tag:blogger.com,1999:blog-1232963558325824959.post7589801730991242402..comments2023-07-16T12:19:00.819+03:00Comments on Asomatoi: dimitrishttp://www.blogger.com/profile/01024624371658389424noreply@blogger.comBlogger12125tag:blogger.com,1999:blog-1232963558325824959.post-24248541747212317202010-02-05T21:31:40.075+02:002010-02-05T21:31:40.075+02:00δυο-δυο πανε οι χιωτες taspa and karfoma θα...δυο-δυο πανε οι χιωτες taspa and karfoma θα ριξει η μια την μπηχτη της και ριξει ο αλλος το καρφωματακι του. αν ειμαστε συμαθητες θα σας ταραζα στην φαπα τετοια ''καρφια'' που εισαστε! τωρα αμα ξεμεινουμε απο φαι θα κανουμε ντου στις αποθηκες των σουπερ.dimitrishttps://www.blogger.com/profile/01024624371658389424noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1232963558325824959.post-86814951417373424942010-02-05T20:34:19.698+02:002010-02-05T20:34:19.698+02:00Εσείς οι αρτεργάτες, ρίξτε και σε μας καμιά φραντζ...Εσείς οι αρτεργάτες, ρίξτε και σε μας καμιά φραντζόλα μπας και την βγάλουμε καθαρή τούτη την άνοιξη τούτο το καλοκαίρι…..karfomahttps://www.blogger.com/profile/03287013118704013873noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1232963558325824959.post-70625206221090657132010-02-05T12:01:52.385+02:002010-02-05T12:01:52.385+02:00Καλημερααααααααααα.
Χαρα το Κατινακι!!!!! τετοια τ...Καλημερααααααααααα.<br />Χαρα το Κατινακι!!!!! τετοια της λες και την τουμπαρεις;;;<br />Κατινακι μου, προσεξε,......οι ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ειναι λαοπλανοι.<br />Να σου πωωωω!!<br />Απαντηση περι του τι θελει να πει ο ποιητης ,στον χωρο που εθεσες το φιλοσοφικο ερωτημα.taspahttps://www.blogger.com/profile/18159258902596799522noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1232963558325824959.post-36836924110987878392010-02-05T05:48:15.085+02:002010-02-05T05:48:15.085+02:00Για το κατινακι, ...Για το κατινακι, Ο ΠΛΟΚΑΜΟΣ ΤΗΣ ΑΛΤΑΜΙΡΑΣ <br /><br />1<br /><br />Τα κούμαρα βαριά σαν βλέφαρα ηδυπαθείας, στάζουν το μέλι στη σιγή. Ο γδούπος διαρκεί, και από τα μάτια σου στο στήθος και στο στόμα μου, η έλξις απλώνει την παλίρροια.<br /><br />2<br /><br />Λίγα κοσμήματα στη χλόη. Λίγα διαμάντια στο σκοτάδι. Μα η πεταλούδα που νύκτωρ εγεννήθη μάς αναγγέλλει την αυγή, σφαδάνουσα στο ράμφος της πρωίας.<br /><br />3<br /><br />Η ποίησις είναι ανάπτυξι στίλβοντος ποδηλάτου. Μέσα της όλοι μεγαλώνουμε. Οι δρόμοι είναι λευκοί. Τ’ άνθη μιλούν. Από τα πέταλά τους αναδύονται συχνά μικρούτσικες παιδίσκες. Η εκδρομή αυτή δεν έχει τέλος.<br /><br />6<br /><br />Η σιωπή λικνίζεται στην αμμουδιά. Τα πόδια της πατούν στην κυανή, στην άνευ έρματος ακρογιαλιά θαλάσσης που καθεύδει.<br /><br />7<br /><br />Τα βήματά μου αντηχούν στη βελουδένια στρώσι της σκιάς μου.<br /><br />8<br /><br />Κρυφή μου ελπίδα στα βουνά, καλημερίζω την ηχώ σου.<br /><br />10<br /><br />Βάμμα νυκτός στα χείλη της, δόσις φωτός στο στήθος μου, και τα πανέρια της ανοίξεως ανοικτά, με τα χρωματιστά χαρτιά των φρούτων κυμαινόμενα.