς που συνεπάγεται η ελεγχόμενη καταστροφή μέρους του κεφαλαίου.

Η αντίθεση αυτή επικεντρώνεται προς το παρόν στην Ελλάδα και στην υποτίμηση του κρατικού χρέους, που με τη μορφή ομολόγων βρίσκεται στα χέρια μεγάλων χρηματοπιστωτικών ομίλων της ΕΕ, οι οποίοι με τη σειρά τους εκπροσωπούν τα συμφέροντα ισχυρών μονοπωλίων.

Σαν συνέπεια, οι ανταγωνισμοί δεν εκφράζονται μόνο ανάμεσα στην αστική τάξη της μιας με την άλλη χώρα, αλλά και ανάμεσα σε μερίδες της πλουτοκρατίας μέσα στο ίδιο κράτος, όπως γίνεται για παράδειγμα στη Γερμανία.

Ολα τα παραπάνω, με επιπρόσθετο και καθοριστικό παράγοντα την πίεση που ασκεί η λαϊκή δυσαρέσκεια στο πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, κάνουν ακόμα πιο δύσκολη τη διαχείριση της κρίσης για τη σωτηρία του κεφαλαίου με χρεοκοπία του λαού.

Στη βάση αυτή, εκδηλώνονται και φυγόκεντρες τάσεις στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, στις οποίες, για την ώρα, πρωταγωνιστούν μερίδες της πλουτοκρατίας που ταυτίζουν τα συμφέροντά τους με μια μικρότερη Ευρωζώνη.

Ομοίως, καλλιεργούνται σενάρια που θέλουν ανεξέλεγκτη χρεοκοπία της Ελλάδας και άλλων χωρών, με ταυτόχρονη εκδίωξή τους από τη ζώνη του ευρώ, είτε αναθεώρηση των συνταγματικών συνθηκών της Ευρωζώνης, ώστε να υπάρχει αυστηρότερος έλεγχος στις μεταρρυθμίσεις που απαιτεί το κεφάλαιο, με τιμωρία των απείθαρχων κρατών που θα φτάνει ενδεχόμενα μέχρι και την έξοδό τους από το ευρώ.

Αντιπροσωπευτικότερος όλων, ο Ζ. Ντελόρ εμφανίζεται υπέρ μιας αλλαγής στην Ευρωσυνθήκη, ώστε να προβλέπεται η εκδίωξη μιας χώρας από το ευρώ, με αυξημένη πλειοψηφία του 75% των κρατών - μελών της Ευρωζώνης.

Η βασική ενδοκαπιταλιστική αντιπαράθεση στην Ευρωζώνη εκδηλώνεται αυτήν την ώρα ανάμεσα στη Γαλλία και τη Γερμανία, τις χώρες που βρίσκονται ψηλότερα στην ευρωενωσιακή ιμπεριαλιστική πυραμίδα και τα μονοπώλιά τους συμμετέχουν από καίριες θέσεις στον παγκόσμιο ανταγωνισμό, τόσο με τις ΗΠΑ και την Κίνα, όσο και με τα ανερχόμενα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Παρασκήνιο πίσω από το «κούρεμα»

Κεντρικό σημείο σύγκρουσης ανάμεσα στις δύο χώρες είναι το μέγεθος του «κουρέματος», καταρχήν για το ελληνικό χρέος, με το βλέμμα στραμμένο όμως σε χώρες όπως η Ισπανία και η Ιταλία, με πολύ μεγαλύτερο οικονομικό μέγεθος, βαθιά κρίση και τεράστιο χρέος.

Είναι αποκαλυπτικό το γεγονός ότι τα επόμενα stress tests των ευρωπαϊκών τραπεζών, θα προβλέπουν κούρεμα έως και 20% στα ισπανικά ομόλογα, ρίχνοντας τροχιοδεικτικές βολές για τις εξελίξεις.

Η Γερμανία, οι τράπεζες της οποίας είναι λιγότερο εκτεθειμένες στο ελληνικό χρέος, αλλά και στο χρέος των άλλων χωρών που καταγράφουν μεγάλη ύφεση, ζητάει το «κούρεμα» να είναι βαθύ.

Ως προς αυτό, είναι χαρακτηριστική η εκτίμηση του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Μελετών (DIW), ότι ένα «κούρεμα» του ελληνικού χρέους είναι φθηνότερο για τη Γερμανία απ' ό,τι τα δάνεια προς την Ελλάδα, καθώς η συνέχιση της καταβολής δανείων στην Ελλάδα θα κόστιζε μέχρι το 2020 στη Γερμανία 49 δισ. ευρώ, ενώ ένα «κούρεμα» του ελληνικού χρέους της τάξεως του 60% θα κόστιζε το ίδιο διάστημα 45,9 δισεκατομμύρια ευρώ.

