ΑΓΑΝΤΑ... Εδεσε την αγελαδα στον ισκιο, νταλα μεσημερι, μολις ειχε γυρισει απο το μεροκαματο, σαχλαμαρες μεροκαματο, γι'αυτον, επιανε την πετρα και την εστιβε, θεριζε απο το πρωι στις 6, εως τα τωρα 4 το απογευμα, 2 ταλλιρα το μεροκαματο του, αυγα, τι να τα κανει, ειχανε κοτες, τον ντραπηκε τον θειο του, τα πηρε, το ερημο ζωο, τοσες ωρες στον ηλιο και το ειχανε ξεχασει να το μεταδεσουν, το ακουγε οπως ερχοταν απο μακρια να μουγκανιζει με απογνωση, διψαγε, σκουπισε τον υδρωτα απο το μετωπο του, χαιδεψε την Κυριακουλα πισω απο τις αυτουλες, την εβλεπε πως επινε το νερο που της εβαλε και κινησε για το σπιτι, σπιτι το ειχε κανει, οι ιδιοκτητες το ειχανε ''παρατησει'', οι σοβαδες ειχανε πεσει και φαινοτανε το μπακγλαντι, τα καλαμια στο ταβανι, ειχανε γεμισει, εντομα και σερπετα, το χωμα στην επανω μερια ειχε να μπιλιαστει καιρο, οι πορτες με τα πορτελα, ειχανε λασκαρει, το μαζωξε, μπιλιασε και την ταρατσα να μην περναει το νερο μεσα, ''καπνισε'' τα καλαμια να φυγουν τα μαμμουνια και μετα με νερο και σαπουνι ''δικο'' τους τα επλυνε, σοβατισε το μπακγλαντι, εφτιαξε πορτες και πορτελα, καθαρισε το τζακι-μαγειριο, κουβαλισε τα δυο επιπλακια τους και την εφερε στο πρωτο δικο τους σπιτι, εκανε μεροκαματα στα χωραφια, λεφτα δεν επαιρνε, μετα απο τρεις μηνες δουλειας, με το τσαπι, πληρωθηκε ενα γουρουνακι, πηγαινε στην βαρκα και μοιραζοντουσαν στα τρια τα ψαρια, ενα της βαρκας μερτικο, ενα του βαρκαρη και ενα δικο του, δυο μπουγελα ψαρια φισκα, ποιος να τ'αγορασει? Εκει που εδινε ''ρεσιταλ'' ητανε οταν εχτιζε πετρα, πολυ του αρεσε αυτη η δουλεια, ενα ραμα, ενα σφυρι και τα ματια του, της μιλουσε της πετρας, εβγαζε μετρα, σιγοψιθυριζε, αυτος που δεν τραγουδουσε ποτε, ενα παραξενο ντουετο, αυτος και η πετρα, ετσι πηρανε την αγελαδα, το χτισιμο αφηνε λεφτα. Τα λεφτα τα εστελναν, οι μπαρκαρισμενοι και οι ''Αμερικανοι''. Μπηκε στο σπιτι, ησυχια, φωναξε τ'ονομα της, μετα τα ονοματα των δυο αγοριων του, τιποτα, ισα που προλαβε μεσα στην σαστιμαρα του τον γατο, που ετοιμαζοταν να σαλταρει στο τραπεζι, μαζι μυρισαν με το ζωντανο τα ψαρια, που του τα ειχε σερβιρισμενα και σκεπασμενα στο τραπεζι, ξου βρε κεραταλαρ, φωναξε , τον ζυγισε ο γατος, γρινιαξε, εφυγε, εκατσε στην καρεκλα, που ειναι ρωτησε τον εαυτο του, παντα σπιτι ειναι, σκεφτηκε, εβαλε νερο απο το κανατι και το ηπιε μονορουφι, διψαγε, μολις τωρα το καταλαβε, με την εννοια της αγελαδας και την αναπαντεχη ησυχια στο σπιτι, ειχε ''ξεχασει'' οτι διψουσε. Που ειναι, τι να εγινε, μικρος ο τοπος, αλλα ειχε ερθει απο τα χωραφια, δεν ηθελε πολλα-πολλα αυτο το διαστημα, ουτε απο φιλους, αλλα πολυ περισοτερο απο συγγενεις, κραταγε απο σπιτι που τον ειχανε τον ''τροπο'' τους, ο πατερας του ομως τον ''πεταξε'' εξω, ητανε ο αφεντης στο σπιτι ''του''. Την γυναικα του την κυνηγουσε χρονια, την πηρε μικρη 18-19 χρονων, αμεσως εμεινε εγκυος, ποτε στο σπιτι του πεθερου του εμεναν, επρεπε να τελειωσει και το στρατιωτικο, ποτε στης μανας του, οταν εμεναν στου πεθερου ολα καλα, οτι δουλευε τα εδινε στην γυναικα του, να κανει το κουμαντο της, τα πεθερικα του αγροτες, λεφτα οχι πολλα, αλλα το σπιτι γεματο ''γεννηματα''. Τον καλεσε η μανα του, αν θελεις ελατε να μεινετε σ'εμενα, καταχαρηκε, στο προγονικο του σπιτι, στο σπιτι του, υπο εναν ορο, οτι θελεις μανα, πεταγε απο την χαρα του, το βδομαδιατικο θα το κραταω εγω και αν θελετε κατι θα μου ζητατε και βλεπουμε, ενταξει μανα, βαρια γυναικα, αγελαστη, εφταναν στ' αυτια της και διαφορα νεα απο την Αμερικη που ητανε ο αντρας της, την πληρωσε η νυφη, την ψοφησε στην δουλεια, αμιλητο αυτο, κοριτσακι σαν τα κρυα τα νερα και ευγενικο και απο προκοπη, ειχανε να λενε στο χωριο, η συμπεθερες παιδικες φιλες. Της ειχε παρει τον γιο, τα δολλαρια που εστελνε ο ανδρας της, εμπαιναν στην ακρη, ζουσαν απο τα μεροκαματα των δυο αγοριων και απο τα ζωα και τα μποστανια που ειχαν, επρεπε να ''αναπληρωθει'' το χαμενο ποσο, τοσο καιρο, απο τοτε που παντρευτηκε και πηγε στρατιωτης και που γυρισε, λεφτα απο αυτον, δεν ειδανε οι χουφτες της, ειχε αναγκες το σπιτι, ελεγε στην μικροπαντρεμενη νυφη της, με αφησε και με μικρο κοριτσι και τους δυο μεγαλους ο πεθερο σου και πρεπει να εχω καλο τιμονι, ακους? Ακουω να λες, ετσι θα μαθεις οικονομια, δεν εβριζε η πεθερα, μονο γρινιαζε συνεχεια στον γιο της και στην νυφη ολο παρατηρησεις και νουθεσιες,εστελε και γραμμα απο την Αμερικη ο πεθερος, αν θελουν αλλιως τον δρομο τους, μη τους παρακαλας, οδηγιες στην γυναικα του απο χιλιαδες μιλια μακρια. Ποσο ν'αντεξεις, κλαμματα στα μουλωχτα μην την παρει και χαμπαρι η πεθερα και εχουνε και αλλα . Πηγανε και ''πιασανε'' το παρατημενο σπιτι, πηγανε στον μπακαλη και πηρανε τηλεφωνο στην Αθηνα, το και το, τι θελεις για το σπιτι ρωτησαν τον μακρινο τους συγγενη, ντραπηκε ο ανθρωπος, τι να θελει, απο τους πεσμενους σοβαδες, τα ξεμανταλωμενα πορτοπαραθυρα, τιποτα μωρε Στρατο, μπεστε μεσα και σιδεροκεφαλοι. Πηρε να πεφτει ο ηλιος, σκεφτοτανε και κοιμοτανε ετσι δα καθισμενος στην καρεκλα αγκουμπωντας τον αγκωνα του στο τραπεζι, γελασε με τον εαυτο του, πηρα εναν μουλαρισιο υπνο. Που ειναι η φαμιλια του, βγηκε εξω, εκλεισε την πορτα πισω του, πηγε μαζεψε τις κοτες, εφτιαξε πιτουρα για το γουρουνι και πηρε τον δρομο για την αγορα με τα ρουχα ακομα της δουλειας, οταν το σκεφτηκε οτι φοραγε τα ''παλια'' ειχε φτασει στην αγορα, ρωτησε δυο φιλους του, ''προσεκτικα'', μη μας πιασουνε στο στομα τους, αυτος να ψαχνει την γυναικα του στους δρομους. Μια θεια του τον σταματησε, ψαχνεις την Δημητρα? Ειναι στον γιατρο, ειχε πυρετο ο μεγαλος σας και τον κρατησε να τον παρακολουθησει, λολαθηκε η γυναικα σου, φοβηθηκε που δεν του επεφτε ο πυρετος, πηρε και τον μικρο μαζι και ειναι απο το πρωι στον γιατρο, σφιχτηκε η καρδια του πριν τρια χρονια τους πεθανε το πρωτο τους παιδι, μεχρι να καταλαβουν τι εχει στο νησι και με τις οικονομικες δυσκολιες [για καλους γιατρους στην ΑΘΗΝΑ],παει το παιδι, τους βρηκε στο γιατρειο, την ειδε πελαγωμενη, τον μεγαλο στο κρεβατι, τον γιατρο διστακτικο, τον μικρο να αλωνιζει, ζαλιστηκε, επεσε στην αγκαλια του, γυρευε κουραγιο, τον αγαπουσε σαν θεο, αλλα αυτη η ανασφαλεια την ''σκοτωνε''. Συνεφερε ο μεγαλος, αντε στο σπιτι σας, ο γιατρος, τι σου χρωσταω γιατρε, τι εκανα μωρε Στρατο και μου χρωστας, δεν μπορει[ητανε και υπερηφανος], τι κανει ο κοπος σου, φυγε μωρε σου λεω και οταν πας στην βαρκα φερε μου δυο κιλα ψαρια, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. Τον πηρε αγκαλια τον μεγαλο και πηγανε σπιτι, τον αφησε στο κρεβατακι του, την κοιταξε και εφυγε απο το σπιτι, μετα απο δυο ωρες γυρισε και της ειπε τα μαντατα, ετοιμασεμε μπαρκαρω, με τον καπτα-Λεωνιδη, μεθαυριο, ''αρχιζε'' ενα ταξιδι μακρια απο την οικογενεια του, για την οικογενεια του...

Αλλα κουραγιο...


Στον φιλο μου ΜΑΧΑΙΡΗ, που με εβαλε να σκεφτω...

ΑΓΑΝΤΑ.

Γραμμα σε μια φιλη.