<br /><br />12<br /><br />Ακόμη λίγη θάλασσα, ακόμη λίγο αλάτι. Έπειτα θα θελα να κυλισθώ<br /><br />στην αμμουδιά μαζί σου.<br /><br />16<br /><br />Οι τοίχοι, λεν, έχουν αυτιά – μα οι ψίθυροι ζουν και πεθαίνουν και στα φύλλα.<br /><br />18 <br /><br />Πάρε την λέξι μου. Δώσε μου το χέρι σου. <br /><br /> 21<br /><br />Η δριμύτης της ανοίξεως είναι φιλί πούχω στο στόμα.<br /><br />31 <br /><br />Βρέφος εντός αβράς σιγής. Μόνον η αύρα μέλπει και η τροφός ρεμβάζουσα προσφέρει το βυζί της στο ευτυχισμένο βρέφος. Ώρα ηδονής και γάλακτος. Ώρα του γαλαξίου.<br /> <br /><br /> <br /><br />33<br /><br />Ο άνεμος όταν φυσά, οι καλαμιές γεμίζουν αυλητρίδες.dimitrishttps://www.blogger.com/profile/01024624371658389424noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1232963558325824959.post-67810608454155087442010-02-05T03:59:02.285+02:002010-02-05T03:59:02.285+02:00Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκι
Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκ...Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκι<br />Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκι<br />στη μοναξιά και στη σιωπή.<br />Ξέρω μια πράσινη ραχούλα...<br />Δε θα το χτίσω εκεί.<br /><br />Ξέρω στη χώρα τη μεγάλη<br />τον πλούσιο δρόμο τον πλατύ,<br />με τα παλάτια και τους κήπους...<br />Δε θα το χτίσω εκεί.<br /><br />Ξέρω το πρόσχαρο ακρογιάλι,<br />όλο το κύμα το φιλεί,<br />κρινόσπαρτη είναι η αμμουδιά του...<br />Δε θα το χτίσω εκεί.<br /><br />Ατέλειωτη τραβάει μια στράτα,<br />σκίζει μια χέρσα απλοχωριά,<br />σκληρά τη δέρνει το αγριοκαίρι<br />κι ο λίβας τη χτυπά.<br /><br />Μια στράτα χιλιοπατημένη,<br />τον καβαλλάρη νηστικό,<br />τον πεζοδρόμο διψασμένο<br />θάφτει στον κουρνιαχτό.<br /><br />Εκεί το σπίτι μου θα χτίσω<br />με μια βρυσούλα στην αυλή,<br />πάντα η γωνιά του θα καπνίζει<br />κι η θύρα του θα' ναι ανοιχτή.<br /><br />Κωστής Παλαμάςdimitrishttps://www.blogger.com/profile/01024624371658389424noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1232963558325824959.post-73556318148879125832010-02-04T14:49:52.645+02:002010-02-04T14:49:52.645+02:00Πόσες χιλάδες ὧρες πέρασαν μὲ συνεδρίαση,
σ᾿ αχτίδ...Πόσες χιλάδες ὧρες πέρασαν μὲ συνεδρίαση,<br />σ᾿ αχτίδες, κόβες καὶ κομματικοὺς πυρῆνες,<br />στὸ τέλος πάθαμε χρονία νικοτινίαση<br />κι ὁ πονοκέφαλος οὔτε περνοῦσε μ᾿ ασπιρίνες.<br /><br />Μάθαμε ἀπ᾿ ὄξω -βασικὰ- ὅλα τὰ προβλήματα<br />καὶ τὴν ἀναγκαιότητα τῆς πάλης<br />καὶ γίναμε τὰ δακτυλοδειχτούμενα τὰ βλήματα<br />κρατώντας τὸν Μὰρξ – Ἔγκελς ὑπὸ μάλης.<br /><br />Μέρα τὴ μέρα θά ῾ρχονταν ἡ Ἐπανάσταση<br />καὶ περιμένοντας πέρασαν τὰ χρόνια<br />κι ὅμως σ᾿ τὸ λέγαν οἱ γονεῖς σου «ἄσ᾿ τα σὺ<br />πάντα θὰ βρίσκονται στὸν κόσμο ἄλλα κωθώνια».<br /><br />Πάντοτε ὁ καπιταλισμὸς βρίσκει περάσματα<br />καὶ ξεπερνᾶ τὶς δύσκολες τὶς κρίσεις.<br />Κι ἕνα πρωί: «Ἀπαγορεύονται τὰ ἄσματα<br />καὶ κοπιάστε στὸ τμῆμα γιὰ ἀνακρίσεις».<br /><br />Τώρα νὰ σπάσεις δὲν μπορεῖς πιά, σὲ χρωμάτισαν<br />καὶ σ᾿ ἔχουν σὰν τὸν ποντικὸ μέσα στὴ φάκα<br />καὶ δὲν ξεφεύγεις ἀπὸ τοῦ χαφιὲ τὸ μάτι σὰν<br />συναναστρέφεσαι τὸν καθ᾿ ἕνα μαλάκα.