Η γαλλική κυβέρνηση, από την πλευρά της, δεν αμφισβητεί την ανάγκη να απαξιωθεί ελεγχόμενα μέρος του κεφαλαίου που κατέχουν οι τράπεζές της με τη μορφή ομολόγων του ελληνικού χρέους, ζητάει όμως το «κούρεμα» αυτό να γίνει με τρόπο που θα θίγει το λιγότερο δυνατόν τα συμφέροντά τους στον ενδοευρωπαϊκό και παγκόσμιο ανταγωνισμό.

Σ' αυτήν την κατεύθυνση, ζητάει αύξηση των πόρων του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) από τα 440 δισ. ευρώ στο 1 ή ακόμα και στα 2 τρισ. ευρώ, για να τροφοδοτήσει με ζεστό χρήμα και εγγυήσεις τις τράπεζες που θα υποστούν μεγάλες ζημιές από το «κούρεμα» του χρέους της Ελλάδας και άλλων χωρών που ακολουθούν.

Σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομίας της χώρας, η Γαλλία επιδιώκει να μετατραπεί το Ταμείο σε μια οιονεί τράπεζα, με αρμοδιότητα να παρεμβαίνει ως χορηγός ρευστότητας στα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης που θα χρειαστεί να στηρίξουν τις τράπεζές τους.

Ζητάει, δηλαδή, να λειτουργήσει το Ταμείο αναλογικά με τον τρόπο που λειτουργεί η Αμερικάνικη Κεντρική Τράπεζα (Fed).

Ενα τέτοιο ενδεχόμενο θα σήμαινε ακόμα μεγαλύτερη συνεισφορά της Γερμανίας στον ευρωενωσιακό κορβανά για τη σωτηρία των τραπεζών άλλων χωρών - μελών, αλλά και αναβάθμιση του Ταμείου σε ρόλο Κεντρικής Τράπεζας με διευρυμένες δυνατότητες στήριξης των εθνικών καπιταλιστικών οικονομιών, σε βάρος της Γερμανίας, η οποία σήμερα απολαμβάνει το φθηνότερο δανεισμό ανάμεσα σε όλες τις χώρες της ΕΕ, παράγοντας καθοριστικός για την ανταγωνιστικότητά της.

Απαντώντας στις προτάσεις της Γαλλίας, η γερμανική κυβέρνηση αρνείται κάθε αύξηση των πόρων του Ταμείου και της δικής της εισφοράς σε αυτό πέρα από τα 211 δισ. ευρώ (σε εγγυήσεις) που έχει ήδη συμφωνηθεί.

Η μόνη παραχώρηση που κάνει, είναι να μπορεί το EFSF να αγοράζει κρατικά ομόλογα απευθείας από τα κράτη ή από τη δευτερογενή αγορά, αντικαθιστώντας επί της ουσίας την ΕΚΤ στο ρόλο που έχει να παρεμβαίνει στις αγορές κρατικών ομολόγων, με πιο περιορισμένες όμως δυνατότητες.

Αλλο σενάριο, προβλέπει τη μετατροπή του EFSF σε Ταμείο Ασφάλισης (European Sovereign Insurance Mechanism), που θα εγγυάται ως ένα συγκεκριμένο ποσοστό τα ομόλογα, ώστε σε περίπτωση χρεοκοπίας μιας χώρας, οι ομολογιούχοι να εισπράττουν αυτό το ποσοστό από το μηχανισμό.

Η πρόταση προβλέπει την εγγύηση των ομολόγων Ελλάδας και Πορτογαλίας σε ποσοστό 40% περίπου και των ομολόγων Ιταλίας και Ισπανίας σε ποσοστό 25%, με αύξηση των κεφαλαίων του μηχανισμού στο 1 τρισ. ευρώ.

Ανησυχούν για τις τράπεζες

Αυτά είναι σε γενικές γραμμές τα βασικά σημεία, πάνω στα οποία οι κυρίαρχες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της ΕΕ καλούνται να συνάψουν έναν ακόμα πρόσκαιρο συμβιβασμό, μέχρι το επόμενο αδιέξοδο που θα φέρει μπροστά τους η κρίση και η ανάγκη να καταστραφεί επιπλέον κεφάλαιο εν μέσω ασίγαστων ανταγωνισμών, τους οποίους επιβεβαιώνει και το γεγονός ότι ήδη προγραμματίζεται νέα Σύνοδος Κορυφής την Τετάρτη, μετά από αυτήν που ολοκληρώνεται σήμερα.

Σε συνθήκες παγκόσμιας και συγχρονισμένης κρίσης, απότοκο της παγκοσμιοποιημένης δράσης του κεφαλαίου και της αλληλεξάρτησης των καπιταλιστικών οικονομιών, οι εξελίξεις στην Ευρωζώνη δε θα μπορούσαν να μην αποτελέσουν αντικείμενο συζήτηση και στη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών και κεντρικών τραπεζιτών του G 20, την περασμένη βδομάδα.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις τους, αν το ελεγχόμενο «κούρεμα» μείνει στα επίπεδα του 21% που προβλέπει η συμφωνία της 21ης Ιούλη, τότε το κρατικό χρέος θα εκτοξευθεί στο 200% του ΑΕΠ το 2012.