Προς

ΚARIATIDA 62



Χαιρεται, διαβασες την προκηρυξη? Και το συμπερασμα σου ειναι οτι ειναι ''παιδια''? Ξερουν τοσα για τον τυπο, συμμαχιες, συμφεροντα, κανουν αναφορες σε συγκεκριμενους εκδοτες και μιλανε για ''συμμαχιες'', εκδοτων και οικονομικων παραγοντων, κατω του μετριου απο αποψης ''δυναμης'', δηλαδη, της δημοσιας εικονας-παρεμβασης, ολοι αυτοι που αναφερονται, σαν ''πιθανοι'' στοχοι, δεν φτανουν την ''παρεμβαση''-εικονα του δελτιου των 8 του MEGA και των εφημεριδων του ΔΟΛ [μετοχος στο καναλι], ομως ενω τα ''βαζουν'' με τον τυπο, δεν γραφουν ουτε μια αραδα για τα μεγαλα συμφεροντα και την διαπλοκη τους με τον τυπο [οπλικα, πετρελαια, νοσοκομεια,κ.α], δεν θα προχωρησω πιο πολυ, αλλωστε αυτη ειναι δουλεια αλλων, στα ανεφερα, γιατι νοιωθεις ενοχες και μοιραζεις ευθυνες σε γεννιες που κατα την γνωμη σου εχουν ''φαρμακωσει'' τα ''παιδια'', ειναι αποψη σου, σεβαστη, ειναι ομως αποψη ανθρωπου που δεν εχει ''παρει'' υπ'οψην του ολες τις παραμετρους και ''βγαζει'' συμπερασματα με το συναισθημα και μονο, αυτο ''θελουν'' οι συντελεστες αυτων των ''οργανωσεων'', φοβο και συνενοχη, σου ''θυμιζει'' κατι, καποιους? Τι κερδος μπορει να εχει ο ανεργος, ο υποψηφιος ανεργος, ο κακοπληρωμενος εργαζομενος η ο βασανισμενος φυλακισμενος, η ολες οι ομαδες εργαζομενων που βρισκονται με το κεφαλι στον ντορβα? Αλλαζει το πολιτικο σκηνικο με ''δεκα'' πιστολιες και μερικους νεκρους ''παλιατσους''? Μημπως ολο αυτο το ''θεατρο'' της βιας και αιματος θα οδηγησει την πατριδα μας σε οικονομικη απεξαρτηση, απο την Ε.Ε και το Δ.Ν.Τ? Η χαρα του καθε ''υπευθυνου'' παραγγελιοδοχου περισοτερων κατασταλτικων εργαλειων και νομων, πιο βαθια μας χωνουν τετοιες πρακτικες, στον Φασισμο των ισχυρων. Σε μια χωρα που απο το πρωι μεχρι το βραδυ η αστυνομοκρατια ειναι πια εμφανης, σε αυτη την χωρα, παρουσιαζονται τα παραδοξα φαινομενα, της αυξησης των ναρκωτικων-εμποριας [πηγαινε στις 9-10 μ.μ στην ομονοια, ανοικτη πωληση, καμερες ανοικτες, μπλοκα παντου, το εμποριο σε ανθηση], της εισαγωγης ναρκωτικων[εναν πιανουν, δεκα ''ξεφευγουν'']και κοντα στα ποινικα εγκληματα και ενω μετα το ''χτυπημα'' της Αμερικανικης πρεσβειας, ''πηραν'' την ''αδεια'' να παρακολουθουν τηλεφωνα και να εχουν τις καμερες ανοικτες ολο το εικοσιτετραωρο, η σεχτα ''αλωνιζει'' σαν αλλος Φαντομας και χτυπα τι? Τους αγωνες του κινηματος των εργαζομενων. Βαζουν σε καποια παραγραφο της προκηρυξης ''τους'', ειμαστε σε πολεμο με το συστημα. Αυτο στα απλα πολιτικα πραγματα [δεν χρειαζεται να ειναι κανεις αναλυτης ουτε ''διαβασμενος''], λεγεται ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ, ερχονται σαν αυτοκλητοι τιμωροι και ''σου'' λενε, εμεις ειμαστε εδω, εμεις ''καθαριζουμε'' για εσενα, τι περναει στο υποσυνειδητο λοιπον του κοσμου? Ας κατσω στο σπιτακι μου, ας το βρουν απ'''αυτους'', ας μιλανε για καναπεδες και βολεμα και προτυπα αχρηστα της καταναλωσης. Ποιος μεσος ανθρωπος[λιγο πολιτικοποιημενος, με οικογενεια, υποχρεωσεις,κ.λ.π], θα ''βγει'' στον δρομο ν'αγωνιστει, οταν τα ''παιδια'' με τις πρακτικες τους θα ''εχουν'' κατεβασει στους δρομους ακομα πιο πολλα και αγρια κατασταλτικα ''μετρα''? Γι'αυτο πετα τις ενοχες απο επανω σου και μην καταλογιζεις ευθυνες σε καμμια γεννια, τα ''πιστολια'' ειναι γεννηματα μιας πολιτικης, φοβου και χειραγωγησης του ''αυριανου'' ψηφοφορου. Ισως καποια στιγμη να ''πιασουν'' καποιους, ποτε ομως με αυτη την πολιτικη σκηνη δεν θα ''πιασουν'' τους εγκεφαλους που ''βγαζουν'' στον δρομο τα ''πιστολια''- τα ''παιδια''.

Αλλα κουραγιο...

ΑΓΑΝΤΑ...
Ο Παγκαλος, ενας ''μασκοφορος'' εκδικητης, ο αντιπροεδρος της κυβερνησης του Γ.Παπανδρεου, ενας ''φρουρος'' της πατριδας μας, ενας ''ορκισμενος'' πολιτικος που ''στοχο'' εχει την διατηρηση της χωρας μας, στα ''υπαρχοντα'' συνορα!

Εδωσε συνευντευξη στην εφημεριδα του Χατζηνικολαου.

Ιδού οι σχετικές δηλώσεις του: «Τα "Πίρι Ρέις" και "Τσεσμέ" κάνουν έρευνες σε διεθνή ύδατα, όπου όποιος θέλει μπορεί να κάνει έρευνες, όχι μόνο οι παράκτιες χώρες.

Οχι μόνο η Ελλάδα και η Τουρκία. Μπορεί να έρθει πλοίο ρώσικο, αμερικάνικο, ή από το Κονγκό. Στα διεθνή ύδατα, όποιος θέλει μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Στο Αιγαίο υπάρχει το πρόβλημα (...) Στα διεθνή ύδατα, δεν είναι ούτε δικά μας...», είπε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, σύμφωνα με το απομαγνητοφωνημένο κείμενο που διένειμε ο σταθμός.

Και συνέχισε ακάθεκτος: «Το πρόβλημα είναι αν θα κάνουν έρευνες στην υφαλοκρηπίδα και η υφαλοκρηπίδα είναι το μικρότερο βάθος, ο βυθός της θαλάσσης σε βάθος μικρότερο από τα 200 μέτρα που είναι προέκταση των ακτών.

Εκεί που σταματάνε τα ελληνικά χωρικά ύδατα, υπάρχει δυνατότητα να υπάρχει βυθός πιο ρηχός από τα 200 μέτρα κι αυτό συγκροτεί υφαλοκρηπίδα. Αυτή την υφαλοκρηπίδα εδώ και πάρα πολλά χρόνια η Ελλάδα επιμένει ότι πρέπει να τη διευθετήσουμε ακριβώς για να μη δημιουργούνται συγχύσεις - παρεξηγήσεις και ζητήματα και ο καθένας να μπορεί ελεύθερα πλέον να κάνει τις έρευνές του, ή τις εκμεταλλεύσεις του».

Δηλαδή ούτε τα χωρικά ύδατα καλύπτει η ελληνική υφαλοκρηπίδα των 200 μέτρων βάθους, αφού σε κανένα νησί, ούτε από την στεριά, σε απόσταση 6 ν.μ. που είναι τα χωρικά μας ύδατα, το βάθος περιορίζεται στα 200 μέτρα. Άρα για πρώτη φορά στο παγκόσμιο δίκαιο, ο αντιπρόεδρος μιας κυβέρνησης δέχεται ότι το κράτος έχει μικρότερη υφαλοκρηπίδα από τα χωρικά του ύδατα!

Και ο κυριακατικος Ριζοσπαστης σημειωνει.

Προπομπός των διευθετήσεων που προωθούνται στο Αιγαίο σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων είναι τα όσα αποκαλυπτικά είπε την Τετάρτη σε ραδιοφωνική του συνέντευξη ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος.

Με τις δηλώσεις του, όχι απλά νομιμοποιεί τις τουρκικές προκλήσεις, λέγοντας ότι τα τουρκικά ερευνητικά πλοία «κάνουν έρευνες σε διεθνή ύδατα, όπου όποιος θέλει μπορεί να κάνει έρευνες» -πράγμα ψευδές αφού τα τουρκικά πλοία ήταν μεν σε διεθνή ύδατα αλλά σε ελληνική υφαλοκρηπίδα-, αλλά επιπλέον αποχαρακτηρίζει την ελληνική υφαλοκρηπίδα, όπως αυτή ορίζεται από το Διεθνές Δίκαιο, περιορίζοντάς την μόνο στα αβαθή μέχρι 200 μέτρα βάθος βυθού, που αποτελούν μόνο το 15% των διεθνών υδάτων του Αιγαίου. Με αυτόν τον τρόπο, η ελληνική κυβέρνηση αφήνει τα υπόλοιπα στο ράφι με τις «γκρίζες ζώνες».

Τα παραπάνω είναι μια λογική συνέχεια των όσων είχε πει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης στις 14 Μάη 2010, μιλώντας στο επιχειρηματικό φόρουμ Ελλάδας - Τουρκίας, στο πλαίσιο της επίσκεψης Ερντογάν, ότι «το Αιγαίο, τα θέματα της εδαφικής κυριαρχίας, της κυριαρχίας στον αέρα και τη θάλασσα (...) είναι κατασκευασμένα, από μερικούς πολύ ικανούς διπλωμάτες» και είχε αποκαλέσει τις τουρκικές διεκδικήσεις σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων «εδαφικές λεπτομέρειες» και «γεωγραφικές ιδιομορφίες»...

Η υφαλοκρηπίδα, όπως και η ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) είναι το κυριαρχικό δικαίωμα της παράκτιας χώρας να εκμεταλλεύεται αποκλειστικά τη θάλασσα και το βυθό της.

Αφορά τα διεθνή ύδατα στο σύνολό τους, δηλαδή πέρα από τη στενή παραθαλάσσια ζώνη των χωρικών υδάτων (6 ή 12 ν. μίλια) - αυτά θεωρούνται ούτως ή άλλως εθνική επικράτεια - χωρίς περιορισμούς βάθους βυθού, σύμφωνα με την ισχύουσα Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 που η Ελλάδα επικύρωσε το 1994.

Τα όσα πρωτόφαντα είπε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, θέτουν σε άλλη βάση το σύνολο των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο, την ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη ελληνοτουρκική διαπραγμάτευση και -όπως διαφημίζεται- είναι «σε καλό» δρόμο. Κατά συνέπεια, οι δηλώσεις Πάγκαλου ρίχνουν τροχιοδεικτικά πυρά που προσανατολίζουν στο περιεχόμενο και το πλαίσιο του διμερούς διαλόγου. Δείχνουν ότι η κυβέρνηση όχι μόνο συζητάει στη βάση της αμφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων αλλά και την έχει αποδεχθεί αυτή την αμφισβήτηση σε μεγάλη έκταση.