<br /><br />.................................................<br /><br />Δὲν ἄκουσες ποτὲ τὴ μάνα σου τὴν ἅγια<br />σ᾿ ἐνοχλοῦσε καὶ σένα τὸ κατεστημένο,<br />δὲν εἶδες γύρω σου χιλιάδες τὰ ναυάγια<br />δὲν τὸ χαμπάρισες πὼς τὸ παιχνίδι ἦταν στημένο.<br /><br />Fair Play, του Μ. ΑναγνωστακηELvAhttps://www.blogger.com/profile/01696526213860279709noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1232963558325824959.post-76389483220153055272010-02-04T12:43:09.770+02:002010-02-04T12:43:09.770+02:00'Πρεπει ναβρω ξανα/
τα κομμενα απ' την ρι...'Πρεπει ναβρω ξανα/<br />τα κομμενα απ' την ριζα τους ποδια μου/σε μια ακρη πετωντας τα δυο δεκανικια/το χαμενο κουραγιο<br />να βρω να βαδισω/απαλειφοντας τυψεις πικρες κι ενοχες.<br /><br />Πρεπει ναβρω ξανα διχως αλλο/το παιδι-αρνητη χαλασμενο χρονομετρο/ που ξεκινησε χτες η προχτες<br />η πριν χρονια/ και πριν χρονια σταματησε/<br />η προχθες<br />μολις χθες;;<br /><br />στο ακομη μετεωρο χαδι σου.<br />'Ο ΒΥΘΟΣ ΜΟΥ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ' Κ. Ριζακης.<br />..................................................<br />Y.G πως μου φαινεται ο,τι και το δικο μου ρολοϊ με προδοσεtaspahttps://www.blogger.com/profile/18159258902596799522noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1232963558325824959.post-35724819632746546882010-02-04T11:58:15.270+02:002010-02-04T11:58:15.270+02:00Πολιορκούμεθα λοιπόν
Πολιορκούμεθα από ποιον
Από...Πολιορκούμεθα λοιπόν<br /><br />Πολιορκούμεθα από ποιον<br /><br />Από σένα κι από μένα απ’ τον τάδε και τον δείνα<br /><br />Πολιορκούμεθα στενά<br /><br />Από σύνορα, τελωνεία, ελέγχους διαβατηρίων, την Ιντερπόλ, τη στρατιωτική Αστυνομία, τα τανκς, τη ρητορεία, τη βλακεία,<br /><br />Απ’ τα παράσημα, τις στολές, τους εκφωνηθέντας λόγους<br /><br />Τις υποσχέσεις, τις ψευτιές, την κουτοπονηριά<br /><br />Τη δήθεν αγανάκτηση των ιθυνόντων, την υποκρισία<br /><br />Την τηλεόραση, τη ραδιοφωνία, τα σαπούνια, τ’ απορρυπαντικά<br /><br />Τις διαφημίσεις, τον τουρισμό, τα οργανωμένα ταξίδια, τις κρουαζιέρες<br /><br />Τις γκαζιέρες, τα ψυγεία, τις κατασκηνώσεις, τους προσκόπους,<br /><br />Τ’ άρθρα για την εκπαίδευση, την πολυκοσμία, τη σκόνη, τις ποιητικές συλλογές<br /><br />Την έλλειψη ύδατος, τα λιπάσματα, τα νεύρα, την κακή χώνεψη, τη φαλάκρα,<br /><br />Τους εφοπλιστές, το ποδόσφαιρο, τα λεωφορεία, την ακρίβεια, τις παθήσεις<br /><br />Της σπονδυλικής στήλης, τη γραφειοκρατία, την καθυστέρηση, τις διαβεβαιώσεις,<br /><br />Τις κριτικές, την εκκλησία, τα βασανιστήρια, τους καιροσκόπους,<br /><br />Την υποψία, τους κατατρεγμούς, το φόβο, τη θρασύτητα, τους διαγωνισμούς Καλλονής, την έλλειψη χρημάτων, την έλλειψη δικαιωμάτων, πολιορκούμεθα από τους βάναυσους<br /><br />Τους άναρθρους, από τις μαύρες σκέψεις μας. Από τον εαυτό μας<br /><br />Κι απ’ ό,τι άλλο βάλει ο νους σας πολιορκούμεθα στενά.<br /><br /><br />ΝΑΝΟΣ ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1232963558325824959.post-85472778593440839562010-02-04T11:31:04.554+02:002010-02-04T11:31:04.554+02:00Ενας γέρος