Πεδίο αντιπαράθεσης στη συνεδρίαση του G 20 αποτέλεσε και το εύρος της συμμετοχής του ΔΝΤ στα δανειακά πακέτα, με τα οποία προωθείται η ελεγχόμενη χρεοκοπία κρατών - μελών της ΕΕ.

Κι αυτό επειδή το ΔΝΤ τροφοδοτείται από καπιταλιστικές οικονομίες χωρών και εκτός ΕΕ, με πρώτη την Αμερική, η οποία έχει ανταγωνιστικά συμφέροντα με την Ευρωζώνη και με κεφάλαια που στερεί από την ντόπια αστική τάξη, συμβάλλει επί της ουσίας στη σταθερότητα του ευρώ, για να διασφαλίσει βέβαια τα δικά της μακροπρόθεσμα συμφέροντα.

Ζητάει όμως και αυτή να μειωθεί το μερτικό της στον επιμερισμό της ζημιάς, σε βάρος των ανταγωνιστικών οικονομιών της ΕΕ.

Γι' αυτό, στην καταληκτική ανακοίνωση της συνάντησης του G 20, γίνεται λόγος για «μεγιστοποίηση της επίδρασης του EFSF, προκειμένου να αποφευχθεί η διάχυση της κρίσης», ρίχνοντας το μπαλάκι στις χώρες - μέλη της Ευρωζώνης και της ΕΕ, που καλούνται να υποστούν τη μεγαλύτερη ζημιά από την ελεγχόμενη χρεοκοπία χωρών - μελών τους.

Σε ό,τι αφορά τις ευρωπαϊκές τράπεζες, οι αντιπαραθέσεις φουντώνουν, καθώς στην πλειοψηφία τους δηλώνουν ανήμπορες να αντέξουν ένα «κούρεμα» μεγαλύτερο από 21% έως 30% στα ελληνικά ομόλογα, απαιτώντας περισσότερους κρατικούς και κοινοτικούς πόρους για τη στήριξη της ρευστότητάς τους, την αναπλήρωση δηλαδή της χασούρας από το κούρεμα.

Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο για τις ελληνικές τράπεζες, οι οποίες, μαζί με τα ασφαλιστικά ταμεία, έχουν στην κατοχή τους περίπου 75 δισ. ευρώ σε ομόλογα από τα 200 δισ. ευρώ συνολικά.

Στην πλειοψηφία τους, βάζουν τον πήχη του «κουρέματος» στο 21% που έχει ήδη συμφωνηθεί, με την υπόμνηση ότι αν ξεπεραστεί το 30%, ορισμένες από αυτές θα καταλήξουν στο κράτος, μέσω των κονδυλίων για τη στήριξή τους, άλλες θα κλείσουν και άλλες θα εξαγοραστούν από ξένους και ντόπιους μονοπωλιακούς ομίλους.

Είναι φανερό ότι οι αντιθέσεις και τα παζάρια στην ΕΕ και παγκόσμια, καμιά σχέση δεν έχουν τα λαϊκά συμφέροντα, η πλήρης καταστροφή των οποίων είναι προϋπόθεση για κάθε επιπλέον βήμα προς την ελεγχόμενη χρεοκοπία και ταυτόχρονα όρος αναγκαίος για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων.

Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν το ΚΚΕ που έλεγε ότι η ΕΕ είναι λυκοσυμμαχία του κεφαλαίου και πως ο καπιταλισμός δεν παίρνει από μερεμέτια, γίνεται ολοένα και πιο αντιδραστικός, επιτίθεται με λύσσα στους λαούς.

Σήμερα, προβάλλει πιο καθαρά η αναγκαιότητα της συγκέντρωσης δυνάμεων για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, που παράγει κρίσεις και δυστυχία για το λαό.

Πραγματική διέξοδος στο λαό μπορεί να δώσει μόνο η αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία, για μονομερή διαγραφή του χρέους.

Αλλα κουραγιο...




υσ κορακας κορακου ματι,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,το βγαζει, οταν απειλειται η λεια του.

ΑΓΑΝΤΑ...


1933: Το Ράιχσταγκ στις φλόγες της ναζιστικής σκευωρίας

Πώς και από ποιους σχεδιάστηκε ο εμπρησμός.

Στόχος το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα.

Ο Γκέρινγκ σχεδιάζει και καθοδηγεί.

Η αποκάλυψη του προβοκάτορα.

Η δίκη της Λιψίας

Ο «εμπρησμός του Ράιχσταγκ» θεωρείται από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις των μηχανισμών της αντίδρασης κατά του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος.

Στην υπόθεση αυτή επιστρατεύτηκαν από το ναζιστικό κόμμα όλα τα μέσα: H πλαστογραφία, η παραχάραξη, η προβοκάτσια, το έγκλημα.