Είναι φανερό ότι η ελληνική κυβέρνηση δέχεται την ντε φάκτο δημιουργία από την Τουρκία, με ΝΑΤΟική κάλυψη, μιας νέας κατάστασης που είναι το πρόπλασμα των ευρύτερων διευθετήσεων που επιδιώκονται.

Αυτές οι διευθετήσεις εκτός από την υφαλοκρηπίδα και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, αφορούν το πλάτος των χωρικών υδάτων και του εναέριου χώρου, όπως και τις αρμοδιότητες στο διεθνή χώρο που αφορούν στον έλεγχο των πτήσεων (FIR) και στην έρευνα και διάσωση.

Ολα αυτά έχουν καταλυτικές επιπτώσεις στο στρατιωτικό-επιχειρησιακό έλεγχο στο Αιγαίο, που είναι ζωτικής σημασίας για την άμυνας της ηπειρωτικής Ελλάδας. Υπενθυμίζεται ότι το ζήτημα του επιχειρησιακού ελέγχου στο Αιγαίο είναι ένα ανοιχτό πρόβλημα στο πλαίσιο του ΝΑΤΟικού καταμερισμού, όπως αυτός αποτυπώνεται στη νέα δομή του ΝΑΤΟ και στην αντιδικία γύρω από τα στρατηγεία και τα κέντρα αεροπορικών επιχειρήσεων (CAOC).


Χαράζουν νέα σύνορα

Τα όσα αναφέρει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ανατρέπουν όλα τα σημερινά δεδομένα και ακυρώνουν το Διεθνές Δίκαιο, αφού περιορίζεται η προς οριοθέτηση υφαλοκρηπίδα, μόνο στα τμήματα αυτά της θάλασσας που εκτείνονται πέρα από τα χωρικά ύδατα και ο βυθός φθάνει μέχρι, σε μέγιστο βάθος, τα 200 μέτρα.

Δηλαδή, γίνεται «γκρίζα ζώνη» το 85% των διεθνών υδάτων του Αιγαίου, που στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι ελληνική υφαλοκρηπίδα, και εγκαταλείπεται η υφαλοκρηπίδα της Μεσογείου, όπου εκεί τα βάθη είναι παντού πάνω από 200 μέτρα.

Μια τέτοια θέση δεν έχει υποστηριχτεί -μέχρι στιγμής- ούτε από την τουρκική πλευρά. Τέτοιος κανόνας δεν υπάρχει στην ισχύουσα Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Ισχυε μόνο στη σύμβαση του 1958, που αντικαταστάθηκε από την ισχύουσα του 1982, επειδή ακριβώς τότε δεν υπήρχε τεχνολογία για γεωτρήσεις σε μεγαλύτερα βάθη βυθού.

Αλλωστε όλη η Μεσόγειος έχει χωριστεί σε εθνικές Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες. Για παράδειγμα η Κύπρος έχει οριοθετήσει την ΑΟΖ με την Αίγυπτο στο μέσο της απόστασης των ακτών τους, όπως και η Ελλάδα με την Ιταλία στο μέσον του Ιονίου Πελάγους.

Χαρακτηριστικό των ανατροπών που προωθούνται, είναι το γεγονός ότι αν σε μια περιοχή των διεθνών υδάτων του Αιγαίου (σήμερα, με βάση το Διεθνές Δίκαιο είναι ελληνική υφαλοκρηπίδα), είτε ντε φάκτο είτε κατόπιν «διευθέτησης» το δικαίωμα εκμετάλλευσης δοθεί στην Τουρκία, αυτόματα εγείρονται και δικαιώματα άμυνας για το τμήμα αυτό του θαλάσσιου χώρου, καθώς η Τουρκία θα επικαλείται «ζωτικά συμφέροντα» της (Συμφωνία της Μαδρίτης 1997).

Επισημαίνεται πως σήμερα, σχεδόν ολόκληρο το Αιγαίο - με εξαίρεση τμήματος του βόρειου Αιγαίου - λόγω της διασποράς αλλά και της διάταξης των ελληνικών νησιών που σχηματίζουν «τείχος» απέναντι από τις τουρκικές ακτές, αποτελεί ελληνική υφαλοκρηπίδα. Επίσης, καλύπτεται από το FIR Αθηνών (σύμφωνα με τον ICAO) και συνεπώς αποτελεί χώρο που η αρμοδιότητα έρευνας και διάσωσης ανήκει στην Ελλάδα.

Η εξασφάλιση, από την τουρκική πλευρά του δικαιώματος εκμετάλλευσης της υφαλοκρηπίδας που εκτείνεται ανάμεσα σε δύο τμήματα της ελληνικής επικράτειας ή πολύ περισσότερο όλης της θαλάσσιας περιοχής γύρω από ελληνικά νησιά, θα είχε άμεσες συνέπειες σε ζητήματα εθνικής κυριαρχίας.

Θα οδηγούσε σε περικύκλωση ελληνικών νησιών από τουρκική υφαλοκρηπίδα ή παρεμβολή τουρκικής υφαλοκρηπίδας ανάμεσα στα ελληνικά νησιά και την ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά και τουρκική παρεμβολή στους θαλάσσιους δρόμους.

Αυτό πρακτικά θα σήμαινε ότι ανάμεσα στα ελληνικά νησιά, ενδεχομένως, θα στήνονταν τουρκικές πλατφόρμες άντλησης πετρελαίου ή φυσικού αερίου, πράγμα που θα συμπαρασύρει τον έλεγχο του εναέριου χώρου, την αρμοδιότητα έρευνας και διάσωσης, αλλά και το συνολικό επιχειρησιακό - στρατιωτικό έλεγχο της περιοχής αυτής, δηλαδή νέα σύνορα στο Αιγαίο και ανατροπή του σημερινού «στάτους».

Μπορουμε πλεον να κοιμομαστε ησυχοι, κανεις δεν θα μας ξυπνησει το πρωι για να υπερασπιστουμε τα συνορα μας, η κυβερνηση με πρωθυπουργο τον Γ.Παπανδρεου, αντιπροεδρο τον Θ. Παγκαλο και υπουργο αμυνας τον Ευαγγ. Βενιζελο, αποφασισαν για εμας χωρις εμας, για θεματα εθνικης κυριαρχιας και υπερηφανειας, μπροστα στον υπνο του δικαιου, τι ειναι μερικα χιλιομετρα ακτογραμμων, μερικα νησια, η παρουσια του κομματιου αυτου επανω στην Γη, που μεχρι τωρα λεγεται, ΕΛΛΑΔΑ.

Και ο μεγαλος ποιητης Γ.Ριτσος εγραψε.

ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΙΕΤΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΤΟΠΟΣ, ΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ!!!!

Αλλα κουραγιο...

ΑΓΑΝΤΑ...22\Ο7\1974. Τερμα η χουντα. Οι φημες οτι ο στρατηγος Νταβος κατεβαινει στην Αθηνα με τα τανκς για να ''ριξει'' την χουντικη κυβερνηση φουντωνουν.Μια διακηρυξη απο 250 αξιωματικους μεταδοθηκε απο το Γαλλικο ραδιοφωνο το BBC και το ραδιοφωνο της 'ντοιτσε βελε' της Κολωνιας, ζητουσαν κυβερνηση με αρχηγο τον Καραμανλη. Στην Αθηνα εγινε πολιτικοστρατιωτικη συσκεψη, 23\07\1974, χωρις να κρατηθουν πρακτικα, αυτη η συσκεψη, ''εθεσε'' τερμα στην δικτατορια των συνταγματαρχων και σηματοδοτησε την επανοδο στην αστικη κοινοβουλευτικη δημοκρατια, τα μελη αυτης της ''αγραφης'' συσκεψης [δεν κρατηθηκαν πρακτικα] ηταν, Γ.Μαυρος, Σ. Μαρκεζινης, Π.Καννελοπουλος,Γ.Α.Νοβας, Στ. Στεφανοπουλος, Π. Γαρουφαλιας, Ξ.Ζολωτας και ο Ευαγ. Αβερωφ και απο τους στρατιωτικους, ο αρχηγος των ενοπλων δυναμεων στρ. Γρ.Μπονανος, Αν.Γαλατσανος ΓΕΣ, Π. Αραπακης ΓΕΝ, Αλ. Παπανικολαου ΓΕΑ και βεβαια ο προεδρος της χουντας στρ. Φ. Γκιζικης. Στην συσκεψη αυτη εβαλαν το προσχεδιο της ''πρωτης'' μεταχουντικης κυβερνησης της χωρας μας, ναι στον Κ.Καραμανλη και στους πολιτικους της πρωην ΕΡΕ και της Ε.Κ, μακρια απο κομμουνιστες και λοιπες αριστερες δυναμεις, το καθεστως επρεπε ν'αλλαξει, ο Ιωαννιδης ητανε πια για τους Αμερικανους στυμμενη λεμονοκουπα, η δυσαρεσκεια του λαου ειχε αρχισει να γινεται ορατη, πολυτεχνειο '73, η εισβολη στην Κυπρο ειχε γινει, τωρα χρειαζοντουσαν τον πολιτικο μανδυα που ολα τα προηγουμενα θα τα ''σκεπαζε'' και θα σταματουσε την στροφη του κοσμου σε ''επικινδυνα'' μονοπατια για την αρχουσα ταξη. Τα ξημερωματα στις 2 π,μ, το προσωπικο αεροσκαφος του Γαλλου προεδρου Ζισκαρ Ντ' Εστεν, προσγειωνε τον Κ.Καραμανλη στο αεροδρομιο του Ελληνικου και μετα απο λιγες ωρες ορκιζοταν πρωθυπουργος, 24\ο7\1974. Ο ιδιος ειπε στον πρωτο του λογο, απευθυνομενος προς τον Ελληνικο λαο, αλλα ''κοιτωντας'' στα ''ματια'' τους στρατιωτικους...

«Το απόγευμα της 23ης Ιουλίου η στρατιωτική από κοινού με την πολιτική ηγεσία της χώρας μου, μου απηύθυναν έκκλησιν, όπως, επανερχόμενος αμέσως εις την Ελλάδα, αναλάβω την ευθύνη της διακυβερνήσεως της χώρας. Εκτιμών την κρισιμότητα των περιστάσεων και με συνείδησιν ότι εκπληρώ χρέος εθνικόν, απεδέχθην την πρότασιν. Αφιχθείς την 2αν πρωινήν εις την Ελλάδα κατηυθύνθην αμέσως εις το Πολιτικόν Γραφείον όπου με ανέμεναν εν συσκέψει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της χώρας. Οι παριστάμενοι, αφού με ενημέρωσαν εν συντομία επί της καταστάσεως, μου απηύθυναν ομοφώνως έκκλησιν όπως αναλάβω τη βαρείαν αυτή εθνικήν αποστολήν. Επιθυμών να ενημερωθώ πληρέστερον, επεφυλάχθην να δώσω την απάντησίν μου την επομένην ημέραν. Ολοι όμως οι παριστάμενοι τόνισαν ότι εθνική ανάγκη επέβαλε την άμεσον ορκωμοσίαν μου. Πριν αποδεχθώ, έθεσα δύο όρους: 1. Οτι αι Ενοπλοι δυνάμεις θα επανέλθουν εις τα έργα των και δε θα έχουν ουδεμίαν ανάμειξιν εις την πολιτικήν της κυβερνήσεώς μου και 2. Οτι αι πολιτικαί δυνάμεις της χώρας θα συμπαρασταθούν εις την προσπάθειά μου. Γενομένων αποδεκτών των δύο αυτών όρων, εδέχθην την εντολήν και ωρκίσθην, ως γνωστόν, την 5η πρωινήν της 24ης Ιουλίου»...