Στου καφενείου του βοερού το μέσα μέρος...Ενας γέρος<br />Στου καφενείου του βοερού το μέσα μέρος<br />σκυμένος στο τραπέζι κάθετ' ένας γέρος·<br />με μιαν εφημερίδα εμπρός του, χωρίς συντροφιά.<br /><br />Και μες στων άθλιων γηρατειών την καταφρόνεια<br />σκέπτεται πόσο λίγο χάρηκε τα χρόνια<br />που είχε και δύναμι, και λόγο, κ' εμορφιά.<br /><br />Ξέρει που γέρασε πολύ· το νοιώθει, το κυττάζει.<br />Κ' εν τούτοις ο καιρός που ήταν νέος μοιάζει<br />σαν χθές. Τι διάστημα μικρό, τι διάστημα μικρό.<br /><br />Και συλλογιέται η Φρόνησις πώς τον εγέλα·<br />και πώς την εμπιστεύονταν πάντα - τι τρέλλα! -<br />την ψεύτρα που έλεγε· «Αύριο. Εχεις πολύν καιρό.»<br /><br />Θυμάται ορμές που βάσταγε· και πόση<br />χαρά θυσίαζε. Την άμυαλή του γνώσι<br />κάθ' ευκαιρία χαμένη τώρα την εμπαίζει.<br /><br />... Μα απ' το πολύ να σκέπτεται και να θυμάται<br />ο γέρος εζαλίσθηκε. Κι αποκοιμάται<br />στου καφενείου ακουμπισμένος το τραπέζι.<br /><br />Κωνσταντίνος Π. Καβάφηςdimitrishttps://www.blogger.com/profile/01024624371658389424noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1232963558325824959.post-30663766759409209452010-02-04T11:01:08.067+02:002010-02-04T11:01:08.067+02:00Δεν είμαι εγώ σπορά της τύχης
ο πλαστουργός της νι...Δεν είμαι εγώ σπορά της τύχης<br />ο πλαστουργός της νιας ζωής<br />εγώ 'μαι τέκνο της ανάγκης<br />και ώριμο τέκνο της οργής!<br /><br />Δεν κατεβαίνω απο τα νέφη<br />γιατί δεν μ'εστειλε κανείς<br />πατέρας τάχα παρηγόρια για σένα<br />σκλάβε που πονείς...<br /><br />Δεν δίνω λέξεις παρηγόρια<br />δίνω μαχαίρι σ'ολουνούς<br />καθώς το μπήγω μεσ το χώμα<br />γίνεται φώς, γίνεται νους!<br />Κ ΒΑΡΝΑΛΗΣ<br />Στίχοι απο το ποίημα <br />το φως που καίει"<br />Τι ποιητικός οίστρος μας έχει πιάσει!!!kariatida62https://www.blogger.com/profile/05753577102027990801noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1232963558325824959.post-29465848740191014822010-02-04T10:40:09.993+02:002010-02-04T10:40:09.993+02:00'Στερια, Θαλασσα κι Ανθρωπος, στοχεια αιωνια τ...'Στερια, Θαλασσα κι Ανθρωπος, στοχεια αιωνια τρια,<br />/αφεντικο δεν εχουνε κι αφεντικου ιστορια/Ηρθε κ' εμας η αραδα μας για να χαρουμε τα πουλια/τη θαλασσα και τα βουνα,τον ηλιο και τη σιγαλια.<br />.................................................<br />Σαν ψαρι, που το καρφωσεν αξαφνα το καμακι/χαμου σπαραζεις,Ανομε,ξερνοβολας φαρμακι/Για να μην ψαχνεις αδικα να μας δαγκωσεις ξαφνικα/γραμμη τα ξεριζωσαμε τα δοντια σου τα παστρικα.<br />Ο ΛΑΟΣ.του Κ.ΒΑΡΝΑΛΗ.<br />Τελικα 'πηραμε την ζωη μας λαθος''taspahttps://www.blogger.com/profile/18159258902596799522noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1232963558325824959.post-79080934679991863072010-02-04T00:00:54.651+02:002010-02-04T00:00:54.651+02:00Ποιημα του Κωστη Παλαμα!Ποιημα του Κωστη Παλαμα!dimitrishttps://www.blogger.com/profile/01024624371658389424noreply@blogger.com