Στόχος, η ενοχοποίηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος για να δικαιολογηθούν οι διώξεις εναντίον του και να προετοιμαστεί το έδαφος για το ξέσπασμα του Β` Παγκοσμίου Πολέμου.

Αν ο «εμπρησμός του Ράιχσταγκ» ήταν, από τη μία πλευρά, απόδειξη για το πού μπορεί να φτάσουν οι μηχανισμοί της αντίδρασης, από την άλλη, έγινε αιτία για μια ηθική και πολιτική νίκη του κομμουνιστικού κινήματος.

Ο Γκιόργκι Ντιμιτρόφ, ο Ερνστ Τέλμαν και οι άλλοι κομμουνιστές ηγέτες κατέρριψαν τις κατηγορίες μία προς μία και μετατράπηκαν σε κατηγόρους του ναζισμού.

Μετά την κατάληψη της εξουσίας απ' τον Χίτλερ, στις 30 του Γενάρη 1933, τα πράγματα δεν εξελίσσονται έτσι όπως ήλπιζαν οι αντιδραστικές δυνάμεις της Γερμανίας, αλλά και οι εκπρόσωποι των αμερικανοαγγλικών τραστ.

Παρά το αχαλίνωτο, άγριο, κυνηγητό κατά των κομμουνιστών και τους επαναστατών σοσιαλδημοκρατών, κατά των δημοκρατών και των χριστιανοδημοκρατών, παρά την απαγόρευση του επαναστατικού εργατικού Τύπου, το Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας οργανώνει την εργατική τάξη, για τον αντιφασιστικό μαζικό αγώνα.

Οι φασίστες συναντούν πολλές δυσκολίες, στην προσπάθειά τους να διεισδύσουν στο βιομηχανικό προλεταριάτο.

Ο χρόνος ως τις καινούριες εκλογές για το γερμανικό Κοινοβούλιο, το Ράιχσταγκ, που ορίστηκαν για τις 5 του Μάρτη, περνά γρήγορα, αλλά η αναγκαία αυτοδυναμία, που επιδίωκε το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα του Χίτλερ, φαίνεται ακόμα να βρίσκεται πολύ μακριά.

«Δυνατό χτύπημα»

Οι χιτλεροφασίστες είναι αποφασισμένοι να αλλάξουν την κατάσταση με ένα «δυνατό χτύπημα».

Οι καταστάσεις με τα ονόματα των κομμουνιστών και των σοσιαλδημοκρατών που πρέπει να συλληφθούν είναι από καιρό έτοιμες.

Μόνο η αφορμή λείπει ακόμα.

Ετσι, εξαπολύεται μια πρωτοφανής προβοκάτσια τεράστιας έκτασης.

Και να πώς εξελίσσεται:
Ο Γκαίμπελς, υπαρχηγός του Χίτλερ και πρόεδρος του γερμανικού Κοινοβουλίου, του Ράιχσταγκ, γράφει στις 31 του Γενάρη στο ημερολόγιό του: «Σε μια συνομιλία με τον Φίρερ, καθορίζουμε την κατευθυντήρια γραμμή του αγώνα ενάντια στην κόκκινη τρομοκρατία. Προς το παρόν, θέλουμε να αποφύγουμε τα άμεσα αντίποινα, πρέπει να φουντώσει πρώτα η προσπάθεια της μπολσεβίκικης επανάστασης. Μετά, στην κατάλληλη στιγμή, θα δώσουμε το αποφασιστικό χτύπημα».

Αρχίζουν οι «συμπτώσεις»

Στις 24 του Φλεβάρη 1933, η αστυνομία, για πολλοστή φορά, ενεργεί εξονυχιστικές έρευνες στο κτίριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας στο Βερολίνο.

Αφού το κτίριο της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος έμεινε επί βδομάδες στην κατοχή της αστυνομίας, ξαφνικά βρέθηκε σ' αυτό «βαριά ενοχοποιητικό» υλικό.

Με πελώριους τίτλους, ο ναζιστικός Τύπος μιλάει για «μυστικές οδηγίες», σύμφωνα με τις οποίες πρέπει «να πυρποληθούν κυβερνητικά κτίρια, μουσεία, επαύλεις και εργοστάσια ζωτικής σημασίας».

Στις 26 του Φλεβάρη, «κατά σύμπτωση», έχουμε εμπρησμούς δημοσίων κτιρίων.

Ο δράστης, που κατορθώνει πάντοτε «να διαφεύγει χωρίς να αναγνωριστεί», προσπάθησε να βάλει φωτιά στο Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας της βερολινέζικης συνοικίας Καΐλιν, στο Δημαρχείο και στην έπαυλη Μπερλίνερ Σλος.

Το Ράιχσταγκ στις φλόγες

Αφού η «κοινή γνώμη» προθερμάνθηκε με τις πυρκαγιές της 26ης Φλεβάρη, την επομένη, 27 του Φλεβάρη, ώρα 9 μ.μ., εκδηλώνεται πυρκαγιά στο Ράιχσταγκ.