Μια πολιτικη αλλαγη που αντι να ειναι προς το συμφερον του λαου, εγινε για να ''εγκαταστησουν'' οι Αμερικανοι και το ΝΑΤΟ, την πολιτικη τ και στρατιωτικη παρουσια τους, σε ''νεες'' βασεις, απο κοντα και οι υπολοιποι της μετεπειτα ΕΟΚ. Φρεναραν την πραγματικη δημοκρατια και ''σταματησαν'' την αυξανομενη δυσαρεσκεια, οι ''οραματιστες'' της ''πρωτης'' κοινοβουλευτικης δημοκρατιας, λενε οτι ητανε η καλυτερη περιοδος της χωρας μας, πως βγαινει αυτο το συμπερασμα? Απο την ''γκετοποιηση'' της δεξιας μεσα απο την παραταξη της Ν.Δ και την ''μαζωξη'' ολου του πολυχρωμου κοινωνικου ριζοσπαστισμου μεσα στο ΠΑΣΟΚ, τα δυο αυτα κομματα δεν ξεφυγαν ''ρουπι'' απο την τοποθετηση του Κ.Καραμανλη, ΑΝΗΚΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΣΗΝ. Η Ν.Δ εβαλε την χωρα στην ΕΟΚ και το ΠΑΣΟΚ συνενεσαι, κανενα απο τα προβληματα που κληροδοτησε η χουντα δεν λυθηκε, με κυριαρχο το ζητημα της Κυπρου, οι ''γυψαδοροι'' του Ελληνικου λαου, επεσαν στα μαλακα, με τα τερτιπια τα δικονομιστικα που βρηκαν οι πολιτικοι που ''ανελαβαν'' την ''ομαλη'' πορεια της πατριδας μας. Και φτανουμε στο σημερα, στον Ιουλη του 2010, οταν ο προεδρος της δημοκρατιας, στις 24\07\2010, στον κηπο του προεδρικου μεγαρου, θα πει τον πανηγυρικο του λογο, αραγε θα παει το μυαλο του, οτι το ''μοντελο'' που ''εστησαν'' αυτα τα 36 χρονια μεταπολιτευτικης δημοκρατιας και ελευθερης αγορας, εχουν φτασει στο τερμα,[τα δυο κομματα της εξουσιας με τις εντολες των τραπεζιτων, του Δ.Ν.Τ και λοιπων ''ενδιαφερομενων''] των κεκτημενων εργασιακων και κοινωνικων παροχων του κρατους, απεναντι στον μοναδικο τροφοδοτη του, τον εργαζομενο λαο, τον λαο που φοβηθηκαν πριν 36 χρονια να τον κανουν συμμετοχο στην ''ροτα'' της ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΑΣ...

Αλλα κουραγιο...

ΚΥΠΡΟΣ 20 ΙΟΥΛΗ 1974

ΑΓΑΝΤΑ... Σε λιγες ωρες, στις 5 το πρωι, κλεινουν 36 χρονια απο την εναρξη του πολεμου και κατοχης της μαρτυρικης Κυπρου, στις 5 το πρωι αρχισε ο βομβαρδισμος στοχων απο την τουρκικη αεροπορια. Μια καταληξη ενος σχεδιου των Αμερικανων, απο πριν τους βομβαρδισμους της Τηλλυριας το 1964, ηθελαν να τελειωνουν με το προβλημα ΚΥΠΡΟΣ μεσα στο ΝΑΤΟ. Ενα κρατος που επρεπε να ειναι αυτοκεφαλο και ανεξαρτητο. Τα ιστορικα στοιχεια λιγο πολυ οι μεγαλυτεροι τα θυμουνται[στρατευμματα, οπλισμος], επισης θυμουνται την ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ σταση των Ελληνων αξιωματικων που ειχαν την χωρα στον γυψο. Απο τις 19\07\1974, το ραδιοφωνο του BBC, ελεγε οτι οι Τουρκοι ετοιμαζουν αποβαση στην ΚΥΠΡΟ, εδω ο στρατηγος Μπονανος[ που εκανε διακοπες στο θερετρο των αξιωματικων στον Αγ. Ανδρεα] μιλαγε για ασκησεις των τουρκων και οταν το πρωι ενημερωθηκε για την εισβολη, ειπε, ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΤΥΠΟΥΝ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΑΔΑ!!!!!!! Το σκηνικο του τρομου και της προμελετημενης εισβολης και κατοχης της ΚΥΠΡΟΥ, ειχε ξεκινησει απο τις 15\ο7\1974, με το πραξικοπημα [απο την προεδρικη φρουρα] και την ανατροπη του τοτε προεδρου της ΚΥΠΡΟΥ, αρχιεπισκοπου Μακαριου, ενα σχεδιο της CIA, με συνδρομη του Ισραηλ, ''δεν ηθελαν εναν νεο Φ. Καστρο στην Μεσογειο''. Σημερα εχουν φροντισει να ξεχναμε το τι σημαινει εθνικη ανεξαρτησια, σημερα προσπαθουν να περασει στον κοσμο, οτι ηττηθηκαμε το 1974, για να πετυχουν την νεα εθνικη ταπεινωση. Κυπριοι και Ελλαδιτες σκοτωθηκαν σ' εκεινες τις μαχες, παλεψαν εναν υπερτερο εχθρο, γιατι καποιοι-η χουντα των Αθηνων- ειχε αφοπλισει το ΝΗΣΙ απο τα αναγκαια πυροβολα που ειχε στα παραλια του και του εξασφαλιζαν την αμυνα του, ενος εχθρου που οταν δεχτηκε την αντεπιθεση απο τους στρατιωτες και αξιωματικους που δεν ''επαιζαν'' στα σεναρια των πραξικοπηματιων, σαστησε, [βομβαρδισε και βυθισε η τουρκικη αεροπορια ενα τουρκικο αντιτορπιλικο], εκανε πισω, αλλα οι προδοτες οταν επρεπε να βοηθησουν τους μαχητες του ΝΗΣΙΟΥ αυτοι εκαναν συσκεψεις, με τους Αμερικανους στο πενταγωνο και καλουσαν σε επιστρατευση-εγκλεισμο σε στρατοπεδα τον Ελληνα που μπορουσε να κραταει τουφεκι, τουφεκι που βεβαια δεν του δοθηκε, δεν ηθελαν τον λαο οπλισμενο. Παιδια εμειναν ορφανα, μαναδες και πατεραδες εχασαν τα παιδια τους, γυναικες τον συντροφο τους, αδελφια δεν μεγαλωσαν μαζι, θανατος και κατοχη, περιουσιες καταπατηθηκαν, προσφυγια γεμισε το μισο ΝΗΣΙ, προσφυγια απο το αλλο μισο. 36 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΟΥ 37% ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, απο τις δυναμεις κατοχης της Τουρκιας. Μαθημα παγκοσμιο το τι εστι ιμπεριαλισμος, η ΚΥΠΡΟΣ πρεπει να γινει ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ, χωρις ξενα στρατευματα, βασεις και εγγυητριες δυναμεις.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ...

Αλλα κουραγιο...

ΑΓΑΝΤΑ... Αλλη μια στυγερη δολοφονια ενος συναθρωπου μας, του δημοσιογραφου, Σωκρατη Γκιολια, μια οικογενεια μενει ορφανη, μια χωρα μπαινει ολο και πιο βαθεια σε ''περιεργη'' περιδινηση, μια δολοφονια που την ειχαν προαναγγειλει, απο τον Φλεβαρη του 2009, βεβαια εκει μιλαγε η σεχτα για μεγαλοδημοσιογραφο. Ενας ''περιεργος'' χορος δολοφονιων, ποτε με βομβες, ποτε με οπλα, σε μια κοινωνια ''λαβωμενη'' απο τα οικονομικα μετρα που πηρανε εναντιον της. Ο δολοφονημενος δημοσιογραφος δεν εγραφε κατι καινουργιο, ολα τα θεματα του ητανε και ειναι γνωστα στο ευρυ αναγνωστικο κοινο, ισως επρεπε να προκαλεσουν το ''σοκ'' σε συγκεκριμενη μεριδα ανθρωπων-επαγγελματιων, τους δημοσιογραφους. Πετυχαν τον σκοπο τους? Ειναι η χωρα Μεξικο που θα δολοφονουνται ανθρωποι και τα ερωτηματικα θα γινονται συννεφα φοβου, καχυποψιας και ιδιωτευσης? Τηρουμενων των αναλογιων και αυτος ο Ιουλης μας φερνει στον νου μερες Ιουλη του '60. Σε λιγες ωρες το βαλλιστικο τμημα της ασφαλειας, εβγαλε την ανακοινωση οτι οι καλυκες ειναι ιδιοι, με αλλους που ειχαν βρεθει σε παλαιοτερες ''επιχειρησεις'' της σεχτας. Θελει μεγαλη προσοχη τωρα, δεν πρεπει, ''αν ειναι ετσι τα γεγονοτα''[ ανακοινωση και ταυτοποιηση απο την αστυνομια], να μπουμε στην ''λογικη'' του καθε ενας μονος του, ας εχουμε τα ματια και τα αυτια μας ανοικτα και πρεπει να μιλαμε, να ανταλλασουμε αποψεις, ιδεες, γνωμες, αυτο θα ''φοβισει'' αυτους που πανε να στησουν το ''σεναριο'' της χωρας ''Κολομβιας''.

Εκτος αν...........?????


Αλλα κουραγιο...

ΑΓΑΝΤΑ...Στο καλο μας το melv@ki-Φυσικενια, για να γελασει λιγο.

Απο το ιστολογιο, Πες το και ετσι, ιδιοκτησιας του hadilis.



Προς απάσας τας αρχάς που διοικούν το χωρίον Ματαράγκα Καρδίτσης:
Δήμαρχο, ιερέα του χωριού, Δάσκαλο και απαντάς τους προύχοντας του χωριού. Ήλθα εις Ματαράγκαν κατόπιν διαταγής του Διοικητού μου μετά ενός χωροφύλακος προς επιβολήν της τάξεως από άκρου εις άκρον του χωρίου ευ χρονοτριβής και άμεσα.
Διότι προχθές στο σιργιάνη μετά την θίαν και Ιεράν Λιτουργίαν εν το Ναό όταν έπεζαν τα κλαρίνα και τα όργανα ο Κώστας ( ας μην αναφέρο το όνομα του ) χόρεβε σινέχια μπροστά χορίς να αφίνη και τους άλους να χορέψουν μπροστά και κατά σινέπια παραξιγιθίκατε και πλακοθίκατε στο ξίλο με τα παλούκια και τα μαχέρια με αποτέλεσμα και κατά συνέπια να τραβματιστούν πόλοι άνθροποι.
Πάραφτα να εφαρμόσετε απάσας τας εξίς διαταγάς μου:

1) Αν ξανασιμβή τιάφτη πράξης εν τω χωρίο να γνορίζετε ότι -θα σας συλλάβω και άνεφ χρονοτριβής άμεσος θα σας κλείσο στη φυλακή. Όταν πέζουν τα κλαρίνα και τα μουσικά όργανα στο σιργιάνη στο πανιγίρη και στο γάμο πρέπη να χορέβουν μπροστά άπαντες που επιθιμούν να χορέψουν και όχι μόνο ο ίδιος άνθροπος.
Αφτό είνε γαηδουριά.