«Κατά σύμπτωση» και πάλι, εκείνο το βράδυ ο επιθεωρητής του κτιρίου, μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος, αφήνει όλους τους υπαλλήλους, που είχαν υπηρεσία, να φύγουν νωρίτερα.

Οι δράστες, είναι ολοφάνερο, έπρεπε να μπορούν να εισδύσουν ανενόχλητοι από έναν υπόγειο διάδρομο, που βρισκόταν στο σπίτι του προέδρου της Βουλής Γκέρινγκ, και να μείνουν ασύλληπτοι.

Και για τρίτη φορά «κατά σύμπτωση» ακριβώς εκείνη την ημέρα , ο Χίτλερ, ο Γκαίμπελς και ο Γκέρινγκ έμειναν στο Βερολίνο, αν και ο εκλογικός αγώνας βρισκόταν στο αποκορύφωμά του.

Δεν πήραν μέρος εκείνη τη βραδιά σε καμιά προεκλογική συγκέντρωση, προφανώς για να μπορούν να δώσουν αμέσως από τον τόπο της πυρκαγιάς το σύνθημα για το κυνηγητό των κομμουνιστών και των σοσιαλδημοκρατών.

Ο Χίτλερ, μάλιστα, δεν περίμενε τα αποτελέσματα της ανάκρισης του μισότυφλου Ολλανδού Βαν ντερ Λούμπε, που συνελήφθη στο Ράιχσταγκ, και δηλώνει: «Αυτό είναι ένα σημάδι απ' το θεό. Κανείς δε θα μας εμποδίσει να εξαφανίσουμε τους κομμουνιστές, με σιδερένια γροθιά».

Αρχίζει το κυνηγητό

Την ίδια νύχτα ακόμα, όταν σ' ολόκληρη τη Γερμανία είχαν κιόλας συλληφθεί απ' την αστυνομία και την «Ες-Α», την ασφάλεια, πάνω από 10.000 κομμουνιστές και σοσιαλδημοκράτες, το ραδιόφωνο μεταδίδει ότι ο Βαν ντερ Λούμπε είχε μαζί του ένα βιβλιάριο μέλους του κομμουνιστικού κόμματος.

Στις 29 του Φλεβάρη, μάλιστα, η εφημερίδα του Βερολίνου «Λοκάλ - Αντσάιγκερ» ανακοινώνει: «Οι δράστες του Ράιχσταγκ έχουν εκπαιδευτεί στη Ρωσία».

Στις 9 του Μάρτη, σ' ένα εστιατόριο του Βερολίνου, συλλαμβάνονται οι τρεις Βούλγαροι κομμουνιστές Γκεόργκι Ντιμιτρόφ, Βασίλ Τάνεφ και Μπλαγκόι Ποπόφ σαν συνένοχοι.

Η αποκάλυψη του προβοκάτορα

Μόλις λίγες μέρες αργότερα, διαπιστώνεται ότι ο Βαν ντερ Λούμπε είναι ένας πουλημένος στους φασίστες αγύρτης αντικομμουνιστής, που έβαλε φωτιά, μαζί με άνδρες της «Ες-Α», που το 'σκασαν έγκαιρα.

Το βιβλιάριό του ως μέλους του κομμουνιστικού κόμματος είχε δήθεν κόκκινο χρώμα.

Ομως, το βιβλιάριο του ΚΚΓ είναι μαύρο και του ολλανδικού κόμματος δεν είναι κι αυτό κόκκινο.

Ο Λούμπε ήταν, μεν, κάποτε μέλος της κομμουνιστικής νεολαίας στην Ολλανδία, έφυγε, όμως απ' αυτήν στις αρχές Απρίλη του 1931, λόγω διαφωνιών.

Στη συνέχεια, ταξίδεψε στη Γερμανία, όπου ανέπτυξε σχέσεις με το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα.

Μάλιστα, όπως έγινε γνωστό, διατηρούσε ομοφυλοφιλικές σχέσεις με στελέχη των ναζί.

Η οικονομική του εξάρτηση απ' αυτούς είναι ολοφάνερη.

Το ότι πήγε τάχα στη Ρωσία, γι' αυτό ούτε και ο ίδιος ξέρει τίποτα.

Η δίκη της Λειψίας

Στη δίκη για τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ, το φθινόπωρο του 1933 στη Λειψία, το ψέμα για τους κομμουνιστές εμπρηστές ξεσκεπάζεται ολοκληρωτικά.

Ο επιφανής ηγέτης της διεθνούς εργατικής τάξης Γκεόργκι Ντιμιτρόφ αποδείχνει, με απόλυτη ακρίβεια, ότι οι ίδιοι οι εθνικοσοσιαλιστές έβαλαν τη φωτιά στο κτίριο της Βουλής.

Από κατηγορούμενος γίνεται κατήγορος.

Μετά και από την κινητοποίηση της παγκόσμιας δημοκρατικής κοινής γνώμης, το δικαστήριο υποχρεώνεται να αθωώσει τους κατηγορούμενους κομμουνιστές.