2)Μου αναφέρθικε ότι ο γάηδαρος του χαντζόπουλου τον Σεπτεμρίο μπίκε στο καλαμπόκ του Βάιου( ας μην αναγράψο το επίθετο )και ο Βάιος εκνεβρίστικε και καρφοσε τον γάηδαρο με τιν αξάλη στο ένα καπούλη. Καταλαβένετε ότι ο γάηδαρος δεν είναι ο όνος αλά ο Βάιος. Άνεφ πολόν σκέψεον καταλαβενη κάνης ότι το κεφάλη δεν εχη μιαλό αλά κολοκιθόσπορο. Απαγορεύετε να ζαναγίνη εκ νεου τετιο απαράδεκτο η παρόμιο πράγμα,

3)Πίγα στο μαγαζη για καφε και από εξο βρομούσε κατρουλιό. Απαγερευετε να κατουράτε έξω στον τιχο του μαγαζιού.

4)Απαγορεύετε το βρισίδιν το φονασκίν και εντός του καφενίου το ανεμίζιν διότι είναι χιμόνας και εσθάνετε τις αποφορά από τι βρόμα. Όστις επιθιμη να ανεμιστη να εξερχετε εξοθεν του καφενίου.

5)Ίδα πολες γυνεκες να πιάνουν τη σιγγουνα μετά του υποκαμίσου να το τραβούν προ τα έμπροσθεν να ανίγουν τα πόδια και να ουρούν ορθίος. Το τιούτον είναι απαράδεκτο και πρεπη άνεφ χρονοτριβίς να τις βρακόσετε άπαξ και διαπαντός.

6)Όταν λίαν προίαν πάτε τα γελάδια στο γελαδάρη και γιρίζοντας πρεπη ανιπερθετοί να μαζεβετε τις βονιες των ζώον από το δρόμο, το ίδιο να κάνετε και το βράδη διότι δεν εχη που να πατίση όστις βαδίζη εις τας οδούς του χωρίου. Και εκτός του τιουτο σας χριάζοντε αι βονιες να ζεστενεστε στο μπουχαρί το χιμόνα με τα κρια.

7)Σε καθε πανιγίρι αποκριές πάσχα και γάμους που βαδίζη καλοντιμένος ο κόσμος κ πάι στην Εκλισία και μετά χορεβη στο σιργιάνια και στους γάμους πρεπη άπαντα τα σκυλιά να είναι δεμένα δια χονδρόν αλισίδεον και σχινίον προς αποφιγίν ατιχιμάτων εκ τον σκιλοδακομάτων.

8) Να μίν πίνετε πολί ινοπνευματόδη ποτά τσίπουρα και ίνους και μετά ξερνοβολατε και κάνετε χαζαμάρες.

9) Να τιρίσετε άνεφ αντιρίσεος και χρονοτριβης την άνοθεν τάφτην διαταγην μου άνθροπη σκυλη και γινεκες διότι όπιος συληφθη παραβάτις θα τον σιλάβο και (…………) αλίμονο του θα τον ταραξο και θα τον μαβρίσο στο ξιλο.

Να με σινχοριτε αν έκανα κάπιο σιντακτικό λάθος καθότι τελίοσα και εγώ την τρίτη τάξη του Δημοτικού σχολίου διότι δεν με έστιλε ο πατέρας μου από το χωρίον στιν Λάρισαν για να μάθο περισσότερα. Σαν καραγκούνις που είμε και εγό λαβένετε άπαντες τας γραφάς μου τας οπίας θέλετε δεν θέλετε θα τας τιρίσετε ερθέτος.

Εν Ματαράγκα τη 8η Δεκεμβρίου 1907
Ο Διοικητής του Χωρίου
Νικόλαος Παπακωνσταντίνου
Υπονωματάρχης

Aλλα κουραγιο...

ΑΓΑΝΤΑ...Καλοκαιρακι και παμε και ερχομαστε στα νησια, το καραβι που μας ''κουβαλαει'' ειναι ενας ''ζωντανος'' οργανισμος, τι του δινει αυτη την ''μεταφυσικη'' του διασταση? Το πληρωμα του, το πλενει, το ''ταιζει'', το δινει την ροτα, το εμψυχο και το αψυχο γινονται ενα. Μαζι παλευουν την θαλασσα την αγριεμενη, μαζι απαγκιαζουν στο λιμανι, κουρασμενοι αλλα και νικητες, μαζι απολαμβανουν το ακυματιστο ταξιδι κοιταζοντας τα δελφινια να παιζουν με την πλωρη και τα χελιδονοψαρα να κανουν τις πιρουετες τους στο σκασιμο του νερου, οι γλαροι συμπαραστατες πετανε συντροφια με το σκαρι και ''κουτσομπολευουν'' την κινηση επανω στα καταστρωματα. Ταξιδια, ροτες, λιμανια, επαγγελμα δυσκολο του ναυτικου, επαγγελμα ''μαγγιωρο'', εδω στο κομοδεσιο αλλα και κατω στην μηχανη, πρεπει να το ''λεει'' η καρδια σου, κοψε την αριστερη, δωσε κλειδια, 30,25,20,κοψε την δεξια,15, ολα κρατει, 10,5, καπετανιε ολα ενταξει, αγαντα οι καβοι, ριξε εναν στην πλωρη να το σιγουραρουμε, μπραβο παιδια. Οπου και να ειναι πληρωμα ο ναυτεργατης, ποσταλι, φορτηγο, γκαζαδικο, ψυγειο, ''δουλευει'' για τον ιδιο αλλα και το ''φιλαρακι'' του το σκαρι, εχουν δυναμη χαρακτηρα οι ναυτικοι, τους εχει καθαρισει η αλμυρα του νερου, τους εχει κανει θυμοσοφους το ταξιδι απο λιμανι σε λιμανι, απο αυτη την ''ρατσα'' ανθρωπων, θυμηθηκα εναν δευτερο καπετανιο απο την Ανδρο, τον ΜΗΤΣΟ ΤΑΤΑΚΗ, τα ''μαθηματα'' που πηρε απο την θαλασσα τα εκανε φαρο στην ζωη του.


Ενάμιση χρόνο στεκόταν όρθιος, πάνω στο βράχο, ακίνητος, με το πρόσωπο αντίκρυ στην Ανατολή, με τη σκέψη και την καρδιά του δοσμένη σ' όλον τον κόσμο - και να τον δέρνει ο άνεμος και να τον μουσκέβει η βροχή, και να κρουσταλιάζει η παγωνιά το βασανισμένο κορμί του.

Ολοι τόνε ξέρανε πια στο νησί τον Δημήτρη Τατάκη. Κοντά του όμως λίγοι μπορούσαν να φτάσουν: Εκείνοι που είχαν τη δική του παλικαριά - ήταν μεγάλος ο δρόμος ίσαμε το βράχο... - κι εκείνοι που ερχόντουσαν να τον βασανίσουν. Οι άλλοι τόνε βλέπανε από μακριά, όρθιο πάντα, όλες τις ώρες.

- Ποιος είναι; ρωτούσαν.

- Ο Τατάκης.

Περνούσε η νύχτα μέσα στα βογγητά και το αίμα. Ο άνεμος ήταν άγριος. Η θάλασσα χτυπούσε δυνατά το νησί κι έφευγε σφυρίζοντας αναδιπλωμένη, στο σκοτάδι. Κάτι φωνές. Ποδοβολητά. Οι σκηνές των φυλακισμένων αγρυπνούσαν. Ψυχή δεν ξεμυτούσε. Ο θάνατος παραμόνευε. Πότε θα τελειώσει τούτη η νύχτα; Πριν χαράξει έπαυαν τα βογγητά, η θάλασσα ημέρευε, ο άνεμος έπεφτε - τραγουδούσε η σάλπιγγα εγερτήριο.

Εβγαιναν απ' τις σκηνές οι φυλακισμένοι. Ολοι κοιτούσαν προς τα κει. Στην "απομόνωση". Να, ένας ίσκιος - μόλις που τον αγγίζει ο Αυγερινός. Ορθιος πάλι. Δεν έπεσε. Στέκεται ακίνητος. Νίκησε. Αυτός μοναχός, μες στη νύχτα. Ο Τατάκης. Εφευγε ο χειμώνας, έφευγε το καλοκαίρι, ερχόταν δεύτερος χειμώνας, εκεί ο Τατάκης, εκεί κι ο βράχος.


Γρηγοριάδης Κώστας
Μια φορά είχε πάει ο γιατρός της φυλακής να τον δει. Ακουσε πως είχε μείνει τριανταδυό μέρες και τριανταδυό νύχτες άγρυπνος, γυμνός, χειμώνα καιρό να σπρώχνεται στην παγωμένη θάλασσα, να στεγνώνει με τον άνεμο, να βασανίζεται, να ματώνει, χωρίς μια στιγμή να πει "αφήστε με", χωρίς να πλαγιάσει. Δεν τον πίστευε ο γιατρός. Πήγε κοντά του. Είδε ένα νέο άντρα, να χαμογελάει...

- Εσύ ανέτρεψες την επιστήμη, του είπε.

Ο Τατάκης όλο χαμογελούσε. Οχι τώρα. Κι όταν βασανιζόταν ακόμα. Δεν μπορούσε να κάνει εξαίρεση στο γιατρό. Λίγο - λίγο άρχισαν να τον παραδέχονται κι οι βασανιστές του. Καταλάβαιναν πια πως δεν μπορούσαν να τον κάνουν να λυγίσει. Αυτό βέβαια δε σήμαινε πως θα σταματούσε ο παιδεμός. Η διαταγή, διαταγή. Αλλά να, τις άλλες ώρες, έρχονταν να του προσφέρουν δειλά ένα τσιγάρο, να τον ρωτήσουν "πώς παν τα κέφια", "πώς τα περνάει".

- Καλά, καλά, τους απαντούσε ο Τατάκης με το ίδιο, τ' ακίνητο χαμόγελό του. Καμιά πίκρα δεν είχε στα μάτια. Κανένα παράπονο στα χείλη. Ξέρει πως έτσι έπρεπε να σταθεί. Δε γινόταν αλλιώς. Ηταν κάτι πολύ φυσικό γι' αυτόν νάναι ο Ανθρωπος, δυνατότερος κι απ' την πιο ανελέητη βία.

Είχε τη θάλασσα συντροφιά του όλη τη μέρα και τη νύχτα. Κάποτε δούλευε στη θάλασσα: Δεύτερος πλοίαρχος του Εμπορικού Ναυτικού. Γιατί τον φέρανε στο Μακρόνησο; Αν είχε καμιά "κατηγορία" δε θα τον κρατούσαν τόσον καιρό υπόδικο στις φυλακές. Θα δικαζόταν όπως χιλιάδες άλλοι. Για να τον βαστάνε λοιπόν έτσι, θα πει ότι δεν υπάρχει "υπόθεση". Μπορούσε και να τον άφηναν "ελεύθερο", φτάνει νάλεγε μόνο πως τα βασανιστήρια, οι σκοτωμοί, η τυραννία, που δοκίμαζαν τα παιδιά του λαού, το αίμα, η φωτιά, ήταν σωστά πράγματα - πως το θηρίο που τον παίδευε είχε μεγαλύτερη ανθρωπιά απ' τον ίδιο που μαρτυρούσε.

Ο Δημήτρης Τατάκης, ο καπετάνιος, είπε δε γίνεται αυτό. Μέτρησε τη ζωή, μέτρησε το θάνατο - θα ζούσε για να πεθάνει. Δε θα πέθαινε για να ζήσει. Από κει και πέρα, ό,τι και να ερχόταν, το περίμενε όπως η γη το νερό. Και στεκόταν όρθιος πάνω στο Βράχο. Πότε τον φόρτωναν και με πέτρες. Πότε του λέγανε να σηκώνει το ένα του πόδι.

- Από τέτοια, παιδιά, έννοια σας. Μη στενοχωριόσαστε...

Χαμογελούσε. Κι αγνάντευε τη θάλασσα. Ενα καράβι στον ορίζοντα. Κατά πού να πέφτει το σπίτι του; τι να συλλογιέται τάχα η μητέρα; Η γειτονιά του θάναι ήσυχη τούτη την ώρα; Τα μεγάφωνα του Μακρονησιού έπαιζαν τραγούδια. Κάθε τόσο, τάκοβε ο σπήκερ. "Η Μακρόνησος είναι ο φάρος της ελευθερίας". Φάνηκε μπροστά του ο βασανιστής.

- Απόψε θα υπογράψεις Τατάκη, του είπε. Πρέπει να τη διαλύσουμε την απομόνωση. Κι όταν υπογράψεις εσύ θα τη διαλύσουμε...

Πάλι το χαμόγελο.

- Βάζουμε στοίχημα πως θα υπογράψεις;

- Θα το χάσεις το στοίχημα.

- Ρε βάζεις στοίχημα;

- Θα το χάσεις.

Επεσε πάνω του ο βασανιστής. Τόνε χτυπούσε με το "μπαμπού", με τις αρβύλες, με τις γροθιές, τον γκρέμιζε στους βράχους, του έσφιγγε το λαιμό. Απόκαμε το θηρίο. Ανάσαινε βαριά. Εσταζε ιδρώτα. Ο άλλος χαμογελούσε πάντα μέσα στα αίματα. Τότε χυμάει ο βασανιστής μ' ένα ουρλιαχτό, του δαγκώνει τ' αφτί, να το κόψει. Σηκώνεται αφρισμένος. Πνίγεται. Τρέμει. Δεν μπορεί πια να μη φωνάζει:

- Τη μάνα μου να μου λέγανε, την πατρίδα μου να μου λέγανε, το θεό να μου λέγανε, θα τους πρόδινα για να γλιτώσω...

Φεύγει σκουντουφλώντας με σκυμένο το κεφάλι. Κι ο Τατάκης, ο καπετάνιος, καθώς είναι πεσμένος μπρούμητα στο σκληρό χώμα του Μακρονησιού, με τις πληγές και με τη χαρά της νίκης στο πρόσωπο, του φωνάζει ήρεμα.

- Ψιτ. Τόχασες το στοίχημα...

Ενάμιση χρόνο στάθηκε ο νέος Προμηθέας στο Βράχο του. Οι Αγγελιοφόροι του Δία των φυλακών, του φέρνανε κάθε τόσο μηνύματα. Εστελνε κι αυτός το δικό του. "Θα μείνω εδώ, πέστε του". Και πλήθαινε η απομόνωση και μ' άλλα παλικάρια. Τον χαιρετούσαν μ' εμπιστοσύνη, "Μαζί σου κι εμείς".

Πέρσι, τέτοια μέρα, 16 Δεκεμβρίου, η Διοίκηση των φυλακών πήρε τη μεγάλη απόφαση. Με κάθε τρόπο θάσβυνε η Απομόνωση. Εφταναν οι εκλογές. Το μεγάλο κακό θα σταματούσε. Δεν έπρεπε να γλιτώσει έτσι ο Τατάκης κι η συντροφιά του. Είχαν γίνει πολλοί.

Οδήγησε λοιπόν σε συγκέντρωση τους φυλακισμένους. Θα έβγαζε λόγο κάποιος του "Γραφείου Ηθικής Αγωγής". Ολα ήταν προμελετημένα. Χασισοπότες απ' τις Στρατιωτικές Φυλακές βρίσκονταν εκεί, εφοδιασμένοι με σύρματα, με κοτρόνια, με πέτρες. Δίνεται το σύνθημα. Ορμούν πάνω στα παιδιά της Απομόνωσης. Ποτέ δεν ξανάγινε σ' εκείνη τη σκληρή γη, την αιματοποτισμένη, αυτός ο χαλασμός. Γκρέμιζαν παλικάρια από ψηλούς βράχους στη θάλασσα. Χτυπούσαν όπου βρίσκανε. Γδέρνανε οι αρβύλες τα στήθια των παλικαριών. Γέμισε βογγητό πάλι ο τόπος.

Οι άλλοι φυλακισμένοι σάστισαν μπροστά στο κακό. Ακούστηκε μια φωνή άγρια: "Οι πολίτες να τραβήξουν πάνω στις σκηνές τους! Γρήγορα"! Σε λίγο οι βασανιστές μάζευαν τα πληγιασμένα κορμιά από τους βράχους, από τη θάλασσα, και τα πήγαν στην Απομόνωση. Ρίξανε το καθένα στ' ατομικό του αντίσκηνο. Η νύχτα σκέπασε το Μακρονήσι. Μια φωνή ακουγόταν, εκεί γύρω. "Πεθαίνω... πεθαίνω...".

Ηταν η φωνή του Τατάκη. Την άκουσε μέσα στον πονεμένο της ύπνο η συντροφιά του. Υστερα έσβυσε. Ενα σούσουρο ακολούθησε. Ποδοβολητό. Σα να κουβαλούσανε κάποιον. Δεν μπορούσε κανένας να δει. Την άλλη μέρα τ' αντίσκηνο του Τατάκη ήταν άδειο, με το μπογαλάκι του και το παγούρι πεταμένο σε μιαν άκρη. Τον πήραν και τον θάψανε στο Λαύριο - οι δικοί του το έμαθαν αργότερα, μ' ένα "συλλυπητήριο" τηλεγράφημα του διοικητή της Σ.Φ.Α.

Ετσι πέθανε ο νέος Προμηθέας του Μακρονησιού. Ομως στο βράχο, στάθηκαν άλλα παλικάρια, με το πρόσωπο αντίκρυ στην Ανατολή, ν' αγναντεύουν τη θάλασσα και να χαμογελούν σ' όλον τον κόσμο, καθώς ο Τατάκης, ο Δημήτρης Τατάκης - ο Καπετάνιος».

Αλλα κουραγιο...

ΑΓΑΝΤΑ... Τελειωσε το παγκοσμιο κυπελο ποδοσφαιρου, ειδαμε ''τεραστιους'' ποδοσφαιριστες, χρυσοπληρωμενους ποδοσφαιριστες, ειδαμε ενα μετριο ποδοσφαιρο, ενα ποδοσφαιρο σκοπιμοτητων, κακους και μετριους διαιτητες, σε διαιτησιες που ''αφησαν'' ενα ''πεπλο'' μυστηριου, διαιτησιες σκοπιμοτητων, τελειωσε ενα παγκοσμιο ποδοσφαιρικο γεγονος που δεν ''αφησε καμμια γευση'', η τηλεοραση παιζει τους πρωταθλητες Ισπανους γεμιζοντας χρονο στο δελτιο των 8. Μεσα στην ''δινη'' του παγκοσμιου κυπελου στην Ν. Αφρικη, ο Κοκκαλης πουλησε την ''μεγαλη'' του αγαπη στον Μαρινακη που και αυτος ''τρεφει'' μεγαλη αγαπη για τον Ολυμπιακο, μεχρι να τον πουλησει και αυτος, αγαπες του κοκκινου, αλλα χωρις το παθος που συμβολιζει το χρωμα αυτο, απο τους ποδοσφαιριστες του θρυλου[ ετσι τον λενε οι οπαδοι του], σιγη, αναμονη, προσμονη, να μπαινουν τα λεφτα στον λογαριασμο, επαγγελματιες, τι κοκκινο, τι θαλασσι, τι κιτρινο, τι πρασινο, σημασια εχει να αυγατιζει ο λογαριασμος, αυριο θα εχουν υποχρεωσεις τα σημερινα αστερια του θρυλου. Ετσι ητανε παντα? Ψαχνοντας βρηκα εναν παικτη πραγματικο θρυλο του Ολυμπιακου, αραγε ποσοι τον θυμουνται και ποσοι απο τους νεωτερους φιλαθλους εχουν ακουσει το ονομα του?


ΝΙΚΟΣ ΓΟΔΑΣ

Η συγκλονιστική ιστορία του Νίκου Γόδα, που εκτελέστηκε φορώντας τη φανέλα του Ολυμπιακού

«Νενικήκαμεν -ζήτω οι ολυμπιονίκες του σοσιαλισμού. Γεια σας, συναθλητές μου». Μ’ αυτά τα λόγια στα χείλη και την ερυθρόλευκη φανέλα του Ολυμπιακού, ο Νίκος Γόδας εκτελέστηκε στις 19 Νοεμβρίου του 1948 στο κολαστήριο του Λαζαρέτου της Κέρκυρας, από το απάνθρωπο μετεμφυλιακό ελληνικό (;) κράτος. Ο ξεριζωμένος Μικρασιάτης, ο εξαιρετικός ποδοσφαιριστής, ο λοχαγός του ΕΛΑΣ Κοκκινιάς, επέλεξε να πεθάνει φορώντας τη φανέλα του Ολυμπιακού, φωνάζοντας ως άλλος Φειδιππίδης ότι... νίκησε!