Σε θάνατο καταδικάστηκε, όμως, ο Βαν ντερ Λούμπε, που η εκτέλεσή του έγινε μερικές βδομάδες αργότερα.

Την ίδια τύχη είχε και ο αρχηγός της «Ες-Α» Καρλ Ερνστ, που, ολοφάνερα, κάτω από την καθοδήγησή του, εκτελέστηκε η εντολή της ναζιστικής καθοδήγησης.

Στις 30 του Ιούνη 1934, από αφορμή το «πραξικόπημα του Ρεμ», δολοφονείται κι αυτός.

Οι νεκροί δε μιλούν!

Συνένοχος ο Ερνστ

Τη συνενοχή του αρχηγού της «Ες-Α», Ερνστ, δεν μπορεί να την αμφισβητήσει ούτε ο Γκέρινγκ, κατά την ανάκρισή του στη Νυρεμβέργη, στις 13 του Οκτώβρη 1945:
Ερώτηση: «Θέλουμε να μιλήσουμε ανοιχτά για τον Ερνστ».
Απάντηση: «Αναφορικά με τον Ερνστ, τα θεωρώ όλα δυνατά».
Ερώτηση: «Γιατί συζητήσατε... το όνομα του Ερνστ και την Ες-Α σε συνδυασμό με τον εμπρησμό;».
Απάντηση:«Ο Ερνστ έπαιξε ένα ρόλο σ' αυτόν... Αποτελούσε κινητήρια δύναμη. Για τον Χίτλερ, ήταν κάποτε πολύ σπουδαίος».
Ερώτηση:«Ποιους είχε φίλους ο Ερνστ;».
Απάντηση: «Δεν ξέρω ποιος είχε στενές σχέσεις με τον Ερνστ... Δεν τον χώνευα τον Ερνστ και δε χώνευα και τις κλίσεις του».
Ερώτηση: «Μιλάτε για τις κλίσεις του της ομοφυλοφιλίας;».
Απάντηση: «Μάλιστα...».

Αλλα κουραγιο...




υσ μια ιστορια απο ''παλια'' που ταιριαζει ''γαντι'' με την σημερινη πολιτικοικονομικη κατασταση στην χωρα μας,

η φωτο με τους ματαδες και με τους ''μπαχαλολοστοφορους'', μεσα σε περιγραμμα, ειναι απο το ιστολογιο, ERODOTOS WEBLOG, οι υπολοιπες ειναι και αυτες απο διαφορα ιστολογια του διαδικτυου.

ΑΓΑΝΤΑ...

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΕ ΜΗΤΣΟ, ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ

«Σήμερα, στις 12.30 το μεσημέρι, στο νεκροταφείο του Βύρωνα, η εργατική τάξη αποχαιρετά τον νεκρό της, τον συνδικαλιστή οικοδόμο Γραμματέα του Παραρτήματος του Συνδικάτου Οικοδόμων στο Βύρωνα, συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ Δημήτρη Κοτζαρίδη.
Ο Δ. Κοτζαρίδης βρήκε τραγικό θάνατο μετά τη δολοφονική επίθεση ομάδων του παρακράτους και την αποπνικτική ατμόσφαιρα που δημιούργησαν, εξαιτίας της χρήσης πυροσβεστήρων και της ρίψης καπνογόνων.
Αποχαιρετούμε έναν αγωνιστή, που έδινε καθημερινά όρθιος, με αξιοπρέπεια και δύναμη τις καθημερινές μικρές και μεγάλες μάχες»

Ο συντροφος Δημήτρης ήρθε στην Αθήνα από την Κομοτηνή όπου γεννήθηκε πριν κλείσει τα 20 του χρόνια.
Παντρεύτηκε και έκανε δυο παιδιά.
Άνθρωπος μεροκαματιάρης, δούλευε σε οικοδομές, ενώ ήταν και γόνος οικογένειας κομμουνιστών.
Το 1980 οργανώθηκε στο συνδικάτο οικοδόμων του ΚΚΕ.

Αλλα κουραγιο...



υσ Βοριάς χτυπάει στη πόρτα μου και στη ψυχή μου αγιάζι
και στα πικρά τα μάτια μου στιγμή στιγμή, στιγμή στιγμή βραδιάζει

ΑΓΑΝΤΑ...

ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΩΝ ΣΕ ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΜΕ


Νεκρός ο Δημήτρης Κοτζαρίδης, συνδικαλιστής του ΠΑΜΕ.


Συλλυπητήρια του ΚΚΕ στην οικογένειά του.


Πάνω από 80 οι τραυματίες.


Οι προβοκάτορες των κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών απέτυχαν να διαλύσουν τη διαδήλωση.


ΚΚΕ: Τεράστια η ευθύνη της κυβέρνησης για τη δολοφονική επίθεση.


ΠΑΜΕ: Το εργατικό - λαϊκό κίνημα έχει τη δύναμη και την πείρα, για να τους κόψει το χέρι.

Αθλιος πρωταγωνιστής ο «ΣΚΑΪ»

Η προπαγάνδα των αστικών ΜΜΕ έδειξε για άλλη μια φορά την αθλιότητά της παρουσιάζοντας την οργανωμένη, προσχεδιασμένη από κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς δολοφονική επίθεση στη διαδήλωση του ΠΑΜΕ, με νεκρό συνδικαλιστή του.

Επιδίωξη, να στοχοποιήσουν το ΠΑΜΕ, τα ταξικά συνδικάτα.

Πρωταγωνιστής ο «ΣΚΑΪ», που μιλούσε όλη μέρα χτες για «κόκκινη δύναμη καταστολής», σπρώχνοντας στο χτύπημα της διαδήλωσης, και ότι το ΠΑΜΕ «δεν είναι αθώο» για τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε.

Το ίδιο έκαναν και διάφορα σάιτ όπως η «Ζούγκλα».

Αλλα αστικά κανάλια αμφισβητούσαν τη σχέση κρατικών μηχανισμών με τους προβοκάτορες, αλλά και την αιτία του θανάτου στη δολοφονική επίθεση, ενώ απέδιδαν στο ΠΑΜΕ ρόλο «προστασίας της Βουλής», όταν περιφρουρούσε τη διαδήλωση, προβοκάροντας ότι το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ προστατεύουν τους αστούς («ΜΕΓΚΑ»).

Οι λαλίστατοι δημοσιολόγοι τους δεν απαντούν πού βρέθηκαν αστυνομικά κλομπ, κροτίδες κρότου - λάμψης και καπνογόνα - χημικά, δολοφονικά όπλα που μόνο οι κρατικοί μηχανισμοί έχουν, στα χέρια των προβοκατόρων.

Μίλησαν για παθολογικά αίτια θανάτου όταν οι προβοκάτορες επιτέθηκαν με τέτοια όπλα, όπως τα χημικά.

Αλλοι προβοκάροντας μίλησαν για υποκατάσταση της Αστυνομίας από το ΠΑΜΕ («ΑΛΤΕΡ»).

Αλλοι εντάσσουν τους κουκουλοφόρους προβοκάτορες στο κίνημα, μιλώντας για «εμφύλιο» («ΚΟΝΤΡΑ»).

Είναι επικίνδυνοι.

Και μέσα σ' όλα το ράδιο «Κόκκινο» του ΣΥΝ, που επιτέθηκε στο ΠΑΜΕ γιατί διαδήλωνε στο Σύνταγμα, ενώ την προηγούμενη μέρα ο δημοσιογράφος τους Δαράτος έγραφε στην «Ελευθεροτυπία» να ξεμπερδεύουμε με το ΚΚΕ.

Συγχρονισμένη αντεργατική - αντιλαϊκή, αντιΠΑΜΕ ύπουλη επίθεση.

Στόχος, να βγει λάδι το κράτος και η κυβέρνηση από την πολιτική ευθύνη της δολοφονικής επίθεσης.

Ο λαός έχει το λόγο.

Βάσει σχεδίου...

Λίγα λεπτά μετά τη μία και μισή χτες το μεσημέρι βγήκαν από το σταθμό του ηλεκτρικού στο Μοναστηράκι.

Ενας μικρός «μαύρος» στρατός, με κουκούλες, κράνη, κραδαίνοντας ξύλα και ρόπαλα, τρέχοντας συντεταγμένα με παραγγέλματα και αρχηγό, σκορπίζοντας στο πέρασμά τους τον τρόμο και τον πανικό.

Αυτός ήταν και ο στόχος που με ευκολία πέτυχαν, αφού ο κόσμος που βρισκόταν μπροστά στην πλατεία παραμέριζε έντρομος και έτρεχε για να προφυλαχθεί όπου μπορούσε.

Κινούμενοι ολοφάνερα βάσει σχεδίου κατευθύνθηκαν στην είσοδο του μετρό επί της οδού Αθηνάς για να επιτεθούν στις ομάδες των μοτοσικλετιστών της ΔΙΑΣ.

Η αψιμαχία κράτησε ελάχιστα δευτερόλεπτα και έληξε με τη ρίψη μιας χειροβομβίδας κρότου λάμψης.

Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι αμέσως έσπευσαν επί τόπου δεκάδες ακόμα μοτοσικλέτες της Αστυνομίας, οι περίπου 30-40 κουκουλοφόροι προχώρησαν ανενόχλητοι, λες και τους «κατεύθυναν» προς το Σύνταγμα που «ξεχείλιζε» από μυριάδες λαού.

Μετά από μία περίπου ώρα οι κουκουλοφόροι είχαν αναλάβει δράση κατά του ΠΑΜΕ, που από την πρώτη στιγμή φαινόταν ότι ήταν ο πραγματικός στόχος.