Ζωή σαν κινηματογραφική ταινία...
Ο Νίκος Γόδας γεννήθηκε το 1921 στο Αϊβαλί και η Μικρασιατική Καταστροφή τον έστειλε μαζί με την οικογένειά του πρώτα στη Μυτιλήνη, μετά στην Κρήτη και τελικά στην Κοκκινιά, όπου και ρίζωσαν. Ο Νίκος, όπως και όλοι του οι συνομήλικοι, αναζητούσε μέσα από το παιχνίδι του με την μπάλα μικρές χαρές που θα τον έκαναν έστω και για λίγο να ξεχάσει τη δύσκολη καθημερινότητα που αντιμετώπιζε. Αν και μικρός, το ταλέντο του φάνηκε αμέσως και ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο με μια τοπική ομάδα της Κοκκινιάς. Μερικά χρόνια πριν τον πόλεμο, στο ισόγειο του πατρικού του ανοίγει μια ταβέρνα, «Τα Αραπάκια». Η επιτυχία του (και) στην επιχείρηση του είναι τόσο μεγάλη, που όλοι οι αστέρες της εποχής περνάνε από «Τα Αραπάκια» για να πουν μερικά τραγούδια.
Εν μέσω του πολέμου, ο Γόδας παίρνει μεταγραφή για τον Ολυμπιακό, που ήταν η μεγάλη του αγάπη, ταυτόχρονα όμως περνάει και στην Εθνική Αντίσταση ως μέλος του 5ου Επίλεκτου Λόχου του ΕΛΑΣ στην Κοκκινιά, και δίνει το παρών σε όλους τους αγώνες για τη λευτεριά και την κοινωνική αλλαγή.
Το 1942 είναι πλέον βασικός μεσοεπιθετικός του Ολυμπιακού και σκοράρει στην νίκη με 4-0 κατά του Εθνικού, ενώ το ίδιο κάνει και κατά του Απόλλωνα. Τον Μάιο του 1943 ξεκινά βασικός στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού, στον τελικό του τουρνουά που διοργανώνει ο Δήμος Πειραιά με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους είναι πρωταγωνιστής στο τελικό του Κυπέλλου Χριστουγέννων, όταν ο Ολυμπιακός κερδίζει τον Παναθηναϊκό με 5-2.


Λοχαγός στον ΕΛΑΣ
Την ίδια εποχή ο Γόδας είναι πλέον λοχαγός του 5ου Επίλεκτου Λόχου του ΕΛΑΣ στην Κοκκινιά και λαμβάνει μέρος στις μεγαλύτερες μάχες που γίνονται στον Πειραιά. Πρώτα στη μάχη της Ηλεκτρικής (ΔΕΗ Κερατσινίου σήμερα) και μετά στη μάχη της 7ης Μαρτίου (στη σημερινή οδό Κονδύλη), ο Γόδας δείχνει θάρρος λιονταριού. Τον Δεκέμβρη του 1944 ο εχθρός έχει αλλάξει και ο Γόδας πλέον πολεμά τους Άγγλους στο νεκροταφείο της Ανάστασης στον Πειραιά. Όπως διηγήθηκε χρόνια μετά ο Σταμάτης Σκούρτης, σύντροφος του Γόδα και ανθυπολοχαγός του: «Οι μάχες γίνονταν σώμα με σώμα. Το νεκροταφείο δεν μπορούσαν να το πάρουν με τίποτα. Εκεί, μεταξύ αστείου και σοβαρού, ο Γόδας του είπε πως είμαστε προνομιούχοι, αφού αν σκοτωνόμασταν, θα ταφόμασταν σε κανονικό μνήμα».
Στις αρχές του 1945 και αμέσως μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, ο Γόδας μαζί με τον λόχο του περιπλανήθηκε στη Βοιωτία και τη Λαμία, μέχρι που αρρώστησε από πνευμονία και γύρισε στην Αθήνα. Εκεί η κατάληξη ήταν αναμενόμενη. Τον καρφώνουν. Η «περιήγησή» του στην εξορία μόλις έχει αρχίσει. Φυλακές Αβέρωφ, Αίγινα, Κέρκυρα. Ο Γόδας μένει στη φυλακή τρία χρόνια, χωρίς να υπογράψει δήλωση μετανοίας για να σωθεί. Ο Σταμάτης Σκούρτης κι ο Σπύρος Ανδρεάδης, και οι δύο μελλοθάνατοι που σώθηκαν ύστερα από παρέμβαση του ΟΗΕ το 1949, είναι κατηγορηματικοί στο ότι η διοίκηση του Ολυμπιακού δεν ενδιαφέρθηκε να σώσει τον Γόδα (κατά τον Σκούρτη, η ΑΕΚ έσωσε δικούς της αθλητές, ο Ολυμπιακός όχι), κάτι που γράφει στο βιβλίο του «Ώσπου να ξημερώσει» (εκδόσεις Κιβωτός).
Όταν μπήκε ο χειμώνας του ’48 στην Κέρκυρα, ο Γόδας είχε καταλάβει ότι το τέλος ήταν κοντά. Στις 19 Νοεμβρίου και ημέρα Κυριακή (κατά τ’ άλλα το έπαιζαν και χριστιανοί οι κρατούντες...) οι φύλακες τον ειδοποίησαν ότι τον ζητούν στη διεύθυνση. Ο Γόδας ζητά την ερυθρόλευκη φανέλα και το άσπρο σορτσάκι και παίρνει τον δρόμο για την εκτέλεση, στο νησάκι Λαζαρέτο, μπροστά στο λιμάνι της Κέρκυρας… Οι άλλοι κρατούμενοι, μελλοθάνατοι, ισοβίτες ή με βαριές ποινές, στριμώχτηκαν στα σίδερα του κελιού τους κι άρχισαν να φωνάζουν, όπως έκαναν σε κάθε εκτέλεση: «Λαέ της Κέρκυρας, πάλι απόψε παίρνουν αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης για εκτέλεση». Η φυλακή μπορεί ν’ αντηχούσε απ’ τις φωνές, οι φωνές μπορεί να ακούγονταν μέχρι τα σπίτια απέναντι, αλλά σε λίγη ώρα ο Μικρασιάτης Νίκος Γόδας, τριάντα χρονών, βασικός ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού στα χρόνια της Κατοχής, στεκόταν μπροστά στο απόσπασμα φορώντας την ερυθρόλευκη φανέλα.


«Πεθαίνω για την πατρίδα...»
Στο «Ώσπου να ξημερώσει» η περιγραφή είναι τρομακτική: «…Ο ήλιος σκάει πίσω απ’ τα βουνά και δε ξέρεις τι είναι πιο κόκκινο, η φανέλα που φοράει κατάσαρκα ο Νίκος, που οι λευκές λωρίδες της κοκκίνισαν απ’ το αίμα, ή ο ήλιος; Η οικογένεια του Νίκου Γόδα μου μετέφερε τα λόγια του σε κάποιο απ’ τα γράμματά του σε ανύποπτο χρόνο, αφού η εκτέλεση ανακοινωνόταν πάντα στον μελλοθάνατο το τελευταίο βράδυ: Θέλω να ζήσετε καλά. Πεθαίνω για την πατρίδα και τα ιδανικά μου. Αν κάνετε γιο, να του δώσετε τ’ όνομά μου. Κι ο αδελφός του Δημήτρης ονόμασε την κόρη του Νίκη».

Αλλα κουραγιο...



υ,σ, το κειμενο ειναι απο το ιστολογιο Αρδην...
Την ''μεταφορα'' την εκανε[α] ενας Παναθηναικος...

ΑΓΑΝΤΑ... στιχοι Ελευθεριου, μουσικη Μικρουτσικος, τραγουδι Μεραντας...

Απ' το κακό και τ' άδικο διωγμένο
κι όπως ενήστευες τη δίκοπη ζωή,
σε βρήκα ξαφνικά σημαδεμένο
να σ' έχει ο κάτω κόσμος ξεγραμμένο
κι ο πάνω κόσμος να 'ναι οι τροχοί
που σ' έχουν στα στενά κυνηγημένο...

Και πήρες του καιρού τ' αλφαβητάρι
και της αγάπης λόγια φυλαχτό,
για να βρει πάλι ρίζα το χορτάρι
και πήρες την ελπίδα και τη χάρη,
ψηλά να πας να χτίσεις κιβωτό
με την ελπίδα μόνο και τη χάρη...

Μα πως να μην ξεχάσεις την αυλή σου
και την παλιά τη γνώμη καθενός,
όσους κρυφά περπάτησαν μαζί σου
να σημαδεύουν πάλι τη ζωή σου
και να σαι το πουλί κι ο κυνηγός
στις μαύρες λαγκαδιές του παραδείσου...

Κρυφά και φανερά σ' ακολουθούνε
οι συμμορίες κι οι βασανιστές
και ψάχνουν μέρα - νύχτα να σε βρούνε,
μα δεν υπάρχει δρόμος να διαβούνε
γιατί ποτέ δεν ήταν ποιητές,
το χώμα που πατούν να προσκυνούνε.

Αλλα κουραγιο...

AΓΑΝΤΑ... Στιχοι Γκατσος, μουσικη Ξαρχακος, τραγουδι Δημητρατος...


Δεν έχω σπίτι πίσω για να ρθω
ούτε κρεβάτι για να κοιμηθώ
δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά
να περπατήσω μια Πρωτομαγιά

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα

Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια
εσύ φοράς τα αρχαία σου στολίδια
και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα

Μα τότε που στη μοίρα μου μιλούσα
είχες ντυθεί τα αρχαία σου τα λούσα
και στο παζάρι με πήρες γύφτισα μαϊμού
Ελλάδα Ελλάδα μάνα του καημού

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα

Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι
εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη
και στις αρενες του κόσμου μάνα μου Ελλάς
το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς

Αλλα κουραγιο...

AΓΑΝΤΑ... Στιχοι,μουσικη,ερμηνεια, απο τον Πανο Τζαβελλα.


Έντιμε άνθρωπε, κυρ-Παντελή,
έχεις κατάστημα κάπου στη γη.
Πουλάς εμπόρευμα, βγάζεις λεφτά
πολλά λεφτά, πολλά λεφτά.

Τις Κυριακές πρωί στην εκκλησιά
σταυροκοπιέσαι στην Παναγιά.

Έντιμε άνθρωπε, κυρ-Παντελή,
έχεις και σύζυγο, κόρη, παιδί,
μοντέρνα έπιπλα, έγχρωμη TV,
τρως τροφή πνευματική.

Μακριά από κόμματα μην βρεις μπελά,
"Πατρίς, θρησκεία και φαμελιά".

Έντιμε άνθρωπε, κυρ-Παντελή,
τι κι αν πεθαίνουνε πάνω στη γη
χιλιάδες άνθρωποι χωρίς ψωμί,
μαύροι, λευκοί ή κίτρινοι;

Ο γιος σου μοναχά να ’ναι καλά
ν’ αφήσεις τ’ όνομα και τον παρά.

Έντιμε άνθρωπε, κυρ-Παντελή,
σκεύρωσες, σάπισες στο μαγαζί.
Τη νιότη ξόδεψες και την ορμή
για τη δραχμή, για το πετσί.

Δίπλα σου τ’ όνειρο, η ζωή και το φως
μα εσύ στο κουφάρι σου κλεισμένος εντός.

Ξέρεις πως δώσανε, κυρ-Παντελή,
άλλοι τα νιάτα τους και τη ζωή
να γίνει τ’ όνειρο φέτα ψωμί
να φας κι εσύ, κυρ-Παντελή;

Κι εσύ τι έδωσες, κυρ-Παντελή;
Πες μας τι έκανες σ’ αυτή τη γη.
Πες μας τι άφησες κληρονομιά
που να εμπνέει τη νέα γενιά.

Έντιμε άνθρωπε, κυρ-Παντελή,
έντρομε, άβουλε, συ φασουλή,
βρώμισες τ’ όνειρο και την ψυχή,
άδειο πετσί χωρίς πνοή.

Έντιμοι άνθρωποι, νέα γενιά,
θάψτε τους έντιμους μες στα σπαρτά
κι αυτούς που φτιάξανε τον Παντελή
σκουλήκι άχρηστο σ’ αυτή τη γη.

Αλλα κουραγιο...

ΑΓΑΝΤΑ...


Δεν λυγάνε τα ξεράδια και πονάνε τα ρημάδια
κούτσα μια και κούτσα δυο στης ζωής το ρημαδιό
Μεροδούλι ξενοδούλι δέρναν ούλοι οι αφέντες δούλοι
ούλοι δούλοι αφεντικό και μ' αφήναν νηστικό
και μ' αφήναν νηστικό

Ανωχώρι κατωχώρι ανηφόρι κατηφόρι
και με κάμα και βροχή ώσπου μου 'βγαινε η ψυχή
Είκοσι χρονώ γομάρι σήκωσα όλο το νταμάρι
κι έχτισα στην εμπασιά του χωριού την εκκλησιά
του χωριού την εκκλησιά

Άιντε θύμα άιντε ψώνιο άιντε σύμβολο αιώνιο
αν ξυπνήσεις μονομιάς θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς
θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς

Και ζευγάρι με το βόδι άλλο μπόι κι άλλο πόδι
όργωνα στα ρέματα τ αφεντός τα στρέμματα
Και στον πόλεμο όλα για όλα κουβαλούσα πολυβόλα
να σκοτώνονται οι λαοί για τ' αφέντη το φαΐ
για τ' αφέντη το φαί

Άιντε θύμα άιντε ψώνιο...

Koίτα οι άλλοι έχουν κινήσει έχει η πλάση κοκκινίσει
άλλος ήλιος έχει βγει σ' άλλη θάλασσα άλλη γη

Άιντε θύμα άιντε ψώνιο...

Αλλα κουραγιο...

ΑΓΑΝΤΑ...

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΠΑΜΕ


ΌΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ- ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 8 ΙΟΥΛΗ

ΌΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ

ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ Η ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ, ΩΡΑ 11π.μ.


Εργαζόμενες Εργαζόμενοι-Νέοι και Νέες


Ο πόλεμος του κεφαλαίου εναντία στην εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, με δύναμη κρούσης την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, συνεχίζεται αμείωτος και ανελέητος και θα συνεχίζεται όσο δεν αποφασίζουμε να περάσουμε στην αντεπίθεση. Δεν υπάρχουν πολλές επιλογές.


Ή θα πτωχεύσει ο λαός, ή η πλουτοκρατία. Φτάνει πια! Να πληρώσει η πλουτοκρατία.


Με μπούσουλα το μνημόνιο που ψήφισαν το ΠΑΣΟΚ και ο ΛΑΟΣ και την ουσία του την αποδέχεται και την προωθεί και η ΝΔ, η κυβέρνηση την Πέμπτη 8 Ιούλη ψηφίζει το αντιασφαλιστικό έκτρωμα που ρίχνει στον καιάδα κάθε ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό δικαίωμα και κατάχτηση, ιδιαίτερα για τους νέους και τις γυναίκες.


Πρέπει να δώσουμε απάντηση. Όλοι στην απεργία. Συνεχίζουμε μέχρι την ανατροπή και του μνημονίου και των συμφερόντων που υπηρετεί.


Την ίδια στιγμή που οι μισθοί, τα μεροκάματα συρρικνώνονται δραματικά, η ΓΣΕΕ, συνεχίζοντας την τακτική που χρόνια τώρα ακολουθεί, των διαλόγων με το ΣΕΒ για το πόσο θα χάσει η εργατική τάξη, διαπραγματεύεται αυξήσεις ψίχουλα με αντάλλαγμα την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού. Για άλλη μια φορά διευκολύνει κυβέρνηση και εργοδοσία.


Τέρμα πια στην ανοχή σε αυτές τις ηγεσίες. Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας.


Η επίθεση κλιμακώνεται με το νομοσχέδιο που καρατομεί κάθε εργασιακό, εργατικό δικαίωμα καθιστώντας τους εργαζόμενους έρμαια των εργοδοτών, διευκολύνοντας ακόμα περισσότερο τη θηριωδία που εξελίσσεται καθημερινά με 100άδες απολύσεις, με χιλιάδες απλήρωτους εργαζόμενους, με χιλιάδες απλήρωτες ώρες εργασίας, με κάθε είδους εκβιασμούς, προπηλακισμούς και εργοδοτικής αυθαιρεσίας σε βάρος των εργαζομένων.

Αλλα κουραγιο...

ΑΓΑΝΤΑ...Απο τον Τρικουπη, με βουλευτη τον Δημητρη Παγκαλο [προπαππου] και το δυστυχως επτωχευσαμε, στον Γ. Παπανδρεου, με αντιπροεδρο τον Θ. Παγκαλο[ δισεγγονο] και πρεπει να σωσουμε την χωρα απο την πτωχευσει, αλλα μεχρι να την πτωχευσουν, μας δινουν σαν χαπι, το Δ.Ν.Τ. Περιεργη φαρα, αυτο το σοι [οι Παγκαλοι], ανακατωμενοι στα πολιτικα πραγματα της χωρας περιπου 1,5 αιωνα και παντα συμμετεχουν, οπου υπαρχει ''ανωμαλια'', ο παππους του και συνονοματος του, πηρε μερος σε 3 κινηματα των στρατιωτικων, ΓΟΥΔΙ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, 25ης ΙΟΥΝΗ, οπου του δοθηκε η πρωθυπουργια, αλλα ουσιαστικα ητανε δικτακτορας, καταφερε και εγινε προεδρος της δημοκρατιας μεχρι το 1926 που τον ανετρεψαν,[ο Κονδυλης χρησιμοποιοντας τα πραιτωριανα ταγματα που ειχε μεχρι τοτε υπο των διαταγων του ο Θ.Παγκαλος] μεχρι το 1952 που πεθανε, ασχοληθηκε με την πολιτικη αλλα ητανε πια ''ξεδοντιασμενος''. Η οικογενεια [Παγκαλου], ''αφηνει'' την χωρα σε αλλα ''ικανα'' χερια να την ''διοικησουν'', ενω αυτη[ η οικογενεια] μεγαλωνει τον συνεχιστη της ''παραδοσης'', στην Ελευσινα στις 17-8-1938, ερχεται το νεο μελος των Παγκαλων, το σπουδασανε, στα Παρισια και εκει σαν γνησιος Παγκαλος, ''χωθηκε'' στους Λαμπρακηδες, ιστοριες πολλες που εδειχναν το ηθος αλλα και το μετεπειτα πολιτικο του ''αναστημα'', τους ''επεισε'' και κατεβηκε βουλευτης με την ΕΔΑ, δεν ''προκοψε'', το 1960 και επειδη οποιος ''ψαχνει'' παντα ''βρισκει'', ο Θ. Παγκαλος βρηκε το ΠΑΣΟΚ και τον Α. Παπανδρεου, εκτος απο τους ιδεολογους του, ο Α. Παπανδρεου ''μαζευε'' και ρεταλια, ηθελε την εξουσια, για τον ''λαο'', τον κατεβασαν τον Θ. Παγκαλο για δημαρχο στην Ελευσινα το 1977, αλλα τζιφος, 3ος ηρθε, αλλα οπως ειπαμε, οταν ''βρισκεις'', αυτο που ''ψαχνεις'', καθεσε ησυχος και ''περιμενεις''και ετσι απο το 1981, ''βρηκε'' την θεση του, σαν βουλευτης του ΠΑΣΟΚ και εδω ειναι αποριας αξιο, εκτος απο τρεις μικρες περιοδους, δυο σε υπουργεια πολιτισμου, εμποριου και μεταφορων,ολα μαζι 4-5 χρονια, ο Θ. Παγκαλος ''αξιοποιειται'', στο υπουργειο εξωτερικων, εχοντας και μια τριετια ''αποσπαση'' στην ΕΟΚ, [αντιπροσωπος του Ελληνικου κοινοβουλιου]. Αυτο λοιπον το ''αστερι'' της πολιτικης, εκανε πολλες φορες την πατριδα μας ρεζιλι στα περατα του κοσμου, εβγαινε και ελεγε την Γερμανια γιγαντα οικονομικο αλλα και πολιτικο νανο, τον εβαζαν και τα ''μαζευε'', ελεγε οταν ηταν στο υπουργειο εξωτερικων οτι στους διαδρομους του μιλανε αγγλικα[ για τον Γ.Παπανδρεου], τον εβαζαν και τα ''μαζευε,οι λεονταρισμοι του λεβεντη [του Θ.Παγκαλου] του υπολοιπου Αττικης συνεχιστηκαν, τον φλεβαρη του 1999 τον ''παραιτησαν'' ο πολιτικος ογκολιθος που ακουει στο ονομα Θοδωρης Παγκαλος, ειχε κανει μια χωρα να σκυψει το κεφαλι της απο την ντροπη της, ειχε παραδωσει, μεσω Κενυας, τον ΟΤΣΑΛΑΝ στην cia και οι αμερικανοι με την σειρα τους στην τουρκικη mit, [ για την ιστορια, υπηρχε και επικυρηξη, απο πλευρας τουρκων για την συλληψη του ΟΤΣΑΛΑΝ, ΠΟΙΟΣ ΤΗΝ ΠΗΡΕ]? Επειδη οι ''καλοι'' πολιτικοι δεν χανονται, οταν ηρθε ο Σημιτης στα ''πραγματα'' τον Θ.Παγκαλο τον ''βολεψε'', πολλα τα ανδραγαθηματα του, δυο ομως ξεχωριζουν, πολεμιος του σχεδιου Αναν και μετα τον βαζουν και τα ''μαζευει'', υπερμαχος, μεσα σε ολη αυτη την ''λαμπρη'' καριερα, ο σπανιος πολιτικος εγκεφαλος την ''νυχτα των Ιμιων'', τον βρηκαν στην τηλεοραση, γυρισε και μαζι με τον Σημιτη κανανε των Ελληνικο λαο να ''παραμιλαει'' παλι απο ντροπη, με την δικη του φραση[ του Θ. Παγκαλου], την σημαια την πηρε ο αερας και το ευχαριστω του Σημιτη στον τοτε προεδρο της Αμερικης, Κλιντον. Ο Πολιτικος που εχει ψηφισει ολους του προυπολογισμους των κυβερνησεων του Πασοκ, ο υπουργος που εχει διαχειριστει το υπουργειο μεταφορων και το υπουργειο εξωτερικων, βρηκε τον ενοχο του σημερινου στημενου οικονομικου μαρασμου της χωρας στον αλλο ''μεγαλο''πολιτικο εγκεφαλο και των κυβερνησεων του, Κ.Καραμανλη, ο νεος συγχρονος Γκαιμπελς της κυβερνησης του Γ.Παπανδρεου, μπορει να κοροιδεψε αρκετους, στην μεχρι τωρα ''πολιτικη καριερα'' του, αλλα δεν μπορει να μας κοροιδευει ολους και για παντα, αυτα τα ''αναλωσιμα'' της πολιτικης ζωης του τοπου, πρεπει να προσεχουμε, πολλες μικρες ''ζημιες'' τους, οδηγησαν την χωρα στα χερια των τραπεζιτων, τα ''αλλα'' ειναι για να γεμιζουν το χρονο των δελτιων των 8... Αλλα κουραγιο...