Βρωμιά χωρίς προηγούμενο

Σε ένα ραδιοφωνικό πηγαδάκι που έστησαν χτες ο Πορτοσάλτε του ΣΚΑΪ και οι αισχροί σαλτιμπάγκοι που αυτοαποκαλούνται «θεατρική ομάδα» και παρουσιάζουν στον ίδιο σταθμό την εκπομπή «Το Ιδρυμα», έριχναν χτες το μεσημέρι νερό στο μύλο της προβοκάτσιας που ακολούθησε, λέγοντας ότι «τα χημικά της αστυνομίας είναι καλύτερα από τα κοντάρια του ΠΑΜΕ» και ότι το ΠΑΜΕ αποτελεί «κόκκινη δύναμη καταστολής».

Η βρωμιά και το μίσος τους για το ταξικό κίνημα είναι τέτοιο, που δε διστάζουν με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο να δικαιολογήσουν την επίθεση στο λαϊκό κίνημα από τους μηχανισμούς του κράτους, ταυτίζοντας το ΠΑΜΕ με τις δυνάμεις καταστολής.

Είναι κομμάτι της προπαγάνδας που θέλει το λαό στη γωνία, τσακισμένο και τρομαγμένο, για να γλεντάνε τα αφεντικά.

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι ίδιοι συντελεστές και ο ίδιος σταθμός ακολουθούν την ίδια προβοκατόρικη τακτική.

Ο λαός είναι αυτός που φοβούνται και από το λαό τελικά θα βρουν το δάσκαλό τους η πολιτική και η βρωμιά που υπερασπίζονται.


«Εθνο»-προβοκάτσιες

Συστηματικά εδώ και καιρό τα αστικά ΜΜΕ δηλητηριάζουν τη λαϊκή συνείδηση με την ιδέα του «συστημικού» ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ που περιφρουρεί το αστικό Κοινοβούλιο και σώζει το αστικό σύστημα.

Από την προβοκάτσια ολκής δε θα μπορούσε βέβαια να λείπει το «Εθνος», που με δύο χτεσινά σχόλιά του προχωρά ένα ακόμα βήμα παραπέρα αφήνοντας άθλια υπονοούμενα για συνεννόηση με την αστυνομία και άλλα παρόμοια.

Στο πρώτο σχόλιο με τον τίτλο «Περιφρούρηση» σημειώνονται τα εξής: «Μια άκρως εντυπωσιακή... ηρεμία, παρά τον τεράστιο όγκο του κόσμου, επικρατούσε στη συγκέντρωση των απεργών στην πλατεία Συντάγματος μέχρι νωρίς το μεσημέρι.
Αιτία η οργανωμένη περιφρούρηση των μελών του ΠΑΜΕ, οι οποίοι σχηματίζοντας ανθρώπινη αλυσίδα δεν άφηναν τους διαδηλωτές να πλησιάσουν στη Βουλή.
Γύρω στις 2 μετά το μεσημέρι, όταν τελείωσε η συνάντηση της Αλ. Παπαρήγα με τον πρωθυπουργό, η γ.γ. του ΚΚΕ έκανε δηλώσεις στις κάμερες για τη συνάντηση και έπειτα, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, κατέβηκε στην πλατεία.
Σε χρόνο-μηδέν τα μέλη του ΠΑΜΕ απομακρύνθηκαν από τη συγκέντρωση και εν συνεχεία ξεκίνησαν τα επεισόδια. Τυχαίο;».

Και αμέσως μετά ακολουθεί δεύτερο, εξίσου βρώμικο και άθλιο με τίτλο «Εύσημα στο ...ΠΑΜΕ»: «Νωρίτερα, πάντως, χθες το πρωί, στο περιστύλιο της Βουλής, αρμόδιο κυβερνητικό στέλεχος ρωτήθηκε αν η αστυνομία έχει έρθει σε κάποια είδους συνεννόηση με το ΠΑΜΕ.
Εκείνος απάντησε ότι όσο λειτουργεί με αυτό τον τρόπο το ΠΑΜΕ, η αστυνομία... δεν χρειάζεται!».

Ο λαός όμως δεν πέφτει στη λούμπα.

Γνωρίζει πολύ καλά ποιοι είναι οι φίλοι και ποιοι οι - ταξικοί - εχθροί του.

«Το ΠΑΜΕ είναι υπεράνω των νόμων».

Η δήλωση αυτή έγινε αφού πια ήταν γνωστό και εξόφθαλμο το παιχνίδι που το κράτος παρέα με το παρακράτος των αναρχοφασιστοειδών είχαν παίξει χτες στην Αθήνα.

Η δήλωση ανήκει στο γνωστό καρατζαφυρεροειδές, τον Αδωνη Γεωργιάδη (στον ρ/σ «Real»).
Και το σχόλιο αυτό νομίζουμε είναι υπεραρκετό: «Καρατζαφυρεροειδές»...

Αλλα κουραγιο...





υσ Δεν σας θέλει ο λαός,
τις «κουκούλες» σας και μπρος!